Έκανες λάθος Άγιε! Έπρεπε να ελιχθείς!
«Ο (άγιος) Γεώργιος καίτοι νεαρός κατατάχθηκε στο στρατό, όπου μάλιστα προήχθη σε μεγάλα αξιώματα, ώστε να παίρνη μέρος και στις συνελεύσεις των ανωτάτων αξιωματούχων του Κράτους. Ο Διοκλητιανός τον εκτιμούσε πολύ….».
«Συγκεντρώθηκαν
λοιπόν όλοι, για να πάρουν αποφάσεις για την εξόντωσι και τον αφανισμό
της χριστιανικής πίστεως. Πρώτος εμίλησε ο Διοκλητιανός και επέβαλε σ’
όλους ν’ αναλάβουν τον εξοντωτικό αγώνα εναντίον του Χριστιανισμού. Όλοι
υποσχέθηκαν ότι θα καταβάλουν κάθε προσπάθεια, για να εξαλείψουν την
Χριστιανική θρησκεία από το Ρωμαϊκό Κράτος. Τότε ο γενναίος Γεώργιος
στάθηκε στον μέσον του συνεδρίου και είπε: Γιατί,
βασιλεύ και άρχοντες, θέλετε να χύσετε αίμα δίκαιον και άγιον και να
εξαναγκάσετε τους χριστιανούς να προσκυνούν και να λατρεύουν τα είδωλα;
Και διεκήρυξε την αλήθεια της Χριστιανικής θρησκείας και την Θεότητα του
Χριστού.
Μόλις ετελείωσε, συγχύσθηκαν όλοι με την ομολογία του αυτή, και προσπάθησαν να τον πείσουν να μετανοήση για όσα είπε για να καταπραϋνθή και ο Διοκλητιανός. Αλλά ο Γεώργιος ήταν σταθερός και με θάρρος διεκήρυττε την χριστιανικήν πίστιν του». impantokratoros.
ΑΝ…
Αν
ο άγιος ΔΕΝ είχε ομολογήσει την πίστη του στον Χριστό ΘΑ μπορούσε με το
αξίωμα που είχε, να βοηθήσει εκατοντάδες χριστιανούς να σωθούν από το
μαρτύριο. ΟΜΩΣ ΔΕΝ το έκανε! Ομολόγησε και Πλούτισε την Εκκλησία Του
Χριστού με την κατάταξή του στον Κατάλογο των Αγίων.
Ο
Χριστός δεν μας έδωσε εντολή να γίνουμε «διπλωμάτες» αλλά Άγιοι. Και
άλλος δρόμος από την Ομολογία και το Μαρτύριο ΔΕΝ υπάρχει.
Το Ξεχνάμε αυτό… ειδικά κάποιοι που νομίζουμε πως μπορούμε να “χρησιμοποιήσουμε” τον καίσαρα για το “καλό” της Εκκλησίας.
Τὸ
ξεχνοῦν αὐτὸ καὶ κάποιοι, ποὺ παραμένουν σὲ κοινωνία μὲ τὴν αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ,
ἀκολουθώντας τὴν ἴδια λογικὴ καὶ πραγματώνοντας τὸ θέλημά τους κι ὄχι τὸ θέλημα
τοῦ Θεοῦ:
Παραμένω ἐδῶ ποὺ εἶμαι γιὰ
νὰ βοηθήσω τοὺς χριστιανοὺς διὰ τῆς ἐξομολογήσεως, τῶν κηρυγμάτων..., τῶν ἀναρτήσεών
μου νὰ γνωρίσουν καὶ νὰ σωθοῦν!
Ὅμως ὁ Χριστὸς στὴν περίπτωση τῆς «κοινωνίας» μὲ τὴν αἵρεση
εἶναι κάθετος ἀπὸ τὴν Π. Διαθήκη ἕως τὴν Καινή: «διό ἐξέλθατε ἐκ μέσου αὐτῶν
καὶ ἀφορίσθητε, λέγει κύριος, καὶ ἀκαθάρτου μὴ ἅπτεσθε κἀγὼ εἰσδέξομαι ὑμᾶς». Διότι «τίς μετοχὴ δικαιοσύνῃ καὶ ἀνομίᾳ; Τὶς δὲ κοινωνία φωτί πρὸς σκότος; Τίς
δὲ συμφώνησις Χριστῷ πρὸς Βελίαρ; ἢ τίς μερὶς πιστῷ μετὰ ἀπίστου;» (Β΄
Κορινθ. 6, 14-17).
