Τον προσκύνησαν, τον θυμίασαν, τον αγκάλιασαν, του έψαλλαν, τον ανέβασαν στον αρχιερατικό θρόνο, τον αναγνώρισαν και οι Ορθόδοξοι αναζητούν ακόμα... κόκκινες γραμμές!!!

SS Leone XIV Viaggio Apostolico in Türkiye e Libano

Ας τα βλέπουν οι σημερινοί για να μη μας κοροϊδεύουν: Όταν ο αείμνηστος π. Αυγουστίνος Καντιώτης προειδοποιούσε τον πατρ. Βαρθολομαίο ότι θα του κόψει το μνημόσυνο, όπως έκανε με τον Αθηναγόρα.

Και άλλοι έχουν προειδοποιήσει τον Βαρθολομαίο ότι, αν προχωρήσει, θα του κόψουν το μνημόσυνο, αλλά, όταν αυτός τους αγνόησε επιδεικτικά και προχώρησε με τεράστια βήματα ξεπερνώντας κάθε όριο, αυτοί έκαναν πως δεν είδαν και συνεχίζουν να τον μνημονεύουν σφυρίζοντας σιγανά. Αυτοί μάλιστα θεωρούνται ακόμα εκφραστές του αντιαιρετικού αγώνα.

Αυγουστίνος Καντιώτης

"Έρχονται τέτοιες κακές ημέρες όλοι θέλουν να πάμε στον πάπα". Μας τα είπαν αλλά εμείς δεν ακούσαμε

«Το γράψαμε στον Αθηναγόρα είμεθα έτοιμοι και το θρόνο και τη ζωή μας να χάσουμε, παρά να προσκυνήσουμε τον πάπα»

Του μακαριστού επισκόπου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτη

Απομαγνητοφώνηση:

«(Ο Μάρκος ο Ευγενικός) πάλεψε με το μεγάλο θηρίο, τον πάπα, που τόσα χρόνια βασανίζει τον κόσμο. Και τώρα στα χρόνια μας, τι θα δούνε τα ματάκια μας! Προτιμότερο να μας πάρει ο Θεός από τον κόσμο τούτο, παρά να δούμε τις κακές ημέρες που έρχονται, κακά σημάδια έχομε. Ας γλεντάνε ας διασκεδάζουν, ας βγάζουν τα μάτια τους έρχεται, έρχεται η οργή του Θεού! Μεγάλη οργή! Χειρότερη από κείνη που ζήσαμε το 1940. Θυμάστε την πείνα, θυμάστε τη δυστυχία, θυμάστε τη σκλαβιά; Θυμάστε τις κρεμάλες; Θυμάστε όλα αυτά που ζήσαμε όλοι όσοι μείναμε πιστοί στην πατρίδα και την Εκκλησία; Έρχονται πάλι τέτοιες ημέρες.

Θεολόγοι, παπάδες, δεσποτάδες, πατριαρχάδες μας λένε να πάμε να προσκυνήσουμε τον πάπα. ΟΧΙ! Είμαθα ένας, δύο, τρεις… όσοι είμεθα. Και λιγότεροι. Πέφτουμε από το θρόνο μα τον πάπα δεν τον προσκυνάμε.

Το μνημόσυνο του Αθηναγόρα το παύσαμε! Και τρεις μητροπόλεις, της Ελευθερουπόλεως, της Φλωρίνης και της Παραμυθιάς παύσαμε το μνημόσυνο του πατριάρχου Αθηναγόρα. Γιατί; Θέλει με το ζόρι να μας κάνει Φράγκους. Δεν θα γίνουμε Φράγκοι. Το γράψαμε στον Αθηναγόρα είμεθα έτοιμοι και το θρόνο και τη ζωή μας να χάσουμε, παρά να προσκυνήσουμε τον πάπα.

Παρά τα λεγόμενα των Οικουμενιστών και του πατριάρχου, ο Παπισμός είναι αίρεση συνοδικώς καταδικασμένη

Αίθουσα ακροάσεων του Πάπα

Παραθέτουμε ένα απόσπασμα από την μνημειώδη ομολογητική εργασία του αειμνήστου αγωνιστούν και ομολογητού Μητροπολίτου Ελευθερουπόλεως  Αμβροσίου (εδώ), που είχε εκπονήσει κατά την περίοδο των απαράδεκτων ανοιγμάτων  του πατριάρχου Αθηναγόρα προς τον Παπισμό. Ο Αμβρόσιος είχε διακόψει το μνημόσυνο του Αθηναγόρα επιδεικνύοντας συμφωνία λόγων και έργων (όχι όπως οι σημερινοί λάτρεις της δημοσιότητας, που διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για ό,τι συμβαίνει στην Νίκαια, αλλά συνεχίζουν την εκκλησιαστική κοινωνία σαν να μην συμβαίνει τίποτα).  

        Ο μακαριστός Μητροπολίτης αναφέρει μια λίστα Ιερών Συνόδων που καταδίκασαν των Παπισμό και τις πλάνες του. Επίσης αναφέρει και ονόματα αγίων οι οποίοι θεωρούσαν ξεκάθαρα τον Παπισμό ως αίρεση (φυσικά δεν υπήρξε ποτέ κάποιος άγιος που να μην ήταν σύμφωνος ως προς αυτό). Ο μακαριστός Ιεράρχης δίνει ηχηρή απάντηση σε όσους αρνούνται συνοδική καταδίκη του αιρετικού Παπισμού και ευλογούν όσα συμβαίνουν σήμερα.

      Έγραψε: «…Είναι λοιπόν “κατεγνωσμέναι” παρά Συνόδων ή Πατέρων αι αιρετικαί διδασκαλίαι της Δύσεως; Ας ίδωμεν: Η μεγάλη Σύνοδος του 879 εν Κωνσταντινουπόλει, η υπό πολλών θεωρουμένη ως Ογδόη Οικουμενική, δεχθείσα το Σύμβολον άνευ της προσθήκης του Φιλιόκβε, εδογμάτισε: “Πάντες ούτω φρονούμεν, ούτω πιστεύομεν. Τους ετέρως παρά ταύτα φρονούντας ή έτερον όρον αντί τούτου προβαλέσθαι τολμώντας, τω αναθέματι καθυποβάλλομεν. Ει τις παρά τούτο το ιερον Σύμβολον τολμήσειεν έτερον αναγράψασθαι ή προσθείναι ή αφελείν και όρον ονομάσαι αποθρασυνθείη, κατάκριτος και πάσης χριστιανικής ομολογίας απόβλητος. Εί τις τοίνυν, εις τούτο απονοίας ελάσας, τολμήσειεν έτερον εκθέσθαι Σύμβολον και όρον ονομάσαι ή προσθήκην ή αφαίρεσιν εν τω παραδεδομένω ημίν παρά της αγίας και οικουμενικής εν Νικαία το πρώτον μεγάλης Συνόδου ποιήσαι, ανάθεμα έστω!” (αυτόθι, σελ. 263-264). Ιδού, λοιπόν, βαρυτάτη, επισημοτάτη, πανηγυρικωτάτη και σχεδόν Οικουμενικού χαρακτήρος καταδίκη του αιρετικού και βλασφήμου Φιλιόκβε!

Μνήμη αγίου Ανδρέου του αποστόλου και πρωτοκλήτου -– Ερμηνεία της Ευαγγελικής περικοπής από τον Ιερό Χρυσόστομο

ΜΝΗΜΗ ΑΓΙΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΚΛΗΤΟΥ

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

                Κατά Ιωάννην, κεφάλαιο Α΄, εδάφια 35-52

     «Τῇ ἐπαύριον πάλιν εἱστήκει ὁ ᾿Ιωάννης καὶ ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ δύο, καὶ ἐμβλέψας τῷ ᾿Ιησοῦ περιπατοῦντι λέγει· ἴδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ. Καὶ ἤκουσαν αὐτοῦ οἱ δύο μαθηταὶ λαλοῦντος, καὶ ἠκολούθησαν τῷ ᾿Ιησοῦ (:Την άλλη μέρα ο Ιωάννης στεκόταν πάλι στο συνηθισμένο μέρος που κήρυττε, και μαζί του ήταν και δύο από τους μαθητές του. Και αφού παρατήρησε με ευλάβεια τον Ιησού, που την στιγμή εκείνη περπατούσε, είπε: «Αυτός είναι το Αρνίο που παρέδωσε ο Θεός Πατέρας Του να θυσιασθεί για χάρη μας».  Οι δύο μαθητές τον άκουσαν να το λέει αυτό και ακολούθησαν τον Ιησού)»[Ιω. 1, 35-37]. 

      Η ανθρώπινη φύση είναι κάπως ράθυμη και αποκλίνει προς την καταστροφή, όχι από τη φυσική της κατασκευή, αλλά από την προαιρετική ραθυμία της. Γι'αυτό έχει ανάγκη συνεχούς υπομνήσεως. Και ο Παύλος άλλωστε γι’ αυτόν τον λόγο, όταν έγραφε προς τους Φιλιππησίους, έλεγε: «Τὰ αὐτὰ γράφειν ὑμῖν ἐμοὶ μὲν οὐκ ὀκνηρόν, ὑμῖν δὲ ἀσφαλές(:Το να σας γράφω όμως και τώρα τα ίδια, εμένα βέβαια δεν με κουράζει, ούτε με ενοχλεί, εσάς όμως σας ασφαλίζει από κινδύνους)» [Φιλ.3,1]. Διότι η μεν γη, άπαξ και δεχθεί τους σπόρους, αποδίδει αμέσως τους καρπούς και δεν έχει ανάγκη δεύτερης σποράς. Στην ψυχή μας, όμως, δεν συμβαίνει το ίδιο, αλλά συνήθως, αφού σπείρεις πολλές φορές και δείξεις μεγάλη φροντίδα, τότε μπορείς να απολαύσεις τον καρπό.

    Και αυτό συμβαίνει διότι, πρώτα μεν δύσκολα εμφυτεύονται στη διάνοια όσα λέγονται, επειδή έχει πολύ σκληρό υπόστρωμα, συμπιέζεται από μύριες άκανθες και υπάρχουν πολλοί που καιροφυλακτούν και αρπάζουν τους σπόρους. Έπειτα, όταν σταθεροποιηθεί και ριζώσει, πάλι χρειάζεται την ίδια φροντίδα, για να αυξηθούν και αφού αυξηθούν, να μείνουν σώα και να μη βλαφθούν από κανένα. Και στους μεν σπόρους, όταν το στάχυ τελειοποιηθεί και ισχυροποιηθεί, περιφρονεί εύκολα και την ερυσίβη[Η ερυσίβη ήταν νόσος που μεταδιδόταν με τον αέρα και προσέβαλλε τα φυτά και τους καρπούς, ιδιαιτέρως μάλιστα τον σίτο και το κριθάρι] και την ανομβρία και όλα τα άλλα. Στα δόγματα, όμως, δεν συμβαίνει το ίδιο, αλλά και αφού συντελεστεί το παν, πολλές φορές όταν επέρχεται μία κακοκαιρία και τρικυμία και παρουσιάζεται κάποια δυσκολία, και άνθρωποι που γνωρίζουν να εξαπατούν, κινούνται δολίως, και επέρχονται ποικίλοι άλλοι πειρασμοί, το καταστρέφουν.

Η ιστορία του αντιοικουμενιστού βάτραχου που δεν ήξερε(;) ότι θα βραστεί

Ὅλοι γνωρίζουν τὴν ἱστορία τοῦ Olivier Clerc γιὰ τὸν βάτραχο ποὺ συνήθιζε στὸ ὅλο καὶ περισσότερο θερμαινόμενο νερὸ καὶ δὲν καταλάβαινε ὅτι ἐπρόκειτο νὰ βραστεῖ, ἕως ὅτου ἦταν πολὺ ἀργά. Ἐξ αἰτίας τῶν γεγονότων ποὺ συμβαίνουν αὐτὲς τὶς μέρες στὴν Νίκαια τῆς Βιθυνίας μὲ τὴν ξεκάθαρη δήλωση ἑνότητας Παπισμοῦ καὶ Ὀρθοδοξίας ἀλλὰ ἀκόμα περισσότερο ἐξ αἰτίας τῆς ξαφνικῆς ἀγανάκτησης τῶν ἀντιοικουμενιστῶν ποὺ κάνουν λὲς καὶ αὐτὰ ποὺ συμβαίνουν δὲν ἦταν εὐκόλως προβλέψιμα, κάνουμε μία ἀλληγορία καὶ ἀντὶ γιὰ τὸν βάτραχο βάζουμε τοὺς ἀντιοικουμενιστὲς στὴν κατσαρόλα νὰ συνηθίζουν τὸ οἰκουμενιστικὸ βράσιμο κλείνοντας παράλληλα τὰ αὐτιά τους;σε ὅλες τὶς προειδοποιήσεις καὶ στὴν πατερικὴ διδασκαλία ἕως ὅτου ἦταν πολὺ ἀργά. Θὰ ἀρχίσουμε τὴν ἱστορία μας μὲ τὴν ἀκύρωση τῶν ἀναθεμάτων μεταξὺ πατριάρχου Ἀθηναγόρα καὶ Πάπα Παῦλο ΣΤ΄, διότι παρ' ὅτι ὁ Οἰκουμενισμὸς ἄρχισε πολλὲς δεκαετίες πιὸ πρίν, ἡ ἐπισημοποίηση τοῦ ὡς σκοπὸς ἑνώσεως τῆς Ὀρθοδοξίας μὲ τὶς αἱρέσεις δηλώθηκε μὲ τὴν ἀκύρωση αὐτή. Στὴν συνέχεια θὰ ἐπικεντρωθοῦμε στὰ πιὸ σημαντικὰ γεγονότα.

Σὲ μία κατσαρόλα γεμάτη κρύο νερὸ κολυμπάει ἀνέμελα ἕνα ἀντιοικουμενιστικὸ βατραχάκι. Ξαφνικὰ ὁ πάτρ. Ἀθηναγόρας μαζὶ μὲ τὸν Πάπα Παῦλο τὸν ΣΤ΄ τὸ 1965 ἀκυρώνουν τὰ ἀναθέματα καὶ ἀρχίζουν τὸν "διάλογο τῆς Ἀγάπης". Σύσσωμο τὸ Ἅγιον Ὅρος διακόπτει τὴν μνημόνευση τοῦ Ἀθηναγόρα. Ὅμως τὸ ἀντιοικουμενιστικὸ βατραχάκι αἰσθάνεται λίγο κουρασμένο λόγω τῆς θερμοκρασίας, ἀλλὰ παρ’ ὅλα ταῦτα δὲν αἰσθάνεται κανέναν φόβο. Γι' αυτό και δὲν ἀκολουθεῖ τοὺς Ἁγιορεῖτες καὶ συνεχίζει νὰ μνημονεύει τόσο τὸν Ἀθηναγόρα ὅσο καὶ αὐτοὺς ποὺ τὸν μιμοῦνται.

Αν αυτό δεν είναι σύμβολο εκκλησιαστικής ενότητας, τότε τί είναι; Το σχόλιό μας!

Ὅπως εἶναι γνωστὸ τὸ Πιστεύω ἐκφωνεῖται στὴν Ἐκκλησία μετὰ τὴν προτροπὴ καὶ τὴν δήλωση ἀγάπης καὶ ὁμονοίας "Ἀγαπήσωμεν ἀλλήλους, ἵνα ἐν ὁμονοὶᾳ ὁμολογήσωμεν" καὶ τὸ  "τὰς θύρας τὰς θύρας" δηλ. ἀφοῦ φύγουν ἀπὸ τὸν ναὸ ὅσοι δὲν ἔχουν βαπτισθεῖ. Δηλαδὴ μὲ τὴν ἐκφώνηση τοῦ Πιστεύω ξεχωρίζουν οἱ βαπτισμένοι ἀπὸ τοὺς ἀβάπτιστους, οἱ Ὀρθόδοξοι ἀπὸ τοὺς μὴ ὀρθόδοξους. Τὸ Πιστεύω ἐκφράζει τὴν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας ἀπὸ τὴν ἀρχὴ Τῆς ἕως σήμερα. Μὲ τὸ Πιστεύω δηλώνουμε πὼς ἡ ἑνότητα εἶναι δυνατὴ μέσα στὴ θεία εὐχαριστία, ὅπου λειτουργεῖται καὶ ἱερουργεῖται τὸ μυστήριο τῆς πίστης μας, τὸ μυστήριο τῆς παναγίας Τριάδος (ἐδῶ). Ὅταν, λοιπόν, βλέπουμε Πάπα καὶ καρδινάλιους, Μονοφυσῖτες καὶ Κόπτες νὰ λένε τὸ Πιστεύω μαζὶ μὲ ὀρθόδοξους Πατριάρχες, ἐπισκόπους καὶ ἱερεῖς, τί ἄλλο μπορεῖ νὰ σημαίνει ἀπὸ μία ξεκάθαρη δήλωση ἑνότητας τῆς "Νέας Ἐκκλησίας" τῶν Οἰκουμενιστῶν. Καὶ ὅμως οἱ ἀντιοικουμενιστὲς συμπεριφέρονται λὲς καὶ συμβαίνει κάτι ξαφνικό, κάτι ποὺ δὲν εἶχε πολλάκις προαναγγελθεῖ! Ἐκτὸς ἂν περίμεναν νὰ φοβηθοῦν οἱ Οἰκουμενιστὲς τὸν δημοσιογραφικοῦ τύπου ἀντιοικουμενιστικὸ χαρτοπόλεμο. Πόσο ἔπεσαν ἔξω! Ποτὲ ὅμως δὲν εἶναι ἀργὰ νὰ πράξουν οἱ Ὀρθόδοξοι αὐτὸ ποὺ ἔπρατταν πάντα σὲ καιροὺς αἱρέσεως: Νὰ θέσουν ἐκτὸς τειχῶν τῆς Ἐκκλησίας τοὺς αἱρετικούς!!!

Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου

Το ''ΠΙΣΤΕΥΩ'' που εκφώνησαν στη Νίκαια της Βιθυνίας (ΦΩΤΟ)

Με την ιστορική και υψηλού συμβολισμού επίσκεψη στη Νίκαια της Βιθυνίας, το σημερινό Ιζνίκ της επαρχίας Προύσας της Τουρκίας του Πάπα Λέοντος ΙΔ’ και του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου εορτάζεται η επέτειος της συμπλήρωσης 1.700 χρόνων από την Α’ Οικουμενική Σύνοδο.

Οι δύο εκκλησιαστικοί ηγέτες από τον αρχαιολογικό χώρο όπου βρίσκονται τα ερείπια της Βασιλικής του Αγίου Νεοφύτου έστειλαν σήμερα μήνυμα διαχριστιανικής ενότητας, με παραπομπή στην ίδια την Α’ Οικουμενική Σύνοδο και το πνεύμα της, αυτό της ενότητας και της κοινής εμπειρίας των Χριστιανών.

Ποιός δεν μπορεί να διακρίνει την απόλυτη ομοιότητα των ενεργειών των ορθοδόξων ταγών;

Πως να μην προχωρεί ακάθεκτος, αφού όλοι δημοσιογραφούν, αντί να αντιδρούν με βάση τους Ι. Κανόνες της Εκκλησίας;

Προχωρεῖ ἀκάθεκτος καὶ ἀδίδακτος.

Προχωρεῖ ἀκάθεκτος καὶ ἀδίδακτος. Νέα συμπροσευχὴ τοῦ ἀρχιεπισκόπου Κων/λεως, Νέας ῾Ρώμης καὶ οἰ­κουμενικοῦ πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου καὶ μὲ ἱέρειες αἱρετικῶν στὴν Οὐψάλα τῆς Σουηδίας.

Αὐτὴ ἡ ἐνέργειά του λύπησε βαθύτατα τὸ πλήρωμα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἀ­ναρ­ρίπισε τὴν πυρὰ τῆς ὀδύνης στὶς ψυχὲς τῶν ὀρθοδόξων, ἀπογοήτευσε ἀκόμη καὶ ὀπαδούς του, ἐνέβαλε καὶ αὐτοὺς σὲ σκέψεις. Παρὰ τὴν ἀποτυχία συνεορτασμοῦ τοῦ Πάσχα μὲ τὸν πάπα τοῦ Βατικανοῦ δὲν ἔλαβε τὸ ἐξ οὐρανοῦ μάθημα. Πάνω ἀπὸ 15 ἱεροὶ κανόνες ἀπαγορεύουν αὐστηρὰ τέτοιες συμπροσ­ευχές· ποῦ τοὺς γράφει; Ἡ πεισμονὴ αὐτὴ δὲν εἶνε ἐκ τοῦ ἀγαθοῦ. Ὅλοι πλέον βλέπουν ὅτι –παρὰ τὶς ἑκάστοτε ἐπικλήσεις του σὲ κανονικὲς διατάξεις– ἡ παλαιὰ ἀσχολία του μὲ τὸ κανονικὸ δίκαιο δὲν εἶχε ἄλλο σκοπὸ παρὰ νὰ ἀποδυναμώσῃ καὶ νὰ καταργήσῃ τοὺς ἐνοχλητικοὺς ἱεροὺς κανόνες ἁγίων Οἰκουμενικῶν καὶ Τοπικῶν Συνόδων.

Παναγιώτατε, γιὰ ἄλλη μία φορὰ σᾶς παρακαλοῦμε, ἀλλάξτε σκοπό. Δὲν μποροῦμε νὰ σᾶς ἀκολουθήσουμε.

xristianikispitha.gr

Ο πατριάρχης Αλεξανδρείας ουδέν Ορθόδοξο εποίησε κατά την επίσκεψή του στη Ρώμη

 Ήταν και οι Ρώσοι εκεί! Για να μην δημιουργούμε αυταπάτες.

Ο πατριάρχης Αλεξανδρείας ουδέν Ορθόδοξο εποίησε κατά την επίσκεψή του στη Ρώμη

Παρέστη ως επίσημος προσκεκλημένος στην Ρώμη στις εκεί εκδηλώσεις με θέμα «Τολμώ για την ειρήνη» μαζί με παπικούς, μονοφυσίτες, Αγγλικανούς, προτεστάντες, εβραίους κ.ά.

Άρθρο της Ελένης Παπασταματάκη

Με πρόσχημα την ειρήνη μεταξύ των λαών – το γνωστό πλέον όχημα προαγωγής της πανθρησκείας – συνήχθησαν θρησκευτικοί ηγέτες διαφόρων αιρετικών και αλλοθρήσκων ομάδων και μαζί τους οι ουραγοί, οι ελάχιστοι των Ορθοδόξων Ιεραρχών, γιατί πώς αλλιώς να αποκαλέσουμε αυτούς που άφησαν το Φως και ακολουθούν φανούς στο σκοτάδι…;

Στις 26 Οκτωβρίου 2025, ο πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ. Θεόδωρος Β΄παραβρέθηκε ως επίσημος προσκεκλημένος στην Ρώμη στις εκεί εκδηλώσεις με θέμα «Τολμώ για την ειρήνη» μαζί με παπικούς, μονοφυσίτες, Αγγλικανούς, προτεστάντες, εβραίους κ.ά. [1][2].

Επιτρέπεται να κρίνουμε;

Ο μακαριστός θεολόγος και φιλόλογος Νικόλαος Σωτηρόπουλος, ο οποίος αδίκως αφορίσθηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, επειδή έλεγξε τις βλάσφημες διδασκαλίες του τότε Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας +Στυλιανού ξεκαθαρίζει στην ακόλουθη ομιλία με τίτλο: «Επιτρέπεται να κρίνομε;», αν και πότε επιτρέπεται να κρίνουμε και παράλληλα συντρίβει τις προσωπικές και αυθαίρετες διδασκαλίες που λένε π.χ. μην μιλάτε, μην κρίνετε, μόνο αγάπη κλπ.  

Ακουλουθούν αποσπάσματα της ομιλίας:

"Ένας λόγος λέει: “Μή κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε” Ποιος είπε αυτό τον λόγο; Ο Κύριος. Πότε ειπώθηκε αυτός ο λόγος; Στην Επί του Όρους Ομιλία. Πού περιέχεται αυτός ο λόγος; Στον Ευαγγελιστή Ματθαίο.

Πώς χρησιμοποιείται αυτός ο λόγος; Πολλοί κληρικοί, μοναχοί και λαϊκοί χρησιμοποιούν αυτό τον λόγο. Πώς τον χρησιμοποιούν; Ως επιχείρημα εναντίον εκείνων οι οποίοι κρίνουν και ελέγχουν ιδίως κληρικούς. Είπες π.χ. ή έγραψες ότι αυτή ή εκείνη η ενέργεια του Επισκόπου, του Αρχιεπισκόπου, του κληρικού γενικώς είναι εσφαλμένη, είναι αμαρτωλή, είναι ασεβής; 

Πολλοί θα βρεθούν και θα πουν αμέσως: «Δεν επιτρέπεται ο χριστιανός να κρίνει. Ο Κύριος είπε: «Μή κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε». Όσοι κρίνουν δεν έχουν αγάπη, έχουν εγωισμό και σκληρότητα και σκανδαλίζουν με την κριτική τους και ζημιώνουν την Εκκλησία και θα κολαστούν». […]

[09:16] Δεν επιτρέπεται πραγματικώς να κρίνει ο Χριστιανός;

Περί του υποψηφίου για την διαδοχή του Ιερωνύμου στον αρχιεπισκοπικό θρόνο μητρ. Ν. Ιωνίας Γαβριήλ και των διδαχών του.

Ένας από τους υποψήφιους που προβάλλεται ως διάδοχος του Ιερωνύμου στον αρχιεπισκοπικό θρόνο είναι ο μητρ. Ν. Ιωνίας Γαβριήλ. Πολλοί επικροτούν την υποψηφιότητα αυτή, διότι θεωρούν τον Γαβριήλ, ανθρώπινο, προσιτό, ορθόδοξο στο φρόνημα και δυναμικό. Είναι όμως έτσι Ας δούμε μερικά λεχθέντα και πραχθέντα του μητρ. Ν. Ιωνίας:

Σε ομιλία του στον Ιερό Ναό Αγίας Βαρβάρας Αγρινίου, την παραμονή της εορτής (3/12/2022), ο κ. Γαβριήλ είπε μεταξύ άλλων τα εξής απίστευτα για ορθόδοξο επίσκοπο: «Είναι λάθος να πιστεύουμε ότι κατά την μεταβολή των Τιμίων Δώρων κατέρχεται ο Χριστός με αγγελικές δυνάμεις. Δεν κατέρχεται ο Χριστός. Εμείς ανεβαίνουμε». Άρα για τον κ. Γαβριήλ η προσευχή του ιερέως πριν την μεταβολή των Τιμίων Δώρων «καὶ παρακαλοῦμέν σε καὶ δεόμεθα καὶ ἱκετεύομεν· κατάπεμψον (σσ. όχι ανύψωσον ημάς) κλπ. είναι υποκριτική!!! Η δε ιστορία από τον βίο του αγ. Νήφωνος Κωνσταντιανή είνια παραμύθι: 

Λίγο πριν από την είσοδο των τιμίων Δώρων, βλέπει ξαφνικά ο άγιος να ανοίγει ο ουρανός και να ξεχύνεται μια άρρητη και υπερκόσμια ευωδία. Άγγελοι κατέβαιναν από ψηλά, ψάλλοντας ύμνους και δοξολογίες στον Αμνό, τον Χριστό και Υιό του Θεού και να! Παρουσιάζεται ένα πεντακάθαρο και τρισχαριτωμένο Βρέφος! Το κρατούσαν στα χέρια τους άγγελοι, οι οποίοι το εναπόθεσαν στο άγιο δισκάριο, όπου βρίσκονταν τα τίμια Δώρα. Γύρω Του μαζεύτηκαν πλήθος ολόλαμπροι και λευκοφόροι νέοι, οι οποίοι ατένιζαν με θαυμασμό και δέος τη θεϊκή Του ομορφιά. Ήρθε η στιγμή της μεγάλης εισόδου!

Ο λειτουργός πλησίασε για να πάρει στα χέρια του το άγιο δισκάριο και το άγιο Ποτήριο. Τα ύψωσε και τα έβαλε πάνω στο κεφάλι του, σηκώνοντας μαζί τους και το Βρέφος. Όταν βγήκαν τα Άγια, κι ενώ ο λαός έψαλλε κατανυκτικά, είδε αγγέλους να φτερουγίζουν κυκλικά πάνω από τον λειτουργό. Δύο Χερουβείμ και δύο Σεραφείμ προχωρούσαν μπροστά του και πλήθος αγγέλων τον συνόδευαν, ψάλλοντας με αγαλλίαση άρρητους ύμνους. Όταν ο ιερέας έφτασε στην αγία Τράπεζα κι ακούμπησε τα τίμια Δώρα, οι άγγελοι τη σκέπασαν με τις φτερούγες τους. Τα δύο Χερουβείμ στάθηκαν στα δεξιά του λειτουργού και τα δύο Σεραφείμ στα αριστερά του, χωρίς όμως εκείνος να τα βλέπει. Η θεία μυσταγωγία συνεχίστηκε. Είπαν το «Πιστεύω» κι έφτασαν στον καθαγιασμό των τιμίων Δώρων. Ο λειτουργός τα ευλόγησε και είπε το «...μεταβαλών τω Πνεύματι σου τω Αγίω. Αμήν, Αμήν, Αμήν!». Τότε βλέπει πάλι ο δίκαιος έναν άγγελο να παίρνει μαχαίρι και να σφάζει το Βρέφος. Έχυσε το αίμα Του στο άγιο Ποτήριο, ενώ το σώμα Του το τεμάχισε και το τοποθέτησε στο δισκάριο.

                                

Στην ιστοσελίδα της Ι. Μητροπόλεως Ν. Ιωνίας (εδώ) διαβάζουμε: 

«Λειτουργικοὶ αὐτοσχεδιασμοί»: Οι λατινογενείς σύγχρονες λειτουργίες τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου.

   Ένα διαφωτιστικότατο άρθρο όχι μόνο εναντίον της πονηρής διάδοσης της "Λειτουργἰας του Αγίου Ιακώβου" αλλά και όσων υπεράσπισαν τον Περιστερίου και την την απομάκρυνση του Σταυρού από την Αγία Τράπεζα    

                         

                    Ὀρθόδοξος Τύπος, 24/10/2025 – 7/11/2025, ἀρ. φύλλων 2562-2564.

                    Τίτλος δημοσίευσης Ὀ.Τ.: «Σύγχρονοι Λειτουργίαι τοῦ Ἁγ. Ἰακώβου.

Παν. Δ. Παπαδημητρίου, αʹ ἔκδοσις, 20/10/2025

(γιά καλύτερη ἀνάγνωση, γιά τίς παραπομπές, τίς εἰκόνες, τίς ἀναφορές, κτλ., δεῖτε στὸ τέλος τό PDF)

Οἱ Λειτουργίες τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου ποὺ τελοῦνται, ἐδῶ καὶ περίπου 100+ χρόνια[1] στὴν Ἑλλάδα, εἶναι «Λειτουργικοὶ αὐτοσχεδιασμοί».[2] Τό 1930 τελοῦνταν ἅπαξ ἢ δίς τοῦ ἔτους, μόνον στὸ παρεκκλήσι τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν καὶ στὴν Ῥιζάρειο Σχολή.[3] Τό 1968 μετὰ ἀπὸ στρατηγικὴ προώθηση τόσων ἐτῶν, τελοῦνταν περίπου μόνο στό 23.2% τῶν Ἱερῶν Μητροπόλεων τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος,[4] μία – δύο φορὲς τὸν χρόνο, στοὺς Μητροπολιτικοὺς Ναούς. Οἱ Λει­τουργίες αὐτές:[5]

Τελοῦνται λατινογενῶς ἐκτὸς τοῦ Ἱεροῦ Βήματος, γιὰ τὸ θεαθῆναι.[6], [7], [8]

Τελοῦνται λατινογενῶς πρὸς τὴν Δύση, χάριν τῆς πλάνης παλαιοτέρων κληρικῶν καὶ θεολόγων-λειτουργιολόγων,2, [9] καὶ τοῦ ἀκράτου κληρικαλισμοῦ.6

Τελοῦνται αὐτοσχεδιαστικῶς κατὰ τὸ δοκοῦν.2, 8

Δὲν ὑπάρχει versus populum (πρὸς τὸν λαό, πρὸς τὴν δύση) ἀνάγνωσις Εὐχῶν, οὔτε τέλεσις τῆς Λειτουργίας, οὔτε τῶν Μυστηρίων ἐν γένει καὶ τῶν Ἀκολουθιῶν πρὸς τὸν λαὸ στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία:

Ἅγιος Ἰουστῖνος ὁ Φιλόσοφος: «ἐν τῷ καιρῷ τῆς προσευχῆς [ἰδιαίτερα στὴν Θεία Λειτουρ­γία, καὶ στὶς Ἀκολουθίες][10] νεύομεν πρὸς ἀνατολὴν πάντες», «Τὸ δὲ ἔθος, παρ’ ὧν εἴληφεν ἡ Ἐκκλησία τὸ εὔχεσθαι, παρὰ τούτων εἴληφε καὶ τὸ ποῦ εὔχεσθαι [κατ’ Ἀνατολάς], τοῦτο δὲ παρὰ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων».9

Οὔτε ὅμως καὶ στοὺς παλαιότερους Παπικούς λειτουργοῦσε ὁ Ἱερεὺς πρὸς τὴν Δύση.9

Αὐτὸ τὸ «ἔθιμο» τῆς πρὸς τὴν Δύση «θεατρικῆς» τελέσεως τῆς Λειτουργίας ἦρθε

ἀπὸ τὴν Ἑσπερία, ἀπὸ τὸν ἀρχιαιρεσιάρχη Λούθηρο (1526 μ.Χ.), καὶ κατόπιν τὸ υἱοθέτησανοἱ Παπικοί στὴν ἐκκοσμίκευσή τους, πολλοὶ ἐκ τῶν ὁποίων

(ἀκόμη καὶ ὁ ἐκλιπὼν Πάπας Ῥώμης Βενέδικτος ὁ 16ος) ἀντιδροῦν σήμερα σὲ αὐτὸν τὸν νεωτερισμό![11]

Ἀπὸ τὴν συλλογικὴ ἐπιστημονικὴ συνεργασία ἐκδόσεως τῆς Ἱ.Μ.Μ. Βατοπαιδίου γιὰ

τὴν Λειτουργία τοῦ Ἰακώβου ἔχουμε τὶς ἑξῆς ἐρωτο-ἀπαντήσεις:2

«Ἔχουμε ἀποδείξεις ὅτι πράγματι τελεῖται [ἡ Λειτουργία τοῦ Ἰακώβου] στὴν ἁγία Τράπεζα στὸ ἱερὸ Βῆμα;

[Ἀπάντησις:] Δὲν χρειάζονται ἀποδείξεις. Ἡ σύγχρονη πράξη καὶ ὅλη ἡ ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας μας αὐτὸ ἀποδεικνύουν. Μᾶλλον ὅσοι θέτουν τράπεζες στὴν μέση τοῦ ναοῦ, παρούσης τῆς ἁγίας Τραπέζης, ἐκεῖνοι πρέπει νὰ ἀποδείξουν ποῦ στηρίζουν τὴν πρακτική τους».6

«Οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ διάκονοι δὲν πρέπει νὰ βλέπουν πρὸς τὸν λαό;

[Ἀπάντησις:] Ὄχι. Τὸ κατὰ ἀνατολὰς τετράφθαι κατὰ τὴν προσευχὴν εἶναι παράδοση ἀποστολική».9

Αὐτὴ ἡ Λειτουργία ὄχι μόνον δὲν πρέπει νὰ τελεῖται πρὸς τὴν Δύση, καὶ ἐκτὸς τοῦ Τέμπλου/ Βήματος2, 6, 8, 9 ὅπως λατινογενῶς τελεῖται, ἀλλὰ κατὰ τὴν γνώμη μας (ἀπευθυνόμενος στοὺς παρα­δοσιακοὺς Κληρικοὺς καὶ Μοναχούς) καθόλου δὲν πρέπει νὰ τελεῖται στὴν Ἐκκλησία μας. Γιατί;

Εἶναι Ἀπαράδοτη Λειτουργία.

Η θεόθεν κλήση στην Χριστιανική πίστη ενός Μουσουλμάνου

Ιησούς Χριστός, Η Σοφία του Θεού. Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού.

Θαυμαστές Διηγήσεις

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Γεννήθηκε το 1926 σ΄ ένα νησί της Δωδεκανήσου. Όλη την παιδική ηλικία την έζησε παίζοντας με τα χριστιανόπαιδα, ενώ ο ίδιος ήταν Μουσουλμάνος. Τις παραμονές των χριστιανικών γιορτών μαζί με τα παιδιά του χωριού έτρεχε στα κάλαντα παίζοντας με την φλογέρα του. Το σπίτι πού έμεναν ήταν ένας σταύλος. Εκεί τη νύχτα της παραμονής των Χριστουγέννων -μετά τα κάλαντα- και αφού είχε ξαπλώσει για να κοιμηθή, αισθάνεται να άνοίγη η πόρτα και μπροστά του να εμφανίζεται ο Χριστός. Φορούσε άσπρο χιτώνα, το πρόσωπο του ήταν χαμογελαστό και του είπε: «Ήρθα για σένα, είσαι δικό μου παιδί» και εξαφανίστηκε. Το ίδιο επαναλήφθηκε τις επόμενες δυο νύχτες.

Ο μικρός ήταν τότε περίπου δεκατριών χρόνων. Βρέθηκε μπροστά στο δίλημμα, αν θα το πή η όχι και σε ποιόν. Ύστερα από σκέψη αποφάσισε να το πη στον πρόεδρο του χωριού, ένα σεβάσμιο ηλικιωμένο άνδρα, τον μπάρμπα-Νικόλα. Πήγε στο σπίτι του, του διηγήθηκε όλη την ιστορία και αμέσως ζήτησε να τον βαφτίσουν. Ο πρόεδρος με χαμόγελο του απάντησε: «Το σκέφτηκες, παιδί μου, καλά;». Ο μικρός του απάντησε: «Ναι, το σκέφτηκα, θέλω να με βαφτίσετε».

Ο πρόεδρος τότε του εξήγησε ότι αυτό θα ήταν δύσκολο λόγω του ότι ήταν ανήλικος και οι γονείς του θα μπορούσαν να αντιδράσουν. Στο τέλος του είπε: «Αν, παιδί μου, σε έχη φωτίσει τόσο ο Χριστός και το επιθυμής τόσο πολύ, κάνε υπομονή να φθάσης στη νόμιμη ηλικία. Τότε να το ζήτησης και θα το απολαύσεις».

Ἅγιος Στυλιανός, ὁ προστάτης τῶν παιδιῶν

Βασιλόπουλος Χαράλαμπος

Ἀρχιμανδρίτης

Ὁ Ἅγιος Στυλιανὸς γεννήθηκε στὴν Παφλαγονία τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, μεταξὺ τοῦ 400 καὶ 500 μ.Χ. Ἦταν εὐλογημένος ἀπὸ τὴν κοιλιὰ τῆς μητέρας του ἀκόμη. Ὅσο μεγάλωνε, τόσο μὲ τὴν Χάριν τοῦ Θεοῦ γινόταν κατοικητήριο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Ἀπὸ τὴν παιδική του ἡλικία ἔδειξε τὰ σπάνια προτερήματα τῆς ἁγιασμένης ζωῆς του. Ἂν καὶ ἦταν καὶ αὐτὸς παιδὶ καὶ νέος καὶ ἔφηβος, μολο­νότι εἶχε κι ἐκεῖνος σάρκα, ἐν τούτοις δὲν ἄφη­σε τὶς ἐπιθυμίες νὰ μολύνουν τὸ πνεῦμα καὶ τὴν ψυχή του. Ἦταν ἁγνός, ἁγνότατος. Δὲν ἄφησε, ἐπίσης, νὰ τὸν κυριεύσει κανένα γήινο πάθος. Δὲν ἐπέτρεψε στὰ πλούτη καὶ στὴν φιλοπλουτία νὰ κυριαρχήσουν στὴν ψυχή του καὶ νὰ τὴν ὑποτάξουν στὴν φθορὰ καὶ στὴν ἀπώλεια.

Μὲ τὴν δύναμη καὶ τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ, πολέ­μησε ὅλα τὰ δολώματα τῆς φθαρτῆς καὶ πρόσκαι­ρης ζωῆς. Φιλοσόφησε μὲ τὴν ἀληθινὴ σοφία τοῦ Θεοῦ καὶ εἶδε πόσο πρόσκαιρος καὶ τιποτένιος εἶναι ὁ ὑλικὸς τοῦτος κόσμος. Ἀποφάσισε ἔπειτα νὰ βαδίσει μὲ τὴν ἐπιθυμία τῆς ψυχῆς του. Ἡ ψυχὴ του τὸν καλοῦσε σὲ ἀγῶνες ἠθικοὺς καὶ ὡραίους. Τὸν καλοῦσε στὴν ἄσκηση τῆς ἀρε­τῆς. Τοῦ ἔδειχνε τὸν δύσκολο καὶ δύσβατο δρόμο τῆς αἰωνίας ζωῆς, τῆς παντοτινῆς εὐτυχίας.

Ἡ ἁγνὴ καὶ πιστὴ καρδιὰ του ὑπάκουσε στὴν φωνὴ τῆς ψυχῆς του. Καὶ ἡ πρώτη ἐνέργειά του ἤ­ταν νὰ πουλήσει τὴν περιουσία του καὶ νὰ τὴν μοιράσει στοὺς φτωχούς τῆς Ἐκκλησίας. Καὶ ὅταν δὲν τοῦ εἶχε ἀπομείνει τίποτε πιὰ ἀπὸ τὴν πατρικὴ κληρονομία, γεμάτος ἀνακούφιση καὶ χαρά, εἶπε:

«Πέταξα μία βαρειὰ ἄγκυρα, ποὺ μὲ κρατού­σε δεμένο κοντὰ στὶς ἐπιθυμίες τοῦ φθαρτοῦ σώ­ματος. Πέταξα ἀπὸ πάνω μου τὴν φθορὰ καὶ τὴν ἀπώλεια. Τώρα, ἀνοίγεται μπροστά μου πιὸ εὐδιά­κριτος ὁ δρόμος τῆς ἀληθινῆς ζωῆς. Ἁπαλλαγμέ­νος, λοιπόν, ὁ Ἅγιος ἀπὸ τὰ φθαρτά, ἀλλὰ καὶ συγχρόνως μὲ εὐτυχισμένη τὴν καρδιά του, διότι μοίρασε τὰ πλούτη του σὲ φτωχοὺς δυστυχισμένους καὶ σὲ θεάρεστα ἄλλα ἔργα, σκέφτεται πῶς θὰ ζήσει τιμιότερα καὶ ἁγιότερα τὴ ζωή του.

Οι φωτογραφίες λένε όσα δεν λένε χίλια λόγια: Λατινίζει ο Κύπρου Γεώργιος ή όχι;

Πληροφορίες που μας εστάλησαν, αναφέρουν ότι η κ. Πουλλά δεν είναι δικηγόρος του Τυχικού. Άρα με λίγα λόγια χάος εις βάρος της Εκκλησίας!!!

4 Οκτωβρίου 2020 «λειτουργία» στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Θεοδώρου στην Πάφο με άδεια και παρουσία του τότε Πάφου και νυν Κύπρου Γεωργίου

Δικηγόρος Τυχικού: Ο αρχιεπίσκοπος Κύπρου λατινίζει και πρέπει να υπογράψει ομολογία Πίστεως! Αλλά:

Ερώτηση λογικώς σκεπτομένου πιστού: Και γιατί δεν τα καταγγέλει αυτά ο Τυχικός και τα λέει η δικηγόρος του; Πώς γίνεται ο ίδιος ο Τυχικός λανθασμένα να επαινεί τον Κύπρου λέγοντας «Ταυτίζομαι απολύτως μαζί του στις θέσεις και τους αγώνες του… Είναι ευτύχημα ότι σε τέτοιους καιρούς αναταραχής και κινδύνων έχουμε έναν Αρχιεπίσκοπο ανάλογου ήθους και φρονήματος»(εδώ) και από την άλλη η δικηγόρος του ορθότατα να τον κατηγορεί; Τί είδους στάση εκκλησιαστικού ποιμένος είναι αυτή; Πότε θα σταματήσει η αδιάκριτη προσωπολατρεία των πιστών που δεν επιτρέπει να διακρίνεται το σωστό και να καταδικάζεται το λάθος;

Α.Τ.

 

Την ώρα που ο Αρχιεπίσκοπος με τις δημόσιες τοποθετήσεις του δείχνει ότι πλησιάζει το τέλος του χρονικού διαστήματος που παραχωρήθηκε για επιστροφή του έκπτωτου Μητροπολίτη Τυχικού στην Κύπρο, προϊδεάζοντας για σύγκληση της Ιεράς Συνόδου, η εκ των δικηγόρων του έκπτωτου Μητροπολίτη, υποστηρίζει πως εάν κάποιος πρέπει να υποβάλει ομολογία πίστεως, αυτό είναι ο ίδιος ο Προκαθήμενος της Εκκλησίας και όχι ο Τυχικός.

Μιλώντας στον REPORTER, η κ. Ευαγγελία Πουλλά παρουσιάστηκε ιδιαίτερα έντονη για τον Αρχιεπίσκοπο και όσους τον στήριξαν στην απόφαση για έκπτωση του Τυχικού, λέγοντας πως «αυτοί που πρέπει να κάνουν ομολογία πίστεως σήμερα, είναι ο Αρχιεπίσκοπος και οι περί αυτών εννέα Αρχιερείς που ψήφισαν υπέρ του». Η δικηγόρος, στο πλαίσιο των δηλώσεών της, κατηγόρησε τον Προκαθήμενο της Εκκλησίας ότι «λατινίζει, γιατί αυτό κάνει ο Αρχιεπίσκοπος. Δεν μπορεί δηλαδή να καλεί κάποιον άλλο να κάνει ομολογία πίστεως. Αυτός που ξέφυγε από τα δόγματα της Ορθοδόξου Πίστεως, είναι ο Αρχιεπίσκοπος και οι άλλοι εννέα Συνοδικοί, είναι ξεκάθαρο».

Εξηγώντας την έννοια «λατινίζει», η κ. Πουλλά ανέφερε πως «αναγνώρισαν τον Πάπα ως Εκκλησία. Κάτι το οποίο καταδίκασαν όλες οι Οικουμενικές Σύνοδοι. Την ημέρα της Ορθοδοξίας, τα δόγματα λένε “βάσει της αιρετικής ανάθεμαν”. Ο Πάπας είναι αιρετικός, είναι ξεκάθαρο τούτο. Το ίδιο και οι Προτεστάντες, οι Ευαγγελιστές και τα λοιπά, οι οποίοι έφυγαν από τον Καθολικισμό, γιατί είδαν τα κακώς κείμενα. Ξεκίνησε πρώτα ο Λούθηρος, μετά έγιναν οι Προτεστάντες, οι Ευαγγελιστές, οι Μορμόνοι».

ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ: Η συζήτηση για τις αμβλώσεις ξαναρχίζει στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Και οι υπέρμαχοι της ζωής έχουν δυνατό λόγο

Από την Iulia-Elena Cazan για την ιστοσελίδα του Center for Family and Human Rights

ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ, 31 Οκτωβρίου (C-Fam) Οι Ευρωπαίοι υποστηρικτές των αμβλώσεων συγκέντρωσαν περισσότερες από ένα εκατομμύριο υπογραφές ζητώντας από την Ευρωπαϊκή Ένωση να πληρώνει τα ταξίδια αμβλώσεων των εγκύων γυναικών. ⁽¹⁾ Ο στόχος είναι, για παράδειγμα, η ΕΕ να πληρώνει για μια Πολωνή γυναίκα, ώστε να μπορεί να ταξιδέψει στην Γαλλία για έκτρωση σε προχωρημένο στάδιο, η οποία δεν επιτρέπεται στη χώρα της.

Η Nika Kovač, εκπρόσωπος της εκστρατείας συλλογής υπογραφών υπέρ της άμβλωσης « My Voice, My Choice» - «Η Φωνή μου, η Επιλογή μου», δήλωσε: «Οι γυναίκες από την Πολωνία έχουν ένα καλό δίκτυο ΜΚΟ, που υποστηρίζουν τα ταξίδια και τις ιατρικές «διαδικασίες» τους (εννοεί τις εκτρώσεις). Αυτές οι ιατρικές «διαδικασίες», όμως, είναι δαπανηρές, οπότε αυτό που θέλουμε να κάνουμε είναι να βρούμε έναν τρόπο ώστε οι ΜΚΟ ή οι ίδιες οι γυναίκες να μην χρειάζεται να πληρώσουν γι' αυτές».

Οι ΜΚΟ υπέρ της αγέννητης ζωής και πολλά μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, σε απάντηση, συγκεντρώθηκαν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για να εκφράσουν την αντίθεσή τους. «Είμαστε εδώ σήμερα για έναν αγώνα, που είναι κατεξοχήν πολιτικός [...] είναι ένας αγώνας για την ζωή», δήλωσε ο Laurence Trochu, Γάλλος πολιτικός και μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Ἡ μεγαλομάρτυς Αἰκατερίνα

                                    

Ἅγιος Θεοφάνης ὁ Ἔγκλειστος

Ὁ βίος τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης ἀποτελεῖ ἕνα πλούσιο πνευματικό ἐντρύφημα γιά ὅσους τιμοῦν τήν μνήμη της. Γιά σᾶς, εὐλαβέστατες ἀδελφές, ἀποτελεῖ ἕνα πλουσιώτερο ἐντρύφημα, γιατί ὁ βίος της σέ γενικές γραμμές ἐκφράζει πλήρως τήν μοναχική ζωή.

Στρέψατε τό βλέμμα σας στήν εἰκόνα πού τήν παρουσιάζει μαζί μέ τήν Βρεφοκρατοῦσα Θεοτόκο. Ἡ Ἁγία στέκεται γονατιστή μπροστά στήν Μητέρα τοῦ Κυρίου, ἡ ὁποία τῆς παραδίδει τό δακτυλίδι τοῦ ἀρραβῶνος. Αὐτή εἶναι ἡ κυριώτερη στιγμή τῆς ζωῆς της. Εἶναι ἡ συμβολική στιγμή τῆς ἀφιερώσεως.

Πρίν ὅμως ἀπό τήν ἀφιέρωσι προηγήθηκε ἡ ἐπιθυμία καί ἡ ἀναζήτησις τοῦ καλυτέρου νυμφίου, ἡ ὁποία τήν ὡδήγησε πρός τόν Κύριο. Μετά τόν πνευματικό γάμο εἰσῆλθε στό στάδιο τοῦ μαρτυρίου καί στεφανώθηκε μέ τόν ἀμάραντο στέφανο. Αὐτή εἶναι σέ γενικές γραμμές ἡ ζωή της. Βασικά οἱ ἴδιες γραμμές ὑπάρχουν καί στή δική σας ζωή, ἐφ᾿ ὅσον ζῆτε ὅπως ἁρμόζει στήν μοναχική σας κλῆσι.

Ἡ Ἁγία εἶχε εὐγενική καταγωγή. Ἦταν πλούσια, εὐφυής, ἐξαιρετικά μορφωμένη. Εἶχε πολλά χαρίσματα. Δέν τήν ἱκανοποιοῦσε ὅμως τίποτε τό κοσμικό. Ἡ ψυχή της ἀναζητοῦσε κάτι τό τελειότερο καί ἦταν ἕτοιμη νά ἀκολουθήση ὅποιον θά τῆς ἔδειχνε τόν δρόμο γιά μιά ὑψηλότερη ζωή.

Παραπονιέσαι ότι δεν σου συμπεριφέρονται καλά...

                        Γέροντας Γερμανός Σταυροβουνιώτης

Παραπονιέσαι ότι δεν σου συμπεριφέρονται καλά αυτοί με τους οποίους συναναστρέφεσαι. Άκου τη συμβουλή μου:

Εάν κάποιος δεν σου συμπεριφέρεται καλά, εσύ να του συμπεριφέρεσαι με καλωσύνη. Όλη η υπόθεση θέλει ταπείνωση. Ας πούμε ένα παράδειγμα: Σου λέγει κάποιος πως η δουλειά σου δεν είναι καλή. Να του πης: “Ευχαριστώ, που με συμβουλεύεις. Βοήθησε με να γίνω καλύτερος. Λέγε μου τα λάθη μου, για να τα διορθώσω”. Να δέχεσαι απ’ όλους συμβουλές, από ταπείνωση όμως και όχι από δειλία. Έτσι θα διατηρής στην ψυχή σου την ουράνια χαρά και την ειρήνη.

Σου είπε ο αδελφός σου ότι είσαι ύπουλος! Πάρε το για αστείο, και μη σου κακοφανεί! Αλλά, κι άν ακόμη το εννοούσε, σε ερωτώ: Μήπως στην πραγματικότητα δεν είμαστε όλοι ύπουλοι; Ποιός μπορεί να ισχυρισθεί πως είναι παντού και πάντοτε ευθύς και ειλικρινής; Πες ότι σου το είπε αυτό ο αδελφός σου κατά παραχώρηση Θεού, για να ταπεινωθείς και να διορθωθείς. Και εσύ να νοιώθεις όχι αντιπάθεια, αλλά αγάπη και ευγνωμοσύνη για τον αδελφό σου, που, έστω και μ’ αυτό τον τρόπο, σε βοηθά να διορθωθείς και να σωθείς!

Νυμφευμένος ὁ νέος Ἐπίσκοπος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μὲ κρητικὴ καταγωγή;

Ἔρχονται ἀνατροπὲς στοὺς ἐκκλησιαστικοὺς κανονισμούς; 

Ὁ πρῶτος ἔγγαμος Ἐπίσκοπος στὴ χώρα μας εἶναι γεγονός, χάρη στίς ...εὐλογίες τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, μὲ τὴ διαδικασία νὰ δρομολογεῖται ἀπὸ τὴν Ἀρχιεπισκοπὴ Ἀθηνῶν. Αὐτὸ ἀποκαλύπτουν, μὲ στοιχεῖα καὶ προσωπικὲς μαρτυρίες, στὸ Radiome καὶ τὴ στήλη Cretanus γνωρίζοντες. 
Πρόκειται γιὰ τὴν ἐκλογή, ἀλλὰ καὶ τὴν πομπώδη –στὰ μέσα κοινωνικῆς δικτύωσης– ἐπισκοπικὴ χειροτονία, ποὺ ἔγινε τὴν Κυριακή, στὸ πρόσωπο Κρητικοῦ Ἀρχιμανδρίτη, ὁ ὁποῖος τὰ τελευταῖα χρόνια δραστηριοποιοῦνταν στὴν Ἀθήνα καὶ εἶχε ἐπαφὲς καὶ ἰσχυρὲς διασυνδέσεις μὲ τὴν ἡγεσία καὶ τὸ ἱερατεῖο τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν – καὶ ὄχι μόνο. 
Οἱ γνωρίζοντες ὅτι ἦταν παντρεμένος — συγχωριανοί, φίλοι καὶ γνωστοὶ... τοῦ νέου Ἐπισκόπου — χάρηκαν μὲν γιὰ τὸ ὀφίκιο, ἀλλὰ ξαφνιάστηκαν γιὰ τὴν ἐκλογή του, ἀφοῦ εἶναι γνωστό, σύμφωνα μὲ τοὺς κανόνες τῆς Ἐκκλησίας, ὅτι ἀποτελεῖ προϋπόθεση ἡ ἀγαμία τῶν πρὸς ἐκλογὴ Ἐπισκόπων ἢ Μητροπολιτῶν. 
Ἔτσι, τὴν ἀρχικὴ ἔκπληξη τῶν φίλων ἀλλὰ καὶ πολλῶν κληρικῶν διαδέχθηκε ὁ προβληματισμὸς καὶ τὰ ἐρωτηματικὰ γιὰ ποῦ τὸ πάει τελικὰ ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος;;; Ἦταν ἕνα μεμονωμένο «δῶρο» ἢ μήπως μὲ τὴν πρόσφατη ἐκλογὴ θέλει νὰ ἀνοίξει τὴν κερκόπορτα ὥστε νὰ ἐκλέγονται Ἐπίσκοποι καὶ Μητροπολῖτες ἔγγαμοι κληρικοί;;; 

Πάντως, ὁ ἴδιος ὁ Ἐπίσκοπος τὸν πρότερο γάμο του τὸν ἀποκρύπτει ἐπιμελῶς, θεωρῶντας τον ὡς ἕνα «μυστικό», διαβάζοντας κανεὶς τὸ μακροσκελὲς βιογραφικό του. Ὁ ἴδιος, ὡστόσο, ἀποδείχθηκε διορατικὸς στὸ νὰ δημιουργήσει ἐπαφὲς καὶ νὰ κάνει μεθοδικὰ καριέρα ἐκτὸς Κρήτης, γνωρίζοντας καλὰ ὅτι ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τῆς Κρήτης δὲν θὰ εἶχε «γαλόνια». 
Ἄλλωστε, πρὶν ἁπλώσει τὰ «φτερά» του σὲ Κύπρο καὶ Ἀθήνα — ὅπου ἔχτισε τὸ βιογραφικό του — εἶχε θητεύσει σὲ δύο Μητροπόλεις τῆς Κρήτης, ἀφήνοντας ποικίλες ἐντυπώσεις. 

Ο νους που κυριαρχείται από τα πάθη, σκέφτεται όσα δεν πρέπει. Φανερώνεται από τα λόγια και τα έργα

                                

                                Όσιος Θαλάσσιος ο Λίβυος

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Περί αγάπης και εγκρατείας και της κατά νουν πολιτείας, Προς τον πρεσβύτερο Παύλο

Τρίτη Εκατοντάδα

1. Για τον από τη φύση Του αγαθό, να διανοείσαι αγαθά. Και για κάθε άνθρωπο, να σκέφτεσαι τα καλά.

2. Ο Θεός θα μας ζητήσει απολογία για τα λόγια, τα έργα και τους λογισμούς μας κατά την ημέρα της κρίσεως.

3. Η έξη της αρετής ή της κακίας, μας παρακινεί να σκεφτόμαστε και να λέμε και να πράττομε τα καλά ή τα κακά.

4. Ο νους που κυριαρχείται από τα πάθη, σκέφτεται όσα δεν πρέπει. Και αυτό που σκέφτεται, φανερώνεται από τα λόγια και τα έργα.

5. Πριν από τον κακό λογισμό υπάρχει κάποιο πάθος. Αιτία του πάθους είναι η αίσθηση. Αιτία της κακής χρήσεως της αισθήσεως είναι ο νους.

6. Απόκλεισε την αίσθηση και πολέμησε την εμπαθή συνήθεια. Με τα όπλα των εντολών εξόντωσε τα πάθη σου.

Επίκαιρα και αξιοπρόσεκτα μηνύματα από τον βίο της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Αικατερίνης

                                

Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης

Ὁμότιμος Καθηγητὴς Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ.

ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΟΣΕΚΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΙΟ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ

1. Τὰ νέα εἴδωλα καὶ ἡ κρατικὴ τρομοκρατία

Πρὶν ἀπὸ λίγες ἡμέρες γιορτάσαμε τὴν μνήμη τῆς Ἁγίας Μεγαλομάρτυρος καὶ πανσόφου Αἰκατερίνης (25 Νοεμβρίου). Μεταξὺ ἄλλων κειμένων ποὺ διαβάσαμε γιὰ νὰ ἐφοδιασθοῦμε μὲ ὑλικὸ στὴν προετοιμασία τοῦ κηρύγματος ἦταν καὶ τὸ κείμενο τοῦ Ἁγίου Συμεὼν τοῦ Μεταφραστοῦ μὲ τίτλο «Μαρτύριον τῆς Ἁγίας καὶ Καλλινίκου Μεγαλομάρτυρος τοῦ Χριστοῦ Αἰκατερίνης»[1]. Τὸ εἴχαμε ξαναδιαβάσει καὶ παλαιότερα. Τώρα ὅμως προσέξαμε ὁρισμένα σημεῖα του, τὰ ὁποῖα δίνουν ἀφορμὴ νὰ κάνουμε παραλληλισμοὺς μὲ τὴν ἐποχή μας καὶ νὰ ἀποκομίσουμε διδάγματα καὶ μηνύματα ἐπωφελῆ γιὰ τὴν κατὰ Χριστὸν πορεία μας.

Ὅσοι ἀπὸ πεποίθηση ἢ ἀπὸ συμφέρον εἰδωλοποιοῦν κτιστὰ πράγματα, κτιστὰ ὄντα, καὶ ἀθετοῦν τὸν ἄκτιστο Δημιουργό, τὸν κτίστη τους, προσπαθοῦν μὲ ποικίλους τρόπους, τὶς περισσότερες φορὲς μὲ τρομοκράτηση τῶν λαῶν, νὰ ἐπιβάλουν τὴν τιμὴ καὶ τὴν λατρεία τῶν εἰδώλων, τῶν ψεύτικων καὶ ἀδύναμων θεῶν, ἀθετώντας τὴν τιμὴ τοῦ μόνου ἀληθινοῦ καὶ παντοδύναμου Θεοῦ, τοῦ ἐν Τριάδι Ἁγίᾳ προσκυνουμένου καὶ τιμωμένου. Ἔχουν καταγραφῆ στὴν ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία οἱ φοβεροὶ διωγμοὶ ἐναντίον τῶν Χριστιανῶν ἀπὸ τοὺς Ρωμαίους αὐτοκράτορες κατὰ τοὺς τρεῖς πρώτους χριστιανικοὺς αἰῶνες. Πολλοὶ Χριστιανοὶ ὑπέκυπταν στὶς ἀπειλὲς καὶ στὴν κρατικὴ τρομοκρατία καὶ ἐθυσίαζαν στὰ εἴδωλα, θεωρούμενοι ἔτσι ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία ὡς πεπτωκότες (lapsi), ἐνῶ ἀρκετοὶ μὲ θάρρος καὶ παρρησία δὲν ἐδέχοντο νὰ ἀρνηθοῦν τὴν πίστη τους καὶ ὑφίσταντο φοβερὰ βασανιστήρια, τελικῶς δὲ καὶ τὸν μαρτυρικὸ θάνατο, τιμώμενοι ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία ὡς Ἅγιοι Μάρτυρες.

Τέτοιο κλῖμα τρομοκρατίας εἶχε ἐπιβάλει ὁ αὐτοκράτωρ Μαξέντιος (306-312) καὶ στὴν Ἀλεξάνδεια, ὅπου εἶχε γεννηθῆ καὶ ζοῦσε ἡ Ἁγία Αἰκατερίνα, κόρη τοῦ ἡγεμόνα τῆς πόλεως Κώνστα, πανέμορφη καὶ πολυσπουδασμένη κοπέλα. Εἶχε ἐξαποστείλει διάταγμα ὁ Μαξέντιος, μὲ τὸ ὁποῖο καλοῦσε ὅλους ἀνεξαιρέτως, ὄχι ἁπλῶς νὰ προσφέρουν ζῶα, ἀνάλογα μὲ τὶς οἰκονομικές του δυνατότητες, μεγάλα ἢ μικρά, τὰ ὁποῖα ἐπρόκειτο νὰ θυσιασθοῦν στὸν ναὸ σὲ ὁρισμένη ἡμέρα καὶ ὥρα, ἀλλὰ καὶ νὰ ὁμολογήσουν τὴν πίστη τους στοὺς θεοὺς τῶν εἰδώλων, ἀρνούμενοι τὴν δική τους θρησκεία· διαφορετικὰ θὰ ὑφίσταντο τὰ χειρότερα τῶν κακῶν: «Εἰδότες ὡς ὁ τὸ τοιοῦτον ἡμῶν διάταγμα παρορῶν, καὶ πρὸς ἑτέραν ἀπηγορευμένην ἡμῖν ἀπονεύων θρησκείαν, αὐτῆς τε τῆς μεγάλης τῶν θεῶν ἐκπεσεῖται φιλανθρωπίας, καὶ παρ᾽ ἡμῶν κακοῖς τοῖς ἐσχάτοις ὑποβληθήσεται»[2]. Ὁ ἴδιος γιὰ νὰ δώσει τὸ καλὸ παράδειγμα προσφορᾶς ζώων γιὰ τὴν θυσία στοὺς θεοὺς πρόσφερε ἑκατὸν τριάντα (130) ταύρους.

Γέμισε ἡ Ἀλεξάνδρεια ἀπὸ πλήθη ἀνθρώπων καὶ ζώων, τόσο πολλῶν, ὥστε ἡ πόλη ἀσφυκτιοῦσε καὶ ἐστενοχωρεῖτο καὶ ἀπὸ τὶς φωνὲς τῶν ζώων ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὴν κνίσσα, τὸν καπνό, τῶν καιόμενων ζώων ποὺ ἐμόλυνε τὸν ἀέρα. Ἀντίδραση οὐδεμία. Φόβος καὶ τρόμος μπροστὰ στὶς αὐτοκρατορικὲς ἀπειλές...

2. Τὸ σωματικὸ κάλλος καὶ ἡ σοφία δῶρα τοῦ Θεοῦ γιὰ ἀγαθοὺς σκοποὺς καὶ ὄχι γιὰ τὴν ἁμαρτία

Ἡ ἀντίδραση στὴν τρομοκρατία τοῦ αὐτοκράτορα προῆλθε ἀπὸ μία γυναίκα καλλονὴ καὶ πάνσοφη. Τὰ δύο αὐτὰ χαρίσματα καὶ πλεονεκτήματα τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης προβάλλονται ἰδιαίτερα στὸ κείμενο ποὺ ἀναφέραμε, ἀλλὰ καὶ στὰ λειτουργικὰ καὶ ὑμνογραφικὰ κείμενα. Ὑποδεικνύουν ὅτι ἡ σωματικὴ ὀμορφιά, τὸ σωματικὸ κάλλος, χαρίζεται ἀπὸ τὸν Θεὸ σὲ ἄνδρες καὶ γυναῖκες, ὄχι γιὰ ἁμαρτωλὲς σαρκικὲς ἐκτροπές, ἀλλὰ γιὰ νὰ θαυμάζεται ἡ καλαισθησία τοῦ Θεοῦ στὴν δημιουργία εὔμορφων καὶ ὡραίων εἰκόνων Του στὰ πρόσωπα ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν, καὶ δι᾽ αὐτῶν νὰ ἀναγόμαστε στὸ ὑπέρκαλον κάλλος τῆς Θεότητος, οἱ διαθέτοντες δὲ καὶ οἱ διαθέτουσες σωματικὸ κάλλος νὰ τὸ χρησιμοποιοῦν ὡς μέσο καὶ ἐργαλεῖο γιὰ νὰ ὁδηγήσουν τοὺς ἀνθρώπους στὴν ἀληθινὴ θεογνωσία καὶ στὴν ἁγιότητα. Σὲ ὅσους ἐπίσης ἔχει δοθῆ τὸ χάρισμα τῆς σοφίας, αὐτὴ δὲν πρέπει νὰ σπαταληθεῖ σὲ γήϊνους κοσμικοὺς στόχους ἢ σὲ ἐξυπηρέτηση καὶ ἐνίσχυση τοῦ κακοῦ στὶς ποικίλες ἐκδηλώσεις του, ἀλλὰ στὴν διάδοση καὶ ἑρμηνεία τοῦ Εὐαγγελίου καὶ στὴν βοήθεια τῶν ἀσθενῶν καὶ ἀδυνάτων. Στὴν δεύτερη περίπτωση προστίθεται καὶ ὁ θεῖος φωτισμὸς καὶ μεταμορφώνει τὴν ἀνθρώπινη σοφία σὲ θεία σοφία, τὸν ἀνθρώπινο Διαφωτισμὸ σὲ Φωτισμὸ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: Ο Οικουμενισμός είναι η τελευταία αίρεση της ιστορίας

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: Οικουμενισμός. Η τελευταία αίρεση της ιστορίας

youtube.com

ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΑΝΟΜΙΑΣ (Παραβολή άφρονος πλουσίου)

                      

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου Κωνσταντίνου Στρατηγόπουλου, ἀπό τήν ἱστοσελίδα floga.gr, ἐπάνω στό χωρίο τοῦ κατά Λουκᾶν Εὐαγγελίου, κεφάλαιο 12ο, στίχοι 16 ἕως 21, στά πλαίσια τῆς ἑρμηνείας πού ἔγινε στό κήρυγμα τῆς Κυριακῆς 20-11-2005.

Ὁ Χριστός μέ τήν παραβολή αὐτή, τήν τόσο λιτή καί καταπληκτικά διεισδυτική προσεγγίζει, κατά τά μέτρα τῆς δικῆς μας διανοητικῆς δυνατότητας νά καταλάβουμε, ὅσο μπορεῖ νά γίνει, τό μυστήριο τῆς ἀνομίας, πού κρύβεται μές τή καρδιά ἑνός ἀνθρώπου, ὁποιουδήποτε ἀνθρώπου, πού διαστρέφει τόν κόσμο, μέσα ἀπό τή δική του διαστροφική παρουσία πάνω στόν κόσμο καί αὐτό τό μυστήριο προσεγγίζεται σέ δύο ἐπίπεδα.

Τό πρῶτο ἐπίπεδο θά εἶναι μιά ἀναίρεση τῶν βασικῶν προτάσεων πού κάνει ὁ Χριστός, ὅταν εἶπε ὅτι ἡ δική μας ζωή εἶναι νά στρεφόμαστε, νά ἀγαπήσουμε τόν Θεό καί τούς ἀνθρώπους. Ἐδῶ στό κείμενο αὐτό ὑπάρχει μιά πλήρης ἀναίρεση. Δέν ὑπάρχει οὔτε στροφή στόν Θεό, οὔτε στροφή πρός τόν ἄνθρωπο, τουναντίον ὑπάρχει στροφή στόν ἴδιο τόν ἑαυτό.

Βλέπετε, ἀρχίζει στό πρῶτο ἐπίπεδο, αὐτό τό ἁπλό, ὡς ἀναίρεση ἄλλης διδασκαλίας τοῦ Χριστοῦ μας, νά προσεγγίζεται τό ἐπίπεδο τοῦ μυστηρίου τῆς ἀνομίας: μή στροφή στόν Θεό, μή στροφή στόν ἄλλο ἄνθρωπο καί ναί, στροφή στόν ἑαυτό μας. Καί γιά νά γίνει τό κείμενο πιό βατό καί πιό κατανοητό, ὁ Χριστός προσδιορίζει καί τίς αἰτίες καί ταυτόχρονα τά ἀποτελέσματα αὐτῆς τῆς πορείας μας πρός τό μυστήριο τῆς ἀνομίας. Καί τά βήματα εἶναι πραγματικά ἁδρά, λιτά καί οὐσιαστικά, γιά νά ἀντιμετωπίσουμε αὐτό τό θέμα πού ζεῖ μέσα μας καί φωλιάζει: τό μυστήριο τῆς ἀνομίας.

-Τό πρῶτο ἐπίπεδο εἶναι ἕνα ἐξωτερικό ἐπίπεδο, λέει: «Ἀνθρώπου τινός πλουσίου εὐφόρησεν ἡ χώρα», ἦταν ἡ χώρα του σέ εὐφορία. Ἐφόσον ἡ χώρα εἶναι σέ εὐφορία καί τά πράγματα τά ἐξωτερικά εἶναι καλά, αὐτό εἶναι μιά πρόταση καί μιά πρόκληση ἀπό τόν Θεό, θεραπευτική, γιά νά στραφοῦμε σ᾽ Αὐτόν δοξολογικά. Ὁτιδήποτε ὄμορφο γίνεται, ὁποιοδήποτε καλό γίνεται, δέν εἶναι ἁπλῶς γιά νά τό γευθοῦμε μέ ἕναν τρόπο μονότονο καί κλειστό στόν ἑαυτό μας, εἶναι μιά πρόταση δοξολογίας στόν Θεό. Τό ξέρετε ὅλοι αὐτό. Ἐμεῖς βέβαια στήν ὀρθόδοξη παράδοση μαθαίνουμε νά δοξολογοῦμε τόν Θεό ἀκόμη κι ὅταν τά πράγματα δέν πηγαίνουν καλά. Ἀλλά ἐδῶ τά πράγματα εἶναι πιό εὔκολα, ἐδῶ τά πράγματα πηγαίνουν καλά: εὐφόρησεν ἡ χώρα. Εἶναι μιά πρόκληση κι ἐδῶ δέν στρέφεται στόν Θεό, εἶναι ἡ πρώτη πρόσβαση τοῦ μυστηρίου τῆς ἀνομίας, ἡ μή δοξολογική κι εὐχαριστιακή στάση στόν Θεό, τήν ὥρα πού ὅλα πηγαίνουν παρά πολύ καλά.

Αργοσβήνουν οι Ελληνορθόδοξοι της Μέσης Ανατολής – Δραματική έρευνα επιβεβαιώνει τη ραγδαία μείωσή τους

Ερώτηση για δυνατούς λυτές: Είδατε πουθενά μία διαμαρτυρία "προοδευτικών δυνάμεων", Μ.Κ.Ο. "ευαίσθητων" για θέματα δικαιοσύνης και ελευθερίας ακτιβιστών κλπ. κατά του διωγμού των Χριστιανών και την καταστροφή των ναών τους;

Αποφεύγει τις ευθύνες του το ελληνικό κράτος για τους πληθυσμούς της Συρίας, αλλά και της ευρύτερης περιοχής. Τι λένε η ιστορικός Μαριάννα Κορομηλά και ο γεωπολιτικός αναλυτής Νικήτας Σίμος 

•Γιώργος Χατζηδημητρίου

Μπροστά στον γκρεμό του αφανισμού βρίσκεται τα τελευταία χρόνια η κοινότητα των Ελληνορθοδόξων της βαθιάς Μέσης Ανατολής, μια από τις μακροβιότερες και σταθερότερες χριστιανικές κοινότητες παγκοσμίως, με μακραίωνες ρίζες και βαρύ πολιτισμικό ίχνος σε ολόκληρη την περιοχή. Πρόκειται για εδάφη όπου, όπως λέει η πολυσχιδής ιστορικός Μαριάννα Κορομηλά, «έζησε επί χιλιετίες με σεβασμό στον άλλον – όχι ανοχή, αλλά σεβασμό».

Σε εκείνα τα χώματα, όπου ο χριστιανισμός και κυρίως η Ορθοδοξία «ζει και αναπτύσσεται ειρηνικά -με ελάχιστες εξαιρέσεις- από το 636 μ.Χ. μέχρι σήμερα σε ισλαμικά κράτη (με δεκάδες χριστιανικά Πατριαρχεία, Αρχιεπισκοπές, Μητροπόλεις, επισκοπές και αμέτρητες εκκλησίες και μονές)». Εκεί όπου τώρα η άξεστη Δύση, μετά τις ολέθριες επεμβάσεις της, οι οποίες ιδιωτικοποίησαν ακόμα και τον πόλεμο, έρχεται να μιλήσει ανίδεα και ανιστόρητα για «συμπερίληψη»…

Μόνο στη Συρία του 2000 ζούσαν περίπου 2.000.000 Ελληνορθόδοξοι, που οδηγήθηκαν σε έξοδο λόγω του πολέμου με τον άλλοτε επικηρυγμένο τζιχαντιστή Αχμέτ Αλ Σαράα, που έγινε προ ημερών δεκτός εν χορδαίς και οργάνοις στον Λευκό Οίκο.

Tο παλαίφατο (Ελληνο) Ορθόδοξο Πατριαρχείο Αντιοχείας, υπενθυμίζει η κυρία Κορομηλά, εδρεύει από τον 14ο αιώνα στη Δαμασκό, πρωτεύουσα της Συρίας, ενώ η ίδια η Αντιόχεια, πρωτεύουσα της ιστορικής Συρίας, βρίσκεται από το 1939 στην τουρκική επικράτεια.

“Φιέσται” αισχύνης Πάπα και Παπίσκου!

Κι εσείς τί κάνετε κύριοι του Ο.Τ. και οι όμοιοί σας; Δεν βλέπετε ότι η επί δεκαετιών συνεχιζόμενη δημοσιογραφικού τρόπου αναφορά των αιρετικών ενεργιών δεν έχει φέρει ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΑΝΕΝΑ αποτέλεσμα! Δεν μάθατε (παρότι κληρικοί), ότι αν οι Άγιοι μας περιορίζονταν, όπως κάνετε εσείς, στην απλή αναφορά των αιρετικών ενεργιών της κάθε μίας αίρεσης συνεχίζοντας παράλληλα να τους μνημονεύουν και να τους αναγνωρίζουν ως ορθόδοξους ποιμένες, δεν θα υπήρχε σήμερα Ορθοδοξία! Και ενώ μιλάτε για κανονικότητα συνεχίζετε να δημοσιεύετε άρθρα ενός τοις πάσι γνωστού ματθαιϊκού δηλ. σχισματικού θεολόγου! Αλλά για εσάς ισχύει το αριστοφανικό "ουκ με πείσεις καν με πείσης". 

Α.Τ.

Ἀντικανονική συμπροσευχή καί ὁμιλία εἰς τήν ὁλομέλειαν τῆς  παπικῆς Ἐπισκοπικῆς Συνελεύσεως, εἰς Λούρδην Γαλλίας (4/11/12025).

Τρίζουν τά ἱερά λείψανα τῶν Θεοφόρων Πατέρων διά τάς ἐν Νικαίᾳ φαιδρότητας!

“ΦΙΕΣΤΑΙ” ΑΙΣΧΥΝΗΣ ΠΑΠΑ ΚΑΙ ΠΑΠΙΣΚΟΥ!

«Μή μεθ’ ἑτεροδόξων συνεορτάζειν».

Αὐτό δέν ἀποτελεῖ ἔκφρασιν μισαλλοδοξίας, ἀλλά καρπόν τοῦ πνεύματος τῆς Ἀληθείας καί ὑγιῆ ἐνέργειαν τῆς ἐκκλησιαστικῆς αὐτοσυνειδησίας.

Τοῦ κ. Δημ. Κ. Ἀναγνώστου, Θεολόγου

  Κατ’ ἀρχάς δέν θά πρέπει νά θεωρηθεῖ ὡς ἐπιπολαιότητα ἤ προκατάληψη τό ὅτι «κρίνονται» προγραμματισμοί καί ὄχι γεγονότα. Τοῦτο δέ, διότι οἱ διοργανωτές ἔχουν παραδώσει πρό πολλοῦ διαπιστευτήρια τῶν φρονημάτων, προθέσεων καί ἐπιδιώξεών των καί θά ἦταν ἀφελές νά ἀναμένωμε τήν ἐμφάνιση τοῦ λέοντος, ὅταν τά ἴχνη του εἶναι πασιφανῆ.

  Τά ἤδη ἀνακοινωθέντα καί ὁ σχετικός προγραμματισμός τοῦ Φαναρίου δέν ἐπιτρέπουν καμμία ἀμφιβολία περί τοῦ πλαισίου καί τοῦ περιεχομένου τῶν σχετικῶν ἑορτασμῶν καί σκοπουμένων. Ἄλλωστε ἡ ἐμπειρία ἐκ τῆς διοργανώσεως καί συγκλήσεως τῆς λεγομένης «Ἁγίας & Μεγάλης Συνόδου» τῆς Κρήτης (Ἰούνιος 2016), πρωτοστατοῦντος τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, δικαιώνει τήν ἐκτίμηση ὅτι μόνον ἀφελεῖς ἀποδεικνυόμεθα, ὅταν προσδοκοῦμε νά προέλθουν ἀγαθά ἀποτελέσματα ἀπό σχεδιασμούς, προγράμματα καί ἐπιδιώξεις, τά ὁποῖα καταστρώνονται ἐπί συγκεκριμένης ἀντορθοδόξου βάσεως καί ἐντός συγκεκριμένου οἰκουμενιστικοῦ πλαισίου.