Του Πρωτοπρ. Γεωργίου Χριστοδούλου
Σχετικά με πρόσφατες δημόσιες δηλώσεις περί της Θείας Κοινωνίας από καθηγητή Γενετικής αλλά κι από πολιτικά πρόσωπα, θα ήθελα να εκφράσω απλά κι ελεύθερα κάποιες σκέψεις.
Σκοπός του συγκεκριμένου άρθρου δεν είναι να υποτιμήσει την επιστήμη ούτε τα πρόσωπα, αλλά να ενισχύσει την πίστη των ορθοδόξων χριστιανών που πλήττεται τον τελευταίο καιρό.
Κατ’ αρχάς να δεχτούμε πως οι ιερείς είναι και αυτοί άνθρωποι που αρρωσταίνουν και πεθαίνουν όπως όλοι. Μάλιστα, αρκετοί άγιοι της Εκκλησίας μας ήταν ιδιαίτερα φιλάσθενοι.
Η Εκκλησία μας ανταποκρίθηκε και ανταποκρίνεται στις υγειονομικές οδηγίες από την πρώτη στιγμή. Οι ιερείς φορούν μάσκες όπως όλοι, στα καταστήματα, στις δημόσιες υπηρεσίες, στα νοσοκομεία, στις συγκοινωνίες κτλ. εκτός από τη διάρκεια μιας ιεροπραξίας που τελούν, όπως άλλωστε ορίζει και ο νόμος. Υπάρχει αυτή τη στιγμή ένας ιός, ο covid-19 και πρέπει να είμαστε προσεκτικοί, να κάνουμε όλοι ό,τι μπορούμε για να πετύχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Αυτό είναι και το λογικό.
Ποιος όμως έχει την απόλυτη εξουσία και σιγουριά ώστε να επιβάλει σε έναν άλλο άνθρωπο να μη δέχεται κάτι διαφορετικό πέραν της λογικής, όπως είναι η μυστηριακή και πνευματική ζωή;
Ο επιστήμονας είναι ένα σεβαστό πρόσωπο που μελετά, ερευνά και προσπαθεί για τη βελτίωση της ζωής της ανθρωπότητας. Όμως, βλέπει μόνο μέχρι εκεί που του επιτρέπει η γνώση στο αντικείμενό του. Επίσης, από τα λίγα που έμαθα για τη γενετική στο Harvard και όπως μας έλεγαν οι αξιόλογοι καθηγητές μας, υπάρχουν πολλά κενά στη γενετική γνώση αλλά και στην ηθική της Γενετικής. Ο Dr. Craig Venter αναφέρει στην εφημερίδα “The Guardian” το εξής: «Γνωρίζουμε περίπου τα δύο τρίτα της ουσιώδους Βιολογίας. Μας λείπει το ένα τρίτο, το οποίο είναι ένα πολύ σημαντικό μάθημα, είναι σαν να βρισκόμαστε δηλαδή περίπου στο ένα τοις εκατό του επιπέδου της κατανόησής μας του ανθρώπινου γονιδιώματος».
Η απλή μου σκέψη είναι πώς ένας επιστήμονας που το αντικείμενό του έχει τόσα πολλά αναπάντητα κι ανεξερεύνητα κενά μπορεί να επισέλθει σε ένα τελείως άγνωστο αντικείμενο για εκείνον, όπως είναι τα Ιερά Μυστήρια της Ορθοδόξου Πίστεώς μας και ιδιαίτερα το Μυστήριο των Μυστηρίων, τη Θεία Ευχαριστία. Οι ίδιοι οι επιστήμονες ομολογούν πως δεν μπορεί να αποδειχθεί η μετάδοση ασθενειών μέσω της Μεταλήψεως. Ακριβώς, διότι δεν υπάρχει μόνο το «λογικό» στη ζωή μας, υπάρχει και το «υπέρλογο». Υπάρχουν αυτά που βλέπουμε, υπάρχουν κι αυτά που δε βλέπουμε.
Η Ορθόδοξη Πίστη μας, όμως, έχει αποδείξεις. Ο Ορθόδοξος Ιερέας μπορεί να κολλήσει τα πάντα αλλά όχι από την Θεία Κοινωνία, η οποία είναι ο ίδιος ο Θεός.
Στην πράξη:
1) Οι Ιερείς στη διάρκεια της ζωής τους θα κοινωνήσουν έναν πολύ μεγάλο αριθμό ανθρώπων με κάποια μεταδοτική ασθένεια και στη συνέχεια θα καταλύσουν το ιερό ¨περίσσευμα¨ από το Άγιο Δισκοπότηρο. Σκεφθείτε πως οι περισσότεροι κληρικοί έχουν σύζυγο και παιδιά με τους οποίους αργότερα συναναστρέφονται.
2) Ο πατήρ Χρύσανθος Κουτσουλογιαννάκης, ιερέας της Σπιναλόγκας, κοινωνούσε τους λεπρούς, χρησιμοποιούσε την ίδια λαβίδα και κατέλυε φυσιολογικά στο τέλος. Τους έδινε πάντα το χέρι του για χειραψία και αντίδωρο και τελευταίος εγκατέλειψε το νησί όταν πια εκείνο είχε αδειάσει. Πέθανε σε μεγάλη ηλικία και όχι από λέπρα.
3) Ο Όσιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής αγκάλιαζε κυριολεκτικά τους φυματικούς. Τους έσφιγγε στην αγκαλιά του από αγάπη. Όταν τον ρώτησαν αν φοβάται την ασθένεια τους είπε: «παρακαλώ τον Θεό κάθε μέρα να κολλήσω φυματίωση μήπως και σωθεί η ψυχή μου αλλά η αρρώστια φεύγει μακριά μου». Έφυγε από τη ζωή σε μεγάλη ηλικία και όχι από φυματίωση.
4) Στον βίο του Αγίου Ιωάννου της Κροστάνδης αναφέρεται ένα περιστατικό όπου ο πατέρας ενός γνωστού του Ιερέως αρρώστησε βαριά από φυματίωση κι ο γιατρός του έδινε το πολύ δέκα μέρες ζωής. Ο Άγιος Ιωάννης τού ζήτησε να φύγει από το νοσοκομείο αφού ούτως ή άλλως δεν υπήρχε ελπίδα να ζήσει και να πάει μαζί του στην Κροστάνδη που υπήρχε εκκλησία για να τον κοινωνήσει. Όταν το έμαθε ο γιατρός, είπε πως θα πέθαινε στον δρόμο. Τελικά κοινώνησε ο ασθενής και παρέμεινε δυο μέρες στην Κρονστάνδη με την αιμόπτυση να σταματάει και να επανέρχεται και η φωνή. Όταν γύρισε πίσω ο γιατρός δήλωσε πως αυτό είναι πρωτοφανές. Ο ασθενής έζησε άλλα 25 χρόνια. Χαρακτηριστική είναι και η θαυμαστή θεραπεία της πριγκίπισσας Ζ.Ν. Γιουσούποβα, που έπαθε μόλυνση του αίματος ύστερα από ένα πρόωρο τοκετό. Την επισκέφθηκε ο Άγιος, όπως διηγείται η ίδια, κάθισε στο κρεβάτι της και της είπε: «Αν θα ζήσετε ή όχι, είναι υπόθεση του Θεού. Εσείς όμως πρέπει να προετοιμασθείτε για μια νέα ζωή με τη μετάληψη των Αχράντων Μυστηρίων. Στην επιμονή του δέχτηκε, κι αφού κοινώνησε με συναίσθηση και χαρά, κοιμήθηκε για έξι ώρες. Όταν ξύπνησε, ήταν εντελώς υγιής!». Ο καθηγητής Μπότκιν, που την παρακολουθούσε, βλέποντας τέτοια αλλαγή, έμεινε για πολλή ώρα σιωπηλός. Δυο δάκρυα κύλησαν στο πρόσωπό του. Ύστερα ψιθύρισε σκεπτικός: «Δεν κατορθώσαμε εμείς οι άνθρωποι τη θεραπεία αυτή».
5) Πόσα άλλα θαύματα που σχετίζονται με την Ιερωσύνη και τη Θεία Κοινωνία είναι καταγεγραμμένα σε βιβλία, βιογραφίες αλλά και στη μνήμη και την εμπειρία των κληρικών. Υπερφυσικά γεγονότα που κρατούν περισσότερο από 2000 χρόνια. Αν έχεις δει ποτέ την αντίδραση δαιμονισμένου ανθρώπου την ώρα που τον πηγαίνουν προς τη Θεία Κοινωνία, θα καταλάβεις πολλά. Όχι, δεν είναι ψυχικά άρρωστος ούτε έχει κάποια εγκεφαλική βλάβη, είναι ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας.
Έτσι λοιπόν, αγαπητοί μου, σε τούτη τη ζωή δεν υπάρχει μόνο το λογικό, η επιστημονική άποψη και όσα βλέπουμε. Υπάρχει και το υπερφυσικό κι εκείνα που δε βλέπουμε που πηγάζουν από μία και μόνη αλήθεια, τον Χριστό!
Η Θεία Κοινωνία είναι ζωντανή!
Ωστόσο, να διευκρινίσουμε στο σημείο αυτό πως όποιος επιθυμεί να κοινωνήσει των Αχράντων Μυστηρίων, να γνωρίζει πως υπάρχουν και προϋποθέσεις. Ο χριστιανός για να κοινωνήσει πρέπει να προετοιμάσει τον εαυτό του ώστε να γίνει κατάλληλο σκεύος υποδοχής του Θεού. Να έχει ταπεινό φρόνημα, να εξομολογείται ειλικρινά καθαρίζοντας την ψυχή του με το σπουδαίο αυτό μυστήριο της εκκλησίας μας, να μην μισεί κανέναν και να αγωνίζεται πνευματικά καλλιεργώντας τις αρετές και την πίστη του.
Σεβόμαστε λοιπόν τα επιστημονικά δεδομένα, αλλά όταν αυτά αδυνατούν να μας εξηγήσουν πώς δακρύζει μια ξύλινη εικόνα στο Βύρωνα και μια τοιχογραφία στην Άνδρο που είδαν αυτές τις ημέρες τόσοι άνθρωποι, ας μην αντιμετωπίζουμε τους πιστούς σαν εξωγήινους που δεν μιλούν τη γλώσσα της λογικής. Μην ξεχνάμε πως υπάρχουν και ιερείς επιστήμονες, γιατροί, γενετιστές, κ.ά., με λαμπρές σπουδές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Προσέχουμε, αδελφοί μου, την υγεία μας, σεβόμαστε τους επιστήμονες, αλλά δεν ξεχνάμε αυτό που ακούμε στις ακολουθίες και ζητούν οι Ιερείς από τον Θεό: «Ὑπὲρ τοῦ ἁγίου οἴκου τούτου καὶ τῶν μετὰ πίστεως, εὐλαβείας καὶ φόβου Θεοῦ εἰσιόντων ἐν αὐτῷ, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν».
Ο Θεός μαζί μας!
"Ακτίνες"