Ἄνευ προσκυνήσεως τοῦ Τ. Σταυροῦ ὁ Ἁγιασμὸς εἰς τὴν Βουλήν!
Μεταδίδει ἰούς; Ἀπὼν ὁ
Πρωθυπουργός! Ἀπαξίωσις τῆς Ἐκκλησίας;
Πλεῖον τοῦ 1/3 τῶν Ἱεραρχῶν θέλουν σύγκλησιν τῆς Συνόδου!
ΔΙΧΑΣΜΕΝΗ Η ΙΕΡΑΡΧΙΑ
ΕΤΕΘΗ ΕΙΣ ΤΟΝ «ΓΥΨΟΝ»
Αὐστραλίας Στυλιανός: Τὸ
καινοφανὲς Σχῆμα
τῆς Δωδεκαμελοῦς Συνόδου
ἐπ’ οὐδενὶ δύναται νὰ θεωρηθῆ,
ὑποκαθιστῶν τὴν Σύνοδον
τῆς ἀδιαιρέτου Ἱεραρχίας
Γράφει ὁ κ. Παναγιώτης Κατραμάδος, θεολόγος
Τὴν 3ην Ὀκτωβρίου 2017 ὁ
Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμος εἰς τὴν
Τακτικὴν ἐτήσιον Συνεδρίασιν τῆς Ἱεραρχίας ἀνέφερεν εἰς τὴν εἰσήγησίν του
μεταξὺ ἄλλων καὶ τὰ ἑξῆς:
«Συμπληρώνονται σὲ λίγο χρόνο διακόσια (200) χρόνια ἀπὸ τὴν κήρυξη τῆς Ἐπαναστάσεως καὶ τὴν μὲ τόσες θυσίες καὶ ποταμοὺς αἵματος ἀποκτηθεῖσαν ἐλευθερία καὶ ἀνασύσταση τοῦ Κράτους μας… Ὁ Βασιλιὰς Ὄθων θὰ γράψει πρὸς τὸν πατέρα του, Βασιλιὰ τῆς Βαυαρίας Λουδοβῖκο στὶς 13 Μαΐου 1831 «….ἡ πνευματικὴ ἀρχὴ τοῦ κλήρου τῆς χώρας θὰ μποροῦσε νὰ γίνη ἐπικίνδυνη γιὰ τὸν κοσμικὸ ἄρχοντα, ἂν ὁ ἀνώτερος κλῆρος συνιστοῦσε μία ὁμάδα, καθόσον ὁλόκληρος ὁ κλῆρος κατόπιν θὰ ἔπαιρνε τὸν λαὸ μὲ τὸ μέρος του ἐναντίον τοῦ ἄρχοντα… Νομίζω ὅτι θὰ μπορούσαμε νὰ ὑπερβοῦμε ὅλες αὐτὲς τὶς δυσκολίες ἂν δημιουργούσαμε μία σύνοδο ὑπὸ τὴν διεύθυνση κάποιου Μητροπολίτη ποὺ θὰ ἦταν κάτι σὰν τοὺς προέδρους τῶν δικῶν μας ἐπιτροπῶν καὶ οὐσιαστικὰ δὲν θὰ εἶχε ἐξουσία»… Δυστυχῶς αὐτὸ θὰ εἶναι τὸ σύνηθες καὶ ἀπὸ τοὺς συνεχίσαντες τὴν κρατικὴ Διοίκηση τῆς Ἐκκλησίας ἐπὶ πολλὲς δεκαετίες. Ἐργαλεῖα στὰ χέρια τῆς Πολιτείας οἱ εὔχρηστοι Ἀρχιερεῖς καὶ οἱ Ἀριστίνδην Σύνοδοι…
Πιεζόμενος ὑπὸ τῶν Ἱεραρχῶν ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Θεόκλητος
συνεκάλεσε, ἄνευ ἐγκρίσεως τῆς Πολιτείας τὴν Ἱεραρχίαν τῆς Ἐκκλησίας, γιὰ νὰ
εἰσπράξη τὸν κόλαφον τῆς Πολιτείας… Ἡ Πολιτεία ἠθέλησε καὶ τὸν α καὶ τὸν β
ἐκθρονισμὸν τοῦ Ἀθηνῶν Θεοκλήτου. Ἡ Πολιτεία ἠθέλησε καὶ τὴν α καὶ τὴν β
ἀνάρρησιν τοῦ Θεοκλήτου εἰς τὸν Θρόνον τῶν Ἀθηνῶν. Ἡ Πολιτεία ἠθέλησε τὴν ἀνάρρησιν
τοῦ Μελετίου εἰς τὸν Θρόνον τῶν Ἀθηνῶν, ἡ Πολιτεία καὶ τὴν ἐκ τοῦ Θρόνου τούτου
ἀπομάκρυνσίν του».
Τότε κανεὶς δὲν ἔδωσε ἰδιαιτέραν προσοχὴν εἰς τοὺς λόγους του.
Σήμερα εἶναι πασιφανὴς ἡ «προφητικὴ» διάστασις αὐτῶν: ἡ πολιτικὴ ἐξουσία
προωθεῖ Ἀρχιερεῖς ἀπολύτως ἐλεγχομένους, ἐλέγχει τὰ μικρὰ συνοδικὰ σχήματα καί,
ὅταν ἡ Ἱεραρχία συνεδριάσει ἐνάντια πρὸς τὴν βούλησιν τῆς Κυβερνήσεως,
ἐκθρονίζεται ὁ Ἀρχιεπίσκοπος. Αὐτὰ ὅλα δίδουν ἐξηγήσεις διὰ τὸ τί συνέβαινε καὶ
πιθανῶς συμβαίνει τώρα.
«Δημιουργικὴ Λογιστική»
Ἡ ἐπ’ ἀόριστον ἀναβολὴ τῆς τακτικῆς Ἱεραρχίας φέρεται ἀπὸ τὰ ΜΜΕ
ὅτι ὀφείλεται εἰς τὴν πλειονοψηφίαν τῶν Ἀρχιερέων, ποὺ ἐζήτησαν τὴν ἀκύρωσίν
της. Εἶναι ἀληθές;
Κατ’ ἀρχὰς δὲν δυνάμεθα νὰ ὁμιλῶμεν διὰ πλειονοψηφίαν καθὼς δὲν
ἐψήφισαν, ὅπως ἀκριβῶς συνέβη καὶ μὲ τὸ Οὐκρανικόν. Δὲν ὑπάρχει ψηφοφορία.
Κατὰ δεύτερον, ἂς ὑπολογίσωμεν τοὺς ἀριθμούς. Βεβαίως δὲν
ἐδόθησαν –κακῶς κάκιστα– εἰς τὴν δημοσιότητα αἱ ἐπιστολαὶ τῶν Μητροπολιτῶν,
ἑπομένως, ἡ ἐπίκλησις «πλειονότητος» εἶναι ἐντελῶς ὑποθετικὴ ἀκόμα καὶ ἀπὸ τὴν
ΔΙΣ. Παρ’ ὅλα αὐτὰ διέρρευσεν εἰς τὰ μέσα ὅτι ἀπὸ τοὺς 82 Ἱεράρχας ἀπήντησαν
εἰς τὸ αἴτημα τῆς ΔΙΣ, ἡ ὁποία πρότεινεν ἀναβολήν, οἱ 65. Ἀπὸ τοὺς 65 φέρεται
ὅτι οἱ 16 ἦσαν ὑπὲρ τῆς συγκλήσεως, κατὰ τὸν δημοσιογράφον κ. Γ.
Παπαθανασόπουλον, (Διδυμοτείχου, Ζιχνῶν, Καλαβρύτων, Κερκύρας, Κιλκισίου,
Κομοτηνῆς, Κονίτσης, Κυθήρων, Λαρίσης, Ξάνθης, Παροναξίας, Πειραιῶς, Πρεβέζης,
Σερρῶν, Σιδηροκάστρου καὶ Φιλίππων) καὶ ἐπιπλέον 4 ἦσαν οὐδέτεροι κατὰ τὸν
δημοσιοφράφον κ. Σ. Τζούμα. Ἤδη, ἑπομένως ὑπάρχουν 20 ἐπιστολαὶ ποὺ στηρίζουν
τὴν σύγκλησιν. Ἐπίσης, οἱ 17, ποὺ δὲν ἀπήντησαν πρέπει ἐπίσης νὰ προσμετρηθοῦν
εἰς αὐτοὺς ὑπὲρ τῆς συγκλήσεως, ἐφόσον ἡ σύγκλησις εἶναι δεδομένη καὶ συμβαίνει
αὐτοδικαίως. Ἐκεῖνοι, πάντως, ποὺ ἀπήντησαν ρητῶς ἀρνητικὰ ἦσαν μόνον 45,
γεγονὸς ποὺ σημαίνει ὅτι ἀπομένει σχεδὸν τὸ ἥμισυ (ὁπωσδήποτε μεγαλύτερο τοῦ
1/3 ποὺ προβλέπει ὁ Καταστατικὸς Χάρτης) τῆς Ἱεραρχίας, τὸ ὁποῖον συμφωνεῖ ἢ
ἔστω συγκατατίθεται εἰς τὸ νὰ συγκληθῆ ἡ ὁλομέλεια. Ἄρα ἐπιβάλλεται νὰ συγκληθῆ
ἀκόμη καὶ μὲ τοὺς ἀριθμοὺς ποὺ ἀνεφέραμεν.
Ἀντ’ αὐτοῦ ἡ ΔΙΣ ἀπεφάσισε, παρὰ τὰς ἐσωτερικὰς διαφωνίας, ὅτι
θὰ ἀναβληθῆ! Καὶ μάλιστα χωρὶς νὰ ὁρισθῆ ἐνδεικτικὰ νέα ἡμερομηνία! Εἰς τὸ
ἀνακοινωθὲν ὅμως ἀναφέρεται ὅτι ἡ ΔΙΣ «ἀπεφάσισε κατὰ πλειοψηφία», δηλαδὴ οὔτε
ἡ ΔΙΣ ἦτο ὁμόφωνος! Θὰ ἠδύνατο δηλαδὴ νὰ ἀποφασίση μὲ τὸν ἴδιον τρόπον τὴν
σύγκλησιν τῆς Ἱεραρχίας ἀκόμη καὶ ἂν εἶχον 70 Ἱεράρχαι ζητήσει τὴν ἀναβολήν
της. Αὐτὰ εἶναι ἀνεπίτρεπτα νὰ συμβαίνουν. Εἰς περιπτώσεις ἀκόμη καὶ διχασμοῦ
τῆς Ἱεραρχίας, ὡς ἡ παροῦσα, πρέπει ἡ ἀπόφασις νὰ κλίνη εἰς αὐτὸ ποὺ λέγουν οἱ
Ἱ. Κανόνες, δηλαδὴ ὅτι ἡ σύγκλησις εἶναι ὑποχρεωτική. Εἰδάλλως, ἡ ΔΙΣ δίκην
«Ἀριστίνδην Συνόδου» θὰ αὐθαιρετῆ ἀκόμη καὶ ὅταν τὰ νούμερα εἶναι σαφῆ, ὅπως
τώρα δείχνουν ὅτι περισσότερον ἀπὸ τὸ 1/3 ἐπεθύμει τὴν σύγκλησιν τῆς Ἱεραρχίας.
Δι’ αὐτοὺς τοὺς λόγους οἱ Ἱ. Κανόνες δὲν προβλέπουν ἡ σύγκλησις τῆς Ἱεραρχίας
νὰ τίθεται εἰς ψηφοφορίαν ἢ νὰ ἐναπόκειται εἰς τὴν βούλησιν τῶν μελῶν της, ἀλλὰ
εἶναι ὑποχρεωτική!
Ἡ ΔΙΣ ἠδιαφόρησε
διὰ τὰς ἐναλλακτικὰς προτάσεις
Ἡ ἀπόφασις ἦτο προειλημμένη, καθὼς παρὰ τὰς προτάσεις πολλῶν
καμία δὲν συνεζητήθη. Πολλοὶ πρότειναν νὰ γίνη εἰς εὐρύχωρον μέρος π.χ. ἱ. ν.
Ἁγίου Παντελεήμονος Ἀχαρνῶν, ὥστε νὰ μὴ ὑπάρχη φόβος καὶ νὰ τηροῦνται ὅλα τὰ
ὑγειονομικὰ μέτρα. Ἀλλὰ ἡ ΔΙΣ δὲν ἠθέλησε κἄν νὰ τὸ συζητήση. Ὁ Σεβ. Δράμας
πρότεινε τὴν σύγκλησιν εἰς Θεσσαλονίκην, τόσον διότι δὲν ἐπικρατεῖ ἡ αὐστηρότης
τῶν μέτρων τοῦ λεκανοπεδίου τῆς Ἀττικῆς, ὅσον καὶ διὰ νὰ δοθῆ ἰσχυρὸν μήνυμα
εἰς τὰ Σκόπια. Ἐκώφευσε, ἡ ΔΙΣ. Ὁ Σεβ. Λαρίσης πρότεινε νὰ γίνη σύγκλησις καὶ
νὰ διαπιστωθῆ ἂν ὑπάρχη ἀπαρτία, ὡς εἶναι ἡ παγία τακτικὴ ὅλων τῶν συνεδριάσεων
ὅλων τῶν φορέων. Ἀδιάφορος ἡ ΔΙΣ.
Ἂν ὑπάρχουν τόσαι ἐναλλακτικαὶ προτάσεις καὶ ἡ ΔΙΣ δὲν ἐξετάζει
καμία, τί ἄλλο νὰ ὑποθέση κανεὶς παρὰ τὸ ὅτι ὅλα εἶχον προαποφασισθῆ;
Καὶ ὅλα αὐτὰ ὄχι διότι δὲν ὑπῆρχεν, ἐκκλησιαστικὴ βούλησις, διὰ
νὰ συγκληθῆ, ἀλλὰ ἐπειδὴ ἡ πολιτικὴ βούλησις ἦτο ἀντίθετος. Ὁ ἀφορισμένος
Πρωθυπουργὸς δὲν θέλει νὰ συγκεντρωθῆ ἡ Ἱεραρχία, διότι οἱαδήποτε ἀπόφασις δὲν
θὰ εἶναι ἐλεγχομένη καὶ ἔτσι κάποιοι «πρόθυμοι», κάποιοι «ἐλεγχόμενοι» καὶ
κάποιοι «φοβισμένοι» συνέτειναν εἰς τὴν εὐόδωσιν τοῦ σχεδίου ἀκυρώσεως.
Εἶναι συνοδικὸν
πρόσκομμα ἡ ἐπιδημία;
Τὸ 1346 ἀρχίζει ἡ πανδημία τῆς πανώλης ἢ «μαύρου θανάτου» εἰς
τὴν Εὐρώπην, ἡ ὁποία θὰ κρατήση 325 ἔτη. Θὰ ἀποδειχθῆ ὡς ἡ χειροτέρα ὅλων τῶν
ἐποχῶν καθὼς ἀπέθαναν 75.000.000-200.000.000 ἄνθρωποι. Εἰς τὴν
Κωνσταντινούπολιν καταφθάνει τὸ 1347 ἀπὸ τὴν Κριμαίαν τῆς Οὐκρανίας, καὶ κατὰ
τὴν περιγραφὴν τοῦ αὐτοκράτορος Ἰωάννου Καντακουζηνοῦ Στ΄, οἱ θάνατοι
συμβαίνουν πολλάκις ἐντὸς τριῶν ὡρῶν! Ἂς συνυπολογίσωμεν μάλιστα εἰς τὸ φοβερὸν
αὐτὸ θανατικὸν -καὶ μέχρι καὶ τὴν πτῶσιν τῆς Πόλεως- ὅτι ἔχομεν συνεχεῖς
ἀπωλείας ἐδαφῶν τῆς αὐτοκρατορίας, πολιορκίας, ἐμφυλίους πολέμους, δυναστικὰς
διαμάχας, σεισμοὺς κ.ἄ. Οὐδέποτε ὅμως ἔπαυσεν οὔτε ἡ ἐκκλησιαστικὴ ζωὴ οὔτε ἡ
σύγκλησις Συνόδων. Ἀπεναντίας, κατὰ τὰ αὐτὰ ἔτη συνεκλήθησαν ἡσυχαστικαί, ἀντιησυχαστικαὶ
καὶ ἄλλαι Σύνοδοι. Μάλιστα, ἡ ἔξαρσις τῆς ἐπιδημίας τὸ 1417 θὰ ὁδηγήση τὸν
Ἅγιον Μᾶρκον τὸν Εὐγενικὸν καὶ τὸν Γεώργιον Σχολάριον εἰς τὸν ἱ. ναὸν τοῦ
Πεφανερωμένου πλησίον τῆς Ἱ. Μ. Μαγγάνων, ὅπου θὰ συζητήσουν διὰ τὴν «Θείαν
Πρόνοιαν». Ἔτσι ἀντιμετώπιζον οἱ Ἱεράρχαι τὰ ἰατρικὰ ζητήματα, μὲ θεολογικὸν
τρόπον. Μάλιστα, ἡ πανώλης δὲν ἀπέτρεψεν οὔτε τὴν σύγκλησιν τῆς ἑνωτικῆς
ψευδοσυνόδου Φερράρας-Φλωρεντίας. Ὁ κ. Κ. Τσιάμης εἰς τὴν μελέτην του διὰ τὴν
πανώλην εἰς τοὺς βυζαντινοὺς χρόνους ἀναφέρει:
«Τὸ 1435-1436, ἡ πανώλη συνοδεύει τὶς διαπραγματεύσεις Ἑλλήνων
καὶ Λατίνων σχετικὰ μὲ τὴν ὀργάνωση τῆς ἐπικείμενης Συνόδου τῆς Φερράρα γιὰ τὴν
ἕνωση τῶν δύο Ἐκκλησιῶν. Ἡ πανώλη θὰ ἐμφανισθεῖ καὶ κατὰ τὴ διάρκεια τῆς
Συνόδου λίγα χρόνια ἀργότερα. Μεταξὺ τῶν πολυάριθμων νεκρῶν, εὑρίσκονται τὰ δύο
ἀνίψια τοῦ Σχολαρίου καὶ ὁ Παπικὸς ἀπεσταλμένος Simon Freron, ποὺ εἶχε φτάσει
στὴν Κωνσταντινούπολη γιὰ τὶς προετοιμασίες τῆς Συνόδου. Ὁ ἕτερος Παπικὸς
ἀπεσταλμένος, ὁ Ἰωάννης ἀπὸ τὴ Ραγοῦσα κατέφυγε στὴν ἐξοχή, γιὰ νὰ σωθεῖ ἀπὸ
τὴν ἐπιδημία ποὺ ἀφάνιζε τὴν πόλη»
Διὰ τὴν Σύνοδον τῆς Φερράρας ὑπῆρχε πολιτικὴ βούλησις διὰ τοῦτο
δὲν τὴν ἀπέτρεψε τίποτε. Πῶς ὅμως σήμερα μὲ μίαν ἐπιδημίαν ποὺ ὠχριᾶ ἐνώπιον
τῆς πανώλης ἀρνοῦνται οἱ Ἱεράρχαι τὸ καθῆκον τους; Μήπως γνωρίζουν ὅτι θὰ
ἀπαγορευθῆ ἡ Θ. Κοινωνία ἢ ὅτι θὰ κλείσουν τοὺς ἱ. Ναοὺς καὶ δὲν ἐπιθυμοῦν νὰ
ἀντισταθοῦν εἰς τὴν Κυβέρνησιν;
Δὲν ὑπάρχει συνοδικὸν
σύστημα ἄνευ Ἱεραρχίας
Ἐπιχειρεῖται νὰ καθιερωθῆ καὶ εἰς τὴν Ἑλλάδα ἡ αὐθαιρεσία τοῦ
Φαναρίου, ὅπου ἀποφασίζει μία μικρὰ ὁμὰς ἐπ’ ἀόριστον. Περὶ αὐτοῦ εἶναι λίαν
εὔστοχος ἡ ἐπιστολὴ 3ης Φεβρουαρίου 2005 τοῦ κυροῦ Αὐστραλίας Στυλιανοῦ πρὸς
τὸν Πατριάρχην, ποὺ ἦλθεν εἰς τὴν δημοσιότητα, ὅπου γράφει:
«…ἔχω ὑποβάλει ἐν ἐπισήμοις θεολογικοῖς Ὑπομνήμασιν εἰς τὸ
Σεπτὸν Κέντρον περὶ Κανονικῆς δομῆς καὶ λειτουργίας τοῦ παρ’ ἡμῖν ἱερωτάτου
θεσμοῦ τῆς Συνόδου, καὶ δὴ τῆς Συνόδου τῆς ὅλης ἀδιαιρέτου Ἱεραρχίας τοῦ
Θρόνου, εἶναι αὐτονόητον ὅτι θὰ καθιστάμην οὐ μόνον ἐπίορκος, ἀλλὰ καὶ
καταγέλαστος ὑπαναχωρῶν εἰς τόσον θεμελιώδη ζητήματα Ἐκκλησιολογίας καὶ
Κανονικοῦ Δικαίου… Τὸ καινοφανὲς Σχῆμα τῆς Δωδεκαμελοῦς Συνόδου, ὡς κατέθεσα
εἰλικρινῶς καὶ ἐν φόβῳ Θεοῦ ἐν τῇ ἀπὸ 17ης Μαρτίου 2004 ἀπαντητικῇ σχετικῇ
Ἀναφορᾷ μου, ἐπ’ οὐδενὶ δύναται νὰ θεωρηθῆ ὑποκαθιστῶν τὴν Σύνοδον τῆς
ἀδιαιρέτου Ἱεραρχίας… Ὅθεν, εὐχόμενος εἰλικρινῶς ἅπαξ ἔτι νὰ ἴδω προσεχῶς
λειτουργοῦντα κατὰ τὰ νενομισμένα τὸν θεσμὸν τῆς Συνόδου τῆς ὅλης Ἱεραρχίας,
ὥστε νὰ ἔχει οὐσιαστικὸν νόημα ἡ ἐν τῷ Σεπτῷ Κέντρῳ Συνοδικὴ παρουσία…».
Αὐτὰ θὰ ἔπρεπε νὰ ἀπαντήσουν καὶ οἱ καθ’ ἡμᾶς
Μητροπολῖται…ἐκεῖνοι ὅμως εἰς τὴν ἐπέτειον τῶν 200 ἐτῶν ἀπὸ τὴν Παλιγγενεσίαν
ἐνεθυμήθησαν ἀπὸ τὸν «Ὕμνον εἰς τὴν Ἐλευθερίαν» μόνον τὴν στροφὴν «Ἄργειε νάλθη
ἐκείνη ἡ μέρα, κι ἦταν ὅλα σιωπηλά, γιατί τὰ ’σκιαζε ἡ φοβέρα καὶ τὰ πλάκωνε ἡ
σκλαβιά»! Ἡ ΔΙΣ ὀργανώνει ἐκδηλώσεις, ἀλλὰ τῆς διαφεύγει τὸ νόημα…
