Η καλή πρόθεση του θεολόγου και η Ορθόδοξη Θεολογία

Γράφει ο Τουλουμτσής Ι. Βασίλειος

Μ.Δ.Ε Δογματικής Θεολογίας Ε.Κ.Π.Α.

Δύο πολύ καθοριστικά στοιχεία ενός διαλόγου και πάντοτε σε συνάρτηση με την επιδιωκόμενη αληθεύουσα ακρίβεια της απάντησης, είναι αφενός ο τρόπος που τίθεται το ερώτημα και αφετέρου η βάση πάνω στην οποία οικοδομείται η αντίστοιχη απάντηση. Προκαλεί εντύπωση το γεγονός, ότι σε πλείστες εισηγήσεις αλλά και δημοσιεύσεις θεολογικών άρθρων, χρησιμοποιείται με μικρές παραλλαγές, είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα και αντιγραφικά, η εξής φράση: «Η ορθόδοξη θεολογία οφείλει να πράξει το τάδε και το δείνα προκειμένου να εκσυγχρονιστεί και να απεγκλωβιστεί από τα δεσμά στασιμότητας και συντήρησης».

Σε κάθε περίπτωση, δεν τίθεται εν αμφιβόλω ούτε η καλή πρόθεση, ούτε ακόμη και η ευφυία του εκάστοτε συντάκτη. Κατά πόσο όμως απλώς η καλή πρόθεση αποτελεί κριτήριο ορθοδόξου θεολογίας και δικαιολογεί προσωπικές «κατανοήσεις» του περιεχομένου αυτής; Η προβολή μιας υποκειμενικής «θεολογίας», η οποία διαφοροποιείται από την σύνολη εκκλησιαστική παράδοση και ενιαία πίστη, αν μη τι άλλο, είναι απόλυτα ενδεικτική της άγνοιας του πραγματικού περιεχομένου, των προϋποθέσεων και της αυτονόητης δυναμικής της θεολογίας, ακόμη και στην περίπτωση που τίθεται υπό τον μανδύα ενός «γόνιμου προβληματισμού».

«Τὸν μὴ συμφωνοῦντα τοῖς ἁγίοις καθὼς καὶ ἡμεῖς καὶ οἱ μικρῷ πρὸ ἡμῶν πατέρες ἡμῶν, ἡμεῖς τὴν τοῦ αὐτοῦ κοινωνίαν οὐ παραδεξόμεθα»!

 

ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ

«Ὁ ταπεινὸς ἐπίσκοπος Ἱερισσοῦ καὶ Ἁγίου Ὄρους Ἰάκωβος, ταῖς ἁγιορειτικαῖς καὶ πατερικαῖς ἐντεθραμμένος παραδόσεσι καὶ μαρτυρῶν ὅτι διὰ τῶν ἐνταῦθα ὑπογραψάντων λογάδων ἅπαν τὸ Ἅγιον Ὄρος συμφωνοῦντες ὑπέγραψαν, καὶ αὐτὸς συμφωνῶν καὶ ἐπισφραγίζων ὑπέγραψα, καὶ τοῦτο μετὰ πάντων προσγράφων, ὅτι τὸν μὴ συμφωνοῦντα τοῖς ἁγίοις καθὼς καὶ ἡμεῖς καὶ οἱ μικρῷ πρὸ ἡμῶν πατέρες ἡμῶν, ἡμεῖς τὴν τοῦ αὐτοῦ κοινωνίαν οὐ παραδεξόμεθα».

Πηγη

Όταν ο Καντιώτης ψηλαφούσε και περιέγραφε την τραγική πτώση των εκκοσμικευμένων Επισκόπων, που όδευαν προς τον Οικουμενισμό

 

«ΜΙΣΘΩΤΗ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΠΟΡΝΗ… ΠΟΥ ΕΜΠΟΡΕΥΕΤΑΙ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ

 

«Χριστιανική Σπίθα» του 1952, ἀρ. φυλ. 123-124

Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου

 

   «Η εκκλησία ἐκείνη, η οποία προς ἀποφυγὴ ἐνοχλήσεων καὶ απολαβή εγκόσμιων αγαθών, ἔκρινε καλόν να συζευχθῆ καὶ να ενώση την τύχη της μετά του θηρίου της Αποκάλυψης…, συν τω χρόνω απώλεσε την ελευθερία της, τὴν αὐτονομίαν της καὶ τὴν αὐτοτελειάν της. Ἡδονικῶς ἐκάθησε καὶ ἐλικνίσθη ἐπὶ τῆς ράχεως τοῦ θηρίου, ἀλλὰ μὴ δυναμένη νὰ κυβερνᾶ τὸ θηρίο, κυβερνᾶται υπ΄ αυτού και περιφέρεται εἰς τας οδούς και τας ρύμας του κόσμου, ως μία μισθωτή  θρησκευτική πόρνη, που εμπορεύεται τον Χριστόν, ἀναγκασμένη να κερνᾶ τα πλήθη από το χρυσοῦν ποτήριον, όχι τον καθαρόν οίνον της Καινῆς Διαθήκης, αλλά οίνον νοθευμένον, διδάγματα ξένα και αλλότρια προς το γνήσιο πνεῦμα του Χριστιανισμού».

Όταν η πίστη θυσιάζεται στον βωμό του θεάματος. Άκρως επίκαιρο θέμα.

Η δύναμη του θεάματος, ως μέσου απομάκρυνσης του λαού από τον εκκλησιασμό.

 

Το θέαμα, ένα φοβερό πνευματικό όπλο

Δημοσιεύουμε αποσπάσματα από άρθρο του περιώνυμου Ρώσου μπολσεβίκου και μαρξιστή Λέοντος Τρότσκυ (1879-1940), ενός από τους ηγέτες της Οκτωβριανής Επανάστασης στη Ρωσία, δευτέρου μετά τον Βλαδίμηρο Λένιν, σχετικά με τη δύναμη του θεάματος (συγκεκριμένα του κινηματογράφου, τότε) ως μέσου απομάκρυνσης του λαού από τον εκκλησιασμό.

Το άρθρο αυτό, «Η βότκα, η Εκκλησία και ο κινηματογράφος», πρωτοδημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Πράβντα» στις 12 Ιουλίου του 1923. Εμείς το δημοσιεύουμε αποσπασματικώς από αγγλική μετάφρασή του στο Διαδίκτυο .

Το άρθρο είναι ενδεικτικό πολλών πραγμάτων, για ένα προσεκτικό ερευνητή της Νέας αντιχρίστου Εποχής (που ήδη άρχιζε με την είσοδο του 20ού αι.), ενδεικτικό της νοοτροπίας αλλά και των συνωμοτικών διεργασιών των εκάστοτε κυβερνητών, οι οποίες αποσκοπούν στη χειραγώγηση των πληθυσμών, αλλ’ επίσης ενδεικτικό και της πολύ ρηχής κατανόησης της Εκκλησιαστικής Λατρείας από τους εχθρούς της Εκκλησίας· σφάλμα που στοίχισε στους Μπολσεβίκους την ήττα τους από την Ρωσική Ορθοδοξία, όπως αποδεικνύει περίτρανα τα 20 τελευταία έτη η πανηγυρική επιστροφή της Εκκλησίας σε όλους τους τομείς του ρωσικού βίου.

Πάλι μοιράζει Κορανια ο Πατριάρχης. Αυτή την φορά παρουσία μητροπολιτών, ηγουμένων ιερέων και μοναχών. Αλλά κανείς δεν διαμαρτύρεται.

Το ''Δώρο'' του Οικουμενικού Πατριάρχη στον Ιμάμη της Κω

Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2022 - Το Νησί  της Κω επισκέφτηκε για λίγα λεπτά, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, στο πλαίσιο της επισκέψεώς του στην Λευκωσία, για να παραστεί στην εξόδιο ακολουθία του εκλιπόντος Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου.

Ὁ ἄγγελος καὶ τὸ κρεμμύδι

Κάλλιστος Γουέαρ
Ἐπίσκοπος Διοκλείας

Στοὺς Ἀδελφοὺς Καραμάζωφ περιλαμβάνεται μία λαϊκὴ ἱστορία, σχετικὰ μὲ μία ἡλικιωμένη γυναίκα ποὺ δὲν ἔζησε σωστὰ καὶ μετὰ θάνατον βρέθηκε σὲ μία λίμνη ἀπὸ φωτιά. Ὁ φύλακας Ἄγγελός της προσπαθοῦσε νὰ κάνει ὅ,τι μποροῦσε, γιὰ νὰ τὴν βοηθήσει. Ἡ μόνη καλή πράξη ὅμως ποὺ θυμόταν, ὅτι ἔκανε αὐτὴ ἡ γυναίκα ὅταν ζοῦσε, ἦταν ποὺ εἶχε δώσει κάποτε ἀπὸ τὸν κῆπο της ἕνα κρεμμύδι σὲ μία ζητιάνα. Πῆρε λοιπὸν ὁ ἄγγελος τὸ κρεμμύδι, εἶπε στὴ γυναῖκα νὰ πιαστεῖ ἀπ’ αὐτὸ κι ἄρχισε νὰ τὴν τραβᾶ ἔξω ἀπὸ τὴ λίμνη.

Μέσα στὴ λίμνη, ὅμως, δὲν ἦταν μόνη της. Ὅταν οἱ ἄλλοι εἶδαν τί συνέβαινε, μαζεύτηκαν τριγύρω καὶ κρεμάστηκαν πάνω της, μὲ τὴν ἐλπίδα νὰ συρθοῦν κι αὐτοὶ ἔξω μαζί της. Τότε ὅμως ἡ γυναίκα, μὲ τρόμο καὶ ἀγανάκτηση, ἄρχισε νὰ τοὺς κλωτσᾶ. «Ἀφῆστε με», φώναξε. «Ἐμένα τραβᾶ ἔξω, ὄχι ἐσᾶς. Δικό μου εἶναι τὸ κρεμμύδι, ὄχι δικό σας». Τὴ στιγμὴ ποὺ τὸ εἶπε αὐτό, τὸ κρεμμύδι ἔσπασε στὰ δυὸ καὶ ἡ γυναίκα ἔπεσε πίσω, μέσα στὴ λίμνη. Καὶ ἐκεῖ μέσα καίγεται μέχρι σήμερα.

Ο άγιος Ιερομάρτυς Φιλούμενος ο Νέος ο Ιεροσολυμίτης

                        

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΣ ΦΙΛΟΥΜΕΝΟΣ Ο ΝΕΟΣ Ο ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΙΤΗΣ

«Ο νέος ιερομάρτυς Φιλούμενος από το χωριό Ορούντα της επισκοπής Μόρφου της Κύπρου γεννήθηκε από ευσεβείς γονείς (1913) κι αγάπησε από παιδί τη μοναχική ζωή, κάτι που το έδειξε με την προσέλευσή του στη Μονή Σταυροβουνίου (μαζί με τον αδελφό του Αλέξανδρο) σε ηλικία 14 ετών. Μετά την καλή υπακοή του επί πενταετία στο μοναστήρι, αναχώρησε για τα Ιεροσόλυμα, όπου και έγινε ιερέας ασκούμενος εκεί επί σαρανταπέντε έτη.

Η διακονία του σε διάφορα προσκυνήματα κατέληξε στο Φρέαρ του Ιακώβ, που έγινε και ο τόπος του δοξασμένου μαρτυρικού του τέλους (1979) – φανατικοί Σιωνιστές τον σκότωσαν με πέλεκυ. Την ημέρα της ανακομιδής των λειψάνων του, μετά τέσσερα έτη, το σώμα του βρέθηκε άφθαρτο και ευωδιάζον, δείγμα της παρρησίας του ενώπιον του Κυρίου. Το σκήνωμά του πια στην αγία Σιών επιτελεί πολλά θαύματα σε όσους τον επικαλούνται με πίστη. Η αγιοκατάταξή του έγινε στις 29 Νοεμβρίου 2009».

Οι ύμνοι της Εκκλησίας για τον νέο της άγιο ιερομάρτυρα είναι επόμενο να τονίζουν και την οικουμενικότητά του και το ισοστάσιο της αγίας βιοτής του σε σχέση με τους άλλους παλαιότερους μάρτυρες, πολύ περισσότερο όμως την αιτία της αγιότητάς του, τη σφοδρή ἀγάπη του πρός τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό. Ο σοφός υμνογράφος είναι σαφής: «Ο θεοφόρος Φιλούμενος αποτελεί τον πολύφωτο πυρσό της αγάπης του Χριστού», διότι «από παιδί αγάπησε τον Κύριο παραπάνω από τον εαυτό του και από όλα τα προσφιλή και τα ρέοντα του βίου αυτού».

Και ο... χαρτοπόλεμος συνεχίζεται με "ομολογιακό" φρόνημα!

Για μία ακόμα φορά ο αρχιμ. Αθανάσιος, προηγούμενος της Ι.Μ. Μ. Μετεώρων, συνεχίζει -ως πρώην μέλος της Γατζέας αλλά πιστός στις αρχές της- τον "ομολογιακό" χαρτοπόλεμο, όπως τόσο εύστοχα τον χαρακτήρισε ο αείμνηστος Ι. Κορναράκης. Παρόλο που η εκκοσμίκευση έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις· παρόλο που η Εκκλησία εμφανέστατα πιά έχει καταντήσει κυβερνητικός οργανισμός· παρόλο που η ιερωσύνη έχει ξεχάσει την αποστολή της και είναι έτοιμη να θυσιαστεί μόνο για τον μισθό της· παρόλο που η πίστη, τα ιερά κειμήλια, οι Άγιοι και οι Ι. Κανόνες λοιδωρούνται· παρόλο που το ποίμνιο παραμένει ακατήχητο και έρμαιο των σχισματοαιρετικών· παρόλο που τα σκάνδαλα εμφανίζονται με τρομερή ταχύτητα το ένα μετά το άλλο· παρόλο που η Ορθοδοξία είναι διχασμένη· παρόλο που ο Οικουμενισμός ετοιμάζει με την σύνοδο του 2025 την επίσημη ένωση με τον Παπισμό, ο π. Αθανάσιος αναλύει σε ένα μακροσκελέστατο κείμενο τα ήδη γνωστά σε όλους και προτείνει τί; Να εναποθέσουμε τις ελπίδες στον Θεό μην κάνοντας τίποτα!  Και αυτά τα λέει παρόλο που στο κείμενό του παραθέτει την γνωστή νουθεσία του Χρυσοστόμου, που ο ίδιος ο π. Αθανάσιος όφειλε πρώτος να εφαρμόσει: "ἐ­άν (σσ. ο ιερέας ή ο επίσκοπος) εἶ­ναι τέ­τοι­ος (σσ. κακός) ἐξ αἰ­τί­ας τῆς πί­στε­ως, ἀ­πό­φευ­γέ τον καί ἀ­πο­μα­κρύν­σου ἀ­π’ αὐ­τόν, ὄ­χι μό­νο ἄν εἶ­ναι ἄν­θρω­πος, ἀλ­λά κι’ ἄν ἀ­κό­μη εἶ­ναι ἄγ­γε­λος πού κα­τέ­βη­κε ἀ­πό τόν οὐ­ρα­νό·". Παράξενο ο άγ. Χρυσόστομος δεν τα άφησε όλα στον Θεό! Όσα είπε, ως ποιμήν πρώτος τα έπραξε!

                                                                            Α.Τ.

Ἀρχιμ. Ἀθανάσιος Ἀναστασίου: Τά σύγχρονα ἐκκλησιολογικά προβλήματα καί προτάσεις γιά τήν θεραπεία τους

 

Ἐν Συνειδήσει, ἐν Ἀγάπῃ καί ἐν Ἀληθείᾳ

Τά σύγχρονα ἐκκλησιολογικά προβλήματα καί προτάσεις γιά τήν θεραπεία τους

Ἀρ­χιμ. Ἀ­θα­να­σί­ου Ἀναστασίου

Προη­γου­μέ­νου Ἱ. Μ. Με­γά­λου Με­τε­ώ­ρου, Ἁγίων Μετεώρων

28 Νοεμβρίου 2022

Τόν Δεκέμβριο τοῦ 2021, μία ἀπό τίς πιό γνωστές Ἑταιρεῖες Δημοσκοπήσεων δημοσίευσε μία ἔρευνα[1], ὅπου ἀποτυπώνονται οἱ τάσεις στήν ἑλληνική κοινωνία κατά τήν τελευταία δεκαετία. Εἰδικότερα ἐξετάστηκαν οἱ προτιμήσεις καί ἡ ἐμπιστοσύνη πού δείχνουν διαχρονικά οἱ Ἕλληνες πολίτες σέ θεσμούς, μεταξύ αὐτῶν καί ἡ Ἐκκλησία, ἡ ὁποία καταγράφει τήν πιό θεαματική πτώση στά ποσοστά προτιμήσεως τῶν πολιτῶν.

Συγκεκριμένα, «οἱ θεσμοί πού ἀπώλεσαν τή μεγαλύτερη ἐμπιστοσύνη μεταξύ 2001 καί Δεκεμβρίου τοῦ 2021 ἦταν, κατά σειρά προτεραιότητας, ἡ Ἐκκλησία μέ ἀπώλεια 46 μονάδων, τό συνδικαλιστικό κίνημα μέ ἀπώλεια 32 μονάδων καί τά Μέσα Μαζικῆς Ἐνημέρωσης μέ ἀπώλεια 31 μονάδων»[2]. Στήν διάρκεια τῆς τελευταίας δεκαετίας, ἡ ἐκτίμηση τῶν πολιτῶν στήν Ἐκκλησία, ἀπό τό 71% πού ἦταν τό 2001, ἔπεσε στό ποσοστό τοῦ 25%.

Πρόκειται, βεβαίως, γιά μία κατάσταση πού προκαλεῖ ἔντονο προβληματισμό καί βαθύτατη ὀδύνη σέ ὅλους τούς πιστούς, στούς ἀνθρώπους πού ἀγαποῦν τήν Ἐκκλησία καί ἔχουν ἀφιερώσει τήν ζωή τους στήν διακονία της. Καί ὅλα αὐτά σέ μία ἰδιαίτερα κρίσιμη συγκυρία, πού ἡ κοινωνία μας βρίσκεται σέ μία ἀκραία καί πρωτοφανή πνευματική καί ἠθική κατάπτωση καί ἀποστασία. Ἀπό τήν καθημερινή εἰδησεογραφία καί μόνο ἀποκαλύπτεται ἡ τραγικότητα τῆς σύγχρονης ἑλληνικῆς πραγματικότητας. Συνεχῆ καί εἰδεχθῆ ἐγκλήματα, βία, κακοποίηση, δολοφονίες, γυναικοκτονίες, παιδοκτονίες, παιδεραστίες, βιασμοί παιδιῶν καί γυναικῶν, μεγάλη ἔξαρση τῶν σεξουαλικῶν ἐγκλημάτων καί τῶν κάθε λογῆς διαστροφῶν, κατάλυση καί ἰσοπέδωση τῶν ἠθικῶν, πνευματικῶν, ἐθνικῶν, πολιτιστικῶν καί κοινωνικῶν ἀξιῶν, ἠθική κατάπτωση, κοινωνική, πολιτική καί ἐθνική παρακμή καί τόσα ἄλλα, συνθέτουν ἕνα πραγματικά ζοφερό σκηνικό.

Καί ἐνῶ θά ἀνέμενε κανείς ἀπό τήν Διοίκηση[3] τῆς Ἐκκλησίας νά ἐκφράσει τόν εὐλαβή λαό τοῦ Θεοῦ καί νά ἀποτελέσει τό ἀνάχωμα σέ ὅλη αὐτή τήν παρακμή, βλέπουμε τήν καταβαράθρωση τῆς μαρτυρίας της καί τήν κατάληξή της σέ θέση οὐραγοῦ.

Τήν ἀπαξίωση αὐτή τῆς Διοίκησης τῆς Ἐκκλησίας (μεταξύ ἄλλων παραδοσιακῶν θεσμῶν) στήν ἑλληνική κοινωνία σχολιάζει, σέ πρόσφατο ἄρθρο του, ὁ διευθυντής τῆς Ἐφημερίδος Καθημερινή κ. Ἀλέξης Παπαχελάς: «Ἠθικά δοκάρια γιά νά ἀκουμπήσει [ἡ κοινωνία] δέν ὑπάρχουν. Ὁ πήχυς κατεβαίνει συνέχεια. Καί τραβάει τούς πάντες πρός τά κάτω... Μέχρι καί ἡ Ἐκκλησία μοιάζει νά ἀπορροφεῖται ἀπό μπίζνες καί νά ξεχνάει τόν ρόλο της. Σέ κρίσιμες θέσεις βρίσκονται, δυστυχῶς, ἄνθρωποι πού δέν μποροῦν νά χειριστοῦν μέ κῦρος καί σοβαρότητα τούς θεσμούς πού ἐκπροσωποῦν»[4].

Πέθανε ξαφνικά. Η ταινία σοκ για τους θανάτους από τα εμβόλια που συνταράσσει παγκοσμίως.

Η ταινία με Ελληνικούς υπότιτλους

[ASPDexposer]

Πηγή 

Άγιος Ευμένιος: «Με ακολουθούσαν χιλιάδες διάβολοι» (ηχητικό)

 

Ένας διάλογος μεταξύ του άθεου Βολταίρου και του Ευγένιου Βούλγαρη.

Ο Βολταίρος, ένας μεγάλος Γάλλος εγκυκλοπαιδιστής και άθεος, ζούσε την ίδια εποχή με τον μεγάλο σοφό κληρικό, αλλά και πιστό Έλληνα επιστήμονα Ευγένιο Βούλγαρη.

Συναντήθηκαν και οι δυο στ΄ ανάκτορα του αυτοκράτορα της Πρωσίας Φρειδερίκου του Μεγάλου. Ήσαν και οι δυο καλεσμένοι του. Εκεί λοιπόν, κατά την ώρα του δείπνου, ο Βολταίρος μπροστά στον αυτοκράτορα άρχισε να ειρωνεύεται τον Βούλγαρη για την πίστη του.

Γιατί ο κόσμος μισεί τους δικαίους;

Πες μου, πάτερ, σέ παρακαλῶ, καί κάτι ἄλλο: Γιά ποιό λόγο οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι μισοῦν τούς δικαίους; Γιατί τούς περιφρονοῦν; Γιατί σκανδαλίζονται μαζί τους;

Ἀντίθετα, λίγοι εἶν’ ἐκεῖνοι πού τούς τιμοῦν….

-Πολύ συμφέρει τούς δικαίους, παιδί μου, ἡ περιφρόνηση τῶν ἀνθρώπων. Τούς ταιριάζει, θά ’λεγα, ὅπως ταιριάζουν στόν οὐρανό τ’ ἀστέρια. Εἶδα μάλιστα ἐνάρετο, πού κέρδισε πενήντα στεφάνια σέ μιά μέρα ἀπό τίς κακολογίες τῶν ἄλλων.

-Καί μέ ποιό τρόπο τά κέρδισε; Ρώτησε ἀπορημένα ὁ ἀδελφός.

-Ἄκουσε: Ὁ ἄνθρωπος αὐτός ἔμενε στά Βούκολα. Ἦταν ἐπιφανής καί ἀξιοσέβαστος. Ἔκανε πολλά καλά ἔργα στούς συνανθρώπους του καί ὅλους τούς ἀγαποῦσε σάν ἄγγελος τοῦ Θεοῦ. Ἐκεῖνοι, ὡστόσο, πλανέθηκαν ἀπό τόν πονηρό κι ἄρχισαν ν’ ἀντιπαθοῦν τόν εὐρεγέτη τους σά νά ἦταν κακοῦργος.

Ἄλλοι ἔλεγαν πώς εἶναι δολερός, ἄλλοι ἀκόλαστος, ἄλλοι κλέφτης καί ἄλλοι αἱρετικός! Ἔχει, βλέπεις, τή συνήθεια ὁ διάβολος νά διασύρει τούς ἁγίους μέ τό στόμα τῶν ἁμαρτωλῶν ἀνθρώπων. Ὁ ἄνθρωπος ὅμως γιά τόν ὁποῖο μιλάω, ἀκούγοντας τίς συκοφαντίες αὐτές χαιρόταν εἰλικρινά καί εὐχαριστοῦσε τό Θεό. ‟Κύριε’’, ἔλεγε, ‟δεῖξε τό ἔλεός Σου σ’ ὅσους μέ μισοῦν, μέ συκοφαντοῦν, μέ διασύρουν. Κανένας ἀπ’ τούς ἀδελφούς νά μήν πάθει κακό γιά μένα τόν ἁμαρτωλό, οὔτε στήν παρούσα ζωή οὔτε στήν ἄλλη.

Εκοιμήθη ο γέροντας Ισίδωρος ο τυφλός

-

Γραφείο ρεπορτάζ: Romfea.gr

Εκοιμήθη σήμερα, Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2022 στην Ιερά Μονή Φιλοθέου ο Γέροντας Ισίδωρος ο Φιλοθεΐτης ο τυφλός σε ηλικία 87 ετών.

Χιλιάδες ψυχές ανέπαυσε τόσο με τους λόγους όσο και με τις προσευχές του, όλα τα χρόνια, όταν εξερχόταν του Αγίου Όρους δύο φορές το χρόνο.

Ο μακαριστός γέροντας Ισίδωρος γεννήθηκε στην Πάτρα με μειωμένη όραση.

Σε ηλικία 15 ετών χειρουργήθηκε στα μάτια, οπότε έμεινε τελείως τυφλός. 

Σε ηλικία 40 ετών εκάρη μοναχός από τον μακαριστό Γέροντα Εφραίμ τον Φιλοθεΐτη στην Ιερά Μονή Φιλοθέου, στον οποίο εξομολογήτο ως λαϊκός στην Πάτρα.

Και πως ονομάζονται αυτοί που ονομάζουν τον εχθρό "αδελφό";

 

Πάπας – Παπισμός:  Ἕνας ἀπὸ τοὺς ἐξωτερικοὺς ἐχθρούς της Ἑλλάδας καὶ τῆς Ὀρθοδοξίας

Τοῦ Μοναχοῦ Ἀβραὰμ Ἁγιορείτου

Ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ ὁ Πάπας καὶ οἱ «σὺν αὐτῶ» ἀπομακρύνθηκαν ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη (1054) ἔπαψαν νά εἶναι χριστιανοί. Ὁ παπισμὸς εἶναι αἵρεση γι’ αὐτὸ οὔτε χάρη ἔχει οὔτε μυστήρια. Γι’ αὐτὸ ἡ Δύση δὲν εἶναι χριστιανικὴ ἀλλὰ αἱρετική. Ἀπὸ τὸ 1054 μέχρι σήμερα ἡ ἀλαζονεία τοῦ πάπα χρησιμοποιεῖ ὅλα τὰ ἀθέμιτα μέσα γιὰ νὰ δημιουργήσει μία παγκόσμια θρησκευτικὴ ἡγεμονία. Κατὰ τὸν 12ον αἰώνα δημιούργησε τὴν Ἱερὰ ἐξέταση, ἡ ὁποία λειτούργησε μέχρι καὶ τὸν 19ον αἰώνα.

Ἡ Ἱερὰ Ἐξέταση εἶναι μία Ἱστορία γεμάτη ἀδικίες φοβερὰ μαρτύρια καὶ φρικτοὺς θανάτους. Τὰ ἑκατομμύρια θύματα τῶν παπικῶν ἐμαρτύρησαν μὲ τὸν σκληρότερο τρόπο. Ἐσφάγησαν ἢ ρίχτηκαν ζωντανοὶ στὴν πυρά, ὁδηγήθηκαν στὴν ἀγχόνη καὶ πολλοὶ πέθαναν ἀπὸ τὴν πείνα καὶ τὴ δίψα. 

Τὰ βασανιστήρια τῶν παπικῶν ἦταν φρικτώτερα ἀπὸ αὐτὰ τοῦ Νέρωνα καὶ τῶν ἄλλων διωκτῶν τοῦ Χριστιανισμοῦ. Στὴν ἵδρυση τῆς παγκόσμιας θρησκευτικῆς ἡγεμονίας τοῦ ὁ Πάπας-παπισμός, βρίσκει ἀνίκητο ἐμπόδιο τὸν Ἑλληνισμὸ καὶ τὴν Ὀρθοδοξία, γι’ αὐτὸ αἰῶνες τώρα προσπαθεῖ νὰ ἐπιτύχει τὸν ἀφανισμό τους.

27 Νοεμβρίου Ἅγιος Ἰάκωβος ὁ Πέρσης

                    

Πᾶμε καὶ στὶς 27, ὁ ἅγιος μεγαλομάρτυρας Ἰάκωβος ὁ Πέρσης. Ἔζησε στὰ Βασίλεια τῆς Περσίας, ἀρνήθηκε τὸν Χριστὸ γιὰ τὴ φιλία τοῦ βασιλέως, τὸν ἀρνήθηκαν, ὅμως καὶ ἡ μάνα του καὶ ἡ γυναῖκα του, ἐγγράφως. «Ἂν δὲν ἀλλάξεις», λέει, «ἐμεῖς δὲν σὲ ξέρομε. Τί ὡραῖες κυρίες αὐτές! Καὶ μπράβο τους! Κι αὐτὸς μετεμελήθη. Καὶ γύρισε, λοιπόν, ξανά, στὴ θρησκεία τὴν Ὀρθοδοξία.

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος - Κυριακή ΙΓ' Λουκά- Γνωρίζεις τις εντολές;

"Η οδός κατακτήσεως της αιωνίου ζωής είναι πάρα πολύ γνωστή. Είναι η οδός της τηρήσεως των εντολών" Αλήθεια, τί θα έλεγε ο μακαριστός π. Αθανάσιος σήμερα, που ιερείς όπως ο π. Άγγελος και διάφοροι λαϊκοί (παρόλο που τον επικαλούνται και τον παρουσιάζουν) υποστηρίζουν ότι η τήρηση των εντολών είναι προαιρετική, όταν δεν υπάρχει επιτίμιο ή επειδή οι καιροί είναι σήμερα διαφορετικοί;

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ΄ΛΟΥΚΑ [:Λουκά 18, 18-27]

 Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου  με θέμα:

«ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΤΙΣ ΕΝΤΟΛΕΣ;»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 26-11-1989]  -[Β 228]

      Σήμερα, αγαπητοί μου, μας διηγείται ο ιερός Ευαγγελιστής Λουκάς το περιστατικό που κάποιος νεαρός, άρχων και πλούσιος, ερώτησε τον Κύριον λέγοντάς Του: «Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω;». Και ο Κύριος τού υπέδειξε την οδόν των αρετών. «Τὰς ἐντολὰς οἶδας», του λέγει, «τις εντολές τις γνωρίζεις». Δηλαδή η οδός κατακτήσεως της αιωνίου ζωής είναι πάρα πολύ γνωστή. Είναι η οδός της τηρήσεως των εντολών.

       Στον νεανίσκο, όμως, αυτόν η απάντησις αυτή ήταν απροσδόκητη· γιατί περίμενε κάτι άλλο. Επερίμενε κάτι το υπερέχον, κάτι το εκπληκτικόν. Κι όμως ο Κύριος ανέφερε την πεπατημένη εκείνη οδό, την πολύ γνωστή, της τηρήσεως των εντολών. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν πετάγματα υψηλά και νομίζουν ότι πρέπει να ανακαλύψουν ή να τους προσφερθεί όχι πια κάτι το τετριμμένο, αλλά κάτι το άλλο, κάτι το διαφορετικό, για να κατακτήσουν εκείνα που ποθεί η ψυχή των.

      Εμείς όμως, αυτήν την βεβαιωτικήν απάντησιν του Κυρίου, που του είπε: «Τὰς ἐντολὰς οἶδας», δηλαδή «Τις εντολές τις γνωρίζεις», θα την μετατρέψουμε σε ερωτηματική: «Οἶδας τὰς ἐντολὰς;». «Γνωρίζεις τις εντολές;». Γιατί πρέπει να πούμε ότι εμείς οι Χριστιανοί έχομε άγνοια των εντολών του Θεού. Και δεν θα μπορούσε να μας πει ο Κύριος: «Τις εντολές τις γνωρίζεις». Αλλά τίθεται σε μας κατά ερωτηματικόν τρόπον. Γνωρίζομε τις εντολές; Αυτό το θέμα ακριβώς θα διερευνήσομε σήμερα, αγαπητοί μου, στην αγάπη σας, να ιδούμε, γνωρίζομε όντως τις εντολές;

Η αίρεση τους είχε ενώσει. Τώρα το σχίσμα τους χωρίζει.

Το ότι το σχίσμα έχει όμως σχέση με την αίρεση του Οικουμενισμού και αποτελεί ακόλουθο της, έχει διαφύγει από την αντίληψη της αρχιγραμματείας της Εκκλησίας της Αλβανίας. Διότι η παραδοχή αυτής της σχέσης θα τους καθιστούσε συνυπεύθυνους, αφού πρώτοι αυτοί αναγνώρισαν στο Κολυμπάρι τον Βαρθολομαίο ως Πάπα της Ανατολής, αναγνώρισαν τις αιρέσεις ως "Εκκλησίες" και υπέγραψαν όλες τις αιρετικές αποφάσεις της ψευδοσυνόδου. Χωρίς μετάνοια τα ζιζάνια στην Εκκλησία δεν ξεριζώνονται. Θα έπρεπε ως Εκκλησία να το γνωρίζετε. 

ΥΠΟΤΙΜΟΥΝ 90 ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ ΧΑΡΙΝ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΕΝΩΝ!

Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἀλβανίας, τῆς Πολωνίας,
ὅπως καὶ ἄλλαι ὀκτώ, ζητοῦν Πανορθόδοξον διὰ τὸ Οὐκρανικόν.
Εἶναι ὑποχρεωμένος ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος νὰ τὴν συγκαλέση,
εἰδάλλως παύεται καὶ συγκαλεῖται ὑπὸ ἑτέρου Προκαθημένου.

Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἀλβανίας εἶναι «ἀδελφὴ»
καὶ ὄχι «θυγατέρα» τοῦ Φαναρίου!

Πόθεν γινώσκουν ὡς «κεφαλὴν οἱ Πατριάρχαι
καὶ οἱ Προκαθήμενοι» τὸ Πατριαρχεῖον Κων/λεως;
«Οὔτε τὸ μηδέποτε γενόμενον (ἡ ἱερωσύνη) καθίσταται γεγενημένον,
διὰ ἁπλῆς διοικητικῆς ἀποφάσεως».

Τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀλβανίας

Στή μεταπτυχιακή ἐργασία τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Γρηγορίου Φραγκάκη-Ἀρχιγραμματέως τῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας, μέ θέμα «Περί τῆς θεραπείας τοῦ ἐν Οὐκρανίᾳ ἐκκλησιαστικοῦ ζητήματος ὑπό τῆς Μητρός Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως. (Τό ζήτημα τῶν χειροτονιῶν)», πού ὑποβλήθηκε προσφάτως στή Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης καί ἀναρτήθηκε στό διαδίκτυο, γίνεται λόγος καί γιά τή χορήγηση τοῦ Αὐτοκεφάλου στήν Ἐκκλησία τῆς Ἀλβανίας τό ἔτος 1937. Τά ἀναφερόμενα, ὅμως, εἶναι ἀνακριβῆ καί ἐμμέσως παραπλανητικά. Οἱ διαφορές εἶναι προφανεῖς:

Ὁ Ἐπίσκοπος Βησσαρίων, ὁ ὁποῖος  χειροτονήθηκε τό ἔτος 1925 καί αὐτοανακηρύχθηκε τό ἔτος 1929 ὡς «Ἀρχιεπίσκοπος» Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας δέν ζήτησε ἀπό τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο ἔκκλητο, ὅπως θεωρεῖται πώς ἔκανε ὁ Φιλάρετος. Ζήτησε συγγνώμη, ἡ ὁποία καί τοῦ ἐδόθη. Συγχρόνως, ὅμως, δέν τοῦ ἀνετέθη καμία ὀργανική θέση στήν Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία τῆς Ἀλβανίας, ὅταν ἀνακηρύχθηκε Αὐτοκέφαλος τό 1937.

Ὁ Ἐπίσκοπος Ἀγαθάγγελος χειροτονήθηκε ἀπό τόν Βησσαρίωνα τήν 12η  Φεβρουαρίου 1929. Καθαιρέθηκε μέ ὅλα τά μέλη τῆς Συνόδου, ὅπως ἀνηγγέλθη ἀπό τήν Ἐγκύκλιο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου «Πρός τό ἐν Ἀλβανίᾳ Ὀρθόδοξον εὐσεβές πλήρωμα» τῆς 25ης Φεβρουαρίου 1929. Ἄρα ὁ Ἀγαθάγγελος δέν ἔλαβε χειροτονία ἀπό καθηρημένο, ἀφορισμένο καί ἀναθεματισμένο Ἐπίσκοπο, ὅπως εἶναι ἡ περίπτωση τοῦ Ἐπιφανίου οὔτε ἔγινε Προκαθήμενος Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας. Στήν Ἀλβανία οὐδεμία ὁμάδα ὑποτιμήθηκε, ὅπως στήν περίπτωση τοῦ Μητροπολίτου Ὀνουφρίου μέ τούς 90 καί πλέον Ἐπισκόπους.

Ανοιχτή Επιστολή Υγειονομικών σε αναστολή.

ΠΡΟΣ:
1.    Τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος

2.    Τους Σεβασμιώτατους Μητροπολίτες της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου

3.    Όλους τους Σεβασμιώτατους Μητροπολίτες της Εκκλησίας της Ελλάδος

4.    Όλες τις Ιερές Μονές, Σκήτες & Κελιά του Αγίου Όρους

Από 17 Νοεμβρίου 2022 ο Λάμπρος Τσάπαλης, ο Περικλής Καρολίδης και η Ειρήνη Κατάκου, τρείς ήρωες αλύγιστοι Υγειονομικοί σε αναστολή ανακοίνωσαν την έναρξη νέας απεργίας πείνας από τον ιερό βράχο της Πνύκας, μετά εκείνη των έξι Υγειονομικών του Μαρτίου 2022 που διήρκεσε 33 ολόκληρες ημέρες!

«15 μήνες στην ανέχεια! Χωρίς μισθό, εργασία και ασφάλιση!

Όχι άλλους νεκρούς!

Η Δικαιοσύνη δεν στάθηκε ακέραια!

Η Ελευθερία στο συρματόπλεγμα!

Η Δημοκρατία μετατράπηκε σε τυραννία!

Έχουμε ιερό καθήκον για την επαναφορά τους!

Η κοινωνία να αναλάβει το χρέος της!

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ

Άμεση κατάργηση του Νόμου 4820/21!

Όχι στην ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ!»

Από 1/9/21 χωρίς μισθό και ασφάλιση, με νομοθετική απαγόρευση κάθε άλλης εργασίας, με βάση τα τότε επιδημιολογικά δεδομένα για έκτακτους υγειονομικούς λόγους τεθήκαμε σε αναστολή 7000 υγειονομικοί του ΕΣΥ και πάνω από 15000 ιδιώτες, φαρμακοποιοί, οδοντίατροι, φυσιοθεραπευτές, εργαζόμενοι σε ιδιωτικές ή δημόσιες δομές υγείας.

Το Υπουργείο Υγείας αρνείται εδώ και μήνες να τηρήσει την εντολή του ΣτΕ να συγκληθεί Υπουργικό Συμβούλιο, για να εκτιμήσει τις τρέχουσες υγειονομικές συνθήκες, ώστε να προχωρήσει στην άρση των αναστολών, παρόλο που σχεδόν όλα τα μέτρα στην Ελλάδα και σε όλες τις χώρες έχουν αρθεί.

To ΣτΕ ζήτησε 3 φορές από το Υπουργείο Υγείας τις παρενέργειες των εμβολίων, καθώς τις θεωρούσε απαραίτητο στοιχείο και εκείνο αρνήθηκε να τις δώσει.

Είναι μείζον ζήτημα Δημοκρατίας όταν η Εκτελεστική Εξουσία δεν υπακούει στην Δικαστική!!!

Καλέστε τον Υπουργό κι εσείς μαζί μας, να εφαρμόσει τις Αποφάσεις του ΣτΕ!!!

Η ανέχεια, οι οικονομικές υποχρεώσεις προς το κράτος που παραμένουν πλήρως, η επιστημονική και κοινωνική απαξίωση, η απόλυτη φίμωση, η παντελής στέρηση δυνατότητας επιβίωσης εν μέσω οικονομικής κρίσης, ο εμπαιγμός της Κυβέρνησης με συνεχείς παρατάσεις χωρίς κανένα υγειονομικό επιστημονικό λόγο,οδήγησαν Συνάδελφό μας υγειονομικό στην αυτοκτονία, ενώ καθημερινά αγωνιζόμαστε να αποτρέψουμε και άλλες τέτοιες απονενοημένες ενέργειες!

ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΝ ΖΩΕΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ!!!!!!!!

Κυριακή ΙΓ΄ Λουκά - Ερμηνεία της Ευαγγελικής περικοπής από τον Ιερό Χρυσόστομο

 Κυριακή ΙΓ΄ Λουκά - Ερμηνεία της Ευαγγελικής περικοπής από τον Ιερό Χρυσόστομο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ΄ΛΟΥΚΑ [:Λουκ.18,18-27]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΛΟΥΣΙΟ ΝΕΑΝΙΣΚΟ

ΠΟΥ ΕΠΙΘΥΜΟΥΣΕ ΝΑ ΚΛΗΡΟΝΟΜΗΣΕΙ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ [Ματθ.19,16-26]

   «Καὶ ἰδοὺ εἷς προσελθὼν εἶπεν αὐτῷ· διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ἀγαθὸν ποιήσω ἵνα ἔχω ζωὴν αἰώνιον; (:Και ιδού Τον πλησίασε κάποιος και Του είπε: “Διδάσκαλε αγαθέ, τι καλό να κάνω για να κληρονομήσω την αιώνια ζωή;’’)» [Ματθ.19,16]

     Ορισμένοι κατηγορούν τον νέο αυτόν ως ύπουλο και πονηρό με τη σκέψη ότι πλησίασε τον Ιησού με σκοπό να Τον πειράξει· εγώ όμως δεν θα μπορούσα να αρνηθώ ότι ήταν φιλάργυρος και δούλος των χρημάτων, επειδή και ο Χριστός τον έλεγξε ως άνθρωπο αυτού του είδους, ύπουλο όμως δεν θα μπορούσα να τον ονομάσω με κανένα τρόπο, και διότι δεν είναι ασφαλές το να επιχειρεί κανείς να κρίνει τα άγνωστα πράγματα και ιδίως όταν πρόκειται για κατηγορίες, και για τον πρόσθετο λόγο ότι ο ευαγγελιστής Μάρκος έχει αναιρέσει αυτήν την υποψία· καθόσον λέγει ότι «Καὶ ἐκπορευομένου αὐτοῦ εἰς ὁδὸν προσδραμὼν εἷς καὶ γονυπετήσας αὐτὸν ἐπηρώτα αὐτόν (:και ενώ έβγαινε ο Ιησούς από το σπίτι στο δρόμο, έτρεξε κοντά Του ένας άνθρωπος και αφού γονάτισε μπροστά Του, Τού έθετε ερωτήσεις)» [Μάρκ.10,17] και ότι «ὁ δὲ Ἰησοῦς ἐμβλέψας αὐτῷ ἠγάπησεν αὐτὸν(:ο Ιησούς τότε τον κοίταξε με πολλή αγάπη και ενδιαφέρον και τον συμπάθησε)» [Μάρκ.10,21].

     Είναι, ωστόσο, μεγάλη και τυραννική η δύναμη των χρημάτων και αυτό γίνεται φανερό και από την περίπτωση αυτή· διότι και αν ακόμη είμαστε ως προς τα άλλα ενάρετοι, αυτή τα καταστρέφει όλα τα άλλα. Δικαίως λοιπόν και ο απόστολος Παύλος την ονόμασε ρίζα όλων γενικώς των κακών[βλ. Α΄Τιμ.6,9-10: «Οἱ δὲ βουλόμενοι πλουτεῖν ἐμπίπτουσιν εἰς πειρασμὸν καὶ παγίδα καὶ ἐπιθυμίας πολλὰς ἀνοήτους καὶ βλαβεράς, αἵτινες βυθίζουσι τοὺς ἀνθρώπους εἰς ὄλεθρον καὶ ἀπώλειαν. ῥίζα γὰρ πάντων τῶν κακῶν ἐστιν ἡ φιλαργυρία, ἧς τινες ὀρεγόμενοι ἀπεπλανήθησαν ἀπὸ τῆς πίστεως καὶ ἑαυτοὺς περιέπειραν ὀδύναις πολλαῖς (:Όσοι έχουν προσκόλληση στο χρήμα και θέλουν να γίνουν πλούσιοι, πέφτουν σε πειρασμό και παγίδα και σε πολλές επιθυμίες ανόητες και βλαβερές, οι οποίες βυθίζουν τους ανθρώπους στην καταστροφή και στην απώλεια. Πέφτουν σε πειρασμό και καταστρεπτική παγίδα διότι ρίζα όλων των κακών είναι η φιλαργυρία. Μερικοί μάλιστα λόγω της φιλαργυρίας τους κυριεύτηκαν από σφοδρή και ακόρεστη επιθυμία για το χρήμα και  γι' αυτό αποπλανήθηκαν από την πίστη  και έμπηξαν γύρω από τον εαυτό τους σαν καρφιά πολλούς πόνους και αγωνίες)»].

Κυριακή ΙΓ΄ Λουκά - Ερμηνεία της Αποστολικής περικοπής από τον Ιερό Χρυσόστομο.

                                 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ΄ΛΟΥΚΑ [: Eφ. 2, 14-22]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

   «Νυνὶ δὲ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ ὑμεῖς οἱ ποτὲ ὄντες μακρὰν ἐγγὺς ἐγενήθητε ἐν τῷ αἵματι τοῦ Χριστοῦ. Αὐτὸς γάρ ἐστιν ἡ εἰρήνη ἡμῶν, ὁ ποιήσας τὰ ἀμφότερα ἓν καὶ τὸ μεσότοιχον τοῦ φραγμοῦ λύσας, τὴν ἔχθραν, ἐν τῇ σαρκὶ αὐτοῦ τὸν νόμον τῶν ἐντολῶν ἐν δόγμασι καταργήσας

(:Αλλά κι εσείς που ήσασταν κάποτε ειδωλολάτρες, με την ένωση και κοινωνία σας με τον Χριστό, αφού ακούσατε τον λόγο του κηρύγματος που είναι η ίδια η αλήθεια, δηλαδή το χαρμόσυνο κήρυγμα της σωτηρίας σας, κι αφού πιστέψατε σε αυτό, σφραγισθήκατε με τη σφραγίδα του Αγίου Πνεύματος, σύμφωνα με τις υποσχέσεις του Θεού. Πλησιάσατε και τον Θεό και τις διαθήκες Του με το αίμα του Χριστού, διότι Αυτός είναι η ειρήνη μας. Αυτός έκανε και τους δύο αντιμαχόμενους κόσμους, τον Ιουδαϊσμό και τον Εθνισμό, ένα. Αυτός γκρέμισε και κατέλυσε τον τοίχο που δημιουργούσε ο φραγμός του νόμου που ορθωνόταν ανάμεσα στους δύο λαούς και τους χώριζε. Κατέλυσε δηλαδή την έχθρα των δύο λαών, αφού κατάργησε με το αίμα Του τον νόμο των εντολών, ο οποίος, ενώ περιείχε επιβλητικές προσταγές, δεν έδινε όμως και τη χάρη για την εφαρμογή και την τήρηση των προσταγμάτων αυτών)» [Εφ.2,13-15].

     «Αυτό είναι λοιπόν το μεγάλο», λέγει, «το ότι ήλθαμε δηλαδή στην πολιτεία των Εβραίων;». Τι λες; Ανακεφαλαίωσε τα πάντα, όσα είναι στον ουρανό και στη γη, και μιλάς για τους Ισραηλίτες τώρα; «Ναι», λέγει· «διότι εκείνα μεν πρέπει να παραλαμβάνουμε με την πίστη, ενώ αυτά και με τα ίδια μας τα έργα». «Νυνὶ δὲ (:Τώρα όμως)», λέγει, «ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ ὑμεῖς οἱ ποτὲ ὄντες μακρὰν ἐγγὺς ἐγενήθητε ἐν τῷ αἵματι τοῦ Χριστοῦ (: δια του Ιησού Χριστού εσείς που κάποτε ήσασταν μακριά, ήλθατε πλησίον)», προς την πολιτεία· διότι το μακριά και το πλησίον εξαρτάται μόνο από την προαίρεση.

     «Αὐτὸς γάρ ἐστιν ἡ εἰρήνη ἡμῶν, ὁ ποιήσας τὰ ἀμφότερα ἓν (:διότι Αυτός είναι η ειρήνη μας. Αυτός έκανε και τους δύο αντιμαχόμενους κόσμους, τον Ιουδαϊσμό και τον Εθνισμό, ένα)». Τι σημαίνει «συνένωσε τα δύο μέρη»;  Δεν λέει αυτό, ότι μας οδήγησε σε εκείνη την ευγένεια, αλλά ότι και εμάς και εκείνους μας οδήγησε σε μεγαλύτερη ευγένεια· αλλά η ευεργεσία σε εμάς είναι μεγαλύτερη· διότι στους μεν Ιουδαίους και υποσχέθηκε και πλησιέστερα ήσαν· ενώ σε εμάς ούτε υποσχέθηκε, ούτε ήμασταν πλησίον, αλλά μακρύτερα. Για τον λόγο αυτόν λέγει: «Τὰ δὲ ἔθνη ὑπὲρ ἐλέους δοξάσαι τὸν Θεόν (:Και οι συγχρόνως και οι εθνικοί, που συμμετέχουν στη σωτηρία αυτή, να δοξάσουν τον Θεό για το έλεος που έδειξε σε αυτούς)» [Ρωμ.15,9]. Υποσχέθηκε μεν στους Ισραηλίτες, αλλά ήσαν ανάξιοι· ενώ σε εμάς ούτε υποσχέθηκε, αλλά ήμασταν ξένοι, τίποτε κοινό δεν είχαμε προς αυτούς· και μας έκανε ένα, όχι με το να συνάψει εμάς με εκείνους, αλλά αφού συνένωσε και εκείνους και εμάς σε ένα.

Ο Άγιος Στυλιανός ο Παφλαγών

 Ο άγιος Στυλιανός ο Παφλαγών [26/11]

του Κωνσταντίνου ΑΘ. Οικονόμου, δασκάλου

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ: Οι πληροφορίες που έχουμε για τον Άγιο Στυλιανό είναι ιδιαίτερα φτωχές. Σύμφωνα με το Συναξαριστή, καταγόταν από την Παφλαγονία, όπου και φυλασσόταν το λείψανό του. Έζησε μεταξύ του τέλους του 4ου αιώνα και των αρχών του 6ου. Μόλις ενηλικιώθηκε, μοίρασε την πατρική του περιουσία στους φτωχούς και έζησε σε ερημικό τόπο με νηστεία και επίπονο άσκηση μέσα σε σπήλαιο. Απέκτησε, συν τω χρόνω, τη φήμη του ιατρού πολλών νόσων, κυρίως όμως για τη θαυματουργική του προσευχή που βοήθησε πολλές γυναίκες που δεν μπορούσαν να κάνουν παιδιά, να αποκτήσουν τελικά απογόνους. Γράφει ο Συναξαριστής: “Οπηνίκα γαρ ο φθοροποιός θάνατος, διά της των νεογνών θνήξεως, ατεκνούσας τας κυούσας απετέλει, το του Αγίου όνομααι μητέρες επικαλούμεναι (...) προς τεκνογονίαν αύθις μετεσκευάζοντο”. Έτσι, από νωρίς ο Άγιος θεωρήθηκε προστάτης των νηπίων. Μάλιστα εικονίζεται να κρατά στην αγκαλιά του νήπιο σπαργανωμένο. Εκοιμήθη εν ειρήνη στην Παφλαγονία, άγνωστο πότε.

Λόγος διαπιστωτικός Αγιορειτών Κελλιωτών Πατέρων πρός πολυπράγμονα αγιορείτην Ιερομόναχο.

Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τῇ 8//21.11.2022. 

Ἁρχαγγέλων Μιχαήλ καί Γαβριήλ καί πασῶν τῶν Ἀσωμάτων Δυνάμεων

Τὸ  Ἅγιον Ὄρος στὴν μακρόχρονη ἱστορικὴ πορεία του κατέθετε πάντοτε τὴν μαρτυρία του στὸ Ἐκκλησιαστικὸ σῶμα, τὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ, μὲ βάση ὄχι τὴν διανόηση, τὸν στοχασμὸ ἢ τὴν ἐγωκεντρικὴ φιλοσοφία, ἀλλὰ τὴν ἐν Χριστῷ ἁγιοπνευματικὴ παράδοση καὶ ἐμπειρία, ἡ ὁποία ἀποτυπώνεται στὴν Ἁγία Γραφή, στοὺς Ἱεροὺς Κανόνες καὶ τὰ ἱερὰ κείμενα τῶν Ἁγίων Συνόδων καὶ τῶν Ἁγίων Πατέρων.

Τὰ τελευταῖα ἔτη οἱ διοικοῦντες στὸ Ἅγιον Ὄρος, ἀφενός μυστικῶς καὶ σιωπηρῶς συμπλέουν μὲ τὴ γραμμὴ τῶν ἑκάστοτε κυβερνώντων, μὲ ἐπικείμενο κίνδυνο νὰ ἀπεμποληθοῦν τὰ αὐτονόητα χιλιόχρονα δικαιώματα ποὺ ἀπορρέουν ἀπὸ τὸ αὐτοδιοίκητον τῆς Ἀθωνικῆς Πολιτείας καὶ ἀφετέρου ὑπονομεύουν τὴν πνευματικὴ ἐγρήγορση καὶ παρρησία, παρουσιάζοντας ἔλλειμμα Ὀρθόδοξης Ὁμολογίας.

Ἡ κατάσταση ἐπιδεινώθηκε μὲ τὴν εἰσροὴ εὐρω-ἑνωσιακοῦ χρήματος, τὸ ὁποῖο ἔστρεψε τὴν προσοχὴ καὶ δραστηριότητα τῶν μοναχῶν, ἀπὸ τὸ πρώτιστο ἔργο τῆς διαφύλαξης τῆς ἀκρίβειας στὴν Ὀρθόδοξη πίστη καὶ ὁμολογία, στὸ πάρεργο τῶν ἀτέρμονων ἀνακαινίσεων κτιριακῶν ἐγκαταστάσεων μὲ κοσμικὴ ἐξωστρέφεια καὶ τύρβη.

Ἀποτέλεσμα τῶν ἀνωτέρω εἶναι ὅτι, στὸ Ἅγιον Ὄρος τῆς ἄσκησης καὶ τῆς ὁμολογίας, δημιουργήθηκε ἕνας σκληρὸς πυρῆνας «φιλοπατριαρχικῶν» μοναστηριῶν, τὰ ὁποῖα ἐπηρεάζουν καί τόν, σαφῶς, μεγαλύτερο ἐξωμοναστηριακὸ πληθυσμὸ μοναχῶν (Σκητιωτῶν καὶ Κελλιωτῶν) μὲ ἐργαλεῖο τὴν διοίκηση ποὺ ἐκ τῶν πραγμάτων πιεστικά ἀσκοῦν.

Οἱ μοναστηριακοὶ μοναχοὶ δὲν ἐνημερώνονται ἐπιτηδίως ἀπὸ τοὺς διοικοῦντες γιὰ θέματα δογματικῆς πίστης, οὔτε γιὰ τὴν προδοτικὴ πορεία τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἡγεσίας μὲ τὸ σκεπτικό τους νὰ προλαμβάνουν μελλοντικὲς ἀτίθασες, συνειδησιακὲς ἐξεγέρσεις τῶν κοινοβιατῶν μοναχῶν. Οἱ πνευματικοί-ἐξομολόγοι καὶ οἱ ἡγούμενοι τῶν μοναστηριῶν τούς καθησυχάζουν ὅτι ἡ ἀπροϋπόθετη ὑπακοὴ (χωρὶς τίς προϋποθέσεις τῆς ἀλήθειας τῆς ὀρθόδοξης πίστης καὶ τῆς ἄμεπτης καὶ ἀκατηγόρητης ζωῆς) καὶ ἡ ἀδιάκριτη ἐμπιστοσύνη στοὺς ἡγέτες τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ὑπεραρκετὴ γιὰ τὴν σωτηρία τους.

Οἱ ἔξωθεν τῶν Μονῶν (οἱ λεγόμενοι ἐξαρτηματικοὶ, ἤτοι Σκητιῶτες, Κελλιῶτες, Καλυβίτες) μοναχοὶ ἔχουν ἐκ τῶν συνθηκῶν τὴν δυνατότητα καλύτερης ἐνημέρωσης. Παρ’ ὅλα ταῦτα πολλοὶ προτιμοῦν τὴν σύμπλευση μὲ τίς κυρίαρχες Μονές τους, γιὰ τὸν φόβο ἄδικων διοικητικῶν κυρώσεων, ἀπειλῶν, πιέσεων, παρεμποδισμῶν, διώξεων, ἀποκλεισμῶν ἀπὸ προγράμματα χρηματοδότησης τοῦ Κέντρου Διαφυλάξεως Ἁγιορείτικης Κληρονομιᾶς (Κε.Δ.Α.Κ.) κ. ἄ.

Μέσα σ’ αὐτό, τό ἀνθυγιεινό πνευματικὸ κλῖμα γαλουχήθηκε, ἀνδρώθηκε, δρᾷ καὶ κινεῖται ὁ γνωστὸς καὶ στοὺς Ἁγιορεῖτες Κελλιῶτες Πατέρες, ἱερομόναχος Ἀντίπας Σκανδαλάκης  ( Ἱ. Κελλίον Ἁγίας Ἄννης Ἰβήρων).

Αν αληθεύει, εξηγείται η απροθυμία και ο πόλεμος του π. Πέτρου ενάντια στην αποτείχιση και η συμβολή του στην δημιουργία διχόνοιας.

Ο κληρικός Πέτρος Χιρς στην Μητρόπολη Πειραιώς;

ΕΠΙΣΚΟΠΗ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ

Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία εκτός Ρωσίας

5/18 Νοεμβρίου, 2022

Τύχωνος του Ομολογητού, Πατριάρχου Μόσχας και πάσης Ρωσίας

Προς τους Ορθόδοξους Ιεράρχες που υπηρετούν στη Βόρεια Αμερική: