σσ. Στο παρακάτω ρεπορτάζ παρουσιάζεται η δράση της Εκκλησίας κατά την διάρκεια της κατοχής από τους Ναζί που έσωσε την ζωή πολλών Εβραίων και αποτελεί άλλη μία απόδειξη για την φιλανθρωπία της Εκκλησίας που καταρρίπτει τις κατηγορίες εναντίον της ως δήθεν ρατσιστική. Όμως στο ρεπορτάζ αυτό αναφέρεται και κάτι άλλο, όχι μόνο μία φορά. Ότι στην υπόθεση αυτή σωτηρίας των Εβραίων εμπλάκησαν και οι Μασόνοι, ένας των οποίων ήταν και ο τότε αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός. Εάν αυτό αληθεύει, τότε πρέπει η Εκκλησία να πάρει δημοσίως θέση καθώς η ιδιότητα του μασόνου είναι ασυμβίβαστη με το αξίωμα του επισκόπου και η φιλανθρωπία και η ελεημοσύνη δεν αποτελεί κριτήριο αποδοχής της. Αναλυτικότερα, στο θέμα της μασονίας η Εκκλησία της Ελλάδος έλαβε επίσημη θέση και μάλιστα δύο φορές. Αρχικά, η Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος ασχολήθηκε με το θέμα αυτό κατά την συνεδρία της 7ης Οκτωβρίου 1933 και εξέδωσε ειδική «Πράξη» (Περιοδικό «Εκκλησία», 48/1933, σσ. 37-39). Το κείμενο αυτό κάνει λόγο περί «διεθνούς μυητικού οργανισμού» και «μυσταγωγικού συστήματος, όπερ υπομιμνήσκει τας παλαιάς εθνικάς μυστηριακάς θρησκείας ή λατρείας, από των οποίων κατάγεται και των οποίων συνέχειαν και αναβίωσιν αποτελεί». Το κείμενο αναφέρεται σε μαρτυρίες μασονικών κειμένων και κατοχυρώνει τη θέση της «εκ των εν ταις μυήσεσιν δρωμένων και τελουμένων». Για τη μύηση στον τρίτο βαθμό αναφέρεται πως αποτελεί «δραματικήν αφήγησιν του θανάτου του πάτρωνος της μασονίας Χιράμ και είδος τι μιμητικής επαναλήψεως του θανάτου τούτου. Ούτως η Μασονία αποδεδειγμένως τυγχάνει θρησκεία μυστηριακή, όλως διάφορος, χωρισμένη και ξένη της Χριστιανικής Θρησκείας». Σύμφωνα με τη θέση που πήρε ο τότε Αρχιεπίσκοπος της Ελλάδος Χρυσόστομος, και η οποία υπογραμμίζεται στην «Πράξιν», κληρικοί που μετέχουν της μασονίας είναι άξιοι καθαιρέσεως. Η απόφαση αυτή της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος ανανεώθηκε με μία νέα, που ελήφθη κατά την 28ην Νοεμβρίου 1972 και χαρακτηρίσθηκε «αυθεντικό κείμενο αυτής». Γι’ αυτό και η Ιεραρχία «εμμένει απολύτως εις τα εν τη Πράξει οριζόμενα περί Μασονίας. Διακηρύσσει και αύθις ότι η Μασονία είναι αποδεδειγμένως θρησκεία μυστηριακή, προέκτασις των παλαιών ειδωλολατρικών θρησκειών, όλως ξένη και αντίθετος προς την εξ αποκαλύψεως σωτηριώδη αλήθειαν της Αγίας ημών Εκκλησίας. Διαδηλοί κατηγορηματικώς ότι η ιδιότης του Μασόνου υπό οιανδήποτε μορφήν είναι ασυμβίβαστος προς την ιδιότητα του χριστιανού μέλους τού Σώματος τού Χριστού». Η νέα αυτή απόφαση μνημονεύει και επαινεί την υπ’ αριθ. 260/1.12.1969 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, με την οποία η μασονία καταδικάσθηκε «ως θρησκεία μυστική, μη γνωστή», καθώς και την ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου, που δημοσιεύθηκε στη «Φωνή τού Κυρίου» (13. 5. 1970), όπου η μασονία στηλιτεύεται ως θρησκεία.
