Στὸν «Ὀρθόδοξο Τύπο» τοῦ Ἰουλίου τοῦ 1967, βρήκαμε
ἕνα ἄρθρο τοῦ π. Φιλόθεου Ζερβάκου, ποὺ δείχνει πῶς ἀντιμετώπιζαν οἱ παραδοσιακὰ
Ὀρθόδοξοι Γέροντες τὰ θέματα τοῦ Ἡμερολογίου, τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν διαλόγων τοῦ
Πατριαρχείου μετὰ τῶν αἱρετικῶν.
Ὁ Γέροντας Φιλόθεος,
παρόλο ποὺ ἐπιθυμοῦσε καὶ δίδασκε ὅτι πρέπει νὰ ἐπιστρέψουμε στὸ Παλαιὸ Ἡμερολόγιο, ὁ ἴδιος δὲν διέκοψε τὴν κοινωνία
μὲ τοὺς νεοημερολογῖτες, γιατί δὲν θεωροῦσε
ὡς δόγμα τὸ Ἡμερολόγιο, γι’ αὐτὸ καὶ γράφει: Μὲ τὴν ἐπαναφορὰ τοῦ Παλαιοῦ Ἡμερολογίου
«θὰ παύσῃ καὶ ἡ διαίρεσις τῶν
παλαιοημερολογιτῶν, διότι καὶ αὐτοὶ εἶναι διηρημένοι, θὰ παύσῃ καὶ ὁ φανατισμὸς
ἐνίων παλαιοημερολογιτῶν, οἵτινες φρονοῦν ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία καὶ ὅλος ὁ νόμος καὶ οἱ Προφῆται κρέμονται εἰς τὸ Ἡμερολόγιον».
Ὑπ’ ὄψιν ὅτι ὁ Οἰκουμενισμός,
ποὺ τότε ἦτο στὰ σπάργανα, ἀντιμετωπιζόταν ὡς κάποιες τολμηρὲς ἐνέργειες τοῦ Ἀθηναγόρα,
ποὺ μὲ τὸ θάνατό του θὰ ἐκλείψουν, γι’ αὐτὸ -παρὰ τὴν «ἄρση τῶν ἀναθεμάτων» ἀπὸ
τὸν Ἀθηναγόρα- δὲν εἶχαν ὡριμάσει ἀκόμα οἱ συνθῆκες καὶ οἱ ζυμώσεις ποὺ ὁδήγησαν
(μετὰ ἀπὸ μιὰ πενταετία περίπου) στὴν Διακοπὴ Μνημοσύνου τοῦ Πατριάρχη ἀπὸ τοὺς
Ἁγιορεῖτες Πατέρες.
Ὡς πρὸς τοὺς
Θεολογικοὺς Διαλόγους καὶ τοὺς ἑτεροδόξους, ὁ π. Φιλόθεος:
1. Τοὺς θεωρεῖ αἱρετικούς, ὡς ἀποσχισθέντας ἀπὸ τὴν
Μία Ἐκκλησία.
2. Κατανοεῖ τὴν "Ἕνωση", ὡς ἀποκήρυξη τῶν πλανῶν τους καὶ ἐπιστροφὴ
τῶν αἱρετικῶν ἐν μετανοίᾳ στὴν Ἐκκλησία.
3. Γιὰ τοὺς Διαλόγους,
γράφει, ὅτι θὰ ἀρκοῦσε ἕνας Διάλογος πέντε λεπτῶν τῆς ὥρας. Κατ’ αὐτὸν τὸν
Διάλογον θὰ ἐρωτηθοῦν οἱ αἱρετικοί: Δέχεσθε τὸ Σύμβολο τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου
ἀπαραχάρακτον, ὅπως μᾶς τὸ παρέδωσαν οἱ Πατέρες, κι ὄχι ὅπως ἐσεῖς τὸ ἔχετε
παραχαραγμένο; Ἂν τὸ δεχθοῦν καλῶς. Ἂν δὲν τὸ δεχθοῦν, εἶναι μάταιος κάθε διάλογο,
εἶναι ψευδοδιάλογος.
[Αὐτὰ ἂς τὰ βλέπουν οἱ «ἀντι-Οἰκουμενιστὲς» Ποιμένες καὶ ἱστολόγοι (ποὺ μὲ τὴν ἄδεια τῶν ἀντι-Οἰκουμενιστῶν Ποιμένων ἐπηρεάζουν ἀνευθυνοϋπεύθυνα χιλιάδες πιστούς) οἱ ὁποῖοι ἀποδέχονται τὸν διαιωνιζόμενον πονηρὸν διάλογον, συμπληρώνοντας ὑποκριτικά: «Ἀρκεῖ νὰ γίνεται μὲ ὀρθόδοξο τρόπο!!!
Ὡς στρουθοκάμηλοι, δὲν βλέπουν ὅτι μᾶς ἔχουν πετσοκόψει οἱ Παπικοὶ καὶ οἱ Προτεστάντες (καὶ μὲ τὴν ἀνοχή τους καὶ οἱ Μουσουλμᾶνοι, ἑταῖροι στὴν ἑτοιμαζόμενη Πανθρησκεία), δὲν βλέπουν ὅτι ὁ Διάλογος ΠΛΕΟΝ δὲν γίνεται ΜΕΤΑΞΥ τῶν αἱρετικῶν (Παπικῶν, Προτεσταντῶν) καὶ τῶν Ὀρθοδόξων, ἀλλὰ τὸν Διάλογο τὸν διεξάγουν ΜΕΤΑΞΥ τους οἱ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ: δηλαδή, ἀπὸ τὴν μιὰ μεριὰ οἱ Παπικοὶ Οἰκουμενιστές, ἀπὸ τὴν ἄλλη οἱ Προτεστάντες Οἰκουμενιστὲς καὶ ὡς φτωχοὶ συγγενεῖς -τρίτοι καὶ καταϊδρωμένοι- οἱ "Ὀρθόδοξοι" Οἰκουμενιστές! Ἡ ἀληθινὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῶν Ἁγίων Πατέρων ἀπουσιάζει ἀπὸ τὸν Διάλογο, γιατὶ ὅσοι "Ὀρθόδοξοι" συμμετέχουν σ' αὐτὸν δὲν ἐκφράζουν τὴν Ὀρθοδοξία, ἀλλὰ τὴν ἑτεροδοξία!].
Τέλος ὁ π. Φιλόθεος
μᾶς καλεῖ σὲ μετάνοια, διότι λόγῳ τῶν ἁμαρτιῶν μας (κλήρου καὶ λαοῦ) καὶ τῆς
παραβάσεως τῶν θείων Ἐντολῶν ἔχει «ψυγεῖ ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν» καὶ ἐπίκειται ἡ «Μεγάλη
Ὀργὴ» ἂν δὲν μετανοήσουμε καὶ ἐπιστρέψουμε στὸν Θεό.
Ἀκολουθοῦν ἀποσπάσματα φωτογραφημένα ἀπὸ τὸ
ἄρθρο αὐτό, ποὺ ἐστάλη ὡς Ὑπόμνημα στὶς τότε πολιτικὲς ἀρχὲς καὶ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο.
ἄρθρο αὐτό, ποὺ ἐστάλη ὡς Ὑπόμνημα στὶς τότε πολιτικὲς ἀρχὲς καὶ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο.
