Μὲ ἀφορμὴ τὶς ἐλάχιστες ἀντιδράσεις ἐνάντια στὰ ὅσα συμβαίνουν στὸ Ἅγιον Ὄρος εἶναι
πιὰ ξεκάθαρο,
ὅτι τὸ ὀρθόδοξο ποίμνιο, κλῆρος καὶ λαός, ἔχει πιὰ στὴν πλειοψηφία του καὶ παρὰ τὴν συνειδησιακή του ἀντίδραση ὑποταχθεῖ σιωπηλὰ στὴν
οἰκουμενιστικὴ λαίλαπα ποὺ σάρωσε καὶ σαρώνει τὴν Ἐκκλησία τὰ τελευταῖα ἑκατὸν εἴκοσι
χρόνια. Ὅποιος ἀπορήσει πῶς ἦταν αὐτὸ δυνατό, πρέπει ἐκτὸς τοῦ Δούρειου Ἵππου τῶν ἀντιοικουμενιστῶν ὁπαδῶν τῆς ἀτελείωτης
(!!!) «Οἰκονομίας» καὶ τῶν Γ.Ο.Χ. ΘΝΠ.,
ποὺ συκοφάντησαν τὴν ἱεροκανονικῶς κατοχυρωμένη διακοπὴ μνημόνευσης σὲ καιροὺς αἱρέσεως καὶ ὡς σφουγγάρι ἀπορρόφησαν κάθε ἀντίδραση, νὰ ἀναλογισθεῖ βασικὲς παραμέτρους καὶ σχεδιασμοὺς τῆς φατρίας τῶν Οἰκουμενιστῶν ποὺ χρονολογοῦνται δεκαετίες, ἀλλὰ κάθε τόσο μᾶς ἔχουν ἀποκαλυφθεῖ. Διότι ἀνὰ τακτὰ διαστήματα στόματα Οἰκουμενιστῶν καὶ μὴ μᾶς ὑπενθύμισαν (ἰδίως λίγο πρὶν καὶ μετὰ τὴν ληστρικὴ Σύνοδο
τοῦ Κολυμπαρίου) ὅτι ἐπιδιώκουν νὰ ἐπιβάλουν
«σώνει καὶ καλὰ» στὸν Ὀρθόδοξο χῶρο «τὴν ἑνότητα» τῆς νέας Οἰκουμενιστικῆς
Ἐκκλησίας καὶ μίας «πίστεως». Ὁ μητροπολίτης Ζάμπια Ἰωάννης
σὲ συνέντευξη στὸ «Βῆμα Ὀρθοδοξίας» εἶχε μὲ χαρὰ διατυμπανίζει, ὅτι «τώρα που η Αγία και
Μεγάλη Σύνοδος καταγράφηκε στην εκκλησιαστική
ιστορία», «η “ενότητα της πίστεως” δεν αμφισβητήθηκε…, o “σύνδεσμος της ειρήνης” κυριάρχησε και θα μεταλαμπαδευθεί στο εκκλησιαστικό πλήρωμα. Αυτό όμως θέλει να καλλιεργηθεί σιγά σιγά»! (ἐδῶ)
Γιὰ νὰ μὴ ἔχει λοιπόν, καμία ἀμφιβολία καὶ ὁ πλέον καχύποπτος ἢ ἀδαὴς πιστός, ὅτι οἱ Οἰκουμενιστὲς εἶναι αἱρετικοὶ καὶ προδότες τῆς Πίστεως καὶ προχωροῦν μεθοδικὰ κατόπιν συγκεκριμένου σχεδίου καὶ χρονοδιαγραμμάτων (ἐλαστικῶν καὶ προσαρμοζομένων ἀνάλογα μὲ τὴν ἀντίδραση τῶν Ὀρθοδόξων, ὅπως π.χ. μετὰ τὴν διακοπὴ μνημόνευσης τοῦ Ἀθηναγόρα ποὺ μὲ τὴν ἐκλογὴ τοῦ Δημητρίου ἔριξαν στάχτη στὰ μάτια τῶν Ὀρθοδόξων κι ἔτσι σταμάτησε σιγὰ σιγὰ ἡ ἀντίδραση), παραθέτουμε καὶ πάλι κάποια «ξεχασμένα» ἀπὸ τοὺς ὀλέθριους γιὰ τὴν Πίστη ὁπαδοὺς τῆς «Οἰκονομίας» πειστήρια τοῦ ἐγκλήματος μαζὶ μὲ ἄλλα σύγχρονα:
Ὁ μητροπολίτης Ἀχαΐας Ἀθανάσιος, ἐκπρόσωπος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση, ἀπολογούμενος μάλιστα στὸ Βατικανό, ἐπειδή καθυστεροῦμε νὰ ἐφαρμόσουμε τὰ μυστικῶς συμπεφωνημένα μεταξὺ τῶν ἡγετῶν Φαναρίου καὶ Βατικανοῦ –ποὺ φυσικὰ ὁδηγοῦν στὴν ὑποταγή μας στὸν Πάπα– εἶπε τὸ
2002 τὰ ἑξῆς ἐξωφρενικά, ἀλλὰ διαφωτιστικά:
«Στην Ελλάδα βρισκόμαστε μπροστά
σε πολύ λεπτή κατάσταση, γιατί, ενώ ο αρχιεπίσκοπος (σ.σ. Χριστόδουλος) και οι μητροπολίτες
επιθυμούν να έχουν μια σημαντική συνεργασία με την Καθολική Εκκλησία, αυτοί έχουν και ευθύνες προς
τον κόσμο, τους πιστούς, πολλοί από τους οποίους δεν είναι προετοιμασμένοι στην
προοπτική του διαλόγου, ενώ άλλοι έχουν μια άποψη πιο φονταμενταλιστική για την
Εκκλησία. Αυτό για μας είναι η μεγάλη πρόκληση να προετοιμάσουμε τον κόσμο, να τον διαπαιδαγωγήσουμε, για να μη αντιδράσει επηρεασμένος από τις
προκαταλήψεις και πληροφορίες, που δεν ανταποκρίνονται στα γεγονότα... Είναι
σημαντικό να κατανοηθεί ότι έχουμε ανάγκη χρόνου,
ελπίζω όχι υπερβολικού, για να σχηματίσουμε τη
συνείδηση του κόσμου»!!! («Ὀρθόδοξος Τύπος», 1444, 1/2/2002) (ἐδῶ).
* Αυτές οι δηλώσεις του Αχαΐας Αθανασίου έχουν ιστορία,
και η αφετηρία τους βρίσκεται στις αποφάσεις της Β΄ Συνόδου του Βατικανού(!!!),
οι οποίες έγιναν αποδεκτές από τον οικουμενιστή πατριάρχη Αθηναγόρα και
όσους τον ακολουθούν. Την αποκάλυψη, όσων προαποφασίστηκαν από τα
οικουμενιστικά κέντρα και προοδευτικά πραγματοποιοῦνται ἐρήμην τοῦ λαοῦ καὶ μὲ
τὴν ἀνοχὴ τῶν «ὀρθοδοξούντων» ἐπισκόπων, μᾶς δίνει ἤδη ἀπὸ τὸ 1967 ὁ τότε
ἀρχιμανδρίτης καὶ κατόπιν Μητροπολίτης Τυρολόης Παντελεήμων Ροδόπουλος,
παρατηρητὴς τῆς Β΄ Συνόδου τοῦ Βατικανοῦ. Ἔγραφε:
«Διετυπώθη ὑπό τινων ΡΚαθολικῶν συνέδρων μία παράδοξος θεωρία περὶ ἐπιτεύξεως τῆς ἑνώσεως μεταξὺ τῆς ΡΚαθολικῆς Ἐκκλησίας
καὶ τῆς Ὀρθοδόξου». Ἡ Ἕνωση θὰ «ἐπιτευχθῆ σταδιακῶς καὶ οὐχὶ διὰ
διαπραγματεύσεων ἐκκλησιαστικο-θεολογικῶν» σὲ τρία στάδια:
«α) Φιλία καὶ ψυχολογικὴ προπαρασκευή,
β) μερικὴ
μυστηριακὴ κοινωνία καὶ
γ) πλήρης μυστηριακὴ κοινωνία».
Μπιλάλη Σπυρ., ἀρχιμ., Ὀρθοδοξία καὶ Παπισμός, τ. Β΄, σ. 413 (ἐδῶ).
Ἀλλά καὶ ἀπὸ τὰ χείλη τοῦ μητροπολίτη Ναυπάκτου Ἱερόθεου, μάθαμε ὅτι καὶ ὁ
Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, πιστεύει ὅτι θὰ μπορέσει νὰ περάσει ἄμεσα διὰ τῶν
Οἰκουμενιστῶν Ἐπισκόπων καὶ ἔμμεσα διὰ τῶν ὑπολοίπων ποὺ φοβοῦνται νὰ ἀντείπουν στὸ Φανάρι γιὰ νὰ μὴ διωχθοῦν
τὶς ἀποφάσεις τῆς Πανορθόδοξης Συνόδου:
Δημοσιογρ.: Θὰ ἦταν
σκόπιμο νὰ γίνει κάποια θεολογικὴ Ἡμερίδα προκειμένου νὰ ἀναλυθοῦν οἱ ἀποφάσεις
τῆς Συνόδου καὶ νὰ μπορέσουν αὐτὲς οἱ ἀναλύσεις, αὐτὰ τὰ ἀποτελέσματα αὐτῆς τῆς Ἡμερίδας νὰ περάσουν στὸν κόσμο, στὸ λαό;
Ναυπάκτου Ἱερόθεος: "Ὄχι μόνο εἶναι σκόπιμο, ἐπιβάλλεται. Καὶ μάλιστα ὁ ἴδιος ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης τὸ εἶπε, ὅταν
τελείωσε (στὴ λήξη τῆς Συνόδου), ὅλα αὐτὰ τὰ κείμενα τώρα, πρέπει νὰ περάσουν στὶς
κατὰ τόπους Ἐκκλησίες, στὶς ἐνορίες, γι’ αὐτὸ θὰ σταλεῖ μία Ἐγκύκλιος σὲ
ὅλες τὶς Ἐκκλησίες… προκειμένου νὰ γίνουν συνέδρια, συνάξεις, νὰ ἀναλυθοῦν αὐτὰ
τὰ θέματα. Πρέπει νὰ γίνεται μία κινητικότητα τῶν θεμάτων αὐτῶν, ἀφ’ ἑνὸς μὲν
γιὰ νὰ ἐνημερώνεται κι ὁ κόσμος, ἀφ’ ἑτέρου δὲ νὰ φανεῖ καὶ ἡ συνείδηση τῆς
Ἐκκλησίας. Γιατί; Διότι τὴν ἀπόφαση κάθε Συνόδου, τοπικῆς, Οἰκουμενικῆς, στὸ
τέλος-τέλος τὴν ἀναγνωρίζει ὁ εὐσεβὴς λαός, ἐκεῖνοι ποὺ ζοῦν μεσ’ στὸν χῶρο τῆς
Ἐκκλησίας καὶ πολλὲς φορὲς ὑπῆρχαν Σύνοδοι ποὺ πῆραν ἀποφάσεις, καὶ τελικὰ δὲν
πραγματοποιήθηκαν καὶ θεωρήθηκαν ὅτι ἦσαν αἱρετικές, ληστρικὲς Σύνοδοι".
Μποροῦμε νὰ θυμηθοῦμε, τώρα, τί ἔγινε μ’ αὐτὴν τὴν ἐνημέρωση καὶ μὲ ἄλλους ἐγκυκλίους τῆς Ἱεραρχίας. Ἡ ἐμπέδωση τῆς Παναιρέσεως! Ἀφοῦ οἱ ἴδιοι οἱ Ἐπίσκοποι φέρθηκαν ἔτσι στὴ Πανορθόδοξη Σύνοδο, καὶ δεσμεύτηκαν ἐκεῖ μὲ τὴν ὑπογραφή τους, τί ἄλλο θὰ ἔκαναν, παρὰ νὰ προσπαθήσουν νὰ πείσουν τοὺς ὑφισταμένους τους κληρικοὺς καὶ τὸ λαό, γιὰ τὴν ὀρθότητα καὶ ἐφαρμογὴ τῶν ἀποφάσεών της, ὅπως μᾶς ἀποκάλυψε ὁ Ναυπάκτου, ὁ ὁποῖος ἀφοῦ ὡς ἄλλος Ἰανὸς ἔπαιξε ὡραῖα τὸν ρόλο τοῦ εὐσεβοῦς, τώρα συμβαδίζει ἀνοιχτὰ μὲ τὸν Βαρθολομαῖο. Ὅλα αὐτὰ στέφθηκαν δυστυχῶς μὲ μεγάλη ἐπιτυχία.
Λίγο νωρίτερα παρόμοια εἶπε καὶ
ὁ μητροπολίτης Γαλλίας Ἐμμανουήλ, σὲ συνέντευξη του στο πρακτορείο
ειδήσεων του Βατικανού το 2014:
«Πιστεύω ότι δεν πρέπει να περιμένουμε θεαματικά γεγονότα. Δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε από μια μέρα στην άλλη κοινωνία μεταξύ των δύο Εκκλησιών. Υπάρχει
πολλή δουλειά που πρέπει να προηγηθεί και αυτό
είναι έργο της Διεθνούς Θεολογικής Επιτροπής. Δεν πρέπει να κρύψουμε ότι
εξακολουθούν να υπάρχουν εμπόδια και δυσκολίες»!
Επίσης δήλωσε:
«Θα ήταν ωραίο αν μετά από αυτή τη συνάντηση, υπήρχε κοινωνία από το ίδιο δισκοπότηρο. Είναι επιθυμία μας και αυτός είναι ο στόχος
μας. Αυτός είναι
ο σκοπός του διαλόγου»! (για την συνάντηση πάπα και Πατριάρχη).
Εἶναι φανερό, λοιπόν, «Οι μαέστροι του ψεύδους και της απάτης δεν βιάζονται,
είδαμε και με τους πολιτικούς, σιγά σιγά να συνηθίσει το κοπάδι»!
(ἐδῶ)
Ἀδαμάντιος
Τσακίρογλου
