Ἔχουμε ἀνάγκη ἄλλων μαρτύρων. Ὁ δεξιὸς ὑπο-βραχίων τοῦ
Πατριάρχη π. Γεώργιος (πρωτεύων βραχίων, ὡς γνωστόν, εἶναι
ὁ Περγάμου κ. Ζηζιούλας) ὁμολογεῖ:
Ἡ «Πρεσβυτέρα Ρώμη ἔχει Ἐκκλησιαστικὴ ὑπόσταση», ἔχουν «χάρη τὰ μυστήριά της»,
δὲν ἀμφισβητεῖται ἡ «ἐγκυρότητα
Ἀποστολικῆς διαδοχῆς τοῦ Προκαθημένου της»
Πάπα!
Ὁ πρωτοπρεσβύτερος, λοιπόν, π. Γεώργιος Τσέτσης, ὁ
ὁποῖος σὲ ὅλες τὶς παρόμοιες περιπτώσεις «αὐθόρμητα» ἀρθρογραφεῖ ἀντ’ αὐτοῦ
(τοῦ Πατριάρχη) μίλησε, καὶ «ὁμολόγησε καὶ οὐκ ἠρνήσατο», ὅτι οἱ
κατηγορίες κατὰ τῶν Οἰκουμενιστῶν, πὼς ἔχουν ἀλλοιώσει, καταργήσει καὶ κατεδαφίσει τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησιολογία καὶ
Πίστη, εἶναι ἀληθινές, πραγματικὲς καὶ δὲν ὀφείλονται σὲ προσωρινὲς καὶ
κατ’ οἰκονομία διατυπώσεις καὶ ἐνέργειες.
Ἐκκλησία, λοιπόν, καὶ τὸ Βατικανό!
Μία Ἐκκλησία ἡ Ρώμη, κι ἄλλη Μία τὸ Φανάρι, δύο Ἐκκλησίες. Λάθος, ὡς ἐκ τούτου
ἡ καθημερινή μας Ὁμολογία στὸ Πιστεύω,
περὶ Μίας Ἐκκλησίας! Ἄρα, καὶ οἱ χαρακτηρισμοὶ τῶν Οἰκουμενιστῶν Ἐπισκόπων «ἀδελφὴ Ἐκκλησία, ἁγιώτατε ἀδελφὲ Πάπα Παῦλε,
Βενέδικτε, Φραγκίσκε...» καὶ οἱ ἀδιάλειπτες συμπροσευχὲς δὲν ἀποτελοῦν
φιλοφρονήσεις καὶ ἀφορμὲς προσέγγισης, ἀλλὰ συνειδητὲς πράξεις ἀναγνώρισης τῆς Παπικῆς «ἐκκλησίας» τῆς Ρώμης!
«Τί ἔτι χρείαν ἔχομεν μαρτύρων; ἴδε νῦν ἠκούσατε τὴν βλασφημίαν
αὐτοῦ».
Θὰ πεῖτε: «Βαθειὰ εἶστε νυχτωμένοι, τώρα ξυπνήσατε,
αὐτὸ συμβαίνει ἐπὶ δεκαετίες».
Ναί, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί. Ἡ αἵρεση σέρνεται ἐπὶ
δεκαετίες, ἀλλὰ ἐσεῖς τὴν ἀποδέχεσθε ἢ συγκοινωνεῖτε μὲ τοὺς κοινωνοῦντας τοῖς
αἱρετικοῖς!
Τώρα ξέρετε! Λοιπόν, ρωτεῖστε ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους.
* Ἐσεῖς, τὰ ἱστολόγια ποὺ καταγγέλλετε τὶς θέσεις τοῦ
π. Γεωργίου Τσέτση, καὶ θεωρεῖτε, καὶ ἀντιμετωπίζετε ὡς Ὀρθόδοξους τοὺς
αἱρετικοὺς Οἰκουμενιστὲς Πατριάρχες καὶ Ἐπισκόπους, τί νομίζετε, προσφέρετε
θεοφιλῆ ὑπηρεσία στὴν Ὀρθοδοξία;
* Οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ ψαγμένοι πιστοί, ποὺ ἀνήκετε σὲ Μητροπόλεις ποὺ οἱ Μητροπολίτες
τους δέχονται τὸν Παπισμὸ ὡς Ἐκκλησία ἢ ὁμιλοῦν περὶ διηρημένης Ἐκκλησίας, ἔχετε
ἀναπαυμένη τὴν συνείδησή σας ὅτι πράττετε θεοφιλῶς;
Θεωρεῖτε δηλαδή, ὅτι ὁ Καλαβρύτων Ἀμβρόσιος (ὁ -ἐσχάτως- πρῶτος ἀμετανοήτως διακηρύξας ὅτι «οὐδέποτε θὰ σᾶς διδάξω ὅτι οἱ Καθολικοὶ
εἶναι αἱρετικοί», ὁ Ἰγνάτιος Βόλου, ὁ Μεσσηνίας Χρυσόστομος, ὁ Σύρου,
οἱ ὁποῖοι δέχονται τὰ παραπάνω, καὶ ὅλοι
ὅσοι ὑποδέχτηκαν στὶς ἐπαρχίες τους τὸν αἱρετικὸ ἡγέτη τοῦ Οἰκουμενισμοῦ πατριάρχη
Βαρθολομαῖο, καὶ συλλειτούργησαν μαζί του, καὶ ὅσοι δὲν ἀντιδροῦν κατὰ τῶν ἀνωτέρω, καὶ (παρὰ τὶς ἐκκλήσεις) δὲν
συγκαλοῦν Σύνοδο γιὰ νὰ ξεκαθαρίσουν τὴν κατάσταση, βρίσκονται στὸ Ὀρθόδοξο ἔδαφος;
Οἱ Ἀδελφότητες ποὺ διατηροῦν τοὺς Ἀρχιμανδρίτες τους
σὲ αὐτὲς τὶς Μητροπόλεις καὶ συνεργάζονται μὲ τέτοιους Μητροπολίτες, ὀρθοδοξοῦν;
«Ὅστις δὲν ὁμολογεῖ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων» τὴν ἀλήθεια, δὲν καταδικάζει τοὺς
αἱρετικοὺς καὶ τοὺς κοινωνοῦντας μὲ τοὺς αἱρετικοὺς (κατὰ τὴν πάγια διδασκαλία
τῶν Ἁγίων), μπορεῖ νὰ τρέφεται μὲ τὴν ψευδαίσθηση ὅτι βρίσκεται στὸ Ὀρθόδοξο ἔδαφος;
Ἐσεῖς, αὐτὴ τὴ Μ. Βδομάδα, αὐτὸ τὸ Πάσχα, θὰ τὸ ἑορτάσετε
Ὀρθόδοξα;
Π.Σ.
Υ.Γ.: Ὅσο γιὰ τὸν σκοπίμως
ἀνιστόρητο καὶ δόλιο διαστρεβλωτὴ τῆς ἀλήθειας π. Γεώργιο Τσέτση, θὰ τοῦ
θυμήσουμε ὅτι οἱ Ὀρθόδοξοι (στοὺς
ὁποίους μὲ ὅσα γράφει, δείχνει ὅτι δὲν θέλει νὰ ἀνήκει) διὰ στόματος ἁγίου Μάρκου
Εὐγενικοῦ πιστεύουν ὅτι: τοὺς Παπικοὺς «ἀπεκόψαμεν τοῦ
κοινοῦ τῆς Ἐκκλησίας σώματος» (ἄρα δὲν ἀνήκουν στὴν Μία Ἐκκλησία).
«Οὐκοῦν ὡς αἱρετικοὺς αὐτοὺς ἀπεστράφημεν καὶ διὰ τοῦτο
αὐτῶν ἐχωρίσθημεν... αἱρετικοί εἰσιν ἄρα, καὶ ὡς αἱρετικοὺς αὐτοὺς ἀπεκόψαμεν».
Λόγια, ἐπίσης, τοῦ Μ.
Βασιλείου, ὅπως μᾶς τά μεταφέρει ὁ ἅγ. Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός (αὐτὰ γιὰ τοὺς
κοινωνοῦντας τοῖς Οἰκουμενιστὲς Ὀρθόδοξους) εἶναι καὶ τὰ ἑξῆς:
«Οἵτινες τὴν ὑγιᾶ ὀρθόδοξον πίστιν προσποιούμενοι ὁμολογεῖν, κοινωνοῦσι δὲ τοῖς ἑτερόφροσι, τοὺς
τοιούτους, εἰ
μετὰ παραγγελίαν μὴ ἀποστῶσιν, μὴ
μόνον ἀκοινωνήτους ἔχειν, ἀλλὰ μηδὲ ἀδελφοὺς ὀνομάζειν».
«Φεύγετε οὖν καί ὑμεῖς, ἀδελφοί, τήν πρός τούς ἀκοινωνήτους κοινωνίαν
καί τό μνημόσυνον τῶν ἀμνημονεύτων· οἱ γάρ τοιοῦτοι ψευδαπόστολοι, ἐργάται
δόλιοι, μετασχηματιζόμενοι εἰς ἀποστόλους Χριστοῦ».
Διὰ δὲ τὰ ὅσα εἶπε ὁ ἅγιος
Μᾶρκος τὶς πρῶτες μέρες τῆς Συνόδου στὴν Φερράρα, ἔχουμε γράψει τόσα πολλὰ καὶ
τόσες φορές, ὁ παπούλης ὅμως, «οὐκ ἠβουλήθη συνιέναι»; Γιὰ ὅποιον θέλει
ἐνημέρωση σχετική: