ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ
ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΟΜΑΣΤΕ
(Μετά από κάποιες εκδηλώσεις αχαριστίας)
«…Τούτο δε σημαίνει ότι πρέπει να απογοητευόμαστε. Αισθάνομαι πικρία, αλλά δεν απογοητεύομαι. Γνωρίζω καλύτερα από σας την κοινωνία, γιατί πέρασαν πολλά χρόνια και έχουν δει πολλά απ’ αυτά τα μάτια μου.
Εξακολουθώ να σπέρνω. Εξακολουθώ να κηρύττω το λόγο του Θεού. Είμαι μια βρύση, που βγάζει λίγο νερό και περνάει έστω από σκύλο βρώμικο και ακάθαρτο. Η βρύση πρέπει να υπάρχει. Και εάν υποθέσουμε, λέει ο ιερός Χρυσόστομος, ότι μέσα σε έναν αιώνα, ένας πάει σ’ αυτή να ξεδιψάσει, την αποστολή της την εκπλήρωσε. Γι’ αυτόν τον ένα ήταν ανάγκη να υπάρχει αυτή η βρύση. «Εἷς ποιῶν τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ ἢ μύριοι παράνομοι» («Καλύτερα ένας που εκτελεί το θέλημα του Θεού παρά χιλιάδες παράνομοι»).
Γράφω τώρα ένα περίεργο άρθρο στη «Σπίθα», με τον τίτλο «Δεμεμέληδες» (από το «Δε με μέλει», δηλαδή «Δε με νοιάζει»), τον πήρα από τον ιερό Χρυσόστομο. Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι περιγράφω. Να το διαβάσετε.
Ούτε να ενθουσιάζεστε ούτε να απογοητεύεστε ποτέ και να σπέρνετε συνεχώς και ακαταπαύστως. Μη περιμένετε τίποτε από την κοινωνία. Κέντρα διασκεδάσεων, ντισκοτέκ και όλα τα έργα της διαφθοράς. Είναι γενεά άπιστος και διεστραμμένη. Κάπου κάπου παρουσιάζεται κάποιος νέος, που θέλει να σωθεί. Αλλά, όπως λέει ο πατήρ Ιερόθεος, οι γονείς έχουν ένα θερμοστάτη και μόλις ανεβεί η αγάπη τους στο Θεό, κάνουν το παν, για να την κατεβάσουν.
Σε στελέχη της Κατασκηνώσεως της Ι. Μητροπ. Φλωρίνης, στις 4 -9 -1983
Πηγή.