Ὁ «ἀκραῖος» π. Σεραφείμ Ρόουζ καὶ οἱ σιγονταριστὲς τοῦ Οἰκουμενισμοῦ!

Ὁ «ἀκραῖος» π. Σεραφεὶμ Ρόουζ

                                     

                                           τοῦ Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου

 Ἐδῶ καὶ καιρὸ ἔχουν πληθύνει οἱ φωνὲς καὶ τὰ σχόλια «ἀντιοικουμενιστῶν» ἱστολόγων καὶ ἄλλων ποὺ χαρακτηρίζουν ὡς «ἀκραίους», ὅσους παρουσιάζουν τὴν ἀνάγκη διακοπῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς πάσης φύσεως καὶ ἰδιαίτερα ἀπὸ τοὺς Οἰκουμενιστές (μάλιστα τὸ κάνουν αὐτὸ μὲ μία πρωτοφανὴς δειλία, χαρακτηρίζοντας ἀλλὰ μὴ ὀνομάζοντας). Εἶναι φαινόμενο και αὐτὸ τῶν νεοορθοδόξων νὰ μιλοῦν γιὰ «ἀκρότητα», ὄντες οἱ ἴδιοι γεμάτοι ἀπό «ἀγάπη», ὅπως οἱ Οἰκουμενιστές.

Ὅλοι αὐτοὶ δὲν ἔχουν νὰ ἐπιδείξουν καμία ἁγιοπατερικὴ  ἀπόδειξη τοῦ ὀρθοῦ τῆς στάσεως τους, δηλ. τῆς συνέχισης ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας μὲ τὴν αἵρεση καὶ τῆς ἀτέρμονης Οἰκονομίας μὲ τὸ ἕωλο ἐπιχείρημα ὅτι περιμένουν νὰ ἐπέμβη ὁ Θεός(!), διαγράφοντας τὴν ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία, ἡ ὁποία ἐναργῶς μᾶς διδάσκει ὅτι ὁ Θεὸς δὲν πραγματοποιεῖ ὅ,τι μποροῦμε νὰ κάνουμε ἐμεῖς (καὶ δὲν τὸ κάνουμε), ἢ ὀρθότερα ὅτι ὁ Θεὸς ἐντέλλεται τὴν ἄμεση ἀπομάκρυνσή μας ἀπὸ τοὺς αἱρετίζοντας γιὰ νὰ ἐπέμβη κι Αὐτὸς τότε καταλυτικά.

Κυριακή Ε΄ Λουκά – Ο Ιερός Χρυσόστομος για την παραβολή του πλουσίου και του Λαζάρου

 

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ΛΟΥΚΑ [:Λουκ. 16,19 - 31]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΠΛΟΥΣΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ

[…] «Ήταν κάποτε», λέγει ο Κύριος, «κάποιος άνθρωπος πλούσιος, που ενώ ζούσε μέσα σε πολλή κακία και αμαρτία, δεν είχε λάβει πείρα καμιάς συμφοράς, αλλά τα πάντα έρρεαν ομαλά και άφθονα γι΄ αυτόν όπως το νερό στις πηγές». Το ότι πράγματι καμία συμφορά δεν του συνέβαινε, ούτε αφορμή για στενοχώρια, ούτε καμία ανωμαλία βιοτική, αυτό ακριβώς ο Κύριος το υπαινίχτηκε με αυτό που είπε ότι «ἦν εὐφραινόμενος καθ᾿ ἡμέραν λαμπρῶς(:διασκέδαζε και ευφραινόταν σε πλούσια συμπόσια κάθε μέρα με μεγαλοπρέπεια)»[Λουκ.16,19].

     Και ότι ζούσε με κακία, γίνεται φανερό και από το τέλος που είχε, αλλά και πριν από το τέλος του από την περιφρόνηση που έδειξε στον φτωχό. Και το ότι δεν ελεούσε όχι μόνο εκείνον που στεκόταν στην πόρτα του, αλλά ούτε και κανένα άλλον, εκείνος ο ίδιος το έδειξε· διότι εάν αυτόν που ήταν διαρκώς ριγμένος μπροστά στην πόρτα του και βρισκόταν μπροστά στα μάτια του κάθε ημέρα, και αναγκαζόταν μια και δύο και πολλές φορές να τον βλέπει εισερχόμενος και εξερχόμενος (καθόσον δεν τον συναντούσε σε καμιά συνοικία, ούτε βρισκόταν σε κρυφό και απόμερο τόπο, αλλά εκεί από όπου συνεχώς έμπαινε και έβγαινε ο πλούσιος και αναγκαζόταν έτσι και χωρίς να το θέλει να τον βλέπει), εάν λοιπόν αυτόν δεν ελέησε, που βρισκόταν κατάκοιτος σε τόσο φοβερό κατάντημα και ζούσε μέσα σε τόσο μεγάλη δυστυχία, ή καλύτερα που ταλαιπωριόταν σε όλη του τη ζωή από αρρώστια, και μάλιστα από πολύ φοβερή αρρώστια, για ποιον που θα τύχαινε να συναντήσει θα συγκινούνταν ποτέ; Διότι κι αν την προηγούμενη ημέρα τον προσπέρασε, την επόμενη φυσικό ήταν κάποια συγκίνηση να αισθανόταν· αλλά εάν και κατ΄  αυτήν αδιαφόρησε, έπρεπε την τρίτη ή την τέταρτη ή την επόμενη οπωσδήποτε να λύγιζε συγκινούμενος , ακόμα κι αν ήταν αγριότερος από τα θηρία.

Κυριακή Ε΄ Λουκά – Ερμηνεία της Αποστολικής περικοπής από τον Ιερό Χρυσόστομο

                             

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ΛΟΥΚΑ[:Β΄Κορ. 11, 31-33 και 12, 1-9]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

      «Ὁ Θεὸς καὶ πατὴρ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ οἶδεν, ὁ ὢν εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας, ὅτι οὐ ψεύδομαι. ἐν Δαμασκῷ ὁ ἐθνάρχης Ἀρέτα τοῦ βασιλέως ἐφρούρει τὴν Δαμασκηνῶν πόλιν πιάσαι με θέλων, καὶ διὰ θυρίδος ἐν σαργάνῃ ἐχαλάσθην διὰ τοῦ τείχους καὶ ἐξέφυγον τὰς χεῖρας αὐτοῦ (: Θα σας πω πράγματα που ίσως σας φανούν απίστευτα. Αλλά ο Θεός και Πατήρ του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο οποίος είναι ευλογημένος στους αιώνες, γνωρίζει ότι δεν λέω ψέματα. Στη Δαμασκό ο διοικητής που είχε διορισθεί από τον βασιλιά Αρέτα, φρουρούσε την πόλη των Δαμασκηνών, επειδή ήθελε να με συλλάβει. Κι από κάποιο παράθυρο με κατέβασαν κάτω μέσα σε δικτυωτό καλάθι, μέσα από κάποιο άνοιγμα του τείχους της πόλεως, και ξέφυγα από τα χέρια του)»[Β΄Κορ. 11,31-33].

    Γιατί άραγε εδώ δίνει διαβεβαίωση και πιστοποιεί ενώ σε κανένα από τα προηγούμενα δεν το έκανε αυτό; Διότι ίσως αυτό ήταν παλαιότερο και περισσότερο άγνωστο· ενώ εκείνα ήταν γνωστά και σε αυτούς, δηλαδή η μέριμνα των εκκλησιών και όλα τα άλλα. Κοίταξε λοιπόν πόσο μεγάλος ήταν ο πόλεμος, αφού γι΄αυτόν και μόνο φρουρούσε την πόλη. Και όταν λέω πόλεμο, εννοώ τον ζήλο του Παύλου· διότι εάν δεν κινείτο ισχυρός ο πόλεμος εναντίον του, δεν θα προκαλούσε τόση μανία στον εθνάρχη. Αυτά είναι γνωρίσματα ψυχής αποστολικής, το να πάσχει τόσα και να μην κλονίζεται καθόλου, αλλά να υπομένει με γενναιότητα τα όσα πέφτουν επάνω του, και να μην υποχωρεί στους κινδύνους, ούτε να λιποτακτεί.

Περεννιαλισμός: Τὸ Τέλος τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ ἡ Ὑπερβατικὴ Ἑνότητα τῶν Θρησκειῶν

σσ. Ωραία όλα αυτά. Αλλά ποιά είναι η λύση του προβλήματος; Ο αγιοπατερικός τρόπος αντίστασης που προτείνει ο π. Πέτρος; Κανένας ή... άλλη μία ημερίδα. Αλλοίμονο!

Τὸ Τέλος τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ ἡ Ὑπερβατικὴ Ἑνότητα τῶν Θρησκειῶν

Πρωτοπρεσβυτέρου Πέτρου Χῖρς, D.Th. Καθηγητοῦ Δογματικῆς Θεολογίας Θεολογικὴ Σχολὴ Ἁγίας Τριάδος, Τζόρντανβιλ Νέας Ὑόρκης

Εἰσαγωγή: Οἱ Ἀκρότητες τοῦ Διαβόλου καὶ τὸ Τέλος τους

Δοκιμασμένη καὶ σταθερὴ τακτικὴ τοῦ ἐχθροῦ τῆς ἐν Χριστῷ σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ὁ περιορισμὸς τῶν ἐπιλογῶν τοῦ ἀνθρώπου σὲ δύο μόνο ἐπιλογές, φαινομενικὰ ἀντίθετες, καὶ ὁ ἀποκλεισμὸς καὶ ἡ ἀπόκρυψη κάθε ἄλλης δυνατότητας, ἢ τοὐλάχιστον ἡ ἀπόῤῥιψή της ὡς ἀνέφικτης ἢ ἀστήρικτης. Παραδείγματος χάριν, μπορεῖ νὰ εἶναι κανεὶς ἢ ὀρθολογιστὴς ἢ παράλογος: τὸ «ὑπέρλογος» δὲν τίθεται κάν ὡς δυνατὴ ἐπιλογή. Κατὰ παρόμοιο τρόπο, ἢ θὰ κάνει τυφλὴ ὑπακοὴ ἢ θὰ γίνει θεληματάρης καὶ ἐπαναστατικός, ἀποῤῥιπτομένης τῆς ἀληθινῆς, γνήσιας ὑπακοῆς. Σὲ μεγαλύτερη κλίμακα, στοὺς Ἀφρικανοὺς παρουσιάζει μιὰ φοβερὴ μαύρη μαγεία καὶ ὕστερα ὡς μέσο διαφυγῆς τὴν «καλὴ» λευκὴ μαγεία. Γιὰ τὸν ἐξαθλιωμένο ὄχλο ἡ πλεονεξία τοῦ καπιταλισμοῦ ἀντιμετωπίζεται καὶ διορθώνεται μὲ τὴν «ἰσότητα» καὶ «ἀδελφοσύνη» τοῦ κομμουνισμοῦ. Γιὰ ὅσους ταλαιπωροῦνταν ὑπὸ τὴν αὐταρχικὴ δεσποτεία τοῦ παπικοῦ προτεσταντισμοῦ ὑπάρχει ἡ αὐτοδεσποτεία καὶ ὁ ἀτομισμὸς τοῦ μεταῤῥυθμισμένου προτεσταντισμοῦ. Θὰ μπορούσαμε νὰ συνεχίσουμε ἀπαριθμῶντας διὰ μακρῶν καὶ ἄλλες πολλὲς τέτοιες ψευδεῖς ἀκρότητες στὶς ὁποῖες καὶ οἱ δύο ἐπιλογὲς εἶναι δαιμονικῆς ἐμπνεύσεως. Ἀκόμη καὶ σήμερα, στὴν τρέχουσα «κρίση τοῦ κορωνοϊοῦ», τὸ ἐπίσημο ἀφήγημα ἀποφαίνεται πὼς μόνη λύση τοῦ θανατηφόρου ἰοῦ εἶναι τὸ πειραματικὸ καὶ πιθανῶς πιὸ θανατηφόρο «ἐμβόλιο», ἐνῷ ἡ πρώιμη ἀντιμετώπισή του μὲ ὑπάρχοντα φάρμακα κατὰ κύριο λόγο παραβλέπεται.

Από το ένα δείπνο γκαλά στο άλλο. Ο Βαρθολομαίος κατήντησε την Ορθοδοξία σε χολυγουντιανή εκδήλωση

σσ. Ο Βαρθολομαίος πηγαίνει από την μία εκδήλωση γκαλά στην επόμενη, τώρα στο δείπνο των αρχόντων στο ξενοδοχείο Χίλτον της Ν. Υόρκης. Εδώ πια δεν διακρίνεται η πίστη και η λατρεία του τριαδικού Θεού, αλλά του Πάπα της Ανατολής Βαρθολομαίου. Δεν μπορεί να υπάρχει ορθόδοξος που να διακρίνει σε αυτές τις εκδηλώσεις και γενικά στις ενέργειες του Βαρθολομαίου έστω και ένα ίχνος πνευματικότητας ή ορθοδόξου συμπεριφοράς. Αντιθέτως διακρίνονται υπερμεγέθη εκκοσμίκευσης, εκκλησιαστικής πολιτικής και διπλωματίας, συμπόρευση με τουςισχυρούς και πλούσιους και υποταγή  (όπως εδώ και μία χιλιετία ο Πάπας) στον Θεό της δόξας και της κοσμικής εξουσίας και δύναμης: «Εάν πέσεις και με προσκυνήσεις, θα σου δώσω όλα τα βασίλεια του κόσμου» (Ματθ. 43). 

Ο δε διάδοχος/δελφίνος Ελπιδοφόρος θα είναι σίγουρα ακόμα χειρότερος.

Δυστυχώς όμως οι Ορθόδοξοι συνεχίζουν την Οικονομία, μέχρι να  καταντήσει η Ορθοδοξία κατά τον Μ. Βασίλειο "εις γέλωτα των αιρετικών".

 Ο Οικουμενικός Πατριάρχης στο δείπνο των Αρχόντων της Αμερικής

"Θαυμάστε" τον "μπέμπη" της Ορθοδοξίας-Πατριάρχης Βαρθολομαίος: «Σκασίλα μου»

 

"Θαυμάστε" φρασεολογία.. -Πατριάρχης Βαρθολομαίος: «Σκασίλα μου» αν δεν με μνημονεύει η Ρωσική Εκκλησία

 

Πατριάρχης Βαρθολομαίος: «Σκασίλα μου» αν δεν με μνημονεύει η Ρωσική Εκκλησία

Νέα Υόρκη: Ματίνα Ηρειώτου

Μιλώντας σε εκδήλωση της Αρχιεπισκοπής Αμερικής κατά την υποδοχή του στη Νέα Υόρκη, τελευταίο σταθμό της 12ημερης επίσημης επίσκεψής του στις ΗΠΑ

Μακριά από κάθε εκκλησιαστική διπλωματία, χρησιμοποιώντας τη λέξη «σκασίλα μου» εμφανισθηκε στη Νέα Υόρκη ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, αναφερόμενος στην αντιδραση της ρωσικής ορθόδοξη εκκλησίας να μη μνημονεύεται το όνομά του και να εξαιρεθεί από τα εκκλησιαστικά της δίπτυχα, λόγω της αναγνώρισης της Εκκλησίας της Ουκρανίας ως αυτοκέφαλης εκκλησίας.

Ιερείς της Εκκλησίας της Ελλάδος ευλογούν την ομοφυλοφιλία και την υιοθεσία παιδιών από ομοφυλόφιλα ζευγάρια

 σσ. Τραγική Φαίη! Παρουσιάζει μεν την βλασφημία και την προδοσία των συγχρόνων λυκοποιμένων, αλλά αντί να καλέσει τους πιστούς να απομακρυνθούν από αυτούς, όπως ἐπιβάλλουν οι  εντολές του Θεού δηλαδή οι Ιεροί Κανόνες, αφήνει την λύση του προβλήματος στον Θεό, και όταν σχολιαστές επισημαίνουν την ασυνέπεια καλώντας αυτοί, τους "βάζει χέρι" και από πάνω. Μία τακτική που εδώ και χρόνια εφαρμόζεται και η οποία αντί να σταματήσει το κακό αποδεδειγμένα το έκανε θρασύτατο και ασταμάτητο. Διότι κατά τον άγιο Παΐσιο μόνο

• Όσοι τηρούν τις εντολές του Χριστού, αυτοί έχουν τη Χάρη του Θεού και ο Θεός είναι ''υποχρεωμένος'' να τους βοηθά. Ο άνθρωπος που έχει φόβο Θεού, δικαιούται την Θεία βοήθεια, γιατί βαδίζει με τον Χριστό. Πώς να το κάνουμε; Την δικαιούται... (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)

                            

Βλάσφημοι στην Εκκλησία της Ελλάδος προωθούν την ομοφυλοφιλία!

Όταν το έτος 2017 ετοιμαζόταν η νομική αναγνώριση αλλαγής ονόματος και φύλου στα παιδιά ηλικίας 15 και άνω, ο νανουριστής Επίσκοπος Αθηνών, υπενθυμίζοντάς μας την ανυπαρξία του, δήλωσε : «Όλα αυτά είναι παχνιδίσματα. Παιχνιδίσματα είναι. Η Εκκλησία έχει τις δικές της θέσεις. Η πατρίδα μας έχει τις παραδόσεις, έχει την οικογένεια. Όλα τα άλλα είναι εφευρήματα για να σκορπάμε την ώρα μας και τον χρόνο μας».

Το ποιός παιχνιδίζει βέβαια (και μάλιστα παίζει κρυφτούλι) το έχουμε διαπιστώσει εδώ και πολύ καιρό.

Επειδή ο πρωτευουσιάνος Αθηνών δεν έχει χρόνο να σκορπάει κι έχει πολύ σημαντικά πράγματα να κάνει, πέρασε αδιαμαρτύρητα κι εκείνο το νομοσχέδιο, όπως και τόσα άλλα που εξαχρειώνουν πνευματικά τους Έλληνες και ετοιμάζουν γενιές δαιμόνων. «Η Εκκλησία έχει τις δικές της θέσεις», είχε πει τότε, ΔΙΧΩΣ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙ ΤΟ ΣΤΟΜΑΤΑΚΙ ΤΟΥ ΝΑ ΤΙΣ ΠΕΙ.

Φώτης Κόντογλου, τὸ βαθὺ μυστήριο τῆς Ὀρθοδοξίας.

 

Τὸ βαθὺ μυστήριο τῆς Ὀρθοδοξίας.

Ἂς τὸ διαφυλάξουμε.

Συλλογή: Μυστικὰ Ἄνθη,

Ἐκδόσεις: Ἀστήρ - Παπαδημητρίου, σελ. 51-53.

---

(Ἀποσπάσματα)

Μεγάλο, πολὺ μεγάλο καὶ σπουδαῖο εἶναι ἕνα ζήτημα ποὺ δὲν τοῦ δώσανε σχεδὸν καθόλου προσοχὴ οἱ περισσότεροι Ἕλληνες. Κι αὐτὸ εἶναι τὸ ὅτι ἀπὸ καιρὸ ἀρχίσανε κάποιοι δικοί μας κληρικοὶ νὰ θέλουν καὶ νὰ ἐπιδιώκουν νὰ δέσουν στενὲς σχέσεις μὲ τοὺς παπικούς, ποὺ ἐπὶ τόσους αἰῶνες μᾶς ρημάξανε... ποὺ εἶναι θάνατος γιὰ τὸ γένος μας καὶ ποὺ τὶς κινήσανε οἱ καταχθόνιες δυνάμεις ποὺ πολεμᾶνε τὸν Χριστὸ καὶ ποὺ μὲ τὰ λεπτά τους ἀγοράζουνε ὅλους, δὲν δώσανε λοιπὸν καμμιὰ σημασία, γιατὶ τὰ θεωροῦνε τιποτένια πράγματα, ἂν δὲν εἶναι κι οἱ ἴδιοι ἀγορασμένοι, ἄξια μοναχὰ γιὰ κάποιους στενοκέφαλους παλιοημερολογίτες καὶ φανατικοὺς ἀποπετρωμένους χριστιανούς. Οἱ δεσποτάδες ποὺ εἶπα πὼς τοὺς ἔπιασε, ἄξαφνα κι ἀναπάντεχα, ὁ ἔρωτας μὲ τοὺς Λατίνους, ...φαγωθήκανε πρῶτοι νὰ πιάσουνε σχέση μὲ τοὺς Λατίνους, λένε πὼς τὸ κάνουνε ἀπὸ «ἀγάπη».

Ἡ αἰτία εἶναι τὸ ὅτι δὲν νοιώσανε τί εἶναι Ὀρθοδοξία ὁλότελα, μ᾿ ὅλο ποὺ εἶναι δεσποτάδες... σὰν νὰ πήρανε ἀπὸ κάπου διαταγή, κι ὁλοένα μιλᾶνε γιὰ «τὸν διάλογον» μαζί τους, δίχως νὰ ξέρουνε καλὰ-καλὰ τί λένε. Μεγαλύτερο ρεζιλίκι δὲν ἔγινε. Ἐμεῖς οἱ ἄλλοι ποὺ εἴμαστε κολλημένοι ἀπὸ νεότητος στὴν Ἐκκλησία μας, εἴμαστε στενοκέφαλοι, μοχθηροί, γυμνοὶ ἀπὸ ἀγάπη κι ἀπὸ ἀληθινὴ εὐσέβεια. Ἡ μόδα εἶναι τώρα νὰ φαίνεσαι ἄνθρωπος τῆς ἐποχῆς μας, ποὺ ἔνοιωσε τὰ «αἰτήματά» της...

Ὅποιος λοιπὸν καταλαβαίνει τί μαθήματα μποροῦμε νὰ πάρουμε ἀπὸ αὐτὰ ποὺ γραφήκανε παραπάνω, καὶ δὲν εἶναι φλομωμένος ἀπὸ τὴν ψευτιὰ ποὺ μᾶς πνίγει, ἂς τὰ πάρει. Ἂς κυττάξει καλὰ κι ἂς βεβαιωθεῖ πὼς σὲ ὅσα διάβασε παραπάνω «οὐδὲν ἐν αὐτοῖς σκολιὸν οὐδὲ στραγγαλιῶδες.

πηγή