Με αφορμή την εορτή των Αγ. Αναργύρων: Ἡ πρώτη μεταμόσχευση στὸν κόσμο

Κέκης Βασίλειος

Ἄμ. Ἐπικ. Καθηγητὴς Χειρουργικῆς Πᾶν/μίου Ἀθηνῶν, Διευθυντὴς Χειρουργικοῦ “Ἰατρικοῦ Κέντρο Ἀθηνών

Ὁ κ. Βασίλειος Κέκης, καθηγητὴς τῆς χειρουργικῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν καὶ Διευθυντὴς χειροῦργος τοῦ “Ἰατρικοῦ Κέντρου Ἀθηνῶν”, ἔζησε στη Βοστόνη Αμερικης τὸ 1962, μία ἔντονη θρησκευτικὴ ἐμπειρία, σὲ σχέση μὲ θαυμαστὲς θεραπεῖες τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων, τὶς ὁποῖες ἀναφέρουμε στὴ συνέχεια, ὅπως τὶς κατέγραψε ὁ ἴδιος, πρὸς δόξαν τοῦ Θεοῦ καὶ τιμὴ τῶν Ἁγίων Κοσμᾶ καὶ Δαμιανοῦ.

Τὸν Μάιο τοῦ 1962 μετεφέρετο ἐπειγόντως στὸ τμῆμα ἀτυχημάτων τοῦ Γενικοῦ Νοσοκομείου τῆς Μασσαχουσέτης (Mass. General Hospital) στὴ Βοστόνη Ἀμερικῆς, ἕνα μικρὸ ἀγόρι ἡλικίας δώδεκα ἐτῶν, στὸ ὁποῖο εἶχε ἀποκοπεῖ τὸ δεξί του χέρι κατόπιν τροχαίου ἀτυχήματος. Μετὰ ἀπὸ ἐπιτυχῆ χειρουργικὴ ἐπέμβαση επιτευχθει η ἀνασυγκόλληση τοῦ ἄκρου καὶ μετὰ ἀπὸ λίγο καιρὸ ὁ μικρὸς μαθητὴς ἐπανῆλθε στὴν ὁμάδα μπέιζ-μπὸλ τοῦ σχολείου του!

Μετὰ τὴν ἐπιτυχία αὐτὴ ὁ ἡμερήσιος καὶ περιοδικὸς τύπος τῆς Ἀμερικῆς θέλησε νὰ λάβει λεπτομέρειες γιὰ τὸ γεγονὸς καὶ γὶ΄ αὐτὸ ἀπὸ τὸ Νοσοκομεῖο ὀργανώθηκε Press conferences μετὰ τῶν ἰατρῶν χειρουργῶν, οἱ ὁποῖοι ἔλαβαν μέρος στὴν ἐγχείρηση αὐτή. Κὰτ΄ ἀρχὴν ἕνας ἀπὸ τοὺς δημοσιογράφους ρώτησε ἐὰν τὸ Mass. General Hospital διεκδικοῦσε τὴν προτεραιότητα γιὰ ἕνα τέτοιο εἶδος χειρουργικῆς ἐπέμβασης. Τότε πρὸς ἔκπληξη ὅλων, ὁ διευθυντὴς τοῦ Νοσοκομείου, χειροῦργος E. D. Churchill ἀπάντησε ὡς ἑξῆς: “Ὄχι, δὲν διεκδικοῦμε τέτοια προτεραιότητα, διότι μία ἄλλη ὁμάδα γιατρῶν, οἱ Ἅγιοι Κοσμᾶς καὶ Δαμιανός, περὶ τὸ 400μ.Χ. ἀκρωτηρίασε ἑνὸς ἄνδρα τὸ κάτω ἄκρο, τὸ ὁποῖο ἔπασχε ἀπὸ γάγγραινα καὶ τὸ ἀντικατέστησε μὲ ἑνὸς ἄλλου ὑγιοῦς ἀπὸ ἕναν Ἄραβα, ὁ ὁποῖος μόλις εἶχε πεθάνει”!

Ο Πνευματισμός και η σύγχρονη εξέλιξή του

 

Πρωτοπρ. Ἰωάννου Ζώτου

Ἱ. Μ. Σταγῶν καί Μετεώρων

Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ

«Ἔχουμε ἀλλαγές στό Γαλαξία, τό σύμπαν καί τίς ἐνέργειες… (εἶναι) τό πνευματικό ξύπνημα τῆς ἀνθρωπότητας… γιά νά καταλάβουν καί νά χρησιμοποιήσουν τίς νέες ἐνέργειες. Ἔχουμε ἀνύψωση τῆς συνειδητότητας. Ἄνοιγμα τῆς καρδιᾶς καί ἀπόρριψη τῆς ἀρνητικότητας»(1). «Ἡ ἀνθρωπότητα μαθαίνει ἕνα μεγάλο μάθημα αὐτό τόν καιρό. Τό μάθημα εἶναι, φυσικά, νά αντιληφθεῖτε τήν θεϊκότητά σας, τήν σύνδεσή μας μέ τόν πρῶτο δημιουργό καί μέ ὅλα ὅσα ὑπάρχουν… Νά καταλάβετε ὅτι ὅλα εἶναι συνδεδεμένα καί ὅτι εἶστε ἕνα μέρος ὅλων αυτῶν»(2).

Αὐτές οἱ «συμπαντικῶν» διαστάσεων δηλώσεις τῶν σύγχρονων πνευματικῶν «ἀφυπνιστῶν τῆς ἀνθρωπότητας» μᾶς παραπέμπουν νά μελετήσουμε τή θρησκεία στά πλαίσια τῆς παγκόσμιας ἱστορίας, ὅπου καταδεικνύεται ἡ σχεδόν παγκοσμιότητα τῶν ψυχικῶν φαινομένων καί τῶν μυστικιστικῶν ἐμπειριῶν, καθώς καί πρακτικῶν ὅπως ἡ μαντεία, ἡ μαγεία καί ὁ πνευματισμός.

Οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες μέ τήν νεκυομαντεία(3) (νεκρομαντεία), οἱ Ἰουδαῖοι, Χαλδαῖοι, Ἀσσύριοι, Πέρσες, Ρωμαῖοι, Αἰγύπτιοι καί ἄλλοι εἰδωλολατρικοί λαοί(4), μέ διάφορες τεχνικές, τελετουργικά καί ἐπικλήσεις, προσπαθοῦσαν νά προσπελάσουν τόν κόσμο τῶν πνευμάτων.

Ἡ Παλαιά Διαθήκη περιγράφει τέτοια περιστατικά καί τά καταδικάζει ἀπερίφραστα: «…οὐ μαθήσει ποιεῖν κατά τὰ βδελύγματα τῶν ἐθνῶν ἐκείνων. Οὐκ εὐρεθήσεται ἐν σοὶ… μαντευόμενος μαντείαν… ἐγγαστρίμυθος καὶ τερατοσκόπος, ἐπερωτῶν τοὺς νεκροὺς» (Δευτερ. 18, 9-12), «καὶ ἐὰν εἴπωσι πρὸς ὑμᾶς̇ ζητήσατε τοὺς ἐγγαστριμύθους καὶ τοὺς ἀπὸ τῆς γῆς φωνοῦντας, τούς κενολογοῦντας, οἳ ἐκ τῆς κοιλίας φωνοῦσιν, οὐχὶ ἔθνος πρὸς Θεὸν αὐτοῦ ἐκζητήσουσι; Τὶ ἐκζητοῦσι περὶ τῶν ζώντων τοὺς νεκρούς;» (Ἡσ. 8, 19). «Κατά τόν B. Grom», γράφει ὁ μακαριστός π. Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος, «ὁ ὅρος πνευματισμός εἶναι μεταβλητός καί περιλαμβάνει ἀπό τούς παλιούς σαμανιστικούς ἐξορκισμούς καί τῆς νεκρομαντείας τῶν Ἑλλήνων μέχρι τό μοντέρνο τραπεζάκι καί τίς θρησκεῖες τῶν Umbanda καί Macumba στή Βραζιλία. Ἔτσι τό θέμα αὐτό διαφοροποιεῖται πολύ σήμερα, ἀνάλογα μέ τίς τεχνικές πού χρησιμοποιοῦνται καί τά κίνητρα τοῦ κάθε ἀνθρώπου ἤ τῆς κάθε ὁμάδας πού τόν ἀσκεῖ»(5).

«Εἶναι σύστημα ἀποκαλύψεων, τάς ὁποίας τά πνεύματα δίδουσι πρός τούς, διά τοῦ πνευματισμοῦ, ἐπικαλουμένους αὐτά»(6).

Σύμφωνα μέ τόν ὁρισμό τῆς Ἐθνικῆς Ἕνωσης Πνευματιστικῶν Ἐκκλησιῶν τῆς Ἀμερικῆς: «Ο πνευματισμός είναι η επιστήμη, η φιλοσοφία και η θρησκεία της συνεχούς ζωής, που βασίζονται στο καταδεδειγμένο γεγονός της επικοινωνίας, με τη βοήθεια των διάμεσων (μέντιουμ), με εκείνους που ζουν στον κόσμο των πνευμάτων (1919)»(7).

Και πάλι περί διπλωματίας αλλά εις ώτα κωφευόντων! Άγ. Παίσιος: Ἂν οἱ Μητροπολίτες δὲν μιλοῦν, γιὰ νὰ τὰ ἔχουν καλὰ μὲ ὅλους

Ἂν οἱ μητροπολίτες δὲν μιλοῦν, γιὰ νὰ τὰ ἔχουν καλὰ μὲ ὅλους

 

Ἂν οἱ Χριστιανοὶ δὲν ὁμολογήσουν, δὲν ἀντιδράσουν, αὐτοὶ θὰ κάνουν χειρότερα. Ἐνῶ, ἂν ἀντιδράσουν, θὰ τὸ σκεφθοῦν. Ἀλλὰ καὶ οἱ σημερινοὶ Χριστιανοὶ δὲν εἶναι γιὰ μάχες. Οἱ πρῶτοι Χριστιανοὶ ἦταν γερὰ καρύδια· ἄλλαξαν ὅλο τὸν κόσμο. Καὶ στὴν βυζαντινὴ ἐποχὴ μιὰ εἰκόνα ἔβγαζαν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία καὶ ἀντιδροῦσε ὁ κόσμος. Ἐδῶ ὁ Χριστὸς σταυρώθηκε, γιὰ νὰ ἀναστηθοῦμε ἐμεῖς, καὶ ἐμεῖς νὰ ἀδιαφοροῦμε!

Ἂν ἡ Ἐκκλησία δὲν μιλάη, γιὰ νὰ μὴν ἔρθη σὲ ρήξη μὲ τὸ κράτος, ἂν οἱ μητροπολίτες δὲν μιλοῦν, γιὰ νὰ τὰ ἔχουν καλὰ μὲ ὅλους, γιατὶ τοὺς βοηθᾶνε στὰ Ἱδρύματα κ.λπ., οἱ Ἁγιορεῖτες πάλι ἂν δὲν μιλοῦν, γιὰ νὰ μὴν τοὺς κόψουν τὰ ἐπιδόματα (4), τότε ποιός θὰ μιλήση; Εἶπα σὲ κάποιον ἡγούμενο: «Ἂν σᾶς ποῦν ὅτι θὰ σᾶς κόψουν τὰ ἐπιδόματα, νὰ πῆτε: ʺΘὰ κόψουμε καὶ ἐμεῖς τὴν φιλοξενίαʺ, γιὰ νὰ προβληματισθοῦν». Οἱ καθηγητὲς τῆς Θεολογίας κ.λπ. δὲν φωνάζουν, γιατὶ λένε: «Εἴμαστε ὑπάλληλοι· θὰ χάσουμε τὸν μισθό μας, καὶ μετὰ πῶς θὰ ζήσουμε;». Τὰ μοναστήρια ἐν τῷ μεταξὺ τὰ ἔπιασαν μὲ τὶς συντάξεις. Γιατί ἐγὼ δὲν θέλω νὰ πάρω οὔτε αὐτὴν τὴν ταπεινὴ σύνταξη τοῦ Ο.Γ.Α.; Ἀκόμη καὶ ἀσφαλισμένο σὲ μιὰ ἀσφάλεια τοῦ Ο.Γ.Α. νὰ τὸν ἔχουν τὸν μοναχό, καὶ αὐτὸ δὲν εἶναι τίμιο. Νὰ τὸν ἔχουν ἀσφαλισμένο ὡς ἄπορο, ναί· αὐτὸ τὸν τιμᾶ. Ἀλλὰ νὰ τὸν ἔχουν ἀσφαλισμένο στὸν Ο.Γ.Α., γιατί; Ὁ μοναχὸς ἄφησε μεγάλες συντάξεις, ἔφυγε ἀπὸ τὸν κόσμο καὶ ἦρθε στὸ μοναστήρι, καὶ νὰ πάρη πάλι σύνταξη! Καὶ νὰ φθάνουμε γιὰ τὴν σύνταξη νὰ προδώσουμε τὸν Χριστό!