''ΕΙΛΙΚΡΙΝΙΣΜΟΣ" : Η ΣΥΧΡΟΝΗ ΠΑΘΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΛΑΤΡΕΙΑΣ
Η εβδομάδα της «βουβής»: Ώρα για αποχή από κάθε περιττή φασαρία του κόσμου

Η εβδομάδα της «βουβής»: Ώρα για αποχή από κάθε περιττή φασαρία του κόσμου
Η «βουβή» εβδομάδα είναι η προεργασία της συνετής σιωπής, που θα μας συνοδεύσει σαν ευλογημένο δισάκι στον ώμο για τη Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα
Συντάκτης: Ελευθέριος Ανδρώνης
Εισήλθαμε στην εβδομάδα, τη λεγόμενη «βουβή» ή «βουβοβδομάδα» ή «κωφή». Είναι η έκτη εβδομάδα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, η προτελευταία πριν τη δοξασμένη κορυφή της Μεγάλης Εβδομάδας.
Παρά την εσφαλμένη εντύπωση που έχουν κάποιοι, κατά τη «βουβή» εβδομάδα συνεχίζονται κανονικά να τελούνται οι προβλεπόμενες Aκολουθίες (Προηγιασμένες, Όρθρος, Εσπερινός, Ώρες κ.λπ), αλλά το μόνο που παύει πλέον να ηχεί στις γλυκές μας εκκλησιές, είναι οι Χαιρετισμοί στην Υπεραγία Θεοτόκο, οι οποίοι διαβάζονται σε όλη τους τη μεγαλοπρέπεια στον Ακάθιστο Ύμνο, την Παρασκευή της προηγούμενης εβδομάδας.
Στις μέρες μας έχουν γίνει κάπως δυσδιάκριτα τα όρια του που τελειώνει η εκκλησιαστική και που ξεκινά η λαϊκή παράδοση στον χαρακτήρα της «βουβής», αλλά όπου υπερισχύει η ευλάβεια, όλα τα έθιμα παίρνουν ψυχωφελή ρότα αργά ή γρήγορα. Έτσι και ως τα χρόνια μας, η «βουβή» επικράτησε να είναι μια εβδομάδα βαθιάς περισυλλογής και πνευματικής προεργασίας προκειμένου να εισέλθουμε στην τερπνή μυσταγωγία των Θείων Παθών.
Μια μέρα πριν ξεκινήσει η «βουβή», στην πέμπτη Κυριακή των Νηστειών, η πάνσοφος Εκκλησία μας προσφέρει απλόχερα το εξαγνιστικό νέκταρ που δοκίμασε η Οσία Μαρία η Αιγυπτία, δηλαδή το πανίσχυρο φάρμακο της μετανοίας που δύναται να θεραπεύσει κάθε έξη, κάθε τραύμα και κάθε νόσο που επιφέρει η αμαρτία. Μας φέρνει η Εκκλησία για παράδειγμα μια γυναίκα που πριν αγιάσει ήταν βουτηγμένη σε έναν ωκεανό ασωτίας, ώστε να μας διαλύσει κάθε απελπισία και κάθε αποκαρδίωση για τα δικά μας πάθη.
Προς εκείνους που κρίνουν την αλήθεια από το πλήθος

ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΣΗ
«Ὁ δοκῶν ἑστάναι βλεπέτω μή πέσῃ»
Ὁ άγ. Πατριάρχης Τύχων κοιμήθηκε τήν 25η Μαρτίου(7/4) 1925, δηλητηριασμένος ἀπό πράκτορες τῆς σοβιετικής Μυστικῆς Ἀστυνομίας

Άγιος Σάββας ο ''εν Καλύμνω'': «Ο ακτήμων μοναχός, υψιπέτης αετός»
-https://www.youtube.com/watch?v=cPWp7Tk-9G0&feature=emb_logo

Αν ήμουν ο διάβολος δεν θα ερχόμουν χρησιμοποιώντας βία αλλά ευκολία.
Οι μάσκες έχουν πέσει προ πολλού. Οι ορθόδοξοι όμως εθελοτυφλούν.


Τραγελαφικό! Αναρωτιούνται αν ο μητρ. Περιστερίου έθεσε εαυτόν εκτός Εκκλησίας, αλλά συνεχίζουν να έχουν εκκλησιαστική κοινωνία μαζί του και με τους ομοίους του. Που το είδαν ως θεολόγοι αυτό γραμμένο;
«Γρηγόριε, Γρηγόριε, τι με διώκεις;»!
Ὁ Μητρ. Περιστερίου Γρηγόριος εἰς τὰς ἐργασίας τῆς CEC τὸν Δεκέμβριον 2024, εἰς τὴν Βαρσοβίαν, ὡς ἐκπρόσωπος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Συνδιοργανώνει μὲ τοὺς Λατίνους ἐπιστημονικά συνέδρια (καὶ μὲ τὴν συμμετοχὴν Οὐνιτῶν), συνεργάζεται μὲ αἱρετικούς, σχισματικοὺς καὶ παπαδίνες καὶ εἰσάγει εἰς τὴν Μητρόπολιν Περιστερίου τοὺς ἀχειροτονήτους σχισματικοὺς τῆς Οὐκρανίας.
Μήπως ὁ Μητρ. Περιστερίου ἔθεσε τὸν ἑαυτόν του ἐκτὸς Ἐκκλησίας;
«ΓΡΗΓΟΡΙΕ, ΓΡΗΓΟΡΙΕ, ΤΙ ΜΕ ΔΙΩΚΕΙΣ;»!
Νίτσε: «Ὁ Θεὸς εἶναι νεκρός. Ὁ Θεὸς παραμένει νεκρός. Καὶ ἐμεῖς τὸν σκοτώσαμε».
Κάποιοι, μερικοὶ μεγαλοσχήμονες ρασοφόροι.
Γράφει ὁ κ. Γεώργιος Τραμπούλης, θεολόγος
Ἡ ἐπισκοπική ὑπευθυνότητα δέν ἐξαντλεῖται σέ ἕναν διοικητικό ρόλο κοσμικοῦ τύπου, ὁπότε καί δέν θυσιάζεται ἀπό ὁποιαδήποτε σκοπιμότητα, καθώς ἀποκλειστικά κριτήριά της εἶναι ἡ ἀλήθεια, τό δίκαιο καί ἡ ἀγάπη: ἡ ἀλήθεια, ὅπως αὐτή πηγάζει ἀπό τό ἱερό Εὐαγγέλιο, τό δίκαιο, ὅπως αὐτό διαμορφώθηκε ἀπό τούς θεόπνευστους ἱερούς κανόνες τῆς Ἐκκλησίας καί ἡ ἐν Χριστῷ ἀγάπη. Τά τρία αὐτά, ἐν ἀπολύτῳ συμπνοίᾳ, ἀποτελοῦν τήν ἑνιαία βάση πού ἀναπτύσσεται καί λειτουργεῖ τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας. Στήν ἀπαράβατη τήρηση τῶν τριῶν αὐτῶν συνίσταται ἄλλωστε -ἐνώπιον τοῦ ἱεροῦ θυσιαστηρίου- ὁ φρικτός ὅρκος πού δίνει ὁ μέλλων ἐπίσκοπος ἐνώπιον τοῦ ἱεροῦ θυσιαστηρίου.
Ἡ τρέχουσα ὅμως ἐκκλησιαστική πραγματικότητα ἀποδεικνύει τό πόσο αὐτό πού θά ἔπρεπε νά ἰσχύη ὡς πρός τήν ἐπισκοπική διακονία εἶναι τελείως διαφοροποιημένο ἀπό τήν ἀκολουθούμενη πράξη, ἀφοῦ τίς περισσότερες φορές ἀποκλειστικό κριτήριο τῆς ἐπισκοπικῆς ὑπευθυνότητας ἀποτελοῦν οἱ ἑκάστοτε σκοπιμότητες, πού καθορίζουν τίς ἀντίστοιχες διοικητικές ἀποφάσεις. Ἔτσι ὅμως, ἡ ἐκκλησιολογία θρυμματίζεται, οἱ αἰώνιοι στῦλοι τῶν ἱερῶν κανόνων σωριάζονται, ἡ εὐχαριστιακή σύναξη πληγώνεται καί ὁ λαός τοῦ Θεοῦ σκανδαλιζόμενος διαμαρτύρεται, καί ἡ διαμαρτυρία αὐτή ὑψώνεται ὡς κραυγή ἀπογνώσεως εἰς τά ὦτα τοῦ Κυρίου.
Δέν θά ἔπρεπε ἡ Δ.Ι.Σ. νά εἶχε κατονομάσει τόν Σεβ. Γρηγόριον;
Ἡ ἐγκύκλιος τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, γιά τήν ἀποκατάσταση τοῦ Ἐσταυρωμένου Κυρίου ὄπισθεν τῆς Ἁγίας Τραπέζης, τόν ὁποῖο εἶχε ἀπομακρύνει μέ ἀπόφασή του ὁ Μητροπολίτης Περιστερίου Γρηγόριος καί ἡ ὁποία ἔχει κατασκανδαλίσει τό ποίμνιο τῆς Μητροπόλεως (καί ὄχι μόνον), σέ μία πρώτη ἀνάγνωση χαροποίησε τόν λαό τοῦ Θεοῦ. Ὅμως, ἡ μή συμμόρφωση τοῦ Μητροπολίτου Γρηγορίου μέ τήν ἀπόφαση τῆς Συνόδου, ὅπως αὐτό ἐπαληθεύεται ἀπό τίς μαρτυρίες τῶν πιστῶν τῆς Μητροπόλεως, οἱ ὁποῖοι καταγγέλλουν ὅτι ὁ Ἐσταυρωμένος δέν ἔχει εἰσέτι ἀποκατασταθῆ στήν θέση του, παρά τήν ἀπόφαση τῆς Συνόδου καί τῆς διαμαρτυρίες τῶν πιστῶν, ἐπιβεβαίωσε τούς φόβους ὅτι ἡ ἀπόφαση αὐτή ἦταν ἀποτέλεσμα σκοπιμοτήτων καί ὄχι ἀπόφαση ἐπισκοπικῆς ὑπευθυνότητας, σκοπιμότητες ὅμως πού γεννοῦν πολλά ἐρωτήματα…
Ἐπιστολὴ τοῦ πρωτ. Θεόδωρου Ζήση πρὸς τὸν διωκόμενο για θέματα Πίστεως π. Ματθαῖο Vulcănescu

Ἡ χριστιανική ἀγάπη καί ἡ ἀγαπολογία τῶν ἡμερῶν μας... και η συνήθης πια απόκρυψη της αλήθειας !

Ἔξω ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ τὴν ψυχὴ δὲν ὑπάρχει καμία ἄλλη ἀξία
Ἡ ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου εἶναι στὰ μάτια τοῦ Θεοῦ θησαυρὸς πολυτιμότερος ἀπ’ ὅλο τὸν ὑλικὸ κόσμο. Ἡ καλλιέργεια τῆς ψυχῆς εἶναι ἡ σημαντικότερη, καὶ ὁ κόπος γιὰ τὴν ψυχὴ εἶναι ὁ πιὸ συνετός.
Πολλοὶ ἑτοιμοθάνατοι, εὑρισκόμενοι σὲ πολύωρη ἀγωνία, μπόρεσαν νὰ ξεψυχήσουν μονάχα τότε, ὅταν ἐξομολογήθηκαν τίς ἁμαρτίες τους στὸν ἱερέα… Ὁ Θεός μας εἶναι Θεὸς ἐλέους καὶ καλοσύνης καὶ θέλει τὴ σωτηρία ὅλων τῶν ἀνθρώπων. Πῶς ὅμως θὰ σωθεῖ κάποιος ἄνθρωπος, ἂν συνειδητὰ δὲν κάνει διάκριση μεταξὺ ἁμαρτίας καὶ δικαιοσύνης τοῦ Θεοῦ, ἂν δὲν ἀπορρίψει τὴν ἁμαρτία καὶ δὲν ἀναγνωρίσει τὴ δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ;
Ἁγ. Ἰουστίνου Πόποβιτς: Ὁμιλία εἰς τὴν Ε΄ Κυριακὴν τῶν νηστειῶν
Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς
Εἰς τό Ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Ἰδού ἡ πέμπτη Κυριακή τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ἡ Κυριακή [πού σφραγίζει τήν ἑβδομάδα] τῶν μεγάλων ἀγρυπνιῶν καί τῶν μεγάλων ἀσκήσεων, τήν ἑβδομάδα τῶν μεγάλων θρήνων καί ἀναστεναγμῶν, ἡ Κυριακή τῆς πιό μεγάλης μεταξύ τῶν ἁγίων γυναικῶν Ἁγίας, τῆς ὁσίας μητρός ἡμῶν Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας…
Σαράντα ἑπτά χρόνια ἔκανε στήν ἔρημο, καί ὁ Κύριος τῆς ἔδωσε ἐκεῖνο πού σπάνια δίνει σέ κάποιον ἀπό τούς Ἁγίους. Χρόνια ὁλόκληρα δέν γεύθηκε ψωμί καί νερό. Στήν ἐρώτησι τοῦ ἀββᾶ Ζωσιμᾶ ἐκείνη ἀπάντησε: «Οὐκ ἐπ’ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ἄνθρωπος» (Ματθ. δ΄ 4). Ὁ Κύριος τήν ἔτρεφε μέ ἕναν ἰδιαίτερο τρόπο καί τήν ὡδηγοῦσε στήν ἐρημητική ζωή, στούς ἐρημητικούς της ἀγῶνες.
Καί ποιό ἦταν τό ἀποτέλεσμα; Ἡ Ἁγία μετέτρεψε τήν κόλασί της σέ παράδεισο! Νίκησε τόν διάβολο καί ἀνέβηκε ψηλά στόν Θεό! Πῶς, μέ τί; Μέ τήν νηστεία καί τήν προσευχή, μέ νηστεία καί προσευχή! Διότι ἡ νηστεία, ἡ νηστεία μαζί μέ τήν προσευχή, εἶναι δύναμις πού νικᾶ τά πάντα. Ἕνας θαυμάσιος ὕμνος τῆς Μεγ. Τεσσαρακοστῆς λέγει: «ἀκολουθήσωμεν τῷ διά νηστείας ἡμῖν, τήν κατά τοῦ διαβόλου νίκην ὑποδείξαντι, Σωτῆρι τῶν ψυχῶν ἡμῶν». Μέ τήν νηστεία μᾶς ἔδειξε τήν νίκη κατά τοῦ διαβόλου… Δέν ὑπάρχει ἄλλο ὅπλο, δέν ὑπάρχει ἄλλο μέσον.
Νηστεία! Ἰδού τό μέσον γιά νά νικήσῃς τόν διάβολο, τόν κάθε διάβολο. Παράδειγμα νίκης, ἡ ἁγία Μαρία ἡ Αἰγυπτία. Τί θεία δύναμις ἡ νηστεία! Νηστεία δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά νά σταυρώνῃς τό σῶμα, νά σταυρώνῃς τό σῶμα, νά σταυρώνῃς ὁ ἴδιος τόν ἑαυτό σου.
Οἱ Ἰουδαϊκές θυσίες καί ἡ θυσία τοῦ Χριστοῦ
Ἡ ἀποστολική περικοπή τῆς Ε΄ Κυριακῆς τῶν Νηστειῶν προέρχεται, ὅπως ὅλες οἱ ἀποστολικές περικοπές αὐτῆς τῆς περιόδου, ἀπό τήν πρός Ἑβραίους ἐπιστολή καί εἶναι σέ μετάφραση ἡ ἀκόλουθη:
«Ἀδελφοί, ὁ Χριστός ἦρθε ὡς ἀρχιερέας τῶν ἀγαθῶν πραγμάτων πού προσμένουμε. Ἡ σκηνή στήν ὁποία μπῆκε εἶναι ἀνώτερη καί τελειότερη. Δέν εἶναι ἀνθρώπινο κατασκεύασμα, μέρος δηλαδή αὐτῆς τῆς δημιουργίας. Ὁ Χριστός μπῆκε μιὰ γιά πάντα στά ἅγια τῶν ἁγίων, γιά νά προσφέρει αἷμα ὄχι ταύρων καί μοσχαριῶν, ἀλλά τό δικό του αἷμα· κι ἔτσι μᾶς ἐξασφάλισε τήν αἰώνια σωτηρία. Τό αἷμα τῶν ταύρων καί τῶν τράγων, καί τό ράντισμα μέ τή στάχτη τοῦ δαμαλιοῦ ἐξαγνίζουν τούς θρησκευτικά ἀκάθαρτους καθαρίζοντάς τους ἐξωτερικά. Πόσο μᾶλλον τό αἷμα τοῦ Χριστοῦ! Αὐτός, ἔχοντας τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, πρόσφερε τόν ἑαυτό του ἄψογη θυσία στό Θεό, κι ἔτσι θά καθαρίσει τή συνείδησή σας ἀπό τά ἔργα πού ὁδηγοῦν στό θάνατο, γιά νά μπορεῖτε νά λατρεύετε τόν ἀληθινό Θεό» (Ἑβρ.9,11-14).
Ἐνόψει της θυσίας τοῦ Χριστοῦ ἐπί τοῦ Σταυροῦ, πού θά προβάλει σέ λίγες μέρες ἡ Ἐκκλησία μέ τίς ἀκολουθίες της, ὅρισε γιά τήν Ε΄ Κυριακή τῶν Νηστειῶν τό παραπάνω ἀνάγνωσμα ἀπό τήν πρός Ἑβραίους ἐπιστολή. Στό ἀνάγνωσμα αὐτό ὁ ἱερός συγγραφέας συγκρίνει τίς ἐπαναλαμβανόμενες θυσίες τῶν Ἰουδαίων στό Ναό τοῦ Σολομώντα μέ τή μοναδική ἅπαξ διά παντός θυσία τοῦ Χριστοῦ ἐπάνω στόν Σταυρό, ἀπευθυνόμενος προφανῶς σέ πρώην Ἰουδαίους ἀναγνῶστες πού δέχτηκαν τό κήρυγμα τῆς Ἐκκλησίας γιά τόν Σταυρωμένο καί Ἀναστημένο Χριστό.
Εκοιμήθη ο Μητροπολίτης Κονίτσης Ανδρέας
Υπέροχο, για κάθε άνθρωπο που δοκιμάζεται στην ζωή: Τὸ ποτήριο τοῦ Χριστοῦ
Ἄν τό Ποτήριο σοῦ φαίνεται ἀφόρητο, ἀδυσώπητο, τότε ἀποκαλύπτει ὅτι παρόλο πού φέρεις τό Ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, δέν ἀνήκεις στόν Χριστό.
Δύο ἀγαπημένοι μαθητές ζήτησαν ἀπό τόν Κύριο θρόνους δόξης
– Αὐτός τούς ἔδωσε τό Ποτήριό Του (Μτ. κ΄, 23).
Τό Ποτήριο τοῦ Χριστοῦ εἶναι οἱ ὀδύνες.
Σέ ὅσους τό πίνουν ἐδῶ στή γῆ, τό Ποτήριο τοῦ Χριστοῦ ὑπόσχεται μετοχή στή Βασιλεία τῆς χάρης τοῦ Χριστοῦ. Προετοιμάζει γι’ αὐτούς τίς καθέδρες τῆς ἐπουράνιας αἰώνιας δόξης.
Στεκόμαστε σιωπηλοί μπροστά στό Ποτήριο τοῦ Χριστοῦ , δέν μπορεῖ κανείς οὔτε νά παραπονεθεῖ γι’ αὐτό, οὔτε νά τό ἀπορρίψει γιατί Αὐτός πού μᾶς ἔδωσε ἐντολή νά τό γευτοῦμε, πρῶτος ὁ Ἴδιος τό ἤπιε.
Ὦ, δέντρο τῆς γνώσης τοῦ καλοῦ καί τοῦ κακοῦ ! Σκότωσες τούς προγόνους μας στόν Παράδεισο, τούς ἐξαπάτησες μέ τήν πλάνη τῆς σαρκικῆς ἀπόλαυσης καί τήν πλάνη τῆς λογικῆς. Ὁ Χριστός, ὁ Λυτρωτής τῶν πεπτωκότων, ἔφερε τό Ποτήριο τῆς σωτηρίας σ’ αὐτόν τόν κόσμο, στούς πεπτωκότες καί ἐξόριστους ἀπό τόν Παράδεισο. Ἡ πίκρα αὐτοῦ τοῦ Ποτηρίου καθαρίζει τήν καρδιά ἀπό τήν ἀπαγορευμένη, καταστροφική καί ἁμαρτωλή ἀπόλαυση μέσω τῆς ταπείνωσης πού ρέει ἀπ’ αὐτό μέ ἀφθονία, νεκρώνεται ἡ ἔπαρση ἀπό τή γνώση σέ σαρκικό ἐπίπεδο. Γι’ αὐτόν πού πίνει ἀπό τό Ποτήριο μέ πίστη καί ὑπομονή, ἡ αἰώνιος ζωή, πού ἔχασε δοκιμάζοντας τόν ἀπαγορευμένο καρπό, ἐπανακτᾶται.
«Ποτήριον σωτηρίου λήψομαι» (Ψ. 115, 4)
Ὁ χριστιανός ἀποδέχεται τό Ποτήριο ὅταν ὑπομένει τίς ἐπίγειες δοκιμασίες μέ πνεῦμα ταπείνωσης, ὅπως διδάσκεται ἀπό τό Εὐαγγέλιο.
Ὁ ἀπόστολος Πέτρος ἔβγαλε τό μαχαίρι του γιά νά ὐπερασπιστεῖ τόν θεάνθρωπο, πού ἦταν περικυκλωμένος ἀπό τόν ὄχλο ἀλλά ὁ πρᾶος Ἰησοῦς εἶπε στὸν Πέτρο: «βάλε τήν μάχαιραν εἰς τήν θήκην· τό Ποτήριον ὅ δέδωκέ μοι ὁ Πατήρ, οὐ μή πίω αὐτό;» (Ἰω. ιη΄ 11)
Ἔτσι κι ἐσύ, ὅταν σέ περικυκλώνουν συμφορές, θά πρέπει νά παρακαλεῖς καί νά ἐνισχύεις τήν ψυχή σου λέγοντας : «Τό Ποτήριον ὅ δέδωκέ μοι ὁ Πατήρ, οὐ μή πίω αὐτό ; »
Οἱ Φαρισαῖοι σκέπτονται μοχθηρά, ὁ ‘Ιούδας προδίδει, ὁ Πιλᾶτος διατάσσει τήν παράνομη θανάτωση, οἱ στρατιῶτες τῆς ἐξουσίας ἐκτελοῦν τήν ἐντολή του. Μέσω τῶν ἄνομων πράξεών τους ὅλοι αὐτοί ἑτοίμασαν τή δική τους ἀληθινή καταδίκη. Μήν ἑτοιμάζεις γιά τον ἑαυτό σου τήν ἴδια καταδίκη, ὄντας μνησίκακος, ζητώντας καί σχεδιάζοντας ἐκδίκηση, ἀγανακτώντας μέ τούς ἐχθρούς του.
Ὁ ἐπουράνιος Πατήρ εἶναι παντοδύναμος καί παντογνώστης: βλέπει τήν ὀδύνη σου καί ἄν τό ἔβρισκε ἀπαραίτητο καί συμφέρον νά ἀποσύρει τό Ποτήριο ἀπό σένα, σίγουρα θά τό ἔκανε.
Κυριακή Ε΄ Νηστειών - Ερμηνεία της Αποστολικής περικοπής από τον Ιερό Χρυσόστομο
ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ΝΗΣΤΕΙΩΝ [: Εβρ. 9, 11-14]
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
«Χριστὸς παραγενόμενος ἀρχιερεὺς τῶν μελλόντων ἀγαθῶν διὰ τῆς μείζονος καὶ τελειοτέρας σκηνῆς, οὐ χειροποιήτου (: ο Χριστός ήλθε ως αρχιερέας των μελλοντικών αγαθών, των αγαθών δηλαδή της Καινής Διαθήκης. Και εισήλθε στα επουράνια Άγια των Αγίων μέσα από μία ανώτερη και τελειότερη σκηνή, που δεν κατασκευάστηκε από χέρια ανθρώπων. Δηλαδή δεν εισήλθε μέσα από μία επίγεια σκηνή, όπως ήταν η Σκηνή του Μαρτυρίου, αλλά δεδομένου ότι το σώμα Του ήταν η σκηνή και κατοικία του Θεού Λόγου, ασυγκρίτως ανώτερη και τελειότερη, εισήλθε μέσα από τη σκηνή αυτή του σώματός Του)» [Εβρ. 9,11].
Εδώ ως «μείζονα καί τελειοτέραν σκηνήν» εννοεί τη σάρκα. Και σωστά την ονόμασε και «ανώτερη» και «τελειότερη», εφόσον σε αυτήν κατοικεί ο Θεός Λόγος και όλη η ενέργεια του Πνεύματος· γιατί «οὐ γὰρ ἐκ μέτρου δίδωσιν ὁ Θεὸς τὸ Πνεῦμα (: και τα διδάσκει αυτά αλάνθαστα, διότι ο Θεός δεν Του έδωσε το Άγιο Πνεύμα όπως κάποτε στους προφήτες περιορισμένα και σε ορισμένες στιγμές της ζωής τους, αλλά Του το έδωσε ολοκληρωτικά, αδιάκοπα και απεριόριστα· και συνεπώς Αυτός κατέχει την πλήρη και απόλυτη θεϊκή αποκάλυψη και διδάσκει με ακρίβεια τη διδασκαλία του Θεού)» [Ιω. 3,34]· ή το λέγει επειδή είναι τελειότερη, αφού είναι ακατάληπτη, και κατορθώνει μεγαλύτερα.
«Τοῦτ' ἔστιν οὐ ταύτης τῆς κτίσεως (: ακριβώς μάλιστα το σώμα Του αυτό, επειδή συνελήφθη εκ Πνεύματος Αγίου, δεν προερχόταν από την κτίση αυτή, αλλά από νέα πνευματική κτίση)» [Εβρ. 9, 11]. Να πώς εισήλθε από σκηνή που είναι ανώτερη· γιατί δεν θα ήταν κατασκευασμένη από το Άγιο Πνεύμα, αν την κατασκεύασε άνθρωπος. «ἔστιν οὐ ταύτης τῆς κτίσεως (: δεν προέρχεται από αυτόν τον κόσμο)»·
Γέρων Ισαάκ – Δοξαστικό των Αίνων της Ε΄ Κυριακής των Νηστειών «Οὐκ ἔστιν ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ…»
Ψάλλει ο παπά Ισαάκ Λιβανέζος (Ατάλλα) Πνευματικό τέκνο και βιογράφος του Όσιου Παϊσιου του Αγιορείτη.
“Οὐκ ἔστιν ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ βρῶσις καὶ πόσις, ἀλλὰ δικαιοσύνη καὶ ἄσκησις, σὺν ἁγιασμῷ· ὅθεν οὐδὲ πλούσιοι εἰσελεύσονται ἐν αὐτῇ, ἀλλ᾽ ὅσοι τοὺς θησαυροὺς αὐτῶν ἐν χερσὶ πενήτων ἀποτίθενται.
Ταῦτα καὶ Δαυῒδ ὁ Προφήτης διδάσκει λέγων· Δίκαιος ἀνὴρ ὁ ἐλεῶν ὅλην τὴν ἡμέραν, ὁ κατατρυφῶν τοῦ Κυρίου καὶ τῷ φωτὶ περιπατῶν, ὃς οὐ μὴ προσκόψῃ· ταῦτα δὲ πάντα, πρὸς νουθεσίαν ἡμῶν γέγραπται, ὅπως νηστεύοντες, χρηστότητα ποιήσωμεν· καὶ δῴη ἡμῖν Κύριος, ἀντὶ τῶν ἐπιγείων τὰ ἐπουράνια.”
Διδαχὴ εἰς τὴν Ε΄ Κυριακήν τῶν Νηστειῶν: Περὶ Παραδείσου
Περὶ Παραδείσου
ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ [:Ματθ. 20,20-28] Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΤΩΝ ΥΙΩΝ ΤΟΥ ΖΕΒΕΔΑΙΟΥ... ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΗΜΕΡΙΝΩΝ ΟΜΟΙΩΝ ΤΟΥΣ

Εἰσβολεῖς-κτηνίατροι, ἀνατόμοι πρὸς μελέτη... τῶν ἱερῶν λειψάνων Ρώσων Ἁγίων τῶν Σπηλαίων Λαύρας Κιέβου !!!
Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τῇ 17//30.3.2025.
Δ΄ Νηστειῶν
Ἁγίων Ἰωάννου Κλίμακος καὶ
Ἀλεξίου τοῦ ἀνθρώπου τοῦ Θεοῦ.
Εἰσβολεῖς-κτηνίατροι, ἀνατόμοι πρὸς μελέτη... τῶν ἱερῶν λειψάνων Ρώσων Ἁγίων τῶν Σπηλαίων Λαύρας Κιέβου !!!
... Πληροφορηθήκαμε ὅτι στὶς 28 Μαρτίου 2025 (ν. ἡμ.) στοὺς χώρους τῶν Κάτω Σπηλαίων τῆς Ἁγίας Λαύρας Κιέβου ἔφτασε ἐπιτροπὴ τοῦ Ὑπουργείου Πολιτισμοῦ Οὐκρανίας, ἀπαρτιζόμενη ἀπὸ ἀνατόμους, βιολόγους καί ... κτηνιάτρους, συνοδευόμενη μάλιστα ἀπὸ ἀξιωματικοὺς ἐπιβολῆς τοῦ νόμου, μὲ σκοπὸ τὸν προσδιορισμὸ τῆς ἱστορικῆς καὶ ἐπιστημονικῆς ἀξίας τῶν ἱερῶν λειψάνων τῶν Ἁγίων Σπηλαιωτῶν Πατέρων ... μέσῳ τῆς λήψης δειγμάτων γιὰ ἐξέταση DNA !
Ἀποροῦμε: οἱ Ἅγιοι τῶν Σπηλαίων τοῦ Κιέβου, ποὺ τιμοῦνται σὲ ὅλη τὴν Ὀρθοδοξία, σὲ δεκάδες χῶρες τοῦ κόσμου, στοὺς ὁποίους προσεύχονται καὶ ἀπὸ τοὺς ὁποίους λαμβάνουν βοήθεια ἑκατομμύρια Ὀρθόδοξοι πιστοί, στὰ μάτια τῶν «ἐντολέων καὶ ἐντολοδόχων- ἐρευνητῶν» εἶναι ἁπλῶς «σπονδυλωτὰ» τῶν ὁποίων ἡ βιομορφολογία … πρέπει νὰ μελετηθεῖ; Ἄπαγε τῆς βλασφημίας.*
Δυστυχῶς, οἱ συγκεκριμένες ἐνέργειες τῶν Οὐκρανικῶν ἀρχῶν μὲ τὰ λείψανα τῶν Ἁγίων τῶν Σπηλαίων τῆς Λαύρας, μᾶς θυμίζουν –ἂν μή τί ἄλλο- «ἔργα καὶ ἡμέρες» τῶν σοβιετικῶν ἀθεϊστικῶν ἀρχῶν.
Σὲ ἀνάλογη περίπτωση θὰ γινόταν ἀποδεκτὸ ἀπὸ τὸ αἱρετικὸ Βατικανὸ ἂν οἱ ἰταλικὲς ἀρχὲς ἐπιχειροῦσαν κάτι παραπλήσιο γιὰ τὴν μελέτη τῶν λειψάνων τῶν Ἁγίων Ἁποστόλων Πέτρου, Ἀνδρέα τοῦ Πρωτοκλήτου, τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Χρυσοστόμου καί ἄλλων Ἁγίων;
Κατ’ ἀναλογία ἡ Ἱερὰ Κοινότητα Ἁγίου Ὅρους θὰ δεχόταν τὴν παρέμβαση τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας γιὰ ἐξέταση δειγμάτων Ἁγίων λειψάνων τῶν Ἱερῶν Μονῶν τῆς Ἀθωνικῆς Πολιτείας ;