Όταν οι Επίσκοποι δεν συμβιβάζονταν, αλλά μαρτυρούσαν για την Πίστη.

Οι αρειανοί στην Κύπρο, βλέποντας τον άγιο Πολυχρόνιο να υπερασπίζει την Ορθοδοξία και να εφαρμόζει τις αποφάσεις της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, τον μισούσαν θανάσιμα και προσπαθούσαν να βρουν τρόπο να τον θανατώσουν.

Άγιος ιερομάρτυς Πολυχρόνιος ο θαυματουργός

Ένα από τα απτά δείγματα της αγιότητας είναι και το χάρισμα της θαυματουργίας στους αγίους μας. Αυτοί, δια των ακτίστων ενεργειών του Θεού αξιώθηκαν να θαυματουργούν και να δοξάζεται έτσι το άγιο όνομα του Θεού. Ένας από τους θαυματουργούς αγίους της Εκκλησίας μας είναι και ο άγιος ιερομάρτυς Πολυχρόνιος.

Καταγόταν από την επαρχία Γαμφανίτιδα ή Γαμφάνη της Μ. Ασίας, της περιοχής των Αλαμάνων και έζησε τον 4ο αιώνα όταν βασίλευε ο Μέγας Κωνσταντίνος. Ήταν γόνος ευγενών και ευσεβών γονέων. Ο πατέρας του ονομαζόταν Βαρδάνης, ένα ευσεβής και πλούσιος γεωργός. Μεγάλωσε σε σπίτι όπου καλλιεργούνταν η ευσέβεια και οι αρετές. Οι πλούσιοι γονείς του φρόντισαν να γεμίσουν την ψυχή του με πίστη στο Θεό και τον δίδαξαν την ενάρετη ζωή. Παράλληλα φρόντισαν να λάβει σπουδαία μόρφωση και να εντρυφήσει στα ιερά γράμματα.

Από μικρός έδειξε έφεση στην αρετή, στην πίστη στο Θεό, τη φρόνηση και την εγκράτεια, ώστε τον θαύμαζαν οι συντοπίτες του. Μάλιστα αξιώθηκε, παιδί ον, να κάμει, δια της θερμής προσευχής του ένα μεγάλο θαύμα. Να αναβλύσει άφθονο νερό στην άνυδρη πόλη, που κατοικούσε! Στην πόλη δεν υπήρχε πηγή και οι κάτοικοι ήταν αναγκασμένοι να πηγαίνουν σε μακρινή απόσταση να προμηθεύονται το απαραίτητο νερό. Ο Πολυχρόνιος έπεσε στα γόνατα και παρακάλεσε με θέρμη και πίστη το Θεό να απαλλάξει τους συμπατριώτες του από αυτόν τον κόπο. Και ω του θαύματος, ανάβλυσε αστέρευτη πηγή με άφθονο δροσερό νερό δίπλα από το σπίτι του πατέρα του! Οι κάτοικοι δόξασαν το Θεό και μακάριζαν τον άγιο της πόλης τους!

Πράγματι έχει παποποιηθεί η εκκλησία! Θεία λειτουργία όχι σε ναό αλλά σε στάδιο (!!!) με ψηφιακά ολογράμματα για τον Πάπα της Ανατολής.

Πατριαρχική Θεία Λειτουργία στο στάδιο International Convention Centre του Σύδνεϋ

Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος παρέδωσε στον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο το νέο Σύνταγμα

Ξημερώνοντας η 6η Οκτωβρίου 2024, ένα ιστορικό ορόσημο επισφραγίστηκε για την Ιερά Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας. Εκ των σεπτών χειρών του Πρώτου της Ορθοδοξίας και σε πανηγυρική ατμόσφαιρα, ενώπιον χιλιάδων ευσεβών χριστιανών που συμμετείχαν στην Πατριαρχική Θεία Λειτουργία στο στάδιο International Convention Centre του Σύδνεϋ, ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ. Μακάριος παρέλαβε επισήμως το προσφάτως εγκριθέν νέο Σύνταγμα της Ιεράς Αρχιεπισκοπής. 

«Μη λησμονήτε ότι το Οικουμενικόν Πατριαρχείον σάς αγαπά εμπράκτως», διεμήνυσε συγκινημένος στα εν Αυστραλία πνευματικά αυτού τέκνα ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος. «Και δι’ αυτόν ακριβώς τον λόγον», συνέχισε, «σήμερον σάς παραδίδει διά του Πατριάρχου, ένα πολύτιμον δώρον, το νέον Σύνταγμα της Αρχιεπισκοπής, διά να εξασφαλισθεί δι᾽ αυτού η ενότης του ποιμνίου, διά να μεγαλώσουν τα τέκνα σας δίχως τας διχοστασίας και τας διαμάχας και τα σχίσματα του παρελθόντος, διά να υπάρξῃ ειρήνη και χαρά μεταξύ σας. Σάς παραδίδομεν το νέον Σύνταγμα με πολλήν αγάπην και στοργήν, διότι όντως αξίζει εις τον ορθόδοξον λαόν της Αυστραλίας μία ενωμένη και δυνατή Αρχιεπισκοπή».

Πού είναι ο Χριστός; Αντί να ρωτάτε τους άλλους, ρωτήστε πρώτα τον εαυτό σας;

Ἀντὶ νὰ χρησιμοποιεῖτε τὸ δεύτερο πληθυντικό, πάτερ, καὶ νὰ κατηγορεῖτε τὸ ποίμνιο γιὰ τὴν παραμέριση τοῦ Χριστοῦ, καλὸ θὰ ἦταν νὰ χρησιμοποιήσετε τὸ πρῶτο πληθυντικό, νὰ ἀσκήσετε πρωτίστως αὐτοκριτικὴ καὶ μετὰ νὰ ἀπευθυνθεῖτε στοὺς ἐπισκόπους, μετὰ στὰ μοναστήρια καὶ τέλος στὸ ποίμνιο. Διότι τὸ ποίμνιο δὲν ἔφερε μάσκες στοὺς ναούς, δὲν ἔκλεισε Ἐκκλησίες, δὲν ἀμφισβήτησε τὴν Θεία Κοινωνία καὶ χρησιμοποίησε κουταλάκια, δὲν συμπροσευχήθηκε μὲ αἱρετικούς, δὲν ἀναγνώρισε Μυστήρια καὶ ἐκκλησιαστικότητα στοὺς ἐχθροὺς τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Παναγίας, δὲν ἄνοιξε σοῦπερ μάρκετ γιὰ μοναχούς, δὲν συμβαδίζει μὲ τοὺς ἰσχυρούς, δὲν τρώει μὲ χρυσᾶ κουτάλια, ὅταν οἱ ἄλλοι πεινοῦν, δὲν κάνει συναυλίες σὲ ναούς, δὲν πάει ταξίδια ἀπὸ μητρόπολη σὲ μητρόπολη, ἀντὶ νὰ κηρύττει σὲ κάθε ἐνορία, ὅσο φτωχὴ καὶ νὰ εἶναι. Δῶστε πρῶτα ἐσεῖς, ὡς ποιμένες, τὸ καλὸ παράδειγμα καὶ τὰ πρόβατα θὰ ἀκολουθήσουν. 

Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου 

            

Πηγή

Ελάτε σε μένα όσοι σκανδαλίζετε, και μάθετε ότι εγώ... θα σας προστατεύσω!

Μιά εικόνα χίλιες λέξεις.

Έληξε ανήμερα των αγίων Κυπριανού και Ιουστίνης το εφταμηνίτικο σκάνδαλο που ταλάνισε την εκκλησία και σκανδάλισε την κοινωνία στην Κύπρο.. Οι Κινέζοι λένε μια εικόνα χίλιες λέξεις. Στην φωτογραφία εικονίζονται εξ αριστερών οι Διάκονος Ραφαήλ Μισιαούλης, Αρχιμανδρίτης Διονύσιος Κοπτίδης, Επίσκοπος Ησαϊας Κυκκώτης, Πατριάρχης Βαρθολομαίος Αρχοντώνης, Πρεσβύτερος Θεόδωρος Στυλιανού και οι καθαιρεμένοι Ιωάννης Γεωργίου και Φαίδων Τόουλος… Τα σχόλια δικά σας…

(από φίλο αναγνώστη)

Πηγή

Ὁμιλία εἰς τὸν Ἀπόστολον Θωμᾶν

                    

Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος

Ἔρχομαι ἐπειγόντως νὰ καταβάλω τὴν ὀφειλή μου. Διότι, ἂν καὶ εἶμαι πτωχός, βιάζομαι νὰ ἀποσπάσω ὁπωσδήποτε τὴν εὐγνωμοσύνη σας. Εἶχα δώσει ὑπόσχεση νὰ φανερώσω τὴν ἀπιστία τοῦ Θωμᾶ, καὶ τώρα ἔρχομαι νὰ τὴν ἐκπληρώσω.

Ἡ πρόθεσίς μου εἶναι νὰ ἐξοφλῶ πρῶτα τὶς παλαιότερες ὀφειλές, γιὰ νὰ μὴ μὲ πιέζουν οἱ τόκοι ποὺ συγκεντρώνονται. Συνεργασθεῖτε μαζί μου στὴν καταβολὴ τοῦ χρέους, καὶ ἱκετεύσετε τὸν Θωμᾶ νὰ εὐλογήση τὰ χείλη μου μὲ τὴν ἁγία δεξιά του, μὲ τὴν ὁποίαν ἤγγισε τὴν πλευρὰ τοῦ Δεσπότου, ὥστε νὰ νευρώση τὴν γλώσσα μου, γιὰ νὰ σᾶς ἐξηγήσω αὐτὰ ποὺ ποθεῖτε. Καὶ ἐγώ, ἐνθαρρυνόμενος μὲ τὶς πρεσβεῖες τοῦ Ἀποστόλου καὶ μάρτυρος Θωμᾶ, διακηρύττω τὴν ἀρχικὴν ἀμφιβολία καὶ τὴν τελικὴν ὁμολογία του, ἡ ὁποία ἔγινε κρηπὶς καὶ Θεμέλιο τῆς Ἐκκλησίας μας.

Ὅταν εἰσῆλθε ὁ Σωτὴρ κεκλεισμένων τῶν θυρῶν ἐκεῖ ὅπου εἶχαν συγκεντρωθῆ οἱ μαθηταί του καὶ ἐξῆλθε πάλι μὲ τὸν ἴδιο τρόπο, ἀπουσίαζε μόνον ὁ Θωμᾶς. Ἦταν κι αὐτὸ ἔργο τῆς θείας οἰκονομίας, ὥστε ἡ ἀπουσία τοῦ μαθητοῦ νὰ γίνη πρόξενος περισσοτέρας ἀσφαλείας καὶ βεβαιότητος. Διότι, ἐὰν παρευρίσκετο ὁ Θωμᾶς, δὲν θὰ ἀμφέβαλλε. Καὶ ἂν δὲν ἀμφέβαλλε, δὲν Θὰ ζητοῦσε νὰ περιεργασθῆ. Ἐὰν δὲν ζητοῦσε, δὲν θὰ ψηλαφοῦσε. Καὶ ἐὰν δὲν ψηλαφοῦσε, δὲν θὰ ἀνεκήρυττε τὸν Χριστὸ Κύριον καὶ Θεόν. Ἐὰν δὲν τὸν εἶχε ἀποκαλέσει Κύριον καὶ Θεόν, ἐμεῖς δὲν θὰ εἴχαμε διδαχθῆ νὰ τὸν δοξολογοῦμε μὲ τὸν τρόπον αὐτόν. Ὥστε καὶ μὲ τὴν ἀπουσία του ὁ Θωμᾶς μᾶς ποδηγέτησε πρὸς τὴν ἀλήθεια” καὶ μὲ τὴν παρουσία του ὕστερα μᾶς ἐβεβαίωσε περισσότερο στὴν πίστη.

Άγιος Θωμάς ο Απόστολος

                               

Ὁ χεῖρα πλευρᾷ σῇ βαλεῖν ζητῶν πάλαι,

Πλευρὰν ὑπὲρ σοῦ νύττεται Θωμᾶς Λόγε.

Δούρασιν οὐτάσθη Θωμᾶς μακροῖσιν ἐν ἕκτῃ.

Ο Άγιος Θωμάς ο Απόστολος ήταν μεταξύ των δώδεκα μαθητών του Κυρίου και ανήκε σε οικογένεια αλιέων. Ο Θωμάς, λοιπόν, μετά την Ανάσταση του Χριστού και την πρώτη εμφάνισή Του στους μαθητές, δυσπιστούσε σ’ αυτά που του έλεγαν αυτοί. Αλλά ο Κύριος επανεμφανίστηκε στους μαθητές μέσα στο υπερώον, όταν μεταξύ τους βρισκόταν και ο Θωμάς. Τότε ο Κύριος προέτρεψε το Θωμά να ψηλαφήσει τις πληγές από τα καρφιά που Τον σταύρωσαν, και να μη γίνεται άπιστος, αλλά πιστός. Εκθαμβωμένος ο Θωμάς, προσκύνησε και ανεβόησε: «Ο Κύριός μου και ο Θεός μου». Η δε απάντηση του Κυρίου ήταν τέτοια, που θα διδάσκει όλους όσους θέλουν να δυσπιστούν στην αλήθεια του Ευαγγελίου. Είπε, λοιπόν, ο Κύριος: «ότι εώρακάς με, πεπίστευκας, μακάριοι οι μη ιδόντες και πιστεύσαντες». Δηλαδή, λέει ο Κύριος στο Θωμά, πίστεψες επειδή με είδες. Μακαριότεροι και περισσότερο καλότυχοι είναι εκείνοι, που αν και δεν με είδαν, πίστεψαν.

Όλα τα σάρωσε η παναίρεση και η εκκοσμίκευση. Αλλά οι ορθόδοξοι συνεχίζουν να εφευρίσκουν προφάσεις εν... απραξίαις.

Διερωτῶμαι, ποῦ πῆγε τὸ ἀσκητικὸ πνεῦμα …

ΑΒ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ, ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ… «Διερωτῶμαι, ποῦ πῆγε τὸ ἀσκητικὸ πνεῦμα …

† Ὁ Μητροπολίτης Ἀντινόης Παντελεήμων Λαμπαδάριος

«Διερωτῶμαι, ποῦ πῆγε τὸ ἀσκητικὸ πνεῦμα, τὸ ἀκτῆμον, ἡ πτώχεια, ἡ ἄρνηση τοῦ κόσμου καὶ τὰ τοῦ κόσμου, πού ἀπαιτεῖ τὸ Μοναχικὸ ἰδεῶδες;».

  Τὸν τελευταῖον καιρόν, μὲ μεγάλη λύπη, πληροφορήθηκα γιὰ τὸ ἄνοιγμα καταστήματος τῆς «ΑΒ Βασιλόπουλος» στὸ κέντρο τῆς μοναστικῆς πολιτείας τοῦ Ἁγίου Ὄρους.  Παρότι ποὺ τὸ Ἅγιον Ὄρος εἶναι ὁ ἰδιαίτερος χῶρος γιὰ ἄσκηση καὶ μετάνοια, ἀποφασίστηκε ἀπὸ κάποιους (λαϊκοὺς καὶ μοναχοὺς) νὰ μετατραπεῖ σὲ ἐμπορικὸ καὶ ξενοδοχειακὸ κέντρο μὲ τὸ πρόσχημα τὴν ἐξυπηρέτηση τῶν χιλιάδων εὐλαβῶν προσκυνητῶν.

  Διερωτῶμαι, ποῦ πῆγε τὸ ἀσκητικὸ πνεῦ­μα, τὸ ἀκτῆμον, ἡ πτώχεια, ἡ ἄρνηση τοῦ κόσμου καὶ τὰ τοῦ κόσμου, πού ἀπαιτεῖ τὸ Μοναχικὸ ἰδεῶδες;

  Μήπως ἡ Ἱερὰ Μονὴ τῆς Μεγίστης Λαύρας ἐπτώχευσε τόσο πολὺ πού κατέφυγε, ἀντὶ στὴν Χάρη τῆς Παναγίας, στὸ ἄνοιγμα ἑνὸς ἑταιρικοῦ καταστήματος στὸ κέντρο τοῦ Ἁγίου Ὄρους;

Ἡ σχέση μέ τόν Θεό

Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Ἐπίσκοπος Ἀχρίδος

Ἀπὸ τὸν Θεὸ δὲν μπορεῖς νὰ ξεφύγεις.

Ἐὰν ξεφεύγεις ἀπὸ τὸν Θεό, δὲν θὰ σὲ κυνηγήσει, ἀλλὰ θὰ σὲ περιμένει.

Σὲ ὅποιο δρόμο βαδίζεις, θὰ συναντήσεις τὸν Θεό. Ὅμως, ἐὰν δὲν ἀναγνωρίσεις τὸν Θεὸ κατὰ τὴ συνάντηση, τὸ ταξίδι σου θ’ ἀκολουθεῖ ἡ ἀπελπισία, σὰν τὸ ταξίδι πρὸς τὸ νεκροταφεῖο.

Σὲ ὅποια πόρτα νὰ χτυπήσεις, ὁ Θεὸς θὰ σοῦ ἀνοίξει. Ἐὰν ὁ Θεὸς δὲν σοῦ ἀνοίξει, καμία πόρτα δὲν θὰ ἀνοίξει.

Τὸ γνώρισμα τοῦ ζῶντος Θεοῦ ἔχει ὡς πρώτη μεγαλειώδη ἐπίπτωση, τὴν ὑπερδύναμη τῆς ζωῆς ἐπάνω στὸ θάνατο. Μὴ ἀναγνώριση τοῦ Θεοῦ ἔχει ὡς πρώτη φοβερὴ ἐπίπτωση, τὴν ὑπερδύναμη τοῦ θανάτου ἐπάνω στὴ ζωή. Στὴ πρώτη περίπτωση μποροῦμε νὰ ποῦμε: ὅλη αὐτὴ ἡ λάμψη τῆς ζωῆς διὰ τοῦ σκότους τοῦ θανάτου θὰ τελειώσει μ’ ἕνα μεγαλειῶδες πῦρ τῆς ζωῆς, στὸ ὁποῖο ὁ θάνατος θὰ καεῖ. Στὴ δεύτερη περίπτωση μποροῦμε νὰ ποῦμε: ὅλη αὐτὴ ἡ βία τοῦ θανάτου ἐπάνω ἀπὸ τὶς ἀδύναμες σπίθες τῆς ζωῆς θὰ τελειώσουν μ’ ἕνα ἀκίνητο σκοτάδι καὶ σιωπή, στὰ ὁποῖα ὁ θάνατος αἰώνια θὰ ξεκουράζεται.

Ἐὰν σβήσεις τὸν Θεὸ ἀπὸ τὸ σύμπαν, θὰ ἔχεις σβήσει τὴ διαφορὰ μεταξὺ ζωῆς καὶ θανάτου, καὶ θὰ ἔχεις παραδοθεῖ στὸ θάνατο· αὐτὴ εἶναι τελικὴ καταστροφὴ τοῦ «ὅλου» καὶ τῶν «ὅλων» ἀπὸ τὴν μία ἀκτὴ ἕως τὴν ἄλλη ἀκτὴ τοῦ χρόνου καὶ τοῦ χώρου.

Ἡ ψυχὴ μετὰ τὸν θάνατο

                                St John Maximovich

(Ἀνάλυση τοῦ λόγου περὶ θανάτου τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου Μαξίμοβιτς)

Οἱ πρῶτες δύο ἡμέρες μετὰ τὸ θάνατο

Γιὰ διάστημα δύο ἡμερῶν ἡ ψυχὴ ἀπολαύει σχετικῆς ἐλευθερίας καὶ ἔχει δυνατότητα νὰ ἐπισκεφθεῖ τόπους ποὺ τῆς ἦταν προσφιλεῖς στὸ παρελθόν, ἀλλὰ τὴν Τρίτη ἡμέρα μετακινεῖται σὲ ἄλλες σφαῖρες.

Ἐδῶ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἰωάννης ἁπλῶς ἐπαναλαμβάνει τὴ διδασκαλία ποὺ ἡ Ἐκκλησία ἤδη γνωρίζει ἀπὸ τὸν 4ο αἰώνα, ὅταν ὁ ἄγγελος ποὺ συνόδευσε τὸν Ἅγ. Μακάριο Ἀλεξανδρείας στὴν ἔρημο, τοῦ εἶπε, θέλοντας νὰ ἑρμηνεύσει τὴν ἐπιμνημόσυνη δέηση τῆς Ἐκκλησίας γιὰ τοὺς νεκροὺς τὴν Τρίτη ἡμέρα μετὰ θάνατο:

«Ὅταν γίνεται ἡ προσφορὰ τῆς ἀναίμακτης θυσίας (μνημόσυνο στὴ θεία λειτουργία) στὴν Ἐκκλησία τὴν τρίτη ἡμέρα, ἡ ψυχὴ τοῦ κεκοιμημένου δέχεται ἀπὸ τὸν φύλακα ἄγγελό της ἀνακούφιση γιὰ τὴ λύπη ποὺ αἰσθάνεται λόγω τοῦ χωρισμοῦ της ἀπὸ τὸ σῶμα… Στὸ διάστημα τῶν δύο πρώτων ἡμερῶν ἐπιτρέπεται στὴν ψυχὴ νὰ περιπλανηθεῖ στὸν κόσμο, ὁπουδήποτε ἐκείνη ἐπιθυμεῖ, μὲ τὴ συντροφιὰ τῶν ἀγγέλων ποὺ τὴ συνοδεύουν. Ὡς ἐκ τούτου ἡ ψυχή, ἐπειδὴ ἀγαπᾶ τὸ σῶμα, μερικὲς φορὲς περιφέρεται στὸ οἴκημα στὸ ὁποῖο τὸ σῶμα της εἶχε σαβανωθεῖ, περνώντας ἔτσι δύο ἡμέρες ὅπως ἕνα πουλὶ ποὺ γυρεύει τὴ φωλιά του. Ἀλλὰ ἡ ἐνάρετη ψυχὴ πλανιέται σὲ ἐκεῖνα τὰ μέρη στὰ ὁποῖα συνήθιζε νὰ πράττει ἀγαθὰ ἔργα. Τὴν τρίτη ἡμέρα, Ἐκεῖνος ὁ Ὁποῖος ἀνέστη ὁ Ἴδιος τὴν τρίτη ἡμέρα ἀπὸ τοὺς νεκροὺς καλεῖ τὴν ψυχὴ τοῦ Χριστιανοῦ νὰ μιμηθεῖ τὴ δική Του ἀνάσταση, νὰ ἀνέλθει στοὺς Οὐρανοὺς ὅπου θὰ λατρεύει τὸ Θεὸ ὅλων.»

Στὴν Ὀρθόδοξη νεκρώσιμη ἀκολουθία, ὁ Ἅγ. Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνὸς περιγράφει παραστατικὰ τὴν κατάσταση τῆς ψυχῆς ἡ ὁποία, ἔχοντας μὲν ἀφήσει τὸ σῶμα ἀλλὰ παραμένοντας στὴ γῆ, εἶναι ἀνίκανη νὰ ἐπικοινωνήσει μὲ τοὺς ἀγαπημένους της τοὺς ὁποίους βλέπει: «Οἴμοι, οἷον ἀγῶνα ἔχει ἡ ψυχὴ χωριζόμενη ἐκ τοῦ σώματος! Οἶμοι, πόσα δακρύει τότε, καὶ οὐχ ὑπάρχει ὁ ἐλεῶν αὐτήν! Πρὸς τοὺς ἀγγέλους τὰ ὄμματα ρέπουσα, ἄπρακτα καθικετεύει πρὸς τοὺς ἀνθρώπους τὰς χεῖρας ἐκτείνουσα, οὐκ ἔχει τὸν βοηθοῦντα. Διό, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἐννοήσαντες ἡμῶν τὸ βραχύ της ζωῆς, τῷ μεταστᾶντι τὴν ἀνάπαυσιν, παρὰ Χριστοῦ αἰτησώμεθα, καὶ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος».

Κυριακή Γ΄ Λουκά – Ο Ιερός Χρυσόστομος για την αντιμετώπιση του θανάτου

                                

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ΛΟΥΚΑ (:Κατά Λουκάν Ευαγγέλιο, κεφ. ζ΄, χωρία 11 έως 16)

     Όποιος έχει πραγματικά φιλοσοφημένη σκέψη και κατευθύνεται από την ελπίδα των μελλοντικών αγαθών, ούτε και τον θάνατο θα θεωρήσει ως αληθινό θάνατο. Ο δίκαιος, δηλαδή, που βαδίζει στον δρόμο του Θεού και καθημερινά περιμένει να μπει στη Βασιλεία Του, δεν ταράζεται, δεν αναστατώνεται, δεν στενοχωριέται, όταν έρχεται αντιμέτωπος με τον θάνατο, όταν λ.χ. αντικρύσει νεκρό κάποιον συγγενή ή φίλο του· γιατί γνωρίζει ότι ο θάνατος γι’ αυτούς που έζησαν ενάρετα στη γη, δεν είναι παρά μετάθεση σε μια καλύτερη ζωή, ταξίδι για έναν καλύτερο τόπο, δρόμος που οδηγεί στα στεφάνια.

    Τι θέλω να πω με όλα αυτά; Ότι πηγαίνοντας στο συμβολαιογραφείο για τη σύνταξη μιας διαθήκης, ο καθένας γνωρίζει πως ο θάνατος θα επισκεφθεί κάποια στιγμή τον ίδιο ή έναν δικό του άνθρωπο. Το θεωρεί απόλυτα φυσιολογικό και αναπόφευκτο. Όταν, όμως, έρθει ο θάνατος, ξεχνάει όσα έγραψε και άλλα λέει. «Έπρεπε να πάθω εγώ τέτοιο πράγμα;», φωνάζει με θρήνους και αναστεναγμούς ο άντρας που χήρεψε. «Περίμενα να με βρει τέτοια συμφορά και να χάσω τη γυναίκα μου;». Τι λες, άνθρωπέ μου; Όταν ήσουνα, ή μάλλον νόμιζες πως ήσουνα, μακριά από τον θάνατο, ήξερες καλά τους φυσικούς νόμους· τώρα που έπαθες τη συμφορά, τους ξέχασες; Ίσως να πήρε ο Θεός τη γυναίκα σου, επειδή θέλει να σε οδηγήσει στην εγκράτεια, επειδή σε θεωρεί ικανό για μεγαλύτερους αγώνες, για ανώτερη πνευματική ζωή, και γι’ αυτό σε ελευθέρωσε από τον συζυγικό δεσμό.

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΤΗΣ ΧΗΡΑΣ ΤΗΣ ΝΑΪΝ

                                        

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ΛΟΥΚΑ [:Λουκά 7,11-17]

 «Ἐπορεύετο εἰς πόλιν καλουμένην Ναΐν» [Λουκ.7,11]

      Πρόσεχε όμως πώς σε παράδοξα συνάπτει παράδοξα. Και στην περίπτωση όμως της θεραπείας του άρρωστου δούλου του εκατόνταρχου στην οποία αναφέρθηκε αμέσως προηγουμένως βέβαια αφού Τον κάλεσαν να βοηθήσει απάντησε, εδώ όμως, στην πόλη Ναΐν, αν και δεν καλείται για βοήθεια, πηγαίνει· γιατί κανένας δεν Τον καλούσε σε ανάσταση νεκρού, αλλά πηγαίνει σε αυτήν από μόνος Του. Και νομίζω με πάρα πολλή σοφία, για να συνδυάσει με το προηγούμενο θαύμα της θεραπείας του ασθενούς δούλου του πιστού εκατόνταρχου και αυτό· δεν ήταν βέβαια καθόλου παράδοξο να φανταστεί κανείς, ότι κάποιος θα μπορούσε να αντιδράσει πολεμώντας τη δόξα του Σωτήρα και λέγοντας: «Τι το αξιοθαύμαστο έγινε στο δούλο του εκατόνταρχου; Άρρωστος ήταν, δεν επρόκειτο οπωσδήποτε να πεθάνει». Και αυτό το έχει γράψει ο ευαγγελιστής, διηγούμενος αυτά που ήταν για χαρά μάλλον, παρά τα αληθινά· για να φράξει λοιπόν την ακόλαστη γλώσσα τέτοιων ανθρώπων, λέγει ότι ο Χριστός συνάντησε ήδη πεθαμένο τον νεανίσκο, τον μονογενή υιό της χήρας αυτής γυναίκας. Το πάθος ήταν αξιολύπητο και μπορούσε να προκαλέσει θρήνο και αφορμές για δάκρυα. Και ακολουθούσε το πάθος μεθυσμένη και παραλυμένη πια από τον ανείπωτο πόνο η γυναίκα και μαζί με αυτήν πολλοί άλλοι.

    «Καὶ προσελθὼν ἥψατο τῆς σοροῦ (:Και αφού πλησίασε, άγγιξε το φέρετρο)» [Λουκ.7,14].

Η Ομολογία του Αγίου Μαξίμου του Ομολογητή και η μάχη υπέρ της Ορθοδοξίας του Επισκόπου Αρτεμίου της σεπτής μνήμης

Χωρεπίσκοπος Μάξιμος (Νοβάκοβιτς)- Επαρχίας Ράσκας και Πριζρένης στην εξόρια

Χριστός Ανέστη!

     Πρώτα απ’όλα, η ευχαριστία ανήκει στον Θεό, αλλά έχω και την τιμή και την χαρά να χαιρετίσω την ιερά αυτή σύναξη του λαού του Θεού (γένος ἐκλεκτόν, βασίλειον ἱεράτευμα, ἔθνος ἅγιον, λαὸς εἰς περιποίησιν – ο Νέος Ισραήλ, Α Πε. 2,9) με αυτόν τον παντο-νικηφόρο χαιρετισμό (Χριστός Ανέστη!). Όπως είπε κι ο Κύριος εκ του στόματος του Μωυσή: « λάλησον τοῖς υἱοῖς Ἰσραήλ, καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς· αἱ ἑορταὶ Κυρίου, ἃς καλέσετε αὐτὰς κλητὰς ἁγίας, αὗταί εἰσιν αἱ ἑορταί μου » (Λευ. 23,2). Κι ο άλλος σοφός της Παλαιάς Διαθήκης, μας διδάσκει τι πρέπει να κάνουμε στις ιερές μας συνάξεις: « Ἀκούσατε, παῖδες, παιδείαν πατρὸς καὶ προσέχετε γνῶναι ἔννοιαν… ἐπιλαβοῦ ἐμῆς παιδείας, μὴ ἀφῇς, ἀλλὰ φύλαξον αὐτὴν σεαυτῷ εἰς ζωήν σου » (Παρ. 4,1-13). Επομένως, σ’ αυτές τις χριστιανικές μας συνάξεις, ο κύριος σκοπός μας είναι η διατήρηση της παιδείας πατρὸς, διότι εντός τέτοιας παιδείας βρίσκεται η ζωή μας. Και δόξα τω Θεώ, έχουμε τη συγκεκριμένη διδασκαλία να τηρήσουμε. Επομένως, ακολουθώντας τέτοια επιστήμη και σοφία της Αγίας Γραφής, φέτος βρισκόμαστε μπροστά σε ένα μεγάλο έργο, το οποίο είναι δύσκολο κατά μέγεθος, αλλά εύκολο κατά περιεχόμενο. Ο σκοπός μας είναι, τουλάχιστον, να σκιαγραφήσουμε ολόκληρο εκείνο τον ιστορικό δρόμο της προστασίας της Ορθόδοξης Πίστεως (και ταυτόχρονα της Εκκλησίας) από τον παλιό Αββά, τον Άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή της Χρυσουπόλεως και του Ελλήσποντου – μέχρι τον νεοφανή Αββά της μονής Τσέρνα Ρέκα (και μετέπειτα τον Επίσκοπο Ράσκας και Πριζρένης Αρτέμιο). Με έμφαση στην συμμόρφωση και την συνέχεια του ίδιου δρόμου αυτών των δύο.

Φρενίτιδα οἰκουμενισμοῦ καὶ παπισμοῦ ἀπὸ Ἀθηναῖο ἀρχιμανδρίτη !!!

Ἁγιορειτῶν Κελλιωτῶν Πατέρων 

                                                                                            Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τῇ 14//27.9.2024.

Ὕψωσις τοῦ Τιμίου καὶ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ.

        Φρενίτιδα οἰκουμενισμοῦ καὶ παπισμοῦ  ἀπὸ Ἀθηναῖο ἀρχιμανδρίτη !!!

Εἰς τὸ Ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Ἀμήν.

Φρενίτιδα ἐσχάτως ἀπὸ ρασσοφόρων κύκλους οἱ ὁποῖοι ἐναγωνίως προσπαθοῦν νὰ ἀποδείξουν τὸ μαῦρο ἄσπρο, καὶ νὰ πείσουν πὼς ὁ γάϊδαρος πετάει, καὶ πὼς ἂν τὸν ἱπτάμενο αὐτὸν γάϊδαρο «ἁγιοποιήσει» ἡ ἐκκλησία, εἴμαστε ὑποχρεωμένοι νὰ τὸν προσκυνήσουμε.

Αὐτὸ συμβαίνει καὶ μὲ τόν ἀρχιμανδρίτη π. Ἰωσήφ Κουτσούρη, ὁ ὁποῖος κατοικοεδρεύει σὲ μεγάλο μοναστήρι πλησίον τῶν Ἀθηνῶν, ὁ ὁποῖος μεταφέρει τὸ πνεῦμα τῆς πλάνης τῶν Ἀθηνῶν μέσῳ τῆς ἱστοσελίδας ΑΠΑΡΧΗ, τῆς ὁποίας τυγχάνει νὰ εἶναι ἕνας ἀπὸ τοὺς κύριους συντάκτες - ὁμιλητές της (ἐπὶ θεολογικῶν θεμάτων).

Σύμφωνα μὲ τὰ λεγόμενά του :

α) Παρουσιάζεται νὰ εἶναι θλιβερὸς πρωταγωνιστὴς στὴν παρέλαση τῶν ὑποστηρικτῶν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ σφοδρὸς εἴρωνας καὶ πολέμιος ὅσων ἀντιτάχθηκαν καὶ ἀντιτάσσονται σ’ αὐτόν. Δυστυχῶς, δὲν κατάλαβε ὁ δυστυχὴς ὅτι ἔτσι ἀμφισβητεῖ μεγάλους Ἁγίους ὅπως εἶναι ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς, καὶ ἄλλα πνευματικὰ ἀπολογητικὰ ἀναστήματα. Ὅλοι αὐτοὶ ἄφησαν πληθώρα λαμπροῦ γραπτοῦ λόγου, καταγράφοντας ἀδιαμφισβήτητα γεγονότα καὶ μέ  ἀτράνταχτα θεολογικά ἐπιχειρήματα.

Ω, της υποκρισίας! Γι αυτό δεν διορθώνεται τίποτα στην σημερινή εκκλησιαστική κατρακύλα!

Αφού π. Γεώργιε, όπως ορθά διδάσκετε, οι κακές συναναστροφές βλάπτουν τα χρηστά ήθη και οι σχέσεις μας με κοσμικούς ανθρώπους μας τραβούν κάτω δηλ. μακρυά από την Εκκλησία, τότε πόσο μας βλάπτουν οι σχέσεις μας με αιρετικούς και βλάσφημους, όπως οι οικουμενιστές και οι φίλοι τους παντός είδους αιρετικοί; Εσείς, λοιπόν, γιατί συνεχίζετε την κοινωνία μαζί τους; Γιατί αρνείστε την εκκλησιαστική διδασκαλία περί μολυσμού, που προκαλεί η κοινωνία με αιρετικούς, όταν εσείς ο ίδιος γράφετε «Αυτός που συναναστρέφεσαι αυτός και θα γίνει το επίπεδό σου. Δεν κολλάει υγεία ο άρρωστος, αλλά ο υγιής την αρρώστια». Δεν λένε οι Άγιοι ότι η αίρεση είναι «νόσος θανατηφόρα για την ψυχή και ολέθρια»; Δεν βλέπετε, πόσος σκανδαλισμός βασιλεύει στα της Εκκλησίας σωτηρία θέματα; Δεν κινδυνεύει το ποίμνιο, το οποίο, υποτίθεται, θέλετε να προστατεύσετε από την θανατηφόρα για την ψυχή αρρώστια της αίρεσης; Την διδασκαλία αυτή, γιατί την αποκρύβετε; Πώς λέγεται ο δάσκαλος που δεν τηρεί αυτά που διδάσκει τους άλλους; Αν αυτό δεν είναι υποκρισία τότε τί είναι; 

Α.Τ.

Προσοχή στις συναναστροφές μας!

 

     «Με πολύ κόπο και μόχθο θα αποκτήσουμε καλό ήθος και καλή εσωτερική κατάσταση. Είναι όμως δυνατόν εκείνο που με πολύ κόπο κατορθώσαμε, να το χάσουμε μέσα σε μία στιγμή. Διότι «φθείρουσιν ήθη χρηστά ομιλίαι κακαί» (Α´ Κορ. ιε´ 33), κοσμικές και συγχρόνως άκοσμες» (Άγ.  Ιωάννης της Κλίμακος, λόγ. γ´ 33).

    Έχεις πάρει τη δύναμη από το άγιο βάπτισμα να ζήσεις σαν τον ίδιο τον Κύριο. Να φτάσεις στο χαρισματικό σημείο να λες σαν τον απόστολο Παύλο:  «ζω δε ουκέτι εγώ, ζη εν εμοί Χριστός». Γιατί Εκείνος σε έκανε μέλος Του και σου λέει μαζί Του να είσαι μία δική Του φανέρωση στον κόσμο. Κι ανανεώνεις αυτήν τη δωρεά κάθε φορά με την προσευχή σου, με τον όποιον πνευματικό σου αγώνα, κυρίως με τη συμμετοχή σου στη Θεία Ευχαριστία. 

Άγιος Ιερόθεος: Ο θεόληπτος πρώτος Επίσκοπος Αθηνών.

 ΑΓΙΟΣ ΙΕΡΟΘΕΟΣ: Ο ΘΕΟΛΗΠΤΟΣ ΠΡΩΤΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΘΗΝΩΝ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού 

         Η πόλη των Αθηνών κατέστη, από τα πανάρχαια χρόνια η κοιτίδα του παγκόσμιου πολιτισμού. Σε αυτή γεννήθηκε η πρώτη δημοκρατία στον κόσμο και για πρώτη φορά ο άνθρωπος αναδείχτηκε σε αξία και άρχισαν να γίνονται σεβαστά τα ανθρώπινα δικαιώματα. Σε αυτή γεννήθηκαν και έδρασαν οι μέγιστοι φιλόσοφοι της αρχαιότητας, καλλιεργήθηκαν τα γράμματα και η τέχνη έφτασε στο αποκορύφωμά της. Αλλά η πόλη αυτή της σοφίας και του πολιτισμού μπορεί να σεμνύνεται και για την χριστιανική της κληρονομία, στην οποία αναδείχτηκε μια πλειάδα αγίων, μαρτύρων και οσίων στο διάβα της ιστορίας της. Ένας από αυτούς είναι και ο άγιος Ιερόθεος, ο πρώτος Επίσκοπός της. 

         Η Εκκλησία των Αθηνών είναι αποστολική, διότι ιδρύθηκε από τον απόστολο Παύλο, κατά την δεύτερη αποστολική του περιοδεία, περί το 51 μ. Χ. Όπως διαβάζουμε στο βιβλίο των Πράξεων των Αποστόλων, ο μέγας Απόστολος των Εθνών, περιόδευσε στην Ελλάδα, με τους συνεργάτες του Σίλακαι Τιμόθεο. Μετά τους Φιλίππους, τη Θεσσαλονίκη και τη Βέροια, έφτασε ακτοπλοϊκώς στο Φάληρο και ανέβηκε στην Αθήνα, για να κηρύξει το Ευαγγέλιο στο «Κλεινόν Άστυ», όπως αποκαλούνταν τότε, δηλαδή η «ένδοξη πόλη», λόγω του αρχαίου κλέους της.

Επίσκοποι επαγγελματίες που δεν τους καίγεται καρφί για το ποίμνιο τους.

Ο Μητροπολίτης Περιστερίου Γρηγόριος αφ´ότου εξελέγη έχει υπολογίσει πόσο έχει μείνει στην επαρχία του και πόσο ταξιδεύει;

  

Ο Μητροπολίτης Περιστερίου Γρηγόριος αφ´ότου εξελέγη έχει υπολογίσει πόσο έχει μείνει στην επαρχία του και πόσο ταξιδεύει; Απορίας Άξιον! 

Προσωπικά θεωρώ προκλητική την συμπεριφορά του. Και δεν αναφέρομαι στο πρόβλημα που έχει διχάσει το ποίμνιο με την απομάκρυνση του Εσταυρωμένου από την παραδοσιακή θέση που από παιδιά γνωρίζουμε ότι έχει ο Σταυρός μέσα στο Ιερό Βήμα,πίσω από την Αγία Τράπεζα.

Αναφέρομαι στις συχνές απουσίες του σε συνέδρια στο εξωτερικό. Τη μία στην Εσθονία, την άλλη στη Γερμανία,την άλλη στη Γαλλία, την άλλη στην Θεσσαλονίκη αλλά και σε όλο τον κόσμο. Προς τι ήθελε να καταλάβει Μητρόπολη;

Αν είναι δυνατόν! Αυτό δεν είναι Ορθοδοξία. Αλλά που είναι οι αντιδράσεις; Τις νανούρισε ο βιολιστής!

 ΤΑ ΑΝΟΡΘΟΔΟΞΑ

Συνέβει στὶς 7/7/24 πρὶν τὸ «δι' εὐχῶν» τῆς Κυριακάτικης Λειτουργίας,στὴν ἐνορία μου ( Παναγίτσα Κυπριάδου) .

Τὸ καταθέτω μὲ πόνο καὶ εὐχή, νὰ μὴν ξανασυμβῇ ποτὲ κανένα οίκουμενιστικοῦ ἢ ἄλλου ἀνορθόδοξου τύπου φαινόμενο,στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καὶ Θεοῦ μας.

Ταχτσόγλου Καλλιόπη, ἠθοποιός

https://www.facebook.com/story.php?story_fbid=1033240398321758&id=100049074226126&rdid=Q75UWZPywdWsU46B

Αν δεν υπάρχει οικουμενισμός, αυτό τι είναι;

 Οικουμενιστική συμπροσευχή στην σερβική Εκκλησία του Linz με τον σέρβο μητροπολίτη Αντρέι και στο Erkersreuth με τον ρουμάνο μητροπολίτη Αντρέι. 

Και το όνομα αυτής σύγχυση, τώρα από το ιστολόγιο "Ομολογία" ;

 Πράγματι γινόμαστε συνεχώς μάρτυρες μίας αλλόκοτης εποχής, στην οποία όλα συνεχώς ανατρέπονται. Η ανατροπή αυτή δεν άφησε ανέγγιχτο και το ομολογιακό ιστολόγιο "Ομολογία", το οποίο από τότε που επέτρεψε στον υποτιθέμενο Ανδρόνικο Κομνηνό (ο οποίος κατά πάσα πιθανότητα είναι ιερέας/εκπαιδευτικός γνωστός για τις κρυφές του ενέργειες) να δημοσιεύει εκεί άρθρα του μπήκε σε ατραπούς που μόνο σε σύγχυση οδηγούν. Ετσι δημοσιεύθηκε από τον υποτιθέμενο Ανδρόνικο Κομνηνό ένα άρθρο με τίτλο "Η ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ" το οποίο προέρχεται από ένα σχισματικό γοχικό ιστολόγιο (https://trueorthodox.eu/i-enkyrotita-ton-ypo-airetikon-kai-ka/ ) το οποίο δεν έχει καμία σχέση με την Αποτείχιση και άρα απορίας άξιον, γιατί χρησιμοποιείται ως πηγή, και εκτός από τις σχισματικές θέσεις του υβρίζει και τους Αγίους μας. Ερωτούμε λοιπόν: Ταυτίζεται το ιστολόγιο "Ομολογία" με τις εναντίον της Αποτειχίσεως και υβριστικές θέσεις ενάντια των Αγίων και της Εκκλησίας του γοχικού ιστολογίου και του βασισμένο πάνω σε αυτό άρθρο του υποτιθέμενου Ανδρόνικου Κομνηνού; Ελπίζουμε όχι. Τότε γιατί επιτρέπει την δημοσίευση τέτοιων άρθρων; 

Ταυτίζεται το ιστολόγιο "Ομολογία" με τις θέσεις του γοχικού ιστολογίου και του βασισμένο πάνω σε αυτό άρθρο του υποτιθέμενου Ανδρόνικου Κομνηνού υπέρ της ακυρότητας των Μυστηρίων; Ελπίζουμε όχι. Είναι Τότε γιατί επιτρέπει την δημοσίευση τέτοιων άρθρων; 

Ακολουθεί ένα χαρακτηριστικό χωρίο από το ίδιο άρθρο από το γοχικό ιστολόγιο, το οποίο ο υποτιθέμενος Ανδρόνικος Κομνηνός και κατά πάσα πιθανότητα ιερέας/εκπαιδευτικός γνωστός για τις επιλεκτικές αντιγραφές του, δεν δημοσίευσε:

Εἶναι χαρακτηριστικόν πώς οἱ ἐξ μνημονευόντων ἀποτειχισμένοι τυγχάνουν θερμοί ”λάτρεις” τῶν Παϊσίου, Πορφυρίου καί λοιπῶν νεοφανέντων ”ἁγίων”, πού ἐδῶ καί μερικά χρόνια ἔχει ἀρχίσει νά ἁγιοποιῇ τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, διά ἰδιοτελεῖς βεβαίως σκοπούς. Εἶναι ἀπορίας ἄξιον, τό πώς οἱ νεοαποτειχισμένοι δέν ἀκολουθοῦν τό παράδειγμα τῶν ”ἁγίων” τους, ὅπου παρέμειναν πιστά τέκνα τῆς ”ἐκκλησίας” τους μέχρι τέλους! Γνωρίζουν πάντες, ὅτι οἱ συγκεκριμένοι ”ἅγιοι” ἔδιναν τόν ἑαυτόν τους, ὥστε νά ἀποτρέψουν κάποιον, διά νά μήν διακόψῃ τήν ἐκκλησιαστικήν ἐπικοινωνίαν μέ τόν ”πατριάρχην”, διά νά μήν διασπασθῇ δῆθεν ἡ ἑνότης τῆς ἐκκλησίας. Συγκεκριμένα, ὁ γέρων Παΐσιος ἔφθασεν εἰς σημεῖον νά χειροδικῇ εἰς προσκυνητάς πού ἀκολουθοῦσαν τό Παλαιόν Ἡμερολόγιον! 

Αναμένουμε την καταδίκη του σχίσματος και των θέσεων εναντίων των Αγίων και των Μυστηρίων του υβριστικού άρθρου από το καθ' όλα αγωνιζόμενο ιστολόγιο "Ομολογία".

Α.Τ.