Για να βλέπουμε ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο. Μία σύγκριση:

Τότε η Εκκλησία, σήμερα η κυβέρνηση με την Εκκλησία. Τότε ονομάστηκαν οι αντιδρούντες αιρετικοί, τώρα και αιρετικοί και ψεκασμένοι συνωμοσιολόγοι. Δεν αντιδράσαμε τότε, θα αντιδράσουμε σήμερα;


(Πριν πέντε χρόνια) “Αγ(ρ)ιο” φίμωτρο!

Πηγή: "Κατάνυξις'
Θέμα της ανάρτησηςΑπόφαση κόλαφος της Ιεράς Συνόδου για την ελευθερία του λόγου.
Τσουβαλιάζονται ενορίες, Ιερές Μονές, ιερείς και μοναχοί, που διατηρούν οποιασδήποτε μορφής μέσο στο διαδίκτυο.

Δημοσιεύσαμε με πολλή προσοχή τα ανακοινωθέντα των τριών συνεδριάσεων της Δ.Ι.Σ. και δικαιωθήκαμε με τραγικό τρόπο. Πλέον γίνεται προφανές και στον πιο καλοπροαίρετο, πως τα σπουδαία σχεδιάζονται εν κρυπτώ και παραβύστω.

Το σπουδαιότατο αυτό ζήτημα δεν περιλήφθηκε σε καμία ανακοίνωση. Η εντολή των Ιεραρχών για διαδικτυακή σιγή ασυρμάτου, με τη δαμόκλειο σπάθη της “αίρεσης” ως απειλή και στο ρόλο του δημίου τον επιχώριο Επίσκοπο, σηματοδοτεί την έλευση νέας εποχής στα Εκκλησιαστικά χρονικά.


“Ελυσε όλα τα άλλα προβλήματα η Ιερά Σύνοδος και πήρε σειρά η λογοκρισία του διαδικτύου!

.
iera-sunodos

Η διοικούσα εκκλησία ενοχλείται από ιστοσελίδες ενοριών, μοναχών, κληρικών και χαρακτηρίζει «αιρετικούς» τους διαφωνούντες!

Του Μάνου Χατζηγιάννη

“Ελυσε όλα τα άλλα προβλήματα η Ιερά Σύνοδος και πήρε σειρά το διαδίκτυο! Με έκπληξη διαπιστώσαμε πως τη στιγμή που για θέματα όπως το τμήμα Ισλαμικών Σπουδών στη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ η ΔΙΣ σφυρίζει αδιάφορα, θυμήθηκε να «τραβήξει αυτιά» ενοριών, κληρικών και μοναχών που διατηρούν ιστοσελίδες στο διαδίκτυο!
Πρωτοφανή λογοκρισία αποτελεί το γεγονός πως η Σύνοδος ζητάει να μην γίνεται κριτική στη διοίκηση των Μητροπόλεων, της Εκκλησίας ή των Πατριαρχείων! Δε διστάζει μάλιστα να χαρακτηρίσει τους διαφωνούντες «αιρετικούς»!
Για τους δε μοναχούς έχει ειδικές συστάσεις….»Οι μοναχοί δεν επιτρέπεται να εκφράζονται ακόμη και δια των μέσων του διαδικτύου δια τρόπου ο οποίος τους οδηγεί στην αλλοτρίωση της ασκητικής τους υποσχέσεως και σε ανάμειξή τους σε εγκόσμιες μέριμνες» αναφέρει μεταξύ άλλων σε συγκεκριμένη εγκύκλιο για την λειτουργία ιστοσελίδων εκ μέρους εκκλησιαστικών φορέων καθώς και εκ μέρους κληρικών ή μοναχών.
Ξέχασαν φαίνεται στη Σύνοδο το «Μην κρίνεις ίνα μην κριθείς»

πηγή: http://www.pentapostagma.gr 

Για να είμαστε δίκαιοι —Και «Το τρύπημα του Πατριάρχη»!



ΤΟ ΤΡΥΠΗΜΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ (L-76)

Αγ. Γρηγόριος ο Φωτιστής της Αρμενίας

 

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

Η Αρμενία υπήρξε σημαντική κοιτίδα του Χριστιανισμού κατά τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες. Σύμφωνα με την παράδοση, οι πρώτοι που έφεραν το χριστιανικό μήνυμα στις χώρες του Καυκάσου, ήταν οι απόστολοι Θαδδαίος και Βαρθολομαίος. Αλλά οι διωγμοί εκ μέρους των ειδωλολατρών ηγεμόνων της περιοχής δεν επέτρεψαν να αναπτυχθούν ιδιαίτερα οι εκεί χριστιανικές κοινότητες. Αυτά μέχρι την εμφάνιση του αγίου Γρηγορίου, ο οποίος έλαβε την προσωνυμία του Φωτιστή της Αρμενίας.

Έζησε στα χρόνια που αυτοκράτορας ήταν ο Διοκλητιανός (284-305), ο πλέον φανατικός και θρησκομανής ρωμαίος αυτοκράτορας, ο μεγαλύτερος διώκτης των Χριστιανών. Ήταν Πάρθος στην καταγωγή και γόνος επιφανούς οικογένειας. Ο πατέρας του ονομάζονταν Ανάκ και ήταν συγγενής του βασιλιά της Αρμενίας Κουσαρώ, ενός φανατικού ειδωλολάτρη και σφοδρού διώκτη των Χριστιανών. Χιλιάδες Χριστιανοί συνελήφθησαν, βασανίστηκαν και βρήκαν τραγικό θάνατο από τους δημίους του.

Ποιά εἶναι ἡ πραγματικὴ Οἰκονομία τῆς Ἐκκλησίας σὲ θέματα Πίστεως;

 

Ποιά εἶναι ἡ πραγματικὴ Οἰκονομία τῆς Ἐκκλησίας σὲ θέματα Πίστεως, πότε καὶ πῶς ἐφαρμόζεται; Ἕνα παράδειγμα ἀπὸ τὴν ἐκκκλησιαστικὴ ἱστορία

Μετὰ τὶς λυπηρὲς διαπιστώσεις ἀπὸ τὴν ἡμερίδα περὶ τῆς πρόκλησης τοῦ Οἰκουμενισμοῦ σήμερα, ὅπου τὸ θέμα τῆς Οἰκονομίας ξανατονίστηκε ἀπὸ τοὺς ὁμιλητὲς καὶ ξαναπαρουσιάστηκε ὡς ἡ ἐκκλησιαστικῶς σωστὴ ἐπιλογὴ ἀπέναντι στὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, παρουσιάζουμε ἕνα ἀπόσπασμα ἀπὸ μία μελέτη (ἐδῶ) τοῦ θεολόγου Παναγιώτη Σημάτη, στὸ ὁποῖο φαίνεται ξεκάθαρα, ποιά εἶναι ἡ πραγματικὴ Οἰκονομία τῆς Ἐκκλησίας, πότε καὶ πῶς ἐφαρμόζεται. Ὁ ἀναγνώστης θὰ διαπιστώσει μὲ ἀπόλυτη σαφήνεια, ὅτι ἡ Ἐκκλησία ποτὲ δὲν ἐφάρμοσε Οἰκονομία, ὑπὲρ τῆς ἑκάστοτε αἱρέσεως, πρὸς ὄφελος τῶν αἱρετικῶν, εἰς βάρος τῆς Πίστεως καὶ μὲ κίνδυνο τὴν σωτηρία τῶν πιστῶν. Ἐπίσης ποτὲ ἡ Οἰκονομία δὲν εἶχε πολυετὴ διάρκεια, ὅπως δυστυχῶς γίνεται σήμερα. Ἀντιθέτως τὰ παραπάνω ἀποτελοῦσαν πάντα τὴν ἀδιαπραγμάτευτη κόκκινη γραμμὴ στὴν ὁποία κάθε τυχὸν Οἰκονομία ἐξαφανιζόταν. Φυσικὰ γεννιέται τὸ ἐρώτημα: Αὐτὰ δὲν τὰ γνωρίζουν οἱ πολυπράγμονες ὁμιλητὲς τῆς ἡμερίδος;

 

Η ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΑΓΑΠΗΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΟ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΜΗΝΑ ΕΝΔΗΜΟΥΣΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΜΟΝΟΦΥΣΙΤΗ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΑΝΘΙΜΟ

 

Ἡ Ἐκκλησία πάντα οἰκονομεῖ, ἀλλὰ ἡ οἰκονομία της δὲν γίνεται πρὸς βλάβην τῆς Πίστεως·ἡ οἰκονομία δὲν παραδίδει τὸ ποίμνιο βορὰ στοὺς αἱρετικούς, οὔτε διὰ τῆς οἰκονομίας ἐπιτρέπεται ἀμαχητὶ στοὺς αἱρετικοὺς νὰ ἐπεκτείνουν τὴν αἵρεση, νὰ ἀλλοιώσουν τὴν Πίστη καὶ νὰ τὴν ἐπιβάλλουν χωρὶς ἀντίσταση.

Ἔχει ἀναφερθεῖ πολλάκις τὸ παράδειγμα τοῦ αἱρετικοῦ Νεστορίου. Ὁ ἅγιος Κύριλλος καὶ ὁ Ρώμης Κελεστίνος, ἀφοῦ διαπιστώθηκε ἡ κακοδοξία του, τοῦ ἔδωσαν διορία δέκα (10) ἡμερῶν! (ὄχι 20 καὶ περισσότερο χρόνων, ὅπως σήμερα) μετανοήσει καὶ νὰ ἀποπτύσσει τὴν αἵρεση. Παραδείγματα, ὡς τοῦ Νεστορίου, ὑπάρχουν κι ἄλλα στὴν ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία.

Ἕνα ἀπὸ αὐτὰ εἶναι ἐκεῖνο τοῦ μὴ καταδικασμένου μονοφυσίτη, μὰ κανονικοῦ πατριάρχη Κων/πόλεως Ἀνθίμου, ὅπως ἀκριβῶς συμβαίνει μὲ τὸν μὴ καταδικασμένο ἀλλὰ οἰκουμενιστὴ πατριάρχη Βαρθολομαῖο. Σημειωτέον ὅτι ὁ πατριάρχης Ἄνθιμος ἦταν φιλομονοφυσίτης, ὀπαδὸς καταδικασμένης –ἀπὸ τὴν Δ΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο– αἱρέσεως καὶ σύμφωνα μὲ τὶς ἀντιπαραδοσιακὲς ἀπόψεις τινῶν, δὲν θὰ χρειαζόταν νὰ καθαιρεθεῖ ἀπὸ ἄλλη Σύνοδο, ὡς ὀπαδὸς κεκριμένης αἱρέσεως! Ἀλλὰ ἡ Ἐκκλησία ἔχει ἀκολουθήσει ἄλλη ὁδό, ποὺ δὲν συμφωνεῖ μὲ τὶς ζηλωτικὲς καὶ μετα-πατερικὲς αὐτὲς τοποθετήσεις. Ὁ Ἄνθιμος ἀνῆλθε στὸν θρόνο μὲ τὴν συμπαράσταση τῆς αὐτοκράτειρας Θεοδώρας (συζύγου τοῦ Ἰουστινιανοῦ).

Ἄμεση ἦταν ἡ ἀντίδραση τῶν μοναχῶν τῆς Κων/πόλεως· καὶ γιατὶ ἡ μετάθεσή του στὴν Κων/πολη δὲν ἦταν Κανονική (ἦταν ἀντίθετη μὲ τοὺς ἱεροὺς Κανόνες), καὶ διότι ὁ ἴδιος ἦταν κακόδοξος. Ὁ Ἄνθιμος ἀγνόησε τὶς ἀντιδράσεις τῶν μοναχῶν καὶ δὲν ἀπαντοῦσε στὶς ἐρωτήσεις τους, ὡς πρὸς τὸ ἂν ἀποδέχεται π.χ. τὴν Δ΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο. Αὐτοὶ τὸν κατήγγειλαν στὸν Πάπα Ρώμης Ἀγαπητό.

Καί 3η σύμπτωση: Τό θάψιμο ἑνός Ναοῦ καί ὁ σεισμός!

Η προσπάθεια των αρχόντων του Αρκαλοχωρίου να εξαφανίσουν το Εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής και ο σεισμός


Δύο συμπτώσεις δεν είναι σύμπτωση:

Τὸ ΠΡΩΤΟ ΕΜΒΟΛΙΑΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ήταν ο ναός που έγινε συντρίμμια από τον σεισμό στην Κρήτη...

καὶ ἡ ΠΡΩΤΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ποὺ ἔκανε 2ο γάμο παπά!!!

Μὲ τὶς εὐλογίες, βέβαια, τοῦ Βαρθολομαίου!

     Ένας άνθρωπος έχασε τη ζωή του, όπως είναι ήδη γνωστό, από τον ισχυρό σεισμό των 5,8 Ρίχτερ στην Κρήτη. Πρόκειται για τον άνθρωπο που είχε εγκλωβιστεί στην εκκλησία του Προφήτη Ηλία στο Αρκαλοχώρι, που κατέρρευσε. Ο εργάτης της εκκλησίας καταπλακώθηκε από τον τρούλο της εκκλησίας.

    Ο ιερός ναός κατέρρευσε πλήρως και ο άνδρας ο οποίος εκτελούσε εργασίες στο σημείο καταπλακώθηκε από τα συντρίμμια.
    Ο ναός του χωριού που επλήγη ήταν και το πρώτο εμβολιαστικό κέντρο στην χώρα που λειτούργησε σε εκκλησία πριν από λίγες ημέρες...



Σημαντική είχε χαρακτηριστεί η πρωτοβουλία από έναν ιερέα, τον πατέρα Ανδρέα, στις Αρχάνες Ηρακλείου, όπου για πρώτη φορά μια εκκλησία στην Ελλάδα μετατράπηκε στις 6 Σεπτεμβρίου σε εμβολιαστικό κέντρο ύστερα από απόφαση της ενορίας και της δημοτικής αρχής σε συνεργασία με την 7η ΥΠΕ Κρήτης.
Ο ίδιος είπε: «Η μοναδική λύση είναι το εμβόλιο και γι’ αυτόν τον λόγο καλέσαμε τον κόσμο κάτω από τη σκέπη της Παναγίας να εμβολιαστεί». Mε θερμά λόγια τον ευχαρίστησε η κ. Θεοδωρίδου σημειώνοντας ότι «αυτό που μας λέει είναι ότι επιστήμη, θρησκεία και ανθρωπιά συμπορεύονται, δεν αντιμάχονται».



Μάλιστα η  Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, στο πλαίσιο της επίσκεψής της στο Ηράκλειο για την 78η Επέτειο του Ολοκαυτώματος της Βιάννου,  προ ημερών  επισκέφθηκε γυναικείους παραγωγικούς συνεταιρισμούς στις Αρχάνες, περιηγήθηκε στον παραδοσιακό αυτόν οικισμό, συνομίλησε με κατοίκους, συνάντησε επίσης τον πατέρα Ανδρέα Καλιοντζάκη, που μετέτρεψε το προαύλιο της εκκλησίας στις Αρχάνες σε εμβολιαστικό κέντρο και τον συνεχάρη για την πρωτοβουλία του αυτή...

Τελέστηκε ήδη δεύτερος γάμος ιερέα στην Εκκλησία της Κρήτης

Περηφανευόταν ο μητροπολίτης Αρκαλοχωριου πως είναι ο πρώτος που έκανε 2ο γάμο παπά...

Και διαφημίζει συνέχεια τα μπόλια... Σήμερα η εδρα της Μητροπολεως του επλήγη απ’ τον καταστροφικότερο σεισμό της τελευταίας 50ετίας στην Κρήτη...

    «Εμείς, η Μητρόπολη Αρκαλοχωρίου δηλαδή, είμαστε εκ των πρώτων Μητροπόλεων που αποκαταστήσαμε κληρικό σε δεύτερο γάμο. Ήταν κληρικός που ευρίσκετο εις την διασπορά. Υπέβαλε το σχετικό αίτημα. Στείλαμε τον φάκελο στον Οικουμενικό Πατριάρχη... και ετελέσθη ο δεύτερος γάμος»...!

Πηγὴ ἐδῶ κι ἐδῶ.

Όσιος Γεώργιος Χοζεβίτης: Η υπερηφάνεια των ανθρώπων



Τίποτε δεν είναι η υπερηφάνεια των ανθρώπων – είπε κάποτε ο όσιος Γεώργιος ο Χοζεβίτης – ούτε η οίησις της καρδιάς μας. Γιατί η υπερηφάνεια στηρίζεται στους ανέμους και η οίησις μάς αεροβατεί σε άστατο καπνό. Γιατί τι είναι η υπερηφάνεια παρά φαντασία φουσκωμένης διάνοιας, άστατα κύματα; Είναι μια φυσαλίδα, που για λίγο κολυμπάει φουσκωτή πάνω στο νερό και αμέσως σπάζει και γίνεται ένα τίποτε.

Τι κερδίζουμε απ’ αυτήν; για πες μου. Ένα δάκτυλο δεν μπορεί να προσθέσει στο ύψος μας και μας κάνει να πετάμε στα υπερουράνια, ένα νόμισμα δεν μπορεί να προσθέσει στα υπάρχοντά μας και μας κάνει να φανταζόμεθα τους εαυτούς μας άρχοντες και βασιλείς.

Ἡ νέα ἀλλοπρόσαλλη στάση σὲ θέματα Πίστεως τοῦ κ. Τσελεγγίδη

 Σχολιασμὸς τῆς ὁμιλίας τοῦ κ. Τσελεγγίδη στὴν ἡμερίδα «Ἡ πρόκληση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ σήμερα»


Τελικὰ τί εἶναι οἱ Ἱ. Κανόνες, ἡ Ἀκρίβεια καὶ ἡ Οἰκονομία, κ. καθηγητά; Ὑλικὸ τὸ ὁποῖο αὐθαίρετα βάζετε ὡς ἄλλος Πολυπήμων (Προκρούστης) στὴν προκρούστρεια κλίνη τῶν συμφερόντων σας, τεντώνοντας καὶ κόβοντας κατὰ τὸ δοκοῦν; Καὶ ὡς ἐκ θαύματος, ξεχάσατε τὴν διδασκαλία σας γιὰ ἀπαραίτητη «ἀγαπητική τήρηση τῶν θείων ἐντολῶν»;

                                                                                                                                    Τοῦ Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου

Γιὰ μία ἀκόμη φορὰ γίναμε μάρτυρες τῆς ἀλλοπρόσαλλης στάσης ἐπιφανῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτὴ τὴν φορὰ φορεῖς τοῦ ἀλλοπροσαλλισμοῦ ἦταν οἱ ὁμιλητὲς τῆς ἡμερίδος μὲ τίτλο «Ἡ πρόκληση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ σήμερα». Μίας ἡμερίδος ποὺ ὅπως ἀποδείχθηκε δὲν ἦταν τίποτα ἄλλο παρὰ μία ἐπίδειξη ἐπιστημονικῶν γνώσεων περὶ τὴν Ἐκκλησία καὶ τὴν αἵρεση ἄνευ ποιμαντικοῦ ὀφέλους γιὰ τὸ ποίμνιο, διότι ποιμαντικὸ ὄφελος δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρξει, ὅταν τὸ ποίμνιο δὲν προστατεύεται πνευματικὰ μὲ αὐτὴ τὴν διδασκαλία καὶ ἡ διδασκαλία αὐτὴ δὲν συνοδεύεται ἀπὸ τὴν ἔμπρακτη ἐφαρμογή της. Αὐτὸ ἀποτελεῖ τὸ βασικότερο στοιχεῖο τῆς εὐαγγελικὴς διδασκαλίας «ὅποιος ἀγαπᾶ τὸν Χριστό, τηρεῖ τὶς ἐντολές Του» (Ἰω. 14,15) καὶ τῆς βιωτῆς τῶν Ἁγίων, ποὺ τὸ μόνο ποὺ δὲν ἔκαναν ἦταν … ἡμερίδες.

Δὲν εἶναι ὅμως μόνο ἡ στυγνὴ ἐπίδειξη γνώσεων εἰς βάρος τῆς πίστεως ποὺ ἐνοχλεῖ καὶ σκανδαλίζει. Εἶναι καὶ τὸ μήνυμα ποὺ διαδίδεται μέσῳ αὐτῆς καὶ ποὺ ἐπηρεάζει ἀρνητικὰ τὸ ποίμνιο, δίνοντας παράλληλα τὴν δυνατότητα στὴν αἵρεση, ἀλλὰ καὶ κάθε κακῶς κείμενο μέσα στὴν Ἐκκλησία, νὰ λειτουργεῖ ἀτιμώρητα. Αὐτὸ θὰ φανεῖ μὲ τὸ παράδειγμα τοῦ καθηγητοῦ θεολογίας κ. Τσελεγγίδη, τὸν ὁποῖον, πρέπει νὰ τονισθεῖ, μέχρι τὸ Κολυμπάρι, θαυμάζαμε ὅλοι, πρῶτος ἐγώ, γιὰ τὴν καθαρότητα τῶν λόγων του.

Ὁ Καποδίστριας ὡς πρότυπο Χριστιανοῦ ἡγέτη

 

Toυ π. Ἐμμανουὴλ Ἀνδρέου Γιαννούλη, πρωτοπρεσβυτέρου

Πτυχ. Νομικῆς καὶ Θεολογίας Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

Αὐτὸ τὸ θέμα μᾶς προτρέπει νὰ διερευνήσουμε τὶς πράξεις, ἀλλὰ καὶ νὰ εἰσχωρήσουμε στὰ ἄδυτα τῆς ψυχῆς ἑνὸς ἀνθρώπου, ὁ ὁποῖος ἀκολούθησε ἑκούσια καὶ συνειδητὰ στὴ ζωή του τὴν ὁδὸ τῆς θυσίας καὶ τῆς αὐταπαρνήσεως, ἀρετὲς ἀπόλυτα συμβατὲς μὲ τὴ χριστιανικὴ διδασκαλία ἀλλὰ καὶ μὲ τὴν ἰδέα τοῦ ἐθελοντισμοῦ. Αὐτὸ θὰ ἐπιχειρηθεῖ μέσα ἀπὸ ἕνα ἐνδεικτικὰ ἐπιλεγμένο πλαίσιο ὁρισμένων σταθμῶν τῆς ζωῆς του.

Ὁ Καποδίστριας γεννήθηκε στὴν Κέρκυρα τὸ 1776. Γονεῖς του ἦταν ὁ Κερκυραῖος Πολιτικὸς Ἀντώνιος-Μαρία καὶ ἡ Ἡπειρώτισσα (Κυπρία στὴν καταγωγή) Διαμαντίνα Γονέμη. Ὑπῆρξε τὸ ἕκτο παιδὶ αὐτῆς τῆς εὐσεβοῦς πολύτεκνης οἰκογένειας, δύο μάλιστα ἀπὸ τὶς ἀδερφές του ἔγιναν μοναχές. Ὁ λόγιος ἱερωμένος Ἀνδρέας Ἱδρωμένος πολὺ συνέβαλε στὴν ἐκκλησιαστική του παιδεία. Ἐπίσης τὸν βοήθησε καὶ ἡ φιλία ποὺ εἶχε μὲ τὸν Μητροπολίτη Ἄρτης καὶ μετέπειτα Οὐγγροβλαχίας Ἰγνάτιο, ἡ οἰκία τοῦ ὁποίου στὴ Ρωσία ἀπετέλεσε ἀργότερα ἕνα ἀπὸ τὰ πνευματικά του καταφύγια.

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: Τα προσωνύμια του Ευαγγελιστού Ιωάννου

                                             


Η ΜΕΤΑΣΤΑΣΙΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ[: Ιω.19,25-27& 21,24-25]

    Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου  με θέμα:

«ΤΑ ΠΡΟΣΩΝΥΜΙΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ»

                                                                            (Β΄έκδοσις)

         [εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 8-5-2000] 

    Σήμερα η εκκλησία μας, αγαπητοί μου, τιμά την μνήμην του αγίου ενδόξου αποστόλου και ευαγγελιστού Ιωάννου. Και εφόσον η Ιερά μας Μονή έχει το προνόμιον να θεωρεί σαν προστάτη της τον ηγαπημένον μαθητήν, μετά από την Υπεραγίαν Θεοτόκον και τον μεγαλομάρτυρα Δημήτριον, οφείλομε να εγκωμιάσομε τον μεγάλον Απόστολο του Χριστού. Αλλά πώς να εγκωμιάσει κανείς έναν άγιον; Πρέπει να είναι στο παραπλήσιον ύψος του, για να τιμήσει δεόντως έναν άγιον. Ύστερα, όπως λέει η Γραφή: «Οχ ραος ανος ν στόματι μαρτωλο». «Δεν είναι ωραίος ο αίνος, η δοξολογία, εις το στόμα ενός αμαρτωλού ανθρώπου». Αλλά για την αγάπη του λαού του Θεού και για την αγάπη προς τον μεγάλον Απόστολον, θα επιχειρηθούν λίγα απλά λόγια, σαν αγριολούλουδα του βουνού μας, που τα συλλέξαμε για να του τα προσφέρουμε.

     Ο άγιος Ιωάννης ζούσε εις την Βησθαϊδά της Γαλιλαίας. Ήταν παιδί του Ζεβεδαίου και της Σαλώμης και μικρότερος αδερφός του Ιακώβου, ο οποίος και αυτός έγινε Απόστολος και διακρίνεται από τον Ιάκωβο, τον επίσκοπο Ιεροσολύμων, τον λεγόμενον «αδερφό του Κυρίου» και ο πρώτος, ο Απόστολος, λέγεται Ιάκωβος ο Μεγάλος και ο δεύτερος, ο πρώτος επίσκοπος Ιεροσολύμων, λέγεται Ιάκωβος ο Μικρός, για διάκριση.

Ὁ πόλεμος κατὰ τῆς πλάνης κατὰ τὸν Ὅσιο Σιλουανὸ τὸν Ἀθωνίτη

 

Ἀρχιμ. Χρυσοστόμου Μαϊδώνη

 

Ὁ Ὅσιος Σιλουανὸς ὁ Ἀθωνίτης κάνει μία βαθειὰ πνευματικὴ ἀνάλυση, πῶς γεννιέται ἀπὸ τὸν λογισμὸ ἡ πλάνη. Πῶς μέσα ἀπὸ τὸν λογισμὸ πολεμᾶ ὁ διάβολος. Πόσο προσοχὴ χρειάζονται κάποιες ἐπικίνδυνες ἐμπειρίες.

Λέγει ὁ Ἅγιος:

Στὴν πλάνη πέφτει κάποιος εἴτε ἀπὸ... ἀπειρία εἴτε ἀπὸ ὑπερηφάνεια. Και ἂν εἶναι ἀπὸ ἀπειρία, ὁ Κύριος θεραπεύει γρήγορα αὐτὸν ποὺ πλανήθηκε, ἂν ὅμως εἶναι ἀπο υπερηφάνεια, τότε θὰ πάσχει γιὰ πολὺν καιρὸ ἡ ψυχή, ὡσότου μάθει την ταπείνωση, καὶ τότε θὰ θεραπευθεῖ ἀπὸ τὸν Κύριο.

1. Οἱ κίνδυνοι

α. Οἱ λογισμοὶ καὶ τὰ δαιμόνια

Ὅπως οἱ ἄνθρωποι μπαίνουν στὸ σπίτι καὶ βγαίνουν, ἔτσι καὶ οἱ λογισμοὶ ἔρχονται ἀπὸ τα δαιμόνια καὶ πάλι μπορεῖ νὰ φύγουν, ἂν δὲν τοὺς δεχόμαστε.

Ἂν ὁ λογισμός σου λέει κλέψε, καὶ σὺ ὑπακούσεις, δίνεις μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο στὸ δαιμόνιο ἐξουσία ἐπάνω σου. Ἂν ὁ λογισμός σου λέει φάγε πολύ, ὥσπου νὰ χορτάσεις, καὶ σὺ φᾶς πολύ, τότε πάλι σὲ ἐξουσιάζει τὸ δαιμόνιο. Κι ἔτσι, ἂν ὁ λογισμὸς κάθε πάθους σὲ νικᾶ, θὰ καταντήσεις κατοικία δαιμόνων.

β. Τὸ ἐπικίνδυνο φῶς

Ἂν δεῖς φῶς μέσα σου ἢ γύρω σου, μὴν πιστέψεις σ’ αὐτὸ ἂν δὲν ἔχεις συγχρόνως κατάνυξη γιὰ τὸν Θεὸ καὶ ἀγάπη καὶ γιὰ τὸν πλησίον. Μὴν φοβηθεῖς ὅμως ἀλλά ταπείνωσε τον ἑαυτό σου καὶ τὸ φῶς ἐκεῖνο θὰ ἐξαφανιστεῖ.

Ἂν δεῖς κάποιο ὅραμα ἢ εἰκόνα ἢ ὄνειρο, μὴν τὸ ἐμπιστεύεσαι, γιατί ἂν εἶναι ἀπὸ τὸν Θεό, θὰ σὲ φωτίσει γι’ αὐτὸ ὁ Κύριος. Ψυχή, ποὺ δὲν γεύθηκε τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, δὲν μπορεῖ νὰ διακρίνει ἀπὸ ποῦ ἔρχεται τὸ ὅραμα. Ὁ ἐχθρὸς δίνει στὴν ψυχὴ μία «γλυκειὰ αἴσθηση» ἀνακατεμένη με κενοδοξία, καὶ ἀπὸ αὐτὸ γίνεται φανερὴ ἡ πλάνη.

“ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΛΑΡΙΣΑΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ"

 

“ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΛΑΡΙΣΑΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ" Πρὸς τὸν Μητροπολίτη Λαρίσης καὶ Τυρνάβου Κ.κ. Ἱερώνυμο (Νικολόπουλο)


  Η επιστολή που επεδόθη  το απόγευμα της Πέμπτης 23-9-2021 κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης διαμαρτυρίας έξω από τη Μητρόπολη, από τούς  “Λαρισαίους Ορθοδόξους Χριστιανούς” προς τον Μητροπολίτη Ιερώνυμο




“ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΛΑΡΙΣΑΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ"

Πρὸς τὸν Μητροπολίτη Λαρίσης καὶ Τυρνάβου


Κ.κ. Ἱερώνυμο (Νικολόπουλο)


 
Περὶ τῆς ἰσχυρῆς προτροπῆς του ὑπὲρ τοῦ ἐμβολιασμοῦ

Σεβασμιώτατε, εὐλογεῖτε

Μὲ ἀφορμὴ τὴν πρόσφατη ἐξέλιξη, τῆς δημοσίας προτροπῆς πρὸς τὸ ποίμνιό σας νὰ ἐμβολιαστεῖ, ὡς καὶ τὴν διευκόλυνση τοῦ ἐμβολιασμοῦ μὲ τὴν προσωρινὴ ἐγκατάσταση κινητῶν μονάδων σὲ προαύλια ἱερῶν ναῶν, θεωρήσαμε ὑϊκὸ καθῆκον μας νὰ κρούσουμε ταπεινὰ κώδωνα πνευματικοῦ, πρωτίστως, κινδύνου, μὲ τὴν ἐλπίδα ὅτι ἀπευθυνόμαστε σὲ Ἐπίσκοπο «ἑπόμενον τοῖς Ἁγίοις ἡμῶν Πατράσι», ὁ ὁποῖος:

– πιστεύει πὼς ἡ Ἁγία Τριὰς ἡ ἐν Μονάδι εἶναι ὁ μόνος ἀληθινὸς Θεός, ὁ Δημιουργὸς καὶ κυβερνήτης τῶν πάντων -ἔτσι ὅπως στὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ τὴν Ἱερὰ Παράδοσι τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς, Νύμφης τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, διὰ τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Θεοῦ Λόγου, τῶν Προφητῶν, τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, τῶν Ἁγίων Οἰκουμενικῶν καὶ Τοπικῶν Συνόδων καὶ τῆς Συμφωνίας τῶν Ἁγίων καὶ Θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν ἅπαξ καὶ διὰ παντὸς Αὐτὸς ἀποκαλύπτεται.

– πιστεύει ὅτι δὲν ἔγινε ὁ Λαὸς τοῦ Θεοῦ γιὰ τὸν Κλῆρο, ἀλλὰ ὁ Κλῆρος γιὰ τὸν Λαὸ τοῦ Θεοῦ καὶ πὼς «… ὁ ὑπερασπιστὴς τῆς θρησκείας ἐστὶν αὐτὸ τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ἤτοι αὐτὸς ὁ Λαός, ὅστις ἐθέλει τὸ θρήσκευμα αὐτοῦ αἰωνίως ἀμετάβλητον καὶ ὁμοειδὲς τῷ τῶν Πατέρων αὐτοῦ» καὶ γι’ αὐτὸ «οὔτε Πατριάρχαι οὔτε Σύνοδοι ἐδυνήθησάν ποτε εἰσαγαγεῖν νέα»

– ἐπιθυμεῖ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τιθέναι ὑπὲρ τῶν ἰδίων προβάτων και δὲν «θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίησι τὰ πρόβατα καὶ φεύγει (….) ὅτι μισθωτός ἐστι καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων»

Η Μετάσταση του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου - - Ερμηνεία της Ευαγγελικής περικοπής από τον Ιερό Χρυσόστομο

 


ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ[: Ιω.19,25-27& 21,21-25]

α) Υπομνηματισμός των εδαφίων Ιω.19,25-27

   «Εἱστήκεισαν δὲ παρὰ τῷ σταυρῷ τοῦ Ἰησοῦ ἡ μήτηρ αὐτοῦ καὶ ἡ ἀδελφὴ τῆς μητρὸς αὐτοῦ, Μαρία ἡ τοῦ Κλωπᾶ καὶ Μαρία ἡ Μαγδαληνή»(:εκεί όμως κοντά στον σταυρό του Ιησού στεκόταν επίσης και η μητέρα Του και η αδελφή της μητέρας Του, η Μαρία η γυναίκα του Κλωπά και η Μαρία τη Μαγδαληνή)»[Ιω.19,25].

    Το ασθενέστερο φύλο φάνηκε τότε ανδρειότερο· τόσο πολύ πλέον μεταβάλλονταν όλα.  Ο ίδιος μάλιστα ο Κύριος αναθέτοντας τη μητέρα Του στον μαθητή Του, λέγει: «Ιδού, ο υιός σου». Πω πω μέγεθος τιμής! Με πόσο μεγάλη τιμή τίμησε τον μαθητή! Διότι, επειδή ο Ίδιος έφευγε πλέον από αυτόν τον κόσμο, παρέδωσε τη φροντίδα της στον μαθητή Του, διότι επειδή όπως ήταν φυσικό ως Μητέρα Του να πονάει και να επιζητεί την προστασία, εύλογα εμπιστεύεται αυτήν σε εκείνον τον μαθητή που ιδιαιτέρως αγαπούσε. Σε αυτόν λέει: «Ἰδοὺ ἡ μήτηρ σου(:Να η μητέρα σου)». Και αυτά τα έλεγε, για να τους συνδέσει στην αγάπη· κάτι που βέβαια όταν το αντιλήφθηκε ο μαθητής, «ἔλαβεν αὐτὴν εἰς τὰ ἴδια(:την πήρε στο κατάλυμά του)».

Γιατί, πάτερ, προσθέτεις κι ἄλλα βαρύδια στό πετραχήλι σου;

«Επικίνδυνοι όσοι επενδύουν τις ιδεοληψίες με θρησκευτικό μανδύα»

 

Τοῦ μητροπολίτη Ἀργολίδος Νεκταρίου

 

Σχόλιο: Καὶ πάλι ὁ μητροπολίτης Ἀργολίδος βγῆκε νὰ κάνει ἐπίθεση στοὺς ὀρθόδοξους πιστούς, οἱ ὁποῖοι δὲν ἀνέχονται τὴν προδοσία τῶν ψευδοποιμένων, στὴν ὁμάδα τῶν ὁποίων ἀνήκει.

Τώρα ἡ «εὐγένειά» του προσπαθεῖ νὰ συκοφαντήσει πονηρὰ τοὺς ὀρθόδοξους πιστούς, ἐντάσσοντάς τους στὴν κατηγορία τῶν σεκτῶν, καὶ μάλιστα ταυτίζοντάς τους μὲ τοὺς Χιλιαστές! Ὅπως οἱ Χιλιαστὲς –παρερμηνεύοντας τὴν Γραφή– ὁδηγοῦν στὸ θάνατο τὰ παιδιά τους, ἀφοῦ δὲν δέχονται τὴν μετάγγιση αἵματος –λέγει– ἔτσι καὶ ὅσοι δὲν δέχονται τὸ ἐμβόλιο, ὁδηγοῦν στὸ θάνατο τοὺς δικούς τους! Δὲν πῆρε εἴδηση ὅτι τὸ ἐμβόλιο εἶναι σὲ πειραματικὸ στάδιο; Δὲν πῆρε εἴδηση ὅτι χορηγούμενο ἔχει ὁδηγήσει σὲ χιλιάδες θανάτους καὶ ἑκατομμύρια παρενέργειες καὶ ἐπὶ πλέον στηρίζεται σὲ ἐκτρώσεις! Δὲν ἔτυχε (ἢ δὲν θέλησε νὰ δεῖ) τὰ βίντεο μὲ ἀνθρώπους παραμορφωμένους, ποὺ τρέμουν ἀδιάκοπα κ.λπ. καὶ οἱ ὁποῖοι -πρὶν τὸ ἐμβόλιο- ἦσαν ὑγιέστατοι;

   Ἐπίσης στὴ συνέχεια, ἀρνεῖται ὅσα ὁ ἅγιος Παΐσιος λέγει γιὰ τὸ σφράγισμα καὶ τὸ 666, κατατάσσοντας ὡς φαίνεται καὶ τὸν Ἅγιο στοὺς «φονταμενταλιστικοὺς κύκλους», ἀφοῦ καὶ ἡ λέξη «Ἀντίχριστος» –γράφει– δὲν ὑπάρχει στὴν «Ἀποκάλυψη»! Λὲς καὶ ἡ ὑπόλοιπη Κ. Διαθήκη (στὴν ὁποῖα ὑπάρχει ἡ λέξη «Ἀντίχριστος», χρησιμοποιούμενη καὶ ἀπὸ τὸν Εὐαγγελιστὴ Ἰωάννη) εἶναι ἄλλο βιβλίο! 

          Ἀλήθεια! Γιατί, πάτερ, προσθέτεις κι ἄλλα βαρύδια στὸ πετραχήλι σου;  

 

«Επικίνδυνοι όσοι επενδύουν τις ιδεοληψίες με θρησκευτικό μανδύα»

 

Υπάρχουν θρησκευτικές σέκτες, με μανδύα χριστιανικό, οι οποίες παρερμηνεύοντας τη Βίβλο, υποστηρίζουν θέσεις επικίνδυνες για την ανθρώπινη ζωή

Κατά καιρούς ακούμε για την άρνηση οπαδών κάποιας σέκτας, για μετάγγιση αίματος σε ασθενή. Σε πολλούς η απάνθρωπη αυτή απαίτηση δημιουργεί απορία. Γιατί π.χ. κάποιοι γονείς αρνούνται τη μετάγγιση αίματος και προτιμούν να πεθάνει το παιδί τους; 

Από την Αγιοπατερική Παράδοση στην «μεταπατερική» ασυνέχεια!

Ἐρώτηση στοὺς ὁμιλητὲς τῆς ἡμερίδας εἰς μνήμην τοῦ μακαριστοῦ π. Γεωργίου Μεταλληνοῦ


Εἰκόνα τοῦ «Ῥωμαίικου Ὁδοιπορικοῦ»


    γαπητοὶ ὁμιλητές τῆς προχθεσινῆς ἡμερίδος πρὸς τιμὴν τοῦ μακαριστοῦ π. Γεωργίου Μεταλληνοῦ, σὲ ἄρθρο τοῦ π. Γεωργίου, ποὺ ἐντοπίσαμε στὸ "Ῥωμαίϊκο Ὁδοιπορικό" (Περιοδικὸ "ΕΡΩ", Τεῦχος Ἰανουάριος - Μάρτιος 2016), μᾶς λέγει ὁ π. Γεώργιος ὅτι, πρὶν τὴν ἐμφάνιση καὶ ἐπικράτηση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, «ἡ Ὀρθόδοξος ἡμῶν Ἀνατολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία οὐ μόνον αἱρετικόν οὐ προσίεται δόγμα, ἀλλά καί τάς ὑποψίας αὐτάς ἀποκρούεται» («Ἀποκρίσεις... πρός τούς Ἀγγλικανούς Ἀνωμότους, Ἰ. Καρμίρη, σ. 791).

Σημειῶστε παρακαλοῦμε·  «ἀποκρούεται»  ἀκόμα καὶ τὰς «ὑποψίας»! Ἐσεῖς δὲν ἀναφέρατε στὶς ὁμιλίες σας τίποτα παρόμοιο.

Μετὰ τὸ 1902 καὶ κυρίως τὸ 1920, ὅμως, διὰ τῆς Οἰκουμενικῆς κινήσεως (συνεχίζει ὁ π. Γεώργιος),  προωθεῖται καὶ πραγματοποιεῖται «προοδευτική ἐξίσωση τῶν δυτικῶν Ὁμολογιῶν μέ τή Μία Ἐκκλησία,  τήν Ὀρθοδοξία… Οἰκουμενισμός ἔχει ἀποβεῖ ἀληθινή βαβυλώνιος αἰχμαλωσία» καὶ ὡς ἐκ τούτου, συμπεραίνει ὁ π. Γεώργιος,  «ὁ Οἰκουμενισμός ἀποδείχθηκε πλέον ὡς ἐκκλησιολογική αἵρεση,  ὡς ἕνας δαιμονικός συγκρητισμός». Αὐτὰ τὰ ἔλεγε, ἀγαπητοὶ ὁμιλητές, 5 χρόνια πρὶν τὴν ἡμερίδα σας.

Οἱ ἐχθροί μου καί οἱ ἐχθροί τοῦ Υἱοῦ μου πλησίασαν

 Τῇ 22α Σεπτεμβρίου μνήμη τῶν ἁγίων εἴκοσιν ἓξ ὁσιομαρτύρων Ζωγραφιτῶν, τῶν ἐλεγξάντων τοὺς Λατινόφρονας Μιχαὴλ τὸν βασιλέα Παλαιολόγον Η' καὶ τὸν Πατριάρχην Ἰωάννην τὸν Βέκκον




Ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Ἐμφανίσεις καὶ θαύματα τῆς Παναγίας», Ἱερᾶς Μονῆς Παρακλήτου

 

Οἱ Ζωγραφίτες Ὁσιομάρτυρες

Ἐπειδὴ τὸ Ἅγιον Ὅρος ἀποτελοῦσε ἀνέκαθεν τὸ προπύργιο καὶ τὸ στήριγμα τῆς Ὀρθοδοξίας στὴν Ἀνατολή, οἱ Λατίνοι (παπικοὶ) θέλησαν νὰ τὸ καταστρέψουν καὶ νὰ ἐγκαθιδρύσουν καὶ σ΄ αὐτὸ τὴν ἐξουσία τοῦ Πάπα. Μπῆκαν λοιπὸν τὸ 1280 στὸ Ὅρος μὲ στρατιωτικὴ δύναμη, κι ἐπιδόθηκαν στὸ ἔργο τους ἄλλοτε μὲ ὑποσχέσεις καὶ χρήματα, κι ἄλλοτε μὲ ἀπειλές, βιαιότητες καὶ... μαρτύρια. Μερικοὶ δειλοὶ ὑπέκυψαν. Οἱ περισσότεροι ὅμως μοναχοὶ ἀρνήθηκαν τὴν ἐξουσία τοῦ Πάπα ὡς τοποτηρητοῦ τοῦ Χριστοῦ, καθὼς καὶ τὰ σαθρά του δόγματα, γι΄ αὐτὸ ἐπισφράγισαν μὲ τὸ αἷμα τὴν ὁμολογία τους. Σ΄ αὐτὴ τους τὴν προσπάθεια οἱ Λατίνοι εἶχαν δυστυχῶς συνεργοὺς τὸν αὐτοκράτορα Μιχαὴλ Παλαιολόγο καὶ τὸν πατριάρχη Ἰωάννη Βέκκο.

Ἀφοῦ ἔκαναν ὅ,τι ἔκαναν στὶς ἄλλες μονές, πέρασαν τελευταία κι ἀπὸ τὴ μονὴ τοῦ Ζωγράφου. Ἐκείνη τὴν περίοδο ἀσκήτευε κοντὰ στὸ μοναστήρι ἕνας μοναχός, ποὺ εἶχε τὴ συνήθεια νὰ διαβάζει πολλὲς φορὲς τὴν ἡμέρα τοὺς Χαιρετισμοὺς τῆς Θεοτόκου μπροστὰ στὴν εἰκόνα της.