Τρία σημεία σημαντικά για το πρόσωπο του Χριστού

ΚΑΤΑ ΤΟ ΕΙΩΘΟΣ ΑΥΤΩ ΑΝΕΣΤΗ ΑΝΑΓΝΩΝΑΙ (Αρχή της Ινδίκτου)

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς Ναζαρέτ, οὗ ἦν τεθραμμένος, καὶ εἰσῆλθεν κατὰ τὸ εἰωθὸς αὐτῷ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων εἰς τὴν συναγωγήν, καὶ ἀνέστη ἀναγνῶναι” (Λουκ. 4,16)“

Εκείνο τον καιρό ήρθε ο Ιησούς στη Ναζαρέτ, όπου είχε μεγαλώσει. Το Σάββατο πήγε όπως συνήθιζε στη συναγωγή και σηκώθηκε να διαβάσει τις Γραφές”

    

Η αρχή του νέου εκκλησιαστικού έτους που ταυτίζεται με την αρχή της Ινδίκτου, ρωμαϊκού τρόπου μέτρησης του χρόνου για φορολογικούς και άλλους λόγους, μας φέρνει μπροστά σε ένα απόσπασμα από τον ευαγγελιστή Λουκά, στο οποίο ο Χριστός βρίσκεται στην ιδιαίτερη πατρίδα Του, την Ναζαρέτ, όπου είχε μεγαλώσει. Εισέρχεται την ημέρα του Σαββάτου στη συναγωγή της πατρίδας Του, όπως το συνήθιζε και σηκώνεται, όπως είχε το δικαίωμα, για να διαβάσει τις Γραφές, ένα απόσπασμα από την Παλαιά Διαθήκη, ενώπιον των συμπατριωτών Του και επιλέγει το απόσπασμα του προφήτη Ησαΐα που αναφέρεται στην αποστολή του Μεσσία.

ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΙΝΔΙΚΤΟΥ [:Α΄ Τιμ. 2,1-7] ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

    

ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΙΝΔΙΚΤΟΥ [:Α΄Τιμ. 2,1-7]

  ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

   «Παρακαλῶ οὖν πρῶτον πάντων ποιεῖσθαι δεήσεις, προσευχάς, ἐντεύξεις, εὐχαριστίας, ὑπὲρ πάντων ἀνθρώπων, ὑπὲρ βασιλέων καὶ πάντων τῶν ἐν ὑπεροχῇ ὄντων, ἵνα ἤρεμον καὶ ἡσύχιον βίον διάγωμεν ἐν πάσῃ εὐσεβείᾳ καὶ σεμνότητι τοῦτο γὰρ καλὸν καὶ ἀπόδεκτον ἐνώπιον τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Θεοῦ, ὃς πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν (:Σύμφωνα λοιπόν με όλα τα προηγούμενα οφείλουμε να αγαπάμε όλους τους ανθρώπους. Και ο Ιησούς Χριστός άλλωστε ήλθε στον κόσμο για να σώσει όλους τους αμαρτωλούς.  Γι' αυτό λοιπόν και εγώ σε προτρέπω, Τιμόθεε, και εσένα και τους άλλους αδελφούς, πρώτα απ’ όλα να κάνετε δεήσεις, προσευχές, παρακλήσεις, ευχαριστίες για όλους τους ανθρώπους, για τους βασιλείς και για όλους όσους έχουν κάποιο αξίωμα ή κάποια ανώτερη θέση, να τους φωτίζει και να τους ενδυναμώνει ο Θεός, ώστε να εξασφαλίζουν την ειρηνική συμβίωση των πολιτών. Κι έτσι να ζούμε και εμείς ζωή ήρεμη και ήσυχη, με κάθε ευσέβεια και σεμνότητα· διότι αυτό, το να προσευχόμαστε δηλαδή για όλους, είναι καλό και ευάρεστο ενώπιον του σωτήρα μας Θεού· διότι Αυτός θέλει να σωθούν όλοι οι άνθρωποι και με την πίστη να γνωρίσουν βαθύτερα και πληρέστερα την αλήθεια)»[Α΄Τιμ.2,1-4].

      Ο ιερέας είναι σαν κάποιος κοινός πατέρας όλης της οικουμένης. Αυτός λοιπόν πρέπει να φροντίζει για όλους, όπως και ο Θεός, του Οποίου είναι ιερέας·  γι' αυτό λέγει ο απόστολος Παύλος: «Παρακαλῶ οὖν πρῶτον πάντων ποιεῖσθαι δεήσεις, προσευχάς (:Παρακαλώ λοιπόν πριν από όλα να κάνετε δεήσεις, προσευχές)». Δύο είναι τα αγαθά που προέρχονται από εδώ· και η έχθρα που έχουμε προς τους έξω διαλύεται (γιατί κανένας δεν μπορεί να αισθάνεται μίσος προς εκείνον για τον οποίο προσεύχεται), και εκείνοι οι ίδιοι γίνονται καλύτεροι με το να γίνονται προσευχές για εκείνους, και με το να μη γίνονται σαν τα θηρία εναντίον μας· γιατί τίποτε δεν προσελκύει τόσο στη διδασκαλία, όσο το να αγαπά και να αγαπιέται κανείς.

«Καλή κι Ευλογημένη Εκκλησιαστική Χρονιά»

                                      

1η Σεπτεμβρίου: ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΙΝΔΙΚΤΟΥ (δηλαδή αρχή του νέου Εκκλησιαστικού έτους)

Ἀπολυτίκιον - Ἦχος β'. «Ὁ πάσης δημιουργὸς τῆς κτίσεως, ὁ καιροὺς καὶ χρόνους ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐξουσία θέμενος, εὐλόγησον τὸν στέφανον τοῦ ἐνιαυτοῦ τῆς χρηστότητός σου Κύριε, φυλάττων ἐν εἰρήνῃ τοὺς Βασιλεῖς καὶ τὴν πόλιν σου, πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, καὶ σῶσον ἡμᾶς». Κοντάκιο

«Ὁ τῶν αἰώνων Ποιητὴς καὶ Δεσπότης, Θεὲ τῶν ὅλων, ὑπερούσιε ὄντως, τὴν ἐνιαύσιον εὐλόγησον περίοδον, σώζων τῷ ἐλέει σου τῷ ἀπείρω, Οἰκτίρμον, πάντας τοὺς λατρεύοντας σοὶ τῷ μόνω Δεσπότη, καὶ ἐκβοώντας φόβω Λυτρωτά· Εὔφορον πάσι τὸ ἔτος χορήγησον.»

«Λέξις λατινική (indictio) όρισμόν σημαίνουσα καθ’ όν κατά δεκαπενταετή περίοδον επληρώνοντο εις τους αυτοκράτορας των Ρωμαίων οι φόροι. Κατά την εκκλησιαστικήν παράδοσιν, την αρχήν της ινδικτιώνος είσήγαγεν ό Αύγουστος Καίσαρ (1 -14), ότε διέταξε την γενικήν των κατοίκων του Ρωμαϊκού κράτους απογραφήν και την είσπραξιν των φόρων, κατά την πρώτην του Σεπτεμβρίου μηνός. Από του Μεγάλου Κωνσταντίνου (313) έγένετο επισήμως χρήσις της Ινδικτιώνος ως χρονολογίας, έκτοτε δε ή εκκλησία Κωνσταντινουπόλεως μέχρι του νυν εορτάζει την α’ Σεπτεμβρίου ως αρχήν του εκκλησιαστικού έτους. «Ἴνδικτον ἡμῖν εὐλόγει νέου Χρόνου, Ὦ καὶ Παλαιέ, καὶ δι᾿ ἀνθρώπους Νέε.».

Η Ινδικτιώνα είναι ένας γενικότερος τρόπος μέτρησης του χρόνου ανά 15ετίες με αφετηρία τη γέννηση του Χριστού ή για την ακρίβεια από το 3 π.Χ.

Η εορτή της Ινδίκτου

Η εορτή της Ινδίκτου στη Βυζαντινή και Μεταβυζαντινή Μελοποιία

            

Απόσπασμα από την διπλωματική εργασία Δημητρίου Λυκ. Κολλίντζα σελ. 28-35, Χανιά 2018

Τι είναι η ίνδικτος;

Σχετικά με την καθιέρωση της εορτής της Ινδίκτου, αναφέρονται στο Μέγα Ωρολόγιον τα εξής: Οι της Ρώμης Αυτοκράτορες, προς διατήρησιν των στρατευμάτων, διέτασσον δια θεσπίσματος εις τους εαυτών υπηκόους, φόρον τινά γενικόν κατά πάσας επαρχίαν, ούτινος η πληρωμή εγίνετο κατ’ ενιαυτόν, επαναλαμβανομένου του αυτού θεσπίσματος εις διάστημα ετών 15.....Το δε αυτοκρατορικόν θέσπισμα, δι’ ου ο φόρος ούτος διετάσσετο ολίγον τι προ του χειμώνος, ωνομάζετο Indictio, ο εστιν ορισμός, η διάγγελμα περί του φόρου, όπερ εξελληνίσαντες εις το Ινδικτιών οι βασιλείς της Κωνσταντινουπόλεως, διετήρησαν αυτήν, ει και αντ’ αυτής ενίοτε μετεχειρίζοντο την Επινέμησιν, σημαίνουσαν διανομήν...1

Η λέξη Ίνδικτος η Ινδικτιών προέρχεται από τη λατινική λέξη Indictio, indictio-onis, που σημαίνει διάγγελμα, εξαγγελία, ορισμός. Ως όρος προέρχεται από την θέσπιση, από μέρους των Ρωμαίων και για διάστημα δεκαπέντε ετών, το ύψος του ετήσιου φόρου επί της γεωργικής παραγωγής. Ο φόρος αυτός είχε θεσπιστεί για τη συντήρηση του ρωμαϊκού στρατού. Κατ’ επέκταση η ίνδικτος είναι περίοδος 15ετης και χρησιμοποιείται για τη χρονολόγηση εγγράφων ή και γεγονότων. Η χρήση της Ινδίκτου άρχισε, πιθανόν, επί αυτοκράτορα Διοκλητιανού, αλλά με διάρκεια 5 έτη. Κατ’ επέκτασιν καθιερώθηκε να ονομάζονται ινδικτιώνες και οι δεκαπενταετείς αυτοί κύκλοι που άρχισαν επί Καίσαρος Αυγούστου, τρία χρόνια πριν από την γέννηση του Χριστού 2. Για πρώτη φορά Ινδικτιών με διάρκεια 15 ετών αρχίζει το 312 μ.Χ. επί Μεγάλου Κωνσταντίνου και διαρκούσε τόσο διότι 15 έτη διαρκούσε και η στρατιωτική θητεία στον ρωμαϊκό στρατό.

Ο άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας για την Ευαγγελική περικοπή της Αρχής της Ινδίκτου

ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΙΝΔΙΚΤΟΥ [:Λουκά 4, 16-30]

 

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ

ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΤΗΣ ΙΝΔΙΚΤΟΥ

    «Καὶ ὑπέστρεψεν ὁ ᾿Ιησοῦς ἐν τῇ δυνάμει τοῦ Πνεύματος εἰς τὴν Γαλιλαίαν· καὶ φήμη ἐξῆλθε καθ᾿ ὅλης τῆς περιχώρου περὶ αὐτοῦ· καὶ αὐτὸς ἐδίδασκεν ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν δοξαζόμενος ὑπὸ πάντων. Καὶ ἦλθεν εἰς τὴν Ναζαρέτ, οὗ ἦν τεθραμμένος, καὶ εἰσῆλθε κατὰ τὸ εἰωθὸς αὐτῷ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων εἰς τὴν συναγωγήν, καὶ ἀνέστη ἀναγνῶναι (: Και ο Ιησούς γύρισε πίσω στη Γαλιλαία γεμάτος με τη δύναμη του Πνεύματος, το οποίο με τη νίκη Του κατά του διαβόλου Τον ενίσχυε πιο αισθητά. Και εξαιτίας των θαυμάτων Του διαδόθηκε σε όλα τα περίχωρα της Γαλιλαίας η φήμη ότι είναι θαυματουργός προφήτης, απεσταλμένος από τον Θεό. Και Αυτός δίδασκε μέσα στις συναγωγές τους, και όλοι Τον δόξαζαν και Τον επαινούσαν. Έπειτα ήλθε στη Ναζαρέτ, εκεί όπου είχε ανατραφεί και είχε μεγαλώσει. Και, όπως συνήθιζε από την παιδική Του ακόμη ηλικία, μπήκε την ημέρα του Σαββάτου στη συναγωγή και σηκώθηκε από τη θέση Του για να διαβάσει κάποια προφητική περικοπή από τη Βίβλο)»[Λουκά 4,14-16].

   Επειδή λοιπόν έπρεπε να φανερώσει τον εαυτό Του στους εξ αίματος Ισραηλίτες και να λάμψει το μυστήριο της ενανθρώπησης σε εκείνους που δεν Τον γνώρισαν, και ότι είχε χριστεί από τον Θεό Πατέρα για τη σωτηρία του ανθρώπινου γένους, το κάνει και αυτό με μεγάλη σοφία. Και κάνει αυτή τη χάρη πριν από τους άλλους, στους κατοίκους της Ναζαρέτ, με τους οποίους είχε συναναστραφεί, εννοώ ως άνθρωπος. Μπαίνοντας λοιπόν στη συναγωγή, Του δόθηκε βιβλίο για να το αναγνώσει, και ανοίγοντάς το, διάλεξε προφητική περικοπή που μιλούσε για το δικό Του μυστήριο. Ολοφάνερα βέβαια Αυτός ο Ίδιος ήταν που τα έλεγε αυτά με τη φωνή του προφήτη, ότι και θα γίνει άνθρωπος, και θα έρθει για να σώσει την υφήλιο. Και λέμε ότι ο Υιός δεν χρίσθηκε με άλλον τρόπο, αλλά ότι ήρθε με σάρκα, δηλαδή σαν εμάς και έγινε άνθρωπος· γιατί, όντας Θεός μαζί και άνθρωπος, ο Ίδιος δίνει με τρόπο θεϊκό το Πνεύμα στην κτίση, αλλά και δέχεται Αυτό από τον Θεό και Πατέρα ως άνθρωπος, Αυτός που αγιάζει όλη την κτίση, καθόσον και από τον άγιο Πατέρα είχε φανερωθεί, και το άγιο Πνεύμα που αναβλύζει από Αυτόν το μεταδίδει στις ουράνιες δυνάμεις ως δικό Του και επιπλέον και σε εκείνους που έχουν αναγνωρίσει την παρουσία Του.

Ο άγνωστος Θεός

                               

Μητροπολίτη Ἀντωνίου τοῦ Σουρόζ

Ἦρθε μία μέρα νά μέ δεῖ κάποιος, ἕνας ἄνθρωπος πού ἔψαχνε νά βρεῖ τόν Θεό ἐπί χρόνια. Μοῦ εἶπε κλαίγοντας:

• Πάτερ, δέν μπορῶ νά ζήσω χωρίς τόν Θεό. Δεῖξε μου τόν Θεό!

Τοῦ ἀπάντησα πώς δέν ἤμουν σέ θέση νά τοῦ Τόν δείξω, ὅμως δέ νομίζω πώς κι ὁ ἴδιος ἦταν σέ κατάσταση νά Τόν βρεῖ ἔτσι κι ἀλλιῶς. Ἀπορημένος μέ ρώτησε γιατί. Καί τότε ἐγώ τοῦ ἔθεσα ἕνα ἐρώτημα πού συχνά θέτω σ’ ὅσους ἔρχονται νά μέ συμβουλευτοῦν:

• Ὑπάρχει κάποιο χωρίο τῆς Ἁγίας Γραφῆς πού μιλάει στήν καρδιά σου – το πιό πολύτιμο χωρίο πού ἔχεις βρεῖ;
• Ναί - μου ἀπάντησε -, ἡ ἱστορία τῆς πόρνης στό ὄγδοο κεφάλαιο τοῦ Ἰωάννη.

Τόν ξαναρώτησα:

Ένα είδος υπερηφανείας.

             

Υπάρχουν στιγμές που οι άνθρωποι απελπίζονται και αποκαρδιώνονται, πράγμα που με τον τρόπο του αποτελεί ένα είδος υπερηφάνειας.

Εάν ένας άνθρωπος αγαπά τα πράγματα του κόσμου, τότε σίγουρα θα οδηγηθεί στην απογοήτευση, διότι δεν πρόκειται να βρει σε αυτά τον Θεό.

Κάθε άνθρωπος νιώθει μερικές φορές μόνος, ακόμα και όταν βρίσκεται ανάμεσα σε ανθρώπους, μέχρι τη στιγμή που απελευθερώνεται από τα πράγματα του κόσμου. Σε αυτό το σημείο, ο Θεός έρχεται και τον παρηγορεί.

Γέροντας Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα

Πηγή

Ποιός αρχιμανδρίτης από την Γερμανία έφτυσε άτιμα τον μακαριστό Νίκο Σωτηρόπουλο και μετά έγινε δεσπότης;

πρώην Επίσκοπος Αβύδου και νυν μητρ. Κρήνης Κύριλλος Κατερέλος

Νικόλαος Σωτηρόπουλος: “Τέτοια κακοποιά στοιχεῖα… ἐλεεινά ὑποκείμενα, κυβερνοῦν σήμερα τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ”. Ἀναφέρεται ὁ μακαριστός Σωτηρόπουλος στόν “καπνιστή”, “χορευταρά” τήν ἐποχή ἐκείνη ἀρχιμανδρίτη, μετὰ ἐπίσκοπο Ἀβίδου καὶ νῦν μητρ. Κρήνης Κύριλλο Κατερέλο, πού ἔφτυσε ὡς τραμποῦκος τόν μακαριστό ἀγωνιστή καί ὁμολογητή ἐργάτη τοῦ Εὐαγγελίου καί τῆς Ὀρθοδοξίας.

Στό ἀπόσπασμα τοῦ βίντεο πού ἀκολουθεῖ, βρίσκεται ἡ σχετική ἀναφορά.

Στό ἑπόμενο βίντεο μπορεῖτε νά δεῖτε ὁλόκληρη τή σκηνή τῆς δίωξής του ἀπό τήν οἰκουμενιστική Ἐκκλησία τῆς Γερμανίας. Στὸ δεύτερο βίντεο δεῖτε τὸν μάγκα ἱερέα ποὺ θέλει νὰ ἐμποδίσει τὸν κόσμο νὰ ἀκούσει τὸ κήρυγμα.

Με έφτυσε ο “καπνιστής και χορευταράς” αρχιμανδρίτης Κύριλλος Κατερέλος

Ένα τραγικό αλλά αδιαμφισβήτητο παράδειγμα για το πόσο πια με ευθύνη των αρχιερέων δεν ισχύει στην Εκκλησία η εντολή του Κυρίου το «ναι ναι και το ου ου» και βασιλεύει η σύγχυση και η διχόνοια.

  Ο Οικουμενισμός,  η πολιτική σκοπιμότητα και τα διεθνή συμφέροντα έχουν διαβρώσει το εκκλησιαστικό φρόνημα και έχουν φέρει τα πάνω κάτω. Λαμπρό παράδειγμα εκτός του Βαρθολομαίου με τους σχισματικούς της Ουκρανίας (η φιλοαμερικανική πλευρά) το πατριαρχείο Σερβιας  (η φιλορωσική πλευρά), που έλεγε ότι δεν πρέπει να αναγνωριστεί η σχισματική ψευδοεκκλησία των Σκοπίων και μετά για ευνόητους πολιτικούς λόγους προχώρησε στην αναγνώριση της. Κι όμως, παρόλα αυτά οι «ευσεβείς» συνεχίζουν να μιλούν ακόμα για οικονομία και βασιλική οδό , διχάζουν το ποίμνιο μιλώντας για τους μεν (Ουκρανία) και σιγώντας για τους δε (Σκόπια) και αφήνουν την Εκκλησία να βυθίζεται όλο και περισσότερο στο χάος. Αντί μάλιστα να κατηγορούν τους αιρετικούς επισκόπους που πράττουν όλα αυτά και τους ιερείς που τους μνημονεύουν για να μην χάσουν την θεσούλα τους ξεχνώντας ότι ονομάζονται ποιμένες, κατηγορούν τους πιστούς που αντιδρούν και δεν αναγνωρίζουν ούτε κοινωνούν με το σχισμα και την αίρεση ως ζηλωτές. Ο αναγνώστης ας διαβάσει και ας κρίνει.

Α.Τ.

ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΣΕΡΒΙΑΣ ΠΡΟΣ ΦΑΝΑΡΙ: 

ΟΧΙ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΣΤΟΥΣ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΥΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ, ΣΚΟΠΙΩΝ, ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟΥ

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ εδω

Ενώ πραγματοποιείται στο Φανάρι η συνάντηση του Πατριάρχη Ρωσίας με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο και ενώ το ζήτημα της Ουκρανίας έχει εξελιχτεί σε σκληρό πολιτικό πόκερ, είχαμε μια «ηχηρή» παρέμβαση του Πατριάρχη Σερβίας Σεργίου, που δείχνει πόσο σημαντικό είναι το ζήτημα των σχισματικών με τεράστια διεθνή πολιτική σημασία και πόσο η εξέλιξη του θα κρίνει την ίδια την ενότητα της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Όταν οι Επίσκοποι σε καιρό αιρέσεως δεν ακολουθούσαν την βασιλική οδό αλλά προσεύχονταν στον Θεό: Καλύτερα να πεθάνω, παρά να λειτουργήσω με τον κάθε ..."Βαρθολομαίο"!!!

ἅγ. Ἀλέξανδρος: "Δέν εἶναι σωστό ἔτσι ἁπλά νά δεχθοῦμε σέ κοινωνία τόν τῆς αἱρέσεως εὑρετήν. Ὁ Θεὸς ἄς μήν ἐπιτρέψει ἡ αἵρεση νά νομι­σθεῖ ὡς εὐσέβεια". Οἱ σημερινοὶ διάδοχοί του: Ναὶ μὲν ο κάθε οἰκουμενιστὴς εἶναι αἱρετικός, ἀλλὰ ἡ εὐσέβεια ἐπιβάλλει νὰ κοινωνεῖς καὶ νὰ συμπροσεύχεσαι μὲ τὸν αἱρετικό.

    

Ἡ ἱστορία τοῦ αὐριανοῦ ἑορταζομένου ἁγίου Ἀλεξάνδρου ἀποκαλύπτει ὅλη τὴν τραγικότητα τοῦ σημερινοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου, τῆς πονηρᾶς συνοδείας του καὶ ὅσων κοινωνοῦν μαζί του, ὡς τάχα ὑποχρεωμένοι νὰ τὸ κάνουν, διότι τάχα το ἐπιβάλλει ἡ βασιλική ὁδός, παραβλέποντας τὴν Ἱερή μας Παράδοση, ποὺ διδάσκει τὴν ἀπομάκρυνση ἀπὸ κάθε αἱρετικό καὶ τὴν συνοδική του καταδίκη! Σὲ καιροὺς αἱρέσεως ἡ βασιλικὴ ὁδὸς παύει νὰ ἰσχύει. Ἰσχύει μόνο ἡ ὁμολογία καὶ ἡ ὑπεράσπιση τῆς Πίστεως μὲ ὀρθόδοξο ζῆλο καὶ ὄχι μὲ οἰκονομίες, ὅπως π.χ. διδάσκει ὁ π. Πέτρος Χίρς ποὺ ἔχει ὑπογράψει τρεῖς(!) ὁμολογίες Πίστεως στὶς ὁποῖες περιέχεται ἡ ἀπειλὴ διακοπῆς κοινωνίας ἂν οἱ Οἰκουμενιστὲς δὲν μετανοήσουν καὶ δὲν ἔχει τηρήσει καμία.

• Ὁ πατρ. ἅγιος Ἀλέξανδρος, «ζήλῳ πυρπολούμενος τῷ θείῳ ὡς ἄλλος Ἠλίας νοητῶς, κατέσφαξε διὰ τῆς προσευχῆς ἀοράτως τὸν βλάσφημον Ἄρειον» (γιὰ ὅποιον δὲν γνωρίζει τὸ γεγονός, μπορεῖ νὰ τὸ πληροφορηθεῖ ἀπὸ τὰ κείμενα ποὺ παραθέτουμε στὴ συνέχεια).

• Ὁ πατρ. Βαρθολομαῖος καὶ οἱ ἀκόλουθοί του πυρπολούμενος ζήλῳ κακοδόξῳ ἐναγκαλίζεται, τιμᾶ καὶ “συλλειτουργεῖ” μὲ τοὺς συγχρόνους Ἀρείους καὶ προδρόμους τοῦ Ἀντιχρίστου Πάπες!

• Ὁ πατρ. ἅγιος Ἀλέξανδρος, παρὰ τὴν πίεση πολιτικῶν προσώπων καὶ Ἐπισκόπων, καὶ παρὰ τὴν γραπτὴ ὁμολογία τοῦ Ἀρείου ὅτι πιστεύει Ὀρθόδοξα(!) ἀρνήθηκε τὴν εἰσαγωγὴ τοῦ Ἀρείου στὸ ναό, παρακαλώντας τὸν Θεὸ νὰ τὸν πάρει ἀπ’ αὐτὴν τὴν ζωή, παρὰ νὰ συλλειτουργήσει μὲ τὸν αἱρετικό.

Οἱ ἄνθρωποι θανατώνονται, οἱ ἰδέες ὄχι- (+Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου)

«τὰ δημοσίως πραττόμενα πρέπει καὶ δημοσίως νὰ ἐλέγχωνται». Ερώτηση για δυνατούς λυτές: Μιμείται, ως οφείλει, η σημερινή ιεραρχία το παράδειγμα του αγ. Προδρόμου και αψηφώντας το κόστος ελέγχει τα δημόσια σκάνδαλα;

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἡμέρα πένθους καὶ αὐστηρῆς νηστείας, σὰν τὴ Μεγάλη Παρασκευή. Τὴ Μεγάλη Παρασκευὴ ἄγγελοι καὶ ἄνθρωποι κι αὐτὰ ἀκόμη τὰ ἄψυχα θρηνοῦν τὴν ἄδικη σφαγὴ τοῦ Υἱοῦ τῆς Παρθένου· καὶ σήμερα 29 Αὐγούστου θρηνοῦν οἱ Χριστι­ανοὶ τὴν ἄδικη σφαγὴ τοῦ υἱοῦ τοῦ Ζαχαρία καὶ τῆς Ἐλισάβετ, τοῦ Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου, ὁ ὁποῖος κατὰ τὴ μαρτυρία τοῦ Κυρίου ἡ­μῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ὑπῆρξε ἡ ὑψηλότερη φυσι­­ογνωμία τοῦ ἀρχαίου κόσμου (βλ. Ματθ. 11,11. Λουκ. 7,28).

Τὸ ἱστορικὸ τῆς ἑορτῆς εἶνε γνωστό. Τὸ ἀ­κούσατε στὸ εὐαγγέλιο. Ἐδῶ θὰ πῶ τοῦτο μόνο.

Ὁ Πρόδρομος ἔζησε σὲ δύσκολη ἐποχή. Ἡ πολιτικὴ καὶ ἡ θρησκευτικὴ ἡγεσία τοῦ Ἰσρα­ὴλ εἶχε διαφθαρῆ. Κολακεία, ἰδιοτέλεια, συμ­φέ­ρον, ψέμα, ἀπάτη, ἀσέβεια, ὑποκρισία, αὐτὰ τὴ χαρα­κτήριζαν. Εἶχαν στὰ χείλη τὸ Θεὸ καὶ στὴν καρ­διὰ τὸ διάβολο. Καὶ κέντρο τῆς διαφθορᾶς ἦ­ταν τὰ ἀνάκτορα. Ἐκεῖ ἦταν ὁ βασιλιᾶς Ἡρῴ­δης· ὄχι ἐκεῖνος ποὺ ἔσφαξε τὰ 14.000 νήπια τῆς Βη­θλεέμ, ἀλλὰ ἕνας γυιὸς ἐκείνου μὲ τὸ ἴδιο ὄ­νομα, ὁ Ἡρῴδης Ἀντίπας. Ἦταν λύ­κος γεννημέ­νος ἀπὸ λύκο, παιδὶ πιὸ ἄγριο καὶ πιὸ ἀκόλαστο ἀπ᾿ τὸν πατέρα του. Αὐτὸς ἔδιω­ξε τὴ νόμι­μη γυναῖκα του καὶ πῆρε ὡς σύζυγο τὴ γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ του, τὴν Ἡρῳδιάδα. Αἱμομειξία, δημόσιο σκάνδαλο! Καὶ «τὰ δημοσίως πραττόμενα πρέπει καὶ δημοσίως νὰ ἐλέγχωνται».

Ποιοί ἦταν ἁρμόδιοι νὰ ἐλέγξουν τὸ ἔγκλημα αὐτό; Οἱ φύλακες τοῦ δικαίου, οἱ διδάσκα­λοι τοῦ μωσαϊκοῦ νόμου, οἱ ἀρχιερεῖς καὶ ἱερεῖς, οἱ γραμματεῖς καὶ φαρισαῖοι. Ἀλλ᾿ αὐτοὶ ἦταν οἱ «διυλίζοντες τὸν κώνωπα, τὴν δὲ κάμηλον καταπίνοντες» (Ματθ. 23,24). Αὐτοί ἔπρεπε νὰ διαμαρτυρηθοῦν, κανείς ὅμως ἀπ᾿ αὐτοὺς δὲ᾿ μίλησε. Σιγὴ νεκροταφείου.

(†) Ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης- Ένας σύγχρονος «Πατροκοσμάς» και λέοντας της Ορθοδοξίας [28 Αυγούστου 2010]

(†) Ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης- Ένας σύγχρονος «Πατροκοσμάς» και λέοντας της Ορθοδοξίας [28 Αυγούστου 2010]

 

Πέρασαν 14 χρόνια από τη μέρα που ο Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης άφησε την τελευταία του πνοή

Ελευθέριος Ανδρώνης

Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης: Σαν σήμερα, στις 28/8/2010, αναχώρησε για τους ουρανούς η αγία και ηρωική ψυχή του Μητροπολίτη Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας Αυγουστίνου Καντιώτη, του νέου «Κοσμά του Αιτωλού», όπως τον αποκαλούσε ο Ορθόδοξος λαός, εξυμνώντας τον για την απαράμιλλη αγωνιστικότητα που επέδειξε σε ολόκληρο τον βίο του, άλλα και για το προφητικό χάρισμα που διέθετε.

Έφυγε πλήρης ημερών σε ηλικία 103 ετών.

Ήταν ένας πραγματικός πνευματικός ηγέτης με όλη τη σημασία της λέξης. Η ζωή του πατρός Αυγουστίνου ήταν ένας διαρκής και ακάματος αγώνας για την πίστη. Για τα υψηλά ιδανικά. Για την Ελλάδα και την Ορθοδοξία.

Ήταν δεινός ρήτορας. Τα πύρινα κηρύγματα του έσειαν τα ακροατήρια. Πλήθη λαού έσπευδαν να τον ακούσουν και ακόμα και στα Εξάρχεια, στο κτίριο της αδελφότητας του Σταυρού όπου κήρυττε, γέμιζαν οι δρόμοι ασφυκτικά με κόσμο. Όπου και αν μιλούσε, στην Αθήνα, στη Φλώρινα και σε όλη την Ελλάδα, χιλιάδες κόσμος τον ακολουθούσε.

Έβλεπες έναν μικρόσωμο ιερέα, με ταλαιπωρημένο ράσο, με σκονισμένα άρβυλα και μεγάλα μυωπικά γυαλιά να ανεβαίνει στον άμβωνα και να μεταμορφώνεται σε γίγαντα, να γίνεται το στόμα του πύρινη ρομφαία που ορθοτομούσε τον λόγο της Αληθείας.

Ι. Μ. Περιστερίου, Συγκέντρωση και Πορεία Ενάντια στην Ασεβέστατη Πράξη Απομάκρυνσης του Εσταυρωμένου. (Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου, 16:30 , Πλατεία Περιστερίου)

Για την ασεβέστατη πράξη του επισκόπου Περιστερίου κ. Γρηγορίου, να αφαιρέσει τον Εσταυρωμένο/Σταυρό πίσω από την Αγία Τράπεζα όλων των ιερών ναών και αντ’ αυτού να τοποθετήσει ένα περίλαμπρο δεύτερο δικό του θρόνο.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2024 – 16:30 μμ

ΠΛΑΤΕΙΑ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ (Σταθμός Μετρό – Περιστέρι)

Και πορεία από πεζόδρομο Εθν. Αντιστάσεως μέχρι το επισκοπείο.

Ελάτε να ομολογήσουμε Ιησούν Χριστόν Εσταυρωμένον!

Ελάτε να προκαλέσουμε έναν «πνευματικό σεισμό» πολλών ρίχτερ!

* Όποιος πιστός θέλει να εκδηλώσει την αντίθεσή του, στην έξωση του Εσταυρωμένου, με τρόπο που αρμόζει στο ορθόδοξο ήθος, είναι ευπρόσδεκτος. Καμία εκτροπή, της φιλήσυχης διαμαρτυρίας μας, δεν θα γίνει αποδεκτή από οποιονδήποτε και θα αποκλειστεί με κάθε νόμιμο μέσο.

Η ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Του αγώνα για την αποκατάσταση του Εσταυρωμένου

Πηγή 

Ο ζήλος είναι ο σκύλος που φυλάσσει το νόμο του Θεού, που είναι η αρετή.

Ας το προσέξουν όσοι αδιάκριτα ονομάζουν τον ζήλο άκρο και τον εξισώνουν με την αίρεση

Εξασθενεί ο ζήλος, όταν ο άνθρωπος…

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος

Ο ζήλος είναι ο σκύλος που φυλάσσει το νόμο του Θεού, που είναι η αρετή.

Ο ζηλωτής, ως καιόμενος φούρνος θερμαίνεται, σαν τα Χερουβείμ και προσέχει κάθε στιγμή τις πανουργίες και τις εφόδους των πονηρών πνευμάτων. 

Εξασθενεί ο ζήλος, όταν ο άνθρωπος απιστεί στη Θεία Πρόνοια και λησμονεί το Θεό. 

Όσιος Μωυσής ο Αιθίοπας

Φήσεις τὸ ῥητὸν καὶ θανών, Μωσῆ μέλα.

«Ἄνθρωπος ὄψιν, καὶ Θεὸς τὴν καρδίαν».

Θάψαν ἐν εἰκάδι Μωσῆν ὀγδόῃ Αἰθιοπῆα.

Ο όσιος Μωυσής ήταν αγορασμένος δούλος κάποιου πλούσιου κτηματία. Είχε χαρακτήρα σκληρό και δύστροπο και καθημερινά δημιουργούσε πολλά προβλήματα, ώσπου το αφεντικό του αγανάκτησε και τον πέταξε στον δρόμο. Ο Μωυσής βρήκε καταφύγιο σε μια ληστοσυμμορία και με την τεράστια σωματική του δύναμη δεν άργησε να επιβληθεί και να γίνει ο αρχηγός της.

Κάποτε, κυνηγημένος από τα όργανα της εξουσίας, για τα πολλά του εγκλήματα, πήγε να κρυφτεί βαθειά στην έρημο όπου ζούσαν οι πιο ονομαστοί ασκητές. Η συναναστροφή του με τους αγίους τον έκανε σιγά – σιγά να ημερεύσει. Τον επισκίασε η Χάρη του Θεού, γιατί η μετάνοια είναι ώρα Χάριτος, μαλάκωσε η καρδιά του, μετανόησε πραγματικά και ζήτησε την λύτρωση. Η αλλαγή του ήταν ριζική και σε σύντομο χρονικό διάστημα έφτασε στα μέτρα των μεγάλων Πατέρων της ερήμου. Μετά το βάπτισμα αξιώθηκε να λάβει και την Χάρη της Ιεροσύνης.

Σε ηλικία 75 ετών έφυγε από την πρόσκαιρη αυτή ζωή με τρόπο βίαιο και μαρτυρικό. Ειδωλολάτρες ληστές εισέβαλαν στο σπήλαιο που ασκήτευε και τον σκότωσαν με μαχαίρια. Και στο σημείο αυτό επαληθεύθηκε, για άλλη μια φορά, ο λόγος του Χριστού προς τον Απόστολο Πέτρο: «πάντες γὰρ οἱ λαβόντες μάχαιραν ἐν μαχαίρῃ ἀποθανοῦνται» (Ματθ. κστ, 52).

Βουλγαρίας Δανιήλ: ''Η Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας δεν είναι κανονική''

 Και αυτή των Σκοπίων δεν είναι κανονική αλλά εσείς την αναγνωρίσατε άνευ μετανοίας των για πολιτικούς λόγους.

Γραφείο ρεπορτάζ: Romfea.gr

---

Κάλεσμα προς τους πιστούς να προσευχηθούνγια την διατήρηση της κανονικής Εκκλησίας στην Ουκρανίας, έκανε ο Πατριάρχης Βουλγαρίας κ. Δανιήλ, κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας στην Εκκλησία του Αγίου Ιωάννη Ρίλας στην πόλη Πέρνικ.

Ο Προκαθήμενος της Εκκλησίας της Βουλγαρίας τόνισε ότι η Εκκλησία υπό τον Μητροπολίτη Ονούφριο, είναι η μόνη κανονική Εκκλησία στην Ουκρανία.

«Το Ουκρανικό Κοινοβούλιο ενέκρινε έναν νόμο που προβλέπει το κλείσιμο της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας, η οποία είναι η μόνη κανονική Ορθόδοξη Εκκλησία στην Ουκρανία.

Η ‘Αγία Ορθόδοξος Εκκλησία δέχεται τα θανάσιμα πλήγματα των εσχάτων καιρών...

Μια ομολογιακή επιστολή του Γέροντα Αδριανού του Σιναϊτου που απευθυνόταν στους μοναχούς και τις μοναχές, η οποία - μεταξύ άλλων - έγραφε:

"Είναι όντως καλόν και γλυκύ οι Μοναχοί να ησυχάζουν, άλλωστε προς τούτο εκλήθησαν. Πλην όμως, όταν οι καιροί είναι χαλεποί, όπως οι σημερινοί, όπου ή νοητή Ναύς ή ‘Αγία Ορθόδοξος Εκκλησία δέχεται τα θανάσιμα πλήγματα των εσχάτων καιρών, το εφησυχάζειν είναι άρνησις Πίστεως και η έλλειψις συνεπούς ομολογίας έργω και λόγω είναι παντελώς αδικαιολόγητος."

Μια επιστολή πιο επίκαιρη από ποτέ...

Θυμάμαι επίσης που έλεγε:

" Αυτοί που ακολουθούν τον Πάπα, δεν έχουν εκκλησία. Έχουν Συναγωγή... "

Ο Γέρων Αδριανός, αναχώρησε για τα Ουράνια Σκηνώματα το 2004...

Η ευλογία του να μας σκεπάζει και να μας προστατεύει στον Αγώνα που έχουμε μπροστά μας. Γένοιτο!

ΠΗΓΗ

Είναι ο κανονικός αρχιεπίσκοπος Ουκρανίας Ονούφριος ζηλωτής και αντιοικουμενιστής; Μήπως τελικά και ο Ονούφριος βιώνει τις συνέπειες των επιλογών του;

Διαβάσαμε στο ιστολόγιο "Ομολογία" (εδώ) το εξής άρθρο με ακόλουθη παράκληση: 

"Ο Μητροπολίτης Ονούφριος είναι ζηλωτής και αντιοικουμενιστής, γι' αυτό απορρίπτει το Οικουμενικό Πατριαρχείο

Αναδημοσιεύουμε με επιφύλαξη το παρακάτω άρθρο  απο τα ιστολόγια 

https://religionpravda.com.ua (πρωτότυπο) και

https://anastasiosk.blogspot.com (μετάφραση).

Επειδή δεν μπορούμε ούτε να επιβεβαιώσουμε τα γραφόμενα, ούτε να τα διαψεύσουμε παρακαλούμε όσοι γνωρίζουν το θέμα να μας ενημερώσουν με σχόλια.

π.Δ.Α".

Θέλοντας, λοιπόν, να συμβάλλουμε στην απάντηση του ερωτήματος παραθέτουμε τα παρακάτω ρωτώντας: Θα έκανε και θα έλεγε ένας πραγματικός αντιοικουμενιστής και ζηλωτής  πράγματα, όπως αυτά που ακολουθούν; Σημειώνουμε ότι, ό,τι παρατίθεται, καμία σχέση δεν έχει με την υποστήριξη του Ονουφρίου ως τον μόνο κανονικό αρχιεπίσκοπο και την καταδίκη των διωγμών εναντίον της κανονικής Εκκλησίας της Ουκρανίας. ΟΙ διωγμοί όμως δεν αποτελούν κατα τον ιερό Χρυσόστομο κολυμβήθρα του Σιλωάμ για όποιον ξεφεύγει της ορθοδόξου διδασκαλίας και ομολογίας. Μήπως τελικά και ο Ονούφριος βιώνει τις συνέπειες των επιλογών του;

Α.Τ.

(Ἐδῶ)

Παράδειγμα πρώτο: Το Π.Σ.Ε. παραδέχεται ως μέλος του μόνο την Εκκλησία του Ονουφρίου. Θα ανήκε ένας πραγματικός αντιοικουμενιστής και ζηλωτής στο Π.Σ.Ε.;

"Το ΠΣΕ απαντά στα παραπλανητικά ρεπορτάζ των ΜΜΕ επί του Ουκρανικού» ανασκευάζει την είδηση. Συγκεκριμένα σημειώνει, μεταξύ των άλλων, ότι ο ΓΓ Τβέϊτ χαιρέτησε την απόφαση του Πατριάρχου Κυρίλλου να παραμείνει η Ρωσική Εκκλησία στο ΠΣΕ και διευκρινίζει επί του Ουκρανικού: το ΠΣΕ αναγνωρίζει, ως μέλος του, ΜΙΑ Ορθόδοξη Εκκλησία στην Ουκρανία και αυτή είναι η υπό τον Μητροπολίτη Ονούφριο, που υπάγεται εκκλησιαστικά στην Ρωσική Εκκλησία," (εδώ)

Παράδειγμα δεύτερο: Χαιρετισμός του Ονουφρίου στο Οικουμενιστικό, ουνιτικό, διομολογιακό μοναστήρι του Bose στην Ιταλία. Θα έστελνε ένας πραγματικός αντιοικουμενιστής και ζηλωτής  τέτοιους χαιρετισμούς:

Από το κακό δεν δύναται να προέλθει κάτι καλό.

 Ο αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος παίρνει ορθώς θέση υπέρ της κανονικής Εκκλησίας της Ουκρανίας μιλώντας για κανονικότητα και ενότητα. Όμως η Εκκλησία μας διδάσκει, ότι για να υπερασπιστείς το ορθό, πρέπει και να πράττεις το ορθό, διότι από το κακό άνευ μετανοίας δεν δύναται να προέλθει κάτι καλό. Πως είναι π.χ. δυνατόν να καταδικάζεις (ορθώς) το σχισμα στην Ουκρανία ως εκτός Εκκλησίας και να διδάσκεις (λανθασμένα) ότι αιρετικοί και σχισματικοί μπορούν να ανήκουν στην Εκκλησία; Υπενθυμίζουμε λοιπόν στον αρχιεπ. Αλβανίας και τους επισκόπους του μόνο δυο παραδείγματα της διδασκαλίας του ρωτώντας τον: Έτσι θα αγωνιστείτε για το ορθόν και το δίκαιο στην Εκκλησία, διδάσκοντας στρεβλά και αιρετικά;

ὁ Ἰωάννης Κορναράκης καταγγέλλει χαρακτηριστικά:

«Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀλβανίας, ὅμως, στὸ ἔργο τοῦ Ἴχνη ἀπὸ τὴν ἀναζήτηση τοῦ ὑπερβατικοῦ, ἀντικαθιστᾶ τὴν φράση “διὰ τοῦ εὐαγγελίου”, μὲ τὴν φράση “διὰ τῆς ἐκκλησίας”, ἀναπτύσσοντας, ἔτσι, τὴν διδασκαλία τῆς ἀόρατης σωτηρίας! Μὲ τὴν παραχάραξη αὐτή, ἔχει τὴν δυνατότητα νὰ ξεπεράσει τὴν αὐθεντικὴ ἀποστολικὴ διδασκαλία περὶ τῆς σωτηρίας τῶν ἐθνῶν, διὰ τῆς ἀπὸ μέρους τους ἀποδοχῆς, ἐφαρμογῆς καὶ βιώσεως τοῦ Εὐαγγελίου. Σημειώνοντας δὲ ὅτι, “οἱ παλαιότεροι ὅσο καὶ οἱ νεότεροι θεολόγοι τῆς ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας τόνισαν ὅτι ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ ἐνεργεῖ καὶ πέραν τῶν ὁρίων τῆς ὁρατῆς Ἐκκλησίας”, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀλβανίας καταλήγει στὸ συμπέρασμα ὅτι, σὲ αὐτὴν τὴν “ἀόρατη Ἐκκλησία”, καὶ τὰ ἔθνη “δύνανται νὰ ἀνήκωσι ἀοράτως καὶ οἱ ἐθνικοί, οἱ ἑτερόδοξοι…” (σσ. 423-4)».

https://paterikiparadosi.blogspot.com/2014/07/blog-post_3106.html?m=0#more

"Η  επίσκεψη  του  πάπα  Φραγκίσκου

στην  Αλβανία  είναι  καλοδεχούμενη..."

Επιστολή αλληλεγγύης προς τον Μητροπολίτη Κιέβου Ονούφριο από τον Πατριάρχη Αντιοχείας

Για τον υπαίτιο των διωγμών και της διχόνοιας στην Εκκλησία Πατρ. Βαρθολομαίο δεν αναφέρουν  όμως τίποτα. Και πως να αναφέρουν όταν οι ίδιοι στο Κολυμπαρι έβαλαν την βάση για όσα τώρα γίνονται. Όλα για το θεαθήναι εις βάρος της αλήθειας.

 

Ο Πατριάρχης Αντιοχείας κ.κ. Ιωάννης Ι’ απέστειλε επιστολή αλληλεγγύης στον Μητροπολίτη Κιέβου κ. Ονούφριο.

“Τις τελευταίες ημέρες λάβαμε την είδηση της έγκρισης από την Ουκρανική Βουλή των Αντιπροσώπων του Νόμου αριθ. 8371, που στοχεύει στην απαγόρευση της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και στην αποτροπή της ύπαρξης και της απογυμνώσεώς της από τις περιουσίες της, τιμωρώντας σε συλλογικό επίπεδο εκατομμύρια πιστούς των οποίων η μόνη «αμαρτία» είναι ότι έμειναν πιστοί στην Ορθόδοξη πίστη”, τόνισε στην επιστολή.

“Σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση που περνάει η Εκκλησία σας, είναι σημαντικό για εμάς να σας διαβεβαιώσουμε ότι το Πατριαρχείο Αντιόχειας στέκεται στο πλευρό της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και καλεί τους πιστούς να υψώσουν τις προσευχές τους, ώστε ο Θεός να σας ενισχύσει στην πίστη, και να σας δίνει δύναμη και υπομονή για να αντέχετε τις αντιξοότητες και να διατηρείτε την καθαρότητα της πίστης, να σβηστούν τα δάκρυα από τα μάτια σας, και να συγχωρεθούν αυτοί που σας αδίκησαν“, υπογράμμισε.

Η Εκκλησία της Αλβανίας για το ουκρανικό νομοσχέδιο 8371

 Για τον υπαίτιο των διωγμών και της διχόνοιας στην Εκκλησία Πατρ. Βαρθολομαίο δεν αναφέρουν  όμως τίποτα. Και πως να αναφέρουν όταν οι ίδιοι στο Κολυμπαρι έβαλαν την βάση για όσα τώρα γίνονται. Όλα για το θεαθήναι εις βάρος της αλήθειας.

Διώξεις, φυλακίσεις, ιεροσυλίες τόπων λατρείας, δημεύσεις περιουσιών ιερών ναών και ιερών μονών αποτελούν βάναυσες ενέργειες. 

Γίνονται στυγερότερες, όταν τις επιβάλλουν Νομοθετικά Σώματα δημοκρατικών χωρών.

Ο πρόσφατος νόμος 8371/24.8.2024 του Κοινοβουλίου της Ουκρανίας εμφανώς αποσκοπεί στην κατάργηση της κανονικής Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ουκρανίας. 

Με αυτόν τον τρόπο διώκονται εκατομμύρια Ουκρανοί ορθόδοξοι πιστοί, πολυάριθμοι επίσκοποι, ιερείς, μοναχοί και μοναχές, υπό την ηγεσία του μητροπολίτη Ονουφρίου, όλοι μέλη της «Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας».

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗ π.ΑΘΑΝΑΣΙΟ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟ ΑΠΟ ΣΕΙΡΑ ΟΜΙΛΙΩΝ ΣΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΑΠΑΝΤΑ ΣΕ ΑΠΟΡΙΕΣ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΜΕ ΘΕΜΑ: " Τί εἶναι ἡ πίτα τοῦ Ἁγίου Φανουρίου; ". ΕΚΦΩΝΗΘΗΚΕ ΣΤΙΣ 14-12-1986

Πότε η υπομονή είναι τέλεια

H υπομονή σας πρέπει να είναι τέλεια και να κρα­τήσει ως το τέλος. Και πότε είναι τέλεια η υπομονή; Όταν σηκώνει κανείς τις δοκιμασίες όχι μόνο καρτε­ρικά, αγόγγυστα, αλλά και με χαρά, ευγνωμονώντας το Θεό για ό,τι παραχωρεί, όσο βαρύ κι αν είναι, όπως θα Τον ευγνωμονούσε για μια μεγάλη ευεργεσία.

Πι­στέψτε ακράδαντα -γιατί αυτή είναι η αλήθεια- πως, υπομένοντας την άδικη κατηγορία, αξιώνεστε να συμπεριληφθείτε στη χορεία των μαρτύρων. Δεν πρέπει να χαίρεστε γι’ αυτό; Απεναντίας, αφήνοντας την καρ­διά σας να κυριεύεται από τη λύπη και το παράπονο, εκμηδενίζετε την άξια και την ωφέλεια του θείου δώρου…

Όλοι οι άνθρωποι θα κριθούν από τον Κύριο στη δευτέρα παρουσία

Του. Οι δίκαιοι, όμως, θα παρασταθούν στο θεϊκό Κριτήριο με αγαλλίαση ανέκφρα­στη, καθώς θα οδηγηθούν στην αγκαλιά του Θεού και στην αιώνια χαρά.

«Είσελθε εις την χαράν του Κυρίου σου» (Ματθ. 25:21), θ’ ακούσει τότε κάθε γνήσιος δούλος του Χριστού, όποιος δηλαδή έχει πίστη ορθή και ζωή θεάρεστη. Πίστη και ζωή, βλέπετε, είναι οι δύο απαραίτητες προύποθέσεις της σωτηρίας. Όπως είπε ο ίδιος ο Ιησούς, «ου πας ο λέγων μοι, Κύριε, Κύ­ριε, εισελεύσεται εις την βασιλείαν των ουρανών, αλλ’ ο ποιών το θέλημα του πατρός μου του εν ουρανοίς» (Ματθ. 7:21).

«Υπομονής έχετε χρείαν» (Εβρ. 10:36). Η σοφή συμβουλή δεν είναι δική μου, αλλά του αποστόλου Παύλου. 

Τότε εδίωκαν οι ειδωλολάτρες, σήμερα οι Οικουμενιστές! Δυό ακόμα Άγιοι, υποδείγματα προς μίμηση!

Οι Άγιοι Αδριανός καὶ Ναταλία

Αγιασμένοι σύζυγοι…

Στὶς 26 Αὐγούστου ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία τιμᾶ τὴν ἱερὰ μνήμη τῶν Ἁγίων Ἀδριανοῦ καὶ Ναταλίας οἱ ὁποῖοι ἦταν σύζυγοι. Ἀξίζει τὸν κόπο πρὶν ἀναφέρωμε ὁ,τιδήποτε ἄλλο, νὰ σημειώσωμε κάποια στοιχεῖα ἀπὸ τὴν ὡραία, συγκινητικὴ καὶ θαυμαστὴ ζωὴ τῶν δύο Ἁγίων.

Ἔζησαν, στήν Νικομήδεια, στὰ χρόνια τοῦ αὐτοκράτορα Μαξιμιανοῦ (298). Αρχικά, η Ναταλία ἦτο Χριστιανή, ἐνῶ ὁ Ἀδριανὸς εἰδωλολάτρης. Παρὰ τὶς προσπάθειες τῆς συζύγου του, ὁ Ἀδριανὸς παρέμενε στὴν «πατρώαν ἀσέβειαν», ὡς ἀναφέρει χαρακτηριστικὰ ὁ Ἱερὸς Ὑμνογράφος.

Ὅμως, οἱ προσευχὲς τῆς θεοσεβοῦς συζύγου του ἔπιασαν τόπο, εἰσακούστηκαν ἀπό τόν Θεὸ καὶ ἔτσι ὁ Ἀδριανός, κατὰ τὴν τοῦ Θεοῦ οἰκονομία, ὁδηγήθηκε στὴν εὐσέβεια. Σὲ ἡλικία 28 ἐτῶν, εἶδε 23 νέους, πιστοὺς Χριστιανοὺς, νὰ ὁδηγοῦνται στὸ Μαρτύριο, ἐνῶ τὰ πρόσωπά τους ἔλαμπαν ἀπὸ χαρὰ καὶ ἀπὸ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ. Ἐντυπωσιασμένος ὁ Ἀδριανὸς ἀπὸ ὅσα εἶδε καὶ ἄκουσε, εἶπε στοὺς εἰδωλολάτρες, ὅτι καὶ αὐτὸς πλέον πιστεύει στὸν ἀληθινό Θεό. Συνελήφθη, ἐφυλακίσθη καὶ ἐβασανίσθη φρικτά.

άγ. Γεννάδιος Σχολάριος και ο διάδοχός του πατρ. Βαρθολομαίος.

Κάνει τό μαῦρο ... ἄσπρο!!!

 

Ὁ πατρ. Βαρθολομαῖος ἁγιάζει τὸν Οἰκουμενισμό του,

καὶ μουτζουρώνει τὸν ἅγ. Γεννάδιο! 

Του αειμνήστου θεολόγου Παναγιώτη Σημάτη

     Ἡ «ἱκανότητα» τῶν αἱρετικῶν, ἰδιαίτερα τῶν Οἰκουμενιστῶν, εἶναι νὰ κάνουν τὸ μαῦρο ...ἄσπρο! Ἡ διαφορὰ τῶν Οἰκουμενιστῶν ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς ἄλλων ἐποχῶν εἶναι ὅτι οἱ Οἰκουμενιστὲς δὲν πιστεύουν ...τίποτα! Δὲν ἀναζητοῦν καὶ δὲν ὑπερασπίζονται κάποια "ἀλήθεια" ‒έστω μὲ τὴν λογική‒ ἀλλὰ ἔρχονται νὰ ἐφαρμόσουν σχέδια ἐξωεκκλησιαστικῶν διεθνῶν σκοτεινῶν κέντρων ἐργαλειοποιώντας τὴν Πίστη.

Συγκεκριμένα ὁ πατρ. Βαρθολομαῖος συμμετεῖχε καὶ ὁμίλησε σὲ Θεολογικὸ Συνέδριο στὴν Χαλκηδόνα γιὰ τὸν ἅγιο Γεννάδιο Σχολάριο καὶ θέλοντας νὰ βρωμίσει καὶ τὸν ἅγιο Γεννάδιο μεταξὺ ἄλλων εἶπε:

     Ο Γεννάδιος Σχολάριος ήταν «ενωτικός αρχικώς (σ.σ.: δηλ. ...Οἰκουμενιστής!!!), εν συνεχεία όμως, ήλλαξε παράταξιν, αγωνισθείς μετά ενθέου ζήλου διά την υπεράσπισιν της Ορθοδοξίας και εναντίον του ψευδεπιγράφου Ενωτισμού (σ.σ.: δηλ. Οἰκουμενισμοῦ!!!)...  Ο Γεννάδιος Σχολάριος μας εδίδαξε τον αληθή τρόπον του διαλόγου. Ούτε ο θεολογικός μινιμαλισμός ούτε ο συγκρητισμός έχουν θέσιν εις τον διαθρησκειακόν διάλογον.

     Οφείλομεν να σημειώσωμεν ότι παρόμοιον πνεύμα επέδειξεν ο Πατριάρχης Γεννάδιος και αναφορικώς προς την σχέσιν Ορθοδόξου και Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. "Ανθενωτικός" δύναται να χαρακτηρισθή ο Γεννάδιος μόνον εν αναφορά προς μίαν ψευδεπίγραφον και κίβδηλον «Ένωσιν», η οποία δεν στηρίζεται εις γνήσια εκκλησιολογικά και θεολογικά κριτήρια, αλλά υπηρετεί αλλοτρίας προς την εκκλησιαστικήν ζωήν σκοπιμότητας. Ο Γεννάδιος μας διδάσκει με την στάσιν του αυτήν ότι και σήμερον ο διάλογος της αγάπης και της αληθείας με την Ρωμαιοκαθολικήν Εκκλησίαν οφείλει να κινήται πέραν ενός ουτοπικού Ενωτισμού και ενός αγόνου Ανθενωτισμού. Εις τον αυθεντικόν διάλογον δεν υπάρχουν χαμένοι. Κίνδυνος δεν είναι ο διάλογος και η ανοικτοσύνη αλλά η άρνησίς των, η άγονος εσωστρέφεια και η φοβική κλειστότης”».

    Μπερδευτήκατε; Εἶναι φυσικὸ καθότι ὁ πατρ. Βαρθολομαῖος μουτζουρώνει τὸν ἅγ. Γεννάδιο καὶ ἁγιάζει τὸν Οἰκουμενισμό του!

Περί του κεκοιμημένου πια Χρήστου Γιανναρά

 Ως οφείλουμε και όπως είναι ορθοδόξως ορθόν, παρακαλούμε τον Πανάγαθο Θεό να συγχωρήσει τον κεκοιμημένο πια Χρήστο Γιανναρά και να τον αναπαύσει. Όμως οφείλουμε και προς υπεράσπιση της Αληθείας και για να προστατεύσουμε τους απληροφόρητους πιστούς, να υπενθυμίσουμε, ποιές αιρετικές σκέψεις δίδασκε ο κ. Γιανναράς, τις οποίες μάλιστα δημοσίως ποτέ δεν αναίρεσε. Διότι υπάρχουν π.χ. αρχιμανδρίτες που  (μάλλον για να γίνουν επίσκοποι) πλανώντες και πλανώμενοι έγραψαν στον προσωπικό τους λογαριασμό, ότι "έφυγε ο κορυφαίος των θεολόγων και φιλοσόφων" και έτσι επηρεάζουν αρνητικά πολλούς. Παραθέτουμε λοιπόν αποσπάσματα πρωτίστως από τον αναγνωρισμένο μακαριστό λόγιο γέροντα Θεόκλητο Διονυσιάτη,από τον μοναχό Ιωσήφ τον Βιγλιώτη, αλλά και την αναίρεση βιβλίου του Γιανναρά "Ενάντια στην θρησκεία" από τον π. Σταύρο Τρικαλιώτη για να φανεί του λόγου το αληθές δηλ. αν ήταν ο Χρήστος Γιανναράς "ο κορυφαίος των θεολόγων" ή ένας από τους πολλούς αιρετικούς. 

Α.Τ.

«Πολλοί, επειδή το κριτήριο των πραγμάτων έχει διαφθαρεί, επαινούν και μακαρίζουν εκείνους που έπρεπε να ταλανίζονται και να θρηνούνται... Την κρίσιν αυτών την διεφθαρμένην διακωμωδώντας ο ψαλμωδός, και επειδή όχι μόνο δεν επιβάλλουν επιτίμια σ΄αυτούς που αμαρτάνουν, αλλά αν χρειαστεί, για χάρη εκείνων να κακίσουν ακόμα και την ίδια την αρετή.» (άγ. Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης ΕΠΕ Τόμ. Δ΄, σελ. 277-279).

Περί του ηγέτου του Νεονικολαϊτισμού του Οσιολογ. Μοναχού Θεοκλήτου Διονυσιάτου:

"...άριστα θα μπορούσε να εφαρμοσθεί στον κ. Γιανναρά, ο χαρακτηρισμός του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, περί του αιρετικού Βαρλαάμ: "Δύναμαι να βεβαιώσω, ότι ο αρχέκακος όφις δεν θα εύρισκε, δια την δημιουργίαν ενός τόσον τρομερού σάλου εν τη Εκκλησία, άλλου ‘επιτηδείου τε και σοφού προς κακίαν οργάνου' από τον Βαρλαάμ...".

++++++++++++++++++++

Στα πλαίσια της οφειλομένης προσπαθείας να γνωσθεί ο κίνδυνος της εξαπλουμένης αιρέσεως, αλλά και να εφελκύσω το ενδιαφέρον της διοικούσης και ποιμαινούσης Εκκλησίας, παρακάλεσα σοφόν και άγιον Ερημίτην, να ειπή την γνώμην του. Καταθέτω την επιστολή του.

Αδελφέ π. Θεόκλητε,

χαίρε εν Κυρίω πάντοτε.

Ανέγνωσα την επιστολήν σου και φιλαδέλφως σπεύδω να δηλώσω, ότι σύμφωνα με τις απόψεις σου, που αποτελούν διδασκαλίαν της Εκκλησίας.

Δέχομαι, ότι υπάρχει πολύς δαιμονισμός μέσα στις θεωρίες των νεορθοδόξων και διακρίνω σαφή δαιμονικά στοιχεία στη ζωή και την σκέψη του αναβιώσαντος την αίρεση των νικολαϊτών αξιοθρηνήτου Χρήστου Γιανναρά.

Εγνώρισα στην Αθήνα του '60 και στους πανεπιστημιακούς κύκλους τον αξιοσυμπάθητον τότε θεολόγον και αργότερα έμαθα από το βιβλίον του "Καταφύγιο ιδεών" την πορεία της σκέψεως και των συναισθημάτων του, που απολήγουν στις άφρονες και αντιπατερικές θεωρίες του και στην αίρεση των νικολαϊτών, καθαρώς πορνική...

Άκαρπη η συνάντηση Ονουφρίου με Αντιπροσωπεία του Οικουμενικού Πατριαρχείου

Του Αιμίλιου Πολυγένη

---

Μετά τον Μητροπολίτη Επιφάνιο και τον λεγόμενο "Πατριάρχη Κιέβου" κ. Φιλάρετο, η Αντιπροσωπεία του Οικουμενικού Πατριαρχείου επισκέφθηκε την έδρα της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ουκρανίας.

Να σημειωθεί ότι η Αντιπροσωπεία του Οικουμενικού Πατριαρχείου έτυχε θερμής υποδοχής, από τους Εκπροσώπους της Ουκρανικής Εκκλησίας.

Σύμφωνα με πληροφορίες της Romfea.gr, από την πλευρά της Ουκρανικής Εκκλησίας, στη συνάντηση συμμετείχε ο επικεφαλής της Εκκλησίας της Ουκρανίας Μητροπολίτης Ονούφριος, καθώς και ο Μητροπολίτης Μπουκοβίνας Μελέτιος, ο Μητροπολίτης Νεζίν Κλήμης και ο Μητροπολίτης Μπορισπόλ κ. Αντώνιος.

Πληροφορίες της Romfea.gr δηλώνουν ότι ο Μητροπολίτης Ονούφριος κατά την συνάντηση φέρεται να ανάφερε οτι επιθυμεί διάλογο, και όχι μονόλογο υπό την υπαγόρευση του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Αφού μίλησε με τον πατρ. Βαρθολομαίο...

Ο Ζελένσκι υπέγραψε το νομοσχέδιο κατά της Ουκρανικής Εκκλησίας

 Οι "ευσεβείς" θα μνημονεύουν τώρα τους διώκτες των Ορθοδόξων;

Την Ημέρα της Ανεξαρτησίας της Ουκρανίας διάλεξε για να υπογράψει το νομοσχέδιο που απαγορεύει την Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία, ο Πρόεδρος της Ουκρανίας Β. Ζελένσκι.

Στην τελευταία του έκδοση, ο νόμος που εγκρίθηκε από την Βερχόβνα Ράντα στις 20 Αυγούστου 2024 είχε θέμα με τίτλο: «Για την προστασία της συνταγματικής τάξης στη σφαίρα των δραστηριοτήτων των θρησκευτικών οργανώσεων», αλλά οι συντάκτες και η ηγεσία της Ουκρανίας έχουν δηλώσει ουκ ολίγες φορές ότι ο νόμος είναι κατά της Ουκρανικής Εκκλησίας.

Κι όμως, το ιστολόγιο που υποτίθεται αγανακτεί, επαινεί τον. π. Πέτρο Χιρς που ανήκει στην μητρ. Πειραιώς, αφήνει τον μητροπολίτη του στο απυρόβλητο και μιλάει για μία δικής του κοπής "βασιλική οδό", εννοώντας την ανοχή τέτοιων φαινομένων στην Εκκλησία.

Συμπροσευχή Ζακύνθου, Πειραιώς, Βρυούλων, Άκκρας, Δωδώνης με ΑΙΡΕΤΙΚΟ. (βίντεο)

Το τριήμερο 23 έως 26 Αυγούστου η Ζάκυνθος εορτάζει την Μετακομιδή από τα Στροφάδια στην Ζάκυνθο του Σκηνώματος του Προστάτη και Πολιούχου της Αγίου Αγίου Διονυσίου. Στις φετινές εκδηλώσεις συμμετέχουν οι Ζακύνθου Διονύσιος, Πειραιώς Σεραφείμ, Βρυούλων Παντελεήμων (Πατ. Κωνστ/Πόλεως), Άκκρας Δανιήλ (Πατ. Αλεξανδρείας) και Δωδώνης Χρυσόστομος.

Παρακολουθείστε κάποια «στιγμιότυπα» των εκδηλώσεων.

Εξέρχεται από τον Ιερό Ναό η πομπή περιφοράς του σεπτού Σκηνώματος του Αγίου Διονυσίου, στην οποία εμφανίζεται απροκαλύπτως ένας αιρετικός. Ο Άγιος Παΐσιος είχε πει ότι ο Θεός έβαλε στα νησιά του Ιονίου τους τρείς μεγάλους Αγίους, Διονύσιο, Σπυρίδωνα, Γεράσιμο ως τείχος κατά των αιρετικών παπικών. Σήμερα οι «δικοί μας» κατάφεραν να λιτανεύουν τα σεπτά Σκηνώματα αυτών των Αγίων με την συνοδεία αιρετικών.

«Ἓκαστος βλεπέτω πῶς ἐποικοδομεῖ»

"στην εποχή μας κυκλοφορεί μία θέσις αιρετικοτάτη και μάλιστα από κάποιον αρχιεπίσκοπον, εκτός Ελλάδος, από κάποιον αρχιεπίσκοπον, εκτός Ελλάδος, ότι ο Χριστός έγινε αυτό που είναι κατά προκοπήν. Αίρεσις, αίρεσις…!" Ο π. Αθανάσιος τα έλεγε από τότε. Και όμως το Οικουμενικό Πατριαρχείο καταδίκασε τον Σωτηρόπουλο που κι αυτός το κατήγγειλε και αθώωσε τον αιρετικό αρχιεπίσκοπο. Όλοι υποτίθεται συμπαραστάθηκαν στον μακαριστό Σωτηρόπουλο, αλλά φυσικά μόνο λεκτικά, διότι έτρεμαν το κόστος. Έτσι λόγω της φοβίας και της αδράνειας των ποιμένων τέτοιου είδους βλασφημίες αυξήθηκαν και λέγονται απροκάλυπτα και ατιμώρητα. Και όμως, ακόμα και σήμερα μιλούν ιερείς περί βασιλικής οδού.

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος, «Ἓκαστος βλεπέτω πῶς ἐποικοδομεῖ». (Κυριακή Θ΄Ματθαίου)

                            

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ[: Α΄Κορ.3,9-17]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου [εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 1-8-1999 [Β403]

Ο Παύλος, αγαπητοί μου, παρομοιάζει τους πιστούς της Εκκλησίας της Κορίνθου με δύο εικόνες. Τους αποκαλεί -η πρώτη εικόνα- «Θεοῦ γεώργιον». Δηλαδή Θεού χωράφι. Και ακόμη: «Θεοῦ οἰκοδομή». Γεωργοί, λοιπόν, και οικοδόμοι είναι οι εργάτες του Ευαγγελίου, όπως εν προκειμένω ο Παύλος και ο Απολλώς. Αυτοί επιμελούνται τον αγρόν του Θεού ή την οικοδομήν του Θεού. Αυτοί κτίζουν δηλαδή την πνευματική ζωή των πιστών. Στην συνέχεια, και ο κάθε πιστός φροντίζει τον αγρό της ψυχής του και τον καλλιεργεί· αλλά και ακόμη φροντίζει να οικοδομεί την πνευματική του ύπαρξη.

Πριν, όμως, προχωρήσουμε, παρατηρούμε ότι ο Παύλος στην εικόνα της οικοδομής καθορίζει το θεμέλιον της οικοδομής. Αυτό, όπως θα δούμε λίγο πιο κάτω, είναι θεμελιώδους σημασίας. Γράφει ο Παύλος στην αποστολική περικοπή που ακούσαμε σήμερα: «Κατὰ τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ τὴν δοθεῖσάν μοι ὡς σοφὸς ἀρχιτέκτων θεμέλιον τέθεικα». «Έβαλα», λέγει, «θεμέλιον». Αλλά το θεμέλιον είναι δεδομένο. Δεν το φτιάχνει ο Παύλος το θεμέλιον αυτό. Απλώς το παίρνει και το τοποθετεί. Δηλαδή; Τι σημαίνει αυτό; Λέγει εδώ: «Θεμέλιον ἄλλον οὐδεὶς δύναται θεῖναι παρὰ τὸν κείμενον, ὅς ἐστιν Ἰησοῦς Χριστός». «Κανείς άλλος δεν μπορεί να θέσει θεμέλιον παρά από Εκείνον τον οποίον ήδη έχει τεθεί. Κι αυτός ο θεμέλιος είναι ο Ιησούς Χριστός».

Κυριακή Θ΄ Ματθαίου - Ερμηνεία της Ευαγγελικής περικοπής από τον Ιερό Χρυσόστομο

                     

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ [:Ματθ.14,22-34]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Καὶ εὐθέως ἠνάγκασεν ὁ Ἰησοῦς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἐμβῆναι εἰς τὸ πλοῖον καὶ προάγειν αὐτὸν εἰς τὸ πέραν, ἕως οὗ ἀπολύσῃ τοὺς ὄχλουςκαὶ ἀπολύσας τοὺς ὄχλους ἀνέβη εἰς τὸ ὄρος κατ᾿ ἰδίαν προσεύξασθαι. ὀψίας δὲ γενομένης μόνος ἦν ἐκεῖ. τὸ δὲ πλοῖον ἤδη μέσον τῆς θαλάσσης ἦν, βασανιζόμενον ὑπὸ τῶν κυμάτων· ἦν γὰρ ἐναντίος ὁ ἄνεμος.

(:και αμέσως ο Ιησούς, για να μην παρασυρθούν οι μαθητές Του από τον ενθουσιασμό του πλήθους που ήθελε να Τον ανακηρύξει βασιλιά [μετά από το θαύμα του χορτασμού των πεντακισχιλίων] τους ανάγκασε να εισέλθουν στο πλοίο και να περάσουν πριν από Αυτόν στο απέναντι μέρος της λίμνης, ωσότου Αυτός διαλύσει τα πλήθη του λαού. Και αφού διέλυσε τα πλήθη, ανέβηκε στο όρος, για να προσευχηθεί μόνος και απερίσπαστος. Και όταν άρχισε να νυκτώνει, ήταν μόνος Του εκεί. Το πλοίο όμως βρισκόταν πλέον στο μέσο της λίμνης και κλυδωνιζόταν πολύ από τα κύματα, διότι ήταν αντίθετος ο άνεμος)» [Ματθ.14,22-27]·[ερμην. απόδοση Παν. Τρεμπέλα].

Για ποιον λόγο ανεβαίνει στο όρος; Για να μας διδάξει ότι είναι καλό πράγμα η ερημιά και η μόνωση όταν πρέπει να επικοινωνήσουμε με τον Θεό. Για τον λόγο αυτόν βέβαια καταφεύγει συχνά στις ερήμους και εκεί πολλές φορές διανυκτερεύει προσευχόμενος για να μας διδάξει να επιδιώκουμε την απόλυτη ησυχία κατά την προσευχή και από τον χρόνο και από τον τόπο· διότι η έρημος είναι μητέρα της ησυχίας και τόπος γαλήνης και λιμάνι που μας απαλλάσσει από κάθε θόρυβο.