«Τὸ μὲν γὰρ ἄναρχον καὶ ἀίδιον, τὸ δὲ ἀίδιον οὐκ ἄναρχον, ἕως ἂν
εἰς ἀρχὴν ἀναφέρηται τὸν πατέρα. Οὐκ ἄναρχα
οὖν τῷ αἰτίω· δῆλον δὲ καὶ τὸ αἴτιον, ὡς
οὐ πάντως πρεσβύτερον τῶν ὧν ἐστιν αἴτιον».
(Γρηγορίου Θεολόγου, Λόγος
29, 3 (6132), PG 36, 77Β).