Αργότερα έγινε ορθόδοξος μοναχός και ιερέας, παίρνοντας το όνομα π. Αμβρόσιος. Ως ευγνωμοσύνη προς τον π. Σεραφείμ για την αλλαγή της ζωής του, που τον οδήγησε στην αληθινή Εκκλησία, ανέθεσε μια αγιογράφηση της εικόνας του σε ένα Ρουμάνο αγιογράφο, τον π. Ειρηναίο.
Ο αγιογράφος, λεπτοτεχνώντας το εικονιζόμενο πρόσωπο, προσδίδει σ’ αυτό μια προσεκτική ομοιότητα με τον π. Σεραφείμ – η εικονογράφηση αποδίδει μια μορφή προ-αγιοποίησης, χωρίς φωτοστέφανο και χωρίς τη λέξη «άγιος»: ολοφάνερα, αυτό έγινε με την ελπίδα ότι αυτά τα στοιχεία θα συμπληρωθούν όταν, Θεού θέλοντος, αγιοποιηθεί τυπικά ο π. Σεραφείμ. Η αγιογραφία δείχνει τον π. Σεραφείμ να κρατά ένα βιβλίο, στο οποίο είναι γραμμένα στα ιταλικά τα γνωστά του λόγια: «Είναι πιο αργά από ό,τι νομίζεις! Βιάσου λοιπόν να επιτελέσεις το έργο του Θεού».
Όπως έχει φανεί, η τοπική λαϊκή ευλάβεια στο πρόσωπο του π. Σεραφείμ – η πρώτη προϋπόθεση για την αγιοκατάταξη – έχει εμφανιστεί από τη στιγμή του θανάτου του. Σήμερα, η ευλάβεια προς το πρόσωπό του πιθανώς είναι πιο διαδεδομένη στη Ρωσία, όπου η προαναφερθείσα εικόνα, πριν από την αγιοποίησή του, πωλείται στα εκκλησιαστικά βιβλιοπωλεία του Πατριαρχείου Μόσχας [: αντίγραφά της εννοεί].
Στις 19 Φεβρουαρίου 2001, η Αδελφότητα του Αγίου Γερμανού έλαβε την ακόλουθη επιστολή από έναν Αμερικανό ορθόδοξο ιεραπόστολο που ζει στη Μόσχα, τον Ρίτζαρντ Μπετς, για ένα θαύμα που συνδέεται με αυτήν: «Μόλις είχα μια επικοινωνία με τον Σλάβα (Βιατεσλάβ Μαρτσένκο), ο οποίος είχε μερικές απίστευτες ειδήσεις. Όπως θα θυμάστε, αυτός, ο Ντίμα (Ντιμίτρι Ροντιόνωφ) και εγώ είχαμε επισκεφτεί έναν καθηγητή στη Μόσχα, στου οποίου το σπίτι άρχισαν να βγαίνουν σταγόνες μύρου σε ένα μεγάλο αντίγραφο της ιταλικής εικόνας του π. Σεραφείμ. Τότε αφήσαμε ένα άλλο αντίγραφο της εικόνας εκεί, που κι αυτή άρχισε να βγάζει μύρο. Ο καθηγητής έδωσε αυτό το αντίγραφο στον Σλάβα, που το έχει τώρα στο σπίτι του. Ιδού τι έγραψε ο Σλάβα: “Είχα την εικόνα στο σπίτι μου τις προηγούμενες τρεις ημέρες. Είναι σε μία κορνίζα, αλλά χωρίς κανένα γυαλί πάνω της. Όταν πρωτοπήρα την εικόνα, υπήρχαν δύο σταγόνες μύρου στο πρόσωπο του π. Σεραφείμ, αλλά σήμερα υπάρχουν παραπάνω από πενήντα τέτοιες σταγόνες. Οι μεγαλύτερες σταγόνες έχουν περίπου δύο εκατοστά διάμετρο. Άλλες είναι μικρότερες. Απίστευτο. Ο αριθμός μεγαλώνει και, ακόμη και χωρίς γυαλί, παραμένουν και δεν στεγνώνουν”».
πηγή: Ιερομόναχος Δαμασκηνός (Κρίστενσεν), Πατήρ Σεραφείμ Ρόουζ, η ζωή και τα έργα του, τόμος Γ΄, Μυριόβιβλος 2009, σελ. 526-527.