Τότε αφού ο Οικουμενισμός και υπάρχει και επικίνδυνος είναι, εσείς γιατί δεν καταδικάζετε τους Οικουμενιστές και κοινωνείτε μαζί τους;

Οικουμενισμός και Αντιοικουμενισμός (Αντίκρουση ισχυρισμού ότι ο Οικουμενισμός είναι «ανύπαρκτος» ή «ακίνδυνος»)

 

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 30η Σεπτεμβρίου 2024 

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ

(Αντίκρουση ισχυρισμού ότι ο Οικουμενισμός είναι «ανύπαρκτος» ή «ακίνδυνος»)

      Το Γραφείο μας, στα 13 χρόνια της λειτουργίας του, μεταξύ των εκατοντάδων ανακοινώσεών του, συνέταξε και δημοσίευσε μια πληθώρα ανακοινώσεων και για το Οικουμενισμό, έχοντας την βεβαιότητα, μέσα από ενδελεχείς έρευνές μας και πάνω απ’ όλα τις γνώμες συγχρόνων αγίων, ευλαβών γερόντων και σύγχρονων επιφανών εκκλησιαστικών προσωπικοτήτων, ότι είναι αίρεση, παναίρεση και μάλιστα το πλέον δαιμονικό κακόδοξο σύστημα στην δισχιλιόχρονη ιστορική πορεία της Εκκλησίας, για τον απλούστατο λόγο, ότι δεν απορρίπτει τίποτε και δεν απολυτοποιεί τίποτε! Όλα είναι σχετικά. Δέχεται κάθε θρησκευτική πίστη ως μέρος της αλήθειας και η αλήθεια βρίσκεται στον συγκερασμό. Η ουσία και η δομή του είναι ο συγκρητισμός.

      Είναι γεγονός πως εδώ και έναν σχεδόν αιώνα ο Οικουμενισμός είναι παρών και στην Εκκλησία μας, ως τάσεις και περιρρέουσες απόψεις από συγκεκριμένα και συχνά επώνυμα και υψηλά ιστάμενα εκκλησιαστικά πρόσωπα, χωρίς ωστόσο να προχωρήσουν σε πλήρη αποδοχή και θεσμοθέτησή τους. Το γεγονός αυτό, όπως είναι φυσικό και υγιής αντίδραση μέσα στο εκκλησιαστικό σώμα, έγειρε και συνεχίζει να εγείρει αντιδράσεις, «βαπτίζοντας» οι θιασώτες του Οικουμενισμού, τους αντιδρώντες ως «αντιοικουμενιστές». Και το χειρότερο: εκτοξεύουν εναντίον τους απαράδεκτους χαρακτηρισμούς, όπως «συντηρητικούς», «σκοταδιστές», «ακραίους», «φανατικούς», «φονταμενταλιστές», κλπ! Χρησιμοποιούν δυστυχώς τις ίδιες «ετικέτες» με τους προωθητές της σύγχρονης εφιαλτικής Woke ατζέντας, σε όποιον διαφωνεί και αντιτίθεται στις ιδέες και τους στόχους της.

ΑΓΑΠΗ ΤΟ ΣΩΤΗΡΙΟ «ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ», μία ψυχωφελής ιστορία από την Κίνα!

                          

Πριν από πολύ καιρό στην Κίνα, μια κοπέλα παντρεύτηκε και πήγε να ζήσει με τον σύζυγό της στο σπίτι της πεθεράς της.

Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, η κοπέλα διαπίστωσε ότι δεν μπορούσε να συμβιώσει με την πεθερά της. Ο χαρακτήρας τους ήταν πολύ διαφορετικός, και η κοπέλα εκνευριζόταν από πολλές από τις συνήθειες της πεθεράς της. Επιπλέον, η πεθερά επέκρινε διαρκώς τη κοπέλα.

Ο καιρός περνούσε αλλά η κοπέλα και η πεθερά συνέχιζαν να τσακώνονται και να διαφωνούν. Όμως αυτό που έκανε την κατάσταση ακόμη χειρότερη ήταν ότι σύμφωνα με την αρχαία κινεζική παράδοση, η κοπέλα έπρεπε να υπακούει την πεθερά και να εκπληρώνει την κάθε επιθυμία της. Η ένταση και τα νεύρα στο σπίτι προκαλούσαν θλίψη στον άτυχο σύζυγο.

Η κοπέλα δεν μπορούσε να υπομένει άλλο την κακή διάθεση και την καταπίεση της πεθεράς της, και αποφάσισε να κάνει κάτι γι’ αυτό.

Πήγε και συνάντησε ένα καλό φίλο του πατέρα της, τον Huang, ο οποίος πουλούσε βότανα. Του περιέγραψε την κατάσταση και του ζήτησε να της δώσει κάποιο δηλητήριο, έτσι ώστε να λύσει το πρόβλημα μια για πάντα. Ο Huang σκέφτηκε για λίγο, και μετά είπε: ”Θα σε βοηθήσω να λύσεις το πρόβλημά σου, αλλά θα πρέπει να με ακούσεις προσεκτικά και να κάνεις ότι σου πω”.

Αγ. Γρηγόριος ο Φωτιστής της Αρμενίας

    

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

Η Αρμενία υπήρξε σημαντική κοιτίδα του Χριστιανισμού κατά τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες. Σύμφωνα με την παράδοση, οι πρώτοι που έφεραν το χριστιανικό μήνυμα στις χώρες του Καυκάσου, ήταν οι απόστολοι Θαδδαίος και Βαρθολομαίος. Αλλά οι διωγμοί εκ μέρους των ειδωλολατρών ηγεμόνων της περιοχής δεν επέτρεψαν να αναπτυχθούν ιδιαίτερα οι εκεί χριστιανικές κοινότητες. Αυτά μέχρι την εμφάνιση του αγίου Γρηγορίου, ο οποίος έλαβε την προσωνυμία του Φωτιστή της Αρμενίας.

Έζησε στα χρόνια που αυτοκράτορας ήταν ο Διοκλητιανός (284-305), ο πλέον φανατικός και θρησκομανής ρωμαίος αυτοκράτορας, ο μεγαλύτερος διώκτης των Χριστιανών. Ήταν Πάρθος στην καταγωγή και γόνος επιφανούς οικογένειας. Ο πατέρας του ονομάζονταν Ανάκ και ήταν συγγενής του βασιλιά της Αρμενίας Κουσαρώ, ενός φανατικού ειδωλολάτρη και σφοδρού διώκτη των Χριστιανών. Χιλιάδες Χριστιανοί συνελήφθησαν, βασανίστηκαν και βρήκαν τραγικό θάνατο από τους δημίους του.

Ο Γρηγόριος κατηχήθηκε στην χριστιανική πίστη και βαπτίστηκε Χριστιανός. Παράλληλα δε έλαβε σπουδαία μόρφωση, λόγω της ευγενικής και πλούσιας οικογένειάς του. Επίσης διακρίνονταν για την ευσέβειά του και τον ενάρετο βίο του και γι’ αυτό έχαιρε μεγάλης εκτιμήσεως από τους συμπατριώτες του.

EMΜANUEL TODD : Η θρησκεία διαμορφώνει προσωπικότητες και ενώνει την κοινωνία

Εμ. Τοντ: «Οι άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν ότι η απουσία θρησκείας τους μειώνει. Και είναι ένας άθεος που σας το λέει αυτό… Με λύπη ανακαλύπτουμε ότι το μεμονωμένο άτομο συρρικνώνεται, παρόλο που αφοσιώνεται στην «προσωπική του ανάπτυξη».

 

EΜ. TODD[i]: Η θρησκεία διαμορφώνει 

προσωπικότητες και ενώνει την κοινωνία

Συνέντευξη στην Eugénie Bastié - Le Figaro     

LE FIGARO. – Μόλις τον Ιανουάριο μας αιφνιδιάσαμε με ένα δοκίμιο 350 σελίδων για την Ήττα της Δύσης και σας βρίσκουμε μαζί με το Γραφικό Τρόμο[ii] σε ένα κόμικ[iii] που παρουσιάζει τη δουλειά σας για τα οικογενειακά συστήματα. Μπορείτε να μας συνοψίσετε τα συμπεράσματά σας;

ΕΜΜΑΝΟΥΕΛ ΤΟΝΤ. - Ας πούμε για να απλοποιήσω ότι έχω ορίσει τέσσερα μεγάλα οικογενειακά συστήματα, τα οποία αντιστοιχούν στις τέσσερις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες Γαλλία, Γερμανία, Αγγλία και, βέβαια, Ρωσία. 

Πρώτα η Γαλλία. Πάρτε μια αγροτική οικογένεια στο Λεκανοπέδιο του Παρισιού τον 18ο αιώνα: τα παιδιά, όταν ενηλικιωθούν, φεύγουν για να ιδρύσουν ένα ανεξάρτητο νοικοκυριό. Δεν υπάρχουν ποτέ δύο ενήλικες γενιές μαζί κάτω από την ίδια στέγη. Είναι η πυρηνική οικογένεια[iv] που έχει όλες τις εμφανίσεις της σύγχρονης οικογένειας. Σε αυτό προστίθεται η ισότητα των παιδιών ως προς την κληρονομικότητα μεταξύ αγοριών και κοριτσιών, που κληρονομήθηκε από τη Ρώμη. Αυτή είναι η παράδοση του Λεκανοπεδίου του Παρισιού, που επικρατεί από πριν την Επανάσταση. Οι θεμελιώδεις αξίες του είναι η ελευθερία (των παιδιών) και η ισότητα (των αδελφών ανεξαρτήτως φύλου). 

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΛΟΥΚΑ [:Λουκά 6, 32-36] ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΗΣ ΔΙΑΓΩΓΗΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ΛΟΥΚΑ [:Λουκά 6, 32-36]    

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΗΣ ΔΙΑΓΩΓΗΣ

 [Με αφορμή το εδάφιο: «Καθὼς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως(:Όπως θέλετε να σας συμπεριφέρονται και να σας κάνουν οι άνθρωποι, έτσι ακριβώς να συμπεριφέρεστε κι εσείς σ’ αυτούς και να τους κάνετε τα ίδια)» -Λουκά 6,31].

    Εκείνος που έπλασε με ξεχωριστή φροντίδα τις καρδιές μας, που παρατηρεί όλα τα έργα μας[Ψαλμ.32,15: «Ἐξ ἑτοίμου κατοικητηρίου αὐτοῦ ἐπέβλεψεν ἐπὶ πάντας τοὺς κατοικοῦντας τὴν γῆν, ὁ  πλάσας κατὰ μόνας τὰς καρδίας αὐτῶν, ὁ συνιεὶς πάντα τὰ ἔργα αὐτῶν(:Από το μεγαλοπρεπές και ασάλευτα ετοιμασμένο ουράνιο κατοικητήριό Του έριξε το παντέφορο βλέμμα Του σε όλους τους κατοίκους της γης και παρακολουθεί αυτούς και όλα τα έργα τους. Τα παρακολουθεί με τρόπο αλάνθαστο, Αυτός που μόνος χωρίς την βοήθεια κανενός έπλασε τις καρδιές τους και ο Οποίος κατανοεί τα έργα τους σε όλο τους το βάθος και το πλάτος, γνωρίζοντας και αυτά ακόμη τα μυστικά ελατήρια από τα οποία προήλθαν αυτά)»], που εμφανίστηκε σε εμάς με σάρκα και καταξίωσε να γίνει διδάσκαλός μας, εκείνα ζητεί από μας τώρα που τα αναπλάττει, αφού παρεφθάρησαν, όσα αρχικά πλάθοντάς μας ενέβαλε στις ψυχές μας. Διότι στην αρχή μαζί έπλασε κατάλληλα προς την μέλλουσα διδασκαλία και ύστερα αποδίδει την διδασκαλία κατάλληλη προς την από την αρχή πλάση, μην κάνοντας τίποτε άλλο παρά ανακαθαίροντας την καλλονή του πλάσματος που είχε αμαυρωθεί με την πρόσληψη της αμαρτίας.

    Και αυτό δείχνει περισσότερο από όλα η σήμερα αναγιγνωσκόμενη και προβαλλόμενη από μας για ερμηνεία περικοπή του Ευαγγελίου· διότι, λέγει: «Καθὼς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως (:Όπως θέλετε να σας συμπεριφέρονται και να σας κάνουν οι άνθρωποι, έτσι ακριβώς να συμπεριφέρεστε κι εσείς σ’ αυτούς και να τους κάνετε τα ίδια)» [Λουκά 6,31]. Καλώς προείπε ο προφήτης Ησαΐας ότι «λόγον συντετμημένον Κύριος ποιήσει ἐν τῇ οἰκουμένῃ ὅλῃ(:την σταθερή απόφαση Του για τιμωρία του κακού και επιβράβευση του καλού θα την πραγματοποιήσει για ολόκληρη την οικουμένη)». [Ησ. 10,23].

ΟΧΙ ΚΟΙΝΟΣ ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΠΑΣΧΑ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΑΙ ΠΑΠΙΚΩΝ!

                     

Μόνον μὲ τὴν ἐπιστροφὴν εἰς τὴν ἀλήθειαν  τῆς κοινῆς παραδόσεως τῶν 7 Οἰκουμενικῶν Συνόδων  ὁ κοινὸς ἑορτασμὸς τοῦ Πάσχα

 

ΟΧΙ ΚΟΙΝΟΣ ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΠΑΣΧΑ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΑΙ ΠΑΠΙΚΩΝ!

 

Τὸ Φανάρι εἶναι πρόθυμον νὰ ἐγκαταλείψη τὴν ὄντως ἀληθινὴν πίστιν τῶν Ὀρθοδόξων καὶ νὰ τὴν ἀντικαταστήση μὲ τοὺς μύθους τῶν Λατίνων, ὥστε νὰ ἔχη κάτι κοινὸν νὰ ἑορτάση μετ’ αὐτῶν;

 

Γράφει ὁ κ. Λέων Μπράνγκ, Δρ. Θεολογίας

   Ἡ πρόσφατη Σύνοδος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἀπὸ τῆς 1ης μέχρι καὶ τῆς 3ης Σεπτεμβρίου 2024 ἀναφέρθηκε μεταξὺ τῶν ἄλλων στὸν προγραμματισμένο γιὰ τὰ τέλη Μαΐου 2025 ἑορτασμὸ τῶν 1700 ἐτῶν ἀπὸ τὴν Α΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο τῆς Νικαίας παρουσίᾳ τοῦ Πάπα Φραγκίσκου. Καὶ ἐφόσον οἱ θεοφόροι Πατέρες αὐτῆς τῆς Συνόδου ἀσχολήθηκαν καὶ μὲ τὸ ζήτημα τῆς ρύθμισης τῆς ἡμερομηνίας ἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα, ἡ ἀνακοίνωση τῆς Πατριαρχικῆς Συνόδου ὑπογραμμίζει τὰ ἑξῆς: «Ἐν τῷ πνεύματι τούτῳ, ἐκφράζεται ὁμοθυμαδὸν ἡ εὐχὴ ὁ κοινὸς ἑορτασμὸς τοῦ Πάσχα κατὰ τὸ ἑπόμενον ἔτος ὑπὸ τῆς Ἀνατολικῆς καὶ Δυτικῆς Χριστιανοσύνης, νὰ μὴ ἀποτελέση μίαν εὐτυχῆ ἁπλῶς σύμπτωσιν, ἀλλὰ τὴν ἀπαρχὴν τῆς καθιερώσεως κοινῆς ἡμερομηνίας διὰ τὸν ἑορτασμὸν του κατ’ ἔτος, συμφώνως πρὸς τὸ Πασχάλιον τῆς καθ’ ἡμᾶς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας». Αὐτὴ ἡ εὐχὴ γιὰ ἕνα κοινὸ ἑορτασμὸ τοῦ Πάσχα ἀπὸ τὸ 2025 καὶ στὸ ἑξῆς μεταξὺ Ὀρθοδόξων καὶ Ρωμαιοκαθολικῶν δημιούργησε μία μεγάλη ἀναστάτωση σὲ πολλοὺς πιστούς, ὅπως φαίνεται ἀπὸ πάμπολλες ἀναφορὲς σὲ συζητήσεις καὶ ἄρθρα μὲ τὸ θέμα αὐτό.

   Μία γρήγορη ἀνάγνωση αὐτῆς τῆς εὐχῆς ποὺ ἐκφράζεται ἀπὸ τὴν Πατριαρχικὴ Σύνοδο πείθει τὸν καλοπροαίρετο ἀναγνώστη, νὰ ἐκφράσει συγχαρητήρια στὰ μέλη αὐτῆς τῆς Συνόδου. Διότι προφανῶς μέσα στὸ πνεῦμα τῶν Θεοφόρων Πατέρων τῆς Νικαίας, οἱ ὁποῖοι εἰσήγαγαν μία κοινὴ  ἡμερομηνία ἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα, ἐκεῖνα ἐπὶ τέλους ἐπιθυμοῦν νὰ θέσουν τέρμα στὴ διαίρεση καὶ νὰ προωθήσουν τὴν ἑνότητα ὁλόκληρης τῆς χριστιανοσύνης στὸν κοινὸ ἑορτασμὸ τοῦ Πάσχα. Μόνο ἡ διατύπωση «συμφώνως πρὸς τὸ Πασχάλιον τῆς καθ’ ἡμᾶς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας» μειώνει κάπως αὐτὴ τὴν τόσο θετικὴ εἰκόνα. Παραξενεύεται καὶ ἀναρωτιέται κανείς, γιατί ἐδῶ ἡ ἐπιμονὴ στὸ Πασχάλιον τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας; Δυστυχῶς δὲν μᾶς τὸ ἐξηγεῖ ἡ ἀνακοίνωση.

Πολλοί θέλουν να γίνουν ήρωες, αλλά λίγοι θέλουν να γίνουν άγιοι..! Γιατί;

  

Στάρετς Ilie Nozdrin της Όπτινα, (Старец Илий Ноздрин)

Πηγή 

Γιατί ο πατρ. Βαρθολομαίος είναι αιρετικός...

Φυλλάδιο για τον πατρ. Βαρθολομαίο που κυκλοφόρησε σήμερα σε Νέα Σμύρνη, Παλαιό Φάληρο, Άγιο Δημήτριο και Αργυρούπολη.

Πηγή

Ὁ Θεός Πατήρ εἶναι γέρων;

 Κάποιοι  "ειδικοί" όμως, που, ό,τι κάνουν, το κάνουν κρυφά και με θρασύτητα κατηγορούν τους άλλους ότι "θεολογούν ιδιωτικά" διδάσκουν αλλότρια.

 

Ὁ Θεός Πατήρ εἶναι γέρων;

† Ο Μητροπολίτης Ἀντινόης Παντελεήμων

Ἐπιθυμῶ ταπεινὰ νὰ διευκρινίσω τὸ σοβαρὸ ζήτημα τῆς παράστασης τῆς Ἁγίας Τριάδας καὶ ὅλως ἰδιαιτέρως στὴν ἀπεικόνιση τοῦ Θεοῦ Πατέρα ὡς γέρου.

Ἡ Ὀρθόδοξος ἀπεικόνιση τῆς Ἁγίας Τριάδας εἶναι ἡ παράσταση τῆς Φιλοξενίας τῶν τριῶν Ἀγγέλων ἀπὸ τὸν Πατριάρχη Ἀβραάμ. Αὐτὴ εἶναι ἡ πιὸ ὀρθὴ εἰκόνα τῆς Ἁγίας Τριάδας.

Ὁ Πατριάρχης Ἀβραὰμ ὑποδέχεται τοὺς τρεῖς ἄνδρες-ἀγγέλους καὶ τοὺς προσφωνεῖ ὡς ἕνα Κύριον. Δὲν τοὺς ἀπευθύνεται μὲ τὸ πληθυντικὸ «Κύριοι», ἀλλὰ μὲ τὸ «Κύριε». Κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπον ἐξέφραζε τὸ τρισυπόστατο τῆς μιᾶς Θεότητος. Τὸ γεγονὸς ὅτι οἱ τρεῖς Ἄγγελοι ἐμφανίζονται ὡς νέοι, τονίζεται τὸ ἄναρχο καὶ τὸ συναΐδιο τῶν τριῶν Προσώπων. Κανένας δὲν διαφέρει χρονικὰ ἀπὸ τὸν ἄλλον.

Στὴν Τριαδικὴ Θεότητα δὲν ὑπάρχει κάποιο χρονικὸ διάστημα ποὺ νὰ ὑφίσταται μεταξὺ τῶν τριῶν Προσώπων.

Ένας από τους μεγαλύτερους τυχοδιώκτες της ιστορίας: Ο Ανδρόνικος Κομνηνός

Ο τυχοδιώκτης Αυτοκράτορας Ανδρόνικος Κομνηνός. Μία διδακτική ιστορία για το τί συμβαίνιε όταν η ικανότητα συνοδεύεται από την υπεροψία.

Στην ιστορία της φυλής μας καταγράφηκαν (και καταγράφονται έως σήμερα) πολλοί τυχοδιώκτες. Ιδιαίτερη θέση κατέχει όμως ο Ανδρόνικος Κομνηνός, γιος του Ισαάκιου του Συνωμότη, αδελφού του αυτοκράτορα Ιωάννη Β. Ο πατέρας του Ανδρόνικου και ο μεγαλύτερος αδελφός του, Ιωάννης, κατέφυγαν στους μουσουλμάνους. Ο ίδιος μεγάλωσε μαζί με τον ξάδελφό του Μανουήλ. Ο Ανδρόνικος ήταν ψηλός, δυνατός, όμορφος με βαθυπράσινα μάτια, έξυπνος, ρήτορας, μαικήνας, τολμηρός, μορφωμένος, φιλόδοξος, γυναικοκατακτητής. Οι δυο Κομνηνοί ήταν αχώριστοι μέχρι που ο Μανουήλ έγινε αυτοκράτορας οπότε ο Ανδρόνικος μετατράπηκε σε πιθανό εχθρό, έναν φθονερό αντίζηλο.

Ενώ ο Μανουήλ επέστρεφε στην Πόλη για την επίσημη τελετή στέψης, ο Ανδρόνικος αιχμαλωτίστηκε κυνηγώντας σε εχθρικά εδάφη. Ο Μανουήλ, αφού στέφθηκε, παντρεύτηκε την κόμισσα Βέρθα και έκαμαν μια κόρη, τη Μαρία. Συνάμα ο Μανουήλ ανέπτυξε την πολιτική των γάμων, έκλεινε συμμαχίες με γάμους με ξαδέλφη ή ανιψιά. Κομνηνές πριγκίπισσες βασίλευαν στην Ουγγαρία, στην Αυστρία, στη Σερβία, στην Ιερουσαλήμ και αλλού. Ο αυτοκράτορας ερωτεύτηκε παράφορα τη Θεοδώρα Κομνηνή, 14 χρονών, κόρη αδελφής του, που έγινε επίσημη ερωμένη του. Ο Πατριάρχης άδικα διαμαρτυρόταν για αμαρτία, αιμομιξία. Τελικά η Θεοδώρα το έσκασε με τον Αλαμανό Ερρίκο.

Ο αιχμάλωτος Ανδρόνικος μεταφέρθηκε μπροστά στον σουλτάνο του Ικονίου, Μασούντ, όπου συνάντησε τον αυτομολήσαντα αδελφό του Ιωάννη (τώρα μουσουλμάνο Τζελέπη) που παντρεύτηκε την κόρη του Μασούντ. Έμεινε εκεί 3 χρόνια πριν επιστρέψει. Ενώ είναι παντρεμένος με 2 παιδιά, έγινε εραστής της γοητευτικής χήρας Ευδοκίας Κομνηνού, κόρης ξαδέλφου του, κάτι που ενόχλησε τον Μανουήλ. Το θεώρησε πρόκληση και αυθάδεια.

Ο γλυκύς Όσιος Ισαάκ ο Σύρος

        

Ἀπολυτίκιον

Ήχος πλ. α΄. Τον συνάναρχον Λόγον.

Αρετών ταις ακτίσι καταλαμπόμενος, της εν Χριστώ πολιτείας φωστήε πολύφωτος, θεοφόρε Ισαάκ ώφθης εν Πνεύματι, και κατευθύνεις ασφαλώς, σωτηρίας προς οδόν, διδάγμασι θεοπνεύστοις, τους ευφημούντας σε Πάτερ, ως του Χριστού θείον θεράποντα.

Κοντάκιον

Ήχος πλ. δ΄. Τη υπερμάχω.

Τη ισαγγέλω πολιτεία σου, μακάριε, του Παρακλήτου ανεδείχθης θείον όργανον, Ισαάκ, και μοναζόντων τύπος εν πάσιν, αλλ' ως χάριτος της θείας ενδιαίτημα, χάριν αίτησαι ημίν και φως ουράνιον, τοις βοώσι σοι, χαίροις, Πάτερ θεόσοφε.

Μεγαλυνάριον

Χαίροις ησυχίας θείος κανών, χαίροις μοναζόντων, ο διδάσκαλος ο σοφός, χαίροις ο παρέχων, τα πρόσφορα εκάστω, της χάριτος τω λόγω, Ισαάκ Όσιε.

    

Όσιος Ισαάκ ο Σύρος : Ο λόγος του διώχνει τα κόμπλεξ!

Ο Όσιος Ισαάκ γεννήθηκε στις αρχές του 7ου αιώνα, στο Μπέιτ Κατραγιέ, στην περιοχή του Κατάρ, στην νότια άκρη του Περσικού Κόλπου.

Και ενώ οι ορθόδοξοι στην Ελλάδα επιμένουν στις εκκλησιαστικά πρωτάκουστες "οικονομίες" και κυβισθήσεις, στην Γερμανία οι Ορθόδοξοι προδίδουν σταθερά!

Το ACK στη Βάδη-Βυρτεμβέργη εκλέγει νέο διοικητικό συμβούλιο και αποδέχεται ομόφωνα τη Νέα Αποστολική Εκκλησία ως πλήρες μέλος

Ο π.  Κωνσταντίνος Μίρον συνεχάρη τον Φρίντριχ και εξέφρασε τη χαρά του για την εκλογή ενός Χριστιανού Μεθοδιστή στο γραφείο της προεδρίας: Η νέα έδρα δείχνει «πόσο πολύχρωμος και ποικιλόμορφος είναι ο οικουμενισμός στη Γερμανία».

Στουτγάρδη/Ρόιτλινγκεν (27 Σεπτεμβρίου 2024). Η Ομάδα Εργασίας των Χριστιανικών Εκκλησιών (ACK) στη Βάδη-Βυρτεμβέργη εξέλεξε νέο διοικητικό συμβούλιο στην 103η γενική της συνέλευση την Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου στο Reutlingen.

Το νεοεκλεγμένο συμβούλιο του ACK στη Βάδη-Βυρτεμβέργη στη φθινοπωρινή συνεδρίαση της συνέλευσης των αντιπροσώπων (Φωτογραφία: ACK Baden-Württemberg).

Η νέα πρόεδρος είναι η Heike Friedrich, διευθύντρια της τεχνικής σχολής κοινωνικής εκπαίδευσης στην Καρλσρούη. Ο μακροχρόνιος εκπρόσωπος της Ενωμένης Μεθοδιστικής Εκκλησίας είναι μέλος του συμβουλίου της ACK από το 2021. Αυτό σημαίνει ότι για πρώτη φορά μια γυναίκα βρίσκεται επικεφαλής του ACK στη Βάδη-Βυρτεμβέργη. Παράλληλα, για πρώτη φορά, εθελοντική εκπρόσωπος της εκκλησίας-μέλος της. Ως πρόεδρος του ACK, η Heike Friedrich διαδέχεται τον Ελληνορθόδοξο Αρχιερέα Δημήτριο Κατσάνο, ο οποίος μαζί με τον ρωμαιοκαθολικό Dr. Ο Heinz Detlef Stäps (επισκοπή Rottenburg-Stuttgart) αποχωρεί από το διοικητικό συμβούλιο μετά από έξι χρόνια. 

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος, «Γίνεσθε οἰκτίρμονες» ( Κυριακή Β΄ Λουκά)

                                 

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ΛΟΥΚΑ [: Λουκά 6,31-36]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου σχετικά με την ευαγγελική περικοπή της Κυριακής Β΄ Λουκά με θέμα:

«Γίνεσθε οἰκτίρμονες»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 1-10-2000] (Β 423), έκδοσις Β΄

       Η ευαγγελική διδασκαλία του πνευματικού βίου, αγαπητοί μου, είναι ανύποπτα ανωτέρα από κάθε άλλη ανθρώπινη διδασκαλία, κυρίως φιλοσοφική διδασκαλία, που θέλει να διορθώσει τον πνευματικό βίο του ανθρώπου.Έτσι, ο Χριστός, ο Κύριός μας, για να μας υπενθυμίσει το «κατ’εἰκόνα» και να ανορθώσει το «καθ’ ὁμοίωσιν», μας έδωσε και την ηθικήν διδασκαλίαν. Διακρίνομε δηλαδή τόσο την δογματικήν διδασκαλίαν, όσο και την ηθικήν διδασκαλίαν. Γιατί αυτό συνιστά τον σκοπό της ανθρωπίνης υπάρξεως· η ηθική διδασκαλία. Είναι ο δρόμος. Δεν είναι το τέρμα. Είναι ο δρόμος που θα μας οδηγήσει εις το να δεχθούμε, ό,τι ο Θεός έχει ετοιμάσει για μας. Και κυρίως είναι η θέωσις.

       Έτσι ο Κύριος εισάγει την έννοια της φιλανθρωπίας, με την κυριολεκτική, θα λέγαμε, σημασία και μας προτρέπει: «Ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν καὶ ἀγαθοποιεῖτε καὶ δανείζετε μηδὲν ἀπελπίζοντες, καὶ ἔσται ὁ μισθὸς ὑμῶν πολύς, καὶ ἔσεσθε υἱοὶ ὑψίστου, ὅτι αὐτὸς χρηστός ἐστιν ἐπὶ τοὺς ἀχαρίστους καὶ πονηρούς. Γίνεσθε οὖν οἰκτίρμονες».

   Αυτά ακούσαμε, στη σημερινή ευαγγελική περικοπή, αγαπητοί μου. Αδιάφορον της ηθικής στάθμης του άλλου, όποιος και να είναι αυτός, οφείλεις συ να τον αγαπάς και να τον φροντίζεις με κάθε τρόπο. Αυτές οι ηθικές θέσεις ήταν άγνωστες, αγαπητοί, εις τον αρχαίον κόσμον, που στο βάθος ήταν άσπλαχνος και σκληρός. Κανένα φιλανθρωπικόν ίδρυμα δεν υπήρχε στην αρχαιότητα. 

Κυριακή Β΄ Λουκά - Ερμηνεία της Ευαγγελικής περικοπής από τον Ιερό Χρυσόστομο

 

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ΛΟΥΚΑ [: Λουκ. 6,31-36]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΤΟΛΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΟΝ

    «Ἠκούσατε ὅτι ἐῤῥέθη, ὀφθαλμὸν ἀντὶ ὀφθαλμοῦ καὶ ὀδόντα ἀντὶ ὀδόντος·Ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν μὴ ἀντιστῆναι τῷ πονηρῷ· ἀλλ᾿ ὅστις σε ῥαπίσει ἐπὶ τὴν δεξιὰν σιαγόνα, στρέψον αὐτῷ καὶ τὴν ἄλλην·καὶ τῷ θέλοντί σοι κριθῆναι καὶ τὸν χιτῶνά σου λαβεῖν, ἄφες αὐτῷ καὶ τὸ ἱμάτιον

(:Ακούσατε ότι έχει λεχθεί: ‘’Εκείνος που πλήγωσε και τραυμάτισε κάποιον πρέπει να δώσει ένα μάτι του για το μάτι που έβλαψε, και ένα δόντι του για το δόντι που έσπασε ή πέταξε έξω με το χτύπημά του’’. Εγώ όμως σας λέω να μην προβάλετε αντίσταση στον Πονηρό, που χρησιμοποιεί ως όργανό του, εκείνον που σας βλάπτει. Αλλά όποιος σε ραπίσει στο σαγόνι σου από το δεξιό μέρος, στρέψε σε αυτόν και το άλλο μέρος, για να το ραπίσει κι αυτό. Και σε εκείνον που θέλει να κάνει δίκη μαζί σου και να σου πάρει το πουκάμισο, άφησέ του και το πανωφόρι σου)»[Ματθ.5,38-40].

     Βλέπεις ότι δεν εννοούσε τον ίδιο τον οφθαλμό μας προηγουμένως, όταν νομοθετούσε να βγάζουμε τον οφθαλμό που μας σκανδαλίζει [Ματθ. 5,29: «εἰ δὲ ὁ ὀφθαλμός σου ὁ δεξιὸς σκανδαλίζει σε, ἔξελε αὐτὸν καὶ βάλε ἀπὸ σοῦ· συμφέρει γάρ σοι ἵνα ἀπόληται ἓν τῶν μελῶν σου καὶ μὴ ὅλον τὸ σῶμα σου βληθῇ εἰς γέενναν (:Κι αν κάποιο πρόσωπο που είναι χρήσιμο, φιλικό και αγαπητό σε σένα σαν το δεξί  σου μάτι σου γίνεται αφορμή εμπαθούς επιθυμίας και αμαρτίας, χωρίσου οριστικά απ’ αυτό και πέταξέ το μακριά από σένα˙ όπως θα έκανες και με το μάτι σου, εάν κινδύνευε να πάθει και να βλαφτεί απ’ αυτό όλο το σώμα σου· διότι σε συμφέρει να χαθεί ένα από τα μέλη σου και να μη ριχτεί όλο το σώμα σου στη φωτιά της κολάσεως. Σε συμφέρει να στερηθείς τη φιλία και τη χρησιμότητα του προσώπου αυτού και να μη ριχτείς μαζί με εκείνο στη φωτιά της κολάσεως)»], αλλά έκανε λόγο για εκείνους που μας βλάπτουν με τη φιλία τους και μας ρίπτουν στο βάραθρο της απώλειας. Πραγματικά, Αυτός που τονίζει εδώ με τόση έμφαση και δεν επιτρέπει να αφαιρεί ως ανταπόδοση κάποιος τον οφθαλμό ακόμα και εκείνου που του βγάζει τον δικό του, πώς είναι δυνατόν να νομοθέτησε να βγάζουμε τον δικό μας οφθαλμό;

Ὁ Ὅσιος Χαρίτων ὁ Ὁμολογητής

 
Τῆς γῆς πατήσας τάς τρυφὰς ὁ Χαρίτων,
Κατατρυφᾷ νῦν οὐρανοῦ τῶν χαρίτων.
Εἰκάδι ὀγδοάτῃ Χαρίτων θάνε γήραϊ μακρῷ.

Κατεῖχε μεγάλη κοινωνικὴ θέση στὸ Ἰκόνιο, ἀλλὰ καὶ μεγάλες χριστιανικὲς ἀρετές.


Ὅταν, λοιπόν, ὁ αὐτοκράτωρ Αὐρηλιανὸς (270 – 275) ἐξέδωσε διάταγμα κατὰ τῶν χριστιανῶν, ὁ ἔπαρχος Ἰκονίου συνέλαβε τὸν Χαρίτωνα ἀπὸ τοὺς πρώτους. Τὰ βασανιστήρια ποὺ ὑπέστη ἦταν σκληρά. Ὅμως ὁ Χαρίτων ἔμεινε ἀμετακίνητος στὴν πίστη του.

Στὸ διάστημα δὲ ποὺ βρισκόταν στὴ φυλακή, ὁ Αὐρηλιανὸς δολοφονήθηκε. Ὁ Διάδοχός του Πρόβος σταμάτησε τὸ διωγμὸ κατὰ τῆς Ἐκκλησίας καὶ ὁ Χαρίτων ἀπελευθερώθηκε.

Ἀποφάσισε, τότε, νὰ πάει προσκυνητὴς στὰ Ἱεροσόλυμα. Ἀλλὰ στὸν δρόμο συνελήφθη ἀπὸ λῃστές, ποὺ τὸν ὁδήγησαν στὸ κρησφύγετό τους. Ὅταν ἔφθασαν στὴ σπηλιά τους, ἔφαγαν καὶ ἤπιαν. Ἀλλὰ τὸ κρασὶ ἦταν δηλητηριασμένο καὶ πέθαναν ὅλοι. Τότε, ἡ σπηλιὰ ἐκείνη τῶν λῃστῶν μετατράπηκε ἀπὸ τὸν Ὅσιο σὲ ἐκκλησία τοῦ θεοῦ.

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΛΟΥΚΑ [: Β΄ Koρ. 1, 21-24 και 2, 1-4] ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ΛΟΥΚΑ [:Β΄ Koρ. 1, 21-24 και 2, 1-4]

 ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

        […]«Ὁ δὲ βεβαιῶν ἡμᾶς σὺν ὑμῖν εἰς Χριστὸν καὶ χρίσας ἡμᾶς Θεός, ὁ καὶ σφραγισάμενος ἡμᾶς καὶ δοὺς τὸν ἀῤῥαβῶνα τοῦ Πνεύματος ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν (:Εκείνος δε ο Οποίος δίδει την ακλόνητη και βέβαιη πεποίθηση σε μας μαζί με σας, ώστε να μένουμε πιστοί στον Χριστό και ο Οποίος μας έχρισε με το Άγιο Πνεύμα, είναι ο Θεός. Αυτός και έβαλε την σφραγίδα Του επάνω μας, για να δείξει ότι είμαστε δικοί Του και έδωσε το Πνεύμα Του το Άγιο στις καρδιές μας ως προκαταβολή και εγγύηση για όλα όσα μας έχει υποσχεθεί)»[Β΄Κορ.1,21-22].

     Πάλι από τα περασμένα επιβεβαιώνει τα μέλλοντα. Γιατί εάν Αυτός είναι που μας κρατά σταθερούς στην πίστη μας προς τον Χριστό, δηλαδή, Εκείνος που δε μας αφήνει να παρασαλευτούμε από την πίστη μας στον Χριστό, και είναι Αυτός που μας έχρισε και έδωσε στις καρδιές μας το Άγιο Πνεύμα, πώς δεν θα μας δώσει και την ρίζα και την πηγή, δηλαδή την αληθή γνώση για Αυτόν, τη μετάληψη του Αγίου Πνεύματος, πώς δεν θα μας δώσει τα όσα προέρχονται από αυτά; Γιατί, εάν εκείνα δίνονται για αυτά, πολύ περισσότερο Αυτός θα μας δώσει και εκείνα. Και εάν αυτά μας τα έδωσε ενώ ήμασταν εχθροί Του, πολύ περισσότερο θα μας τα χαρίσει εκείνα τώρα που γίναμε φίλοι Του.  Γι' αυτό δεν είπε απλώς «Πνεύμα», αλλά το ονόμασε «αρραβώνα», για να παίρνει από αυτό θάρρος για όλα. Γιατί, εάν δεν επρόκειτο να μας δώσει το παν, δεν θα δεχόταν να μας δώσει τον αρραβώνα, και να μας καταστρέψει έτσι χωρίς κανένα σκοπό.

      Και πρόσεχε την ευγνωμοσύνη του Παύλου.

Μητροπολίτης Λογγίνος: Μη μας σπρώχνετε σε άλλη εκκλησία.

σσ. Παραλήπτες των λόγων του Λογγίνου είναι και οι Έλληνες Επίσκοποι που αναγνωρίζουν και μνημονεύουν τους διώκτες του ή κοινωνούν με όσους τους αναγνωρίζουν και μνημονευουν.

Μετά από άλλη μία δικαστική ακρόαση, ο επίσκοπος τόνισε ότι δεν θα αλλάξει ποτέ την πίστη του και την Εκκλησία.

Στις 24 Σεπτεμβρίου, στο Πρωτοδικείο Hertsaevsky της πόλης Herts της Περιφέρεια Τσερνιβτσί, πραγματοποιήθηκε τακτική ακρόαση της υπόθεσης του Μητροπολίτη Λογγίνου. Σε βιντεοσκοπημένο μήνυμα μετά το τέλος της δίκης, που δημοσιεύτηκε στο κανάλι YouTube της Ιεράς Μονής Μπαντσένι, ο επίσκοπος δήλωσε ότι παραμένει πιστός στην UOC και κάλεσε σε εγκατάλειψη των προσπαθειών «να μας αναγκάσουν να υπηρετήσουμε μια άλλη εκκλησία».

«Μη μας να αναγκάζετε να υπηρετήσουμε άλλη εκκλησία ή να μας σπρώχνετε σαν πρόβατα σε εκκλησίες, να μας παίρνετε με αλυσοπρίονα (σ.σ. τους ναούς). Το πιο σημαντικό είναι να καταλάβουν οι άνθρωποι ότι κάθε ψυχή έχει τη δική της πίστη… Δεν έχω αντίρρηση να μπορεί ο καθένας να πηγαίνει εκεί που βρίσκεται η ψυχή του. Αλλά δεν θα αλλάξω ποτέ την Ορθόδοξη πίστη μου, είμαι στην Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία», είπε χαρακτηριστικά.

Μεγάλες διαστάσεις παίρνει και η βία απέναντι σε εκπαιδευτικούς – 3 σοβαρά περιστατικά σε μόλις 4 μέρες

Μια κοινωνία που έδιωξε τον Χριστό, έσπειρε ανέμους και θερίζει θύελλες.

             

Αδιάφορο κράτος, ανάγωγοι γονείς και παραβατικοί μαθητές είναι οι παράγοντες που έχουν βάλει στο «στόχαστρο» τους εκπαιδευτικούς

Συντάκτης: Παντελής Λαμψιώτης

Ένα από τα βασικότερα θύματα στην έξαρση της σχολικής βίας ( και της  βίας ανηλίκων γενικότερα ) για τα οποία δεν χύνεται όσο μελάνι θα έπρεπε, είναι οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί, οι καθηγητές και δάσκαλοι που δυστυχώς το κράτος αντιμετωπίζει σαν τον τελευταίο τροχό της αμάξης.

Οι εκπαιδευτικοί σήμερα βρίσκονται εκτεθειμένοι εν μέσω «διασταυρούμενων πυρών», που προέρχονται από βίαιους μαθητές, ανάγωγους γονείς και ένα αδιάφορο κράτος που σκόπιμα υποσκάπτει τον ρόλο του εκπαιδευτικού.

Στα πλαίσια της πρωτοφανούς έξαρσης της βίας ανηλίκων που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας, ανάλογη αύξηση παρουσιάζουν και τα περιστατικά βίαιων επιθέσεων κατά εκπαιδευτικών. Τραμπουκισμοί, απειλές και άσκηση σωματικής βίας που προέρχεται συνήθως από μαθητές, αλλά όλο και συχνότερα πλέον και από γονείς μαθητών, φανερώνοντας ότι το φαινόμενο της νεανικής βίας έχει πολύ βαθύτερα αίτια, που πρωτίστως έχουν να κάνουν με την ανατροφή από το σπίτι.

Κάποτε στην Έφεσο... Σήμερα πόσο μας λείπουν οι αληθινοί ποιμένες.

Ξέχασαν οι σημερινοί διάδοχοι των Αποστόλων, ποιών προτύπων μιμητές και διάδοχοι θα έπρεπε να είναι.

Κάποτε στην Έφεσο...

                    Άγιος Ιωάννης Θεολόγος και Ευαγγελιστής

                            

Κάποτε στην Έφεσο,-το γνωρίζουμε από ιστορική μαρτυρία που διασώζει ο Κλήμης ο Αλεξανδρεύς-ένας του μαθητής, έπεσε. Έγινε, διαστροφεύς, ληστής, και δολοφόνος. 

Ο Ιωάννης ζήτησε τότε ένα άλογο. 

Μ'αυτό κάλπασε αναζητώντας τον μαθητή του που μαζί με την συμμορία του είχαν κάνει ορμητήριο τους τα ορεινά. 

Οι άλλοι ληστές, έγιναν τότε μάρτυρες μιάς αλλόκοτης και αφύσικης σκηνής. 

Μόλις ο αρχηγός τους είδε τον Ιωάννη, άρχισε να τρέχει σαν τρελλός, ενώ και ο υπερήλικας πιά Ιωάννης τον κυνηγούσε με τα πόδια, στις αγριάδες τού βουνού. 

Στο τέλος ο Ιωάννης τού φώναξε: 

~Που τρέχεις μακρυά από τον Πατέρα! 

~Ο Χριστός πέθανε για σένα! 

~Ο Χριστός ζει γιά σένα! 

Και ο πλανεμένος μαθητής στάθηκε αλλά έκρυβε το δεξί του χέρι, ως το κύριο των ανομιών και των εγκλημάτων του όργανο. 

Η “ἐν τοῖς μυστηρίοις” γνώση του Θεού στα περί Ιεραρχίας έργα του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου.

               

Τουλουμτσής Ι. Βασίλειος

Εισήγηση με θέμα: Η “ἐν τοῖς μυστηρίοις” γνώση του Θεού στα περί Ιεραρχίας έργα του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου. 

Η εισήγηση έλαβε χώρα την 25η Σεπτεμβρίου 2024 στον Ι. Ν. Αγίας Παρασκευής Νέας Πεντέλης, με αφορμή την έλευση αποτμήματος της κάρας του αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου από την Ι. Μ. Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους.

https://www.youtube.com/watch?v=voj7mxu6IYI