Καθηγητής Ιωαννίδης για κορονο-ϊό: ''H θνητότητα είναι 50 - 85 φορές μικρότερη''

 "Δεν πείθεις την κοινωνία με απόψεις ότι μετά τα μεσάνυχτα ο ιός γίνεται πιο επιθετικός"

 

Νοσεί με κορωνοϊό τουλάχιστον το 10% του πληθυσμού της γης, λέει στο ράδιο 98,4  ο καθηγητής Ιατρικής, Επιδημιολογίας, Υγείας του Πληθυσμού και Στατιστικής και κλινικός παθολόγος στο Πανεπιστήμιο του Stanford, ένας από τους κορυφαίους παγκοσμίως Έλληνες επιστήμονες , ο Γιάννης Ιωαννίδης, με τη θνητότητα στο 0,15% και το ποσοστό να αυξομειώνει ανάλογα με τα ηλικιακά κριτήρια και τα νοσήματα των ασθενών, ακόμη και 5 φορές πάνω σε ειδικές όμως κατηγορίες.

"Με τον Οικουμενισμό παραβαίνουμε όλους τους Κανόνες της Ορθόδοξης Εκκλησίας"!

  Ένα νεοεποχίτικο πνεύμα προβάλλει στον κόσμο που σκοπός του είναι να καταστρέψει και την Εκκλησία και τα έθνη. Αυτό το πνεύμα ονομάζεται οικουμενισμός

 π. Γεώργιος Κάλτσιου

π. Γεώργιος Κάλτσιου: Ο νέος άγιος της Ρουμανίας με το άφθαρτο σκήνωμα

Ερώτηση: Πάτερ, κατά τη γνώμη σας, μπορεί ένας Χριστιανός, ένας Μουσουλμάνος και ένας Εβραίος να ζήσουν μαζί ειρηνικά και αρμονικά, και αν ναι, τότε ποιο θα είναι το μυστικό;

π. Γεώργιος Κάλτσιου: Ο αμοιβαίος σεβασμός. Είναι η μόνη ένδειξη καλής αρμονίας. Σε καμμία περίπτωση δεν είναι η συμμετοχή στην κοινή προσευχή ή σε κοινές λειτουργίες. Αυτό θα έρθει σε αντίφαση με τα διαφορετικά δόγματα ή θρησκείες.

Ερώτ.: Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο μεγαλύτερος πειρασμός που αντιμετωπίζει σήμερα ένας πιστός Ορθόδοξος;

π. Κάλτσιου: Ο οικουμενισμός. Διότι ο οικουμενισμός είναι μία πιο απαλή μορφή της μασωνίας. Η μασωνία προσπαθεί να καταργήσει την Ορθόδοξη πίστη και τον Χριστιανισμό γενικά. Ο οικουμενισμός προσπαθεί να κυριαρχήσει μέσα από κάποια ιδανικά τα οποία μπορεί να φαίνονται πολύ γενναιόδωρα: “Γιατί να έχουμε διαφωνίες αναμεταξύ μας;”  “Ας ζήσουμε σαν αδέλφια”,  “Ας αγαπάμε ο ένας τον άλλον”, “Μπορούμε να λατρεύουμε μαζί και να προσευχόμαστε μαζί”. Πράγματα τα οποία δεν επιτρέπονται στην Ορθοδοξία. Όλες οι 7 Οικουμενικές Σύνοδοι απαγορεύουν την συμπροσευχή με εκείνους που βρίσκονται έξω από την Ορθόδοξη πίστη. Εάν δεν υπακούσουμε σε αυτούς τους Κανόνες, εάν υποταχθούμε στον οικουμενισμό, στις πιέσεις και στις υποσχέσεις της Δύσης -που είναι όλα μάταια ψέματα- σημαίνει ότι παραβαίνουμε όλους τους Κανόνες της Ορθόδοξης Εκκλησίας, της πραγματικής Οικουμενικής Εκκλησίας.      (Αποσπάσματα μίας συνέντευξης του π. Γεωργίου Κάλτσιου)

***

Ένα πνεύμα προβάλλει στην Ευρώπη και γενικά στον κόσμο. Ένα νεοεποχίτικο πνεύμα το οποίο αλλάζει συχνά την μορφή του και την ρητορεία του, χτυπώντας τον Χριστιανικό κόσμο απ’ όλες τις πλευρές. Έχει ευγενή εικόνα και λόγο ελκυστικό αλλά ύπουλο σκοπό.

Οι Νεοταξίτες επιμένουν για κουταλάκια στη Θ. Κοινωνία!

 

Μπελάδες για τον Μητροπολίτη Βοστώνης για μη συμμόρφωση με τα μέτρα για την Θεία Κοινωνία

Ο Γενικός Εισαγγελέας κατηγορεί τον Μητροπολίτη Βοστώνης Μεθόδιο για μη συμμόρφωση με τα μέτρα κορονοϊού

Σε επιστολή της 25ης Σεπτεμβρίου, ο Γενικός Εισαγγελέας της πολιτείας του Νιού Χάμσαϊρ κατηγόρησε τον Μητροπολίτη Βοστώνης Μεθόδιο για μη συμμόρφωση με τα έκτακτα μέτρα κατά της πανδημίας του κορονοϊού που έλαβε ο τοπικός κυβερνήτης.

Σύμφωνα με μια δημοσίευση του «National Herald», οι υγειονομικές αρχές είχαν ήδη καλέσει τον Ιούλιο την τοπική Ορθόδοξη Εκκλησία της κοινότητας του Αγίου Νικολάου στο Πόρτσμουθ, μετά την εμφάνιση πολλών περιπτώσεων στην πόλη, να επανεξετάσει τη χρήση κοινών λαβίδων για την Θεία Κοινωνία, καθώς αυτός ήταν τρόπος αντίθετος με τα μέτρα που έλαβε ο Κυβερνήτης του Νιού Χάμσαϊρ.

Το Συνοδικό σύστημα σε δοκιμασία

      Μητροπολίτες που αποβλέπουν στα οικονομικά οφέλη υποτασσόμενοι στον Καίσαρα, κυριευμένοι από το φόβο του κορονοϊού  και παραδομένοι αμαχητί στα χέρια των Οικουμενιστών, ματαίωσαν παρά τους Ιερούς Κανόνες την σύγκληση της Ιεραρχίας!

    Η ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ συνέλευση της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος (ΙΣΙ) ματαιώθηκε.  Αυτή ήταν η θέληση του Αρχιεπισκόπου, αυτήν  ακολούθησαν, κατά το Ανακοινωθέν της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου (ΔΙΣ) της 29^ης Σεπτεμβρίου τρ.ε., κατά πλειοψηφία τα μέλη Αυτής και σε αυτήν συμμορφώθηκαν, πάντα κατά το Ανακοινωθέν της ΔΙΣ, τα περισσότερα μέλη της (ΙΣΙ).

Το αναφερόμενο στο Ανακοινωθέν της ΔΙΣ ότι «μετετέθη εν ευθέτω χρόνω η σύγκληση της ΙΣΙ» είναι προσχηματικό.  Πρώτον στον Καταστατικό Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος δεν αναφέρεται πουθενά η χρονική μετάθεση της τακτικής συνέλευσης της ΙΣΙ. Το  σοβαρότερο πλήγμα στο Συνοδικό σύστημα διοίκησης της Εκκλησίας της Ελλάδος είναι ότι από σήμερα και μετά ο Αρχιεπίσκοπος και η ΔΙΣ έλαβαν επισήμως την έγκριση από την πλειονοψηφία της ΙΣΙ να μην συγκληθεί αυτή όσο διαρκεί η πανδημία. Να μην συγκληθεί ούτε σε τακτική, ούτε σε έκτακτη συνέλευση.

Ο λόγος της ματαίωσης της τακτικής συνέλευσης της ήταν η πανδημία, και αυτή θα διαρκέσει για άγνωστο καιρό ακόμη, πάντως κατά τους ειδικούς επιστήμονες μπορεί και όλο το 2021.  Έως την απαλλαγή από την πανδημία η Εκκλησία της Ελλάδος θα διοικείται μόνο από τον Αρχιεπίσκοπο, με ανοικτή και εκ των υστέρων εγκρινόμενη εξουσιοδότηση από την ΔΙΣ, και από την ΔΙΣ, όποτε αυτή και για όσες ημέρες θα συνεδριάζει. Η Εκκλησία της Ελλάδος, με την θέληση της πλειοψηφίας των μελών της ΙΣΙ, χωρίς καμία δικαιολογία, δεν θα διοικείται πλέον κατά το Συνοδικό Σύστημα, όπως το ορίζουν οι Ιεροί Κανόνες της Εκκλησίας και  ο Καταστατικός Της Χάρτης.

Πώς θα ωφεληθούμε από τα δεινά που συμβαίνουν

 

Περί των επιτεθέντων ημίν δεινών

και τις ο τούτων σκοπός

─ ΙΩΣΗΦ ΒΡΥΕΝΝΙΟΥ ─ 

 

Οι δυστυχίες που βρήκαν το γένος μας, όπως βλέπομε, είναι εν συντομία οι εξής. Οι καιροί είναι από κάθε εποχή οι πιο δύσκολοι. Πονηρές οι ημέρες, το τέλος του χρόνου, τα γηρατειά του κόσμου, το ξεψύχισμα του σύμπαντος. Η ζωή μας αυτή είναι σύντομη, λανθασμένη και γεμάτη από πικρίες, και τα κακά εκτενέστερα από τις θάλασσες. Και να, οι γείτονές μας είναι εχθροί, όσοι δείχνουν φίλοι είναι άπιστοι, οι συγκάτοικοι μας κλέφτες, οι υιοί μας ανυπάκουοι και οι απλοί συγγενείς χωρίς στοργή.

Αυτοί που καραδοκούν να επωφεληθούν από τις δυσκολίες μας είναι πολλοί, μα περισσότεροι αυτοί που μας επιβουλεύονται. Αυτοί που μας διώκουν και μας πληγώνουν είναι πολλοί και από πολλά μέρη. Κανείς και από πουθενά, τολμώ να πω, δεν υπάρχει που να μας συνοδεύση στη φυγή και να συμπονέση μαζί μας. Διασκορπισθήκαμε χωρισμένοι σε όλες τις βασιλείες της γης. Μας εξουσιάζουν και δεν εξουσιάζομε. Τη χώρα μας ξένοι την κατατρώγουν, και δεν υπάρχει κανείς να μας βοηθήση. Οι νέες και οι νέοι του γένους μας δόθηκαν σε άλλα έθνη. Όλη την ημέρα τα μάτια μας αυτά βλέπουν και το δικό μας χέρι δεν μπορεί να βοηθήση. Σε μας έμεινε μόνο καρδιά θλιμένη, μάτια που σβήνουν και ψυχή που λιώνει, προβλήματα πάνω στα προβλήματα, φροντίδες πάνω στις φροντίδες, και αίματα πάνω στα αίματα παντού. Χάθηκε ο ευλαβής πάνω στη γη, λείπει ο στοχαστής, δεν βρίσκεται ο φρόνιμος.

Αυτά που έχουμε ξεχάσει!

Για όσους υπακούουν στους πνευματικούς και σιωπούν, συνταυτιζόμενοι με τους Οικουμενιστές, παρότι αντιλαμβάνονται ότι παραβλέπονται και καταπατούνται οι θείες Εντολές.

Πηγή: "Καιομένη Βάτος"

Μία από τις αιτίες που νεκρώνουν την πίστη: "Ψευδοεπιστήμη και Ψευδοθεολογία"

 

Ψευδοεπιστήμονες και ψευδοθεολόγοι, οι δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος...

Του αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Επισκόπου Αχρίδος (1881-1956)

Ο άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς μεταξύ των επτά αιτιών που εξασθενούν και νεκρώνουν την πίστη στον Θεό, βάζει ως πέμπτη αιτία και τα δύο άκρα του φανατισμού, την ψευδοθεολογία και την ψευδοεπιστήμη.

Την πέμπτη αιτία συνιστούν η ψευδοεπιστήμη και η ψευδοθεολογία. Η ψευδοεπιστήμη δημαγωγεί εναντίον της πίστης, η ψευδοθεολογία δημαγωγεί εναντίον της επιστήμης.

Η ψευδοεπιστήμη παίρνει τις χείριστες και πρωτογενείς μορφές της πίστης, αυτές τονίζει σαν πίστη γενικώς, αυτές κριτικάρει και αυτές αρνείται.

Η ψευδοθεολογία πάλι έχει μάτια μόνο για καταχρήσεις των επιστημονικών εφευρέσεων και ανακαλύψεων, γενικεύει αυτές τις καταχρήσεις και αρνείται την επιστήμη.

Τον τελευταίο αιώνα (19ο) εξελίχθηκαν σημαντικά οι φυσικές και οι τεχνολογικές επιστήμες. Οι σοβαροί άνθρωποι αυτό το χρησιμοποίησαν για εμβάθυνση, ενώ οι γραφικοί για να κάνουν πιο ρηχή τη ζωή. Λόγω αυτού του πλουτισμού της επιστήμης οι σοβαροί έγιναν σοβαρότεροι, ενώ οι γραφικοί γραφικότεροι.

Οι σοβαροί δεν βλέπουν την αλήθεια διπλή, μία στην επιστήμη, μία δεύτερη στην πίστη, αλλά αισθάνονται αρμονία μεταξύ του ενός και του άλλου.

Οι γραφικοί απολαμβάνουν τις περιττές φιλονικίες, και τονίζοντας πάντα την αυθάδεια μπροστά στη λογική σκέψη, δημιουργούν αξία για τον εαυτό τους από το ότι με την επιστήμη αντιλέγουν στην πίστη ή, αντίθετα, με την πίστη αντιλέγουν στην επιστήμη.

Άγιος Ιερομάρτυρας Γρηγόριος, επίσκοπος της Μεγάλης Αρμενίας, ο Φωτιστής

   (30 Σεπτεμβρίου)

Ο ιερομάρτυς Γρηγόριος έζησε κατά την εποχή του αυτοκράτορα Διοκλητιανού (284-305 μ.Χ.). Ήταν Πάρθος κατά την εθνικότητα, γιός του Ανάκ και συγγενής του βασιλιά της Αρμενας Κουσαρώ. Συλληφθείς ο Άγιος, ως χριστιανός, από το βασιλιά Τιριδάτη, υπέστη πολλές τιμω­ρίες και βασανιστήρια. Αργότερα δε ο Τιριδάτης έμαθε ότι ο Γρηγόριος ήταν και γιός του Ανάκ του Πάρθου, που είχε δολοφονήσει τον πατέρα του, το βασιλιά Κουσαρώ. Μετά από την πληροφορία αυτή, ο Τιριδάτης έδεσε χειρο­πόδαρα τον Άγιο και τον έριξε σ’ έναν βαθύ λάκκο, στην πόλη Αρταξά. Ο λάκκος δε εκείνος ήταν γεμάτος άγρια θηρία και δηλητηριώδη ερπετά.

Εκεί λοιπόν, στον λάκκο εκείνο, ο άγιος Γρηγόριος πέρασε δεκαπέντε ολόκληρα έτη, τρεφόμενος με λίγο ψωμί, που του πήγαινε κρυφά μια ευσεβής χήρα γυναίκα.

Συνέβη δε τότε ο βασιλιάς Τιριδάτης να παραφρονήσει· και μάλιστα τόσο πολύ, που κατέτρωγε τις σάρκες του κι έβοσκε (!) στα όρη μαζί με τους χοίρους. Τότε λοιπόν η αδελφή του Τιριδάτη, η Κουσαροδούκτα, είδε ένα όνειρο και άκουσε μια φωνή, που της είπε το έξης: «Όσον καιρό βρίσκεται μέσα στο λάκκο ο Γρηγόριος και δεν τον βγάζε­τε από εκεί, ο Τιριδάτης δεν πρόκειται να γίνει καλά».

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ προς κ. Δημήτριον Τσελεγγίδη

 [για τον (πιθανό) μολυσμό εκ του κορονοϊού στον Ναό]

 

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Προς κ. Δημήτριον Τσελεγγίδη

Καθηγητού του Α.Π.Θ. (Τομέας Δογματικής)

 

Του Ν. ΣΑΚΑΛΑΚΗ

 

       Αξιότιμε κ. Καθηγητά

 

Με πολλή προσοχή παρακολούθησα συνέντευξή σας (διαδικτυακά) στο «ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΗΘΟΣ», με συντονιστή τον π. Πέτρο Χίρς, στα πλαίσια της τρέχουσας επιδημιολογικής εννοιολογίας (εκδοχής).

«Αξιολογήσατε» ότι εντός του ιερού χώρου του Ναού, το εκκλησιαστικό πλήρωμα είναι εκτεθειμένο στον (πιθανό) μολυσμό εκ του κορονοϊού, όπως συμβαίνει και στην ανθρώπινη κοινή συλλογικότητα εκτός Ι. Ναού (καταστήματα, σπίτι κ.λ.π.). Τονίσατε, ότι: «δεν αφορά την κοινωνία μας με το Θεό αλλά την συγκοινωνία μας με έναν άλλο άνθρωπο, που μπορεί να γίνει και σε άλλο χώρο, σπίτι, κατάστημα κ.λ.π.». Αναφέρεσθε, προφανώς, στην σωματική διάταξη των πιστών στην Εκκλησία. Η διάταξη των εκκλησιαζομένων (αποστάσεις), κ. Καθηγητά, προσβάλλει τον Θεό, όταν εμείς δεν λειτουργούμε στις εκκλησιαστικές προδιαγραφές.

Τόσο μεγάλες θυσίες για τόσα πολλά «ενδέχεται»;

Γράφει ο Βαθιώτης Κωνσταντίνος,

 Αναπληρωτής Καθηγητής Ποινικού Δικαίου στην Νομική Σχολή ΔΠΘ

Μετά την “σηπτική” δήλωση του κ. Σύψα ότι μόλις επιστρέψουν τα παιδιά από το σχολείο

α) δεν θα πρέπει να τα φιλάμε και να τα αγκαλιάζουμε και

β) αν μας πλησιάζουν, θα πρέπει να φοράμε την μάσκα μας και να έχουμε τα παράθυρα ανοιχτά, δεν χωρεί καμία αμφιβολία ότι ζούμε μια παντελώς αλλόκοτη εποχή: την εποχή της “τυραννίας των λοιμωξιολόγων” (πρβλ. τον τίτλο της μονογραφίας του Michael Fitzpatrick “Η τυραννία της υγείας. Οι γιατροί και οι κανόνες για το σύγχρονο τρόπο ζωής”, μτφ.: Άσπα Πολέμη, εκδ. Πολύτροπο, Αθήνα 2004), που μετατρέπει τις θεμελιώδεις έννοιες του Συνταγματικού και του Ποινικού Δικαίου (αλλά και κάθε έννοια εφαρμοσμένης Ιατρικής) σε “κουρελόχαρτα”.

Αυτή η “τυραννία” καλλιεργήθηκε και εγκαθιδρύθηκε από τα ΜΜΕ που ολημερίς κι ολονυχτίς, φασιστικώ τω τρόπω, δίδουν βήμα μόνο σε εκείνους τους ειδικούς στους οποίους ανατέθηκε η διαχείριση της μοίρας μας, κατά πλήρη παραγνώριση κάποιων άλλων ειδικών, που είτε έχουν διαφορετική ιατρική άποψη από την μονόπλευρα προβεβλημένη, είτε ασχολούνται με τις οδυνηρές νομικές συνέπειες των ιατρικών αποφάσεων οι οποίες πρέπει να συσκοτίζονται, προκειμένου να μην αμφισβητείται ή να μην κλονίζεται το “καθεστώς” των “τυράννων”-λοιμωξιολόγων.

Τι είναι ο μετεωρισμός κατά την προσευχή

 

Μία από τις αίτιες των παθών μας είναι και ο μετεωρισμός της διάνοιας κατά την διάρκεια της προσευχής. Όπως λέει ο αββάς Ισαάκ ο Σύρος, μετεωρισμός είναι ο διασκορπισμός του νου λόγω των πολλών λογισμών. Από αυτό το φαινομενικά άκακο πρόβλημα ξεκινά η πνευματική ψυχρότητα που μπορεί να εξελιχθεί στην αμέλεια και την ακηδία, την κατάσταση δηλαδή όπου ο άνθρωπος δεν έχει διάθεση για τα πνευματικά.

Ο Αγ. Βασίλειος για να μας βοηθήσει στον αγώνα κατά του μετεωρισμού, αναφέρει το παράδειγμα με κάποιον που στέκεται μπροστά σε έναν επίγειο άρχοντα και συζητεί μαζί του. Ένας απλός άνθρωπος θα στεκόταν με σεβασμό ίσως και φόβο-άγχος προσέχοντας την στάση του, ακούοντας με προσήλωση, και διατυπώνοντας με περισσή προσοχή τις σκέψεις και τα αιτήματά του. Σίγουρα δεν θα έστρεφε το βλέμμα του εδώ και εκεί, παρατηρώντας τους παρευρισκόμενους και τον χώρο γύρω του. Όλες οι αισθήσεις του αλλά και ο νους του θα ήταν ασφαλώς προσηλωμένα στον άρχοντα και στη συζήτηση.

Αν αυτός ο άνθρωπος, την ώρα που ο άρχοντας τον έχει δεχτεί για να τον ακούσει και να ενδιαφερθεί για τα προβλήματά του, στρέφεται αλλού, πιάνει συζήτηση με τους άλλους παρευρισκομένους, κοιτάζει έξω και σκέπτεται άλλα πράγματα· αν δείχνει ότι μόνο σωματικά βρίσκεται παρών και με το νου και την ψυχή του είναι αλλού, τότε ασφαλώς δείχνει περιφρόνηση και αδιαφορία που θα προκαλέσει την δυσμενή αντιμετώπιση ίσως και την αγανάκτηση του άρχοντα.

Όταν λοιπόν παρουσιαζόμαστε ενώπιον του Θεού και όχι σε κάποιον επίγειο άρχοντα, άραγε πώς πρέπει να στεκόμαστε; Αν εμείς που έχουμε ανάγκη και παρακαλούμε τον Θεό, δεν προσέχουμε τα λόγια μας, αν εμείς δεν ακούμε την προσευχή μας, πώς θα την ακούσει ο Θεός; Αν «ἡμεῖς οἱ δεόμενοι καί παρακαλοῦντες οὐκ ἀκούομεν, πῶς τόν Θεόν ἀξιοῦμεν ἀκούειν;», ερωτά ο ιερός Χρυσόστομος.

Εγώ αρνήθηκα τον Κύριο, αλλά Αυτός δεν με εγκατέλειψε...

Κατά την εποχή της Τουρκοκρατίας ένας Επίσκοπος του Οικουµενικού Πατριαρχείου, συνεργία του πονηρού, εξώµοσε και έγινε Μωαµεθανός.

Κάποτε λοιπόν κατά την εορτή του Μπαϊραµιού, την ώρα που όλοι οι Τούρκοι έτρωγαν και γλεντούσαν, ζήτησαν από τον εξωµόσαντα να τους διακωμωδήσει τα µυστήρια των Χριστιανών για να γελάσουν.

Αυτός στην αρχή αρνιόταν, αφού όμως είδε ότι επέμεναν, πήρε ένα ποτήρι, το σήκωσε ψηλά και εκφώνησε μελωδικά το «Πάντων ημών μνησθείη Κύριος ο Θεός», κάνοντας ταυτόχρονα και το γύρο του τραπεζιού, όπου οι Τούρκοι κάθονταν και έτρωγαν.

Άφησε το ποτήρι στο τραπέζι και γύρισε να δει αν διασκέδασαν μ’ αυτό οι συνδαιτυμόνες του. Όμως τότε διεπίστωσε έκπληκτος πως οι Τούρκοι όχι µόνο δε γελούσαν, αλλά τον κοιτούσαν έντρομοι.

Αναβάλλεται η Ιεραρχία με απόφαση ΔΙΣ

 Θυσία στα μέτρα για τον κορονοϊό

Την αναβολή λόγω των μέτρων για τον κορονοϊό της σύγκλησης της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, η οποία  ήταν προγραμματισμένη για τις αρχές Οκτωβρίου όπως κάθε χρόνο, αποφάσισε πριν από λίγο η Διαρκής Ιερά Σύνοδος που συνεδρίασε σήμερα. Σύμφωνα με πληροφορίες, στο αίτημα του Αρχιεπισκόπου να τοποθετηθούν επί του θέματος ανταποκρίθηκαν οι 65 από τους 82 Ιεράρχες, η πλειοψηφία των οποίων ζήτησαν να μην πραγματοποιηθεί η Ιεραρχία.
Αναλυτικά:

Όσιος Κυριάκος ο Αναχωρητής: Ο φωτισμένος Άγιος (29 Σεπτεμβρίου)

«Ο όσιος Κυριάκος έζησε επί της βασιλείας του Θεοδοσίου του Μεγάλου και καταγόταν από την πόλη της Κορίνθου, στην Εκκλησία της οποίας ο πατέρας του Ιωάννης ήταν πρεσβύτερος. Η μητέρα του λεγόταν Ευδοκία και υπήρξε ανεψιός του επισκόπου Πέτρου, ενώ ο ίδιος ήταν αναγνώστης κατά την τάξη.

Όταν ήταν δεκαοκτώ ετών, πήγε στα Ιεροσόλυμα και έγινε μοναχός από τον όσιο Ευθύμιο τον μεγάλο. Ως μοναχός επέδειξε πολλή και μεγάλη άσκηση, έλεγξε αυτούς που φρονούσαν τα πλανεμένα δόγματα του Ωριγένη, τέλεσε με τη δύναμη του Χριστού πολλά θαύματα κι έφτασε σε βαθύτατο γήρας. Ήταν πράος και κοινωνικός ως άνθρωπος, ενώ προείπε με θεία αποκάλυψη πολλά από τα μέλλοντα να συμβούν.

Ήταν σωματώδης, όχι όμως άγριος και αποκρουστικός, αλλά ευγενής στους τρόπους, χωρίς να έχει κάποια σωματική αναπηρία ή κάποιο νόσημα από το πέρασμα των χρόνων. Για κάποιους χρόνους καθοδήγησε και τη Λαύρα του αγίου Χαρίτωνος».

Το μόνο πράγμα που χρειάζεται να κάνεις στους ανθρώπους, είναι να τους φοβίσεις.

Ο Hermann Wilhelm Göring στην δίκη της Νυρεμβέργης, ερωτήθηκε:

”Πως καταφέρατε τον γερμανικό λαό να το αποδεχθεί όλο αυτό;”

        Απάντησε:

"Ήταν εύκολο και δεν έχει να κάνει με τον ναζισμό, αλλά με την... ανθρώπινη φύση.

Μπορείτε να το κάνετε σε ένα σοσιαλιστικό, ναζιστικό, κουμμουνιστικό καθεστώς, σε μια μοναρχία, ή και σε μια δημοκρατία.

Το μόνο πράγμα που χρειάζεται να κάνεις στους ανθρώπους, είναι να τους φοβίσεις.

Εάν μπορείς να βρεις ένα τρόπο να φοβίσεις τους ανθρώπους, τότε μπορείς να τους κάνεις, να κάνουν ό,τι θέλεις".

Πηγή.

Εμπερίστατη Ελλάς καλεί Αρχιεπίσκοπο!

Καλά, ποιος μας έχει τυφλώσει και δεν αντιδρούμε δυναμικά, στην φανερή ισλαμοποίηση της πατρίδα και τον εξοβελισμό της ορθόδοξης Πίστης; Ποιας Κίρκης το μαγικό ραβδί μας μεταμόρφωσε και δεχόμαστε όλες τις προδοτικές κινήσεις των ηγετών μοιρολατρικά; Πώς μπορούμε να ελπίζουμε ότι ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος (νεκροθάφτης Πίστεως και Πατρίδος) μπορεί να ανανήψει;

 

Εμπερίστατη Ελλάς καλεί Αρχιεπίσκοπο!

 

Ο Ιερώνυμος ευλογεί τον εξισλαμισμό της Ελλάδας.

 

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

 

Οι δηλώσεις του Αρχιεπισκόπου αναφορικά με τα πρόσφατα γεγονότα στη Μόρια είναι το λιγότερο προκλητικές. Ο κ. Ιερώνυμος ομιλεί για ένα δόλιο σχέδιο ανεπίτρεπτης, ανήθικης και απάνθρωπης εργαλειοποίησης και εκμετάλλευσης απελπισμένων προσφύγων και μεταναστών, που εξελίσσεται εδώ και αρκετούς μήνες.

Αυτή, όμως, είναι μια διαστρεβλωμένη αλήθεια. Θα έπρεπε αντί να ενεργεί ως φερέφωνο των ΜΚΟ, να υπερασπίζεται την Πατρίδα μας. Ως Αρχιεπίσκοπος, οφείλει να προστατεύει το ποίμνιό του από ορατούς και αοράτους κινδύνους. Τέτοιοι κίνδυνοι είναι και πολιτικές αποφάσεις, όπως αυτές που αφορούν το λεγόμενο “μεταναστευτικό θέμα” και έχουν φέρει τα πάνω κάτω σε όλη την Ευρώπη, πόσο μάλλον στη χώρα μας, η οποία έχει κατακλυστεί από ομογενείς των οθωμανών κατακτητών.

Καλώς αναφέρεται στην αποστολή της Εκκλησίας μας. Δεν είναι νέο ότι βρισκόταν, βρίσκεται και θα βρίσκεται πάντα στο πλευρό κάθε εμπερίστατου, κάθε κατατρεγμένου, κάθε αδύναμου συνανθρώπου μας, κάθε πρόσφυγα, ανεξαρτήτως διακρίσεων. Με έργα και όχι με λόγια. Για την ανακούφιση του ανθρώπινου πόνου και την επούλωση των πληγών κάθε δοκιμαζόμενου. Αυτό το στοιχείο χαρακτηρίζει εμάς, τους Έλληνες Ορθόδοξους Χριστιανούς, είναι στο αίμα μας. Δεν μπορούμε να δεχτούμε όμως, ότι ο Αρχιεπίσκοπος δεν βλέπει το σχέδιο εξισλαμισμού της Πατρίδας μας. Και δείχνει να μη καταλαβαίνει ότι, όταν οι “πρόσφυγες” που φιλοξενούμε, ενεργούν εναντίον μας, τότε δεν είναι εκείνοι εμπερίστατοι αλλά εμείς.

«ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ»

  (Ἅγ. Νικόδημος Ἁγιορείτης)

.   Ὁ μιμητὴς τοῦ Ἰώβ, ὁ θεῖος Χρυσόστομος, ἐσυνήθιζε πάντοτε νὰ λέγη τὸ ἀξιομνημόνευτον αὐτὸ ἀπόφθεγμα, σὲ κάθε περίσταση: «Δόξα τῷ Θεῶ πάντων ἕνεκεν. Δὲν θὰ παύσω νὰ τὸ ἐπαναλαμβάνω πάντοτε, γιὰ ὅλα ὅσα μου συμβαίνουν». Τὸ ἴδιο ἐσυνήθιζε νὰ λέγη καὶ ὁ μέγας τῆς Θεσσαλονίκης Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς σὲ κάθε ὑπόθεση, μιμούμενος τὸν θεῖον Χρυσόστομον, ὁ ὁποῖος μὲ τὴν εὔλαλον γλώσσα του προσθέτει: «Ἂς εὐχαριστοῦμε λοιπὸν γιὰ ὅλα, γιὰ ὅ,τι καὶ ἂν συμβῆ, αὐτὸ εἶναι εὐχαριστία. Διότι τὸ νὰ τὸ κάνης αὐτό, ὅταν ὅλα πηγαίνουν ὁμαλά, δὲν εἶναι σπουδαῖον, ἐπειδὴ σὲ αὐτὸ ὠθεῖ ἡ ἴδια ἡ φύσις τῶν πραγμάτων. Ἐὰν ὅμως εὐχαριστοῦμε, ἐνῶ εὐρισκόμεθα στὸ βάθος τῶν κακῶν, αὐτὸ εἶναι θαυμαστόν. Πράγματι, ὅταν ἐμεῖς εὐχαριστοῦμε γιὰ ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα ἄλλοι βλασφημοῦν καὶ ἀποθαρρύνονται, κοίτα πόση ἡ φιλοσοφία! Πρῶτον, εὔφρανες τὸν Θεόν. Δεύτερον, ἐντροπίασες τὸν διάβολο. Τρίτον, αὐτὸ ποὺ συνέβη τὸ ἀπέδειξες μηδαμινό. Δηλαδὴ συγχρόνως καὶ ἐσὺ εὐχαριστεῖς, καὶ ὁ Θεὸς ἀπομακρύνει τὴν λύπη, καὶ ὁ διάβολος ὑποχωρεῖ».
.      Τίποτε ἁγιώτερον δὲν ὑπάρχει ἀπὸ τὴν γλώσσα, ποὺ μέσα στὰ κακὰ εὐχαριστεῖ τὸν Θεόν. Ὄντως δὲν ὑστερεῖ σὲ τίποτε ἀπὸ τὴν γλώσσα τοῦ μάρτυρος. Στεφανώνεται καὶ αὐτὴ ὁμοίως μὲ ἐκεῖνον. Διότι καὶ αὐτὴ ἕναν δήμιον ἔχει ἐνώπιόν της, ὁ ὁποῖος τὴν ἀναγκάζει νὰ ἀρνηθῆ τὸν Θεὸν διὰ τῆς βλασφημίας. Τὸν διάβολον ἔχει, ὁ ὁποῖος μὲ δημίους λογισμοὺς τὴν σχίζει σὲ λωρίδες, καὶ τὴν σκοτίζει μὲ τὴν λύπη. Ἂν λοιπὸν κάποιος ὑπομείνη τὰ βάσανα καὶ εὐχαριστήση, ἔλαβε στέφανον μαρτυρίου.

Πρωθυπουργική τρομοκρατία σε πρόβατα επί σφαγή.

Toυ Κωνσταντίνου Βαθιώτη, Αναπλ. Καθηγητή Νομικής Σχολής Δ.Π.Θ.

Έτσι λοιπόν συμπεριφέρεται ένας πρωθυπουργός απέναντι στους πολίτες του; Εκτοξεύοντας διαρκώς απειλές;

Παρότι μας έχετε γονατίσει επί ένα επτάμηνο, τολμάτε και μας απειλείτε ξανά με ένα νέο lockdown κραδαίνοντας το μασκοφορεμένο μαστίγιό σας!

Μάθετε λοιπόν ότι η νέα σας απειλή “αυτοπροστασία ή καραντίνα” συνιστά πράξη αξιόποινη!

Διότι, με την απειλή του εγκλεισμού μας, προσπαθείτε να μας εξαναγκάσετε να επιλέξουμε μια φαινομενική αυτοπροστασία που μοιάζει με έναν καθημερινά υλοποιούμενο “αργό θάνατο” (για την ποινική αξιολόγηση του κρατικού πειθαναγκασμού των πολιτών σε παρατεταμένη μασκοφορία βλ. την ανάλυση του γράφοντος εις ProNews και Ενωμένη Ρωμιοσύνη).

Πήγατε ποτέ στα δικαστήρια να δείτε τους συναδέλφους μου να χάνουν την φωνή τους εξαιτίας της πολύωρης μασκοφορεμένης αγόρευσης; Και μετά να κάνουν χρήση κορτιζόνης;

Πήγατε ποτέ σε ένα σουβλατζίδικο να δείτε τους ψήστες να είναι στα πρόθυρα κατάρρευσης, εργαζόμενοι μασκοφορεμένοι υπό υψηλότατες θερμοκρασίες;

Νέα Θρησκεία «Ρητόρων πολυφθόγγων», Β ́ μέρος (επισυνάπτεται και το Α ́ μέρος)

 

Ὑπό Ἰωσήφ μοναχοῦ Βιγλιώτου (Ἁγιορείτου)

.

Όσιος Αμβρόσιος: Όταν περιτυλίξεις τον εαυτό σου με την ταπείνωση τότε δεν έχεις να φοβηθείς τίποτε!

 

Όταν ο στάρετς Αμβρόσιος απευθυνόταν στα πλήθη των Χριστιανών που σαν διψασμένα ελάφια ζητούσαν να ξεδιψάσουν κοντά του, άφινε να βγαίνουν από το στόμα του τα ρείθρα της ουρανίου σοφίας.

«Πάτερ πώς πρέπει να ζούμε; Πώς θα επιτύχουμε την σωτηρία μας»; τον ερωτούσε ο λαός. Κι εκείνος σαν τον Βαπτιστή Ιωάννη απαντούσε: «Να ζούμε χωρίς να απελπιζώμεθα, χωρίς να κατακρίνουμε, χωρίς να πικραίνουμε κανέναν και όλους να τους τιμούμε».

«Πάτερ» έλεγε κάποιος, «είναι δυνατόν να ζούμε μέσα στον κόσμο και να σωθούμε»; «Βεβαίως, μπορούμε», απαντούσε, «εάv δεν ζούμε με το τραλαλά, αλλά με την ησυχία και την ταπείνωσι».

Άλλες φορές η απάντησις στις ερωτήσεις αυτού του είδους ήταν: «Πρέπει να ζούμε με ευθύτητα, χωρίς υποκρισίες και φαρισαϊσμούς».

«Να ομοιάζη η πορεία της ζωής μας με την πορεία της ρόδας. Στην ρόδα ένα σημείο εγγίζει στην γη και το υπόλοιπο μέρος της βρίσκεται ανυψωμένο. Έτσι ας συμβαίνη και στην ζωή μας, και όχι να βυθιζώμεθα ολοσχερώς στα γήινα».

«Κάμετε κατ΄ οίκον Εκκλησίες και Σχολεία»

Το γενναίο «Όχι» του Μητροπολίτη Μόρφου για τις μάσκες στα σχολεία

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

      Ξεχώρισε για ακόμα μια φορά ο λόγος του σεβαστού Μητροπολίτη Μόρφου κ. Νεοφύτου ανάμεσα σε τόσα άλλα, αντιευαγγελικά, νεωτερίστικα γλυκανάλατα, επισκοπικά κηρύγματα που ως επί των πλείστων ακούμε από το μεγαλύτερο μέρος των μητροπολιτών. Το κήρυγμά του προς το χριστεπώνυμο πλήρωμα, θυμίζει κήρυγμα παλιών δεσποτάδων που το έλεγε η καρδιά τους και που δεν υπολόγιζαν τις επιπτώσεις και τις κυρώσεις που θα είχαν από την κοσμική ή εκκλησιαστική εξουσία, αρκεί να είχαν μαζί τους τον Χριστό.

Το θάρρος και η γενναιότητα αυτών των ελαχίστων σε αριθμό, επισκόπων πηγάζει από τη βαθιά τους πίστη στον Κύριό μας και την αδιαπραγμάτευτη θέση τους, όσον αφορά τις αλήθειες της Ορθοδοξίας μας. Σπάνιος και δυσεύρετος ο λόγος αυτός και ευλογημένο το ποίμνιο όταν το ποιμαίνει Επίσκοπος που δεν ορέγεται τη λάμψη του Επισκοπικού θρόνου και τις συνακόλουθες ανθρώπινες τιμές και δόξες, αλλά αισθάνεται την ευθύνη των ψυχών που του έχει αναθέσει ο Χριστός μας για να τις οδηγήσει κοντά Του.

«ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΟΜΑΣΤΕ»

ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ

ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΟΜΑΣΤΕ

 

(Μετά από κάποιες εκδηλώσεις αχαριστίας)

     «…Τούτο δε σημαίνει ότι πρέπει να απογοητευόμαστε. Αισθάνομαι πικρία, αλλά δεν απογοητεύομαι. Γνωρίζω καλύτερα από σας την κοινωνία, γιατί πέρασαν πολλά χρόνια και έχουν δει πολλά απ’ αυτά τα μάτια μου.
    Εξακολουθώ να σπέρνω. Εξακολουθώ να κηρύττω το λόγο του Θεού. Είμαι μια βρύση, που βγάζει λίγο νερό και περνάει έστω από σκύλο βρώμικο και ακάθαρτο. Η βρύση πρέπει να υπάρχει. Και εάν υποθέσουμε, λέει ο ιερός Χρυσόστομος, ότι μέσα σε έναν αιώνα, ένας πάει σ’ αυτή να ξεδιψάσει, την αποστολή της την εκπλήρωσε. Γι’ αυτόν τον ένα ήταν ανάγκη να υπάρχει αυτή η βρύση. «Εἷς ποιῶν τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ ἢ μύριοι παράνομοι» («Καλύτερα ένας που εκτελεί το θέλημα του Θεού παρά χιλιάδες παράνομοι»).