ΟΙ ΑΓΑΠΟΛΟΓΟΙ THΣ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΣ, ΠΕΤΟΥΝ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΒΑΣΗ & ΑΠΟ ΟΛΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΡΑΤΟΥΝ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ!!!

Μικρο απόσπασμα ομιλίας του Μητροπολίτου Φλωρίνης

π. Αυγουστίνου Καντιώτου. Έγινε στις 29.6.1968

ΟΙ ΑΓΑΠΟΛΟΓΟΙ THΣ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΣ, ΠΕΤΟΥΝ ΤΑ ΔΟΓΜΑΤΑ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΒΑΣΗ & ΑΠΟ ΟΛΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΡΑΤΟΥΝ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ!!! ΑΛΛΑ ΑΝ ΑΦΑΙΡΈΣΙΣ ΤΗΝ ΒΑΣΗ Η ΚΟΡΥΦΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΤΑΘΗ.

ΕΑΝ ΑΦΑΙΡΕΣΗΣ ΤΑ ΔΟΓΜΑΤΑ, ΤΟ ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ ΘΑ ΚΑΤΑΝΤΗΣΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΟΔΗΓΗΣΟΥΝ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ!

 

ΠΙΣΤΙΣ ΔΙ’ ΑΓΑΠΗΣ ΕΝΕΡΓΟΥΜΕΝΗ (ΓΑΛ. 5, 6)

    Πίστι είναι τα δόγματα, τᾳ οποια δεν χωρίζονται από την αγάπη. Στην εποχή μας οι μοντέρνοι θεολόγοι τα χωρίζουν. Και στο Σύνταγμα αυτό θέλουν να κάνουν, να τα χωρίσουν.

Σκέψεις για έγκυρα-άκυρα μυστήρια (Δ΄ μέρος)

Η ΣΤΑΣΗ ΜΑΣ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ

ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
 Δ΄ μέρος  

ΕΓΚΥΡΑ καὶ ΑΚΥΡΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ

Τοῦ Παναγιώτη Σημάτη 

     Νὰ προσθέσουμε ἐδῶ, διακόπτοντας τὰ γεγονότα τῶν Ἀρειανικῶν ἐρίδων, ἕνα τμῆμα ἀπὸ τὰ Πρακτικὰ τῆς Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, γιὰ νὰ ἀντιληφθοῦμε τὴν διαχρονικὴ ἀντιμετώπιση τῆς Ἐκκλησίας πρὸς τοὺς μὴ κεκριμένους αἱρετικοὺς καὶ τὰ ἑξῆς. Ὁ ἅγιος Ταράσιος ὁμολογεῖ ὅτι οὐδεὶς ἐκ τῶν Ἐπισκόπων ποὺ συγκρότησαν τὴν ΣΤ΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο θεωρήθηκε ὡς μὴ ἔχων ἱερωσύνη, παρότι χειροτονήθηκαν ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς Πατριάρχες ποὺ ἡ ΣΤ΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος κατεδίκασε! Δηλαδὴ οἱ χειροτονηθέντες ἀπὸ αἱρετικούς, ἀλλ’ ἔχοντες ὀρθόδοξο φρόνημα, κατεδίκασαν αὐτοὺς ποὺ τοὺς χειροτόνησαν, καὶ τὰ μυστήριά τους δὲν ἀμφισβητήθηκαν, γιατὶ ὅταν τοὺς εἶχαν χειροτονήσει, δὲν εἶχαν κριθεῖ ἀπὸ Σύνοδο, δὲν εἶχαν καθαιρεθεῖ, κι ἄρα εἶχαν ἔγκυρη ἱερωσύνη:

Να λοιπόν, ποια είναι τα σχέδιά τους με την συνεργασία των ποιμένων! Τα σενάρια επαληθεύονται!

ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ: Κλείνουν ξανά οι ναοί λόγω έξαρσης του κορονοϊού

 ΟRTHODOXIA.INFO | Σπύρος Παπαγεωργίου 

      Τη διακοπή της δημόσιας λατρείας σε επτά ορθόδοξες εκκλησίες, που βρίσκονται σε περιοχές όπου υπάρχει έξαρση του κορονοϊού αποφάσισε ο αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας Μακάριος.

      Με σχετική εγκύκλιο, που απευθύνεται στον αρχιεπισκοπικό επίτροπο Μελβούρνης, Επίσκοπο Δέρβης κ. Ιεζεκιήλ, και στον αρχιεπισκοπικό επίτροπο Νορθ-Κόουτ, αρχιμανδρίτη κ. Ευμένιο, ο κ. Μακάριος διευκρινίζει πως “με πόνο ψυχής αλλά με αίσθημα ποιμαντικής ευθύνης” οι συγκεκριμένοι ναοί θα παραμείνουν κλειστοί για τους πιστούς, όμως θα τελούνται κανονικά όλες οι ακολουθίες, με την παρουσία μόνο ιερέα και ψάλτη.

Ἐγκώμιο στους ἁγίους Ἀποστόλους

Ὁσίου Ἐφραὶμ τοῦ Σύρου

Χαίρετε, ἅγιοι Ἀπόστολοι, βασιλεῖς τοῦ Χριστοῦ· διότι σ’ ἐσᾶς ἐμπιστεύθηκε τὴν ἐπουράνια καὶ τὴν ἐπίγεια βασιλεία. Σᾶς ἔδωσε τὴν ἐξουσία νὰ κυβερνᾶτε καὶ νὰ φροντίζετε καὶ τοὺς δύο θρόνους, θέλοντας ἀπὸ τὴ μία νὰ ἀποκατασταθεῖ ἡ κληρονομιὰ τῆς ἐπίγειας βασιλείας, ἀπὸ τὴν ἄλλη νὰ ἀστράψει ἡ δόξα, νὰ πλεονάσει ἡ ὀμορφιά, νὰ φανερωθεῖ τὸ φῶς, νὰ γίνουν γνωστὰ τὰ μυστήρια, νὰ κηρυχθεῖ ἡ δύναμη τῆς ἐπουράνιας βασιλείας.

Χαίρετε ἐσεῖς ποὺ εἶστε τὸ ἅλας τῆς γής, ποὺ ποτὲ δὲν μπορεῖ νὰ χάσει τὴ δύναμή του. Χαίρετε ἐσεῖς ποὺ εἶστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου (Μάτθ. 5:13-14), ποὺ μένει στὴν ἀνατολὴ καὶ λάμπει παντοῦ, ποὺ φωτίζει αὐτοὺς ποὺ... βρίσκονται στὸ σκοτάδι, ποὺ καίει χωρὶς ξύλα. Τὸ λυχνάρι εἶναι ὁ Χριστός, καὶ λυχνοστάτης ὁ Πέτρος, καὶ λάδι ἡ χορηγία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Υποκρισία ενός κόσμου χωρίς Θεό!

Ποιός θα τον διαδεχτεί στην ηγουμενία τον κ. Χριστόδουλο; θα είναι άραγε παραδοσιακός ή φίλα προσκείμενος στην σχισματοαίρεση;

Η παραίτηση του ηγουμένου της Ι. Μονής Κουτλουμουσίου και η παρακαταθήκη του με το Ουκρανικό κακοκέφαλο

Ο παραιτηθείς ηγούμενος της Ι. Μονής Κουτλουμουσίου κ. Χριστόδουλος

Η είδηση της παραίτησης του ηγουμένου της Μονής Κουτλουμουσίου του Αγίου Όρους Χριστοδούλου λόγω σοβαρών προβλημάτων υγείας μας έφερε στο νου το παλαιότερο καυτό δημοσίευμα της Κατάνυξης:   Σχισματικοί στο Άγιον Όρος: Ποιος και γιατί τους επιτρέπει να εισέλθουν. Εδώ σκιαγραφόταν η παράξενη κατάσταση που είχε δημιουργηθεί στη μονή λόγω του Ουκρανικού ζητήματος. 

“…Σε αυτό το πλαίσιο αξίζει να αναφερθεί η Μονή Κουτλουμουσίου. Ένας από τους αδελφούς της Μονής Αγίου Παντελεήμονος, ο ιερομόναχος Χρυσόστομος, βρέθηκε στην «ενθρόνιση» του επικεφαλής της OCU Επιφάνιου Ντουμένκο. Αλλά η Κοινότητα του Αγίου Όρους είχε αποφασίσει να μη στείλει εκπροσώπους της στην «ενθρόνιση» του Ντουμένκο. Ως εκ τούτου ο π. Χρυσόστομος παρουσιάστηκε στο Κίεβο όχι ως εκπρόσωπος της Αθωνικής αδελφότητας, αλλά ως κληρικός του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως. 

Την ίδια στιγμή ο ηγούμενος της Κουτλουμουσίου ήταν μεταξύ εκείνων (Ιβήρων, Λαύρας και Νέας Εσφιγμένου) οι οποίοι, στις 28 Φεβρουαρίου του 2019 κατά τη συνάντηση της Ιεράς Κοινότητας του Αγίου Όρους, εξέφρασαν την υποστήριξή τους στην [σχισματική] OCU. 

Ήταν ο ίδιος ιερομόναχος Χρυσόστομος, ο οποίος έγραψε το διαμονητήριο (ειδική γραπτή άδεια για επίσκεψη στο Άγιον Όρος) για την Ουκρανική αντιπροσωπεία των σχισματικών, το πρώτο στην ιστορία του Αγίου Όρους.

«Ανήκουμε στο Λαό του Θεού;»

π. Αθ. Μυτιληναίος 

«Ἀνήκουμε στὸ Λαὸ

τοῦ Θεοῦ;»

   Ἡ αἵρεσις τοῦ Ἀρειανισμοῦ διέσπασε τὸ ἕνα φρόνημα τοῦ Λαοῦ γιὰ τὸ ἀνθρώπινο πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ, ἐνῶ ὁ Κύριος ἐζήτησε στὴν Ἀρχιερατική Του προσευχὴ «ἵνα ὦσι ἕν». Νὰ εἶναι ἕνα οἱ μαθηταί Του, ὅσοι θὰ πίστευαν εἰς Αὐτόν. Δηλαδή, ἐζήτησε τὴν ἑνότητα τῶν Χριστιανῶν. [σ.σ.: Τὸ ἴδιο κάνει σήμερα καὶ ὁ Οἰκουμενισμός. Διασπᾶ τὸ ἕνα ὀρθόδοξο φρόνημα τοῦ Λαοῦ]. 

   Ὁ ἀπόστολος Παῦλος διαρκῶς ὑπενθυμίζει στὶς ἐπιστολές του: «τὸ αὐτὸ εἰς ἀλλήλους φρονοῦντες», ὅλοι νὰ ἔχουμε τὸ ἴδιο φρόνημα, τὴν ἴδια πίστη. Τὸ αὐτὸ φρόνημα στὴν πίστη, λοιπόν, καθορίζει τὸ Λαὸ τοῦ Θεοῦ. Ἔξω ἀπὸ αὐτὸ τὸ κοινὸ φρόνημα δὲν συνιστᾶ τὸ Λαὸ τοῦ Θεοῦ. Ἐκεῖ εἶναι ἡ αἵρεσις, ἐκεῖ εἶναι ἡ διάσπασις. Ἡ ἑνότης τῆς πίστεως ἐξασφαλίζει τὴν κοινωνία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, πρᾶγμα ἐκ τῶν ὧν οὐκ ἄνευ γιὰ τὴν σωτηρία μας. Γι’ αὐτὸ ἡ Ἐκκλησία εὔχεται κατὰ τὴν Θ. Λειτουργία «τὴν ἑνότητα τῆς Πίστεως καὶ τὴν κοινωνία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος αἰτησάμενοι, ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους καὶ πᾶσαν τὴν ζωὴν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα».

  Αὐτὸ τὸ αἴτημα, δηλ. «τὴν ἑνότητα τῆς Πίστεως καὶ τὴν κοινωνία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος», περικλείει ὅλη τὴν ποιμαντικὴ φροντίδα τῆς Ἐκκλησίας. Ὅλες οἱ ἄλλες φροντίδες ἀποτελοῦν περιθώριο. Τί εἶναι τὸ πρωτεῦον; Ἡ ἑνότης τῆς Πίστεως, δηλ. νὰ φροντίσει ἡ Ἐκκλησία, ὅλοι νὰ πιστεύουν τὸ ἴδιο καὶ νὰ ἔχουν ὅλοι τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο. Αὐτὴ εἶναι ἡ ποιμαντικὴ φροντίδα τῆς Ἐκκλησίας. [σ.σ.: Πόσοι Ἐπίσκοποι σήμερα καὶ πόσοι ἱερεῖς φροντίζουν αὐτό; Ἐλαχιστότατοι. Ἀντίθετα, ἔχει καταγγελθεῖ ὅτι πολλοὶ Ἐπίσκοποι ἀπαγορεύουν στοὺς ἱερεῖς τους νὰ μιλήσουν κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ! Ἐναντίον δὲ τοῦ αἱρεσιάρχη Πατριάρχη, οὔτε ποὺ τὸ διανοοῦνται νὰ ἐκφρασθοῦν].

Σύναξις Ἁγίων Ἐνδόξων και Πανευφήμων Ἀποστόλων

Τιμῶ θεόπτας δώδεκα Χριστοῦ φίλους,

Ἥρωας ἄνδρας καὶ θεοὺς τολμῶ λέγειν.

Δώδεκα εὐκλεέας τριακοστῇ ἀγείρει μύστας.

Τὴν ἡμέρα αὐτὴ ἡ Ἐκκλησία ἑορτάζει μὲ ξεχωριστὴ λαμπρότητα τὴ Σύναξη τῶν Δώδεκα Ἀποστόλων. Βεβαίως ὑπάρχουν καὶ οἱ μνῆμές τους σὲ διάφορες ἡμερομηνίες τοῦ λειτουργικοῦ ἔτους, ἀλλὰ μὲ αὐτὸ τὸ συλλογικὸ ἑορτασμὸ τιμᾶται σύμπασα ἡ χορεία τῶν μεγάλων αὐτῶν ἀνδρῶν, οἱ ὁποῖοι ὡς συνεχιστὲς τοῦ σωτηριώδους ἔργου τοῦ Κυρίου ἐπὶ τῆς γῆς, ἔστρεψαν τὸ ροῦ τῆς ἱστορίας καὶ ἄλλαξαν κυριολεκτικὰ τὴ μορφὴ τοῦ κόσμου. Χάρη στὸν ἰδικό τους ἀγώνα, τὶς ἀφάνταστες προσωπικὲς τους θυσίες, τὴ μαρτυρία καὶ τὸ μαρτύριό τους ἐθεμελιώθηκε ἡ Ἐκκλησία στὸν κόσμο.

Ἡ λέξη «Ἀπόστολος» σημαίνει τὸν ἀπεσταλμένο. Ἐν προκειμένῳ Ἀπόστολοι ὀνομάσθηκαν οἱ ἐκλεγμένοι καὶ καλεσμένοι ἀπὸ τὸν Κύριο Μαθητές Του νὰ συνεχίσουν τὸ σωστικό Του ἔργο, μετὰ τὴν εἰς τοὺς οὐρανοὺς Ἀνάληψή Του. Ἐπίσης, σύμφωνα μὲ τὴν χαρακτηριστική Του προτροπὴ ἔγιναν οἱ μάρτυρες τῆς Ἀναστάσεώς Του «ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς».

''Οι Άγιοι Απόστολοι ήσαν μόνον δώδεκα!'' --Τι κάνουν οι σημερινοί χιλιάδες "διάδοχοί" τους;

Όσιος Φιλόθεος Ζερβάκος

Οι Άγιοι Απόστολοι ήσαν μόνον δώδεκα, αλλά επειδή εθεράπευσαν πρώτον τον εαυτόν τους εθεράπευσαν μυριάδας ανθρώπων, από όλα τα Έθνη τα άπιστα, τα αλλόφυλλα...

Ημείς οι Έλληνες με πολλούς Αρχιερείς, χιλιάδες Ιερείς, Ιεροκήρυκες, Θεολόγους κ.λπ., διάδοχοι των Αγίων Αποστόλων, όχι μόνον τα άγρια και αλλόφυλλα Έθνη δεν ωφελούμεν, αλλά ούτε τους ομοφύλλους, ομοθρήσκους Έλληνας, τους συμπατριώτας μας!

Διατί; Διότι δεν εφροντίσαμε να θεραπεύσουμε τα ιδικά μας πάθη, ή τουλάχιστον να κάνουμε εκείνα που διδάσκουμε...

Πηγή: Εδώ.

Ερμηνεία Αποστολικής περικοπής της εορτής των αγίων Αποστόλων από τον άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ [:Α΄ Κορ. 4,9-16]

    Είδες πώς φανερώνει συγχρόνως και τη σοβαρότητα και την πατρική φροντίδα του και τον φιλόσοφο νου του; Είδες πώς αφαιρεί την αλαζονεία; «Δοκῶ γάρ ὅτι ὁ Θεὸς ἡμᾶς τοὺς ἀποστόλους ἐσχάτους ἀπέδειξεν, ὡς ἐπιθανατίους, ὅτι θέατρον ἐγενήθημεν τῷ κόσμῳ, καὶ ἀγγέλοις καὶ ἀνθρώποις (:κάθε άλλο όμως παρά βασιλεία απολαμβάνουμε εμείς οι απόστολοι· διότι νομίζω ότι ο Θεός εμάς τους απόστολους μας παρουσίασε δημόσια και στα μάτια όλων ως τελευταίους, ως καταδίκους που πρόκειται να θανατωθούν· διότι γίναμε θέαμα σε όλο τον κόσμο, και στους αγγέλους και στους ανθρώπους. Και από τη μια μας θαυμάζουν οι ενάρετοι άνθρωποι ενώ, από την άλλη, μας περιφρονούν και μας χλευάζουν οι άλλοι)» [Α΄Κορ. 4,9], δείχνει πάλι πολλή έμφαση και βαρύτητα με το να πει «ἡμᾶς». Και δεν αρκέστηκε μόνο σε αυτό, αλλά προσθέτει και το αξίωμα, ελέγχοντας έντονα τους Κορίνθιους προς τους οποίους απευθυνόταν η επιστολή: «ἡμᾶς τοὺς ἀποστόλους (:εμάς τους αποστόλους)», δηλαδή εμάς οι οποίοι υπομένουμε μύρια κακά, που σπείρουμε το κήρυγμα της ευσεβείας, που σας οδηγούμε σε αυτήν την φιλοσοφία [:ως φιλοσοφία για τους εκκλησιαστικούς συγγραφείς νοείται γενικά η χριστιανική θεολογία και η κατά Χριστό άσκηση και ζωή], σε αυτήν τη φιλοσοφημένη χριστιανική ζωή που θα σας χαρίσει τα αιώνια ουράνια αγαθά· αυτούς, τους Αποστόλους δηλαδή, τους παρουσίασε δημοσίως ως τελευταίους στη σειρά ανθρώπους, ως μελλοθάνατους, δηλαδή ως καταδίκους.

Περί διακρίσεως αιρετικών και αποδοχής τους (καταδικασμένοι και μη καταδικασμένοι)

Ἅγιος Νικόδημος καὶ Δωρόθεος Βουλησμᾶς

Ὁ ἱερομόναχος Δωρόθεος Βουλησμᾶς εἶναι ἄγνωστος στὸ εὐρὺ κοινό, παρότι ἡ συμβολή του ἦταν σημαντικὴ στὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα τοῦ 18^ου-19^ου αἰῶνος. Τὸ ὄνομά του ἔχει συνδεθεῖ ἰδιαίτερα (μαζὶ μὲ αὐτὸ τοῦ Δοσιθέου πατριάρχου Ἱεροσολύμων, 1641-1707) στὴ συλλογὴ καὶ σύνταξη Νομοκανόνων.

Ὁ Δωρόθεος Βουλησμᾶς, ἐπίσης, ἀπέστειλε ἀπαντητικὴ ἐπιστολὴ στὸν ὅσιο Παΐσιο Βελιτσκόφσκι, ὁ ὁποῖος φαίνεται νὰ τὸν ρώτησε γιὰ τὴν ὀρθοδοξότητα τῶν συγγραμμάτων τοῦ Μακαρίου του Αἰγυπτίου. Ὁ Δωρόθεος Βουλησμᾶς θεωρεῖται ὡς ἕνας ἀπὸ τοὺς συντελεστὲς τοῦ «ὀρθόδοξου ἐκκλησιαστικοῦ Διαφωτισμοῦ» ποὺ συνετελέστη τὸν 18^ο αἰώνα.

Ὅταν πρὸς τὸ τέλος τοῦ 1790 ὑπέβαλε ὁ ἅγιος Νικόδημος τὴ συλλογὴ τῶν Κανόνων τοῦ Πηδαλίου στὴν πατριαρχικὴ σύνοδο γιὰ νὰ τύχει τῆς ἐγκρίσεως, ὁ Δωρόθεος Βουλησμᾶς, ὡς μελετητὴς καὶ γνώστης τῶν Κανόνων ὁρίστηκε ὑπεύθυνος ἀπὸ τὸ Πατριαρχεῖο γιὰ τὴ διόρθωση καὶ ἔγκριση τοῦ Πηδαλίου τοῦ ἁγίου Νικοδήμου. Μεταξύ τους ἀντηλάγησαν κάποιες ἐπιστολές. Ἀπ’  αὐτὲς μαθαίνουμε ὅτι ὁ ἅγιος Νικόδημος ὑποστήριξε ὅτι οἱ αἱρετικοὶ ἱερωμένοι ποὺ προσέρχονται στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία (εἴτε ἔχουν καταδικαστεῖ ἀπὸ σύνοδο, εἴτε εἶναι ἀκατάκριτοι ἀπὸ Σύνοδο) δὲν πρέπει νὰ ἀναχειροτονοῦνται. Ἀντίθετα ὁ Βουλησμᾶς πρεσβεύοντας τὴν Ἀκρίβεια, δεχόταν τὴν διάκριση κεκριμένων καὶ μὴ κεκριμένων αἱρετικῶν, καὶ ἔλεγε ὅτι οἱ κεκριμένοι (οἱ καταδικασμένοι) αἱρετικοὶ πρέπει νὰ ἀναχειροτονοῦνται.

Αυτά λοιπόν αλλού!

Νεκτάριος Δαπέργολας

 Σχόλιο στις πρόσφατες ανακοινώσεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Ν. Δαπέργολας, Ιστορικός

    Άκρως ενδιαφέρουσα η ανακοίνωση που εξέδωσε προ τεσσάρων ημερών το Οικουμενικό Πατριαρχείο σε σχέση με τον τρόπο μετάδοσης της Θείας Κοινωνίας και όπου, αφού προηγούνται πάλι μερικά κιλά στάχτης στα μάτια (όπως και στην προ 3-4 εβδομάδων επιστολή προς τις τοπικές Εκκλησίες) με βαρύγδουπες δήθεν διαβεβαιώσεις για το πόσο σοβαρά και αδιαπραγμάτευτα αντιμετωπίζεται το ζήτημα, στην τρίτη και τελευταία παράγραφο φτάνουμε και στην ουσία: εκεί πλέον δικαιώνονται εμμέσως πλην σαφώς οι… παρεκκλίσεις (για να το θέσω κομψά) που είδαμε στους ορθόδοξους ναούς της Δυτικής Ευρώπης και της Αμερικής (με τις μάσκες των ιερέων, τα κουταλάκια μιας χρήσεως ή και την πλήρη απαγόρευση προσέλευσης των πιστών στο Μυστήριο), με άλλοθι τα «ανακύψαντα εκ των τοπικών νόμων της Πολιτείας προβλήματα». 

Ποταμοί λαού, χιλιάδες πιστών, ξεχύθηκαν στους δρόμους του Μαυροβουνίου!

Όσο απίστευτα κι αν δείχνουν αυτά που διαβάζουμε για τη δίωξη της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας από τις κρατικές αρχές στο Μαυροβούνιο, είναι όμως η πραγματικότητα. Οι τελευταίες εικόνες καταγράφουν ως ποταμούς λαού χιλιάδες πιστών που ξεχύθηκαν στους δρόμους, υπερασπιζόμενοι τα ιερά και τα όσιά τους παρά τις κάθε είδους πιέσεις και παρά τις συλλήψεις επισκόπων και ιερέων.

Την Κυριακή 21 Ιουνίου 2020 σε όλες τις πόλεις του Μαυροβουνίου έλαβαν χώρα οργανωμένες πορείες  και προσευχές. Κλήρος και λαός συγκεντρώθηκαν διαμαρτυρόμενοι για τις ανήκουστες κατεδαφίσεις ιερών ναών και μοναστηριών. Η Εκκλησία έχει συμπαραστάτες στον αγώνα της ιατρούς, δημοσιογράφους, φοιτητές, οι οποίοι με ανακοινώσεις τους στηρίζουν τον ιερό αυτό αγώνα.

Ομιλία Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά στην εορτή των κορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου

     «Η μνήμη κάθε αγίου είναι αφορμή και πρόξενος μεγάλης χαράς και ωφέλειας. Όπως, όταν τη νύχτα ανάψουμε μια λαμπάδα, το φως δίνει χαρά και βοηθά στην πραγμάτωση των αναγκών όλων των παρόντων, έτσι και η θεάρεστη ζωή κάθε αγίου και το μακάριο τέλος του και η δοσμένη σ’ αυτόν από το Θεό χάρις, επειδή έζησε με καθαρότητα εδώ στη γη, προβάλλεται σαν πυρσός που λάμπει και προσφέρει πνευματική ευφροσύνη και ωφέλεια. Όταν η γη δίνει πλούσια καρποφορία δε χαίρονται μονάχα οι γεωργοί, αλλά όλοι οι άνθρωποι, γιατί οι καρποί της γης είναι απόλαυση κοινή σε όλους.

Οι άγιοι και όταν ζουν σ’ αυτό τον κόσμο μας προτρέπουν στην αρετή κι όταν τους βλέπουμε και τους ακούμε μας δίνουν δύναμη, γιατί οι ίδιοι είναι ζωντανές εικόνες της αρετής. Όταν θυμούμαστε και τιμούμε τους αγίους εκτελούμε ένα χρέος από μέρους μας σε κείνους και το πνευματικό όφελος είναι μεγάλο.

Ἄλλο ἡ συμφιλίωση τῶν ἀνθρώπων καί ἄλλο ἡ συμφιλίωση τῶν θρησκειῶν…

       Όλοι θέλουμε να δώσει ο Θεός ενότητα πίστεως στον κόσμο. Μα εσείς τα μπερδεύετε τα πράγματα. Άλλο η συμφιλίωση των ανθρώπων και άλλο η συμφιλίωση των θρησκειών. Ο Χριστιανισμός επιβάλλει ν’ αγαπάμε με όλη μας την καρδιά τους πάντες, όποια πίστη και αν έχουν! Συγχρόνως όμως μας διατάζει, να κρατάμε αλώβητη την πίστη μας και τα δόγματά της.

     Σαν Χριστιανοί πρέπει να ελεείτε όλο τον κόσμο, όλους τους ανθρώπους! Ακόμη και την ζωή σας να δώσετε γι’ αυτούς. Αλλά τις Αλήθειες Του Χριστού, δεν έχετε το δικαίωμα να τις θίξετε. Γιατί δεν είναι δικές σας. Η πίστη Του Χριστού, δεν είναι ιδιοκτησία μας να την κάνουμε ό,τι θέλουμε!

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Προσωπολατρεία!

 

Ο Πνευματικός είναι όργανο για να μας οδηγήσει στον Νυμφίο Χριστό και όχι ο Νυμφίος Χριστός!

    Ένα μεγάλο λάθος στο οποίο πέφτουν πολλοί Χριστιανοί (κυρίως γυναίκες λόγω πλουσιώτερου συναισθηματικού κόσμου, αλλά και άντρες κυρίως για τα «πρωτεία» στα διακονήματα), είναι να αγωνίζονται να αρέσουν στον Πνευματικό σαν άνθρωπο και όχι στον Χριστό και Θεό!

Έτσι, η προσωπολατρεία ύπουλα εισβάλλει στην καρδιά τους, δίνοντας ένα μεγάλο κομμάτι υπαρξιακού της χώρου στο πρόσωπο του Πνευματικού (ένα είδος αρρωστημένης αγάπης) και δεν φθάνουν να αγαπήσουν πραγματικά, ανυπόκριτα και ολοκληρωτικά ποτέ τον Χριστό!
Ενδέχεται μάλιστα κάποιοι Πνευματικοί να τρέφουν μία τέτοια κατάσταση, είτε άθελά τους γιατί δεν την διέκριναν εγκαίρως ή καθόλου (κακώς βέβαια, αλλά άνθρωποι είναι κι αυτοί), είτε γιατί πέφτουν σε κενοδοξία και φιλαρέσκεια (μη γένοιτο).
Και βέβαια τέτοιες καταστάσεις, δημιουργούν πρόσφορο έδαφος για ανώφελες ή επιζήμιες αντιζηλείες και ανταγωνισμούς μέσα σε κοινόβια, αδελφότητες και ανάμεσα σε πνευματικά αδέλφια, για διαβάλματα, κατηγορείες, συκοφαντίες, ψέμματα κι άλλα εμετικά, που εισχωρούν ακόμη και μέσα στα εξομολογητήρια, προκειμένου να επηρρεάσουν γνώμες και συναισθήματα Πνευματικών, ώστε να «κατακτηθεί» υστερόβουλα η αγάπη τους!

Άγιοι Πέτρος και Παύλος Πρωτοκορυφαίοι Απόστολοι

Ο Πέτρος καταγόταν από τη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας και ήταν γιος του Ιωνά, αδελφός του Αποστόλου Ανδρέα του Πρωτόκλητου. Ο Πέτρος και ο Ανδρέας ήταν ψαράδες στη λίμνη Γεννησαρέτ. Είχε νυμφευθεί στην Καπερναούμ, όπου έμενε οικογενειακά μαζί με την πεθερά του. 

Όπως μας πληροφορεί το Ευαγγέλιο, όταν ο Ιησούς έφθασε στη λίμνη της Γεννησαρέτ συνάντησε τους δυο αδελφούς Πέτρο και Ανδρέα οι οποίοι έριχναν τα δίχτυα τους. Αμέσως μετά την κλήση τους, άφησαν τα δίχτυα και τις οικογένειές τους και τον ακολούθησαν. Ψαράς στο επάγγελμα, ήταν τύπος αυθόρμητος, ορμητικός, και τη ζωή του κοντά στο Χριστό τη μαθαίνουμε από τα τέσσερα Ευαγγέλια, ενώ την αποστολική του δράση, από τις πράξεις των Αποστόλων. 

Έγραψε και δύο Καθολικές Επιστολές, μέσα στις οποίες να τι προτρέπει τους χριστιανούς: «Νήψατε, γρηγορήσατε, ο αντίδικος υμών διάβολος ως λέων ωρυόμενος περιπατεί ζητών τίνα καταπίη» (Α΄ Πέτρου, ε΄ 8). Δηλαδή εγκρατευθείτε, γίνετε άγρυπνοι και προσεκτικοί. Διότι ο αντίπαλος και κατήγορός σας ο διάβολος, σαν λιοντάρι που βρυχάται, περιπατεί με μανία και ζητάει ποιον να τραβήξει μακριά από την πίστη και να τον καταπιεί. Μετά την Ανάληψη του Κυρίου, ο Πέτρος, δίδαξε το Ευαγγέλιο στην Ιουδαία, στην Αντιόχεια, στον Πόντο, στην Γαλατία, στην Καππαδοκία, στην Ασία και τη Βιθυνία. Κατά την παράδοση (που σημαίνει ότι δεν είναι απόλυτα ιστορικά διασταυρωμένο) έφτασε μέχρι την Ρώμη, όπου επί Νέρωνος (54-68μ.Χ.) υπέστη μαρτυρικό θάνατο, αφού τον σταύρωσαν χιαστί, με το κεφάλι προς τα κάτω περί το έτος 64 μ.Χ.

Μετανόησαν οι Νινευίτες - μετανόησε και ο Θεός!

(Ένας διαχρονικός λόγος που συγκλονίζει την ψυχή και την οδηγεί σε κατάνυξη και μετάνοια...)

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Φώναζαν λοιπόν μέσα από τα κατάβαθα της καρδιάς τους οι Νινευίτες στον Θεό. «Βασιλιά, Κύριε της ζωής και του θανάτου, εμείς βέβαια είμαστε άξιοι της αποφάσεως με την οποία μας απείλησες και οφείλουμε κάθε καταδίκη επειδή αγνοήσαμε εσένα τον αληθινό Θεό και ζήσαμε ζωή διεφθαρμένη. Συ όμως, χρησιμοποιώντας το πέλαγος της ευσπλαχνίας Σου, παύσε την εναντίον μας τιμωρία. νίκησε το ενδιάμεσο δίκαιο με την αγαθότητά Σου, και τη δική μας αγνωμοσύνη με την φιλανθρωπία Σου, εάν βέβαια μας επέβαλες την ποινή ξαφνικά, θα είχαν λόγο οι τιμωρίες Σου, και θα μας σκότωνες, αφού ήμασταν ξένοι και διεφθαρμένοι. Όμως τώρα, που εξαιτίας της καλωσύνης Σου, μας έδωσες προθεσμία, αν μας θανατώσεις, ενώ μετανοήσαμε, δεν θα θανατώσεις ξένους, αλλά δικούς Σου. Όταν ασεβούσαμε μας φύλαξες, και μας θανατώνεις τώρα που γίναμε πιστοί;

Υπομνηματισμός του Ύμνου της Αγάπης από τον άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο

                    Α΄προς Κορινθίους, 13,1-8

 

     Και πρόσεξε από πού αρχίζει· πρώτα από αυτό που θεωρούνταν από αυτούς θαυμαστό και μέγα, το χάρισμα των γλωσσών. Και αφού παρουσίασε το χάρισμα, δεν δείχνει τόσο όσο είχαν αυτοί, αλλά πολύ περισσότερο. 

Διότι δεν είπε: «εάν ομιλώ γλώσσα», αλλά «Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ (:εάν υποτεθεί ότι έχω τέτοια ικανότητα, ώστε να εννοώ και να ομιλώ τις γλώσσες των ανθρώπων)» [Α΄Κορ. 13,1]. Τι σημαίνει «των ανθρώπων»; Όλων των εθνών της οικουμένης. Και ούτε σε αυτήν την υπερβολή αρκέστηκε, αλλά θέτει και άλλη πολύ μεγαλύτερη, καθώς συνεχίζει και λέγει: «καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον (:και των αγγέλων, αλλά δεν έχω αγάπη, έχω γίνει χαλκός που ηχολογάει ή κύμβαλο που αλαλάζει χωρίς να αναδίδει κανένα μουσικό φθόγγο)». Είδες πού ανύψωσε το χάρισμα και πού το γκρέμισε και το καταβίβασε; Διότι δεν είπε απλώς, ότι δεν είμαι τίποτε, αλλά ότι «έγινα χαλκός που ηχεί», κάτι αναίσθητο και άψυχο.

Ο τρόπος που θα γίνονται οι διωγμοί

Ὁ τρόπος πού θά γίνονται οἱ διωγμοί θά εἶναι πολύ πονηρός καί θά εἶναι πολύ δύσκολο κανείς νά προβλέψει τούς διωγμούς

Όσιος Σεραφείμ της Βίριτσα

«…θα έλθει καιρός που όχι οι διωγμοί αλλά τα χρήματα και τα αγαθά αυτού του κόσμου θα απομακρύνουν τους ανθρώπους από τον Θεό. Και θα χαθούν ψυχές πολύ περισσότερες από ότι τον καιρό των διωγμών... 

Η αληθινή Εκκλησία πάντα θα διώκεται.

Αυτοί που θέλουν να σωθούν, θα σώζονται με τις ασθένειες και τις θλίψεις. 

Ο τρόπος που θα γίνονται οι διωγμοί θα είναι πολύ πονηρός και θα είναι πολύ δύσκολο κανείς να προβλέψει τους διωγμούς. 

Φοβερός θα είναι αυτός ο καιρός, λυπάμαι αυτούς που θα ζούνε τότε»...

"Μακάριοι οἱ δεδιωγμένοι ἕνεκεν δικαιοσύνης, ὅτι αὐτῶν ἐστιν ἡ Βασιλεία τῶν οὐρανῶν".

Πηγή: Εδώ.

Ευεργετική η μνήμη θανάτου!

Δεν είναι δυνατόν να ζήση κανένας με ευσέβεια, αν δεν λογαριάζει την κάθε μέρα του ως την τελευταία της ζωής του

Γίνεται λόγος γιά τό θάνατο καί μερικοί ἀποροῦν΄ γιατί νά μήν ὑπάρχη πρόγνωση τοῦ χρόνου πού θά ἒρθη ὁ θάνατος;
Ἀφοῦ εἶναι ευεργετική ἡ μνήμη τοῦ θανάτου, δέν θά ἢταν ὠφέλιμη καί ἡ γνώση τοῦ χρόνου πού αὐτός θά συμβῆ; Ἡ ἀπάντηση εἶναι, ὂχι! Ἡ ἀμέλεια καί ἡ ραθυμία τοῦ ἀνθρώπου εἶναι τόσο μεγάλη, πού θά ἀνέβαλλε κάθε ἓνας ἐπί μέρους ἂνθρωπος τή σωτηρία του γιά τήν ὣρα τοῦ θανάτου του (π.χ. βάπτισμα, μετάνοια κλπ). 

Ἒτσι ὃμως θά περνοῦσε ἡ ζωή του μόνο στήν ἁμαρτία. Καί θά ἧταν τόση ἡ σκλήρυνσή του ἀπό τήν ἁμαρτία, ὣστε θά ἦταν ἀδύνατη πιά ἡ μετάνοιά του, ἐπειδή θά ἒμενε ἀδιόρθωτος σκεπτόμενος ἒτσι. Γι' αὐτό εἶναι ἀναγκαία ἡ μνήμη τοῦ θανάτου. Ὁδηγεῖ σέ πνευματική δραστηριοποίηση τόν ἂνθρωπο καί τόν ὠθεῖ στήν πραγμάτωση τῆς ἀρετῆς. 

agape Hellas και ο " αγαπούλης" της παγκοσμιοποίησης!

Ο Μητροπολίτης Δημητριάδος Ιγνάτιος για την agape

Επίσκεψη του Πρέσβη του Ισραήλ στον Σεβ.  Μητροπολίτη Δημητριάδος κ. Ιγνάτιο

Τον Σεβ. Μητροπολίτη Δημητριάδος κ. Ιγνάτιο επισκέφθηκε σήμερα στο Συνεδριακό Κέντρο Θεσσαλίας ο Πρέσβης του Ισραήλ στην Ελλάδα κ. Γιόσι Αμράνι. Στην συνάντηση παρέστησαν ο Πρόεδρος της Ισραηλιτικής Κοινότητας Βόλου κ. Μαρσέλ Σολομών, ο Διευθυντής της agape Hellas κ. Μανώλης Τουφεξής και ο Διευθυντής της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών Βόλου Δρ Παντελής Καλαϊτζίδης.

Ο κ. Πρέσβης αναφέρθηκε στις σχέσεις των δύο χωρών, που όπως τόνισε, βρίσκονται στο καλύτερο επίπεδο όλων των εποχών, ενώ έκανε ιδιαίτερη αναφορά στον Ελληνικό πολιτισμό, τέχνες και μουσική, που είναι ιδιαίτερα αγαπητές στον λαό του Ισραήλ, όσο και στην επιλογή ενός εκατομμυρίου Ισραηλινών να επισκέπτονται την χώρα μας κάθε καλοκαίρι.

Η αγαπη του Θεου

KΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (Ρωμ. 5, 1-10)

Tοῦ π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

«Συνίστησι τὴν ἑαυτοῦ ἀγάπην εἰς
ἡμᾶς ὁ Θεός, ὅτι ἔτι ἀμαρτωλῶν ὄντων
ἡμῶν Χριστὸς ὑπὲρ ἡμῶν ἀπέθανε»
(Ρωμ. 5, 8)

ΟΛΟΙ, ἀγαπητοί μου, ὅλοι στὴν ἐποχή μας μιλᾶνε γιὰ ἀγάπη. Ἡ ἀγάπη εἶνε αἴσθημα ποὺ φύτεψε ὁ Θεὸς στὴν καρδιὰ τοῦ άνθρώπου. Ἡ ἀγάπη εἶνε τὸ πιὸ εὐγενικὸ καὶ βαθὺ αἴσθημα. Νὰ ἀφαιρέση κανεὶς τὴν ἀγάπη ἀπὸ τὸν κόσμο; Ἀλλοίμονο! Ὁ κόσμος δὲν θὰ μπορέση νὰ σταθῆ, ἀλλὰ θὰ διαλυθῆ καὶ θὰ καταστραφῆ. Ἡ ἀγάπη εἶνε ἀναγκαῖα ὅσο ἀναγκαῖα εἶνε στὸ ὑλικὸ σύμπαν ἡ παγκόσμιος ἕλξις. Ἑκατομμύρια καὶ δισεκατομύρια εἶνε τὰ ἀστέρια τοῦ οὐρανοῦ. Πῶς στέκονται; Πῶς δὲν φεύγουν ἀπὸ τὴν τροχιά τους; Πῶς δὲν πέφτει τὸ ἕνα πάνω στʼ ἄλλο; Πῶς κινοῦνται μὲ τόση ἁρμονία καὶ τάξι; Ποιός εἶνε ἐκεῖνος ποὺ τὰ συγκρατεῖ; Εἶνε ὁ Θεός. Αὐτὸς ἔβαλε ἕνα νόμο, νόμο φυσικό, νόμο ποὺ εἶνε ὁ πιὸ σπουδαῖος νόμος μέσα στὸ σύμπαν. Ὁ νόμος αὐτὸς λέγεται παγκόσμιος ἕλξις. Τί θὰ πῆ παγκόσμιος ἕλξις; Σὲ κάθε ἄστρο ὑπάρχει κρυμμένη μιὰ δύναμις, ποὺ σὰν μαγνήτης τραβάει τὰ ἄλλα οὐράνια σὠματα ποὺ εἶνε κοντά του, καὶ αὐτὰ πάλι τὸ τραβοῦνε, καὶ ἔτσι, τραβώντας τὸ ἕνα τὸ ἄλλο, συγκρατοῦνται καὶ δὲν πέφτουν. Μιὰ ἀόρατη κλωστή, ἡ παγκόσμιος ἕλξις κρατάει ὅλα τὰ ἄστρα. Εἶνε βέβαια αὐτὰ ἕνα μεγάλο μυστήριο, πῶς Ἡ γῆ π.χ. τραβάει τὸ φεγγάρι, τὸ φεγγάρι τραβάει τὴ γῆ, κι αὐτὰ πάλι τὰ τραβάει ὁ ἥλιος, καὶ τὸν ἥλιο τὸν τραβάει ἄλλος ἥλιος καὶ οὕτω καθεξῆς. Μιὰ ἀλυσίδα ἀπέραντη! Ζαλίζεσαι ὅταν τὸ σκέπτεσαι.

Νέα Θρησκεία «Ρητόρων πολυφθόγγων»

Υπό Ιωσήφ Μοναχού Βιγλιώτου (Αγιορείτου)

Αγαπητέ εν Χριστώ αδελφέ Αθανάσιε,

Χαίρε εν Κυρίω

«Εζήτησας μαθείν» το αν οι θέσεις του καθηγητού Χρήστου Γιανναρά είναι Ορθόδοξες ή όχι. Μονολεκτικά σου απαντώ ότι κάποιες από αυτές είναι αιρετικές.

Κατά καιρούς είχα διαβάσει αναφορές ή παραπομπές διαφόρων, (συμπεριλαμβανομένων επισκόπων και ηγουμένων), σε βιβλία του. Από περίεργη συγκυρία διάβασα το βιβλίο του «Ενάντια στη θρησκεία», που μου εστάλη. Το προσέγγισα χωρίς προκατάληψη. Η πρώτη λέξη του τίτλου: «Ενάντια» προδιέθετε ότι θα παρουσίαζε «επαναστατικές» ιδέες, με σοβαρές προτάσεις. Απογοητεύτηκα! Ενοχλείται από τα πάντα, ακόμα και από την Αγία Γραφή. Χρειάζεται πολύ μελάνι για να σχολιαστούν τα εσφαλμένα. Θα αναφερθώ, όμως, σε μια αιρετική του θέση, και απ΄αυτή θα καταλάβεις από τον όνυχα τον … «λέοντα».