Φρίξον ήλιε, στέναξον γη! Από το Βατικανό καλεί τους Ορθόδοξους σε ομόνοια!

Αύριο οι τέτοιου είδους ποιμένες θα κηρύξουν φαρισαϊκά "Μὴ γίνεσθε ἐτεροζυγοῦντες ἀπίστοις· τίς γὰρ μετοχὴ δικαιοσύνῃ καὶ ἀνομίᾳ; Τίς δὲ κοινωνία φωτὶ πρὸς σκότος; Τίς δὲ συμφώνησις Χριστῷ πρὸς Βελίαλ;"

Μήνυμα ενότητας προς τις Ορθόδοξες Εκκλησίες στέλνει ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων από το Βατικανό

Με αφορμή τον πόλεμο που μαίνεται μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος έστειλε μήνυμα ενότητας προς τις Ορθόδοξες Εκκλησίες κατά τη διάρκεια της συνάντησης που είχε την Παρασκευή 29 Σεπτεμβρίου 2023 με τον Πάπα Φραγκίσκο στο Βατικανό, όπου βρίσκεται προκειμένου να παρευρεθεί στην ανύψωση του Λατίνου Πατριάρχη Ιεροσολύμων Pierrebattista Pizzaballa στο Κολλέγιο των Καρδιναλίων.

• Tου Νίκου Οικονόμου / ope.gr

Κατά τη διάρκεια της συνάντησης, ο Προκαθήμενος της Σιωνίτιδος Εκκλησίας εξέφρασε τη δέσμευση του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων για την ανάληψη ενός διαμεσολαβητικού ρόλου με σκοπό την προώθηση του διαλόγου και της συμφιλίωσης, καθώς και την αντιμετώπιση της απειλής ενός ενδεχόμενου σχίσματος εντός της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Ο Μακαριώτατος τόνισε τη σημασία της Χριστιανικής ενότητας εκφράζοντας παράλληλα την ανησυχία του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων για τις Ορθόδοξες Εκκλησίες σε παγκόσμιο επίπεδο και αναφέρθηκε στον βαθύ αντίκτυπο της ρωσο-ουκρανικής σύγκρουσης, όχι μόνο στους Ορθόδοξους Χριστιανούς αλλά και σε ολόκληρη την παγκόσμια Χριστιανική κοινότητα.

«Σας είμαστε ευγνώμονες για τη διαρκή υποστήριξή σας για τη Χριστιανική παρουσία στη Μέση Ανατολή. Είθε ο Θεός να συνεχίσει να σας ευλογεί και ο Θεός να ευλογεί όλους τους λαούς των αγαπημένων μας Αγίων Τόπων», είπε ο Μακαριώτατος απευθυνόμενος στον Πάπα Φραγκίσκο και, μεταξύ άλλων, πρόσθεσε:

Κυριακή Β΄ Λουκά – Ερμηνεία της Αποστολικής περικοπής από τον Ιερό Χρυσόστομο

 

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ΛΟΥΚΑ [: Β΄ Κορ. 6, 16-7,1]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

Υπομνηματισμός των εδαφίων Β΄Κορ. 6,14-7,1

   «Μὴ γίνεσθε ἐτεροζυγοῦντες ἀπίστοις· τίς γὰρ μετοχὴ δικαιοσύνῃ καὶ ἀνομίᾳ; Τίς δὲ κοινωνία φωτὶ πρὸς σκότος; Τίς δὲ συμφώνησις Χριστῷ πρὸς Βελίαλ; Ἢ τίς μερὶς πιστῷ μετὰ ἀπίστου; (:Μη συνάπτετε στενό σύνδεσμο προς τους απίστους, με τους οποίους δεν μπορείτε να αποτελέσετε ταιριαστό ζευγάρι, ώστε να μπαίνετε στον ίδιο ζυγό μαζί τους· διότι ποια συνάφεια και ανάμειξη μπορεί να υπάρχει μεταξύ της δικαιοσύνης και της παρανομίας; Και ποια επικοινωνία μεταξύ φωτός και σκότους; Και ποια συμφωνία μπορεί να γίνει μεταξύ του Χριστού και του Σατανά; Ή ποιο μερίδιο δύναται να έχει ένας πιστός με έναν άπιστο;)»[Β΄Κορ.16,14-15].

    Είδες πώς χρησιμοποιεί τις λέξεις αυτές καθ’ εαυτές και που είναι ικανές να αποτρέψουν από σφάλματα; Δεν είπε δηλαδή: «παρανομία», που είναι πιο έντονη, ούτε είπε: «με τους ανθρώπους του σκότους και τους ανθρώπους του φωτός», αλλά χρησιμοποιεί τις ακριβώς αντιφατικές έννοιες, το φως και το σκοτάδι. Ούτε είπε: «ανάμεσα στους ανθρώπους του Χριστού και στους ανθρώπους του διαβόλου», αλλά λέξεις που είναι πολύ πιο αντίθετες, «του Χριστού και του Βελίαρ», με την εβραϊκή αυτή λέξη ονομάζοντας τον αποστάτη.

     « Ἢ τίς μερὶς πιστῷ μετὰ ἀπίστου; (: Ή ποιο μερίδιο δύναται να έχει ένας πιστός με έναν άπιστο;)» [Β΄Κορ. 6,15]. Εδώ λοιπόν, για να μη θεωρηθεί ότι κατηγορεί αόριστα την κακία και επαινεί την αρετή, αναφέρει και πρόσωπα χωρίς να τα ονομάζει. Και δεν είπε: «κοινωνία», αλλά ανέφερε τα έπαθλα, λέγοντας: «μερίδα». «Τίς δὲ συγκατάθεσις ναῷ Θεοῦ μετὰ εἰδώλων; Ὑμεῖς γὰρ ναὸς Θεοῦ ἔστε ζῶντος (:Και πώς μπορεί να βρίσκονται μαζί στον ίδιο τόπο ο ναός του Θεού και τα είδωλα; Ναι· δεν έχουν καμία θέση τα είδωλα σε σας. Διότι εσείς είστε ναός του ζώντος Θεού)» [Β΄ Κορ.6,16]. Με αυτά εννοεί το εξής: «Ούτε ο βασιλιάς σας έχει τίποτα το κοινό με τον διάβολο(γιατί “ποια συμφωνία υπάρχει μεταξύ του Χριστού και του Βελίαρ;”), ούτε τα ίδια τα πράγματα· γιατί “τι κοινό μπορεί να έχει το φως με το σκοτάδι;”. Επομένως ούτε εσείς δεν πρέπει να έχετε». Πρώτα αναφέρει τον βασιλιά και έπειτα αυτούς, πράγμα με το οποίο προπάντων τους ξεχωρίζει.

Κυριακή Β΄ Λουκά - Ερμηνεία της Ευαγγελικής περικοπής από τον Ιερό Χρυσόστομο

 

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΛΟΥΚΑ [: Λουκ. 6,31-36]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΤΟΛΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΟΝ

    «Ἠκούσατε ὅτι ἐῤῥέθη, ὀφθαλμὸν ἀντὶ ὀφθαλμοῦ καὶ ὀδόντα ἀντὶ ὀδόντος·Ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν μὴ ἀντιστῆναι τῷ πονηρῷ· ἀλλ᾿ ὅστις σε ῥαπίσει ἐπὶ τὴν δεξιὰν σιαγόνα, στρέψον αὐτῷ καὶ τὴν ἄλλην·καὶ τῷ θέλοντί σοι κριθῆναι καὶ τὸν χιτῶνά σου λαβεῖν, ἄφες αὐτῷ καὶ τὸ ἱμάτιον

(:Ακούσατε ότι έχει λεχθεί: ‘’Εκείνος που πλήγωσε και τραυμάτισε κάποιον πρέπει να δώσει ένα μάτι του για το μάτι που έβλαψε, και ένα δόντι του για το δόντι που έσπασε ή πέταξε έξω με το χτύπημά του’’. Εγώ όμως σας λέω να μην προβάλετε αντίσταση στον Πονηρό, που χρησιμοποιεί ως όργανό του, εκείνον που σας βλάπτει. Αλλά όποιος σε ραπίσει στο σαγόνι σου από το δεξιό μέρος, στρέψε σε αυτόν και το άλλο μέρος, για να το ραπίσει κι αυτό. Και σε εκείνον που θέλει να κάνει δίκη μαζί σου και να σου πάρει το πουκάμισο, άφησέ του και το πανωφόρι σου)» [Ματθ. 5, 38-40].

     Βλέπεις ότι δεν εννοούσε τον ίδιο τον οφθαλμό μας προηγουμένως, όταν νομοθετούσε να βγάζουμε τον οφθαλμό που μας σκανδαλίζει [Ματθ. 5,29: «εἰ δὲ ὁ ὀφθαλμός σου ὁ δεξιὸς σκανδαλίζει σε, ἔξελε αὐτὸν καὶ βάλε ἀπὸ σοῦ· συμφέρει γάρ σοι ἵνα ἀπόληται ἓν τῶν μελῶν σου καὶ μὴ ὅλον τὸ σῶμα σου βληθῇ εἰς γέενναν (:Κι αν κάποιο πρόσωπο που είναι χρήσιμο, φιλικό και αγαπητό σε σένα σαν το δεξί  σου μάτι σου γίνεται αφορμή εμπαθούς επιθυμίας και αμαρτίας, χωρίσου οριστικά απ’ αυτό και πέταξέ το μακριά από σένα˙ όπως θα έκανες και με το μάτι σου, εάν κινδύνευε να πάθει και να βλαφτεί απ’ αυτό όλο το σώμα σου· διότι σε συμφέρει να χαθεί ένα από τα μέλη σου και να μη ριχτεί όλο το σώμα σου στη φωτιά της κολάσεως. Σε συμφέρει να στερηθείς τη φιλία και τη χρησιμότητα του προσώπου αυτού και να μη ριχτείς μαζί με εκείνο στη φωτιά της κολάσεως)»], αλλά έκανε λόγο για εκείνους που μας βλάπτουν με τη φιλία τους και μας ρίπτουν στο βάραθρο της απώλειας. Πραγματικά, Αυτός που τονίζει εδώ με τόση έμφαση και δεν επιτρέπει να αφαιρεί ως ανταπόδοση κάποιος τον οφθαλμό ακόμα και εκείνου που του βγάζει τον δικό του, πώς είναι δυνατόν να νομοθέτησε να βγάζουμε τον δικό μας οφθαλμό;

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος, «Γίνεσθε οἰκτίρμονες» ( Κυριακή Β΄ Λουκά)

                                    

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ΛΟΥΚΑ [: Λουκά 6,31-36]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου σχετικά με την ευαγγελική περικοπή της Κυριακής Β΄ Λουκά με θέμα:

«Γίνεσθε οἰκτίρμονες»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 1-10-2000] (Β 423), έκδοσις Β΄

       Η ευαγγελική διδασκαλία του πνευματικού βίου, αγαπητοί μου, είναι ανύποπτα ανωτέρα από κάθε άλλη ανθρώπινη διδασκαλία, κυρίως φιλοσοφική διδασκαλία, που θέλει να διορθώσει τον πνευματικό βίο του ανθρώπου.Έτσι, ο Χριστός, ο Κύριός μας, για να μας υπενθυμίσει το «κατ’εἰκόνα» και να ανορθώσει το «καθ’ ὁμοίωσιν», μας έδωσε και την ηθικήν διδασκαλίαν. Διακρίνομε δηλαδή τόσο την δογματικήν διδασκαλίαν, όσο και την ηθικήν διδασκαλίαν. Γιατί αυτό συνιστά τον σκοπό της ανθρωπίνης υπάρξεως· η ηθική διδασκαλία. Είναι ο δρόμος. Δεν είναι το τέρμα. Είναι ο δρόμος που θα μας οδηγήσει εις το να δεχθούμε, ό,τι ο Θεός έχει ετοιμάσει για μας. Και κυρίως είναι η θέωσις.

       Έτσι ο Κύριος εισάγει την έννοια της φιλανθρωπίας, με την κυριολεκτική, θα λέγαμε, σημασία και μας προτρέπει: «Ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν καὶ ἀγαθοποιεῖτε καὶ δανείζετε μηδὲν ἀπελπίζοντες, καὶ ἔσται ὁ μισθὸς ὑμῶν πολύς, καὶ ἔσεσθε υἱοὶ ὑψίστου, ὅτι αὐτὸς χρηστός ἐστιν ἐπὶ τοὺς ἀχαρίστους καὶ πονηρούς. Γίνεσθε οὖν οἰκτίρμονες».

   Αυτά ακούσαμε, στη σημερινή ευαγγελική περικοπή, αγαπητοί μου. Αδιάφορον της ηθικής στάθμης του άλλου, όποιος και να είναι αυτός, οφείλεις συ να τον αγαπάς και να τον φροντίζεις με κάθε τρόπο. Αυτές οι ηθικές θέσεις ήταν άγνωστες, αγαπητοί, εις τον αρχαίον κόσμον, που στο βάθος ήταν άσπλαχνος και σκληρός. Κανένα φιλανθρωπικόν ίδρυμα δεν υπήρχε στην αρχαιότητα. Αυτό που σήμερα λέμε Γηροκομείον, Βρεφοκομείον, Νοσοκομείον… Δεν υπήρχε τίποτα από όλα αυτά. Όλα αυτά είναι έργα του Χριστιανισμού. Ρίξτε μια ματιά σε καμία αρχαία πόλη, εννοείται προ Χριστού, είτε ελληνική και λεγομένη «πολιτισμένη», είτε βάρβαρη πόλη, δεν θα βρείτε πουθενά τέτοια ιδρύματα να υπάρχουν. 

Αγ. Γρηγόριος ο Φωτιστής της Αρμενίας

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

Η Αρμενία υπήρξε σημαντική κοιτίδα του Χριστιανισμού κατά τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες. Σύμφωνα με την παράδοση, οι πρώτοι που έφεραν το χριστιανικό μήνυμα στις χώρες του Καυκάσου, ήταν οι απόστολοι Θαδδαίος και Βαρθολομαίος. Αλλά οι διωγμοί εκ μέρους των ειδωλολατρών ηγεμόνων της περιοχής δεν επέτρεψαν να αναπτυχθούν ιδιαίτερα οι εκεί χριστιανικές κοινότητες. Αυτά μέχρι την εμφάνιση του αγίου Γρηγορίου, ο οποίος έλαβε την προσωνυμία του Φωτιστή της Αρμενίας.

Έζησε στα χρόνια που αυτοκράτορας ήταν ο Διοκλητιανός (284-305), ο πλέον φανατικός και θρησκομανής ρωμαίος αυτοκράτορας, ο μεγαλύτερος διώκτης των Χριστιανών. Ήταν Πάρθος στην καταγωγή και γόνος επιφανούς οικογένειας. Ο πατέρας του ονομάζονταν Ανάκ και ήταν συγγενής του βασιλιά της Αρμενίας Κουσαρώ, ενός φανατικού ειδωλολάτρη και σφοδρού διώκτη των Χριστιανών. Χιλιάδες Χριστιανοί συνελήφθησαν, βασανίστηκαν και βρήκαν τραγικό θάνατο από τους δημίους του.

Ο Γρηγόριος κατηχήθηκε στην χριστιανική πίστη και βαπτίστηκε Χριστιανός. Παράλληλα δε έλαβε σπουδαία μόρφωση, λόγω της ευγενικής και πλούσιας οικογένειάς του. Επίσης διακρίνονταν για την ευσέβειά του και τον ενάρετο βίο του και γι’ αυτό έχαιρε μεγάλης εκτιμήσεως από τους συμπατριώτες του.

Δύο ἄνδρες καί ἕνα σκυλί συνιστοῦν «οἰκογένεια»;

                                                       

Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης

Αὐτή εἶναι ἡ λύσις γιά τό δημογραφικό καί γιά τήν ἀνανέωση τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους; Στά δύο ἑκατομμύρια θά συρρικνωθοῦμε οἱ Ἕλληνες, ἄν συνεχίσουν οἱ γεννήσεις μέ αὐτούς τούς ρυθμούς, σύμφωνα μέ τήν Νορβηγική Ἀκαδημία – Στήν πατρίδα μας οἱ λιγώτερες γεννήσεις στήν Εὐρώπη, καί παγκοσμίως.

Η ΕΙΚΟΝΑ ἦταν σουρρεαλιστική. Ἀργά τό βράδυ τῆς Κυριακῆς ὁ νέος Πρόεδρος τοῦ ΣΥΡΙΖΑ Στέφανος Κασσελάκης μετέβη στά γραφεῖα τοῦ κόμματος στήν πλατεῖα Κουμουνδούρου γιά τά νικητήρια. Πῆρε τό μικρόφωνο στά χέρια του καί εὐχαρίστησε κατ’ ἀρχάς γιά τήν νίκη του τήν οἰκογένειά του: τόν πατέρα του Θεόδωρο, τήν μητέρα του... Λία καί τόν ἀδελφό του Στέλιο.

Ἀμέσως μετά ἔνοιωσε τήν ἀνάγκη νά εὐχαριστήσει τήν «προσωπική του οἰκογένεια» ὅπως τήν ἀπεκάλεσε: τόν σύντροφό του Τάυλερ καί τήν σκυλίτσα του Φάρλι. Ὁ κύριος Κασσελάκης δήλωσε μέ ἀφορμή ὅσα «κατά λάθος» εἶπε γιά τήν Κύπρο καί τό «κρατίδιο τό δικό τους» ὅτι μαθαίνει γρήγορα ἑλληνικά καί ὅτι ἐντός δύο μηνῶν θά ἔχει μάθει τήν σημασία ὅλων τῶν λέξεων. Μέ βάση αὐτήν του τήν διαβεβαίωση εἴμαστε βέβαιοι ὅτι θά μάθει σύντομα τήν ἐτυμολογική σημασία τῆς ἱερᾶς λέξεως «οἰκογένεια». Ἡ ὁποία συντίθεται ἀπό τίς λέξεις «οἶκος» καί «γένος». Ὁ κύριος Κασσελάκης γεννήθηκε μέσα σέ μιά κλασσική πυρηνική οἰκογένεια μέ μία ἐκ πρώτης ὄψεως γλυκύτατη μητέρα καί ἕναν παρεμβατικό κατά τά φαινόμενα πατέρα, οἱ ὁποῖοι τεκνοποίησαν καί ἔφεραν στήν ζωή τόν ἴδιο καί τόν ἀδελφό του Στέλιο. 

Έτσι οφείλουν να σκέφτονται, να ομιλούν και να πράττουν οι ομώνυμοι του Αγίου Χρυσόστομοι και όλοι οι επίσκοποι!

 Σας αγαπώ! Τίποτε δεν μου είναι πιο ποθητό από σας, ούτε τούτο το φως! (Αγ.Ιωάννη Χρυσοστόμου)

Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου

Σας αγαπώ! Τίποτε δεν μου είναι πιο ποθητό από σας, ούτε τούτο το φως!

Γιατί μυριάκις θα ευχόμουν ο ίδιος να τυφλωθώ, αν ήταν δυνατό με αυτό να σώσω τις ψυχές σας˙ ναι! έτσι, ειλικρινά, από το ίδιο το φως πιο γλυκειά μου είναι η σωτηρία σας!

Διότι, τι θα με ωφελήσουν οι ακτίνες του ήλιου, όταν ο πόνος μου για σας απλώνη πάνω στα μάτια μου το σκοτάδι;

Πράγματι! Το φως τότε είναι ωραίο, όταν γίνεται μέσα στη χαρά, αφού στην θλιμμένη ψυχή αντίθετα φαίνεται ενοχλητικό.

Ότι δεν σας λέγω ψέματα, ο Θεός να μη δώση να το επιβεβαιώσετε.

Αλλά, αν κάποτε συμβή κάποιος από σας να αμαρτήση, ελάτε να με δήτε εκεί που κοιμάμαι˙ να χαθώ, αν δεν μοιάζω με τους παράλυτους, αν δε κάνω σαν τρελλός, αν, σύμφωνα με τον Προφήτη, «και το φως των οφθαλμών μου και αυτό ούκ έστι μετ’ εμού» (Ψαλμ. 37,11).

ΑΜΑΡΤΙΑ..!

Πηγή

«Ομολογιακής» Ανωνυμίας συνέχεια. Τώρα ο Χοϊκός προσφεύγει σε προφάσεις εν αμαρτίας!

Το σχόλιό μας: Απίστευτα πράγματα ακούμε από τον… διπλωμάτη Χοϊκό. Για την πτώση του Πατρών φταίει ο Πονηρός και οι άλλοι (θεολόγοι κλπ.), αλλά όχι ο ίδιος  ο Χρυσόστομος που σαν επίσκοπος (μάλλον δεν κατάλαβε τί αξίωμα κατέχει) θα έπρεπε να πράττει και να σκέφτεται αλλιώς, αφού δεν κατανοεί το βάρος του ονόματος που φέρει. Υπενθυμίζουμε στον Χοϊκό ότι και ο Βέκκος τα ίδια καλά με τον Πατρών έπραξε και μάλιστα περισσότερα, αφού και εναντίον των Λατίνων αγωνίστηκε (επώνυμα, κ. Χοϊκέ) και σε φυλάκιση καταδικάστηκε, επειδή ομολόγησε. Στην φυλακή άλλαξε και έγινε ο γνωστός λατινόφρονος πατριάρχης και διώκτης των Ορθοδόξων. Κι όμως:  ΚΑΝΕΙΣ Άγιος ή εκκλησιαστικός συγγραφέας δεν έγραψε «καλοπροαίρετες» σκέψεις για τον Βέκκο! Αντιθέτως όλοι οι ορθόδοξοι απομακρύνθηκαν από αυτόν και στο τέλος καταδικάσθηκε. Σήμερα όμως κάποιοι έχουν μεγαλύτερη «αγάπη» και «πραότητα» από τους Αγίους. Απόδειξη του πόσο μας έχει επηρεάσει η οικουμενιστική νόσος και του γιατί δεν θα αλλάξει τίποτα στο εκκλησιαστικό γίγνεσθαι. Χοϊκά πράγματα και όχι πνευματικά!

Καλοπροαίρετες σκέψεις περί του σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρών κ.κ. Χρυσοστόμου.

Γράφει ο Χοϊκός

Συμπληρώθηκαν φέτος 18 χρόνια από τότε που ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρώνανέβηκε στον επισκοπικό θρόνο της αποστολικής πόλεως των Πατρών. 18 χρόνια από τότε που ο ευσεβής λαός των Πατρών χαιρόταν ειλικρινώς για τον νέο ποιμένα του. Προσωπική επιλογή του μακαριστού αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, από το στενό περιβάλλον του, με πλούσιο έργο στην Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου Βαρσών την οποία και αναγέννησε, δημιουργούσε τις καλύτερες των προσδοκιών στους πιστούς για έναν αληθή και δυναμικό φύλακα της ορθοδόξου παραδόσεως, άξιο διάδοχο του Αποστόλου Ανδρέου, μα και συνεχιστή του χαρισματικού Χριστοδούλου, ο οποίος δε δίστασε να συγκρουστεί με αρχές και εξουσίες του κόσμου τούτου για να διαφυλάξει την Εκκλησία της Ελλάδος αλλά και τον ελληνισμό από νεοεποχίτικες επιθέσεις.

Τί είναι η Παλαιά Διαθήκ

- π. Δημητρίου Μπόκου 

Η ΒΙΒΛΙΚΗ ΚΟΣΜΟΓΕΝΕΣΗ

Η Παλαιά Διαθήκη, είναι το πρώτο μέρος της Αγίας Γραφής (το άλλο είναι η Καινή Διαθήκη). Αρχίζει με «την Μωσέως κοσμογένεσιν». Ο προφήτης Μωυσής, συγγραφέας των πέντε πρώτων βιβλίων της (της Πεντατεύχου, όπως λέγεται), περιγράφει την αγιογραφική κοσμογονία. Εξιστορεί ότι ο κόσμος όλος ήλθε στην ύπαρξη εκ του μηδενός με τη δημιουργική ενέργεια του Θεού, που εκφράσθηκε διά του παντοδυνάμου του λόγου: «Αυτός είπε και εγενήθησαν, αυτός έδωσε εντολή και εκτίσθησαν». Οι αναφορές της Αγίας Γραφής και της εκκλησιαστικής υμνολογίας στο κοσμογονικό γεγονός είναι πάμπολλες. «Κατ’ αρχάς συ, Κύριε, την γην εθεμελίωσας και έργα των χειρών σου εισίν οι ουρανοί» (Ψαλμ. 101, 26). «Ο κατ' αρχάς τους ουρανούς, παντοδυνάμω σου Λόγω στερεώσας, Κύριε Σωτήρ…». «Ο στερεώσας κατ' αρχάς τους ουρανούς εν συνέσει» κ.λ.π.

Δύο απολύτως σημαντικά στοιχεία προκύπτουν αμέσως από τη διήγηση για την αρχέγονη προέλευση του κόσμου. Το πρώτο είναι ότι ο κόσμος δεν είναι άναρχος. Έχει χρονική αρχή. Δεν προϋπήρχε προαιωνίως. Προήλθε από το μηδέν. Υπήρχε εποχή που ήταν ανύπαρκτος. Ο μόνος άναρχος είναι ο Θεός στην τριαδική του μορφή, Πατήρ, Υιός και Άγιον Πνεύμα. Αυτός, με τρόπο ακατάληπτο σε μας, προϋπάρχει από πάντοτε. Δεν υπήρξε στιγμή που ο Θεός δεν υπήρχε. Είναι ο Ων, αυτό είναι το όνομά του που μπορούμε να γνωρίσουμε εμείς, όπως λέγει ο ίδιος στον Μωυσή. Αυτός που πραγματικά και πάντοτε υπάρχει (στα εβραϊκά: Γιαχβέ). «Ο ων και ο ην και ο ερχόμενος».

Το δεύτερο στοιχείο είναι ότι ο κόσμος δεν προέκυψε από μόνος του. Δεν ήρθε από την ανυπαρξία στην ύπαρξη με δική του δύναμη, βούληση και ενέργεια. Δεν είναι δηλαδή αυθύπαρκτος. Η αιτία της γένεσής του βρίσκεται έξω από αυτόν. Προήλθε από το δημιουργικό πρόσταγμα, από συγκεκριμένη ενέργεια του Θεού. Επειδή μόνο ο Θεός είναι αυθύπαρκτος, πηγή ζωής και έχει, συνεπώς, τη δυνατότητα, όποτε θελήσει, να παρέχει το είναι και σε άλλα όντα.

Σύγχυση!

 

Arkas- The original Page

Ἡ σχέση τοῦ Ἑσπερινοῦ καὶ τοῦ Ὄρθρου μὲ τὴ Δημιουργία τοῦ Κόσμου

 

Schmemann Alexander 

Protopresbyter (1921-1983) 

Ἕνα συγκλονιστικὸ κείμενο τοῦ π. Ἀλεξάνδρου Σμέμαν, ποὺ μᾶς προσφέρει ὑπέροχα στοιχεῖα ἀπὸ τὴ βαθιὰ πνευματικὴ καὶ ἐλπιδοφόρα σημασία τῶν δύο αὐτῶν ἀρχαίων ἀκολουθιῶν, δηλαδὴ τελετουργιῶν τῆς Ἐκκλησίας μας, τοῦ Ἑσπερινοῦ (ποὺ γίνεται τὸ βράδυ καὶ ἑσπέρα = βράδυ) καὶ τοῦ Ὄρθρου, ποὺ γίνεται τὸ πρωί, πρὶν τὴ θεία λειτουργία (ὄρθρος = πολὺ πρωί).

Οἱ ἑρμηνεῖες σὲ ἀγκύλες εἶναι δικές μας.

Ἀντίθετα μὲ τὴν κοσμικὴ ἐμπειρία τοῦ χρόνου, ἡ λειτουργικὴ μέρα ἀρχίζει μὲ τὸν ἑσπερινό, καὶ τοῦτο σημαίνει: ἀρχίζει τὸ βράδυ. Αὐτὸ φυσικὰ εἶναι ἀνάμνηση τοῦ βιβλικοῦ: Καὶ ἐγένετο ἑσπέρα, καὶ ἐγένετο πρωί, ἡμέρα μία (Γένεσις, 1,5). Ὡστόσο, εἶναι κάτι περισσότερο ἀπὸ ἀνάμνηση. Γιατί ἀληθινὰ τὸ τέλος κάθε χρονικῆς «μονάδας» εἶναι ποὺ φανερώνει τὸ ἀχνάρι καὶ τὸ νόημα τοῦ χρόνου, ποὺ χαρίζει στὸ χρόνο τὴν πραγματικότητά του.

Ὁ χρόνος πάντα εἶναι αὔξηση, ὅμως μονάχα στὸ τέλος μποροῦμε νὰ διακρίνουμε τὴν κατεύθυνση αὐτῆς τῆς αὔξησης καὶ νὰ παρατηρήσομε τοὺς καρπούς της. Στὸ τέλος κάθε μέρας, στὸ βράδιασμα κάθε μέρας, ὁ Θεὸς βλέπει τὴ δημιουργία Του ὡς καλὴν• στὸ τέλος τῆς δημιουργίας εἶναι, ποὺ ὁ Θεὸς τὴ χαρίζει στὸν ἄνθρωπο. Καὶ ἔτσι, ἡ Ἐκκλησια ἀρχίζει στὸ τέλος τῆς μέρας τὴ λειτουργία τοῦ καθαγιασμοῦ τοῦ καιροῦ [=χρόνου].

Καθὼς ἐρχόμαστε στὴν ἐκκλησία, ὁ κόσμος καὶ ἐμεῖς ποὺ βρισκόμαστε στὸν κόσμο ἔχομε περάσει πολλὲς ὧρες καὶ αὐτὲς οἱ ὧρες γέμισαν, ὅπως συνήθως, μὲ δουλειὰ καὶ ξεκούρασμα, μὲ πόνο καὶ χαρά, μὲ φθόνο καὶ ἀγάπη. Ἄνθρωποι πέθαναν καὶ ἄνθρωποι γεννήθηκαν. Γιὰ μερικοὺς στάθηκε ἡ πλέον εὐτυχισμένη μέρα τῆς ζωῆς τους, μιὰ μέρα ποὺ θὰ τὴ θυμοῦνται παντοτινά. Καὶ γιὰ μερικοὺς ἄλλους ἔφερε τὸ τέλος σὲ ὅλες τὶς ἐλπίδες τους, ρήμαξε τὴν ἴδια τὴν ψυχή τους. Καὶ ὁλάκερη ἡ μέρα βρίσκεται τώρα ἐδῶ – μοναδική, ἀμετάστροφη, ἀνεπανόρθωτη. Ἡ μέρα διάβηκε, ὅμως τὰ ἀποτελέσματά της, οἱ καρποί της, θὰ χαρίσουν τὸ σχῆμα της στὴν ἑπόμενη μέρα, γιατί ὅ,τι κάναμε μιὰ φορὰ ἀπομένει παντοτινά.

Αυτό σημαίνει πτώση: Αθλητικές εφημερίδες καυτηριάζουν αυτό για το οποίο οι επίσκοποι σιωπούν και αδρανούν!

Και καλά, οι επίσκοποι είναι μισθωτοί επαγγελματίες! Που είναι η φωνή του Αγίου Όρους, των χριστιανικών οργανώσεων, των θεολόγων, των συνδικαλιστών ιερέων;

Κυριακάτικη Αργία: Η κυβέρνηση λήστεψε τη μέρα του Θεού για να την προσφέρει στα κέρδη της πλουτοκρατίας

Κυριακάτικη Αργία: Η κυβέρνηση λήστεψε τη μέρα του Θεού για να την προσφέρει στα κέρδη της πλουτοκρατίας

Με το νέο εργασιακό νομοσχέδιο, η κυβέρνηση καταπατά την κυριακάτικη αργία και την ιερότητά της και μεταφράζει την ασέβεια σε κέρδη

Συντάκτης: Ελευθέριος Ανδρώνης

Κυριακάτικη αργία: Το εκτρωματικό νομοσχέδιο του Άδωνι Γεωργιάδη για τα εργασιακά που στο σύνολό του τινάζει στον αέρα θεμελιώδη δικαιώματα του εργατικού δικαίου, προβλέπει μεταξύ άλλων την κατάργηση της αργίας της Κυριακής για μεγάλους κλάδους επιχειρήσεων. Ο ίδιος ο υπουργός Εργασίας δήλωσε χωρίς καμία ντροπή ότι οι εργαζόμενοι «θα τσακώνονται για το ποιος θα πρωτοδουλέψει τις Κυριακές», για να πάρουν το +115% του ημερομισθίου τους.

Πρόκειται για άλλη μια τρανή απόδειξη για το πόσο άθεο, υλιστικό και αντιχριστιανικό έχει καταντήσει το ελληνικό κράτος. Η κυριακάτικη αργία κατατεμαχίζεται και τα κομμάτια της μοιράζονται στα συμφέροντα της πλουτοκρατίας. Το θηρίο του καταναλωτισμού είναι μονίμως πεινασμένο και καταβροχθίζει αχόρταγα πλέον κάθε ιερότητα που έχει απομείνει στην ελληνική κοινωνία.

Η τρομερή διαφορά λόγων και έργων!

Και που βρήκατε γραμμένο, Σεβασμιώτατε, στην Πίστη και στην Παράδοσή μας, την ώρα της Μεγάλης Εισόδου και της μνημονεύσεως να βγάζουν φωτογραφίες; Για να μην μιλήσουμε για τις δογματικές παρεκτροπές της αναγνώρισης των αιρετικών και των «μυστηρίων» τους ως Εκκλησία κλπ.

Κρήτης Ευγένιος: ''Να κρατήσουμε την πίστη και την παράδοση μας''

Η συνέχεια εδώ

Περί ισότητας και διαφορετικότητας

Ο Θεός δεν είναι Θεός ισότητας, αλλά Θεός αγάπης.

Ο Θεός δεν είναι Θεός ισότητας, αλλά Θεός αγάπης.

Η ισότητα θα απέκλειε όλο το δίκαιο και όλη την αγάπη, θα απέκλειε όλο το ήθος.

Ο άνδρας αγαπά την γυναίκα του λόγω ισότητας;

Και η μάνα αγαπά το παιδί της λόγω ισότητας;

Και ο φίλος αγαπά τον φίλο λόγω ισότητας;

Η ανισότητα είναι η βάση του δικαίου και υποκινητής της αγάπης.

Όσο διαρκεί η αγάπη, κανένας δεν ξέρει για την ισότητα.

Όσο βασιλεύει το δίκαιο, κανείς δεν μιλάει για την ισότητα.

Όταν χάνεται η αγάπη, οι άνθρωποι μιλούν περί δικαίου και εννοούν την ισότητα.

Όταν μαζί με την αγάπη εξαφανίζεται και το δίκαιο, οι άνθρωποι μιλούν περί ισότητας και εννοούν την ανηθικότητα.

Δηλαδή, όταν εξαφανίζεται το ήθος το αντικαθιστά η ανηθικότητα.

Από τον τάφο της αγάπης ξεφυτρώνει το δίκαιο, από τον τάφο του δικαίου ξεφυτρώνει ισότητα.

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Από το βιβλίο ''Στοχασμοί περί καλού και κακού'

Πηγή'

Το Περιβόλι της Παναγίας αποσαθρωμένο οπωροφυλάκιο Ορθοδοξίας

Του μακαριστού Ιωαννου  Κορναρακη, Ομοτιμου Καθηγητου της Θεολογικης Σχολης

«Ο Θεός ήλθοσαν έθνη εις την κληρονομίαν σου, εμίαναν τον ναόν τον άγιόν σου, έθεντο Ιερουσαλήμ ως οπωροφυλάκιον» (Ψαλμ. 78, 1)

Η  επέλαση της παπικής αιρέσεως, τον Νοέμβριο του 2006, στο Οικουμενικό  Πατριαρχείο, μετέβαλε το Άγιο Όρος ή μάλλον την πνευματική του ηγεσία,  τους ηγουμένους των είκοσι Ι. Μονών του, σε εγκαταλελειμμένο και έρημο  οπωροφυλάκιο Ορθοδοξίας!

Ο λαός του Θεού, το πλήρωμα της  Εκκλησίας, ανέμενε την άμεση, δυναμική παρέμβαση του Αγίου Όρους στα  διαδραματισθέντα στο Φανάρι, με την επίσκεψη-συλλειτουργία του Πάπα, ως  αυτονόητη παρουσία ορθόδοξης αντιδράσεως και μαρτυρίας, όπως ακριβώς  συνέβη στο παρελθόν επί Πατριάρχου Αθηναγόρα, με την άρση των  αναθεμάτων, όταν σύσσωμο το Άγιο Όρος, η πνευματική του ηγεσία, διέκοψε  τη μνημόνευση του ονόματός του!

Αλλά η πνευματική ηγεσία του Αγίου Όρους των ημερών μας, δεν έπραξε το ίδιο!

Δεν  διετράνωσε μαχητικά την ορθόδοξη μαρτυρία με το γνωστό κύρος του  αγιορείτικου λόγου, ως διορθωτική παρέμβαση στις αυθαίρετες και  κραυγαλέες πατριαρχικές παραβιάσεις των ι. Κανόνων της Εκκλησίας.

Άγιος Νεόφυτος ο Έγκλειστος

Έζησε 55 χρόνια σε ένα στενό σπήλαιο!

Ο Άγιος Νεόφυτος, «πρεσβύτερος, μοναχός και έγκλειστος», όπως ό ίδιος ονομάζει τον εαυτόν του, γεννήθηκε στο χωριό Λεύκαρα της επαρχίας Λάρνακος της Κύπρου, στα μέσα του 1134 μ.Χ. Ο πατέρας του ονομαζόταν Αθανάσιος και η μητέρα του Ευδοξία, η οποία έγινε μοναχή μετά το θάνατο του συζύγου της. Η οικογένειά του ήταν φτωχή, αγροτική και πολυμελής, με οκτώ παιδιά, αλλά ευσεβής. Η χριστιανική ανατροφή φαίνεται από το ότι δυο αγόρια ακολούθησαν την μοναχική ζωή, ο Νεόφυτος στα 18 του χρόνια και λίγο αργότερα ο Ιωάννης, που έγινε και ηγούμενος στη Μονή του αγίου Χρυσοστόμου.

            

Ο Νεόφυτος παρέμεινε τελείως αγράμματος λόγω της φτώχειας. Οι ασχολίες του ήταν κυρίως γεωργικές. Όταν ήταν 18 χρόνων παρακινήθηκε από τους γονείς του να παντρευτεί. Ο ίδιος όμως είχε άλλον πόθο. Ως σκοπό του έταξε την αποταγή αυτού του κόσμου, γι’ αυτό έφυγε κρυφά για να αποφύγει την οικογενειακή αντίδραση και έφθασε στην απομακρυσμένη Μονή του Αγίου Χρυσοστόμου, στο όρος του Κουτσοβέντη. Σε διάστημα μικρότερο των πέντε χρόνων αξιώθηκε να λάβει το αγγελικό σχήμα των μοναχών. Για πέντε χρόνια είχε ως διακόνημα την φροντίδα των αμπελώνων.

Αυτά τα χρόνια, έμαθε και τα πρώτα γράμματα, μάλλον με την ιδιαίτερη ευφυΐα του και με το θείο φωτισμό. Όχι μόνο έμαθε να διαβάζει αλλά αποστήθισε και ολόκληρο το ψαλτήριο. Σ’ αύτη την πενταετία της διακονίας του προχώρησε στη μελέτη και κατανόηση της Γραφής. Ο ηγούμενος του ανέθεσε το διακόνημα του βοηθού εκκλησιάρχη, στο οποίο υπηρέτησε δύο χρόνια.

Λαμπρό παράδειγμα ΕΠΩΝΥΜΗΣ διαμαρτυρίας προς την επιστασία του Αγίου Όρους από το "μακρυνό" 2006

Επώνυμη ἐπιστολὴ κόλαφος Ἁγιορειτῶν καὶ λαϊκῶν στὴν Ἱερὰ Κοινότητα γιὰ "συλλείτουργα" αλλά και

Η "ανώδυνη ορθοδοξότητα" των αντι-Οἰκουμενιστών!

Ἀναδημοσιεύουμε μιὰ μνημειώδη Ἐπιστολὴ Ἁγιορειτῶν καὶ Λαϊκῶν, καὶ σημειώνουμε τὰ ἑξῆς:

Στὴν Ἐπιστολὴ τονίζεται ὅτι ἡ ἀντίδραση τῶν Ἱ. Μονῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους στὸ προκλητικὸ «συλλείτουργο» τοῦ Πατριάρχη μὲ τὸν Πάπα τὸ 2006 «εἶναι ὕποπτος καὶ ἀνουσία» καὶ ἀποκαλύπτει τὴν «δειλία τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος νὰ ἐλέγξη τοὺς αὐτουργούς τοῦ ἐγκλήματος, Πατριάρχην κ. Βαρθολομαῖον καὶ (τὸν τότε) Ἀρχιεπίσκοπον κ. Χριστόδουλον».

Ἡ «Ἀνακοίνωσις τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος» (λέγει συγκεκριμένα ἡ Ἐπιστολή) «εἶναι «ὕποπτος μὲν διότι, ἐνῶ θὰ ἔπρεπε νὰ ἀπευθύνεται εἰς τοὺς πρωτεργάτες τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀπηυθύνετο εἰς τὰ μέσα ἐνημερώσεως... Ἐδῶ προσέτι διαφαίνεται καὶ ἡ δειλία τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος νὰ ἐλέγξη τοὺς αὐτουργοὺς τοῦ ἐγκλήματος, αὐτοὺς δηλαδή, ποὺ ὡς κακοὶ ἐκπρόσωποι τῆς Ἐκκλησίας προδίδουν τὴν Πίστιν, καὶ ἐστράφη εἰς τὰ μέσα ἐνημερώσεως, διακηρύσσουσα θεωρητικὰ καὶ ἀνώδυνα τὴν ὀρθοδοξότητά της».

Δυστυχῶς, ἀποδείχτηκε τραγικὰ ἡ ἀλήθεια τῶν συγγραψάντων τὴν Ἐπιστολή. Ἀπὸ τότε (2006) ἕως σήμερα, πράγματι ἡ δειλία τῶν Ἡγουμένων τῶν Ἱ. Μονῶν συνεχίζεται ἐπὶ «προδοσίᾳ τῆς Πίστεως»· καὶ ἡ ὑποψία ὅτι οἱ Ἡγούμενοι προτίμησαν τὸ Μοναστήρι τους καὶ τὴν πατερίτσα τους, ἀντὶ τῆς Ὁμολογίας διὰ τῆς Διακοπῆς Μνημοσύνου, ὅπως εἶχαν κάνει ὅταν ὁ Οἰκουμενισμὸς ἦταν στὰ πρῶτα του βήματα, ἐπὶ Πατρ. Ἀθηναγόρα, ἐπιβεβαιώθηκε!

Καὶ τὸ ἐρώτημα ποὺ προκύπτει εἶναι τὸ ἑξῆς:

Τί κάνουν σήμερα (ποὺ ὁ Οἰκουμενισμὸς καλπάζει) οἱ ὑπογράψαντες Μοναχοί;

Τί κάνει ἡ γνωστὴ «Σύναξη» καὶ ὅσοι ἀκολουθοῦν;

Δὲν ἐκτίθενται μὲ τέτοιες δημοσιεύσεις;

Δὲν ἀποδεικνύεται ὅτι ὁ Οἰκουμενισμὸς ἔχει ἀλλοιώσει τὴν συνείδηση καὶ ἔχει συμπαρασύρει καὶ τοὺς ἄλλοτε ὁδηγούς μας;

Ἀλλά, «μὴ πεποίθατε ἐπ’ ἄρχοντας...», «Κύριος ἡμῖν βοηθός»!

                      

Επιστολή Αγιορειτών στην Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους για τις συμπεριφορές του Οικουμ. Πατριάρχου Βαρθολομαίου και του Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, πριν 7 χρόνια περίπου. 

Προτείνουν διακοπή μνημοσύνου του Βαρθολομαίου και λήψη αυστηρών μέτρων

Την επιστολή υπογράφουν αρκετοί αγιορείτες και άλλοι μοναχοί και 2 λαϊκοί. Ο ένας λαϊκός είναι ο αείμνηστος καθηγητής της Θεολογικής Σχολής Αθηνών Ιωάννης Κορναράκης και ο άλλος λαϊκός είναι ο κ. Νικόλαος Σωτηρόπουλος.

Σούπερ Μάρκετ στο Άγιον Όρος. Τι άλλο θα ακολουθήσει; Μπουτίκ για ράσα;

 Καιρό τώρα επισημαίνουμε τον  ταχύ ρυθμό εκκοσμίκευσης του Αγίου Όρους, της οποίας πηγή είναι ο Οικουμενισμός. Όμως οι ανώνυμοι "ομολογητές" μοναχοί, αντί να βγουν στις επάλξεις κρύβονται πίσω από την ανωνυμία τους και τυρβάζουν περί πολλών παρά για το ένα και σπουδαιότερο. Πόσο δίκιο είχε ο μακαριστός Κορναράκης όταν είχε (τότε) πει, ότι το Άγιον Όρος από κήπος της Παναγίας κατήντησε αποσαθρωμένο οπωροφυλάκιο της Ορθοδοξίας.

Η ΑΒ Βασιλόπουλος ανοίγει κατάστημα στις Καρυές του Αγίου Όρους!

                          

«Να παρ’ η ευχή. Βγήκαμε στην έρημο για τα άκτιστα φώτα και όλο τα κτιστά κυνηγάμε». [ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ]

σ.σ. Διαβάζουμε και δεν πιστεύουμε στα μάτια μας! Τί δουλειά έχει στο Άγιον Όρος ένα ολόκληρο σουπερμάρκετ; Δίνοντας όμως λίγο προσοχή στην αρθρογραφία σχετικά με την πολεμική που διεξάγεται στο Αυτοδιοίκητο του Αγίου Όρους καταλαβαίνει κανείς ότι αρχίζει να υλοποιείται το σχέδιο μετατροπής του Περιβολιού της Παναγίας σε τουριστικό θέρετρο. Οι υπηρεσίες που παρέχονται στοχεύουν σε ένα ευρύτερο κοινό που δεν βλέπει το Άγιον Όρος όπως πρέπει να είναι αλλά ως τόπο αναψυχής και χαλάρωσης. Και όταν λέμε «ευρύτερο κοινό», μην το δένουμε κόμπο ότι θα είναι μόνο άντρες. Οι εχθροί της Ορθοδοξίας θα προσπαθήσουν στο μέλλον να σπάσουν το άβατο του Αγίου Όρους συμπεριλαμβάνοντας και τις γυναίκες.

Η εποχή μας όμοια με την εποχή του Νώε – Πόσο ακόμα θα μας δίδεται προθεσμία;

Ἡ προφητεία του Κυρίου που πραγματοποιεῖται στις μέρες μας·

            «῞Ωσπερ αἱ ἡμέραι τοῦ Νῶε….» (Mατθ. 24, 37)

ΕΙΜΑΣΤΕ, ἀγαπητοί μου, τὴν σχετικὴ διήγηση τῆς Ἁγίας Γραφῆς; Ἡ γενεὰ ποὺ ζοῦσε τὴν ἐποχὴ τοῦ Νῶε, παρεσύρθηκε ἀπὸ τὴν δύναμι τοῦ κακοῦ, κατεπάτησε τὸν ἠθικὸ Νόμο, ἔπνιξε τὴ φωνὴ τῆς συνειδήσεως καὶ ζοῦσε ὡς ἄθεα στὸν κόσμο. Ἀποτέλεσμα τῆς ὑλιστικῆς αὐτῆς ἀντιλήψεως ἦτο ἡ παγκόσμια διαφθορά. Ἡ ἀνθρωπότης ἐπιδόθηκε στὴν λαγνεία, τὴν ἰκανοποίησι τῶν ἁμαρτωλῶν ὀρέξεων καὶ ἐπιθυμιῶν. Ἡ πίστις, ἡ ἀγάπη, ἡ ἐλπίδα, ἡ δικαιοσύνη ἐξέλιπαν. Ἡ εἰκόνα τοῦ Θεοῦ ἐξαφανίσθηκε. Ἡ ὕλη ἐκυριάρχησε. Κτῆνος δίποδο κατάντησε ὁ ἄνθρωπος, σάρκα χωρὶς πνευματικὴ ἰκμάδα. ῞Οπως γράφει χαρακτηριστικὰ ἡ Γραφή «ἡ γῆ ἐπλήσθη ἀδικίας».

Ἡ γῆ, ἡ κατοικία τοῦ ἀνθρώπου, ἔγινε ἀκάθαρτη. Οἱ δρόμοι, οἱ πλατεῖες, τὰ σπίτια, τὰ βουνά, οἱ κάμποι, τὰ πάντα ἐμολύνθηκαν, ὁ κόσμος ἐβρώμισε καὶ εἶχε ἀνάγκη ἑνὸς γενικοῦ καθαρισμοῦ. ῾Ο κόσμος «προσώζεσε καὶ ἐσάπησε» κατὰ τὸν ψαλμῳδό, ἦτο μία πληγή, ἡ ὁποία ἐγέμισεν ἀπὸ πῦον, ἀπὸ ἀκαθαρσία, καὶ ὁ ἱατρὸς ἔπρεπε νὰ πάρῃ τὸ νυστέρι, ν’ ἀνοίξῃ τὸ ἀπόστημα, νὰ καυτηριάσῃ, νὰ καθαρίσῃ τὸν ἄνθρωπο. Καὶ ὁ Πάνσοφος καὶ ὁ Δίκαιος Θεὸς ἔκαμε τὴν ἔγχείρησι, τὸν καθαρμό. Τὸν ἔκανε διὰ τοῦ κατακλυσμοῦ….

Η διπροσωπία της Ι. Μ. Πειραιώς. Όλα στον βωμό του μάρκετινγκ.

«Η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να είναι τίμια, πρέπει και να φαίνεται τίμια».

Η παρουσιάστρια των «φιλανθρωπικών συναυλιών» τῆς Μητροπόλεως Πειραιώς , είναι και παρουσιάστρια στο gaypride. Και ξανά μπράβο στη Πειραϊκὴ Εκκλησία-Πέγκυ Ζήνα edition καὶ τον επί κεφαλής της τραγικό Πειραιώς...

 

η συνέχεια...

Πηγή 

Προσευχὴ καὶ ἐλευθερία

Στανιλοάε Δημήτριος, Πρεσβύτερος(+)

Ἡ προσευχὴ ἐλευθερώνει τὸν ἄνθρωπο, τὸν ἀπαγκιστρώνει ἀπὸ τὴν ἐξωτερική φύση κι ἀπὸ τὸν ἴδιο του τὸν ἑαυτό. Μὲ τὸν τρόπο αὐτό, κρατᾶ τὴν ψυχὴ του ἀνοιχτὴ ἀπέναντι στὸ πρόσωπο τοῦ Θεοῦ. Αὐτὸς ποὺ δὲν προσεύχεται, μένει δέσμιος, ἐγκλωβισμένος στὸν σύνθετο μηχανισμὸ τῆς ἐξωτερικῆς φύσης καὶ τῶν ἐμπαθῶν ροπῶν· τῶν ροπῶν ποὺ κυριαρχοῦν μέσα του, ἀκόμα περισσότερο κι ἀπὸ τὴ φύση.

Ἡ προσευχή, ὡς αἴτημα-παράκληση, ἐξασφαλίζει τὴν ἐλευθερία ἀπέναντι στοὺς σύνθετους μηχανισμοὺς τοῦ ἐξωτερικοῦ κόσμου, οἱ ὁποῖοι ἐναρμονίζουν τοὺς νόμους τῆς φύσης μεταξύ τους. Μὲ τὸ αἴτημα-παράκλησή του, ὁ ἄνθρωπος ἐκδηλώνει τὴν πεποίθησή του, πὼς αὐτοὶ οἱ μηχανισμοὶ εἶναι ἁπλὰ ἐνδεχόμενα καὶ παράγονται ἀπό τὴν ἐλεύθερη παρέμβαση τοῦ ὑπέρτατου προσώπου ποὺ τοὺς δημιούργησε. Αὐτὴ ἠ πεποίθηση στηρίζεται πάνω στὸ γεγονὸς, πὼς ἀκόμη καὶ τὰ ἀνθρώπινα πρόσωπα μπορουν νὰ συνθέσουν ἐλεύθερα κάποιους μηχανισμοὺς φυσικῶν νόμων καὶ νὰ τοὺς κατευθύνουν πρὸς συγκεκριμένες στοχεύσεις τῆς ἐπιλογῆς τους.

Τὸ πνεῦμα τοῦ ἀνθρώπου ἔχει τὴ δύναμη νὰ ἐπιλέγει καὶ νὰ βάζει τὸ σῶμα νὰ ἐκτελεῖ κινήσεις τῆς ἐπιλογὴς του· μέσα ἀπὸ αὐτὲς τὶς κινήσεις καὶ μέσα ἀπὸ τὰ ἐργαλεῖα ποὺ προεκτείνουν τὴ δράση τους, ἀποκτᾶ ἐξουσία πάνω στὰ πράγματα καὶ τὶς δυνάμεις τῆς φύσης. Αὐτή τὴν ἐξουσία μοιράζονται ἐξίσου καὶ οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι. Μπορῶ νὰ ἀπευθύνω ἔνα αἴτημα στοὺς ἄλλους προκειμένου νὰ ἐπιτύχω μία χρήσιμη γιὰ μένα παρέμβασή τους στοὺς μηχανισμοὺς τῶν φυσικῶν νόμων. Ἔτσι, μέσα ἀπὸ τὰ πράγματα καὶ τὶς δυνάμεις τῆς φύσης, μποροῦν οἱ ἄνθρωποι νὰ ἀναπτύξουν μεταξὺ τους ἕναν ἐλεύθερο διάλογο. Κάθε ἄνθρωπος, μὲ τὴ δράση του πάνω στὴ φύση, ἐκδηλώνει τὴν δική του ἐλευθερία και, ἀπευθύνοντας στοὺς ἄλλους ἔνα αἴτημα, κάνει τὴ δική τους νὰ ἐκδηλωθεῖ. Ὄμως, αἰτουμενος μία ἐλεύθερη παρέμβαση τοῦ ἄλλου, ὁ ἄνθρωπος προσδοκᾶ μία ἀπελευθέρωση καὶ γιὰ τὸν ἑαυτό του, μίας καὶ χωρὶς αὐτὴ τὴν παρέμβαση τοῦ ἄλλου, δεν θὰ μποροῦσε ἀπὸ μόνος του νὰ διαχειριστεῖ κάποιους συγκεκριμένους μηχανισμούς τῆς φύσης.

Λόγος εἰς τὸν ἅγιον Ἰωάννην τὸν Θεολόγον

Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος

αʹ. Ἰωάννης ἐν Ἐφέσῳ τῆς Ἀσίας, Ἰωάννης τῆς Ἀσίας τὸ καύχημα, μᾶλλον δὲ τῆς οἰκουμένης ὁ στῦλος, Ἰωάννης ὁ ἀγαπητὸς τοῦ Χριστοῦ μαθητὴς, καὶ τοῦ Θεοῦ Λόγου σάλπιγξ, τῶν Ἐφεσίων τὸ κλέος, καὶ τῶν περάτων ὁ κήρυξ, ἡ κιθάρα τῆς θεολογίας, Θεολόγος ἀξίως καλούμενος· τὸ Χερουβικὸν στόμα, καὶ τὸ Σεραφικὸν μυσταγώγημα, ἢ καὶ ὑπὲρ ταῦτα εἰπεῖν οὐ παραιτήσομαι. Ὃν γὰρ αἱ ἄνω δυνάμεις ἀγγέλων τρόμῳ δοξάζουσιν, Ἰωάννης μεγάλῃ τῇ φωνῇ παῤῥησίᾳ ἐκήρυξεν· Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος.

Μακαρία εἶ, πόλις Ἐφεσίων, ὅτι ἐν σοὶ πρῶτον ἤχησεν ἡ τοιαύτη θεόλεκτος βροντή· μακαρία εἶ, πόλις Ἐφεσίων, ὅτι ἐν σοὶ συνετάγη τὸ τοιοῦτον γραμματεῖον· μακαρία εἶ, ὅτι ἐν σοὶ ὁ τοιοῦτος Ἰωάννης. Καὶ ἄλλοι μὲν γὰρ Ἰωάνναι ἐν ὅλῃ τῇ οἰκουμένῃ καὶ ἐν σοὶ, ἀλλ\’ οὐδεὶς τοιοῦτος Ἰωάννης, οὔτε ἐν σοὶ, οὔτ\’ ἐν ὅλῃ τῇ οἰκουμένῃ. Ὅθεν ὁ ἐπιστάμενος τὸν νοῦν τῶν ἀνθρώπων, καὶ γινώσκων τὰ κρύφια τῆς καρδίας, εὑρὼν αὐτὸν τοιοῦτον, ἅγιον καὶ ἀμίαντον, ὑψηλὸν τὸν βίον, καθαρὸν τῇ καρδίᾳ, κεκοσμημένον τῇ ἀγνείᾳ, τετελειωμένον ἐν ἀγάπῃ. τοῦτον ὡς πιστὸν ἐν πᾶσι πιστεύειν τὴν ἰδίαν μητέρα παραδοὺς, τὴν ἀμίαντον περιστερὰν, τὴν ἄσπιλον ἀμνάδα, τὴν ἀκηλίδωτον δάμαλιν, τὴν ἀσύγκριτον ἐν ἀνθρώποις, τὴν πάντων τῶν ποιημάτων Θεοῦ ἀνωτέραν· ὅπερ οὐδεὶς ἄλλος τῶν ἁγίων πεπίστευται.

Απίστευτα πράγματα! Αναγνωρίζουν τον αντιευαγγελικό και αιρετικό χαρακτήρα των αποφάσεων του Κολυμπαρίου αλλά... το προσυπογράφουν.

Ο δε κ. Χαραλάμπους σχολιάζει: "Δεν είναι ορθό να ερμηνεύσουμε το λόγο που ο Θεοφιλέστατος Καρπασίας υπέγραψε τις αποφάσεις της Συνόδου της Κρήτης". Γιατί δεν είναι ορθό κ. Χαραλάμπους; Μήπως γιατί τότε κι εσείς θα έπρεπε να πάρετε θέση; Αν δεν ήταν ορθό δεν θα υπήρχε η Ορθοδοξία είχε πει ο οσιακής βιωτής Φιλόθεος Ζερβάκος!

Ο Θεοφιλ. Καρπασίας δια την ‘’θεωρίαν των κλάδων’’ εις την Δήλωσιν του Τορόντο

Ο Θεοφιλ. Καρπασίας δια την ‘’θεωρίαν των κλάδων’’ εις την Δήλωσιν του Τορόντο

Του   Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Σε κείμενο του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Καρπασίας Χριστοφόρου, το οποίο τιτλοφορείται ‘’Υπόμνημα σχετικά με τα κείμενα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας’’*, το οποίο είχε κατατεθεί στη συνεδρία της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου στις 11 Φεβρουαρίου 2016, γίνεται σχολιασμός  και για την παράγραφο 5 της Δήλωσης του Τορόντο.  

 Η παράγραφος 5 της Δήλωσης του Τορόντο αναφέρει ότι «Οι εκκλησίες-μέλη του Π.Σ.Ε.  αναγνωρίζουν στις άλλες εκκλησίες στοιχεία της αληθούς εκκλησίας**».

Ο Ευαγγελιστής της Αγάπης και Ηγαπημένος Μαθητής:

 «Η Μετάσταση του αγίου Ιωάννου του Θεολόγου» (26 Σεπτεμβρίου)

Ο άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος, Απόστολος και Ευαγγελιστής

Ο Ιωάννης ήταν υιός του Ζεβεδαίου, ο οποίος ήταν ψαράς, και της Σαλώμης, της θυγατέρας του Ιωσήφ, του Μνήστορος της Υπεραγίας Θεοτόκου. Όταν τον κάλεσε ο Κύριος Ιησούς, παρευθύς ο Ιωάννης άφησε τον πατέρα του και τα δίχτυα του ψαρά και ακολούθησε, μαζί με τον αδελφό του Ιάκωβο, τον Χριστό.

Από τότε δεν χωρίστηκε πλέον από τον Κύριό του, μέχρι τέλους. Ήταν παρών μαζί με τον Πέτρο και τον Ιάκωβο στην ανάσταση της κόρης του Ιαείρου, όπως και στη Μεταμόρφωση του Κυρίου. Κατά τον Μυστικό Δείπνο ο Ιωάννης ανέπεσε στο στήθος του Ιησού.

Όταν όλοι οι άλλοι Απόστολοι είχαν εγκαταλείψει τον εσταυρωμένο Κύριο, ο Ιωάννης και η Υπεραγία Θεοτόκος παρέμειναν κάτω από τον Σταυρό. Κατόπιν, υπακούοντας στο θέλημα του Κυρίου, παρέλαβε σαν υιός την Θεοτόκο Μαρία στο σπίτι του και την υπηρετούσε επιμελώς μέχρι την Κοίμησή της.

Μετά από την Κοίμηση της Θεοτόκου, ο Ιωάννης πήγε με τον μαθητή του Πρόχορο στη Μικρά Ασία για να κηρύξει το

Ευαγγέλιο. Στην Έφεσο κυρίως, οπού έζησε, μόχθησε πολύ και μεγαλούργησε. Με το θεόπνευστο κήρυγμα και τα θαύ­ματά του πολλούς μετέστρεψε στη χριστιανική Πίστη και κλόνισε συθέμελα την ειδωλολατρία.

Οι οργισμένοι ειδωλολάτρες τον έστειλαν δέσμιο στη Ρώμη για να αντιμετωπίσει τον αυτοκράτορα Δομιτιανό. Αυτός τον βασάνισε ποικιλοτρόπως, αλλά ούτε το πικρό δηλητήριο που του έδω­σαν να πιει, ούτε το βραστό λάδι, μέσα στο οποίο τον έριξαν, κατάφεραν να τον κλονίσουν ή να τον βλάψουν.

Είναι επικίνδυνο να δογματίζουν κάποιοι για Κάρτες, βιομετρικά και σφραγίσματα!

σσ. Ἐπειδὴ κάποιοι μᾶς κατηγοροῦν γιὰ παραχάραξη τῆς Πίστεως καὶ ἀνακολουθία λόγων καὶ ἔργων παρουσιάζουμε ἕνα κείμενο ποὺ σὲ συνεργασία καὶ ἀπόλυτη συμφωνία μὲ τὸν μακαριστὸ θεολόγο Παναγιώτη Σημάτη εἶχε δημοσιευθεῖ ὑπὸ τὸ ὄνομά του τὸ 2019 ἐδῶ (ὅταν δηλαδὴ πολλοὶ ἀπὸ αὐτοὺς που τώρα σχετικὰ μὲ τὸ θέμα διαρρηγνύουν τὰ ἱμάτιά τους εὑρίσκοντο στὴν ἀγκαλιὰ τοῦ Μορφέως). Στὸ κείμενο αὐτὸ ὁ ἀναγνώστης θὰ διαπιστώσει ὅτι τίποτα δὲν ἄλλαξε σὲ αὐτὰ ποὺ λέγαμε καὶ λέμε, ἀγωνιζόμενοι -φυσικὰ πάντα μέσα στὶς ἀνθρώπινες ἀτελεῖς μας δυνατότητες- νὰ προβάλλουμε τὴν διδασκαλία τῆς Εκκλησίας. Μάλιστα τὰ ἐπιχειρήματα καὶ οἱ διαπιστώσεις τῆς χρονιᾶς ἐκείνης, ποὺ ἀκόμα δὲν εἶχε βγεῖ ἡ ἀπόφαση γιὰ τὶς νέες ταυτότητες, εἶναι τὰ ἴδια μὲ τώρα. Θέλουμε νὰ τονιστεῖ ἐδῶ καὶ κάτι ἀκόμα ὡς σημάδι τῆς σύγχυσης ποῦ ἐπικρατεῖ: Πολλοὶ ἀπὸ αὐτοὺς ποῦ μιλοῦν γιὰ τὶς ταυτότητες π.χ. οἱ Ἐσφιγμενῖτες οἱ Ματθαιϊκοὶ καὶ κάποιοι αὐτοχειροτόνητοι μιλοῦν γιὰ τὰ λόγια τοῦ ἁγ. Παϊσίου, ἐνῶ δὲν τὸν ἀναγνωρίζουν κὰν ὡς Ἅγιο καὶ τὸν κατηγοροῦν ὡς προδότη τῆς Πίστεως, βλ. ἐδῶ!!! Ἄλλοι δὲ ὑποστηρίζουν τὴν αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, δηλαδὴ τὸν διάβολο (διότι κάθε αἵρεση εἶναι τοῦ διαβόλου), ἀλλὰ εἶναι ἐναντίον τῆς ταυτότητος γιὰ νὰ μὴν ὑποταχθοῦμε στὸν διάβολο!!! Καὶ πρέπει νὰ προσέχουμε: Ἂν διδάσκουμε κάθε τόσο τὸν κόσμο ὅτι ἦρθε τὸ σφράγισμα ὲνῶ δὲν ἦρθε, ὅτα;ν πράγματι ἔρθει, κανεὶς δὲν θὰ μᾶς πιστέψει, ὅπως μὲ τὴν ἱστορία τοῦ ψεύτη βοσκοῦ.

αὐτοὶ ποὺ φωνάζουν πιὸ πολύ, συνήθως εἶναι αὐτοὶ ποὺ ἀρνοῦνται καὶ πρῶτοι

 

 ο ὑποτιθέμενος Γ.Ο.Χ. «Μοναχός Φώτιος», ὁ ὁποῖος δὲν διευκρινίζει κἂν σὲ ποιά μονὴ βρίσκεται ἢ βρισκόταν, ἢ ἔστω, ποὺ ἑδρεύει ὁ ἰδρυθείς ἀπὸ τὸν ἴδιον «Αγωνιστικός Ορθόδοξος Σύλλογος των Εσχάτων Καιρών “Ο Προφήτης Ηλίας”». 

      Ἂς προσέξουν μερικοί, ποὺ δογματίζουν αὐθαίρετα, στηριζόμενοι σὲ ἑρμηνεῖες κάποιων ἐκκλησιαστικῶν προσώπων, παραβλέποντας ὅμως τὰ βασικὰ καὶ μόνα ἀξιόπιστα, σίγουρα, καὶ σταθερὰ θεόπνευστα στοιχεῖα ποὺ μᾶς δίνει ἡ Ἀποκάλυψη περὶ Καρτῶν, βιομετρικῶν καὶ σφραγίσματος, μὴν καταντήσουν σὰν τοὺς Παλαιοημερολογίτες, ὅπως οἱ ἴδιοι οἱ Γ.Ο.Χ. περιγράφουν τὰ συμβαίνοντα στὸ χῶρο τους, στὸ παρακάτω δημοσίευμα:

 

ΕΝΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΤΑΣΗ ΤΗΣ Ι.Μ. ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ

 

Ο/Η Σταύρος Τ. είπε...

    Μαρίνο κάποιοι ψάχνουνε προφάσεις εν αμαρτίαις αλλά κι εσύ δεν υπάρχει λόγος να υποστηρίζεις τους Εσφιγμενίτες. Και δεν είναι μόνο το Θ.Ν.Π.

    Και την ένωση του 2014 την βρήκε μια χαρά ο Γεροντας Μεθόδιος (τότε δεν υπήρχε καμιά δικαστική ποινη για μολότοφ) ο οποίος διδασκε για αιρετικούς νεο/τες, αλλά ΕΝΩΘΗΚΕ τελικως με Κυπριανίτες …

    Ούτε τον Αυγουστο του 2017, που τους ζητήσατε με επίσημη επιστολή να βγούνε μπροστά, υπήρχε δικαστική ποινή

    Κι ενώ αντιδράει σφοδρα εδώ και δεκαετίες για σφραγισματα, κι εβαζε  οικογενειάρχες με δεκάδες μεριμνες και τρεχάματα, να ψάχνουνε ασφράγιστα προϊόντα, τα κινητά στο Μοναστήρι τώρα δίνουν και παίρνουνε.

    Ὅλο το σχόλιο ἐδῶ:

    Ἐπειδὴ ὑπῆρξαν ἐρωτήματα κατ’ ἀνάγκην ἀπαντοῦμε γενικὰ τὰ ἑξῆς:

Ἡ βάση μας γιὰ τὴν συζήτηση εἶναι ἡ Ἁγία Γραφή καὶ εἰδικὰ ἡ Ἀποκάλυψη. Οἱ γνῶμες-ἑρμηνεῖες τῶν Ἁγίων μᾶς προσφέρουν βοήθεια, ἀλλὰ δὲν εἶναι πάνω ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφή. Πολλοὶ Ἅγιοι δὲν συμφωνοῦσαν ἢ ὑπερέβαλαν σχετικὰ μὲ τὰ θέματα περὶ Ἀντιχρίστου, αὐτὸ ὅμως δὲν τοὺς κάνει λιγότερο Ἁγίους.

Ἡ Ἀποκάλυψη, λοιπόν, εἶναι ξεκάθαρη στὸ θέμα τοῦ σφραγίσματος: αὐτὸ θὰ δοθεῖ συγκεκριμένα στὸ δεξὶ χέρι ἢ στὸ μέτωπο, θὰ δοθεῖ ὅταν θὰ ἔχει ΟΧΙ ἁπλῶς ἔρθει, ἀλλὰ ἀφοῦ θὰ ἔχει φανερωθεῖ ὁ Ἀντίχριστος· θὰ ἔχει τότε ὁλοκληρωθεῖ ἡ ἀνοικοδόμηση (θὰ εἶναι λειτουργικὸς δηλαδὴ ὁ ναὸς στὸν ὁποῖος θὰ καθήσει ὡς ἄλλος «θεὸς» ὁ Ἀντίχριστος)· καί, βέβαια, θὰ ἔχουν προηγηθεῖ οἱ δύο προφῆτες, οἱ ὁποῖοι θὰ μᾶς ἀποκαλύψουν ποιός θὰ εἶναι καὶ στὴ συνέχεια θὰ θανατωθοῦν ἀπὸ αὐτόν.