Το έργο των διακόνων

"Εκείνο, λοιπόν, που χρειάζεται να κάνωμε όλοι εμείς οι συνεχιστές του πολύπλευρου έργου της Καθολικής Ορθοδοξίας είναι να απαλλαχθούμε από κάθε ξενική και αλλότρια επίδραση"

Η Εκκλησία του Χριστού, είναι, ως γνωστόν, θεμελιωμένη πάνω στα αίματα των μαρτύρων. Πρωτόαθλος και πρωτοχορευτής στον ατελείωτο αυτόν χορό υπήρξε ο Πρωτομάρτυρας και Αρχιδιάκονος Στέφανος.

Ο εορτασμός της μνήμης του στις 27 Δεκεμβρίου -αρχικά εορταζόταν την επομένη της Γεννήσεως του Χριστού, στις 26 Δεκεμβρίου, οπότε ορίστηκε να εορτάζεται η Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου, ως Μητέρας του Κυρίου-, είναι συμβολικός.

Πράγματι, ο Στέφανος είναι ο τελειώτερος μάρτυρας και διάκονος του Θεού Λόγου, ο οποίος έγινε άνθρωπος, «ἵνα τὸν ἄνθρωπον Θεὸν ποιήσῃ» (Μ. Αθανάσιος).

Γι’ αυτό και στο Κοντάκιο της εορτής του τονίζεται ότι, ενώ ο «Δεσπότης» Κύριος «διὰ σαρκὸς ἐπεδήμει», ο πιστός και αφοσιωμένος «δοῦλος» Του Στέφανος «ἀπὸ σαρκὸς ἐξεδήμει».

Για να κατανοήσωμε, ασφαλώς, την προσφορά του Στεφάνου, χρειάζεται να θυμηθούμε τον ρόλο των διακόνων στις αποστολικές κοινότητες των πρώτων χριστιανικών χρόνων. Σε αυτές, λοιπόν, οι διάκονοι, είχαν αναλάβει το κοινωνικό έργο, -«διακονία τῶν τραπεζῶν»-, που επιτελούταν παράλληλα με τις άλλες δύο διακονίες, την πνευματική -«προσευχή»- και την μορφωτική -«διακονία τοῦ λόγου» (Πράξ., στ’ 3-4).

Η σημασία που έδιναν οι Απόστολοι στην άσκηση του κοινωνικού έργου γίνεται φανερή από την εκλογή των Επτά Διακόνων, οι οποίοι ήταν άνθρωποι «πλήρεις Πνεύματος Ἁγίου καὶ σοφίας», που τους κατέστησε η Εκκλησία «ἐπὶ τὴν χρείαν ταύτην», για να εξυπηρετούν δηλαδή τους πιστούς στις υλικές των ανάγκες, τις οποίες, ασφαλώς, δεν μπορούσε να παραβλέψῃ η Εκκλησία των πιστών.

ΟΙ ΣΚΛΗΡΟΤΡΑΧΗΛΟΙ! Ποιοί είναι πράγματι αυτοί οι σκληροτράχηλοι;

«Σκληροτράχηλοι καὶ ἀπερίτμητοι τῇ καρδίᾳ καὶ τοῖς ὠσίν, ὑμεῖς ἀεὶ τῷ Πνεύματι τῷ ἁγίῳ ἀντιπίπτετε…» (Πράξ. 7,51)

                          

ΣΕΙΡΑ, ἀγαπητοί μου, σειρὰ ἑορτῶν τὴν περίοδο αὐτὴ μὲ κέντρο τὰ Χριστούγεννα, ποὺ εἶνε ἡ ἀρχὴ ὅλων τῶν χριστιανικῶν ἑορτῶν. Προχθὲς Χριστούγεννα, χθὲς ἡ σύναξις τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου, καὶ σήμερα ἡ Ἐκκλησία μᾶς καλεῖ νὰ τιμήσουμε τὴ μνήμη τοῦ ἁγίου Στεφάνου τοῦ «πρωτομάρτυρος». Ἐπάνω στὴν ὀνομασία του αὐτὴ θὰ μοῦ ἐπιτρέψετε νὰ πῶ μερικὲς σκέψεις.

* * *

Ὅ,τι ὡραῖο ὑπάρχει στὸν κόσμο, ἀπαιτεῖ τόλμη καὶ θυσίες. Γιὰ νὰ ῥιζοβολήσῃ λ.χ. ἡ ἐλευθερία χρειάστηκαν μάρτυρες, καὶ ἀπ᾿ τοὺς πρώτους ποὺ θυσιάστηκαν εἶνε ὁ Ῥήγας Φεραῖος· ἔγραψε τὸ τραγούδι «Καλύτερα μιᾶς ὥρας ἐλεύθερη ζωὴ παρὰ σαράντα χρόνια σκλαβιὰ καὶ φυλακή» καὶ ὠνομάστηκε «πρωτομάρτυς τῆς ἐλευθερίας». Καὶ ἂν γιὰ τὴν ἐλευθερία ἀξίζῃ κανεὶς νὰ τολμᾷ τὰ πάντα, πόσῳ μᾶλλον γιὰ τὴν ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ;

Τὸ παράδειγμα ἄλλωστε τὸ ἔδωσε ὁ διος ὁ θεμελιωτὴς τῆς Ἐκκλησίας. Πρωτομάρτυς ὁ Χριστός. Μαρτύρησε μὲ ἔργα καὶ λόγια. Ἐνώπιον τοῦ Πιλάτου εἶπε· «Ἐγὼ εἰς τοῦτο ἐλήλυθα εἰς τὸν κόσμον, ἵνα μαρτυρήσω τῇ ἀληθείᾳ» (Ἰωάν. 18,37). Ἦρθε γιὰ νὰ μαρτυρήσῃ ὑπὲρ τῆς ἀληθείας. Τέλος μαρτύρησε καὶ μὲ τὸ αἷμα του, ποὺ ἔβαψε τοὺς βράχους τοῦ Γολγοθᾶ. Τὸ δέντρο τῆς Ἐκκλησίας μας εἶνε ποτισμένο μὲ τὸ αἷμα τοῦ Θεανθρώπου· γι᾿ αὐτὸ δὲν μπορεῖ νὰ τὸ ξεῤῥιζώσῃ κανείς.

Όλοι θα μιλήσουν σήμερα για το πνεύμα των ημερών και θα ευχηθούν χρόνια πολλά, αλλά ξεχνούν ότι

                    

Ο ΑΓΙΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ο Πρωτομάρτυρας και Αρχιδιάκονος

Ήταν ένας από τους πιο διακεκριμένους μεταξύ των επτά διακόνων, που εξέλεξαν οι πρώτοι χριστιανοί για να επιστατούν στις κοινές τράπεζες των αδελφών, ώστε να μη γίνονται λάθη. Αν και κουραστική η ευθύνη του επιστάτη για τόσους αδελφούς, παρ΄ όλα αυτά ο Στέφανος έβρισκε καιρό και δύναμη για να κηρύττει το Ευαγγέλιο του Χριστού.

Και όπως αναφέρει η Αγία Γραφή,

«Στέφανος πλήρης πίστεως και δυνάμεως εποίει τέρατα και σημεία μεγάλα εν τω λαώ» (Πράξεις των Αποστόλων, στ΄ 8-15, ζ΄ 1-60).

Δηλαδή ο Στέφανος, που ήταν γεμάτος πίστη και χάρισμα ευγλωττίας δυνατό, έκανε μεταξύ του λαού μεγάλα θαύματα, που προκαλούσαν κατάπληξη και αποδείκνυαν την αλήθεια του χριστιανικού κηρύγματος.

Οι Ιουδαίοι όμως, καθώς ήταν προκατειλημμένοι, εξαπέλυσαν συκοφάντες ανάμεσα στο λαό, που διέδιδαν ότι άκουσαν το Στέφανο να βλασφημεί το Μωϋσή και το Θεό.

Ερμηνευτικές προσεγγίσεις του Μεγάλου Φωτίου για τον Ηρώδη, τους Μάγους και τη σφαγή των νηπίων

Ερμηνευτικές προσεγγίσεις του Μεγάλου Φωτίου για τον Ηρώδη, τους Μάγους και τη σφαγή των νηπίων

Βασίλειος Γ. Βοξάκης, Θεολόγος καθηγητής

            Ο Άγιος Φώτιος, γνωστός και ως Μέγας Φώτιος, αποτελεί έναν από τους  διαπρεπέστερους Πατέρες της Εκκλησίας. Υπήρξε μια έξοχη Εκκλησιαστική προσωπικότητα, στον οποίο η Εκκλησία δικαίως απέδωσε τον σπάνιο τίτλο του Μεγάλου. Ποικίλο και αξιοθαύμαστο υπήρξε το έργο του Μεγάλου Φωτίου, εκτεινόμενο σε πολλούς τομείς: Θεολογικό, φιλολογικό, ποιμαντικό, ιεραποστολικό κ.α.¹ Στο κείμενο αυτό όμως θα εστιάσουμε στο κατ’ εξοχήν ερμηνευτικό του έργο, γνωστό ως «Αμφιλόχια», και πιο συγκεκριμένα στις Ερμηνευτικές προσεγγίσεις του στις σχετικές αναφορές τού κατά Ματθαίον Ευαγγελίου για τον Ηρώδη, τους Μάγους και τη σφαγή των νηπίων.

         Όταν ο Βασίλειος ο Μακεδών έμεινε μόνος του στον θρόνο μετά τη δολοφονία του Μιχαήλ του Γ΄ και στην προσπάθειά του να κερδίσει την υποστήριξη της μερίδος των πιστών στον καθαιρεθέντα Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Ιγνάτιο, προκάλεσε την εκθρόνιση του Φωτίου από τον Πατριαρχικό θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως το 867.

Η ιστορία της Αγίας Φάτνης στο διάβα των αιώνων

Η ΦΑΤΝΗ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Η ιστορία της Αγίας Φάτνης στο διάβα των αιώνων

Βασίλειος Γ. Βοξάκης, Θεολόγος καθηγητής

          Κάθε χρόνο τα Χριστούγεννα στο λεξιλόγιό μας επανέρχεται σε χρήση η λέξη φάτνη. Μια λέξη που δυστυχώς όλο το υπόλοιπο έτος μένει ξεχασμένη στα βιβλία, όπως και η φάτνη, που τοποθετούμε κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο, στο κουτί της. Αυτές όμως τις Άγιες ημέρες άλλου λιγότερο, άλλου περισσότερο τα χείλη θα την προφέρουν.

            Όμως τι σημαίνει η λέξη φάτνη; Βεβαίως το Ευαγγέλιο κάτι θα πρέπει να αναφέρει γι' αυτήν. Αλλά τι ακριβώς; Αυτή η φάτνη της Γεννήσεως του Χριστού η πραγματική, όπου ξάπλωσε το Θείο Βρέφος, ξεχάσθηκε για πάντα μετά τη Γέννηση του Χριστού και τα ίχνη της τα έσβησε ο χρόνος; Ή μήπως όχι; Μήπως την ξαναείδε κανείς; Ποιος και πότε; Τι μορφή είχε η πραγματική φάτνη; Χάθηκε ή υπάρχει και σήμερα; Σ' αυτά και άλλα πολλά ερωτήματα σχετικά με τη Φάτνη της Γεννήσεως του Χριστού θα προσπαθήσει να δώσει πληροφορίες και να λύσει απορίες το παρόν άρθρο.

Α) Το κατά Λουκάν Ευαγγέλιο για τη Φάτνη του Χριστού

            Από τους τέσσερεις Ευαγγελιστές, τα γεγονότα τα σχετικά με τη Γέννηση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, αναφέρουν ο Ευαγγελιστής Λουκάς και ο Ευαγγελιστής Ματθαίος. Ο Άγιος Λουκάς καταγράφει όσα συνέβησαν από την αναχώρηση της Παναγίας και του Ιωσήφ από τη Ναζαρέτ προς τη Βηθλεέμ, την ίδια τη Γέννηση, την προσκύνηση των βοσκών, την Περιτομή και την Υπαπαντή. Ενώ ο Άγιος Ματθαίος επικεντρώνεται στα γεγονότα που ακολουθούν μετά την άφιξη των Μάγων στα Ιεροσόλυμα. Αναφορά στη «φάτνη» κάνει μόνο ο Ευαγγελιστής Λουκάς στα ακόλουθα τρία¹ χωρία:

            α) «καί ἔτεκεν τόν υἱόν αὐτῆς τόν πρωτότοκον καί ἐσπαργάνωσεν αὐτόν καί ἀνέκλινεν αὐτόν ἐν φάτνῃ»².

Να ‘μουν του σταύλου έν’ άχυρο

                     

                   

"Να ‘μουν του σταύλου έν’ άχυρο,

ένα φτωχό κομμάτι

την ώρα π’ άνοιγ’ ο Χριστός

στον ήλιο του το μάτι.

Να ιδώ την πρώτη του ματιά

και το χαμόγελό του,

το στέμμα των ακτίνων του

γύρω στο μέτωπό του.

Να λάμψω από τη λάμψη του

κι’ εγώ σαν διαμαντάκι

κι’ από τη θεία του πνοή

να γίνω λουλουδάκι."

( Κ. Παλαμάς)

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΗΛΙΟΥΓΕΝΝΑ Ή ΜΙΘΡΟΥΓΕΝΝΑ;

Χριστούγεννα, Ηλιούγεννα ή Μιθρούγεννα;

 ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητού

        Η μεγάλη εορτή των Χριστουγέννων αποτελεί για σύμπασα τη Χριστιανοσύνη την ευφρόσυνη ανάμνηση του πιο ελπιδοφόρου γεγονότος της ανθρώπινης ιστορίας. Διότι η Ενανθρώπηση του Θεού Λόγου ήταν, είναι και θα είναι το κέντρο όλων των ιστορικών εξελίξεων. Υπήρξε η απαρχή της πιο μεγάλης επανάστασης όλων των εποχών, καθότι έμελλε ο Θεάνθρωπος Λυτρωτής να αλλάξει την πορεία του κόσμου, να ανασύρει τον πεσόντα άνθρωπο από τα ζοφώδη σκότη της απατηλής πλάνης και να τον οδηγήσει στο ανέσπερο θεϊκό φως της αλήθειας. Αυτό το φως φτάνει ως τα μύχια της ψυχής μας.  Mας φωτίζει και μας γεμίζει με άφατη χαρά, διότι μας δίνει τη βεβαιότητα ότι δεν είμαστε μόνοι στην πορεία της ζωής μας αλλά μαζί μας συμπορεύεται ο «Εμμανουήλ ό εστι μεθερμηνευόμενον μεθ’ ημών ο Θεός» (Ματθ.1, 23). Γι’ αυτό ο ιερός υμνογράφος των Χριστουγέννων προτρέπει: «Ευφραίνεσθε δίκαιοι, ουρανοί αγαλλιάσθε, σκιρτήσατε τα όρη Χριστού γεννηθέντος» (1ο τροπάριο των αίνων).

          Υπάρχει όμως και η θλιβερή εξαίρεση. Κάποιοι όχι μόνο δε χαίρονται από την ενανθρώπηση του Θεού, αλλά λυπούνται, οδύρονται και καταριούνται το γεγονός της Θείας Γεννήσεως, θεωρώντας τον ερχομό του Θεού στον κόσμο ως το χειρότερο κακό για την ανθρωπότητα.

Χριστούγεννα! Μόνο οι τρελοί και τα παιδιά θα τα ομολογούν πάντα!

"...μα εμείς, ώ θησαυρέ, Σε βρήκαμε και τη χαρά μας διαλαλούμε!

Ας είσαι Θεός άυλος κι άπιαστος, εμείς στα χέρια Σε κρατούμε!

΄Ω Σύ, γλυκιά Πραγματικότητα, που ψηλαφούν τα δάχτυλά μας!

Σε λέμε κι ας τ' ακούσουν οι άπιστοι, Κύριο, Σωτήρα, Βασιλιά μας."

(Γ. Βερίτης/Δεύτε ίδωμεν πιστοί)

"...Διακηρύσσουμε ότι ο Χριστός δεν γεννήθηκε απλώς από την Παρθένο, αλλά ότι Αυτός που γεννιέται έχει την ίδια άναρχη αιωνιότητα με τον Πατέρα και το Πνεύμα. Έχει δυο γεννήσεις ο Χριστός μας. Μια την άχρονη και μια την άσπορη…Η μόνη αγνή και άχραντος Παρθένος η Θεόν ασπόρως κυήσασα πρέσβευε υπερ του σωθήναι και ελεηθήναι την ψυχήν του δούλου σου…

Και όμως…

Αν ρωτήσουμε σε έναν τυχαίο ναό εκατό εκκλησιαζόμενους ποιος είναι ο Θεός Λόγος, τι σημαίνει «ασύγχυτη άσπορη ένωση», γιατί η Θεοτόκος είναι Θεοτόκος, τι συνέβη στον Σταυρό, ποιέ είναι οι δύο φύσεις του Χριστού… φοβόμαστε πως, ίσως μόνον οι πέντε το πολύ θα ξέρουν.

Ἡ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ, τὸ Μέγα Μυστήριον

Κόντογλου Φώτης

Μυστήριο ξένον, λέγει ὁ Ὑμνωδός, τὴ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ, τὸ νὰ γεννηθῆ σὰν ἄνθρωπος, ὄχι κανένας προφήτης, ὄχι κανένας ἄγγελος, ἄλλα ὁ ἴδιος ὁ Θεός! Ὁ ἄνθρωπος, θὰ μποροῦσε νὰ φθάσει σὲ μία τέτοια πίστη; Οἱ φιλόσοφοι καὶ οἱ ἄλλοι τετραπέρατοι σπουδασμένοι ἤτανε δυνατὸ νὰ παραδεχθοῦν ἕνα τέτοιο πράγμα; Ἀπὸ τὴν κρισάρα τῆς λογικῆς τους δὲν μποροῦσε νὰ περάσει ἢ παραμικρὴ ψευτιά, ὄχι ἕνα τέτοιο τερατολόγημα! Ὁ Πυθαγόρας, ὁ Ἐμπεδοκλῆς κι ἄλλοι τέτοιοι θαυματουργοί, ποὺ ἤτανε καὶ σπουδαῖοι φιλόσοφοι, δὲ μπορέσανε νὰ τοὺς κάνουνε νὰ πιστέψουνε κάποια πράγματα πολὺ πιστευτά, καὶ θὰ πιστεύανε ἕνα τέτοιο τερατολόγημα; Γι᾿ αὐτὸ ὁ Χριστὸς γεννήθηκε ἀνάμεσα σὲ ἁπλοὺς ἀνθρώπους, ἀνάμεσα σὲ ἀπονήρευτους τσοπάνηδες, μέσα σε μία σπηλιά, μέσα στὸ παχνί, ποὺ τρώγανε τὰ βόδια.

Κανένας δὲν τὸν πῆρε εἴδηση, μέσα σε ἐκεῖνον τὸν ἀπέραντο κόσμο, ποὺ ἐξουσιάζανε οἱ Ῥωμαῖοι, γιὰ τοῦτο εἶχε πεῖ ὁ προφήτης Γεδεών, πὼς θὰ κατέβαινε ἥσυχα στὸν κόσμο, ὅπως κατεβαίνει ἡ δροσιὰ ἀπάνω στὸ μπουμπούκι τοῦ λουλουδιοῦ, «ὡς ὑετὸς ἐπὶ πόκον». Ἀνάμεσα σὲ τόσες μυριάδες νεογέννητα παιδιά, ποιὸς νὰ πάρει εἴδηση τὸ πιὸ πτωχὸ ἀπὸ τὰ πτωχά, ἐκεῖνο ποῦ γεννήθηκε ὄχι σὲ καλύβι, ὄχι σὲ στρούγκα, ἀλλὰ σὲ μία σπηλιά; Καὶ κείνη ξένη, γιατὶ τὴν εἴχανε οἱ τσομπαναρέοι νὰ σταλιάζουνε τὰ πρόβατά τους.

Τὸ «ὑπερεξαίσιον καὶ φρικτὸν μυστήριο» τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ ἔγινε τὸν καιρὸ ποὺ βασίλευε ἕνας μοναχὰ αὐτοκράτορας ἀπάνω στὴ γῆ, ὁ Αὔγουστος, ὁ ἀνιψιὸς τοῦ Καίσαρα, ὕστερα ἀπὸ μεγάλη ταραχὴ καὶ αἱματοχυσία ἀνάμεσα στὸν Ἀντώνιο ἀπὸ τὴ μία μεριά, καὶ στὸν Βροῦτο καὶ τὸν Κάσσιο ἀπὸ τὴν ἄλλη.

Άλλη μία εκδήλωση αποϊεροποίησης Ναού υπό το βλέμμα μητροπολίτου. (βίντεο)

Ας μας πούν οι ποιμένες αυτοί, ποιός Άγιος προέτρεψε ή  επαίνεσε (έστω από τακτ θα πει κάποιος) ποτέ τέτοια εκδήλωση σε ναό; Τα παιδιά φυσικά δεν φταίνε σε τίποτα. Την ευθύνη την φέρουν οι μεγάλοι.

Φωτογραφίες από τη χριστουγεννιάτικη συναυλία στη Μνημειακή Βασιλική της Αγίας Μαρίνης, το Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2025.

FACEBOOK , ΤΑΣ ΘΥΡΑΣ

-ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΕΙΑΚΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΑΣ

αγ. Ιωάννου Χρυσοστόμου: απόδειξη ότι ο Χριστός είναι Θεός, με βάση όσα είπαν οι προφήτες γι’ Αυτόν σε πολλά σημεία των βιβλίων τους

Προφητικές προρρήσεις για τη Θεία Ενανθρώπιση

Aγίου Ιωάννου, αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως του Χρυσοστόμου

«Πρός τε Ἰουδαίους καὶ Ἓλληνας ἀπόδειξις ὅτι ἐστὶ Θεὸς ὁ Χριστός

ἐκ τῶν παρά τοῖς προφήταις πολλαχοῦ περί αὐτοῦ εἰρημένων»

   (:κατά Ιουδαίων και εθνικών, απόδειξη ότι ο Χριστός είναι Θεός, με βάση όσα είπαν οι προφήτες γι’ Αυτόν σε πολλά σημεία των βιβλίων τους)

[επιλεγμένο απόσπασμα της ομιλίας όπου κατατίθενται προφητικές προρρήσεις για τα γεγονότα της Γεννήσεως του Κυρίου μας Ιησού Χριστού]

     Επειδή πολλοί από τους ανθρώπους δεν θα ανέχονταν να ακούνε με ευκολία μακροσκελείς λόγους, για τον λόγο ότι άλλοι είναι εκ φύσεως ράθυμοι, άλλοι έχουν παραδοθεί με πολλή αφοσίωση στις βιοτικές μέριμνες και άλλοι επειδή κατέχονται από πολλή αμάθεια, θεώρησα αναγκαίο να σας απαλλάξω από τον κόπο της μακρηγορίας, ώστε και την οκνηρία να αφαιρέσω από τους ράθυμους και να πείσω εκείνους που αποφεύγουν να διαβάζουν κάτι, να ακούσουν με πολλή προθυμία την ανάπτυξη της πραγματείας αυτής. 

Γι' αυτό λοιπόν δεν θα στολίσω την ομιλία μου με λέξεις και ονόματα καλολογικά, αλλά θα θέσω τα ονόματα και τις λέξεις έτσι, ώστε να είναι ευκολονόητα και στον δούλο κα στην υπηρέτρια και στη χήρα γυναίκα και στον έμπορο και στον ναύτη και στον αγρότη, και θα προσπαθήσω παντού να περιορίσω, όσο είναι δυνατό, το μήκος της ομιλίας και να κάνω σύντομη τη διδασκαλία, για να διεγείρω και με τα δύο αυτά την όρεξη των αδιάφορων ακροατών να ακούσουν με ευκολία και χωρίς κούραση τα όσα πρόκειται να λεχθούν, ώστε, συγκρατώντας τα στη μνήμη σας, να ωφεληθείτε. Θα αρχίσω τον αγώνα μου πρώτα εναντίον των εθνικών.

Η κατά Σάρκα Γέννησις του Κυρίου μας Ιησού Χριστού- Υπομνηματισμός της Αποστολικής περικοπής από τον άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη

                            

Η ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ[:Γαλ.4,4-7] 

ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΙΚΟΔΗΜΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗ

   

«Ὃτε δὲ ἦλθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου, ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ, γενόμενον ἐκ γυναικός, γενόμενον ὑπὸ νόμον, ἵνα τοὺς ὑπὸ νόμον ἐξαγοράσῃ, ἵνα τὴν υἱοθεσίαν ἀπολάβωμεν (: όταν όμως συμπληρώθηκε ο χρόνος που είχε ορίσει η πανσοφία του Θεού, απέστειλε ο Θεός στον κόσμο τον Υιό Του, ο οποίος έγινε άνθρωπος από γυναίκα και υποτάχθηκε στον μωσαϊκό νόμο, προκειμένου να εξαγοράσει εκείνους που ήταν υποδουλωμένοι στην κατάρα του μωσαϊκού νόμου, για να λάβουμε την υιοθεσία που ο Θεός μάς είχε υποσχεθεί)» [Γαλ.4,4-5].

……………………………………………………………………………………………………………

«τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου»:

     Ο Οικουμένιος ερμηνεύοντας τη φράση «τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου» λέγει: «Ποιου πλήρωμα χρόνου; Εκείνου κατά τον οποίο έπρεπε να έλθει ο Χριστός. Διότι είχε προφητευτεί ο χρόνος της ελεύσεως του Χριστού από τον προφήτη Δανιήλ, που συνέβη επί της βασιλείας Καίσαρος Αυγούστου, όταν έγινε και η ένσαρκος οικονομία του Χριστού». Βλέπε και την ερμηνεία του «νῦν δὲ ἅπαξ ἐπὶ συντελείᾳ τῶν αἰώνων εἰς ἀθέτησιν ἁμαρτίας διὰ τῆς θυσίας αὐτοῦ πεφανέρωται (:Τώρα όμως μία φορά έγινε άνθρωπος, όταν τελείωσαν οι χρόνοι της Παλαιάς Διαθήκης, και φανερώθηκε στον κόσμο για να εξαλείψει την αμαρτία με τη θυσία Του)» [Εβρ.9,26].

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος, Η νύχτα των Χριστουγέννων

                          

Η ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ [:Ματθ.2,1-12]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου με θέμα:

«Η ΝΥΧΤΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ»

  [εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 25-12-2000] -(Β΄έκδοσις)

     Όταν ο Θεός Λόγος, αγαπητοί μου, εδημιούργει το σύμπαν, όρισε μια χρονική στιγμή που θα το επεσκέπτετο ο Ίδιος εμφανώς. Και αυτή η μεγάλη επίσκεψις είναι η Ενανθρώπησις του Θεού Λόγου. Και η παρουσία Του στη γη την κατέστησε τη γη μας το κέντρον του κτιστού ορατού κόσμου. Είναι το πιο μεγάλο γεγονός στον ορατόν και εις τον αόρατον κτιστόν κόσμον, μπροστά στον οποίο έμεινε έκπληκτος και αυτός ακόμη ο αγγελικός κόσμος. Και όλα αυτά τα εκπληκτικά έγιναν μέσα στην ησυχία μιας νύκτας. Αν ο Θεός είπε στην έναρξη της Δημιουργίας Του: «Γενηθήτω φῶς» -και «ἐγένετο φῶς»-, όμως εις το σκότος των βουλών Του υπήρχε η μεγάλη πρόθεσις της Ενανθρωπήσεως.

      Η νύκτα των Χριστουγέννων. Η πιο μεγάλη και αγία νύκτα από όλες τις νύχτες της Δημιουργίας. Νύκτα ο Υιός του Θεού έκανε την παρουσία Του εις την γη. Αλλά γιατί; Διότι αυτή στάθηκε το μεγάλο πλαίσιο και το μεγάλο σκηνικό των επιμέρους γεγονότων της Ενανθρωπήσεως. Γιατί σε αυτήν έγινε ο τοκετός· η ανάκλισις εις την φάτνην· ο ευαγγελισμός των ποιμένων από τον άγγελο· ο ύμνος των αγγέλων στο μεσουράνημα· η επίσκεψις των ποιμένων. Γιατί λοιπόν νύκτα; Αν το φως είναι γλυκύ, το σκότος είναι γεμάτο από μυστήρια. Το φως φανερώνει, η νύκτα κρύβει. Δημιουργεί κλίμα στον άνθρωπο. Ετυμολογεί μάλιστα ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός τη λέξη νύξ, νύκτα, τη λέξη ἡ νύξ - τῆς νυκτός και λέγει: «Νύξ λέγεται επειδή νύττει, τρυπάει, νύττει τον άνθρωπον· ἡ γάρ νύξ κατανυγή ἐστίν · διότι η νύχτα», λέει, «είναι κατανυγή, τρύπημα· τρύπημα της καρδιάς…». Και δεν γνωρίζω βέβαια εάν αυτή η απόδοση της ετυμολογίας του αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού είναι ακριβής, δεν γνωρίζω, αλλά είναι ακριβές ό,τι πράγματι συμβαίνει.

«Αν δεν μετανοήσει ο Παπισμός, δεν δύναται να γεφυρωθεί το χάσμα και να γίνει η ένωση μαζί τους»

                

https://www.youtube.com/watch?v=uGm9rkXjiLk&t=163s

Γιατί λέτε να αρνήθηκαν στην Παναγία κατάλυμα οι άνθρωποι της Βηθλεέμ;

                    

Γιατί λέτε να αρνήθηκαν στην Παναγία κατάλυμα οι άνθρωποι της Βηθλεέμ; Ολόκληρη πόλη δεν βρέθηκε κάποιος να πάρει στο σπίτι του, μια μικρή έγκυο γυναίκα; Νομίζω ότι αυτή η άρνηση φιλοξενίας, κρύβει κάτι βαθύτερο. Κρύβει την άρνηση αυτού το κόσμου, να φιλοξενήσει την αγνότητα, την αθωότητα και καθαρότητα. Στο πρόσωπο της Παναγίας, οι άνθρωποι αρνούνται το θαύμα του Θεού στην ζωή.

Μην μας προκαλεί εντύπωση, διότι αυτή η άρνηση είναι και δική μας. Καθημερινά αρνούμαστε στο Χριστό να γεννηθεί μέσα μας. Του κλείνουμε όλες τις πόρτες κατάμουτρα. Τον πετάμε έξω από την ζωή μας. Δεν θέλουμε να αναλάβουμε το κόστος της φιλοξενίας, δηλαδή των αλλαγών που πρέπει να γίνουν στο βίο μας.

Εκείνη την νύχτα στην Βηθλεέμ δεν αρνούνται μονάχα κάποιοι κακοί άνθρωποι της πόλης και εποχής εκείνης. Όχι. Είναι πολύ εύκολο να πεις, «πόσο κακοί ήταν αυτοί οι άνθρωποι, εάν ήμουν εγώ θα του έδινε το πιο ζεστό δωμάτιο του σπιτιού μου…». Δεν είναι αλήθεια. Είναι ψέματα. Γιατί ο Χριστός δεν σταμάτησε να ζητάει κατάλυμα αιώνες τώρα στις ανθρώπινες ψυχές, και δεν ξέρω πόσοι από εμάς είμαστε έτοιμοι και διατεθειμένοι να του το προσφέρουμε.

Ένας ασυνήθιστος Ρώσος προσκυνητής

Δόξα τω Θεώ! Παρόλη την αποστασία που επικρατεί, δεν εκλείπουν ποτέ οι αληθινοί Χριστιανοί, οι οποίοι είναι για τους άπιστους μωρία για τους πιστούς όμως καύχημα, αλλά και προτροπή ταπείνωσης!

                  

Ο Alexandru Sergheevici Kanisev,ήταν ένας ασυνήθιστος Ρώσος προσκυνητής, διέσχισε γονατιστός μία απόσταση 400 χιλιομέτρων, από το Ντιβέεβο μέχρι την Λαύρα του Αγίου Σεργίου στην Μόσχα σε δέκα μήνες. Αυτή η σκληρή άσκηση ήταν γι' αυτόν μία θυσία και μία προσευχή για να επιστρέψουν οι άνθρωποι στην πίστη

Κάποτε ο Αλέξανδρος ήταν οικοδόμος μέχρι που του εμφανίστηκε η Παναγία. Τον προέτρεψε να βαπτιστεί και έπειτα να ξεκινήσει το προσκύνημά του.Μέρα με την μέρα σερνόνταν γονατιστός κρατώντας ένα ραβδί και σπρώχνωντας ένα καρότσι με τα απαραίτητα. Τα γόνατά του προστατεύονταν από πολλές στρώσεις υφάσμα,ενώ στις μπότες είχαν τοποθετηθεί ρόδες για να διευκολύνετε.

Γιατί ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός γεννήθηκε στη Βηθλεέμ της Ιουδαίας;

                        

(μυσταγωγική ερμηνεία Ηλία Μηνιάτη, επισκόπου Κερνίκης και Καλαβρύτων)

Είναι κι αυτό ένα μυστήριο, που ερμηνεύεται ως εξής: Ο Χριστός γεννήθηκε εκεί, για να εκπληρωθεί η προφητεία του Προφήτη Μιχαία: «Κι εσύ Βηθλεέμ, πόλη που κατοικεί η συγγένεια του Εφραθά, παρ’ όλο που είσαι μια από τις πιο μικρές πόλεις του Ιούδα, Εγώ θα κάνω να προέλθει από σένα Εκείνος που θα γίνει άρχοντας του Ισραήλ» (Μιχ. 5, 2–3).«Ιουδαία», σημαίνει «εξομολόγηση». «Βηθλεέμ», σημαίνει «οίκος άρτου».

Αυτά, αλληγορικά, σημαίνουν πως όποιος αυτές τις άγιες μέρες θέλει να πάει στην Ιουδαία, δηλαδή στην ιερή εξομολόγηση, ας πάει και προς τη Βηθλεέμ• δηλαδή, ας πλησιάσει στο θυσιαστήριο όπου βρίσκεται ο Οίκος του Άρτου της Ζωής. Θέλω να πω μ’ αυτό ότι, όποιος θέλει να γιορτάσει επάξια τη Γέννηση του Χριστού, ας εξομολογηθεί και ας μεταλάβει. Αυτός είναι ο σκοπός της αγίας μας Εκκλησίας, που όρισε μέσω της νηστείας των Χριστουγέννων να προετοιμαστούμε για την εξομολόγηση και για τη θεία Μετάληψη.Το λοιπόν Χριστιανοί, για να φθάσουμε στην πνευματική αυτή Βηθλεέμ της Ιουδαίας και για να βρούμε τον Βασιλιά τ’ ουρανού και της γης, ας ακολουθήσουμε τους τρεις εκείνους ευλαβικούς Μάγους.

Λόγος εις την Γέννησιν του Χριστού Ηλίας Μηνιάτης, Επίσκοπος Κερνίκης και Καλαβρύτων

 Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως (Ματθ. α΄ 1-25)

 Τό μέγα μυστήριον τῆς ἐνσάρκου οἰκονομίας, καθὼς εἶναι τὸ ὑψηλότερον, τὸ εὐγενέστερον καὶ τελειότερον ἔργον τῆς δημιουργικῆς θείας σοφίας καὶ δυνάμεως, ἔτσι, πρῶτον ἀπό κάθε ἄλλο ἐπρομελετήθη καί ἐπρογνωρίσθη ἀπό τόν παντέφορον νοῦν τοῦ Θεοῦ. Πρίν νά προορίσῃ ὁ Θεός τήν πλάσιν ἤ τῶν Ἀγγέλων ἤ τῶν ἀνθρώπων ἤ τινος ἄλλου κτίσματος, προώρισεν εἰς τήν ἀΐδιὸν Του βουλήν τήν σάρκωσιν τοῦ Θείου Λόγου. Ὅθεν ἡ σάρκωσις τοῦ Θείου Λόγου, εἰς τάς θείας Γραφάς λέγεται «ἀρχή τῶν ὁδῶν Κυρίου» καί αὐτός ὁ σαρκωθείς Θεῖος Λόγος «πρωτότοκος πάσης κτίσεως».

Αὐτή ἡ ἐνυπόστατος σοφία τοῦ Θεοῦ λέγει περί ἑαυτῆς, εἰς τό η´ τῶν Παροιµιῶν. «Κύριος ἔκτισέ µε ἀρχήν ὁδῶν αὐτοῦ, πρό τοῦ αἰῶνος ἐθεµελίωσέ µε». Καί ὁ µακάριος Παῦλος εἰς τό πρῶτον τῆς πρός Κολασσαεῖς, ὁµιλῶν περί τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, λέγει· «ὅς ἐστιν εἰκών τοῦ Θεοῦ, τοῦ ἀοράτου, πρωτότοκος πάσης κτίσεως»· τά ὁποῖα ἐξηγοῦσι οἱ ἱεροί Διδάσκαλοι, πῶς ἐννοοῦνται διά τόν Ἰησοῦν Χριστόν, ὄχι κατά τήν θεότητα, διατί ὡσάν Θεός ὄντας ὁµοούσιος καί συναΐδιος µέ τόν Πατέρα οὔτε ἐκτίσθη ἀπό τόν Θεόν οὔτε εἶναι τό πρῶτον τῶν κτισµάτων καθώς ἐβλασφήµει ὁ Ἄρειος, ἀλλά κατά τήν ἀνθρωπότητα (ἀνθρωπίνην φύσιν), τήν ὁποίαν, πρὶν ἀπὸ κάθε πρᾶγμα, ἐπροεῖδεν ὁ Θεός ἀρχήν τῶν θείων του ἀϊδίων ὁρισµῶν, πρῶτον πάντων τῶν ποιηµάτων… Ἔτσι ἐξηγοῦν ὁ Μ. Ἀθανάσιος, εἰς τὸν γ´ καί δ´ λόγον κατά Ἀρειανῶν, ὁ Ἀλεξανδρείας Κύριλλος, ὁ θεῖος Αὐγουστῖνος περί Τριάδος, καὶ πρεπόντως ἡ ἔνσαρκος οἰκονομία προωρίσθη ἀπὸ τὸν Θεὸν, πρωτύτερον ἀπὸ ὅλα τὰ ἔργα, διατὶ λέγουσιν οἱ ἱεροὶ θεολόγοι πὼς περισσότερον ἀπὸ ὅλα τὰ ἔργα τοῦ Θεοῦ, ἡ Ἔνσαρκος Οἰκονομία ἀποδίδει μεγαλυτέραν δόξαν τοῦ Θεοῦ. Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ὁμοῦ, ὅλοι οἱ ἄγγελοι ὁμοῦ, δὲν φθάνουσι νὰ ἀποδώσωσι τόσην δόξαν εἰς τὸν Θεόν, ὅσην ἀποδίδει μόνος ὁ Θεάνθρωπος Λόγος, ὅστις διὰ τοῦτο ὁμιλῶν μὲ τὸν ἄναρχόν Του Πατέρα, λέγει «ἐγὼ σε ἐδόξασα ἐπὶ τῆς γῆς»…

Η Μαζική Μεταστροφή των Μάγια στην Ορθοδοξία! Παρόλους τους διωγμούς οι άνθρωποι συνεχίζουν να ζητούν την αλήθεια και να την βρίσκουν!

                  

Το βίντεο δείχνει χιλιάδες πιστούς να παρευρίσκονται στα εγκαίνια ενός νέου ιεραποστολικού σεμιναρίου στη Γουατεμάλα, υπογραμμίζοντας το μέγεθος και τη ζωντάνια της νέας Ορθόδοξης κοινότητας των Μάγια.

Η Λατινική Αμερική, μια ήπειρος βαθιά ριζωμένη στον Ρωμαιοκαθολικισμό λόγω της ισπανικής αποικιοκρατίας, έχει γίνει το σκηνικό ενός απροσδόκητου και ιστορικά σημαντικού θρησκευτικού φαινομένου: τη μαζική μεταστροφή δεκάδων χιλιάδων ιθαγενών, κυρίως Μάγια, στην Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία. 

Το γεγονός αυτό, που κορυφώθηκε γύρω στο 2010 στη Γουατεμάλα, έχει προκαλέσει παγκόσμιο ενδιαφέρον, με το Κέντρο Ορθόδοξης Χριστιανικής Αποστολής (OCMC) να το χαρακτηρίζει ως τη μεγαλύτερη μαζική μεταστροφή στην Ορθοδοξία από τον εκχριστιανισμό των Ρως του Κιέβου το 988.

Η ιστορία της Ορθοδοξίας στη Γουατεμάλα ξεκινά με την έλευση μεταναστών από την Ανατολική Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα. Ωστόσο, η ριζική αλλαγή ήρθε μέσω του έργου του π. Αντρές Γκιρόν (Andrés de Jesús Girón de León).

Ο π. Γκιρόν, ένας χαρισματικός πρώην Ρωμαιοκαθολικός ιερέας και πολιτικός (είχε διατελέσει βουλευτής και πρεσβευτής στον ΟΗΕ), ήταν μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, αγαπητή όμως στις ιθαγενείς κοινότητες λόγω της στήριξής του στη μεταρρύθμιση της γης. Οι εντάσεις του με τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, τόσο για πολιτικά όσο και για λειτουργικά ζητήματα, τον οδήγησαν τελικά στην αποχώρησή του και στη δημιουργία μιας ανεξάρτητης εκκλησιαστικής ομάδας.

Η "προοδευτική" αντίληψη της ελευθερίας: Και η Νικαράγουα στις χώρες που απαγορεύουν την Βίβλο

ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟΣ ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟΣ

Και η Νικαράγουα στις χώρες που απαγορεύουν την Βίβλο

Στον 21ο αιώνα, όπου η ελευθερία της έκφρασης και η θρησκευτική συνείδηση θεωρούνται από πολλούς ως αυτονόητα κεκτημένα, μια σειρά από απολυταρχικά καθεστώτα έρχονται να υπενθυμίσουν στην παγκόσμια κοινότητα ότι ο σκοταδισμός παραμένει ένα ισχυρό εργαλείο πολιτικής επιβίωσης.

 Η πρόσφατη είδηση από τη Νικαράγουα, όπου η κυβέρνηση του Ντανιέλ Ορτέγκα απαγόρευσε την εισαγωγή της Βίβλου, εφημερίδων και καμερών από διεθνείς επισκέπτες, είναι η κορύφωση μιας συστηματικής εκστρατείας εξόντωσης κάθε ανεξάρτητης φωνής και πνευματικής εστίας που δεν ευθυγραμμίζεται με τις επιταγές του καθεστώτος.

Η διολίσθηση της Νικαράγουας προς τον ολοκληρωτισμό δεν συνέβη εν μια νυκτί, αλλά επιταχύνθηκε βίαια μετά τις λαϊκές εξεγέρσεις του 2018. Αυτό που ξεκίνησε ως διαμαρτυρία κατά των περικοπών στην κοινωνική ασφάλιση, μετατράπηκε γρήγορα σε μια παλλαϊκή απαίτηση για τον τερματισμό της μακρόχρονης παραμονής του Ορτέγκα στην εξουσία. Η απάντηση των αρχών ήταν αμείλικτη: πάνω από 300 νεκροί, εκατοντάδες συλλήψεις και καταγγελίες για βασανιστήρια.

Σήμερα, η χώρα μετατρέπεται σε μια «κλειστή φυλακή». Η απαγόρευση θρησκευτικών κειμένων, βιβλίων κάθε είδους και ενημερωτικού υλικού στα σύνορα αποτελεί την πλέον απτή απόδειξη του φόβου που διακατέχει το καθεστώς απέναντι στις ιδέες. Όταν μια κυβέρνηση απαγορεύει τη Βίβλο και τις κάμερες, ουσιαστικά επιχειρεί να τυφλώσει τους πολίτες της και να εμποδίσει τη μαρτυρία του υπόλοιπου κόσμου. Σύμφωνα με την οργάνωση Christian Solidarity Worldwide (CSW), οι πινακίδες στους τερματικούς σταθμούς λεωφορείων είναι ξεκάθαρες: «Η Νικαράγουα δεν επιτρέπει την είσοδο Βίβλων, εφημερίδων, περιοδικών, βιβλίων οποιουδήποτε είδους, drones και καμερών».

Η κατάσταση αντικατοπτρίζεται και στους διεθνείς δείκτες. Ενώ για χρόνια η Νικαράγουα απουσίαζε από τη λίστα της Open Doors με τις 50 χώρες όπου οι Χριστιανοί υφίστανται τις μεγαλύτερες διώξεις, το 2023 εισήλθε στη θέση 50, για να εκτοξευθεί σύντομα στη θέση 30. Πάνω από 5.000 οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών έχουν κλείσει, μεταξύ των οποίων και 1.300 θρησκευτικά σώματα. Πρόκειται για έναν πλήρη θρησκευτικό και κοινωνικό διωγμό.

Η Παγκόσμια Χάρτα του Διωγμού: Χώρες που «Φοβούνται» τη Βίβλο