Πανθρησκ.Οικουμενισμός, η Δωρεά Κορανίου

ΕΠΙΝΟΗΣΗ ΔΑΙΜΟΝΙΚΗ

ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΣ ΠΡΟΒΑΛΛΟΥΝ

ΤΟ ΚΟΡΑΝΙΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΛΛΑΧ

ΑΝΤΙ ΝΑ ΚΗΡΥΤΤΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΝ

Στὴν ἀπίθανη περίπτωση ποὺ Ὀρθόδοξος πιστὸς θὰ δώριζε ἐπίσημα ἕνα «Κοράνιο» σὲ κάποιο πρόσωπο, αὐτὸ θὰ τὸ ἔκανε μόνο ἀπὸ ἄγνοια τοῦ περιεχομένου τοῦ Κορανίου. Καὶ ἀσφαλῶς, ὁ μὲν ἐξομολόγος του θὰ τὸν συμβούλευε νὰ μὴ τὸ ἐπαναλάβει, ὁ δὲ τοπικὸς ἐπίσκοπος θὰ καυτηρίαζε αὐτήν του τὴν πράξη, πιθανῶς δὲ και νὰ τὸν ἐπιτιμοῦσε.

Δὲν κάνουν τὸ ἴδιο, ὅμως, οἱ ποιμένες, τὰ τρία τελευταῖα χρόνια, κατὰ τὰ ὁποῖα παρατηρεῖται μιὰ ἀσέβεια πρωτόγνωρη, τὴν ὁποία διαπράττουν ὄχι κάποιοι πιστοί, ἀλλὰ οἱ «ὀρθόδοξοι» Πατριάρχες: συναγωνίζονται ποιός θὰ δωρίσει (μὲ τὸν καλύτερο τρόπο) «Κοράνιο» σὲ μουσουλμάνους!!!

Καὶ ἐνῶ οἱ πιστοὶ ἐκπλήσονται καὶ ἀγανακτοῦν, οἱ «ὀρθόδοξοι» ἐπίσκοποι, κατὰ τὴν προσφιλῆ τους τακτικὴ ...σιωποῦν, ἀφήνοντας τὶς συνειδήσεις τῶν πιστῶν νὰ ἀλλοιώνονται καὶ νὰ διαφθείρονται «ἔτι καὶ ἔτι».

Δὲν γνωρίζουν, ἄραγε, ὅλοι αὐτοί, πατριάρχες καὶ Ἐπίσκοποι, ὅτι τὸ «Κοράνιο» ὑβρίζει τὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, τὸν ὁποῖον αὐτοὶ ὑπηρετοῦν καὶ ὀφείλουν νὰ ὑπερασπίζονται; Τόσες δεκαετίες στὸ βαθμὸ τοῦ ἐπισκόπου, δὲν διάβασαν ποτέ τους τὸν λόγο τοῦ ἀπ. Παύλου «τίς δὲ συμφώνησις Χριστοῦ πρὸς Βελιάρ, ἢ τίς μέρις πιστῷ μετὰ ἀπίστου;» (2Κορ. 6,15). Δὲν γνωρίζουν ὅτι ὁ Χριστὸς ζήτησε ἀπὸ τοὺς μαθητές του νὰ πορευθοῦν εἰς ὅλον τὸν κόσμον κηρύττοντας καὶ προβάλλοντας μόνον τὸν ἀληθινὸν Θεό; Δὲν γνωρίζουν ὅτι ἀποτελεῖ ὑπέρτατη βλασφημία, τὸ νὰ ἀποκαλεῖ ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης τὸ Κοράνιο «Ἱερὸ» καὶ «Ἅγιο»; Ὁ Πατριάρχης καὶ οἱ ἐπίσκοποι ἐκλαμβάνουν τὸν ἑαυτό τους ὡς ἀνεξέλεγκτους πρίγκηπες, οἱ ὁποῖοι μποροῦν ἀσύστολα νὰ καταπατοῦν τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη καὶ Παράδοση καὶ ταυτόχρονα, ἐξαπατώντας τοὺς πιστούς, νὰ ἰσχυρίζονται παραπλανητικῶς ὅτι προστατεύουν τάχα τὴν Ὀρθοδοξία καὶ σὲ τίποτα δὲν τὴν προδίδουν;

Κι ἐφ’ ὅσον οἱ Πατριάρχες –παρὰ τὶς διαμαρτυρίες τῶν πιστῶν– συνεχίζουν συστηματικῶς, ἀναιδῶς καὶ ἐπιμόνως νὰ χαράσσουν ἄλλη κακόδοξη γραμμή, διαφορετικὴ ἀπὸ ἐκείνη τῶν Ἁγίων, μὲ τὸ νὰ προάγουν τὸν διαχριστιανικὸ καὶ διαθρησκειακὸ Οἰκουμενισμό, καὶ νὰ ἐξυμνοῦν τὸ «Κοράνιο» (ποὺ ἀρνεῖται τὴν θεότητα τοῦ Χριστοῦ), ἄραγε δὲν ἀνήκουν στὴν κατηγορία τῶν ψευδεπισκόπων; Δὲν ἀνήκουν στὴν κατηγορία τῶν ψευδοδιδασκάλων, οἱ ὁποῖοι –κατὰ τὴν προφητεία τοῦ Χριστοῦ καὶ τὴν διδασκαλία τῶν Ἀποστόλων– θὰ ἐμφανιστοῦν στοὺς ἐσχάτους χρόνους; Ποιούς ἄλλους χειρότερους ψευδεπισκόπους ἀπ’ αὐτοὺς πρέπει νὰ περιμένουμε;

Θὰ παρουσιάσουμε δι’ ὀλίγων τὶς προσβλητικὲς καὶ βλάσφημες –ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας καὶ τοῦ προσώπου τοῦ Κυρίου– ἐκφράσεις τοῦ «Κορανίου», τὸ ὁποῖο αὐτοὶ προσφέρουν, ὡς τὸ πιὸ ἐκλεκτὸ δῶρο!

Πρίν, ὅμως, τὴν μικρὴ αὐτὴ παρουσίαση, θὰ θυμίσουμε, ὅτι τὸν δαιμονικὸ χορὸ τῆς προσφορᾶς ὡς δώρου (καὶ ἔμμεσης προβολῆς τοῦ «Κορανίου» ὡς ἰσάξιου μὲ τὴν Ἁγία Γραφή), ξεκίνησε ὁ πατριάρχης Βαρθολομαῖος, ὅταν δώρισε Κοράνιο στὸν μουσουλμᾶνο πρόεδρο τῆς Coca-Cola (Η.Π.Α., 29.10.2009). Δές: www.patriarchate.org/multimedia/video. Αὐτὸς πρῶτος, λοιπόν, χωρὶς τύψεις συνειδήσεως, ὡς κοσμοπολίτης ἡγέτης, τόλμησε νὰ τὸ δωρίσει καὶ νὰ χαρακτηρίσει ὡς «Ἱερὸ» καὶ «Ἅγιο» Κοράνιο, τὸ βιβλίο ποὺ ὑβρίζει τὸν Θεάνθρωπο Ἰησοῦ Χριστό!

Τὴν σκυτάλη πῆρε ὁ πατριάρχης Ἀλεξανδρείας Θεόδωρος, ὁ ὁποῖος δώρισε «Κοράνιο» στὸν Πρόεδρο τῆς Σουδανικῆς Δημοκρατίας κ. Omar Al-Bashir μετ’ ἀφιερώσεως προσωπικῆς καὶ ἀσημένιου δίσκου (28/02/2010).

Στὶς 15/8/2010, πάλι ὁ πατριάρχης Βαρθολομαῖος  (ἀποδεικνύοντας ὅτι δὲν πρόκειται γιὰ τυχαῖο γεγονός, ἀλλ’ ἐντεταγμένο στὰ Νεοταξικὰ σχέδια), δώρισε «Κοράνιο» στὸν Μουφτῆ τῆς Τραπεζοῦντας.

www.entoytwnika.blogspot.com/2010/08/blog-post_9969.html.

Συνέχισε τὸ σχέδιο τῶν πανθρησκειαστῶν οἰκουμενιστῶν ὁ ἐπίσκοπος Τούζλας (Tuzla) Βασίλειος, χαρίζοντας κι αὐτὸς «Κοράνιο» στὸ μουσουλμᾶνο στρατιωτικὸ διοικητὴ Senad Masovic (22-12-2011, aktines.blogspot.com/2012/03/tuzla-senad-masovic.html).

Τελευταῖος στὴ σειρὰ –ἀλλὰ περισσότερον γαλαντόμος– ὁ Πατριάρχ. Ἱεροσολύμων Θεόφιλος, ὁ ὁποῖος κατὰ τὸν τρέχοντα μῆνα Ἀπρίλιο «ἐπέδωσεν εἰς τὸν ἐξοχώτατον πρίγκηπα τῆς Ἰορδανίας κ. Ἐμὶρ Γάζη ἀντίγραφον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Βασιλικῆς τῆς Γεννήσεως ἐξ ἐλεφαντοστοῦν καὶ βιβλίον τοῦ Κορανίου ἐπίσης ἐξ ἐλεφαντοστοῦν. Εἰς δὲ τὸν Μουφτὴν Ἄλυ Τζοῦμα ὁ Μακαριώτατος ἐπέδωσε πλακέτταν μετ’ ἐπιγραφῆς χωρίων τοῦ Κορανίου»!!! (www.ierovima.gr/pages/article.aspx?id=2129).

 Κάποιος, κάποτε, ὅμως, θὰ ἐπιδώσει (ὅπως τοὺς ἀξίζει) στοὺς ὡς ἄνω Πατριάρχες, τὰ ἀνώτατα παράσημα τῶν ψευδοπροφητῶν!

Καὶ τώρα ἂς δοῦμε πῶς ἀντιμετωπίζεται ἀπὸ τὸ «Κοράνιο» (τὸ ὁποῖον αὐτοὶ ἐπέλεξαν νὰ δωρίσουν, ὡς κάτι ἐκλεκτὸν καὶ θαυμάσιον) ὁ Χριστὸς καὶ ἡ Πίστις μας. Κατὰ τὸ «Κοράνιο», λοιπόν:

 1. Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΟΣ, ΑΛΛΑ ΔΟΥΛΟΣ ΤΟΥ ΑΛΛΑΧ, ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ-ΠΡΟΦΗΤΗΣ.

«Εἶπε (τὸ βρέφος Ἰησοῦς): “Εἶμαι στ’ ἀλήθεια ἕνας δοῦλος τοῦ ΑΛΛΑΧ. Μοῦ ἔδωσε τὸ Βιβλίο (τὴν ἀποκάλυψη) καὶ μὲ ἔκανε ἕνα προφήτη”. Αὐτὸς (εἶναι) ὁ Ἰησοῦς, ὁ γιὸς τῆς Μαριάμ» (Κοράνι, 19, 30 καὶ 34).

 «Ἡ κατάσταση τοῦ Ἰησοῦ μπροστὰ στὸν ΑΛΛΑΧ εἶναι ὅμοια μ’ ἐκείνη τοῦ Ἀδάμ, ποὺ τὸν ἔπλασε ἀπὸ χῶμα» (Κοράνι 3· 59).

«Γιατὶ ἀκόμα καυχήθηκαν: “ φονεύσαμε τὸν Χριστὸ Ἰησοῦ, τὸ παιδὶ τῆς Μαριάμ, τὸν Ἀπόστολο τοῦ ΑΛΛΑΧ”. Κι ὅμως δὲν τὸν σκότωσαν, κι οὔτε τὸν σταύρωσαν, ἀλλ’ ἔτσι φαίνεται σ’ αὐτούς... Ἀλλὰ ὁ ΑΛΛΑΧ τὸν σήκωσε ψηλὰ κοντά Του γιατὶ ὁ ΑΛΛΑΧ εἶναι πανίσχυρος. Σοφός... Καὶ δὲν ὑπάρχει κανεὶς ἀπ’ τοὺς ὀπαδοὺς τῆς Βίβλου ποὺ νὰ πεθαίνει χωρὶς νὰ πιστέψει ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι ἄνθρωπος» (Κοράνι 4· 157-159).

«Ὁ Μεσσίας ὁ γιὸς τῆς Μαριὰμ δὲν ἦταν τίποτ’ ἄλλο, παρὰ ἕνας Ἀπόστολος. Τόσοι καὶ τόσοι ἀπόστολοι πέρασαν πρὶν ἀπ’ αὐτόν. Ἡ μητέρα του ἦταν μιὰ φιλαλήθης γυναῖκα... Κοίταξε πῶς ὁ ΑΛΛΑΧ τοῦ φανέρωσε τὶς Ἐντολές Του...

Τότε εἶπε ὁ ΑΛΛΑΧ: “Ὤ! Ἰησοῦ, γιὲ τῆς Μαριάμ! Θυμήσου τὴν χάρη Μου σὲ σένα... Σ’ ἐνίσχυσα μὲ τ’ Ἅγιο Πνεῦμα... σοῦ ἔμαθα τὸ Βιβλίο καὶ τὴ Σοφία, καὶ τὸ Νόμο καὶ τὸ Εὐαγγέλιο, κι ἀκόμα ἔφτιαξες -μὲ τὴν ἄδειά Μου- ἕνα πουλί, καὶ γιάτρεψες -μὲ τὴν ἄδειά Μου- τοὺς ἐκ γενετῆς τυφλοὺς καθὼς καὶ τοὺς λεπρούς, κι ἀνάστησες -μὲ τὴν ἄδειά μου- τοὺς νεκρούς”» (Κοράνιο 5· 75, 110, 112).

2. ΜΟΝΟ Ο ΑΛΛΑΧ ΕΙΝΑΙ ΘΕΟΣ – ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ

«Πράγματι βλαστήμησαν ὅσοι εἶπαν: “Ὁ ΑΛΛΑΧ εἶν’ ἕνας ἀπ’ τοὺς τρεῖς τῆς Τριάδας”, γιατί, δὲν ὑπάρχει ἄλλος θεὸς ἐκτὸς ἀπὸ τὸν Ἕνα Θεό. Καὶ ἂν δὲν παραιτηθοῦν ἀπ’ τὸν λόγο τους αὐτό, τότε αὐτοὶ εἶναι ἄπιστοι...» (Κοράνιο 5· 73).

3. Ο ΙΗΣΟΥΣ ΑΡΝΕΙΤΑΙ (κατὰ τὸ Κοράνιο) ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΑΤΡΕΥΟΥΜΕ ΩΣ ΜΟΝΟΝ ΘΕΟ ΤΟΝ ΑΛΛΑΧ

«Κι εἶπαν οἱ μαθητές: “Ὤ! Ἰησοῦ, γιὲ τῆς Μαριάμ!  Μήπως μπορεῖ ὁ Κύριός σου, νὰ μᾶς στείλει ἀπ’ τὸν οὐρανό, ἕνα στρωμένο τραπέζι;” Εἶπεν (ὁ Ἰησοῦς): “Φοβηθεῖτε τὸν ΑΛΛΑΧ, ἂν εἶστε πιστοί”» (Κοράνιο 5· 112).

«Καὶ πρόσεξε, ὅταν ὁ ΑΛΛΑΧ θὰ πεῖ: “Ὤ! Ἰησοῦ, γιὲ τῆς Μαριάμ! Μήπως εἶπες στοὺς ἀνθρώπους: <Λατρεύετε ἐμένα καὶ τὴν μητέρα μου σὰν Θεοὺς ἐκτὸς ἀπ’ τὸν ΑΛΛΑΧ;> ”Δόξα σὲ Σένα! ”  Εἶπε ὁ Ἰησοῦς. ”Ποτὲ δὲν θὰ ἔλεγα ὅ,τι δὲν εἶχα δικαίωμα (νὰ πῶ)... Ποτὲ δὲν τοὺς εἶπα τίποτε παραπάνω ἀπὸ ὅσα μὲ διέταξες νὰ πῶ: “Νὰ λατρεύετε τὸν ΑΛΛΑΧ, τὸν Κύριό μου καὶ τὸν Κύριό σας”, κι ἤμουν μάρτυρας γι’ αὐτοὺς ἐφ’ ὅσον βρισκόμουν κοντά τους» (Κοράνιο 5· 116-117).

     «Πῆραν τοὺς ἱερεῖς καὶ τοὺς ἀναχωρητές τους γιὰ κυρίους, ἀντὶ τὸν ΑΛΛΑΧ καὶ (πῆραν γιὰ Κύριο τὸ Μεσσία τὸ γιὸ τῆς Μαριάμ, [παρότι] εἶχαν διαταχθεῖ νὰ μὴ λατρεύουν παρὰ μόνο τὸν ΑΛΛΑΧ, τὸν Ἕνα. Δὲν ὑπάρχει θεὸς παρὰ μόνο Ἐκεῖνος (ὁ ΑΛΛΑΧ). Δόξα στὴν Παντοδυναμία Του!» (Κοράνιο 9· 31).                 http://tikaras.files.wordpress.com/2008/05/korani-greek1.pdf

Ἦταν δυνατὸν –κ. Βαρθολομαῖε, κ. Θεόδωρε, κ. Θεόφιλε– οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας νὰ δώριζαν βιβλία τῶν αἱρετικῶν, ὅπως τοῦ Ἀρείου, Νεστορίου, Μακεδονίου κ.λπ. σὲ πιστοὺς ἤ ἀπίστους; Ὄχι μόνο δὲν δώρισαν, ἀλλὰ οἱ Ἅγιοι (σὲ ἀντίθεση μὲ σᾶς ποὺ ἐκθεμελιώνετε τὴν Πίστη καὶ ἑτοιμάζετε τὴν ἔλευση τοῦ Ἀντίχριστου) θεωροῦσαν μόλυσμα ἀκόμα καὶ νὰ ἔχουν βιβλία τῶν αἱρετικῶν στὰ σπίτια τους οἱ πιστοί· ἀπέφευγαν ἀκόμα καὶ νὰ ἀναφέρουν τὶς αἱρετικὲς ἰδέες (ἐκτὸς ἂν ἔπρεπε νὰ τὶς ἀνασκευάσουν), γιατὶ καὶ μόνο τὸ ἄκουσμά τους μόλυνε τὴν ἀκοὴ καὶ τὶς καρδιὲς τῶν πιστῶν!

Ἐξέταζοντας παρόμοιο θέμα ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης, παραθέτει τὴν ὑποθετικὴ διαλογικὴ συζήτηση τοῦ Μωάμεθ μὲ τὸν Χριστό, κατὰ τὴν ὁποία ὁ Χριστὸς παραδέχεται(!) ὅτι εἶναι ψεῦτες ὅσοι ἰσχυρίζονται ὅτι εἶναι Θεός!!! (Κοράνιο, 19, 29 κατὰ μετάφραση ἁγ. Ἰωάννου Δαμασκηνοῦ:

«”Ὤ Ἰησοῦ, σὺ εἶπας ὅτι Υἱὸς εἰμὶ τοῦ Θεοῦ καὶ Θεός;".  Καὶ ἀπεκρίθη φησὶν ὁ Ἰησοῦς· "Ἴλεώς μοι, Κύριε· σὺ οἶδας ὅτι οὐκ εἶπον, οὐδὲ ὑπερηφανῶ εἶναι δοῦλος σου· ἀλλ' ἄνθρωποι οἱ παραβάται ἔγραψαν, ὅτι εἶπον τὸν λόγον τοῦτον, καὶ ἐψεύσαντο κατ' ἐμοῦ καὶ εἰσὶ πεπλανημένοι"».

 Καὶ ἐπιλέγει ὁ π. Θεόδωρος: «Κατὰ τὰ ἄλλα ἐμεῖς μποροῦμε νὰ ὀνομάζουμε τὸ Κοράνιο “ἱερὸ” καὶ νὰ τὸ ἐξισώνουμε μὲ τὸ Εὐαγγέλιο, γιὰ τὸ ὁποῖο τὸ ἴδιο τὸ “ἱερὸ” Κοράνιο πιστεύει ὅτι γράφτηκε ὄχι ἀπὸ τὸν Θεό, ἀλλὰ ἀπὸ ἀνθρώπους “παραβάτας”, “ψεύστας” και “πεπλανημένους”. Ἀπέμεινε τελικῶς κάτι ποὺ νὰ πιστεύουμε καὶ νὰ ἀκολουθοῦμε;» (Θεοδώρου Θ. Ζήση, πρωτοπρ., Διαθρησκειακὲς Συναντήσεις).

Ποιό Εὐαγγέλιο, λοιπόν, κηρύττουν οἱ «ἡγέτες» τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας; Ποιά πίστη διδάσκουν; Τί ἄραγε πιστεύουν; Γιατί ἀκόμα τοὺς ἀνέχονται, τοὺς ἀποδέχονται καὶ τοὺς ὑποδέχονται οἱ Ὀρθόδοξοι ἐπίσκοποι, ὁ ἱερὸς κλῆρος καὶ οἱ πιστοί;

Ἀλήθεια, οἱ ἐπίσκοποι ποὺ μιλοῦν γιὰ μετάνοια τοῦ λαοῦ, ἡ ὁποία εἶναι δυνατὸν νὰ μᾶς βγάλει ἀπὸ δυσκολίες πρόσκαιρες καὶ ὑλικὲς (τὴν οἰκονομικὴ καὶ κάθε ἄλλη κρίση), δὲν ὑποψιάζονται, ὅτι ἡ ἀδιαφορία γιὰ θέματα Πίστεως, ἀποτελεῖ σοβαρότερο θέμα καὶ ἁμάρτημα φοβερὸ στὰ μάτια τοῦ Θεοῦ; Ὅτι ἡ ἀδιαφορία καὶ ἡ σιωπή, ὅταν προσβάλλεται ὁ Θεὸς καὶ ἡ Πίστη, ἔχει χαρακτηρισθεῖ ἀπὸ τοὺς Ἁγίους, ὡς «τρίτο εἶδος ἀθεΐας» καὶ ἄρα αὐτὴ ἡ μετάνοια ὅλων μας –μὲ πρώτους τοὺς ἐπισκόπους– προηγεῖται;

«Φιλορθόδοξος Ἕνωσις “Κοσµᾶς Φλαµιᾶτος”»

Ἡ Ἑλλάδα δέχθηκε ἐπίθεση γιατὶ εἶναι Ὀρθόδοξη χώρα

Προτροπὴ τοῦ Σέρβου συγγραφέα DEJAN LUČIĆ

 

Ἕλληνες, ἦρθε ἡ ὥρα νὰ καταλάβετε

τὴν ἀλήθεια καὶ νὰ ξεσηκωθεῖτε

 

«Ἡ Ἑλλάδα δέχθηκε ἐπίθεση γιατὶ εἶναι Ὀρθόδοξη χώρα»!

Ὁ Σέρβος συγγραφέας DEJAN LUČIĆ απευθύνει μήνυμα προς τον Ελληνικό λαό. Διαβάζοντας τὸ μήνυμα, δὲν μπορεῖ κανεὶς νὰ μὴ φέρει στὴ μνήμη του τὶς πολιτικὲς κινήσεις τῶν τελευταίων ἐτῶν, τὴν ὠμὴ ἐπέμβαση τῶν ξένων, τὴν «πτώχευση», τὸν ρόλο τῶν ἡγετῶν τῆς Ἐκκλησίας, τὴν ἀδρανοποίηση Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας, τὸν παραμερισμὸ τῆς Ρωσίας, καὶ πολλὰ ἄλλα.

Ὅποιος, μάλιστα, ἔχει παρατηρήσει ἔστω καὶ λίγο τὶς ὑπόγειες σχέσεις τῆς Νέας Τάξης πραγμάτων μὲ τὸ Βατικανὸ καὶ τὸν Οἰκουμενισμό, καταλαβαίνει καλύτερα τὴν φράση τοῦ DEJAN LUČIĆ: «Ἡ Ἑλλάδα δέχθηκε ἐπίθεση γιατὶ εἶναι Ὀρθόδοξη χώρα»!

Τὸ «Μήνυμα πρὸς τοὺς ἀδελφοὺς Ἕλληνες

ΜΗΝΥΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ

Ἦρθε ἡ ὥρα νὰ ξυπνήσετε καὶ νὰ καταλάβετε τὴν Ἀλήθεια. Ἐμεῖς στὴν Σερβία λέμε: ἡ ἀρκούδα χόρευε στὸ κατώφλι μας, καὶ τώρα ἔρχεται καὶ στὸ δικό σας. Δὲν εἶναι τυχαῖο ὅτι ἡ Ἑλλάδα ἀποσταθεροποιήθηκε λόγω τῶν χρηματικῶν δανείων, τὰ ὁποῖα ἦρθαν καὶ ἔφυγαν ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα. Δὲν ξοδέψατε ἐσεῖς δισεκατομμύρια εὐρώ. Αὐτὰ τὰ δισεκατομμύρια ἦρθαν στὴν Ἑλλάδα καὶ ἔφυγαν μὲ σκοπό νὰ χρεωθεῖτε καὶ νὰ τὰ πληρώνετε, μὲ σκοπὸ κάποιος νὰ ἁρπάξει τὴν ἱερή σας Ἑλληνικὴ χώρα.

Οἱ Τοῦρκοι καὶ οἱ Γερμανοὶ θέλουν τὰ νησιὰ κοντὰ στὴν τουρκικὴ ἀκτή, ὅπου στὴ θάλασσα ὑπάρχει πετρέλαιο. Ἡ Κρήτη εἶναι σὲ κίνδυνο.

Κρητικοί: νὰ εἶστε ἡ ἀρχὴ τῆς ἀντίστασης κατὰ τῆς κατοχῆς τῆς Ἑλλάδας. Ἐσεῖς τὸ μπορεῖτε, ἐσεῖς τὸ ξέρετε, ἐσεῖς ὅλοι σὰν τοὺς Σπαρτιᾶτες, σὰν τὸν Ἀχιλλέα. Ὁ κάθε Κτηρικὸς εἶναι σὰν αὐτόν.

Ἐσεῖς Ἀθηναῖοι, Θεσσαλονικεῖς, ξέρετε τί πρέπει νὰ κάνετε. Νὰ εἶστε σοφοί. Χρησιμοποιεῖστε τὴν ἑλληνικὴ διασπορά. Χρησιμοποιεῖστε τὴν ἑλληνικὴ διπλωματία μέσῳ Ἐκκλησίας. Παντοῦ στὸν κόσμο. Ἐνεργοποιεῖστε τὸ ἑλληνο-αμερικανικὸ λόμπι σας. Συνεδεθεῖτε μὲ τοὺς Ἀρμενίου.

Ἡ Σερβία δέχθηκε ἐπίθεση γιατὶ εἶναι Ὀρθόδοξη χώρα. Ἡ Ἑλλάδα δέχθηκε ἐπίθεση γιατὶ εἶναι Ὀρθόδοξη χώρα. Τοὺς Ἀρμένιους στὴν Τουρκία τοὺς καταπιέζουν γιατὶ εἶναι Ἀρμένιοι, Ὀρθόδοξοι. Ὁ σκοπός, βέβαια, εἶναι ἡ Ρωσία. Ὁ σκοπὸς εἶναι νὰ ληστέψουν τὴν Ρωσία. Σ’ αὐτὴν τὴν προσπάθεια ληστείας τῆς Ρωσίας, τὸ πρῶτο ἐμπόδιο ἦταν ἡ Σερβία, τὸ δεύτερο ἐμπόδιο εἶστε ἐσεῖς οἱ Ἕλληνες. Πρᾶγμα ποὺ σημαίνει ὅτι ἐμεῖς οἱ Σέρβοι κι ἐσεῖς οἱ Ἕλληνες, καὶ ἴσως οἱ Βούλγαροι, πρέπει νὰ ἑνωθοῦμε, ἀλλιῶς θὰ ἐξαφανιστοῦμε. Ἡ Τουρκία, καὶ τὸ ἰσλάμ εἶναι ὁ κινητήριος μοχλὸς τῆς καταστροφῆς καὶ τῆς Ἑλλάδας καὶ τῆς Σερβίας, καὶ τῆς  Εὐρώπης στὸ μέλλον.

Ἡ Γερμανία θέλει νὰ ἀπαλλαχθεῖ ἀπὸ τὸ πλεόνασμα τῶν Τούρκων στὸ δικό της ἔδαφος ἐπιστρέφοντάς τους στὰ Βαλκάνια. Εἶναι ἀπαραίτητο νὰ καταστραφεῖ καὶ νὰ μικρύνει ἡ Ἑλλάδα. Ἐσεῖς ξέρετε σὲ τί κατάσταση βρίσκεται ὁ Στρατός σας. Λένε ὅτι θὰ γίνει πόλεμος μικρός, σύντομος στὴ θάλασσα. Μπορεῖ νὰ εἶναι σύντομος γιατὶ θὰ γίνει προδοσία στὴν κορυφὴ τῆς ἡγεσίας σας ἀπὸ τοὺς Ἄγγλους κατασκόπους, οἱ ὁποῖοι δὲν δουλεύουν γιὰ τὰ συμφέροντα τῆς Ἑλλάδας.

Ἕλληνες ξυπνῆστε. Ἦρθε ἡ ὥρα νὰ ξυπνήσετε καὶ νὰ σηκωθεῖτε νὰ σταματήσετε τὴν καταστροφὴ τῆς Ὀρθοδοξίας στὴν Ἑλλάδα, στὰ Βαλκάνια καὶ στὸν κόσμο. Ἐνεργοποιεῖστε τὴ διπλωματία σας καὶ πρὸς τὴν Ἀνατολὴ καὶ πρὸς τὴν Δύση. Ψάξτε συμμάχους οἱ ὁποῖοι εἶναι ἐχθροὶ τῶν ἐχθρῶν σας. Νὰ εἶστε σοφοί.

ΖΗΤΩ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

ΑΠΟΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΗΣΗ: Π.Σ. ἀπὸ τὸ www.epirus-ellas.gr/2012/04/dejan-lucic.html

ΠΡΩΤΟΦΑΝΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΡΑΚΤΙΚΟ  ΓΕΓΟΝΟΣ;

ΟΔΥΝΗΡΗ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ Η ΑΛΛΟΙΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ

Νά, λοιπόν, πῶς συντελεῖται ἡ ἀλλοίωση τῆς συνειδήσεως τῶν πιστῶν.

Διαβάζουμε στὶς ΑΚΤΙΝΕΣ»:

«Ὁ Ρωμαιοκαθολικὸς Ἀρχιεπίσκοπος Βελιγραδίου,  Stanislav Hocevar, παραβρέθηκε στὴν Ὀρθόδοξη Ἀναστάσιμη Λειτουργία στὸν Καθεδρικὸ Ναὸ Βελιγραδίου». Στὸ Video φαίνεται νὰ ἀσπάζεται τὴν ὀρθόδοξη εἰκόνα τῆς Ἀναστάσεως. Ἐπίσης διακρίνεται καθαρά πὼς «ὁ ὀρθόδοξος ἱερέας φιλᾶ τὸ χέρι τοῦ Ρωμαιοκαθολικοῦ Ἀρχιεπισκόπου»!

Ἂν ἐπραγματοποιεῖτο αὐτὸ τὸ γεγονός πρὶν 40 χρόνια, δὲν θὰ ἔβλεπε τὸ φῶς τῆς δημοσιότητος, γιατὶ θὰ προκαλοῦσε τὶς σφοδρὲς ἀντιδράσεις τοῦ λαοῦ καὶ θὰ συγκέντρωνε τὰ πυρὰ ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων. Θὰ ἐθεωρεῖτο πρωτοφανὲς γεγονός, ἀσέβεια πρὸς τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες, οἱ ὁποῖοι καταγράφουν τὴν βούληση τοῦ Κυρίου, ὅπως μᾶς παρεδόθη διὰ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, ἀλλὰ καὶ ἑρμηνεύτηκε καὶ ἐφαρμόστηκε στὴν ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας.

Παρόμοιες ἀντιδράσεις θὰ παρετηροῦντο καὶ πρὶν 20 χρόνια. Πολλοὶ θὰ ἔφευγαν ἀπὸ τὸ Ναό, βλέποντας νὰ εἰσέρχεται σ’ αὐτὸν ἕνας καρδινάλιος, νὰ ἀσπάζεται τὴν ὀρθόδοξη εἰκόνα τῆς Ἀναστάσεως καὶ νὰ δέχεται χειροφίλημα ἀπὸ ὀρθόδοξο κληρικό, ἐνώπιον τοῦ «ὀρθοδόξου» Πατριάρχη τῆς Σερβίας.

Σήμερα, ὅμως, οἱ συνειδήσεις τῶν πιστῶν ναρκώθηκαν. Οἱ ὀρθόδοξοι τῆς Σερβίας, ὑπὸ τὸν οἰκουμενιστὴ Πατριάρχη Εἰρηναῖο, ἀποδέχτηκαν τὸ παραπάνω σκηνικό, οἱ δὲ ἀνὰ τὸν κόσμο ὀρθόδοξοι πιστοί, θὰ τὸ πληροφορηθοῦν, κάποιοι θὰ τὸ σχολιάσουν, οἱ περισσότεροι θὰ ἀδιαφορήσουν, καὶ πολλοὶ θὰ θεωρήσουν, ἴσως, «γκρίνια» τὴν ἐπίκριση ἑνὸς γεγονότος ποὺ πλέον ἀποτελεῖ ρουτίνα στὶς μετὰ τῶν ἑτεροδόξων σχέσεις μας. Θὰ ἐνοχληθοῦν, δηλαδή, ὄχι ἀπὸ τὸ γεγονός, ἀλλὰ ἀπὸ τὴν κριτικὴ ἐναντίον τοῦ γεγονότος: «Μὰ ὅλο οἱ ἴδιοι καὶ οἱ ἴδιοι φανατικοὶ καὶ γραφικοὶ ἀντιδροῦν. Δὲν ἔχουν καὶ τίποτ’ ἄλλο νὰ κάνουν;».

Ἔτσι, ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης μετὰ τοῦ ἐπιτελείου του ἔχει τὴν πολυτέλεια, ὄχι μόνο να μὴν ἀναγκάζεται νὰ ἀντιδρᾶ κατὰ τέτοιων ἀντὶ-εὐαγγελικῶν ἐνεργειῶν, ἀλλὰ καὶ νὰ τρίβει τὰ χέρια του ἀπὸ ἱκανοποίηση, γιατὶ ἡ παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἐπεκτείνεται σύμφωνα μὲ τὰ σχέδια τους, χωρὶς οὐσιαστικὲς ἀντιδράσεις. Διότι, ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς πιστούς, καὶ οἱ δικοί μας φρουροὶ τῆς Πίστεως Ἕλληνες Μητροπολίτες, μαθαίνουν τὰ γεγονότα καὶ σιωποῦν. Θεωροῦν πλέον ἀναγκαίους τοὺς διαλόγους ποὺ ξεκίνησαν μὲν κακῶς (μὲ καταπάτηση καὶ αὐτῆς τῆς Ἀπόφασης τῆς Πανορθοδόξου Διασκέψεως τῆς Ρόδου), συνεχίζονται δὲ κάκιστα παρὰ τὶς Ἀποστολικὲς καὶ Συνοδικὲς Ἐντολὲς καὶ τὴ σύνολη διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων ὡς πρὸς τὶς σχέσεις μας μὲ τοὺς αἱρετικούς.

Ἄραγε, ἡ ἀποστολὴ τῶν Ἐπισκόπων ἐκπληρώνεται μόνο μὲ τὴν τέλεση μυστηρίων, τὴν ἐνασχόληση μὲ πανηγύρεις, συσσίτια καὶ ἀναστάσιμα διαγγέλματα;

Σημάτης Παναγιώτης

Πατριαρχική Πράξη καθαιρέσεως ἀπὸ τὴν Ἀρχιερωσύνη

τοῦ Μητροπολίτου Περγάμου κ. Ἰωάννου Ζηζιούλα

Apr 9, 2012

Ἡ ἀπόφαση τῆς Ἁγίας καὶ Ἱερᾶς Συνόδου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου μὲ τὴν ὁποία καθαιρεῖται ἀπὸ τὴν Ἀρχιερωσύνη καὶ ἐπαναφέρεται στὶς τάξεις τῶν μοναχῶν ὁ Μητροπολίτης Περγάμου κ. Ἰωάννης Ζηζιούλας, κοινοποιήθηκε σήμερα 29/4/2012 καὶ ἐπισήμως, ὑπὸ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου καὶ τῆς περὶ Αὐτὸν Ἁγίας καὶ Ἱερὰς Συνόδου εἰς τὴν ὁποίαν ὑπήγετο ὁ ὡς ἄνω Μητροπολίτης.

Ἡ ἀπόφαση τῆς Ἁγίας καὶ Ἱερὰς Συνόδου δημοσιεύεται στην ἐπίσημη ἱστοσελίδα τοῦ Πατριαρχείου:

«Ἐπειδὴ τοίνυν καὶ ὁ ἐκ τῶν κληρικῶν τοῦ Οἰκουμενικοῦ θρόνου Μητροπολίτης Περγάμου κ. Ἰωάννης Ζηζιούλας, τοιοῦτος καταφρονητὴς μὲν τῶν Ἱερῶν Κανόνων καὶ Δογματικῶν Ὁρῶν τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, λυμεὼν τῆς Ὀρθοδόξου κανονικῆς τάξεως κατεδείχθη, ἀνυπακούσας πρὸς τάς διατάξεις καὶ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνας τῆς καθ’ ἡμᾶς Ὀρθοδόξου Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καὶ εἰσηγητὴς γενόμενος τῆς κακοδόξου «βαπτισματικῆς –λεγομένης- θεολογίας» ἀφαιρέσας δὲ καίρια καὶ οὐσιαστικὰ στοιχεῖα τῆς σωτηριώδους Πίστεως τῆς ἡμετέρας Ἐκκλησίας καὶ παραδοὺς ταῦτα εἰς ἑτέραν «ἐκκλησίαν» καὶ τὸν ἀρχηγὸν αὐτῆς Πάπαν..., περὶ ὧν ἁπάντων ὑπέβαλε τῇ Ἐκκλησίᾳ πλειὰς ἐπισκόπων ἱερέων, μοναχῶν καὶ λαϊκῶν, ἡ Μετριότης ἡμῶν μετὰ τῶν περὶ ἡμᾶς Ἱερωτάτων Μητροπολιτῶν καὶ ὑπερτίμων, τῶν ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι ἀγαπητῶν ἀδελφῶν καὶ συλλειτουργῶν, περὶ τοῦ τοιαύτην ἀντιπειθαρχικὴν καὶ τοῦτ' αὐτὸ ἀνταρτικὴν κατὰ τῆς ἰδίας αὐτοῦ Ἐκκλησίας συμπεριφορὰν καὶ ψυχώλεθρον διὰ τὸ Ὀρθόδοξον πλήρωμα καὶ γενικῶς διαγωγὴν καὶ πολιτείαν ἐπιδειξαμένου ἀναξίου τούτου Ἀρχιερέως κρίναντες καὶ Συνοδικῶς διασκεψάμενοι, ἔγνωμεν, συμφώνως τοῖς θείοις καὶ ἱεροὶς κανόσι ... καθυποβαλεῖν αὐτὸν τῇ ἐσχάτῃ ποινῇ τῆς ἀπὸ τοῦ ἀρχιερατικοῦ βαθμοῦ καθαιρέσεως, καὶ εἰς τὴν τάξιν τῶν μοναχῶν τοῦτον καταβιβάσαι καὶ ἐπαναγαγεῖν (...)».

Τὸ περιεχόμενο τοῦ παραπάνω κειμένου εἶναι ἀνύπαρκτο. Αὐτό, ὅμως, ἔπρεπε να ἐκδοθεῖ, ἀντὶ τοῦ ἐν συνεχείᾳ παρατιθεμένου  πραγματικοῦ  κειμένου, ποὺ δημοσίευσε τὸ ἐκκλησιαστικὸ ἱστολόγιο Amen.gr.

Τὸ παραπάνω, λοιπόν, κείμενο εἶναι μὲν ἐλαφρῶς παραποιημένον, ἀλλ’ ἀποτυπώνει τὴν ἀλήθεια. Πρὶν τὴν καθαίρεση τοῦ κληρικοὺ Νείλου Βατοπαιδινοῦ, τοῦ ὁποίου τὰ παραπτώματα εἶναι δευτερευούσης σημασίας καὶ ἀποτελοῦν παρωνυχίδα ἐν σχέσει μὲ ἐκεῖνα τοῦ Μητροπολίτου Περγάμου κ. Ζηζιούλα, ἀλλὰ καὶ τοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, οἱ ἐναντίον τοῦ ὁποίου κατηγορίες πιστῶν ἔπρεπε νὰ ἐξετασθοῦν  καὶ νὰ καθαιρεθεῖ ὁ μητροπολίτης Περγάμου κ. Ζηζιούλας. Διότι ὁ κ. Ζηζιούλας (καὶ ὁ πατριάρχης Βαρθολομαῖος) πταίουν εἰς καίρια καὶ οὐσιώδη θέματα Πίστεως καὶ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο βρῆκε τὴν Μ. Ἑβδομάδα νὰ ἀνακοινώσει τὴν καθαίρεση αὐτή.

Στὴ συνέχεια δημοσιεύουμε τὴν πραγματικὴ εἴδηση, ἀφοῦ ὁ σκοπὸς τῆς δημοσιεύσεως αὐτῆς δὲν εἶναι ἡ παραπλάνηση, ἀλλὰ –ἔστω μὲ αὐτὸν τὸν ἀδόκιμο τρόπο– ἡ συνειδητοποίηση τοῦ προβλήματος πώς: ἐκεῖνοι ποὺ θὰ ἔπρεπε να τιμωρηθοῦν, ὡς ἀλλοιώνοντες τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη καὶ αἱρετίζοντες, ἔχουν στὰ χέρια τους τὴν ἐξουσία καὶ κάνουν χρήση τῶν Ἱερῶν Κανόνων μονομερῶς κατὰ τῶν ἄλλων.

ΦΙΛΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΝΩΣΙΣ “ΚΟΣΜΑΣ ΦΛΑΜΙΑΤΟΣ”

«Πράξη καθαιρεσέως από την Ιερωσύνη κληρικού της Ι.Μ.Ιταλίας

Apr 9, 2012, Γραφείο Ειδήσεων http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=9011

Η απόφαση της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Θρόνου με την οποία καθαιρείται από την Ιεροσύνη και επαναφέρεται στις τάξεις των μοναχών ο π. Νείλος Βατοπαιδινός κοινοποιήθηκε σήμερα και επισήμως στην Ιερά Μητρόπολη Ιταλίας και Μελίτης, στην οποία εκκλησιαστικώς υπάγεται ο παραπάνω μοναχός.

Η απόφαση της Αγίας και Ιεράς Συνόδου δημοσιεύεται στην επίσημη ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Ιταλίας και Μελίτης...

«Επειδή τοίνυν καί ο εκ των κληρικών της Ιεράς Μητροπόλεως Ιταλίας και Μελίτης Αρχιμανδρίτης Νείλος Βατοπαιδινός, τοιούτος καταφρονητής μεν του ιδίου Επισκόπου, λυμεών δε της Ορθοδόξου κανονικής τάξεως κατεδείχθη, αποστάς εκ της κανονικής αυτού εκκλησιαστικής αρχής, ανυπακούσας προς τόν κανονικόν Επίσκοπον, αφαιρέσας δε εκκλησιαστικήν περιουσίαν και παραδούς ταύτην εις ετέρους, περί ων απάντων υπέβαλε τη Εκκλησία ο οικείος Μητροπολίτης Ιταλίας και Μελίτης κύριος Γεννάδιος, η Μετριότης ημών μετά των περί ημάς Ιερωτάτων Μητροπολιτών καί υπερτίμων, των εν Αγίω Πνεύματι αγαπητών αδελφών και συλλειτουργών, περί του τοιαύτην αντιπειθαρχικήν καί τουτ' αυτό ανταρτικήν κατά του ιδίου Επισκόπου συμπεριφοράν και ψυχώλεθρον διά τό Ορθόδοξον πλήρωμα και γενικώς διαγωγήν και πολιτείαν επιδειξαμένου αναξίου τούτου κληρικού κρίναντες καί Συνοδικώς διασκεψάμενοι, έγνωμεν, συμφώνως τοίς θείοις καί ιεροίς κανόσι ... καθυποβαλείν αυτόν τη εσχάτη ποινή της από του ιερατικού βαθμού καθαιρέσεως, και εις την τάξιν των μοναχών τούτον καταβιβάσαι και επαναγαγείν (...)», σημειώνεται στην απόφαση της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Θρόνου».

ΘΕΜΑ ΗΘΙΚΗΣ ΤΑΞΕΩΣ

 

Γράφει ο  Λεόντιος Διονυσίου

 

Από καιρού εις καιρόν τολμώ κάποιους σχολιασμούς εκκλησιαστικών γεγονότων, για να ενώσω την φωνήν μου μετ’ εκείνων, που καθημερινώς δίδουν την μάχη στην πρώτη γραμμή.

 Θλίψης άφατη πλημμυρίζει την καρδιά κάθε πιστού, όταν βλέπει τους εις τύπον και τόπον Χριστού επισκόπους να ευτελίζουν το αξίωμά τους και τις όποιες «γενναίες» ίδιες ενέργειές. Γιατί δυστυχώς η συνέχεια αποδεικνύει, ότι μόνο γενναιότητα δεν μπορεί να χαρακτηρισθούν οι ενέργειές τους αυτές. Ούτε διάκριση.

Σ’ αυτήν την κατηγορία εμπίπτει και ο Μητροπολίτης της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς, του οποίου η ενέργεια, να διεξάγει Ημερίδα κατά της αιρετικής μεταπατερικής θεολογίας, εγέμισεν ελπίδας και χαράν την καρδία πολλών πιστών.

Όμως, πριν καλά-καλά «στεγνώσει το μελάνι» των ανακοινώσεων δια τα περί την Ημερίδα, έκπληκτοι διαβάσαμε την κολακευτικήν επιστολή του προς τον Πατριάρχην, τον Πατριάρχην που εις την Ημερίδα εζηγραφίθη ως ο πρωταίτιος των αιρετικών ανοιγμάτων.

Κατόπιν, ήλθε η επιστολή του Πατριάρχου προς την Ι. Σύνοδον, δια της οποίας ζητούσε την καρατόμησιν του Πειραιώς και όσων πιστών κινούνται στο ίδιο με αυτόν πνεύμα.

Ο Πειραιώς προς στιγμήν εσιώπησε. Άλλοι όμως συνοδοιπόροι του τον υποστήριξαν, εκτιθέμενοι σε ποικίλους κινδύνους.

Και ήλθε η χθεσινή ημέρα, κατά την οποίαν επληροφορήθημεν ότι ο Πειραιώς από την Ι. Μ. Φιλοθέου, όπου ελειτούργησεν, ομίλησε με πολύν σεβασμόν διά το πρόσωπον του αιρετικού Πατριάρχου και τον εμνημόνευσεν κατά την Θείαν Λειτουργίαν!

Ως εκ τούτου δύο τινά συμβαίνουν: Ή ότι ο Πειραιώς κ. Σεραφείμ, δεν περιελάμβανε στα αναθέματα που εκφώνησε κατά την Κυριακήν της Ορθοδοξίας τον Πατριάρχην, αρχηγόν της αιρέσεως του Οικουμενισμού, όπως πολλοί τον αποκαλούν (και τότε προκύπτει αμείλικτο το ερώτημα: άρα ποιούς θεωρεί ως αιρετικούς οικουμενιστάς και ποιούς αναθεμάτισε;), ή ότι ανέκρουσεν πρύμναν, και πρό του φόβου καθαιρέσεώς του, έπλεξεν το εγκώμιον του Πατριάρχου και μνημόνευσε έναν αιρετικό κατά την ως άνω Θείαν Λειτουργίαν εις την Ι. Μ. Φιλοθέου εις το Άγιον Όρος!

Την τρίτη σκέψη, την οποίαν τινές υποστηρίζουν, ότι ο Πειραιώς «παίζει παιχνίδι», αποφεύγω να την συζητήσω.

Σεβασμιώτατε, Πειραιώς, γιατί αδικείτε τον εαυτόν σας και εμπαίζετε τους πιστούς, οι οποίοι εστηρίχθησαν επάνω σας ως εις Λέοντα;

http://klassikoperiptosi.blogspot.com/2012/04/blog-post_1797.html

AIΡΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ

ΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΠΡΟ ΣΥΝΟΔΙΚΗΣ

ΑΠΟΦΑΝΣΕΩΣ

του κ. Νικ. Σωτηροπούλου, συγγραφέως-Θεολόγου

Mερικοί, όχι μόνον Oικουμενισταί, αλλά και μη Oικουμενισταί, όχι μόνον ασεβείς, αλλά και ευσεβείς, νομίζουν, ότι δεν πρέπει να χαρακτηρίζωνται ως αιρέσεις γνώμες και ως αιρετικοί πρόσωπα, που δεν έχουν προηγουμένως κριθή και καταδικασθή από Σύνοδο της Εκκλησίας.

Αλλ' αυτή η άποψι δεν είνε ορθή.

Ο απόστολος Παύλος συνιστά: «Aιρετικόν άνθρωπον μετά μίαν και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού, ειδώς ότι εξέστραπται ο τοιούτος και αμαρτάνει ων αυτοκατάκριτος» (Tίτ. 3: 10-11).

Η πρώτη Oικουμενική Σύνοδος, η οποία καταδίκασε αίρεσι, τον Αρειανισμό, και αιρετικό, τον Άρειο, έγινε τόν 4ον μ.X. αιώνα (το 325).

Mέχρι δε τότε εμφανίσθηκαν διάφοροι αιρετικοί.

Και πώς οι πιστοί προ της πρώτης Oικουμενικής Συνόδου θα μπορούσαν να εφαρμόσουν τη σύστασι του αποστόλου Παύλου περί της τηρητέας στάσεως απέναντι του A ή του B αιρετικού, αν προ Συνόδου δεν θα έπρεπε να θεωρούν κανένα αιρετικό;

Πώς επίσης οι πιστοί προ Συνοδικής αποφάνσεως θα μπορούσαν να τηρήσουν τη σύστασι του αποστόλου Ιωάννου,

«Eι τις έρχεται προς υμάς και ταύτην την διδαχήν ου φέρει, μη λαμβάνετε αυτόν εις οικίαν και χαίρειν αυτώ μη λέγετε»; (B΄ Ιωάν. 10).

Όταν κανείς «γυμνή τη κεφαλή», σαφώς δηλαδή, λέγει κάτι αντίθετο προς την Πίστι, δυνάμεθα και προ Συνοδικής αποφάνσεως να χαρακτηρίσωμε αυτό αίρεσι, και αυτόν αιρετικό (Bλέπε IE΄ Kανόνα Πρωτοδευτέρας Συνόδου).

Η Γραφή λέγει: «Πάντες οι θεοί των εθνών δαιμόνια» (Ψαλμ. 95:5). Και για τη λατρεία των εθνικών λέγει:

«Έθυσαν τους υιούς και τας θυγατέρας αυτών τοις δαιμονίοις» (Ψαλμ. 105:37), «Α θύει τα έθνη, δαιμονίοις θύει και ου Θεώ» (A΄ Kορ. 10:20).

Ο αρχιοικουμενιστής δε Πατριάρχης αντιθέτως προς τη Γραφή λέγει, ότι σε όλες τις Θρησκείες ο αυτός Θεός υπάρχει και όλοι οι λαοί τον αυτό Θεό λατρεύουν με διαφορετικό τρόπο.

Ερωτούμε: Δεν είνε τούτο ολοφάνερη αίρεσι, η οποία θα έπρεπε να εξεγείρη σε διαμαρτυρία όλους τους πιστούς;

Ο απόστολος Παύλος γράφει:

«Aι γυναίκες υμών εν ταις εκκλησίαις σιγάτωσαν· ου γαρ επιτέτραπται αυταίς λαλείν, αλλ' υποτάσσεσθαι, καθώς και ο νόμος λέγει» (A΄ Kορ. 14:34. Bλέπε και στίχ. 35).

Επίσης γράφει: «Γυναικί διδάσκειν ουκ επιτρέπω, ουδέ αυθεντείν ανδρός» (A΄ Tιμ. 2:12).

Συμφώνως προς τους θεοπνεύστους αυτούς λόγους δεν επιτρέπεται στις γυναίκες να ομιλούν και να διδάσκουν στις εκκλησιαστικές συνάξεις, την ώρα της λατρείας.

Επίσης δεν επιτρέπεται στη γυναίκα να εξουσιάζη τον άνδρα.

Εν τούτοις ο θεολόγος κ. Παντελής Kαλαϊτζίδης, ο διευθυντής και ο ιθύνων νους της Ακαδημίας των Θεολογικών Σπουδών του Mητροπολίτου Δημητριάδος, έχει το θράσος να αντιτίθεται στον απόστολο Παύλο και να λέγη, ότι πρέπει και οι γυναίκες να ομιλούν στις εκκλησιαστικές λατρευτικές συνάξεις, προχωρεί δε και λέγει ακόμη, ότι πρέπει οι γυναίκες να χειροτονούνται, να γίνωνται και επίσκοποι, και ως επίσκοποι, εννοείται, να εξουσιάζουν όχι μόνο τους άνδρες τους, αλλά και τους ιερείς.

Και ερωτούμε:

Δεν είνε τούτο ολοφάνερη αίρεσι; Και πώς ο Δημητριάδος διώρισε και κρατεί στη διεύθυνσι της Ακαδημίας του θεολόγο με αιρετικές αντιλήψεις;…

Εάν λοιπόν κάποιος λέγη κάτι σαφώς διαφορετικό και αντίθετο από την Πίστι, οι πιστοί έχουν το δικαίωμα να θεωρούν το λόγο του αίρεσι και αυτόν αιρετικό προ Συνοδικής αποφάνσεως.

Εάν π.χ. εγώ τρελλαθώ και κηρύξω, ότι η Θεία Kοινωνία δεν είνε μυστήριο της Εκκλησίας, δεν είνε σώμα και αίμα Xριστού, αλλά ψωμί και κρασί με συμβολική έννοια, χρειάζεται Συνοδική απόφανσι για να θεωρηθώ αιρετικός και να υποστώ κριτική και έλεγχο;

Άλλωστε οι Oικουμενικές και άλλες Σύνοδοι συγκλήθηκαν για να καταδικάσουν διδασκαλίες, οι οποίες θεωρήθηκαν αιρέσεις, και πρόσωπα, τα οποία θεωρήθηκαν αιρετικά προ της συγκλήσεώς των.

Η Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος έχει εκδώσει φυλλάδιο, στο οποίο, χωρίς απόφανσι Oικουμενικής Συνόδου, κατονομάζει 500 περίπου κινήσεις ως αιρέσεις, οι οποίες δρουν στην Ελλάδα.

Kακώς έπραξε η Αποστολική Διακονία;

Άριστα έπραξε.

Άριστα πράττουν και όσοι χαρακτηρίζουν τη Mεταπατερική Θεολογία ως αίρεσι και τον Oικουμενισμό ως παναίρεσι και πανθρησκεία, και τους οπαδούς αυτών ως αιρετικούς, και διαμαρτύρονται με όλη τη δύναμι της ψυχής των.

Ανοχή ή ευγένεια σε θέματα Πίστεως δεν επιτρέπεται.

Πηγή: Αποτείχιση

Κα­τω τα Χε­ρι­α α­πο τους Ο­μο­λο­γη­τες της Πι­στε­ως
Ε­πι­σκο­πους, Κλη­ρι­κους και Λα­ϊ­κους

Ὁ αἱ­ρε­τι­κὸς κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ος ἐ­πι­τί­θε­ται
κα­τὰ τῆς Ἁ­γί­ας Ὀρ­θο­δο­ξί­ας μας

Τὸ Φα­νά­ρι ἀ­περ­γά­ζε­ται νέ­ο σχί­σμα
καὶ ἡ Ἀ­θή­να κα­θεύ­δει

Γρα­φει ο Λαυ­ρεν­τι­ος Ντετ­ζι­ορ­τζι­ο
προ­ε­δρος της Φι­λορ­θο­δο­ξου Ε­νω­σε­ως «Κο­σμας Φλα­μι­α­τος»

1. Ἑ­ά­λω ἡ Ὀρ­θό­δο­ξος Ἐκ­κλη­σί­α, ἐν Χρι­στῷ ἀ­δελ­φοί. Ὑ­πού­λως καὶ δο­λί­ως ἐ­ξώ­σθη ὁ Τρι­α­δι­κὸς Θε­ός, ἡ Ἀ­λή­θει­α Του, οἱ Ἅ­γι­οί Του, ἀ­πὸ τὴν στρα­τευ­ο­μέ­νη Ἐκ­κλη­σί­α τοῦ Χρι­στοῦ· με­θο­δεύ­ε­ται δὲ καὶ ἡ ἔ­ξω­ση τοῦ πι­στοῦ λα­οῦ Του. Οἱ κα­τὰ τοὺς ἁ­γί­ους καὶ θε­ο­φό­ρους Πα­τέ­ρες καὶ κα­τὰ τὴν ἱ­ε­ρὰ Πα­ρά­δο­ση ὀρ­θό­δο­ξοι χρι­στι­α­νοὶ βρί­σκον­ται πλέ­ον ὑ­πὸ ἀ­προ­σχη­μά­τι­στο καὶ ἀ­πη­νῆ δι­ωγ­μόν.

Ἡ ἐ­κτὸς τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Πί­στε­ως εὑ­ρι­σκο­μέ­νη, αἱ­ρε­τι­κὰ καὶ ἀλ­λό­τρι­α πρε­σβεύ­ου­σα, ἀλ­λὰ ἐν­τὸς τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας κυ­ρι­αρ­χοῦ­σα ἑ­ω­σφο­ρι­κὴ συμ­μο­ρί­α τῶν λα­τι­νο­φρό­νων πα­τρι­αρ­χῶν καὶ ἀρ­χι­ε­ρέ­ων ―φι­λο­πα­πι­στῶν, οἰ­κου­με­νι­στῶν, συγ­κρη­τι­στῶν καὶ θι­α­σω­τῶν πά­σης κα­τὰ τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Πί­στε­ως αἱ­ρέ­σε­ως καὶ ἀλ­λο­δό­ξου δαι­μο­νο­πλη­ξί­ας― μὲ ἐ­πὶ κε­φα­λῆς τὸν αἱ­ρε­σι­άρ­χη κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ο Ἀρ­χον­τώ­νη, ἐ­πι­βάλ­λει δι­οι­κη­τι­κὴ κα­το­χὴ καὶ πνευ­μα­τι­κὴ τρο­μο­κρα­τί­α, χρη­σι­μο­ποι­ών­τας τὸ ἐ­ξου­σι­α­στι­κό, ὁ­λο­κλη­ρω­τι­κό, αὐ­ταρ­χι­κὸ καὶ αὐ­θαί­ρε­το κα­θε­στὼς τῆς δε­σπο­το­κρα­τί­ας γι­ὰ νὰ φι­μώ­σει καὶ ἐ­ξον­τώ­σει τοὺς ἀ­γω­νι­ζο­μέ­νους ἀν­τὶ-οἰ­κου­με­νι­στές, μέ­λη τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τῆς Ἑλ­λά­δος· δη­λα­δὴ τὴ δι­α­χρο­νι­κὴ καὶ αὐ­θεν­τι­κὴ ὀρ­θο­δό­ξως φρο­νοῦ­σα συ­νεί­δη­σή της: ἐ­πι­σκό­πους, κλη­ρι­κοὺς καὶ λα­ϊ­κούς.

Εἶ­ναι αὐ­τοὶ οἱ ἀρ­νη­σί­χρι­στοι αἱ­ρε­τι­κοί, ποὺ ἀν­τι­κα­τέ­στη­σαν τὴν Ἀ­λή­θει­α τοῦ Χρι­στοῦ μὲ τὴν Ἐ­ξου­σί­α τοῦ Δι­α­βό­λου, καὶ τὸ ἱ­ε­ρὸ μυ­στή­ρι­ο τῆς Πί­στε­ως μὲ τὴν δυ­τι­κὴ καὶ δυ­τι­κό­τρο­πη ἐ­πι­στη­μο­νι­κὴ δι­α­στρο­φὴ τῆς Θε­ο­λο­γί­ας· εἶ­ναι αὐ­τοὶ ποὺ ἀν­τι­κα­τέ­στη­σαν τὴν ἁ­γι­ό­τη­τα μὲ τὰ πα­νε­πι­στη­μι­α­κὰ πτυ­χί­α καὶ τὴν ἔ­ρη­μο τῶν ἀ­σκη­τῶν μὲ τοὺς ὑ­πὸ τῶν μα­σώ­νων ἐ­λεγ­χο­μέ­νους κα­θη­γη­τι­κοὺς θώ­κους. Γι’ αὐ­τὸ ἀρ­νού­με­θα νὰ δε­χθοῦ­με, νὰ ὑ­πα­κού­σου­με καὶ νὰ ἀ­πο­κα­λέ­σου­με τὸν κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ο «Οἰ­κου­με­νι­κὸ Πα­τρι­άρ­χη», εἰς τό­πον καὶ εἰς τύ­πον Χρι­στοῦ εὑ­ρι­σκό­με­νον καὶ ὀρ­θο­το­μοῦν­τα τὸν λό­γον τῆς ἀ­λη­θεί­ας Του· δι­ό­τι κα­τὰ Χρι­στὸν Πα­τρι­άρ­χην οὐκ ἔ­χο­μεν, ἀλ­λὰ αἱ­ρε­σι­άρ­χη καὶ σφε­τε­ρι­στὴ τοῦ πα­τρι­αρ­χι­κοῦ θρό­νου καὶ κα­τα­πα­τη­τὴ τοῦ πα­τρι­αρ­χεί­ου ἀλ­γει­νῶς ὑ­φι­στά­με­θα, ἐγ­κά­θε­το τῆς σι­ω­νο­μα­σω­νι­κῆς παγ­κο­σμι­ο­κρα­τί­ας!­.­..

2. Ἡ ἀ­πὸ 16 Μαρ­τί­ου 2012 πρὸς τὸν Ἀ­θη­νῶν καὶ πρό­ε­δρο τῆς Ἱ­ε­ρᾶς Συ­νό­δου κ. Ἱ­ε­ρώ­νυ­μο κα­τά­πτυ­στη καὶ ἀν­τι­κα­νο­νι­κὴ καὶ κα­τα­χρη­στι­κὴ ἐ­πι­στο­λὴ τοῦ Κων­σταν­τι­νου­πό­λε­ως κ. Βαρ­θο­λο­μαί­ου κα­τα­δει­κνύ­ει ὅ­τι ὁ αἱ­ρε­σι­άρ­χης καὶ σφε­τε­ρι­στὴς καὶ κα­τα­πα­τη­τὴς ἀ­πέ­βα­λε πλέ­ον κά­θε «ἀ­γα­πο­λο­γι­κὸ» πρό­σχη­μα εἰ­ρή­νης καὶ κα­τα­λα­γῆς, κα­θὼς καὶ τὸ «ἀ­γα­θὸ» οἰ­κο­λο­γι­κὸ καὶ πλου­ρα­λι­στι­κὸ προ­σω­πεῖ­ο του.

Πράγ­μα­τι, γι­ὰ ποι­άν «ἀ­γά­πη» μι­λοῦν αὐ­τοὶ ποὺ κο­λυμ­ποῦν στὴν ἐμ­πά­θει­α καὶ στὴν ἀ­λα­ζο­νεί­α; Τί «ἀ­γά­πη» εἶ­ναι αὐ­τή, ποὺ χω­ρά­ει τοὺς πάν­τες ἐ­κτὸς ἀ­πὸ τοὺς ἐν Χρι­στῷ ὀρ­θο­δό­ξως ὀρ­θο­φρο­νοῦν­τες ἀ­δελ­φούς τους; Καὶ ποι­άν «ἀ­γα­θό­τη­τα» ὑ­πο­κρί­νον­ται ἐ­κεῖ­νοι ποὺ κα­τέ­στη­σαν ἐρ­γό­χει­ρό τους, τὴ μνη­σι­κα­κί­α καὶ τὴ σκλη­ρό­τη­τα, τὸ μί­σος καὶ τὴν ἐκ­δι­κη­τι­κό­τη­τα ἐ­ναν­τί­ον ἐ­κεί­νων τοὺς ὁ­ποί­ους ἰ­δι­αι­τέ­ρως πρέ­πει νὰ ἐ­παι­νοῦν καὶ νὰ τι­μοῦν γι­ὰ τὸ ὀρ­θό­δο­ξο φρό­νη­μά τους;­.­.. Ὁ­ποί­α «ἀ­γα­θό­της»· νὰ δι­α­λέ­γε­ται ὁ κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ος καὶ οἱ σὺν αὐ­τῷ μὲ τὴν ἀ­νὰ τὴν οἰ­κου­μέ­νη «σά­ρα καὶ μά­ρα» τῶν ἑ­τε­ρο­δό­ξων, ἀλ­λο­δό­ξων, μά­γων-σα­μά­νων καὶ ἀ­πο­κρυ­φι­στῶν τῆς ἑ­ω­σφο­ρι­κῆς Νέ­ας Ἐ­πο­χῆς, ἐ­νῶ ἀρ­νεῖ­ται ν’ ἀ­κού­σει τὰ πνευ­μα­τι­κὰ τέ­κνα του καὶ τοὺς ἐν Χρι­στῷ ἀ­δελ­φούς του ποὺ ὀρ­θο­δό­ξως γρη­γο­ροῦν, ἀ­νη­συ­χοῦν καὶ μά­χον­ται!.­..

Ἡ ἰ­τα­μω­τά­τη ἐ­πι­στο­λὴ τοῦ κ. Βαρ­θο­λο­μαί­ου ―μὲ τὴν ὁ­ποί­α ἐν­τέλ­λε­ται δί­κην αὐ­θέν­του τὴ φί­μω­ση, τὴν τι­μω­ρί­α καὶ τὸν ἐ­ξο­βε­λι­σμὸ τῶν ἀν­τὶ-οἰ­κου­με­νι­στῶν με­λῶν τῆ­ς Ἐκ­κλη­σί­ας τῆς Ἑλ­λά­δος, ἐ­πι­σκό­πων καὶ κλη­ρι­κῶν καὶ λα­ϊ­κῶν, δι­α­πράτ­των κα­τά­φο­ρη εἰ­σπή­δη­ση σὲ αὐ­το­κέ­φα­λη Ἐκ­κλη­σί­α― εἶ­ναι ἡ ἔ­ναρ­ξη μι­ᾶς γε­νι­κευ­μέ­νης καὶ με­θο­δευ­μέ­νης ἐ­πι­θέ­σε­ως τῶν ἐ­κτὸς τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Πί­στε­ως εὑ­ρι­σκο­μέ­νων ἀλ­λὰ ἐν­τὸς τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας μας πα­ναι­ρε­τι­κῶν οἰ­κου­με­νι­στῶν ἀ­σχη­μο­νούν­των ἐ­ναν­τί­ον τῶν Ὀρ­θο­δό­ξων Χρι­στι­α­νῶν: ἐ­ναν­τί­ον ἐ­κεί­νων ποὺ ἐμ­μέ­νουν στὴν αὐ­θεν­τι­κό­τη­τα τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Πί­στε­ως, ὅ­πως αὐ­τὴ ὁ­ρί­ζε­ται ἀ­πὸ τὸ ἱ­ε­ρὸ Εὐ­αγ­γέ­λι­ο, τὴν ἱ­ε­ρὰ Πα­ρά­δο­ση, τὴν ἁ­γι­ο­πα­τε­ρι­κὴ Δι­δα­σκα­λί­α, τὶς ἁ­γί­ες οἰ­κου­με­νι­κὲς καὶ το­πι­κὲς Συ­νό­δους, τοὺς ἱ­ε­ροὺς Κα­νό­νες· καὶ ἐ­πι­μέ­νουν στὴν ἀ­κε­ραι­ό­τη­τα τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τοῦ Χρι­στοῦ ὅ­πως μᾶς τὴν πα­ρέ­δω­σαν οἱ προ­φῆ­τες, οἱ ἀ­πό­στο­λοι, οἱ ἅ­γι­οι, οἱ ὁ­μο­λο­γη­τές, οἱ μάρ­τυ­ρες, καὶ ἐν τέ­λει οἱ πα­τέ­ρες μας!­.­..

Δι­αγ­γέλ­λον­ται ἀ­σμέ­νως οἰ­κου­με­νι­στι­κὰ συ­νέ­δρι­α καὶ ἡ­με­ρί­δες μὲ ἀν­τι­χρί­στους στό­χους τὴν ἐ­ξα­πά­τη­ση καὶ τὸν ἐ­κμαυ­λι­σμὸ τοῦ πι­στοῦ λα­οῦ τοῦ Θε­οῦ· ἐ­κτο­ξεύ­ον­ται εὐ­σπε­σμέ­νως δη­μο­σι­εύ­μα­τα μὲ θε­ο­λο­γι­κὸ ἔν­δυ­μα καὶ ἀ­θε­ο­λό­γη­το λό­γο· ἐ­ξα­πο­λύ­ε­ται ἀ­κα­τα­σχέ­τως ὀ­χε­τὸς ὕ­βρε­ων, λοι­δω­ρι­ῶν καὶ ἀ­θλί­ων ἐμ­παιγ­μῶν ἀ­πὸ τὰ ἀ­πύ­λω­τα στό­μα­τα καὶ μὲ τὸ ἀ­λα­ζο­νι­κὸ ὕ­φος νε­ω­τε­ρι­στῶν χρι­στο­μά­χων, πα­τρο­μά­χων καὶ ἁ­γι­ο­μά­χων στὸ δι­α­δί­κτυ­ο καὶ ἀλ­λοῦ. Αὐ­τὰ εἶ­ναι τὰ ὅ­πλα καὶ τὰ πυ­ρο­μα­χι­κὰ ἑ­νὸς ―καὶ ἐ­πι­σή­μως πλέ­ον κε­κυ­ρηγ­μέ­νου― πο­λέ­μου κα­τὰ τῆς Ἁ­γί­ας Ὀρ­θο­δο­ξί­ας μας. Στὰ πλαί­σι­α αὐ­τὰ ἐν­τάσ­σον­ται, με­τα­ξὺ ἄλ­λων, ἡ ἐ­πι­στο­λὴ τῶν 29 οἰ­κου­με­νι­στῶν εὐ­ρυ­μα­θῶν μὲν ἀλ­λὰ ἀ­θε­ο­λο­γή­των «θε­ο­λό­γων» τῆς Θε­ο­λο­γι­κῆς Σχο­λῆς Θεσ­σα­λο­νί­κης καὶ τὸ ἄρ­θρο τοῦ Χαλ­κη­δό­νος κ. Ἀ­θα­να­σί­ου, ποὺ ζη­τοῦν ἐ­πὶ πί­να­κι τὴν κε­φα­λὴ τοῦ μη­τρο­πο­λί­του Πει­ραι­ῶς ἐ­πι­σκό­που κ. Σε­ρα­φεὶμ καὶ ὅ­λων τῶν ὀρ­θο­δό­ξως φρο­νούν­των, οἱ ὁ­ποῖ­οι μά­λι­στα χα­ρα­κτη­ρί­ζον­ται ἀ­πὸ ἐ­πι­σκο­πι­κὰ χεί­λη ὡς «θε­ο­λο­γι­κὴ ἀ­λη­τεί­α»­!.­..

Ἀλ­λὰ ἐ­ὰν οἱ ἐ­πι­κα­λού­με­νοι τοὺς ἁ­γί­ους καὶ θε­ο­φό­ρους Πα­τέ­ρες τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας μας εἶ­ναι «θε­ο­λο­γι­κὴ ἀ­λη­τεί­α», τό­τε μή­πως καὶ οἱ ἴ­δι­οι οἱ Πα­τέ­ρες εἶ­ναι «θε­ο­λό­γοι-ἀ­λῆ­τες»; (Θοῦ, Κύ­ρι­ε, φυ­λα­κὴν τῷ στό­μα­τί μου! Ἅ­γι­οι τοῦ Θε­οῦ, συγ­χω­ρέ­στε μας!) Ἄλ­λω­στε αὐ­τὸ δὲν ἰ­σχυ­ρί­στη­κε ὁ κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ος (καὶ μά­λι­στα δη­μο­σι­εύ­θη­κε στὸ πα­τρι­αρ­χι­κὸ πε­ρι­ο­δι­κὸ «Ἐ­πί­σκε­ψις», 1998); Ὅ­τι οἱ Ἅ­γι­οι τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας μας, οἱ ὑ­πὸ τῆς Θεί­ας Χά­ρι­τος μὲ ση­μεῖ­α στε­φα­νω­μέ­νοι καὶ μὲ πλεῖ­στα θαυ­μα­τουρ­γι­κὰ χα­ρί­σμα­τα κε­χα­ρι­τω­μέ­νοι, εἶ­ναι ἑ­ω­σφο­ρι­κῶς πλα­νε­μέ­νοι καὶ ὅ­τι ὁ ἴ­δι­ος ―φεῦ, «πα­να­γι­ώ­τα­τος» ὦν― προ­σεύ­χε­ται γι­ὰ τὴ σω­τη­ρί­α τους!­!­!­.­..

Ὄ­χι, ἀ­δελ­φοί μου, δὲν πρό­κει­ται πε­ρὶ ἀ­λα­ζο­νεί­ας μό­νον· καὶ πε­ρὶ βλα­κεί­ας πρό­κει­ται!­.­..

3. Ὁ κα­τα­πα­τη­τὴς τοῦ πα­λαι­φά­του καὶ μαρ­τυ­ρι­κοῦ Οἰ­κου­με­νι­κοῦ Πα­τρι­αρ­χεί­ου Κων­σταν­τι­νου­πό­λε­ως κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ος, ἀν­τι­κα­τέ­στη­σε τὴν Ἀ­λή­θει­α τοῦ Κυ­ρί­ου καὶ Θε­οῦ μας Ἰ­η­σοῦ Χρι­στοῦ ―τὴν ὁ­ποί­α ἐ­κλή­θη ὡς λει­τουρ­γός Του νὰ ὀρ­θο­το­μεῖ καὶ ὡς ἐ­πί­σκο­πος τοῦ λο­γι­κοῦ ποι­μνί­ου Του νὰ δι­α­φυ­λάτ­τει― μὲ τὴν ἑ­ω­σφο­ρι­κὴ ἐ­ξου­σί­α τοῦ Ἀν­τι­χρί­στου, ὑ­πο­κύ­πτον­τας στὶς τρεῖς προ­κλή­σεις τοῦ δι­α­βό­λου καὶ ἀ­πο­δε­χό­με­νος τὶς ἐ­πὶ γῆς «δω­ρε­ές» του: τὴν κο­σμι­κὴ ἐ­ξου­σί­α, τὴ βρω­τὴ δό­ξα καὶ τὰ ὑ­λι­κὰ ἀ­γα­θά. Ἐ­ξε­δί­ω­ξε τὸν Χρι­στὸ καὶ τὴν ἀ­λή­θει­α Του καὶ τοὺς ἁ­γί­ους Του καὶ τοὺς μάρ­τυ­ρές Του· ἀ­πέ­βα­λε τὴ χά­ριν τοῦ ἁ­γί­ου Πνεύ­μα­τος!­.­..

Ἀ­πὸ τὸ ὄν­τως ἐμ­πε­ρί­στα­το Οἰ­κου­με­νι­κὸ Πα­τρι­αρ­χεῖ­ο κρά­τη­σε τὸν ἱ­στο­ρι­κὸ-πο­λι­τι­κὸ θε­σμὸ καὶ ―γι­ὰ τὴ δι­α­τή­ρη­ση τῆς προ­σω­πο­πα­γοῦς ἐ­ξου­σί­ας τοῦ ἑ­κά­στο­τε πα­τρι­άρ­χη― κα­τάρ­γη­σε τὸν ρό­λο τοῦ Πα­τρι­αρ­χεί­ου ὡς φύ­λα­κα καὶ φά­ρο καὶ ἀ­να­φο­ρὰ τῆς αὐ­θεν­τι­κό­τη­τος τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Πί­στε­ώς μας καὶ τῆς ἀ­κε­ραι­ό­τη­τος τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τοῦ Χρι­στοῦ, προ­κει­μέ­νου νὰ βρεῖ στή­ρι­ξη καὶ συμ­μά­χους στοὺς ἑ­ω­σφο­ρι­στὲς σι­ω­νι­στο­μα­σώ­νους οἰ­κο­νο­μι­κοὺς καὶ πο­λι­τι­κοὺς παγ­κο­σμι­ο­κρά­τες τοῦ κό­σμου τού­του!­.­.. Ἀλ­λὰ ὁ π. Ἐ­πι­φά­νι­ος Θε­ο­δω­ρό­που­λος εἶ­χε ἤ­δη ἀ­πὸ δε­κα­ε­τι­ῶν ὑ­πο­δεί­ξει στὸν προ­κά­το­χο τοῦ κ. Βαρ­θο­λο­μαί­ου, ἐ­πί­σης αἱ­ρε­τι­κό, Ἀ­θη­να­γό­ρα καὶ σὲ κά­θε ἐ­πί­δο­ξο λα­θρε­πι­βά­τη τῆς Ἁ­γί­ας Ὀρ­θο­δο­ξί­ας μας: Κα­λύ­τε­ρα νὰ κα­τα­βυ­θι­στεῖ ὁ πα­τρι­αρ­χι­κὸς θρό­νος στὰ ἐ­ρέ­βη τοῦ Βο­σπό­ρου, πα­ρὰ νὰ πα­ρα­σα­λευ­τεῖ στὸ ἐ­λά­χι­στο ἡ Ὀρ­θό­δο­ξος Πί­στη μας!­!!

Ἀλ­λὰ ὁ κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ος ἀρ­νή­θη­κε τὴν ἀ­κα­τα­μά­χη­τη καὶ ἀ­κα­τά­λυ­τη παν­το­δυ­να­μί­α τοῦ Τρι­α­δι­κοῦ Θε­οῦ μας, γι­ὰ τὴν προ­στα­σί­α τοῦ ὄν­τως ―ἀλ­λὰ ἀ­πο­κλει­στι­κὰ καὶ μό­νον ἐκ τῶν ἁ­μαρ­τι­ῶν μας― ἐμ­πε­ρι­στά­του Οἰ­κου­με­νι­κοῦ Πα­τρι­αρ­χεί­ου τῆς Κω­σταν­τι­νου­πό­λε­ως· ὀρ­θο­λο­γι­στι­κῶς σκε­πτό­με­νος καὶ πα­ρα­λό­γως φε­ρό­με­νος ἀ­πο­δέ­χθη­κε καὶ προ­σέ­φυ­γε στὴ δύ­να­μη τῶν προ­σκυ­νούν­των τὸν Μέ­γα Ἀρ­χι­τέ­κτο­να τοῦ Σύμ­παν­τος (τὸν Μ.Α.Τ.Σ.­), δη­λα­δὴ τὸν Σα­τα­νᾶ!­!! Τὰ κεί­με­να, οἱ λό­γοι καὶ τὰ ἔρ­γα του αὐ­τὸ μαρ­τυ­ροῦν· κι ἂς προ­σπα­θεῖ νὰ μᾶς μπερ­δέ­ψει καὶ νὰ μᾶς ἐ­ξα­πα­τή­σει χα­μαι­λε­ων­τί­ζον­τας, κα­θὼς ἐμ­φα­νί­ζε­ται στοὺς αἱ­ρε­τι­κοὺς αἱ­ρε­τι­κός, στοὺς ἀλ­λο­δό­ξους ἀλ­λό­δο­ξος-συγ­κρη­τι­στὴς καὶ στοὺς ὀρ­θο­δό­ξους «ὀρ­θό­δο­ξος»· ἀ­σκών­τας τά­χα ὑ­ψη­λὴ πο­λι­τι­κὴ καὶ πε­ρί­τε­χνη δι­πλω­μα­τί­α!­.­.. Ἀλ­λὰ τὸ χα­ρα­κτη­ρι­στι­κὸ τοῦ Δι­α­βό­λου εἶ­ναι τὸ ψέμ­μα καὶ ἡ δι­α­βο­λή· κι αὐ­τὸ εἶ­ναι τὸ ἐρ­γό­χει­ρο τοῦ κ. Βαρ­θο­λο­μαί­ου!­!!

Ὅ­μως καὶ ἡ πνευ­μα­τι­κὴ τύ­φλω­ση δι­α­κα­τέ­χει τὸν κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ο: πῶς ἐλ­πί­ζει ὅ­τι θὰ δι­α­σώ­σει χω­ρὶς τὸν Χρι­στὸ τὸ Οἰ­κου­με­νι­κὸ Πα­τρι­αρ­χεῖ­ο, τὸ ὁ­ποῖ­ο ὑ­φί­στα­τα­ται ἐ­λέ­ῳ Χρι­στοῦ καὶ γι­ὰ τὸν Χρι­στό; Τὸ ἐλ­πί­ζει γι­α­τὶ δὲν ἀ­γα­πᾶ τὸν Χρι­στό, γι­α­τὶ μι­σεῖ καὶ κα­τα­δι­ώ­κει τὸν Χρι­στό· γι­α­τὶ ἀ­γα­πᾶ καὶ ὁ­μνύ­ει στὸν Ἀν­τί­χρι­στο, τοῦ ὁ­ποί­ου ἑ­τοι­μά­ζει τὴν πα­νη­γυ­ρι­κὴ εἴ­σο­δο καὶ ἐγ­κα­τά­στα­ση στὸ Οἰ­κου­με­νι­κὸ Πα­τρι­αρ­χεῖ­ο, με­τα­τρέ­πον­τάς το ἀ­πὸ φω­λι­ὰ καὶ γι­άφ­κα τῆς μα­σω­νί­ας, ὅ­πως τὸ ἔ­χουν κα­ταν­τή­σει οἱ οἰ­κου­με­νι­στὲς τὶς τε­λευ­ταῖ­ες δε­κα­ε­τί­ες, σὲ ἄν­τρο τῆς Παν­θρη­σκεί­ας!­!!

Ἀ­πὸ τὸ Οἰ­κου­με­νι­κὸ Πα­τρι­αρ­χεῖ­ο Κων­σταν­τι­νου­πό­λε­ως πέ­ρα­σαν ἅ­γι­οι καὶ θε­ο­φό­ροι Πα­τέ­ρες τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τοῦ Χρι­στοῦ, γί­γαν­τες τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Πί­στε­ώς μας, ὅ­πως ὁ ἅ­γι­ος Ἰ­ω­άν­νης ὁ Χρυ­σό­στο­μος· ἀλ­λὰ πέ­ρα­σαν καὶ νά­νοι αἱ­ρε­τι­κοί, ὅ­πως ὁ Ἰ­ω­άν­νης Κα­λέ­κας καὶ ὁ Ἰ­ω­άν­νης Βέκ­κος: πλά­νοι κι ἐ­κμαυ­λι­στές, προ­βα­τό­σχη­μοι λύ­κοι βα­ρεῖς, προ­δό­τες καὶ ρι­ψά­σπι­δες, δι­ῶ­κτες καὶ δή­μι­οι, ἐ­ξω­μό­τες καὶ αὐ­το­μό­λοι.­.. Δυ­στυ­χῶς, ὁ κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ος δὲν ἐ­πέ­λε­ξε νὰ μι­μη­θεῖ τὸν ἡ­ρω­ϊ­κὸ καὶ μαρ­τυ­ρι­κὸ ἱ­ε­ρὸ Χρυ­σό­στο­μο καὶ τοὺς ἄλ­λους ἁ­γί­ους προ­κα­τό­χους του· ἐ­ζή­λω­σε δό­ξαν Βέκ­κου!­!!

4. Πλεῖ­στες οἱ θε­ό­πνευ­στες το­πι­κὲς καὶ οἰ­κου­με­νι­κὲς Σύ­νο­δοι, ἀλ­λὰ καὶ εὐ­ά­ριθ­μες οἱ κα­κο­δο­ξοῦ­σες καὶ λη­στρι­κὲς ὀ­νο­μα­ζό­με­νες! Τὴν Ἀ­λή­θει­α Του, ὅ­μως, μό­νον ἡ ἁ­γι­ό­τη­τα ―μὲ τὴν οἰ­κο­νο­μί­α τοῦ Κυ­ρί­ου καὶ ἐν ἁ­γί­ῳ Πνεύ­μα­τι― ἀ­να­δεί­κνυ­ε· καὶ ἡ συ­νεί­δη­ση τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας, ὁ πι­στὸς λα­ός Του, τὴ δι­α­σφά­λι­ζε. Ὅ­πως τό­τε καὶ τώ­ρα καὶ πάν­το­τε!­!! Ἡ ἐ­πί­κλη­ση σή­με­ρα ἀ­πο­φά­σε­ων πα­νορ­θο­δό­ξων Συ­νό­δων καὶ τῆς αὐ­θεν­τί­ας τῶν «ἁρ­μο­δί­ων» ἱ­ε­ραρ­χῶν-ἡ­γε­τῶν, μό­νον πο­νη­ρῶν ἐ­πι­χεί­ρη­μα γι­ὰ ἀ­πλη­ρο­φό­ρη­τους, μι­κρό­νο­ες καὶ μω­ροὺς ἀ­πο­τε­λεῖ.

Οἱ συ­νο­δι­κὲς ἀ­πο­φά­σεις καὶ ἡ αὐ­θεν­τί­α ἐ­κεί­νων ποὺ τὶς λαμ­βά­νουν ἔ­χουν ἰ­σχὺ καὶ ὑ­πο­χρε­ω­τι­κό­τη­τα γι­ὰ ὅ­λα τὰ μέ­λη τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας μό­νον ἐ­ὰν ὀρ­θο­το­μοῦν τῆν Ἀ­λή­θει­α τοῦ Χρι­στοῦ καὶ συ­νά­δουν μὲ τὸ ἱ. Εὐ­αγ­γέ­λι­ο, τὴν ἱ. Πα­ρά­δο­ση, τὴν ἁ­γι­ο­πα­τε­ρι­κὴ Δι­δα­σκα­λί­α, τὶς ἁ­γί­ες Συ­νό­δους, τοὺς ἱ. Κα­νό­νες. Ἄλ­λω­στε γι­ὰ κά­θε ζή­τη­μα ποὺ ἔρ­χε­ται σὲ Σύ­νο­δο πρέ­πει νὰ ἔ­χει τε­θεῖ καὶ νὰ ἔ­χει προ­η­γη­θεῖ συ­ζή­τη­ση ἐ­π’ αὐ­τοῦ, νὰ ἔ­χει λη­φθεῖ σχε­τι­κὴ ἀ­πό­φα­ση στὴν το­πι­κὴ Ἐκ­κλη­σί­α τῆς ὁ­ποί­ας οἱ ἀν­τι­πρό­σω­ποι συμ­με­τέ­χουν στὴ Σύ­νο­δο. Ὁ πι­στὸς λα­ὸς τοῦ Θε­οῦ πρέ­πει νὰ ἔ­χει ἐ­νη­με­ρω­θεῖ καὶ ἐκ­φρα­στεῖ. Σή­με­ρα οἱ συμ­με­τέ­χον­τες στὶς δι­ά­φο­ρες Συ­νό­δους (ἀ­κό­μη καὶ δι­α­λό­γους, συ­ναν­τή­σεις κ.λπ.) «προκα­θή­με­νοι» καὶ «ἡ­γέ­τες» τῶν δι­οι­κου­σῶν Ὀρ­θο­δό­ξων Ἐκ­κλη­σι­ῶν ―καὶ ὄ­χι Ποι­με­νάρ­χες καὶ Τα­γοὶ τοῦ λο­γι­κοῦ ποι­μνί­ου τοῦ Κυ­ρί­ου― ἐκ­προ­σω­ποῦν μό­νον τὸν ἑ­αυ­τό τους, τὸ κα­θε­στὼς τῆς δε­σπο­το­κρα­τί­ας ποὺ τοὺς ἀ­νέ­δει­ξε καὶ τὶς πά­σης φύ­σε­ως ἐ­λὶτ στὶς ὁ­ποῖ­ες ἀ­νή­κουν καὶ ὑ­πη­ρε­τοῦν· αὐ­τοὶ ὅ­μως, ὡς μὴ ὀρ­θο­το­μοῦν­τες τὸν λό­γον τῆς Ἀ­λη­θεί­ας Του ἀλ­λὰ και­νο­το­μοῦν­τες τὶς δι­κές τους κα­κο­δο­ξί­ες καὶ αἱ­ρέ­σεις, δὲν εὑ­ρί­σκον­ται εἰς τό­πον καὶ τύ­πον Χρι­στοῦ καὶ ὡς ἐκ τού­του, μὴ δι­α­θέ­τον­τες ὁ­ποι­α­δή­πο­τε ἐ­λέ­ῳ Χρι­στοῦ δι­και­ο­δο­σί­α, ἀ­πο­φα­σί­ζουν καὶ ἐ­νερ­γοῦν γι­ὰ τὴν Ἐκ­κλη­σί­α ὡς σφε­τε­ρι­στὲς τῆς ἀρ­χι­ε­ρω­σύ­νης πα­ρα­νό­μως (δι­α­λό­γους, συ­ναν­τή­σεις, συμ­με­το­χές, συμ­προ­σευ­χὲς κ.λπ.­)!­!­!.­..

Ὑ­πὸ αὐ­τὸ τὸ κα­θε­στώς, ὡ­στό­σο, μέλ­λει νὰ συγ­κλη­θεῖ ἡ ἐκ τοῦ Φα­να­ρί­ου με­τὰ ἐ­ξου­σι­α­στι­κοῦ πά­θους καὶ ἀ­λα­ζο­νι­κῆς ἐμ­μο­νῆς ἀ­περ­γα­ζο­μέ­νη Με­γά­λη Σύ­νο­δος, προ­κει­μέ­νου νὰ ἐ­πι­βά­λει τὴν και­σα­ρο­πα­πι­κὴ ὁ­λο­κλη­ρω­τι­κὴ-φα­σι­στι­κὴ ἐ­ξου­σί­α τοῦ οἰ­κου­με­νι­κοῦ πα­τρι­άρ­χη Κων­σταν­τι­νου­πό­λε­ως ὡς πά­πα-Σα­τρά­πη τῆς Ἀ­να­το­λῆς ἐ­πὶ ὅ­λων τῶν Ὀρ­θο­δό­ξων Ἐκ­κλη­σι­ῶν, νὰ ἐ­πι­ση­μο­ποι­ή­σει τὴν οὐ­νι­τι­κὴ ἕ­νω­ση τῆς Ἁ­γί­ας Ὀρ­θο­δο­ξί­ας μας μὲ τὸν ἀ­με­τα­νό­η­το Πα­πι­σμὸ καὶ νὰ ἀ­να­γο­ρεύ­σει τὸν Οἰ­κου­με­νι­σμὸ καὶ τὸν Συγ­κρη­τι­σμὸ σὲ δόγ­μα­τα καὶ μά­λι­στα κεν­τρι­κὰ τῆς «Ὀρ­θο­δο­ξί­ας»­!­.­..

Εἶ­ναι πλέ­ον τοῖς πᾶ­σι φα­νε­ρὸν ὅ­τι ὁ ἐ­ξου­σι­ο­κρά­της κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ος ἐ­νερ­γεῖ ὡς ὁ πά­πας-Σα­τρά­πης τῆς Ἀ­να­το­λῆς, ὑ­πο­τε­λὴς ὡ­στό­σο στὸν πά­πα-Αὐ­το­κρά­το­ρα τῆς Δύ­σε­ως ―ἀμ­φο­τέ­ρων ὑ­πο­λό­γων στοὺς σι­ω­νι­στο­μα­σώ­νους παγ­κο­σμι­ο­κρά­τες τῆς ἑ­ω­σφο­ρι­κῆς Νέ­ας Ἐ­πο­χῆς― οἱ ὁ­ποῖ­οι πά­πες, στὰ πλαί­σι­α τῆς Παγ­κο­σμι­ο­ποι­ή­σε­ως, ἔ­χουν ἐ­πι­φορ­τι­σθεῖ ἐρ­γο­λα­βι­κὰ μὲ τὴν ἐ­πι­βο­λὴ τῆς Παν­θρη­σκεί­ας γι­ὰ τὴν προ­ε­τοι­μα­σί­α τῆς ἐ­λεύ­σε­ως τοῦ Ἀν­τι­χρί­στου. Ἡ ἀ­πο­στο­λὴ τοῦ κ. Βαρ­θο­λο­μαί­ου καὶ τῶν σὺν αὐ­τῷ φι­λο­πα­πι­στῶν, οἰ­κου­με­νι­στῶν καὶ συγ­κρη­τι­στῶν εἶ­ναι νὰ ἐ­πι­βά­λουν ―δί­κην ἀ­ναι­δῶν καὶ φορ­τι­κῶν «πλα­σι­ὲ» τοῦ σι­ω­νι­σμοῦ καὶ τῆς μα­σω­νί­ας― τὴ λα­τρεί­α τοῦ Ἀν­τι­χρί­στου ἐν­τὸς τῶν ὀρ­θο­δό­ξων να­ῶν μας μὲ τὸ με­ταλ­λαγ­μέ­νο ὀρ­θό­δο­ξο λα­τρευ­τι­κὸ τυ­πι­κὸ (λει­τουρ­γι­κὴ «ἀ­να­γέν­νη­ση», με­τα­φρά­σεις, νε­ω­τε­ρι­σμοί)· δη­λα­δὴ νὰ ἐ­πι­βά­λουν ἕ­να νέ­ου τύ­που οὐ­νι­τι­κὸ καὶ ἀν­τὶ-Χρι­στο κα­θε­στώς.

5. Τὸν Ὀ­κτώ­βρι­ο τοῦ 2008 στὸ Φα­νά­ρι ὁ Ἀ­θη­νῶν κ. Ἱ­ε­ρώ­νυ­μος δέ­χθη­κε δη­μο­σί­ως τὴν αὐ­θαί­ρε­τη καὶ ἄ­τυ­πη ἀλ­λὰ οὐ­σι­α­στι­κὴ κα­τάρ­γη­ση ―μὲ τὴ σι­ω­πη­ρὴ καὶ κα­θο­λι­κὴ συ­ναί­νε­ση ἢ ἀ­δι­α­φο­ρί­α τῆς ἑλ­λα­δι­κῆς Ἱ­ε­ραρ­χί­ας― τοῦ Αὐ­το­κε­φά­λου τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τῆς Ἑλ­λά­δος καὶ τὸν ὑ­πο­βι­βα­σμό της ἀ­πὸ ἀ­δελ­φὴ-Ἐκ­κλη­σί­α σὲ κό­ρη-Ἐκ­κλη­σί­α. Ἔ­κτο­τε συ­στη­μα­τι­κὰ ἡ τα­κτι­κὴ καὶ αὐ­θαί­ρε­τη καὶ κα­τα­χρη­στι­κὴ ἀλ­λὰ κα­τὰ πάν­τα με­θο­δευ­μέ­νη ―πρό­σκλη­ση καὶ ὑ­πο­δο­χὴ ὡς ἀρ­χη­γοῦ κρά­τους μὲ πρω­το­βου­λί­α κυ­ρί­ως οἰ­κο­νο­μι­κῶν πα­ρα­γόν­των (ἐ­πι­με­λη­τή­ρι­α κ.λπ.) καὶ αὐ­το­δι­οι­κη­τι­κῶν φο­ρέ­ων σὲ δι­ά­φο­ρα μέ­ρη τῆς χώ­ρας καὶ στα­νι­κῶς ἐ­πι­βαλ­λο­μέ­νη στὶς οἰ­κεῖ­ες μη­τρο­πό­λεις― πα­ρου­σί­α τοῦ κ. Βαρ­θο­λο­μαί­ου στὴν Ἑλ­λά­δα, ὡς σὲ ἐ­παρ­χί­α τῆς δι­και­ο­δο­σί­ας του, στὴν πρά­ξη ἐμ­πέ­δω­σε τὴν κα­τάρ­γη­ση τῆς αὐ­το­κε­φα­λί­ας καὶ ἐ­πέ­βα­λε τὸν ὑ­πο­βι­βα­σμὸ τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τῆς Ἑλ­λά­δος σὲ «ὑ­πη­ρέ­τρι­α»-Ἐκ­κλη­σί­α!­.­..

Μὲ τὴν ἐν λό­γῳ ἐ­πι­στο­λή του ὁ κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ος ἐν­τέλ­λε­ται «ὀ­φει­λε­τι­κῶς» (δι­και­ω­μα­τι­κῶς, ὡς ἐ­πι­κυ­ρί­αρ­χος) ἐ­νέρ­γει­ες καὶ ἀ­πο­φά­σεις στὴν Ἐκ­κλη­σί­α τῆς Ἑλ­λά­δος, ἡ ὁ­ποί­α ὑ­πο­χρε­οῦ­ται «ὀ­φει­λε­τι­κῶς» (κα­θη­κόν­τως, ὡς ὑ­πο­τε­λὴς) νὰ ἐ­κτε­λέ­σει ―νὰ δι­κά­σει καὶ νὰ κα­τα­δι­κά­σει μέ­λης της: ἐ­πι­σκό­πους, κλη­ρι­κοὺς καὶ λα­ϊ­κοὺς―, ἐ­πι­βάλ­λον­τας ἀ­νοι­κτὰ καὶ ἀ­προ­σχη­μά­τι­στα σχέ­σεις πλή­ρους ὑ­πο­τέ­λει­ας καὶ ρα­γι­α­δι­σμοῦ. Ἀ­πει­λεῖ δέ, σὲ πε­ρί­πτω­ση μὴ συμ­μορ­φώ­σε­ως, νὰ ἐ­γεί­ρει θέ­μα ―βλέ­πε: κα­τα­δί­κες, δι­ωγ­μούς, ἀ­φο­ρι­σμοὺς― σὲ πα­νορ­θό­δο­ξο ἐ­πί­πε­δο, ἐ­φό­σον θε­ω­ρεῖ ὅ­τι οἱ ἄλ­λες δι­οι­κοῦ­σες Ὀρ­θό­δο­ξες Ἐκ­κλη­σί­ες δι­ὰ τῶν «προ­κα­θη­μέ­νων» τους «εἶ­ναι τοῦ χε­ρι­οῦ του»· ἡ κα­τ’ ἀ­να­το­λὰς Ἱ­ε­ρὰ Ἐ­ξέ­τα­ση, ἑ­τε­ρο­χρο­νι­σμέ­νη με­ρι­κοὺς αἰ­ῶ­νες, βρί­σκε­ται ἐ­πὶ θύ­ραις μὲ τοὺς δαυ­λοὺς ἕ­τοι­μους ν’ ἀ­νά­ψουν τὶς πυ­ρὲς τῆς «κα­θάρ­σε­ως» κα­τὰ τῶν Ὀρ­θο­δό­ξων Χρι­στι­α­νῶν!­.­..

6. Τὸ ἐκ­κλη­σι­ο­λο­γι­κὸ πρα­ξι­κό­πη­μα τοῦ 2008 κα­θί­στα­ται πα­τρι­αρ­χι­κὴ κα­το­χή τὸ 2012. Ἔτ­σι ἐμ­πε­δώ­νε­ται καὶ πα­γι­ο­ποι­εῖ­ται ἔ­τι πε­ρισ­σό­τε­ρο ὁ ἐκ­κλη­σι­α­στι­κὸς κα­τα­κερ­μα­τι­σμὸς τῆς Ἑλ­λη­νι­κῆς ἐ­πι­κρά­τει­ας, ὅ­που, ἀν­τὶ ἡ ἐκ­κλη­σι­α­στι­κὴ δι­και­ο­δο­σί­α νὰ κα­τα­στεῖ ὡς εἴ­θι­σται ἑ­νι­αί­α καὶ ν’ ἀ­κο­λου­θή­σει τὴν ἐ­θνι­κὴ-πο­λι­τι­κὴ-κρα­τι­κὴ δι­α­μόρ­φω­ση (κα­τὰ τοὺς ἱ. κα­νό­νες 8^ο τῆς Γ΄ Οἰκ. Συ­νό­δου τὸ 431 καὶ 17^ο τῆς Δ΄ Οἰκ. Συ­νό­δου τὸ 451, τὸν Μέ­γα Φώ­τι­ο, τὴ δι­α­χρο­νι­κὴ κα­νο­νι­κὴ-πρα­κτι­κὴ τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Ἐκ­κλη­σί­ας), ἐ­πι­βάλ­λε­ται τε­τρα­πλὸς ἐκ­κλη­σι­α­στι­κὸς κα­τα­κερ­μα­τι­σμὸς τῆς Ἑλ­λά­δος, ποὺ ἐν τοῖς πράγ­μα­σι ἀμ­φι­σβη­τεῖ ἐξ ἀρ­χῆς τὴν ἐ­θνι­κὴ ἀ­νε­ξαρ­τη­σί­α καὶ κυ­ρι­αρ­χί­α τοῦ ἑλ­λη­νι­κοῦ Κρά­τους. Ἔτ­σι ἔ­χου­με:

(α) Ἐκ­κλη­σί­α τῆς Ἑλ­λά­δος· στὴν ὁ­ποί­α ἐν­σω­μα­τώ­θη­καν κα­νο­νι­κὰ μό­νον ἡ Θεσ­σα­λί­α καὶ ἡ Ἑ­πτάν­νη­σος με­τὰ τὴν ἀ­πε­λευ­θέ­ρω­σή τους.

(β) Ἐκ­κλη­σί­α τῆς Κρή­της· ὅ­που ὑ­πο­βό­σκουν αὐ­το­νο­μι­στι­κὲς τά­σεις ὑ­πο­κι­νού­με­νες ἀ­πὸ τὸν σι­ω­νι­σμὸ καὶ οἱ μη­τρο­πο­λί­τες της ἔ­γι­ναν τοῦρ­κοι ὑ­πή­κο­οι πρὸς «πα­τρι­αρ­χο­ποί­η­σή» τους, δι­α­τη­ρών­τας ὡ­στό­σο τοὺς μη­τρο­πο­λι­τι­κοὺς θρό­νους τους στὴν Ἑλ­λά­δα!­.­..­

(γ) Ἐκ­κλη­σί­α τῆς Δω­δε­κα­νή­σου· ὅ­που νη­σι­ά της ὀ­ρέ­γε­ται μο­νί­μως ἡ τουρ­κι­κὴ βου­λι­μί­α καὶ προ­σφά­τως «ἀ­να­κα­λύ­πτον­ται» (μου­σουλ­μά­νοι) ἢ «ἐ­πι­και­ρο­ποι­οῦν­ται» (πα­πι­στὲς) μει­ο­νό­τη­τες.

(δ) Μη­τρο­πό­λεις «Νέ­ων Χω­ρῶν»· ὅ­ρος κα­θ’ ἑ­αυ­τὸν ὕ­πο­πτος, ποὺ ὑ­πο­νο­εῖ προ­σω­ρι­νῶς κα­τα­κτη­μέ­νες πε­ρι­ο­χὲς καὶ ὄ­χι ὁ­ρι­στι­κῶς ἀ­πε­λευ­θε­ρω­μέ­να πά­λαι πο­τε ἑλ­λη­νι­κὰ ἐ­δά­φη σὲ Ἤ­πει­ρο, Μα­κε­δο­νί­α, Θρά­κη, ἐ­νῶ ἡ ἑλ­λη­νι­κό­τη­τά τους καὶ ἡ ἑλ­λη­νι­κὴ κυ­ρι­αρ­χί­α ἐ­κεῖ μο­νί­μως ἀμ­φι­σβη­τεῖ­ται ἀ­πὸ τοὺς γεί­το­νες, καὶ ὅ­που ὑ­πάρ­χει ἱ­στο­ρι­κὸ αὐ­το­νο­μι­στι­κῶν καὶ ἀ­πο­σχι­στι­κῶν κι­νη­μά­των: ὅ­πως λ.χ. ὁ ἔ­χων μέλ­λον σκο­πι­α­νὸς ἀ­λυ­τρω­τι­σμός, μὲ τὴν ἐκ­κλη­σι­α­στι­κὴ δι­ά­στα­σή του τὸν Ἀ­χρί­δος Ἰ­ω­άν­νη ποὺ ἔ­χει τὴν ἕ­δρα του στὴ Θεσ­σα­λο­νί­κη (γι­ὰ τὸν ὁ­ποῖ­ον οὐ­δὲν λέ­γε­ται ἀ­πὸ τὸ Πα­τρι­αρ­χεῖ­ο καὶ τὴν Ἐκ­κλη­σί­α τῆς Ἑλ­λά­δος), ἀλ­λὰ καὶ τὸ πα­ρὸν τῆς ἀ­νοι­κτῆς τουρ­κι­κῆς ἐ­πι­κυ­ρι­αρ­χί­ας στὴ Θρά­κη (προ­ξε­νεῖ­ο καὶ μου­λά­δες)!­.­..

Εἶ­ναι γνω­στὸ ἄλ­λω­στε στὴν παγ­κό­σμι­α ἱ­στο­ρί­α, ἀλ­λὰ καὶ ἰ­δι­αι­τέ­ρως στὰ Βαλ­κά­νι­α (λ.χ. Βουλ­γα­ρί­α), ὅ­τι ἡ με­τα­βο­λὴ ἐκ­κλη­σι­α­στι­κῶν δι­και­ο­δο­σι­ῶν προ­η­γεῖ­ται καὶ προ­ε­τοι­μά­ζει αὐ­το­νο­μί­ες καὶ ἀ­πο­σχί­σεις ἐ­δα­φῶν, κρα­τι­κὰ μορ­φώ­μα­τα καὶ γε­ω­πο­λι­τι­κὲς-γε­ω­στρα­τη­γι­κὲς ἀ­να­κα­τα­τά­ξεις!­.­.. Τί συμ­βαί­νει, λοι­πόν, μὲ τὸν κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ο καὶ τοὺς σὺν αὐ­τῷ; Εἶ­ναι τυ­χαῖ­ο ὅ­τι ὁ αἱ­ρε­τι­κὸς φα­να­ρι­ώ­της ἐ­ξου­σι­α­στὴς ἔ­χει κα­τα­φερ­θεῖ κα­τὰ τῆς Ἐ­θνε­γερ­σί­ας τοῦ 1821 καὶ τῶν ἡ­ρω­ϊ­κῶν ἀ­γω­νι­στῶν της, ὑ­βρί­ζον­τάς τους ὡς «ξυ­πό­λυ­τους ἀ­λῆ­τες» (κι ἔ­χει δη­μο­σι­ευ­θεῖ), ποὺ δι­α­τά­ρα­ξαν τὴν ἀ­γα­στὴ καὶ φι­λι­κὴ συμ­βί­ω­ση τῶν τούρ­κων κα­τα­κτη­τῶν μὲ τοὺς ὑ­πο­δού­λους Ἕλ­λη­νες; Ὄ­χι, ἀ­δελ­φοί μου, δὲν πρό­κει­ται πε­ρὶ ἀ­λα­ζο­νεί­ας οὔ­τε πε­ρὶ βλα­κεί­ας· πε­ρὶ προ­δο­σί­ας πρό­κει­ται!­.­..

Ἡ Παγ­κο­σμι­ο­κρα­τί­α προ­ω­θεῖ μὲ ὅ­λα τὰ μέ­σα τὴ Νέ­α Τά­ξη Πραγ­μά­των στὸν κό­σμο καὶ στὴ Βαλ­κα­νι­κή· ἀ­φαι­ρεῖ ἀ­πὸ τὸν ὀρ­θό­δο­ξο ἑλ­λη­νι­κὸ λα­ὸ ὄ­χι μό­νον τὴν ἐ­θνι­κὴ ἀ­νε­ξαρ­τη­σί­α του καὶ τὴν κρα­τι­κὴ κυ­ρι­αρ­χί­α του, τὴν οἰ­κο­νο­μι­κὴ καὶ πο­λι­τι­κὴ αὐ­το­νο­μί­α του, τὴν ἱ­στο­ρι­κὴ καὶ πο­λι­τι­σμι­κὴ ἰ­δι­ο­προ­σω­πί­α του, ἀλ­λὰ ἀ­κό­μη καὶ τὴν ἐκ­κλη­σι­α­στι­κὴ αὐ­το­κε­φα­λί­α του· ἐ­νῶ συ­στη­μα­τι­κὰ προ­ω­θοῦν­ται ἡ πα­ρα­χά­ρα­ξη τῆς ἱ­στο­ρί­ας του, ἡ δι­α­στρο­φὴ τῆς ἐ­θνι­κῆς συ­νει­δή­σε­ώς του, ἡ πλη­θυ­σμι­α­κὴ ἀλ­λοί­ω­σή του, ἡ φαλ­κί­δευ­ση τῶν ἀν­θρω­πί­νων δι­και­ω­μά­των του καὶ ἡ κα­τάρ­γη­ση τῶν πο­λι­τι­κῶν ἐ­λευ­θε­ρι­ῶν του. Καὶ ὄ­χι μό­νον: ἐ­πι­χει­ρεῖ­ται καὶ αὐ­τὴ ἀ­κό­μη ἡ βι­ο­λο­γι­κὴ καὶ δη­μο­γρα­φι­κὴ ἐ­ξόν­τω­σή του· χω­ρὶς νὰ τὸ συ­νει­δη­το­ποι­οῦ­με ἐν­δε­χο­μέ­νως νὰ βι­ώ­νου­με μί­αν ὑ­πού­λως «ἐκ­κλε­πτυ­σμέ­νη» γε­νο­κτο­νί­α του!­!!

«Στὴν ἀ­ναμ­πουμ­πού­λα ὁ λύ­κος χαί­ρε­ται», λέ­ει ὁ λα­ός· καὶ ὁ αἱ­ρε­σι­άρ­χης κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ος, ἐν­τε­ταγ­μέ­νος στοὺς παγ­κο­σμι­ο­κρα­τι­κοὺς σχε­δι­α­σμούς, εἶ­ναι ὁ προ­βα­τό­σχη­μος καὶ βα­ρὺς λύ­κος ποὺ κα­τα­σπα­ράσ­σει πνευ­μα­τι­κα, καὶ ὄ­χι μό­νον, τὸ λο­γι­κὸ ποί­μνι­ο τοῦ Θε­οῦ ―ἐν προ­κει­μέ­νῳ τὸν ἑλ­λη­νι­κὸ λα­ὸ― τοῦ ὁ­ποί­ου κα­κο­βού­λως καὶ δο­λί­ως ὑ­φήρ­πα­σε τὴν «ἡ­γε­σί­α», προ­φα­σι­ζό­με­νος ὅ­τι τά­χα τὸν ποι­μαί­νει!­.­..

7. Προ­τεί­νου­με στὸν σφε­τε­ρι­στὴ τοῦ πα­τρι­αρ­χι­κοῦ θρό­νου καὶ κα­τα­πα­τη­τὴ τοῦ πα­λαι­φά­του καὶ μαρ­τυ­ρι­κοῦ Οἰ­κου­με­νι­κοῦ Πα­τρι­αρ­χεί­ου Κων­σταν­τι­νου­πό­λως κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ο Ἀρ­χον­τώ­νη νὰ συ­νέλ­θει καὶ νὰ ἔλ­θει σὲ συ­ναί­σθη­ση, ὅ­τι κα­νεὶς δὲν μπο­ρεῖ νὰ ἐμ­παί­ζει τὸν Κύ­ρι­ο καὶ Θε­ό μας Ἰ­η­σοῦ Χρι­στό, νὰ κα­τα­κρε­ουρ­γεῖ τὴν Ἐκ­κλη­σί­α Του, νὰ δι­α­στρέ­φει τὴν Ὀρ­θό­δο­ξη Πί­στη μας καὶ νὰ ἐ­κμαυ­λί­ζει τὸν πι­στὸ λα­ὸ τοῦ Θε­οῦ· οὔ­τε κι αὐ­τὸς ἀ­κό­μη ὁ αἱ­ρε­τι­κὸς καὶ οἰ­η­μα­τί­ας πά­πας-Σα­τρά­πης τῆς Ἀ­να­το­λῆς, ποὺ «ἀ­να­γό­ρευ­σε» τὸν ἑ­αυ­τό του θε­ὸ καὶ «κα­θαί­ρε­σε» τὸν Τρι­α­δι­κὸ Θε­ό μας σὲ ὑ­πο­τε­λή του!­!!

Τὴν Ὀρ­θό­δο­ξη Πί­στη μας μᾶς τὴν προ­α­νήγ­γει­λαν οἱ δί­και­οι καὶ οἱ προ­φῆ­τες Του, μᾶς τὴν ἀ­πο­κά­λυ­ψε ὁ ἴ­δι­ος ὁ Χρι­στός, μᾶς τὴν ἐ­δί­δα­ξαν οἱ ἀ­πό­στο­λοί Του, μᾶς τὴν στε­ρέ­ω­σαν οἱ μάρ­τυ­ρές Του, μᾶς τὴν δι­α­φύ­λα­ξαν οἱ ἅ­γι­οί Του, μᾶς τὴν πα­ρέ­δω­σαν οἱ Πα­τέ­ρες μας!

Ὁ κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ος, πα­ρ’ ὅ­λες τὶς κομ­πορ­ρη­μο­σύ­νες του καὶ τοὺς κορ­δα­κι­σμούς του, πα­ρὰ τὴν τρο­μο­κρα­τί­α καὶ τὶς ἀ­πει­λὲς ποὺ ἐ­ξα­πο­λύ­ει ἐ­ναν­τί­ον μας, πα­ρὰ τοὺς ἑ­ω­σφο­ρι­κοὺς βρυ­χηθ­μούς του, εἶ­ναι πο­λὺ μι­κρός, ἐ­λα­χι­στό­τα­τος, σχε­δὸν ἀ­νύ­παρ­κτος χω­ρὶς τὴν ἐ­ξου­σί­α ποὺ ἔ­χει ὑ­φαρ­πά­σει ἀλ­λὰ καὶ ἀ­πο­λύ­τως ἀ­δύ­να­μος ἀ­κό­μη καὶ μὲ αὐ­τήν, γι­ὰ νὰ μπο­ρέ­σει νὰ μᾶς χω­ρί­σει ἀ­π’ τὸν Χρι­στὸ καὶ τὴν Ἀ­λή­θει­α Του· ἡ ὁ­ποί­α ἐμ­πε­ρι­έ­χει τὴν μό­νη καὶ πραγ­μα­τι­κὴ Ἀ­γά­πη, τὴν μό­νη καὶ πραγ­μα­τι­κὴ Ἑ­νό­τη­τα, τὴν μό­νη καὶ πραγ­μα­τι­κὴ Εἰ­ρή­νη· καὶ ποὺ ―κυ­ρί­ως― ἐ­ξα­σφα­λί­ζει τὴν μό­νη καὶ πραγ­μα­τι­κὴ Σω­τη­ρί­α μας.

Στὴν προ­σω­πι­κή τους πτώ­ση καὶ ἀ­πώ­λει­α, ποὺ ἔ­χουν ἐ­πι­λέ­ξει ν’ ἀ­κο­λου­θή­σουν ὁ κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ος καὶ οἱ σὺν αὐ­τῷ λα­τι­νό­φρο­νες φι­λο­πα­πι­στές, πα­ναι­ρε­τι­κοὶ οἰ­κου­με­νι­στὲς καὶ νε­ο­ε­πο­χί­τες συγ­κρη­τι­στὲς μή­τε θὰ τοὺς ἀ­κο­λου­θή­σου­με μη­δὲ θὰ μᾶς πα­ρα­σύ­ρουν.

Ζεῖ ὁ Κύ­ρι­ος καὶ Θε­ός μας Ἰ­η­σοῦς Χρι­στὸς ὁ σαρ­κω­θεὶς καὶ ὁ σταυ­ρω­θεὶς καὶ ὁ ἀ­να­στὰς γι­ὰ τὴ σω­τη­ρί­α ἡ­μῶν τῶν ἁ­μαρ­τω­λῶν.

Κα­λὸ Πά­σχα καὶ κα­λὴν Ἀ­νά­στα­ση. Ἀ­μήν.

Δρο­σε­ρὸ Τρι­κά­λων, 6 Μαρτίου 2012
Λ. Ντετζιόρτζιο