Ἕως ποῦ φτάνει ἡ
ἐκκοσμίκευσή μας;
Ἡ ἐπικοινωνία μετὰ τοῦ
Παπισμοῦ, τοῦ Προτεσταντισμοῦ καὶ ὅλων τῶν ἄλλων αἱρέσεων, ἐσχάτως δὲ καὶ τῶν
ἄλλων θρησκειῶν, ὁδηγεῖ στὴν ἐκκοσμίκευση.
Καὶ ἡ ἐκκοσμίκευση μὲ τὴ σειρά της ἐκκολάπτει
αἱρέσεις και κακοδοξίες, εἶναι ἡ ἴδια μιὰ αἵρεση.
Ὅλο αὐτὸ τὸ κακόδοξο
καὶ ἀντί-Χριστο πνεῦμα, αὐτὸ τὸ σύμπλεγμα ἐκκοσμικεύσεως καὶ αἱρέσεως, ἔχει εἰσχωρήσει στὸ χῶρο τῆς
Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, ὥστε πλέον ὁ κάθε πιστός, ἡ κάθε ὁμάδα, τὸ κάθε ἱστολόγιο,
ἡ κάθε ἐνορία, ἡ κάθε Μητρόπολη νὰ κουβαλάει ἢ νὰ ἀνέχεται τὶς πρακτικὲς καὶ τὶς
πλάνες τῶν ἐκκοσμικευμένων καὶ αἱρετικῶν διδασκάλων καὶ «ποιμένων» (ἀδιακρίτως
ἂν αὐτοὶ εἶναι Οἰκουμενιστὲς, Παπικοὶ ἢ Προτεστάντες). Καὶ συμβαίνει πολλὲς φορές,
ἐμεῖς ποὺ στηλιτεύουμε τοὺς ἄλλους, νὰ πάσχουμε οἱ ἴδιοι σὲ σημεῖα ποὺ οὔτε κἀν
τὰ ἀντιλαμβανόμαστε.
Ἡ σύγχυση τῶν ἐσχάτων!
Ἀποχώρησε ἢ στέρεψε ἡ ἀδελφοσύνη,
ἡ ἀγάπη, ἡ ὁμόνοια ἀπὸ τοὺς Ὀρθοδόξους (δὲν συνυπολογίζουμε ἐδῶ
τοὺς Οἰκουμενιστές). Οἱ σύγχρονοι πατέρες κράτησαν τὸ ἐξουσιαστικὸ καὶ ἀπέβαλαν
τὸ πατρικό-θυσιαστικὸ πνεῦμα. Ἀντὶ νὰ «παρακαλέσουν» τὰ μακρὰν καὶ ἐγγὺς παιδιά
τους, τὰ ἀποκλείουν, τὰ συκοφαντοῦν, τὰ λοιδοροῦν, ὅταν ἀντιληφθοῦν ὅτι δὲν
ἐξυπηρετοῦν-ὑπακούουν, τὸ ἐξουσιαστικό τους θέλημα, ὅταν μάθουν ὅτι τόλμησαν νὰ
ἐλέγξουν ἐπιλογές τους! Ἐπιλογὲς ἐξοφλάλμως ἀντι-πατερικές, χωρὶς μάλιστα κάποια δικαιολόγηση μὲ στέρεο ἁγιοπατερικὸ λόγο!
Καὶ τὰ παιδιὰ ἀνταποδίδουν τὰ ἴσα!
Καὶ τὰ παιδιὰ ἀνταποδίδουν τὰ ἴσα!
Δὲν μποροῦμε νὰ
συνυπάρξουμε, νὰ συναχθοῦμε μὲ ταπείνωση καὶ μετάνοια, γιὰ νὰ ζητήσουμε ἀπὸ τὸν
Κύριο μονιασμένοι, λύση τῶν κρίσιμων καὶ ἐπειγόντων θεμάτων τῆς Πίστεως, τῆς
ἀντιμετωπίσεως τῶν αἱρέσεων· οὔτε κἀν μποροῦμε νὰ συμφωνήσουμε θεωρητικά, παρότι
ἔχουμε πλούσια, ἀδιαμφισβήτητη, καταγεγραμμένη τὴν Παρακαταθήκη τῶν Ἁγίων Πατέρων
γιὰ τὸ ποιά εἶναι ἡ διαχρονικὴ στάση ἀπέναντι στὴν αἵρεση.
Καὶ ἡ Παναίρεση τῶν «ἀδελφῶν Ἐκκλησιῶν», τῶν πολλῶν «βαπτισμάτων» καὶ τῆς «διηρημένης Ἐκκλησίας», διηρημένους μᾶς καταπίνει.
«Ἀγαπήσωμεν ἀλλήλους, ἵνα
ἐν ὁμονοίᾳ ὁμολογήσωμεν»· γιατὶ ὅπου ἀπουσιάζει ἡ ἀγάπη καὶ ἡ ὁμόνοια, ἀπουσιάζει καὶ ἡ Πηγή τους!
Ἀγάπη, μετάνοια, ταπείνωση
στοὺς Ἁγίους Πατέρες, γιὰ νὰ προσελκύσουμε τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, πρὶν εἶναι πάρα πολὺ ἀργά!
Σημάτης Παναγιώτης