Προσέχετε νὰ μὴ σᾶς παραπλανήσει κανείς

 Οι Άγιοι μας διδάσκουν και μας προειδοποιούν, αλλά οι σημερινοί Χριστιανοί… «γνωρίζουν» καλύτερα!!!

Ἅγιος Κύριλλος Ἱεροσολύμων

«Ἡ κακία μιμεῖται τὴν ἀρετή, καὶ τὸ ζιζάνιο προσπαθεῖ νὰ παρουσιαστεῖ σὰν σιτάρι. Ἐξωτερικὰ βέβαια ἐξομοιώνεται μὲ τὸ σιτάρι, ἀλλὰ οἱ ἔμπειροι τὸ ξεχωρίζουν ἀπὸ τὴ γεύση του. Καὶ ὁ διάβολος παρουσιάζεται σὰν ἄγγελος φωτεινός, ὄχι γιατί θέλει νὰ γυρίσει ἐκεῖ ὁποὺ ἦταν (διότι, ὅπως τὸ ἀμόνι, ἔχει ἄκαμπτη καρδιὰ καὶ ἡ προαίρεσή του εἶναι ἀμετανόητη), ἀλλὰ γιὰ νὰ τυλίξει μὲ τὸ σκοτάδι τῆς ἀβλεψίας καὶ τὴ μολυσματικὴ κατάσταση τῆς ἀπιστίας ἐκείνους ποὺ ζοῦν ἰσάγγελη ζωή. Πολλοὶ λύκοι περιφέρονται μὲ ἔνδυμα προβάτου, ποὺ ἔχουν βέβαια ἐνδύματα προβάτων, ἀλλὰ καὶ νύχια καὶ δόντια. Καὶ ἔτσι, φορῶντας τὸ δέρμα τοῦ ἄκακου ζώου καὶ ἐξαπατῶντας μὲ τὴν ἐμφάνισή τους τοὺς ἀθώους, χύνουν μὲ τὰ δόντια τους τὸ φθοροποιὸ δηλητήριο τῆς ἀσέβειας.

Ἔχουμε λοιπὸν ἀνάγκη ἀπὸ τὴ Θεία Χάρη, ἀπὸ νηφάλια διάνοια καὶ ἀπὸ ἄγρυπνα μάτια, ὥστε οὔτε τὸ ζιζάνιο νὰ τὸ φᾶμε γιὰ σιτάρι, καὶ ἀπὸ τὴν ἄγνοιά μας νὰ ὑποστοῦμε βλάβη, οὔτε νὰ ἐκλάβουμε τὸν λύκο ὡς πρόβατο καὶ νὰ ἁρπαχτοῦμε ἀπὸ αὐτόν, οὔτε νὰ ἐξαπατηθοῦμε καὶ νὰ θεωρήσουμε ἀγαθὸν ἄγγελο τὸν καταστροφέα διάβολο, καὶ νὰ τὸν ἀφήσουμε νὰ μᾶς καταπιεῖ. Διότι «τριγυρίζει σὰν λιοντάρι βρυχόμενο, ψάχνοντας νὰ βρεῖ κάποιον γιὰ νὰ τὸν καταπιεῖ». Γι’ αὐτὸ καὶ ἡ Ἐκκλησία συμβουλεύει, γι’ αὐτὸ ὑπάρχουν καὶ τὰ σχολεῖα αὐτά, γι’ αὐτὸ γίνονται τὰ ἀναγνώσματα.

Η ορθοδοξία διώκεται, αλλά οι δικοί μας συνεργαζόμενοι με τους διώκτες επίσκοποι αθωώνονται, διότι… είναι εναντίον της ταυτότητας.

Με προεδρικό διάταγμα αφαιρέθηκε η ουκρανική υπηκοότητα από τον Μητροπολίτη Ονούφριο

 

Ο Πρόεδρος της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι αφαίρεσε την ουκρανική υπηκοότητα από τον Μητροπολίτη Κιέβου κ. Ονούφριο της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ουκρανίας που υπάγεται στο Πατριαρχείο Μόσχας, όπως ανακοίνωσε η Υπηρεσία Ασφαλείας της Ουκρανίας (SBU).

Σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσιεύθηκαν στο επίσημο κανάλι της SBU στο Telegram, η απόφαση ελήφθη βάσει στοιχείων που συγκέντρωσε η ίδια η υπηρεσία, ενώ διευκρινίζεται ότι το σχετικό προεδρικό διάταγμα υπεγράφη από τον Ζελένσκι.

Η SBU ισχυρίζεται ότι ο Μητροπολίτης Ονούφριος διαθέτει ρωσική υπηκοότητα και τον κατηγορεί για διατήρηση δεσμών με τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία.

Ἁγιορειτική Ἀνοικτή Ἐπιστολή περί τῆς ἐπικειμένης ἐπισκέψεως στόν Ἄθωνα τοῦ Πρωθυπουργοῦ τῆς Ἑλλάδος Κυριάκου Μητσοτάκη.

Σχόλιο του ιστολογίου: Δημοσιεύουμε την παρακάτω επιστολή Αγιορειτών Πατέρων παρόλο που έχει πολιτική χροιά, από σεβασμό στον γέροντα Γαβριήλ και διότι επιτέλους είναι επώνυμη. Θα εκφράσουμε όμως ως ιστολόγιο κάποιους προβληματισμούς: Υπάρχει παρόμοια επώνυμη επιστολή για τις επισκέψεις Βαρθολομαίου, Ελπιδοφόρου, κλπ.; Αν ο Μητσοτάκης που είναι λαϊκός είναι (ορθότατα) λόγω των πολιτικών του αποφάσεων ανεπιθύμητος, τότε τι πρέπει να είναι ο Βαρθολομαίος, ο Ελπιδοφόρος και όλοι οι Φαναριώτες επίσκοποι, που είναι και αιρετικοί οικουμενιστές και αμφιβόλου ηθικής (μην ξεχνάμε ότι ο Ελπιδοφόρος ευλόγησε την βάπτιση παιδιού ομοφυλοφίλου ζευγαριού); 

Οι πολιτικοί, όπως όλοι μας γνωρίζουμε από πάμπολλες σχετικές αναφορές, είναι σχεδόν όλοι μασόνοι. Ακόμα και στον καταστροφέα της Ελλάδος, προδότη και αναγνωρισμένο άθεο και νεοταξίτη Γιώργο Παπανδρέου επιτράπηκε να διαβάσει σε κάκιστα ελληνικά το Πιστεύω στην Θεία Λειτουργία στον ναό του Πρωτάτου (εδώ). Άρα δεν είναι μόνο ο Μητσοτάκης που προωθεί την αθεΐα και την αποστασία και ως εκ τούτου κανείς πολιτικός δεν θα έπρεπε να γίνει δεκτός στο Άγιον Όρος. Από την άλλη δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι το Άγιο Όρος επί τουρκοκρατίας ανακήρυξε τον Σουλτάνο Μωάμεθ τον Β΄και τον εκάστοτε διάδοχό του (τον αντίχριστο κατά τον άγ. Κοσμά τον Αιτωλό) και στον Β΄Π.Π. τον Χίτλερ!!! προστάτη του χωρίς αυτό να σημαίνει ότι προδίδει την πίστη. Αυτά προς προβληματισμό.

         

        

Κοινοποίησις:

Ἱεράν Κοινότητα Ἁγίου Ὄρους

Ἱεράς Μητροπόλεις τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

Ἡμερήσιον τύπον, ἔντυπον καί ψηφιακόν

Ἐπίκειται λοιπόν, κατά θεία παραχώρηση, ἐπίσκεψη τοῦ Πρωθυπουργοῦ τῆς φιλτάτης Πατρίδος μας Ἑλλάδος Κυριάκου Μητσοτάκη, στό Ἅγιον Ὄρος, τό Περιβόλι τῆς Παναγίας μας! Ἆραγε μέ ποιό φρόνημα ἀφικνεῖται τίς προσεχεῖς ἡμέρες ὁ Πρωθυπουργός μας στό Ἁγιώνυμον Ὄρος; Ἔρχεται ὡς προσκυνητής, γιά νά ἐκζητήσει τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ, ὅπως κάθε Ὀρθόδοξος Χριστιανός; Ἔρχεται ὡς προσκυνητής τῆς Θεομήτορος, τῆς Ὑπερμάχου Στρατηγοῦ, γιά νά Τῆς «ἀναγράψει», νά Τῆς ἀποδώσει, «τά νικητήρια» γιά τίς παρελθοῦσες ἐπιτυχίες καί νά ζητήσει ταπεινῶς Ἐκείνη νά λυτρώσει καί τόν ἴδιο καί τό Κράτος ἀπό τίς παγίδες τῶν ἐχθρῶν, «ὡς Ἔχουσα τό κράτος ἀπροσμάχητον»;

Ο Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς για τον Oικουμενισμό.

“Πρέπει νὰ προβοῦμε σὲ ἀποφασιστικὴ ρήξη μὲ τὸν Οἰκουμενισμό, καὶ δὲν πρέπει νὰ ἔχουμε καμία κοινωνία μὲ τοὺς συνοδοιπόρους του.

                 

Ὁ δρόμος μας δὲν εἶναι ὁ δικός τους. Πρέπει νὰ τὸ ποῦμε αὐτὸ μὲ ἀποφασιστικότητα καὶ νὰ τὸ δείξουμε μὲ τὶς πράξεις μας.

Μία ἐποχὴ πραγματικῆς ὁμολογίας ἔρχεται γιά μᾶς, μία ἐποχὴ ποὺ ἴσως παραμείνουμε μόνοι καὶ διωκόμενοι.

Στὸ βαθμὸ ποὺ ὅλες οἱ Ὀρθόδοξες Τοπικὲς Ἐκκλησίες ἔχουν πλέον εἰσέλθει στὶς τάξεις τοῦ «Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν» καὶ ἔχουν ὡς ἐκ τούτου προδώσει τὴν Ὀρθοδοξία, ἔχει ἔρθει ἡ ὥρα τῆς πλήρους ἀπομονώσεώς μας.

Δὲν μποροῦμε καὶ δὲν πρέπει νὰ ἔχουμε καμία κοινωνία μὲ ἀποστάτες τῆς ἀληθινῆς Ὀρθοδοξίας, καὶ πρέπει νὰ εἴμαστε ἕτοιμοι, ἐὰν ἀπαιτηθεῖ, νὰ ἀναχωρήσουμε στὶς “κατακόμβες”.

Ἡ θέση μας ὡς μαχητὲς καὶ ὁμολογητὲς τῆς καθαρῆς καὶ ἀμόλυντης ἀλήθειας τοῦ Χριστοῦ, μᾶς θέτει κάτω ἀπὸ μεγάλη ὑποχρέωση, περισσότερο ἀπὸ κάθε ἄλλη φορά στὸ παρελθόν.

Ἅγιος Ἰωάννης Μαξίμοβιτς, (Γραμμένο τὸ 1969)

Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς

Αγιορείτης Μοναχός Νικόδημος Μπιλάλης (♱ Ἰούνιος 2014): για θάνατο Χριστόδουλου, Ιερώνυμο, Βαρθολομαίο, διπλωματία Επισκόπων, Μεταμοσχεύσεις κ.λπ.

Νικόδημος Μπιλάλης: εις μνήμην (Για να μαθαίνουν οι νεότεροι)

Ο Ιερώνυμος κάλεσε στην Αθήνα τον Αγγλικανό «αρχιεπίσκοπο» Καντέρμπουρυ που είναι ομοφυλόφιλος, στεφανώνει ομοφυλόφιλους και χειροτονεί ως «ιερείς», λεσβίες. Τον έφερε ο δικός μας αρχιεπίσκοπος και λειτούργησε στον Άγιο Δημήτριο Μπραχαμίου»

· «Είχαν γίνει συναλλαγές για να εκλεγεί Αρχιεπίσκοπος ο Χρστόδουλος» 

· «Ανύπαρκτα όντα οι Σαμαράς, Βενιζέλος, Τσίπρας»

· «Δεν υπάρχει εγκεφαλικός θάνατος. Έχουν σκοτώσει κόσμο και κόσμο με τη δωρεά οργάνων».

Ο αγιορείτης Μοναχός Νικόδημος Μπιλάλης

"Π.Π.":  Εἶχε γράψει σειρά ἄρθρων γιὰ τὴν ἀποτείχιση 

καὶ εἶχε προτρέψει τὸν π. Εὐθύμιο Τρικαμηνᾶ

νὰ μνημονεύει "ὑπὲρ πάσης Ἐπισκοπῆς Ὀρθοδόξων".

Στὸ κελί του (ὅταν ἐτελεῖτο Θ. Λειτουργία), ζητοῦσε

νὰ μνημονεύουν "ὑπὲρ πάσης Ἐπισκοπῆς Ὀρθοδόξων"

κι ὄχι ὑπὲρ τοῦ Βαρθολομαίου!

Από τον Μάκη Βραχιολίδη

Επισκέφθηκα τον γέροντα Νικόδημο Μπιλάλη στα γραφεία της «Πανελλήνιας Ένωσης Φίλων των Πολυτέκνων» (Ακαδημίας 78Δ) της οποίας είναι ιδρυτής, προκειμένου να μου μιλήσει για το σημαντικό έργο της Ένωσης αλλά και για τις περιπέτειες που βιώνει η ελληνική πολύτεκνη οικογένεια, ειδικά στις μέρες μας. Ωστόσο η κουβέντα αλλού οδήγησε τη συνέντευξη από την οποία βγήκαν… «βόμβες». Αυτή ίσως είναι και η ομορφιά της 
δημοσιογραφίας. Ο σπουδάσας Θεολογία και Φιλολογία πατήρ Νικόδημος, πολυγραφότατος επίσης, προβαίνει σε μαρτυρίες που προκαλούν σοκ.

Τόσο για τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο όσο και για τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο. Μεγαλύτερο όμως σοκ προκαλούν όσα λέγει για το θάνατο του μακαριστού Χριστόδουλου, τονίζοντας ότι ο αυτός δεν επήλθε από «βαλτό καρκίνο» όπως υποστηρίζεται ευρέως αλλά λόγω του ότι προέβη σε βαθύτατα αιρετική πράξη, πηγαίνοντας στον πάπα της Ρώμης, τον οποίο κατόπιν έφερε στην Αθήνα το 2001 όπου έκαναν και συλλείτουργο! Ο θαρραλέος στον λόγο του γέροντας Νικόδημος μιλάει και για τους μεγάλους κινδύνους που συνεπάγονται για τη χώρα μας οι επικίνδυνοι χειρισμοί των πολιτικών μας ηγετών.  

Πατέρα Νικόδημε, είσθε αγιορείτης, ωστόσο στο Άγιον Όρος έχει εισβάλει η τεχνολογία.

π. Νικόδημος: Είμαι επί 45 χρόνια στο Άγιον Όρος και σε ό,τι με αφορά, αν θέλετε το πιστεύετε, δεν έχω ραδιόφωνο. Κι’ αυτό γιατί θεωρώ το ραδιόφωνο παράβαση του άβατου του Αγίου Όρους με τις γυναικείες φωνές. Εφόσον ακούω γυναικεία φωνή, δεν υπάρχει μοναστική ζωή. 

Το ίδιο και περισσότερο με το internet το οποίο έχει και οθόνη και τη γυναίκα την βλέπει μπροστά του ο χρήστης. 

π. Νικόδημος: Ηλεκτρικό δεν υπάρχει. Τώρα όμως με το internet , δυστυχώς οι μονές τα έχουν όλα. Και κινητά και διαδίκτυο. 

Συνάδει όμως ο μοναχικός βίος με όλα αυτά;

π. Νικόδημος: Δεν συνάδει καθόλου. Θα σας πω ένα περιστατικό. Είχα γέροντά μου τον Παΐσιο, όπου κοντά του έγινα μοναχός. Όταν πήγα στην Καψάλα, όπου και μένω, δεν υπήρχε τηλέφωνο και το χρειαζόμουν διότι είχα ιδρύσει και το σύλλογο Πολυτέκνων. Έπρεπε να διανύω πολλά χιλιόμετρα από την Καψάλα στις Καρυές για να μπορέσω να κάνω ένα τηλεφώνημα. Γι’ αυτό παρεκάλεσα τον γέροντα Παΐσιο να βάζαμε τηλέφωνο. Η απάντησή του, ήταν: «Ε, όχι τηλέφωνο στην Καψάλα»! Οπότε, μέχρι που κοιμήθηκε δεν υπήρχε τηλέφωνο στην Καψάλα. Μετά, έβαλα εγώ. 

Γέροντα, η κρίση όλο και βαθαίνει και οι πιστοί επιζητούν από τον εκκλησιαστικό τους ηγέτη τη φωνή εκείνη που θα τους συνεγείρει. Αισθάνονται όμως ότι δεν την ακούν από τον Ιερώνυμο και νοσταλγούν τον μακαριστό Χριστόδουλο.

π. Νικόδημος: Ο Χριστόδουλος ήταν τέκνο του Καλλινίκου τότε Μητροπολίτη Πειραιώς, της «Χρυσοπηγής» . Ήταν διαβεβλημένος όμως και αυτός και ο γέροντάς του.

Με ξαφνιάζετε! Σε ποιο επίπεδο, σε ηθικό;

Σχετικά με το θαύμα της μεταμόσχευσης ποδιού των Αγ Αναργύρων

Δημοσιεύσαμε εχθές ένα άρθρο σχετικά με ένα υποτιθέμενο θαύμα μεταμόσχευσης οργάνου των αγ. Αναργύρων. Σήμερα δημοσιεύουμε τον αντίλογο όπως αυτός δημοσιεύθηκε στο ιστολόγιο «Πατερική Παράδοση» ώστε ο αναγνώστης να βγάλει τα συμπεράσματά του.

Κωνσταντίνος Γ. Καρακατσάνης

καθηγητής και διευθυντής του Εργαστηρίου Πυρηνικής Ιατρικής, του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

 ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ

«ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ»

Θεσσαλονίκη 13 Ιουλίου 2004

Αγαπητέ κ. Αναγνωστόπουλε,

Γνωστοί μου από την Αθήνα μου έστειλαν πρόσφατα φωτοτυπία ενός δημοσιεύματος του Περιοδικού σας, «Φωτεινή Γραμμή», με τίτλο «Οι Αγιοι Κοσμάς και Δαμιανός. Η πρώτη μεταμόσχευσις», του Αμ. Επίκ. Καθηγητού Χειρουργικής, κ. Βασ. Κέκη.

Επειδή το θέμα που πραγματεύεται το προαναφερθέν άρθρο έχει σχέση και με την ακρίβεια της πίστης της Ορθόδοξης Ανατολικής Εκκλησίας, αλλά και με ιατρικές πρακτικές που εφαρμόζονται σήμερα, θα παρακαλούσα να δημοσιεύσετε την παρούσα μου επιστολή για ορθή και αντικειμενική ενημέρωση των αξιότιμων αναγνωστών του Περιοδι­κού σας.

Το προαναφερθέν άρθρο του κ. Β. Κέκη δημοσιεύθηκε, ακριβώς το ίδιο (με μόνη διαφοροποίηση το γεγονός ότι η γλώσσα στην οποία γράφηκε το άρθρο αυτό ήταν η δημοτική) στο Περιοδικό «Σύγχρονη Ιατρική Ενημέρωση» (Έκδοση «Όμιλος Ιατρικού Αθηνών»), τεύχος 5, Ιανουάριος-Μάρτιος 2002, με τίτλο «Κοσμάς και Δαμιανός – Η πρώτη μεταμόσχευση», σελ. 77-82. Σημειωτέον ότι, παρά τις έγγραφες οδηγίες του προαναφερθέντος Περιοδικού («Στο κείμενο θα αναφέρεται με α­ριθμούς το βιβλιογραφικό λήμμα. Όλοι δε οι αναφερόμενοι συγγραφείς στο κείμενο να αντιστοιχούν στη βιβλιογραφία που το συνοδεύει και τανάπαλιν»), ο κ. συνάδελφος ουδεμία παραπομπή αναφέρει μέσα στο κείμενο του άρθρου του, αλλά περιορίζεται στην ομαδική παράθεση εννέα βιβλιογραφικών παραπομπών (μία εκ των οποίων αφορά δημοσίευ­μα της Αθηναϊκής εφημερίδας «Ελεύθερος Κόσμος» του 1969 και μία δημοσίευμα στο περιοδικό «Επίκαιρα» του έτους 1970) μετά το πέρας του κειμένου του άρθρου.

Με αφορμή την εορτή των Αγ. Αναργύρων: Ἡ πρώτη μεταμόσχευση στὸν κόσμο

Κέκης Βασίλειος

Ἄμ. Ἐπικ. Καθηγητὴς Χειρουργικῆς Πᾶν/μίου Ἀθηνῶν, Διευθυντὴς Χειρουργικοῦ “Ἰατρικοῦ Κέντρο Ἀθηνών

Ὁ κ. Βασίλειος Κέκης, καθηγητὴς τῆς χειρουργικῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν καὶ Διευθυντὴς χειροῦργος τοῦ “Ἰατρικοῦ Κέντρου Ἀθηνῶν”, ἔζησε στη Βοστόνη Αμερικης τὸ 1962, μία ἔντονη θρησκευτικὴ ἐμπειρία, σὲ σχέση μὲ θαυμαστὲς θεραπεῖες τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων, τὶς ὁποῖες ἀναφέρουμε στὴ συνέχεια, ὅπως τὶς κατέγραψε ὁ ἴδιος, πρὸς δόξαν τοῦ Θεοῦ καὶ τιμὴ τῶν Ἁγίων Κοσμᾶ καὶ Δαμιανοῦ.

Τὸν Μάιο τοῦ 1962 μετεφέρετο ἐπειγόντως στὸ τμῆμα ἀτυχημάτων τοῦ Γενικοῦ Νοσοκομείου τῆς Μασσαχουσέτης (Mass. General Hospital) στὴ Βοστόνη Ἀμερικῆς, ἕνα μικρὸ ἀγόρι ἡλικίας δώδεκα ἐτῶν, στὸ ὁποῖο εἶχε ἀποκοπεῖ τὸ δεξί του χέρι κατόπιν τροχαίου ἀτυχήματος. Μετὰ ἀπὸ ἐπιτυχῆ χειρουργικὴ ἐπέμβαση επιτευχθει η ἀνασυγκόλληση τοῦ ἄκρου καὶ μετὰ ἀπὸ λίγο καιρὸ ὁ μικρὸς μαθητὴς ἐπανῆλθε στὴν ὁμάδα μπέιζ-μπὸλ τοῦ σχολείου του!

Μετὰ τὴν ἐπιτυχία αὐτὴ ὁ ἡμερήσιος καὶ περιοδικὸς τύπος τῆς Ἀμερικῆς θέλησε νὰ λάβει λεπτομέρειες γιὰ τὸ γεγονὸς καὶ γὶ΄ αὐτὸ ἀπὸ τὸ Νοσοκομεῖο ὀργανώθηκε Press conferences μετὰ τῶν ἰατρῶν χειρουργῶν, οἱ ὁποῖοι ἔλαβαν μέρος στὴν ἐγχείρηση αὐτή. Κὰτ΄ ἀρχὴν ἕνας ἀπὸ τοὺς δημοσιογράφους ρώτησε ἐὰν τὸ Mass. General Hospital διεκδικοῦσε τὴν προτεραιότητα γιὰ ἕνα τέτοιο εἶδος χειρουργικῆς ἐπέμβασης. Τότε πρὸς ἔκπληξη ὅλων, ὁ διευθυντὴς τοῦ Νοσοκομείου, χειροῦργος E. D. Churchill ἀπάντησε ὡς ἑξῆς: “Ὄχι, δὲν διεκδικοῦμε τέτοια προτεραιότητα, διότι μία ἄλλη ὁμάδα γιατρῶν, οἱ Ἅγιοι Κοσμᾶς καὶ Δαμιανός, περὶ τὸ 400μ.Χ. ἀκρωτηρίασε ἑνὸς ἄνδρα τὸ κάτω ἄκρο, τὸ ὁποῖο ἔπασχε ἀπὸ γάγγραινα καὶ τὸ ἀντικατέστησε μὲ ἑνὸς ἄλλου ὑγιοῦς ἀπὸ ἕναν Ἄραβα, ὁ ὁποῖος μόλις εἶχε πεθάνει”!

Ο Πνευματισμός και η σύγχρονη εξέλιξή του

 

Πρωτοπρ. Ἰωάννου Ζώτου

Ἱ. Μ. Σταγῶν καί Μετεώρων

Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ

«Ἔχουμε ἀλλαγές στό Γαλαξία, τό σύμπαν καί τίς ἐνέργειες… (εἶναι) τό πνευματικό ξύπνημα τῆς ἀνθρωπότητας… γιά νά καταλάβουν καί νά χρησιμοποιήσουν τίς νέες ἐνέργειες. Ἔχουμε ἀνύψωση τῆς συνειδητότητας. Ἄνοιγμα τῆς καρδιᾶς καί ἀπόρριψη τῆς ἀρνητικότητας»(1). «Ἡ ἀνθρωπότητα μαθαίνει ἕνα μεγάλο μάθημα αὐτό τόν καιρό. Τό μάθημα εἶναι, φυσικά, νά αντιληφθεῖτε τήν θεϊκότητά σας, τήν σύνδεσή μας μέ τόν πρῶτο δημιουργό καί μέ ὅλα ὅσα ὑπάρχουν… Νά καταλάβετε ὅτι ὅλα εἶναι συνδεδεμένα καί ὅτι εἶστε ἕνα μέρος ὅλων αυτῶν»(2).

Αὐτές οἱ «συμπαντικῶν» διαστάσεων δηλώσεις τῶν σύγχρονων πνευματικῶν «ἀφυπνιστῶν τῆς ἀνθρωπότητας» μᾶς παραπέμπουν νά μελετήσουμε τή θρησκεία στά πλαίσια τῆς παγκόσμιας ἱστορίας, ὅπου καταδεικνύεται ἡ σχεδόν παγκοσμιότητα τῶν ψυχικῶν φαινομένων καί τῶν μυστικιστικῶν ἐμπειριῶν, καθώς καί πρακτικῶν ὅπως ἡ μαντεία, ἡ μαγεία καί ὁ πνευματισμός.

Οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες μέ τήν νεκυομαντεία(3) (νεκρομαντεία), οἱ Ἰουδαῖοι, Χαλδαῖοι, Ἀσσύριοι, Πέρσες, Ρωμαῖοι, Αἰγύπτιοι καί ἄλλοι εἰδωλολατρικοί λαοί(4), μέ διάφορες τεχνικές, τελετουργικά καί ἐπικλήσεις, προσπαθοῦσαν νά προσπελάσουν τόν κόσμο τῶν πνευμάτων.

Ἡ Παλαιά Διαθήκη περιγράφει τέτοια περιστατικά καί τά καταδικάζει ἀπερίφραστα: «…οὐ μαθήσει ποιεῖν κατά τὰ βδελύγματα τῶν ἐθνῶν ἐκείνων. Οὐκ εὐρεθήσεται ἐν σοὶ… μαντευόμενος μαντείαν… ἐγγαστρίμυθος καὶ τερατοσκόπος, ἐπερωτῶν τοὺς νεκροὺς» (Δευτερ. 18, 9-12), «καὶ ἐὰν εἴπωσι πρὸς ὑμᾶς̇ ζητήσατε τοὺς ἐγγαστριμύθους καὶ τοὺς ἀπὸ τῆς γῆς φωνοῦντας, τούς κενολογοῦντας, οἳ ἐκ τῆς κοιλίας φωνοῦσιν, οὐχὶ ἔθνος πρὸς Θεὸν αὐτοῦ ἐκζητήσουσι; Τὶ ἐκζητοῦσι περὶ τῶν ζώντων τοὺς νεκρούς;» (Ἡσ. 8, 19). «Κατά τόν B. Grom», γράφει ὁ μακαριστός π. Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος, «ὁ ὅρος πνευματισμός εἶναι μεταβλητός καί περιλαμβάνει ἀπό τούς παλιούς σαμανιστικούς ἐξορκισμούς καί τῆς νεκρομαντείας τῶν Ἑλλήνων μέχρι τό μοντέρνο τραπεζάκι καί τίς θρησκεῖες τῶν Umbanda καί Macumba στή Βραζιλία. Ἔτσι τό θέμα αὐτό διαφοροποιεῖται πολύ σήμερα, ἀνάλογα μέ τίς τεχνικές πού χρησιμοποιοῦνται καί τά κίνητρα τοῦ κάθε ἀνθρώπου ἤ τῆς κάθε ὁμάδας πού τόν ἀσκεῖ»(5).

«Εἶναι σύστημα ἀποκαλύψεων, τάς ὁποίας τά πνεύματα δίδουσι πρός τούς, διά τοῦ πνευματισμοῦ, ἐπικαλουμένους αὐτά»(6).

Σύμφωνα μέ τόν ὁρισμό τῆς Ἐθνικῆς Ἕνωσης Πνευματιστικῶν Ἐκκλησιῶν τῆς Ἀμερικῆς: «Ο πνευματισμός είναι η επιστήμη, η φιλοσοφία και η θρησκεία της συνεχούς ζωής, που βασίζονται στο καταδεδειγμένο γεγονός της επικοινωνίας, με τη βοήθεια των διάμεσων (μέντιουμ), με εκείνους που ζουν στον κόσμο των πνευμάτων (1919)»(7).

Και πάλι περί διπλωματίας αλλά εις ώτα κωφευόντων! Άγ. Παίσιος: Ἂν οἱ Μητροπολίτες δὲν μιλοῦν, γιὰ νὰ τὰ ἔχουν καλὰ μὲ ὅλους

Ἂν οἱ μητροπολίτες δὲν μιλοῦν, γιὰ νὰ τὰ ἔχουν καλὰ μὲ ὅλους

 

Ἂν οἱ Χριστιανοὶ δὲν ὁμολογήσουν, δὲν ἀντιδράσουν, αὐτοὶ θὰ κάνουν χειρότερα. Ἐνῶ, ἂν ἀντιδράσουν, θὰ τὸ σκεφθοῦν. Ἀλλὰ καὶ οἱ σημερινοὶ Χριστιανοὶ δὲν εἶναι γιὰ μάχες. Οἱ πρῶτοι Χριστιανοὶ ἦταν γερὰ καρύδια· ἄλλαξαν ὅλο τὸν κόσμο. Καὶ στὴν βυζαντινὴ ἐποχὴ μιὰ εἰκόνα ἔβγαζαν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία καὶ ἀντιδροῦσε ὁ κόσμος. Ἐδῶ ὁ Χριστὸς σταυρώθηκε, γιὰ νὰ ἀναστηθοῦμε ἐμεῖς, καὶ ἐμεῖς νὰ ἀδιαφοροῦμε!

Ἂν ἡ Ἐκκλησία δὲν μιλάη, γιὰ νὰ μὴν ἔρθη σὲ ρήξη μὲ τὸ κράτος, ἂν οἱ μητροπολίτες δὲν μιλοῦν, γιὰ νὰ τὰ ἔχουν καλὰ μὲ ὅλους, γιατὶ τοὺς βοηθᾶνε στὰ Ἱδρύματα κ.λπ., οἱ Ἁγιορεῖτες πάλι ἂν δὲν μιλοῦν, γιὰ νὰ μὴν τοὺς κόψουν τὰ ἐπιδόματα (4), τότε ποιός θὰ μιλήση; Εἶπα σὲ κάποιον ἡγούμενο: «Ἂν σᾶς ποῦν ὅτι θὰ σᾶς κόψουν τὰ ἐπιδόματα, νὰ πῆτε: ʺΘὰ κόψουμε καὶ ἐμεῖς τὴν φιλοξενίαʺ, γιὰ νὰ προβληματισθοῦν». Οἱ καθηγητὲς τῆς Θεολογίας κ.λπ. δὲν φωνάζουν, γιατὶ λένε: «Εἴμαστε ὑπάλληλοι· θὰ χάσουμε τὸν μισθό μας, καὶ μετὰ πῶς θὰ ζήσουμε;». Τὰ μοναστήρια ἐν τῷ μεταξὺ τὰ ἔπιασαν μὲ τὶς συντάξεις. Γιατί ἐγὼ δὲν θέλω νὰ πάρω οὔτε αὐτὴν τὴν ταπεινὴ σύνταξη τοῦ Ο.Γ.Α.; Ἀκόμη καὶ ἀσφαλισμένο σὲ μιὰ ἀσφάλεια τοῦ Ο.Γ.Α. νὰ τὸν ἔχουν τὸν μοναχό, καὶ αὐτὸ δὲν εἶναι τίμιο. Νὰ τὸν ἔχουν ἀσφαλισμένο ὡς ἄπορο, ναί· αὐτὸ τὸν τιμᾶ. Ἀλλὰ νὰ τὸν ἔχουν ἀσφαλισμένο στὸν Ο.Γ.Α., γιατί; Ὁ μοναχὸς ἄφησε μεγάλες συντάξεις, ἔφυγε ἀπὸ τὸν κόσμο καὶ ἦρθε στὸ μοναστήρι, καὶ νὰ πάρη πάλι σύνταξη! Καὶ νὰ φθάνουμε γιὰ τὴν σύνταξη νὰ προδώσουμε τὸν Χριστό!

Εκκληση Ζαπορόζιε Λουκά στους Ιεράρχες των Ορθοδόξων Εκκλησίων...

αλλά αυτοί κινούνται... διπλωματικά, όπως π.χ. ο Πάφου Τυχικός!

 

'

Εκκληση Ζαπορόζιε Λουκά στους Ιεράρχες των Ορθοδόξων Εκκλησίων

Γράφει ο Θάνος Θανόπουλος στη Romfea

Σε μια δραματική έκκληση προς τους Ιεράρχες των Τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών, ο Μητροπολίτης Ζαπορόζιε κ. Λουκάς καταγγέλλει τη βαθιά κρίση που βιώνει η Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία, έπειτα από την παραχώρηση αυτοκεφαλίας στον σχηματισμό της «Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας» από το Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Μέσα από σκληρές περιγραφές διωγμών, βίας και καταλήψεων ναών, ο Μητροπολίτης καλεί την παγκόσμια Ορθοδοξία να αντιδράσει συντονισμένα, τόσο εντός εκκλησιαστικών κύκλων όσο και σε διεθνή φόρα, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η πρωτοφανής κρίση ενότητας και να προστατευθεί η κανονική Ουκρανική Εκκλησία.

Τέλος, ο Μητροπολίτης Λουκάς θέτει ζήτημα ευρύτερου διαλόγου και συστράτευσης μεταξύ των Ορθοδόξων Εκκλησιών αλλά και με άλλες παραδοσιακές θρησκείες σε διεθνές επίπεδο, με σκοπό την υπεράσπιση των θρησκευτικών δικαιωμάτων και την αντιμετώπιση της αυξανόμενης πίεσης από κρατικούς φορείς και μηχανισμούς.

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΛΟΥΚΑ ΣΕ ΑΠΛΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Η διπλωματία δεν αρμόζει στην Εκκλησία!

Επειδή πολλοί «αντιοικουμενιστές» προβάλουν το επιχείρημα της διπλωματίας για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα των πράξεων κληρικών, δημοσιεύουμε το εξής σχετικό με το θέμα απόσπασμα, για να καταλάβει ο αναγνώστης τι επιτρέπεται στην Εκκλησία και τι όχι:

„Η διπλωματία δεν αρμόζει στο σχήμα των ρασοφόρων, διότι η αθώα τάχα διπλωματία έχει μητέρα την υποκρισία, έχει μητέρα την υπερηφάνεια, ο δε γεννήτωρ της υπερηφανείας είναι ο ανθρωποκτόνος διάβολος. Βλέπουμε εδώ καθαρά ότι ο παππούς της αθώας τάχα διπλωματίας είναι ο ανθρωποκτόνος διάβολος. Γέγραπται γαρ εν τω αγίω Ευαγγελίω «Έστω δε ο λόγος υμών ναι ναι, ου ου. Το δε περισσόν τούτων εκ του πονηρού εστι»... Εάν η κορωνίδα όλων των αγίων αρετών είναι η ευλογημένη ταπείνωση, που κατέβασε από τους ουρανούς τον Λυτρωτήν του γένους των ανθρώπων, τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν, όπου με την αγιαστική του θυσία ανέστησε τον πεπτωκότα άνθρωπο και τον αποκατέστησε όπου ην το πρότερον, από την αντίπερα όχθη τώρα την κορωνίδα όλων των κακών στο ανθρώπινο γένος την κατέχει η φαρμακερή οχιά της υποκρισίας που μας κάνει υπολόγους σήμερα για την γενική αποστασία μας.“

Πηγή

Γιατί ο Πέτρος αρνήθηκε τον Χριστό; (Όσιος Ιωσήφ Ησυχαστής)

Ἐρωτ.: Γέροντα, μᾶς μιλήσατε προηγουμένως γιά τό ἀτελές τοῦ Ἀπ. Πέτρου, πρό τῆς Πεντηκοστῆς. Λόγω τῆς ἀτέλειάς του ἀρνήθηκε τόν Κύριό μας;

Ἀπαντ.: Τό θέμα τῆς ἀρνήσεως τοῦ Πέτρου, κατά τίς κρίσεις τῶν Πατέρων, εἶναι οἰκονομία. Διότι δέν ἦτο δυνατό ὁ Πέτρος, ὁ ὁποῖος εἰς ὅλη τήν περίοδο ποὺ ἦταν μαζί μέ τόν Χριστό καί ἔδειξε τόσο ζῆλο καί τόση ταπεινοφροσύνη, νά πέση σέ τόσο μεγάλο λάθος, νά ἀρνηθῆ τρεῖς φορές τόν Δεσπότη Χριστό. Δέν εἶναι λογικό αὐτό. Θυμηθεῖτε τήν ὁμολογία τοῦ Πέτρου!

Ὅταν ὁ Ἰησοῦς μᾶς ἐρώτησε: «Ὑμεῖς δέ τίνα μέ λέγετε εἶναι;» ὁ Πέτρος ὡμολόγησε καί εἶπε: «Σύ εἰ ὁ Χριστός ὁ υἱός τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος». 

Καί ὁ Ἰησοῦς μας ἐγύρισε καί τοῦ εἶπε:«Μακάριος εἶ, Σίμων Βαριωνά, ὅτι σάρξ καί αἷμα οὐκ ἀπεκάλυψέ σοι,ἀλλ’ ὁ Πατήρ μου ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς.Κἀγώ δέ σοι λέγω ὅτι σύ εἶ Πέτρος,καί ἐπί ταύτῃ τῇ πέτρᾳ οἰκοδομήσω μου τήν Ἐκκλησίαν».(Ματθ.16,16 18).

Ὁ Πέτρος κατά φύσι ἦταν πολύ ζηλωτής καί ἀσυμβίβαστος. Μέσα στήν πανσοφία Του ὁ Θεός, μετά τήν θερμή του ὁμολογία, τόν ἔθεσε θεμέλιο τῆς Ἐκκλησίας. Ἐπειδή ὅμως ἡ Ἐκκλησία θά ἀγκάλιαζε ὅλη τήν ἀνθρώπινη φύσι, ὅλους τούς χαρακτῆρες, ὄχι μόνο τούς ζηλωτές καί ἰσχυρούς ἀλλά καί τούς ἀσθενεῖς καί ἀδυνάτους, ἐπιτρέπει ὁ Κύριος τήν τριπλῆ ἄρνησι. Διότι, μήν ξεχνᾶμε∙ οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι εἶναι ἀσθενεῖς καί ἀδύνατοι. Οὔτε στούς πέντε ἀνά ἑκατό δέν θά εὕρωμε ἰσχυρούς χαρακτήρας, οἱ ὅποιοι ἀγάπησαν τόν Θεό ἐξ ὁλοκλήρου καί μέ τήν ὁρμή τῆς ἀγάπης τους ἔδειξαν αὐταπάρνησι. Γι’ αὐτούς λοιπόν τούς ὑπολοίπους ἀσθενεῖς ἔγινε οἰκονομία. Ὁ Πέτρος ὅμως ὡς ζηλωτής καί ἰσχυρός, πού δέν εἶχε μέσα του νόημα συγκαταβάσεως, δέν θά τό καταλάβαινε αὐτό.

Οὐκρανικὸ Ἐκκλησιαστικὸ ζήτημα: Μὶα ἀνοικτὴ πληγὴ γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία

Ὑπέρ βωμῶν καί ἑστιῶν: 27/06/25 Οὐκρανικὸ Ἐκκλησιαστικὸ ζήτημα: Μὶα ἀνοικτὴ πληγὴ γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία

Τίτλος Ἐκπομπὴς: «Οὐκρανικὸ Ἐκκλησιαστικὸ ζήτημα: Μὶα ἀνοικτὴ πληγὴ γιὰ τὴν Παγκόσμια Ὀρθοδοξία»! ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΣ: Βασίλειος Τουλουμτσἠς - Ὑπ. Διδάκτωρ Δογματικῆς. ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΣ: Χαράλαμπος Ἂνδραλης - Νομικός, Συγγραφέας.

youtube.com

Ο Απόστολος Παύλος στα Λύστρα και ο λιθοβολισμός του

 

Ο Απόστολος Παύλος στα Λύστρα και ο 

λιθοβολισμός του

Βασίλειος Γ. Βοξάκης, Θεολόγος καθηγητής

Κατά την Α΄ Αποστολική περιοδεία του τα έτη 47 – 48 μ.Χ. ο Απόστολος Παύλος, η «μεγάλη του Πνεύματος σάλπιγξ», όπως τον χαρακτηρίζει ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, μαζί με τον αγαπητό και ακαταπόνητο συνεργάτη του, τον Απόστολο Βαρνάβα, και τον Απόστολο Μάρκο, αφού σκόρπισαν το σωτηριώδες φως του Ευαγγελίου στο νησί της Κύπρου, αποβιβάσθηκαν στη Μικρά Ασία, προκειμένου να διαδώσουν και εκεί τον Χριστιανισμό. Πέρασαν λοιπόν από την Αττάλεια, και την Πέργη. 

Εκεί ο νεαρός Μάρκος – ο ανιψιός του Αποστόλου Βαρνάβα – κουρασμένος από τις ταλαιπωρίες αποχωρίσθηκε από τους δυο αγαπητούς του Αποστόλους, προκειμένου να επιστρέψει στην Ιερουσαλήμ. Οι άλλοι δυο Απόστολοι συνέχισαν την ιεραποστολική τους περιοδεία κηρύττοντας  στην Αντιόχεια της Πισιδίας και μετά στο Ικόνιο. Σε κάθε μια από τις ελληνικές αυτές πόλεις δίδασκαν πρώτα στην εβραϊκή συναγωγή και μετά στην αγορά, όπου σύχναζαν οι Έλληνες ειδωλολάτρες. Σε κάθε πόλη αρκετοί πίστευαν στον Χριστό και βαπτίζονταν. Όμως σε κάθε περιοχή κάποιοι από τους Εβραίους από φθόνο αντιδρούσαν και ανάγκαζαν τους Αποστόλους να φύγουν, προτού ολοκληρώσουν το ιεραποστολικό τους έργο. Αλλά τα εμπόδια αυτά γίνονταν αφορμή να ακούγεται συντομότερα και αλλού ο λόγος του Ευαγγελίου, όπως παρατηρεί ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Στην 30η ομιλία του εις τας Πράξεις των Αποστόλων ο ιερός αυτός Πατήρ επισημαίνει : «Παρατήρησε ότι πανταχού οι διωγμοί προσφέρουν μεγάλες ευεργεσίας και ότι αποδεικνύουν τους μεν διώκτας νικημένους, τους δε διωκομένους ενδόξους. Διότι αφού ήλθε ( ο Παύλος) εις τα Λύστρα, επιτελεί μέγα θαύμα…»¹. 

Οι δύο Απόστολοι, διωγμένοι, άφησαν πίσω τους το κατάφυτο Ικόνιο και άρχισαν να βαδίζουν στη Via Sebaste (= οδός των Σεβαστών),  μία απόσταση περίπου εξήντα χιλιομέτρων με κατεύθυνση νότια, προς τα Λύστρα της Λυκαονίας, προκειμένου να διδάξουν και εκεί. Η Λυκαονία ήταν περιοχή της Μικράς Ασίας, μεταξύ Καππαδοκίας, Φρυγίας, Γαλατίας και Κιλικίας Οι κάτοικοι της Λυκαονίας, σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, κατάγονταν από τον βασιλιά της Αρκαδίας, Λυκάονα. Σύμφωνα με τον Κωνσταντίνο Σάθα οι Λυκάονες «εφημίζοντο ως οι γνησιώτεροι των παλαιών Ελλήνων απόγονοι»². Η Λυκαονία ήταν κατά την Αποστολική εποχή τμήμα της Ρωμαϊκής επαρχίας της Γαλατίας. Κατοικούνταν από Έλληνες, Ρωμαίους, Ιουδαίους και εξελληνισμένους γηγενείς. Όπως παρατηρεί ο παλιός καθηγητής της Πατρολογίας Παναγιώτης Χρήστου: « ο εξελληνισμός … είχε σχεδόν συμπληρωθή, μέχρις σημείου ώστε όλοι οι Εθνικοί (=ειδωλολάτρες) να λατρεύουν τους ελληνικούς θεούς… Όσοι δεν ήσαν ελληνικής καταγωγής είχον ήδη αποδεχθή κατ’ αποκλειστικότητα την ελληνικήν γλώσσαν ή ήσαν δίγλωσσοι».³

Απέραντα βοσκοτόπια απλώνονταν δεξιά κι αριστερά του δρόμου στον οποίο βάδιζαν οι δυο Απόστολοι Παύλος και Βαρνάβας και μπροστά τους ορθωνόταν μια θεόρατη οροσειρά. Ύστερα λοιπόν από αρκετές ώρες πεζοπορίας σ’ αυτόν τον πρόχειρο δρόμο, που ήταν κατάλληλος μόνο για βοϊδάμαξες, έφθασαν οι δύο Απόστολοι κατακουρασμένοι και κατασκονισμένοι μπροστά στις πύλες της πόλεως των Λύστρων, μία ημέρα που θα πρέπει να τοποθετηθεί περίπου στο 47 – 48 μ. Χ.

Οι Απόστολοι Πέτρος και Παύλος για τους αιρετικούς

        

Νικ.Σωτηρόπουλος

Στήν εποχή μας, εποχή της μεγάλης αποστασίας από την Πίστη, γέμισε ό κόσμος άπό αιρέσεις και αιρετικούς. Χιλιάδες οι αιρέσεις, δύο σχεδόν δισεκατομμύρια οι αιρετικοί, παπικοί, προτεστάντες και άλλοι. Έκτος δε των αιρέσεων υπάρχει στις ήμερες μας και παναίρεση, ή παναίρεση του οικουμενισμού. Όχι δέ μόνο παναίρεση, άλλα και πανθρησκεία. Τό χειρότερο και επικινδυνότερο φαινόμενο στο θρησκευτικό χώρο. Λύσσαξε ό Σατανάς και διαλύει όσον εξ αυτού εξαρτάται τήν Πίστη πρός ματαίωση της σωτηρίας των ανθρώπων.

Πολλοί, όχι δέ μόνον απλοϊκοί άνθρωποι, άλλά και μορφωμένοι, δεν αντιλαμβάνονται πόσο φοβερό πράγμα είναι οί αιρέσεις, και πόσο άσεβη και τραγικά πρόσωπα είναι οί αιρετικοί, οι όποιοι δημιουργούν και διδάσκουν τις αιρέσεις, άλλά και εκείνοι, οί όποιοι βρίσκονται στίς αιρέσεις και αντιλαμβάνονται, ότι βρίσκονται σέ αιρετικό χώρο, και όμως δέν εξέρχονται άπ' αυτό τό χώρο, δέν εγκαταλείπουν τήν πλάνη και δέν προσέρχονται στήν αλήθεια.

Επειδή πολλοί δέν αντιλαμβάνονται πόσο κακό πράγμα είνε οί αιρέσεις και οί δημιουργοί και οί διδάσκαλοι και οί ακόλουθοι τών αιρέσεων, γι' αυτό θά άναφέρωμε έδώ μερικά μόνο λόγια της Γραφής σχετικά μέ τις αιρέσεις και τους αιρετικούς. Άπ' αυτά τά λόγια θά φανή, οτι ή Γραφή γιά τις αιρέσεις και τους αιρετικούς εκφράζεται μέ τον φοβερώτερο τρόπο, μέ τούς χειρότερους χαρακτηρισμούς.

Ὁ θρίαμβος τῆς Ἐκκλησίας

Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος 

Πῶς ἀποδεικνύεται ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι Θεός; Στὸ βασικὸ αὐτὸ ἐρώτημα ἂς μὴν προσπαθήσουμε ν ἀπαντήσουμε μὲ τὸ ἐπιχείρημα τῆς δημιουργίας τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, γιατὶ ὁ ἄπιστος δὲν θὰ τὸ παραδεχθεῖ. Ἂν τοῦ ποῦμε ὅτι ἀνέστησε νεκρούς, θεράπευσε τυφλούς, ἔδιωξε δαιμόνια, οὔτε τότε θὰ συμφωνήσει. Ἂν τοῦ ποῦμε ὅτι ὑποσχέθηκε ἀνάσταση νεκρῶν, βασιλεία οὐρανῶν καὶ ἀνέκφραστα ἀγαθά, τότε ὄχι μόνο δὲν θὰ συμφωνήσει, ἀλλὰ καὶ θὰ γελάσει.

Πῶς λοιπὸν θὰ τὸν ὁδηγήσουμε στὴν πίστη, καὶ μάλιστα ὅταν δὲν εἶναι πνευματικὰ καλλιεργημένος; Ἀσφαλῶς μὲ τὸ νὰ στηριχθοῦμε σὲ ἀλήθειες, ποὺ καὶ ἐμεῖς καὶ αὐτὸς παραδεχόμαστε χωρὶς καμιὰν ἀντίρρηση καὶ ἀμφιβολία.

Σὲ ποιὸ λοιπὸν σημεῖο συμφωνοῦμε μαζί του ἀπόλυτα; Στὸ ὅτι ὁ Χριστὸς φύτεψε τὴν Ἐκκλησία. Ἀπ᾿ αὐτὸ θὰ φανερώσουμε τὴ δύναμη καὶ θ᾿ ἀποδείξουμε τὴ θεότητα τοῦ Χριστοῦ. Θὰ δοῦμε ὅτι εἶναι ἀδύνατο ν᾿ ἀποτελεῖ ἀνθρώπινο ἔργο ἡ διάδοση τοῦ Χριστιανισμοῦ σ᾿ ὅλη τὴν οἰκουμένη μέσα σὲ τόσο σύντομο χρονικὸ διάστημα. Καὶ μάλιστα, ὅταν ἡ χριστιανικὴ ἠθικὴ προσκαλεῖ στὴν ἀνώτερη ζωὴ ἀνθρώπους μὲ κακὲς συνήθειες, δούλους τῆς ἁμαρτίας. Καὶ ὅμως, ὁ Κύριος κατόρθωσε νὰ ἐλευθερώσει ἀπ᾿ ὅλα αὐτὰ ὄχι μόνο ἐμᾶς, μὰ ὁλόκληρο τὸ ἀνθρώπινο γένος.

Κι αὐτὸ τὸ κατόρθωσε χωρὶς νὰ χρησιμοποιήσει ὅπλα, χωρὶς νὰ ξοδέψει χρήματα, χωρὶς νὰ κινητοποιήσει στρατούς, χωρὶς νὰ προκαλέσει πολέμους. Τὸ κατόρθωσε ξεκινώντας μὲ δώδεκα μόνο μαθητές, ποὺ ἦσαν ἄσημοι, ἀμόρφωτοι, φτωχοί, γυμνοί, ἄοπλοι…

Μὲ τέτοιους ἀνθρώπους κατόρθωσε νὰ πείσει τὰ ἔθνη, νὰ σκέφτονται σωστά, ὄχι μόνο γιὰ τὴν παρούσα ζωή, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴ μέλλουσα. Μπόρεσε νὰ καταργήσει προγονικοὺς νόμους, νὰ ξεριζώσει ἀρχαῖες συνήθειες καὶ νὰ φυτέψει νέες. Μπόρεσε ν ἀποσπάσει τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὸν εὔκολο τρόπο ζωῆς καὶ νὰ τὸν ὁδηγήσει στὸ δύσκολο. Καὶ ὅλα αὐτὰ τὰ κατόρθωσε, ἐνῶ ὅλοι Τὸν πολεμοῦσαν, ἐνῶ ὁ ἴδιος εἶχε ὑπομείνει ἐξευτελιστικὴ σταύρωση καὶ ταπεινωτικὸ θάνατο!

Ἀσφαλῶς δὲν συμβαίνουν αὐτὰ στοὺς ἀνθρώπους. Μᾶλλον τὰ ἀντίθετα συμβαίνουν. Ἐφ᾿ ὅσον δηλαδὴ ζοῦν καὶ εὐδοκιμοῦν οἱ ἴδιοι, τὸ ἔργο τους προοδεύει. Ὅταν ὅμως πεθάνουν, καταστρέφεται μαζί τους ὅ,τι δημιούργησαν. Καὶ αὐτὸ τὸ παθαίνουν ὄχι μόνο οἱ πλούσιοι οὔτε μόνο οἱ ἄρχοντες, ἀλλὰ καὶ οἱ κυβερνῆτες ἀκόμα. Γιατὶ καὶ οἱ νόμοι τους καταλύονται και ἡ μνήμη τους σβήνει και τ᾿ ὄνομά τους ξεχνιέται καὶ οἱ ἔμπιστοι ἄνθρωποί τους παραγκωνίζονται.

Αὐτὰ συμβαίνουν σ᾿ ἐκείνους, ποὺ πρῶτα μ ἕνα νεῦμα κυβέρνησαν λαοὺς καὶ ὁδήγησαν στὸν πόλεμο ὁλόκληρες στρατιές. Σ᾿ ἐκείνους ποὺ καταδίκαζαν σὲ θάνατο καὶ ποὺ ἀνακαλοῦσαν ἐξορίστους.

Εορτή Αποστόλων Πέτρου και Παύλου. Ερμηνεία της Ευαγγελικής περικοπής από τον Ιερό Χρυσόστομο

ΕΟΡΤΗ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΠΕΤΡΟΥ ΚΑΙ ΠΑΥΛΟΥ [:Ματθ.16,13-19]

 

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

    «᾿Ελθὼν δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς εἰς τὰ μέρη Καισαρείας τῆς Φιλίππου ἠρώτα τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ λέγων· τίνα με λέγουσιν οἱ ἄνθρωποι εἶναι τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου; (:Και αφού ήλθε ο Ιησούς στα μέρη της Καισάρειας που είχε κτίσει ο Φίλιππος [Πόλη της Παλαιστίνης, κοντά στις όχθες του Ιορδάνη], έκανε την εξής ερώτηση στους μαθητές Tου: «Ποιoς νομίζουν οι άνθρωποι ότι είμαι Εγώ, ο υιός του ανθρώπου;»)» [Ματθ.16,13-19].

    Γιατί ανέφερε τον ιδρυτή της πόλεως; Επειδή υπάρχει και άλλη, που ιδρύθηκε από τον Στράτωνα[Ευρισκόμενη μεταξύ Τύρου και Ιόππης, ανοικοδομήθηκε υπό του Μεγάλου Ηρώδου και ονομάστηκε Καισάρεια προς τιμήν του Αυγούστου Καίσαρος].Και ρωτά τους μαθητές όχι σε εκείνη, αλλά σε αυτήν, οδηγώντας αυτούς πολύ μακριά από τους Ιουδαίους, ώστε αφού απαλλαγούν από κάθε αγωνία, να αποκαλύψουν με θάρρος τις βαθύτερες σκέψεις τους. Και γιατί δεν ζήτησε να μάθει πρώτα την γνώμη αυτών, αλλά την γνώμη των πολλών; Με σκοπό, αφού αναφέρουν την γνώμη εκείνων, ερωτηθέντες στη συνέχεια «Σεις δε ποιος λέγετε ότι είμαι;», ορμώμενοι από τον τρόπο της ερωτήσεως να οδηγηθούν σε υψηλότερη έννοια και να μην εκπέσουν μαζί με τους πολλούς στην ίδια ταπεινή ιδέα περί Αυτού. Για τον λόγο, λοιπόν, αυτόν και δεν ζητεί κατά την αρχή του κηρύγματος να μάθει την γνώμη τους, αλλά αφού έκανε πολλά θαύματα και τους ομίλησε περί των διαφόρων υψηλών αληθειών της πίστεως και τους έδωσε πολλές αποδείξεις για την θεότητά Του και την απόλυτη συμφωνία με τον Πατέρα, τότε πλέον τους κάνει την ερώτηση αυτήν.

      Και δεν είπε: «Ποιος νομίζουν ότι είμαι οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι»· μολονότι βέβαια αυτοί πολλές φορές πλησίαζαν τον Κύριο και συζητούσαν μαζί Του, αλλά: «Τίνα με λέγουσιν οἱ ἄνθρωποι εἶναι (:Ποιoς νομίζουν οι άνθρωποι ότι είμαι Εγώ;)», εξετάζοντας την αμερόληπτη γνώμη του λαού. Διότι, αν και ήταν κατά πολύ κατώτερη της πραγματικότητας , ήταν όμως απαλλαγμένη πονηρίας, ενώ η γνώμη των Φαρισαίων και γραμματέων ήταν γεμάτη από κακία. Και για να δείξει πόσο πολύ ήθελε να επιβεβαιώσει το σχέδιο της θείας οικονομίας λέγει: «τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου», εννοώντας με την ονομασία αυτήν την θεότητά Του, πράγμα που κάνει πολλές φορές και σε άλλες περιπτώσεις.

Ανοικτή επιστολή προς τον Σεβ. Μητροπολίτη Περιστερίου κ. Γρηγόριο

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΙΣΤΩΝ Ι. Μ. 

ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΕΒ.

 ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ

 κ.ΓΡΗΓΟΡΙΟ

ΚΟΙΝ: Διαρκής Ἱερά Σύνοδος

            Σεβ. Μητροπολίτες Εκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

Περιστέρι, 27/06/2025

Σεβασμιώτατε,

Μέ τήν παροῦσα ἀνοικτή ἐπιστολή, τό πιστό πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Περιστερίου προβαίνει σέ μία ὕστατη καί ἐπιτακτική ἔκκληση γιά διόρθωση καί μετάνοια ἀναφορικά μέ τίς κακόδοξες, βλάσφημες καί ἀντιεκκλησιαστικές θέσεις καί πρακτικές πού ὑιοθετεῖτε καί ἐφαρμόζετε.

Ἡ περίοδος τῆς ποιμαντορίας σας, ὅσο σύντομη κι ἄν εἶναι, ἔχει καταφέρει δυστυχῶς νά σκανδαλίσει καί ἀναστατώσει ὄχι μόνο τό δικό σας ποίμνιο, ἀλλά καί σύμπασα τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.

Γνωρίζουμε βεβαίως καλά, πώς ὅλα συμβαίνουν κατά παραχώρηση τοῦ φιλανθρώπου Θεοῦ, τόσο γιά τή διόρθωσή μας, ὅσο καί ὡς συνέπεια τῶν ἀναριθμήτων ἁμαρτιῶν μας. Δέν μᾶς διαφεύγει ἡ λαϊκή σοφία, πού λέει: «Κατά τόν λαό, καί οἱ ἄρχοντες». Μέσα ἀπό αὐτή τήν συνειδητοποίηση, δοξάζουμε τήν ἀπέραντη ἀγαθότητα τοῦ Κυρίου καί ἀδιαλείπτως Τόν παρακαλοῦμε νά ἐπιδείξει τό ἄπειρον ἔλεός Του, ὥστε νά συγχωρηθοῦν τά πλήθη τῶν παραπτωμάτων μας καί νά μᾶς ἀξιώσει «ἐκφυγεῖν πάντα τὰ μέλλοντα γίνεσθαι καὶ σταθῆναι ἔμπροσθεν τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου» (Λκ. 21,36) κατά τήν εὐαγγελική Του ἐντολή.

Δυστυχῶς, ἡ μέχρι σήμερα ἐμπειρία ἀπό τήν στάση σας ἀπέναντι στίς εὔλογες καί τεκμηριωμένες ἀνησυχίες μας, πού ἀφοροῦν στήν προστασία τῆς ὀρθόδοξης Πίστης καί τῆς ἐκκλησιαστικῆς τάξης, καταδεικνύει μία ἐμμονική ἀδιαλλαξία καί προσκόλληση σέ αἱρετικές καί ἐπιβλαβεῖς πρακτικές καί διδάγματα.

Καί ὄντως ἀνήκει στά θαυμάσια τοῦ Θεοῦ τό ὅτι, σέ ἀντίθεση μέ τήν δική σας στάση, ἡ Ἱερά Σύνοδος ἀφουγκράστηκε σέ ἕνα βαθμό τήν κραυγή ἀγωνίας μας, φθάνοντας νά ἐκδώσει μάλιστα καί τήν Ἐγκύκλιο «Περί τῆς τοποθετήσεως τοῦ Ἐσταυρωμένου» (3095/20-03-2025). Ἐσεῖς μολαταῦτα οὐδέποτε τήν κοινοποιήσατε, ὡς ὀφείλατε, στούς προϊσταμένους τῶν ἱερῶν ναῶν καί παραμένετε προκλητικά προσκολλημένος στήν κακόδοξη διδασκαλία σας, ὅπως αὐτή ἔχει διατυπωθεῖ ἐπισήμως καί διανεμηθεῖ ἀθρόως στό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας μέ τήν Ἐγκύκλιο 1/2024 πού ἐκπονήσατε, χωρίς νά ἀνακαλέσετε καμία ἀπό τίς πλάνες αὐτές.

Ἐπιπλέον, προχωρήσατε σέ πράξεις πού συνιστοῦν εὐθεία περιφρόνηση τόσο πρός τόν πιστό λαό τοῦ Θεοῦ, ὅσο καί πρός τήν ἴδια τήν Ἱερά Σύνοδο, ἀφοῦ ἀγνοώντας τή ρητή ἀπαγόρευση λειτουργικῶν ἀλλαγῶν (παρ. 3 τῆς Ἐγκυκλίου), ἀντικαταστήσατε τόν Ἐσταυρωμένο μέ ἁπλό Σταυρό, χωρίς τήν ἱερά ἀπεικόνιση τοῦ Σταυρωθέντος Κυρίου. Ἐδῶ ἰσχύει τό ἁγιογραφικό: «Μὴ πλανᾶσθε, Θεὸς οὐ μυκτηρίζεται» (Γαλ.6,7).

Ὁ Σταυρός αὐτός, κατασκευάστηκε ἀνεπιγνώστως ἀπό τόν ὀβολό τῶν πιστῶν σέ ἰσάριθμα τῶν ἐνοριῶν πανομοιότυπα ἀντίτυπα κατά τήν διάρκεια τοῦ Πεντηκοσταρίου. Στή συνέχεια, σέ ἀντίθεση μέ τόν προσφιλῆ σας καθηγητή Ἰωάννη Φουντούλη, παραδόθηκε στίς ἐνορίες καί τούς ναούς ὥστε νά τοποθετηθεῖ ἀντί τοῦ Ἐσταυρωμένου κατά τήν ἑορτή τῆς Ἀναλήψεως, ἡμέρα ὅπου ὁ Ἐσταυρωμένος «καταλαμβάνει τὴν συνήθη θέσι πίσω ἀπὸ τὴν ἁγία τράπεζα ἢ στὸ βάθος τῆς ἁψῖδος»[i]

Γιὰ τοὺς ἁγίους Ἀποστόλους Πέτρο καὶ Παῦλο

 

Γεώργιος Καψάνης

Καθηγούμενος Ἱ. Μ. Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγ. Ὄρους

Εὐχαριστοῦμε τὸν Ἅγιο Θεὸ ποὺ μᾶς ἀξίωσε νὰ ἑορτάσουμε καὶ σήμερα τὴν μνήμη τῶν ἁγίων ἐνδόξων καὶ πανευφήμων πρωτοκορυφαίων Ἀποστόλων Πέτρου καὶ Παύλου, τῶν δύο μεγάλων στύλων τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Θεοῦ.

Ὅσο κανεὶς προσεγγίζει μέσα στὴν Ἐκκλησία τίς δύο αὐτὲς φωτεινότατες μορφὲς τῶν ἁγίων αὐτῶν Ἀποστόλων τοῦ Χριστοῦ, τόσο ἐκπλήσσεται καὶ θαυμάζει. Τὸ ἔργο τους ἀνθρώπινα εἶναι ἀνεξήγητο. Μόνο μία μεγάλη ἀγάπη πρὸς τὸν Θεὸ καὶ πρὸς τὸν σαρκωθέντα Χριστὸ δικαιολογεῖ τίς θυσίες τους καὶ τοὺς κόπους τους καὶ τὰ δεινὰ τά ὁποῖα ὑπέστησαν εὐχαρίστως, καὶ τελικὰ καὶ αὐτὸν τὸν θάνατο.

Ἐκεῖνο τὸ ὁποῖο τοὺς βοήθησε νὰ φθάσουν σ’ αὐτὰ τὰ μέτρα καὶ νὰ εἶναι ὄχι ἁπλῶς στῦλοι τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καὶ βάσεις καὶ θεμέλιοι, ἀλλὰ νὰ εἶναι καὶ στῦλοι φωτεινοὶ πρὸς τὸν Οὐρανὸ οὐρανομήκεις, ποὺ καταυγάζουν πάντοτε τὸ στερέωμα τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῆς ἀνθρωπότητας, εἶναι ἡ Χριστοκεντρικότητά τους, ἡ ἕνωσή τους ἡ στενότατη καὶ ἀδιάσπαστη μὲ τὸν Χριστό. Αὐτὴ ἦταν ἐκείνη ποὺ τοὺς ἀνέδειξε.

Γνώρισαν τὸν Χριστὸ κατὰ διάφορο τρόπο. Ὁ Πέτρος ὡς ἄμεσος Μαθητής, ὁ Παῦλος ἐκ τοῦ ὁράματος τῆς Δαμασκοῦ. Ἀλλὰ καὶ οἱ δύο δὲν ὑστέρησαν στὸ νὰ δοθοῦν ὁλοκληρωτικὰ στὸν Χριστὸ καὶ νὰ μὴ ζοῦν καθόλου γιὰ τὸν ἑαυτό τους ἀλλὰ μόνο γιὰ τὸν Χριστό. Καὶ αὐτὴ ἡ Χριστοκεντρικὴ ζωή τους μὲ τὴν Χριστοκεντρικὴ διδασκαλία τους ἔγινε καὶ ἀποστολικὴ πράξῃ καὶ ἀποστολικὸς λόγος. Τὸν Χριστὸ εἶχαν, γιὰ τὸν Χριστὸ ζοῦσαν, καὶ ὅλοι εἶχαν Χριστοποιηθεῖ. Γι’ αὐτὸ καὶ δὲν μποροῦσαν παρὰ τὸν Χριστὸ νὰ ἀναγγέλλουν στὰ ἔθνη, νὰ κηρύττουν, νὰ μαρτυροῦν, νὰ ἀποκαλύπτουν, νὰ φανερώνουν.