Τό πρῶτο βῆμα γιά τήν ὑπερηφάνεια εἶναι ἡ κενοδοξία, ἡ πεποίθησις δηλαδή ὅτι εἶμαι κάτι.

 Ὅσιος Θεοφάνης ὁ Ἔγκλειστος 

      Ἔχετε σὰν σκοπὸ ν’ ἀποκτήσετε «πνεῦμα συντετριμμένον», «καρδίαν συντετριμμένην καὶ τεταπεινωμένην» (Ψάλμ. 50, 19).

       Προσέχετε τὸν ἑαυτό σας. Ἡ πρόοδος στὴν πνευματικὴ ζωὴ διακρίνεται μὲ τὴν ὁλοένα καὶ περισσότερη συναίσθησι τῆς μηδαμινότητός μας. Ἐνῶ ὅσο αὐξάνει ἡ ἐκτίμησις τοῦ ἑαυτοῦ μας σὲ κάτι, τόσο βαδίζουμε στὴν καταστροφή.

Ὁ ἐχθρὸς θὰ τὸ ἐκμεταλλευθῆ αὐτό. Θὰ πλησιάση καὶ θὰ ἐπιχειρήση νὰ πετάξη κανένα πετραδάκι στὸν δρόμο μας γιὰ νὰ σκοντάψουμε. Μία ψυχὴ ποὺ δίνει στὸν ἑαυτὸ τῆς ἀξία, μοιάζει μὲ τὸν κόρακα τοῦ Αἰσώπου ποὺ ἀκούγοντας τὶς κολακεῖες τῆς ἀλεποὺς γιὰ τὴν «ὡραία» του φωνή, ἄνοιξε τὸ στόμα καὶ τοῦ ἔπεσε τὸ τυρί…».

Μαζικοί εμβολιασμοί και πιστοποιητικά εμβολιασμού ενέχουν κινδύνους για την δημόσια υγεία;

 

Μαζικοί εμβολιασμοί και πιστοποιητικά εμβολιασμού ενέχουν κινδύνους για την δημόσια υγεία;

Παύλος μοναχός, Βιολόγος, MD Μοριακής Βιολογίας καὶ Βιοϊατρικής -Βουλευτήρια Αγίου Όρους.

     Εδώ και λίγους μήνες χορηγούνται στους πολίτες οι νέες γονιδιακές θεραπείες [1], που προκαλούν ενεργητική ανοσία κατά του κορωνοϊού SARS-CoV-2. Ως προς την λειτουργική τους έκβαση (παραγωγή αντισωμάτων, ανάπτυξη κυτταρικής ανοσίας) πήραν την ονομασία εμβόλια. Όμως, ως προς τον μηχανισμό δράσης ή και τον τρόπο παραγωγής τους (εμβόλια mRNA) διαφέρουν πολύ από αυτό που παραδοσιακά εννοούμε με τον όρο εμβόλιο. Πολλοί γιατροί έχουν αναπτύξει ή σχολιάσει το θέμα των νέων εμβολίων κυρίως στο διαδίκτυο. Δυστυχώς, τις περισσότερες φορές οι αναλύσεις είναι μονοδιάστατες, χωρίς να υπάρχει ο αντίλογος της άλλης πλευράς.

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΕΩΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ (Μέρος β΄)

 Ἀπάντηση σὲ ἐρωτήσεις

ΑΙΡΕΤΙΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ «ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ» ΕΙΚΟΝΩΝ

Ποιός εἶναι ὁ  «Παλαιὸς τῶν Ἡμερῶν» 

Τοῦ Παναγιώτη Σημάτη

 Μέρος β΄ (Τὸ α΄ μέρος ἐδῶ) 

4. 4. Ποιός εἶναι ὁ «Παλαιὸς τῶν Ἡμερῶν»;

Εἴδαμε στὸ α΄μέρος ὅτι δύο βασικὰ εἶναι οἱ εἰκόνες ποὺ ἀναφέρονται στὴν Ἁγία Τριάδα καὶ ὅτι στοὺς ὀρθόδοξους ναοὺς θὰ συναντήσουμε τὴν μία ἀπὸ τὶς δύο ἢ καὶ τὶς δύο.

i) Ἡ μία εἰκόνα εἶναι ἐκείνη ποὺ εἰκονίζει τρεῖς Ἀγγέλους φιλοξενούμενους ἀπὸ τὸν Ἀβραάμ (καὶ τὴν Σάρρα), γνωστὴ ὡς «Φιλοξενία τοῦ Ἀβραάμ».

ii) Ἡ ἄλλη εἰκόνα, εἶναι ἐκείνη ποὺ ἀπεικονίζει τὸν Θεὸν Πατέρα ὡς γέροντα στὴν ἡλικία, τὸν Υἱὸ ὡς νεώτερο Αὐτοῦ καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ὡς περιστερά (ἡ εἰκόνα αὐτὴ ἀποκαλεῖται καὶ εἰκόνα τοῦ “Σύνθρονου”).

Στὴν δεύτερη αὐτὴ εἰκόνα τοῦ «Σύνθρονου», ἀπεικονίζεται ὁ Θεὸς Πατὴρ ὡς ὁ «Παλαιὸς τῶν Ἡμερῶν».

Ποιός ὅμως εἶναι αὐτὸς  ὁ «Παλαιὸς τῶν Ἡμερῶν»; Ὁ Πατὴρ ἢ ὁ Υἱός;

Ἐξετάζοντας τὰ συγκεκριμένα σημεῖα τῆς Ἁγίας Γραφῆς ποὺ ὁμιλοῦν γιὰ τὸ θέμα μας, διαπιστώνουμε ὅτι οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, ἡ Ὑμνολογία, γενικὰ ἡ Ὀρθόδοξη Παράδοση, ἀποδίδει τὸν συμβολισμὸ τοῦ «Παλαιοῦ τῶν Ἡμερῶν» κυρίως στὸν Υἱό,  μὲ ἐξαίρεση τὴν περίπτωση μιᾶς ἀπὸ τὶς «ὁράσεις» τοῦ Δανιήλ. Ὁ Δανιὴλ διηγεῖται τὴν παρουσία τοῦ «Παλαιοῦ τῶν Ἡμερῶν» στὸ 7^ο κεφάλαιο. Ὅπως ἐξάγεται ἀπὸ τὴν ἐκκλησιαστικὴ ἑρμηνεία, ἰδίως τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου:

(α) Στὴν πρώτη ὅραση ποὺ μᾶς παραδίδει ὁ Δανιήλ, ὁ «Παλαιὸς τῶν Ἡμερῶν» εἶναι ὁ Υἱὸς ὡς ἔνθρονος Κριτὴς τοῦ κόσμου (Δανιὴλ κεφ. ζ΄, στίχ. 9, 10). Εἶναι πολλὲς δεκάδες τὰ χωρία τῶν Πατέρων καὶ οἱ ὕμνοι τῆς Ἐκκλησίας ποὺ ὀνομάζουν «Παλαιὸ τῶν Ἡμερῶν» τὸν Χριστό. Π.χ.: «Ὁ παλαιὸς ἡμερῶν, ὁ καὶ τὸν νόμον πάλαι ἐν Σινᾷ δοὺς τῷ Μωσεῖ, σήμερον βρέφος ὁρᾶται...» (Ἑσπερινὸς Μεταμορφώσεως).

(β) Στὴν ἑπομένη ὅραση ὑπάρχει ὁ «Παλαιὸς τῶν Ἡμερῶν» ἀλλ’ ὡς ὁ Θεὸς Πατήρ, ἐνῶ ὁ Υἱὸς στὴν ἴδια ὅραση περιγράφεται ὡς «υἱὸς ἀνθρώπου» (Δανιὴλ κεφ. ζ΄, στίχ. 13-14).

(γ)  Στὴν τελευταία ὅραση, στὴν ὁποία ὑπάρχει ὁ «Παλαιὸς τῶν Ἡμερῶν» πρόκειται πάλι γιὰ τὸν Υἱό (Δανιὴλ κεφ. ζ΄, στίχ. 22).

Ἂς δοῦμε τὸ θέμα ἀναλυτικά.

Εκοιμήθη ο π. Νικόλαος Μανώλης

 

Δελτίο Τύπου

του Ορθόδοξου Χριστιανικού Συλλόγου “Άγιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής” 

Ἐπιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Με πόνο, αλλά με πίστη και ελπίδα στο Θεό, σας γνωρίζουμε ότι ο πολυαγαπημένος μας π. Νικόλαος Μανώλης άφησε σήμερα το πρωί την τελευταία του πνοή λόγω σοβαρών και χρόνιων προβλημάτων υγείας, και όχι από τον κορονοϊό, όπως σκοπίμως αφήνεται να εννοηθεί από διάφορα ενημερωτικά σάιτ.

Οι στιγμές είναι δύσκολες και τα λόγια είναι φτωχά για να περιγράψουν τα συναισθήματά μας. Ο π. Νικόλαος είχε μια καρδιά από την οποία ξεχείλιζε η αγάπη για τον Άγιο Τριαδικό Θεό, για την Παναγία μας, για τους Αγίους μας, για την Εκκλησία, για τους οικείους και τους μακρινούς, για φίλους και εχθρούς, για την κάθε ψυχή που έρχοταν στο πετραχήλι του. Αυτόν τον ώριμο πνευματικό καρπό τρύγησε ο Χριστός μας, τον οποίο ο π. Νικόλαος υπηρέτησε ως ιερέας με αυταπάρνηση, θυσιαστική αγάπη και μαρτυρικό πνεύμα.

Εκείνο, όμως, που τον ξεχώρισε και τον έκανε γνωστό και αγαπητό σε όλο τον κόσμο, ήταν οι αγώνες του υπέρ της Ορθοδοξίας και κατά της παναίρεσης του οικουμενισμού. Μέχρι το τέλος της ζωής του έμεινε μέσα στην Εκκλησία, μέσα στα όρια της Εκκλησίας, όπως τα όρισαν οι Άγιοι Πατέρες, τους οποίους προσπάθησε να μιμηθεί. Η ιερά του αποτείχιση, μετά την ψευδοσύνοδο του Κολυμπαρίου, είναι το μεγάλο του στεφάνι και η παρακαταθήκη του σε όλους εμάς τους πιστούς που αγωνιούμε για τον οικουμενιστικό κατήφορο της Εκκλησιαστικής μας διοίκησης.

Επιθυμία των οικείων του είναι η εξόδιος ακολουθία του μακαριστού π. Νικολάου να γίνει σε στενό οικογενειακό περιβάλλον.

Πηγὴ ἐδῶ.

 

Μητροπολίτης Καλαβρύτων Ιερώνυμος: Σέβομαι και τιμώ και αγαπώ το Οικουμενικό Πατριαρχείο και τον Οικουμενικό Πατριάρχη

Τρέμει τήν δυσμένεια τοῦ αἱρεσιάρχη Πατριάρχη, ἀλλὰ δὲν τρέμει την δυσμένεια τοῦ Θεοῦ!

 

Ἄκουσον, ἄκουσον! Δημιουργήθηκε διπλωματικὸ θέμα, ἐπειδὴ ὁ Καλαβρύτων Ἱερώνυμος χρησιμοποίησε τὸν ὅρο «Πατριαρχεῖο Κων/πόλεως» κι ὄχι «Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο»!!! Κι ὁ κ. Ἱερώνυμος ἔσπευσε νὰ δηλώσει τὸν σεβασμό του στὸν ἀρχιαιρεσιάρχη τῆς Κων/πόλεως!

Δὲν ἔκανε ὅμως τὸ ἴδιο, ὅσες φορὲς ὁ κ. Βαρθολομαῖος ἀλλοίωνε τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη καὶ τραυμάτιζε τὸ σῶμα τοῦ Χριστοῦ, γιατὶ τρέμει μὴν πέσει στήν δυσμένεια τοῦ αἱρεσιάρχη Πατριάρχη! Δὲν τὸν ἐνδιαφέρει ὅμως μήπως πέσει στὴν δυσμένεια τοῦ Θεοῦ («εἰς χεῖρας Θεοῦ ζῶντος») ἀδιαφορώντας γιὰ τὴν ἀκεραιότητα τῆς Πίστεως καὶ συμπλέοντας μὲ τοὺς Οἰκουμενιστές!

Μητροπολίτης Καλαβρύτων Ιερώνυμος: Σέβομαι και τιμώ και αγαπώ το Οικουμενικό Πατριαρχείο και τον Οικουμενικό Πατριάρχη

 

της Έφης Ευθυμίου

 

Σε διευκρινίσεις προχώρησε η Μητρόπολη Καλαβρύτων και Αιγιαλειας αναφορικά με δελτίο τύπου το οποίο αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της.

Συγκεκριμένα, στην ιστοσελίδα της Μητρόπολης υπήρχε ανακοίνωση αναφορικά με την παρουσία του Μητροπολίτη Ιερωνύμου στην εξόδιο ακολουθία του Ιακώβου Τσούνη.

Όταν τερματίζεις το κοντέρ της κακοδοξίας!

Όταν τερματίζεις το κοντέρ της κακοδοξίας (καταγγελία Μονής για διασπορά αντιεμβολιαστικής προπαγάνδας)

 Βγάζουν τέτοιες ανακοινώσεις γιατί έχουν τόση σχέση με την Ορθοδοξία όση έχει ο φάντης με το ρετσινόλαδο.

Το ότι σφάζονται έμβρυα από τον κάθε σύγχρονο Ηρώδη, για την παραγωγή των εμβολίων, δεν δημιουργεί κανένα προβληματισμό σε κάποιους. Ο θάνατος σου η ζωή μου, βλέπεις…

Με αυτά που λένε, μπορεί, τα “καλογέρια” της μονής, σε λίγο, να είναι οι πρώτοι μοναχοί παγκοσμίως που θα έχουν προσκληθεί από την Λέσχη Μπίλντεμπεργκ (τώρα περιορίζονται στο να είναι αγαπητοί από τα ΜΜΕ των μελών της ανωτέρω).

---

 

Καταγγελία Μονής Εσφιγμένου για διασπορά αντιεμβολιαστικής προπαγάνδας

(Αντιγραφή από ρομφαία – 18.04.2021)

 

Η Ιερά Μονή Εσφιγμένου Αγίου Όρους καταγγέλλει δημοσίως την χρήση του ονόματός της από τρίτους χωρίς την άδειά της για διασπορά παραπληροφόρησης, ψευδών ειδήσεων και προπαγάνδας κατά των τρόπων αντιμετώπισης της πανδημίας του κορωνοϊού.

Ε΄ ΚΥΡΙΑΚH ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς για τη θεάρεστη νηστεία και την ψυχοσωτήρια ελεημοσύνη

     Υπάρχουν μερικά θαλάσσια μέρη που τρέφουν μεγάλα κητώδη θηρία. Όσοι λοιπόν πλέουν σε αυτά τα μέρη κρεμούν κώδωνες στα πλευρά των πλοίων, ώστε τα θηρία τρομαγμένα από τον ήχο τους να φεύγουν. Και του δικού μας βίου η θάλασσα τρέφει πολλά και φοβερότερα θηρία, τα πονηρά πάθη δηλαδή και τους εφόρους των παθών, τους δαίμονες, που είναι πονηρότεροι. Επιπλέει σε αυτή τη θάλασσα σαν πλοίο η Εκκλησία του Θεού και αντί για κώδωνες έχει τους πνευματικούς διδασκάλους, ώστε με τον ιερό ήχο της διδασκαλίας τους νʼ απομακρύνει τα νοητά θηρία. Αυτό προφανώς προτυπώνοντας η στολή του Ααρών, είχε εύηχους κώδωνες ραμμένους στα άκρα της και σύμφωνα με όσα είχαν θεσμοθετηθεί, έπρεπε να ακούγεται ο ήχος τους, όταν λειτουργούσε ο Ααρών. 

      Και εμείς από την άλλη, μεταφέροντας καλά τους τύπους στην πνευματική τους διάσταση, ας ηχήσουμε τώρα σε σας πνευματικά, και μάλιστα κατά τον καιρό της νηστείας, οπότε επιτίθενται αγρίως φανερά και αφανή θηρία• φανερά μεν η γαστριμαργία, η μέθη και τα παρόμοια, ενώ άλλα που ενεδρεύουν αφανώς, η κενοδοξία και η υπερηφάνεια, η υπεροψία και η υποκρισία. Ο ίδιος λοιπόν ήχος είναι και φυγαδευτήριο των  θηρίων τέτοιου είδους και φυλακτήριο των όσων ασκούν τη νηστεία.

Η έξοδος των Χριστιανών στην Ιστορία - π. Αθανάσιος Μυτιληναίος

Ομιλία εις την E΄ Κυριακήν των Νηστειών–Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας.

Ἁ

Ἁγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς

Εις το Όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.

Ιδού η πέμπτη Κυριακή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, η Κυριακή [που σφραγίζει την εβδομάδα] των μεγάλων αγρυπνιών και των μεγάλων ασκήσεων, την εβδομάδα των μεγάλων θρήνων και αναστεναγμών, η Κυριακή της πιο μεγάλης μεταξύ των αγίων γυναικών Αγίας, της οσίας μητρός ημών Μαρίας της Αιγυπτίας.

Σαράντα επτά χρόνια έκανε στην έρημο, και ο Κύριος της έδωσε εκείνο που σπάνια δίνει σε κάποιον από τους Αγίους. Χρόνια ολόκληρα δεν γεύθηκε ψωμί και νερό. Στην ερώτηση του αββά Ζωσιμά εκείνη απάντησε: «Ουκ επ’ άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος» (Ματθ. 4, 4). Ο Κύριος την έτρεφε με έναν ιδιαίτερο τρόπο και την οδηγούσε στην ερημητική ζωή, στους ερημητικούς της αγώνες.

Και ποιό ήταν το αποτέλεσμα; Η Αγία μετέτρεψε την κόλασή της σε παράδεισο! Νίκησε το διάβολο και ανέβηκε ψηλά στον Θεό! Πώς, με τι; Με τη νηστεία και την προσευχή, με νηστεία και προσευχή! Διότι η νηστεία, η νηστεία μαζί με την προσευχή, είναι δύναμη που νικά τα πάντα. Ένας θαυμάσιος ύμνος της Μ. Τεσσαρακοστής λέει: «ακολουθήσωμεν τω διά νηστείας ημίν, την κατά του διαβόλου νίκην υποδείξαντι, Σωτήρι των ψυχών ημών». Με τη νηστεία μας έδειξε τη νίκη κατά του διαβόλου… Δεν υπάρχει άλλο όπλο, δεν υπάρχει άλλο μέσον.

Παραπλανητικαί φῆμαι

 

Τοῦ πρωτοπρ. π. Διονυσίου Τάτση

Εἶναι συνηθισμένο φαινόμενο πολλοὶ καλοπροαίρετοι χριστιανοὶ νὰ κάνουν λαθεμένες ἐπιλογὲς καὶ νὰ ἐμπιστεύονται ἀκατάλληλα πρόσωπα, ποὺ θὰ τοὺς ὁδηγήσουν στὴν πνευματικὴ ζωή. Γρήγορα ὅμως ἀπογοητεύονται, γιατί διαπιστώνουν ὅτι τὰ πρόσωπα αὐτὰ δὲν ἔχουν τὶς ἀναγκαῖες ἱκανότητες καὶ ἡ φήμη ποὺ τὰ συνοδεύει δὲν ἀνταποκρίνεται στὴν πραγματικότητα. Πρόκειται γιὰ ὑποκριτὲς ποὺ παραπλανοῦν τοὺς ἀνυποψίαστους. Ἡ φήμη τους δημιουργήθηκε ἀπὸ ἀφελεῖς ἀνθρώπους καὶ ὄχι ἀπὸ θεοφιλεῖς πράξεις, ποὺ οἱ ἴδιοι ἔκαναν ἢ ἀπὸ ἀληθινὲς ἀρετὲς ποὺ ἀπέκτησαν. Καὶ τὸ ἀποτέλεσμα εἶναι τραγικό. Οἱ ἄνθρωποι ποὺ τούς ἀκολούθησαν, κι ἐκεῖνοι ποὺ τοὺς ἀκολουθοῦν ἀκόμα, ἔχουν πνευματικὴ... σύγχυση καὶ δὲν μποροῦν νὰ ξεκαθαρίσουν στὸ νοῦ τους τί εἶναι ἡ πνευματικὴ ζωή καὶ ποιὰ εἶναι ἡ οὕτως κατὰ Θεὸν ἐμπειρία καὶ πρακτική. Τὰ ὅσα συμβαίνουν στὴ ζωή τους εἶναι ἀνησυχητικὰ καὶ πρέπει νὰ τούς λυπᾶται κανείς, χωρὶς ὅμως νὰ μπορεῖ εὔκολα νὰ τοὺς μεταπείσει καὶ νὰ τοὺς ἀπομακρύνει ἀπὸ τοὺς ἐπιτήδειους ἐκμεταλλευτὲς τῆς λαϊκῆς εὐσέβειας, οἱ ὁποῖοι συνήθως εἶναι κληρικοὶ καὶ μοναχοί.

Τὸ ἀκριβῶς ἀντίθετο συμβαίνει, ὅταν οἱ πνευματικοὶ πατέρες καὶ καθοδηγητὲς ἔχουν ἀρετές, χωρὶς νὰ εἶναι ἀπαραιτήτως καὶ φημισμένοι. Τὰ πρόσωπα αὐτὰ δὲν χρησιμοποιοῦν τρόπους προβολῆς, γιατί εἶναι ταπεινὰ καὶ ἀνιδιοτελῆ. Δὲν ἐπιδιώκουν τίποτα τὸ προσωπικὸ οὔτε καὶ περιμένουν κάποια ὑλικὴ ἀνταπόδοση. Ἐμποδίζουν μάλιστα τοὺς ἀνθρώπους ποὺ τοὺς ἐμπιστεύονται νὰ μιλοῦν ἐπαινετικὰ γι’ αὐτοὺς καὶ δὲν διανοοῦνται νὰ τοὺς χρησιμοποιοῦν γιὰ τὴν διεκπαιρέωση προσωπικῶν τους ὑποθέσεων. Δὲν θέλουν τὰ πνευματικά τους τέκνα νὰ εἶναι ὑπηρέτες τους οὔτε βέβαια τούς ζητοῦν νὰ ἔχουν δουλικὸ φρόνημα ἀπέναντί τους. Μὲ ἄλλα λόγια δὲν τοὺς στεροῦν τὴν ἐλευθερία τῆς ἐπιλογῆς, γιατί ἡ προσπάθειά τους εἶναι νὰ μάθουν νὰ ἀκολουθοῦν τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ στὴ ζωή τους καὶ ὄχι νὰ ἐκβιάζονται καὶ νὰ πιέζονται μὲ ἀπαράδεκτους τρόπους.

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ: «Η ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑΣ»

Γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

      Το τέλος, αγαπητοί μου, της επιγείου ζωής και δράσεως του Κυρίου μας Ιησού Χριστού είναι κοντά. Ήδη οι εχθροί Του έχουν δείξει φανερά πια τις διαθέσεις τους τις φονικές. Και ο Κύριος γνωρίζει πλέον ποια είναι η πορεία. Εξάλλου γι' αυτήν την πορεία ήλθε εις τον κόσμον αυτόν. Την πορείαν της θυσίας.

     Ο Κύριος όμως, λίγο πριν το πάθος Του, που το γνωρίζει πολύ καλά, αποκαλύπτει τα πάντα εις τους μαθητάς Του, το τι επρόκειτο να συμβεί. Δηλαδή προφητεύει το άμεσο μέλλον, που αφορά στο πρόσωπό Του. Ας δούμε όμως το ιερόν κείμενο στην απόδοσή του· σε μία του απόδοση: «Ανηφόριζαν προς τα Ιεροσόλυμα και ο Ιησούς προχωρούσε μπροστά από τους μαθητάς Του, που ήσαν γεμάτοι από δέος. Τον ακολουθούσαν, αλλά είχαν φόβο, τόσο δια τον Ιησούν, όσο και δια τον εαυτόν τους, το τι τους περίμενε στην πόλη. Τότε, εκάλεσε κοντά Του τους δώδεκα και άρχισε να τους λέγει για όσα επρόκειτο να τους συμβούν. ‘’Δηλαδή, να, τους έλεγε, αναβαίνουμε στα Ιεροσόλυμα και ο Υιός του ανθρώπου, δηλαδή Εγώ ο Μεσσίας, θα παραδοθεί στους αρχιερείς και στους γραμματείς, που θα Τον καταδικάσουν σε θάνατον και θα Τον παραδώσουν στους ειδωλολάτρας. Θα Τον περιγελάσουν, θα Τον μαστιγώσουν, θα Τον φτύσουν και θα Τον θανατώσουν. Ύστερα όμως από τρεις ημέρες, θα αναστηθεί’’».

Άγιος Συμεών Επίσκοπος Περσίας

 Γιορτή σήμερα: Τη μνήμη του Αγίου Συμεών του Επισκόπου Περσίας και των συν αυτώ Μαρτυρησάντων τιμά σήμερα, 17 Απριλίου, η Εκκλησία μας.

Στην Περσία υπήρχε χριστιανική κοινότητα, που οι άνθρωποι της είχαν άμεμπτη ζωή και μεγάλη αυταπάρνηση, έτοιμοι να θυσιαστούν για το όνομα και τη δόξα του Χριστού. Καρδιά αυτής της κοινότητας ήταν ο επίσκοπος Συμεών, παράδειγμα χριστιανικής ζωής.

Ο Άγιος Ιερομάρτυς Συμεών έζησε κατά τους χρόνους του βασιλέως των Περσών Σαβωρίου και ήταν προϊστάμενος των Εκκλησιών Κτησιφώντος και Σαλήκ (στη Σελευκεία). Οι Πέρσες έβλεπαν τους χριστιανούς σαν αγκάθι στο μάτι τους.

Ακάθιστος Ύμνος: Έλληνες θαρσείτε

ΑΠΟΨΕ, ἀγαπητοί μου, σὲ ὅλες τὶς ἐκκλησίες τῆς πατρίδος μας, ἀπὸ τὴν Κέρκυρα μέχρι τὴν Κρήτη καὶ τὴν Κύπρο, ἀλλὰ καὶ παντοῦ ὅπου πάλλει ὀρθόδοξος καρδία (Βελιγράδι, Σόφια, Βουκουρέστι, Μόσχα κ.λπ.), ἀπόψε ὅλοι οἱ ὀρθόδοξοι ἑνωμένοι ψάλλουν χαρμοσύνως τὸν Ἀκάθιστο ὕμνο.

Τὸ ποιητικὸ αὐτὸ ἀριστούργημα μὲ ἄφθαστο λυρισμὸ καὶ πλῆθος εἰκόνες περιγράφει καὶ ἐξυμνεῖ τὸ μεγαλεῖο τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου, τῆς Μητέρας τοῦ Θεοῦ. Εἶνε καὶ τὸ ποίημα αὐτὸ μία ἀπόδειξις, ὅτι ἡ θρησκεία μας εἶνε ἀπὸ τὸ Θεό, εἶνε ἀληθινή. Σήμερα, χίλιοι ποιηταί, χίλιοι θεολόγοι, χίλιοι ἐπίσκοποι νὰ μαζευτοῦμε, δὲ μποροῦμε νὰ φτειάξουμε οὔτε μία ἀπὸ τὶς ὑπέροχες στροφές του.

Ὁ Ἀκάθιστος ὕμνος ἔχει χαρακτῆρα καὶ ἐθνικὸ καὶ θρησκευτικό.

Θρησκευτικὸ μέν, διότι μᾶς ὑπενθυμίζει τὸ πρῶτο ἐκεῖνο «χαῖρε» (Λουκ. 11,28) ποὺ ἀκούστηκε πρὸς τὴν ὑπεραγία Θεοτόκο ὅταν «Ἄγγελος πρωτοστάτης οὐρανόθεν ἐπέμφθη» στὴ Ναζαρέτ. Τὸ ἀγγελικὸ ἐκεῖνο «χαῖρε» ἐμεῖς οἱ θνητοὶ τὸ ἐπαναλαμβάνουμε στὸν Ἀκάθιστο ὕμνο 144 φορές.

Ἀλλὰ ἔχει, εἴπαμε, ὁ ὕμνος αὐτὸς καὶ ἐθνικὸ χαρακτῆρα. Διότι μᾶς ὑπενθυμίζει μία ἀπὸ τὶς πιὸ ἔνδοξες σελίδες τοῦ μαρτυρικοῦ μας ἔθνους. Γιὰ νὰ ψαλῇ, εἶχε μία ἀφορμὴ καθαρῶς ἐθνική. Ποιά ἡ ἀφορμή; Ἐλᾶτε νὰ ταξιδέψουμε μὲ τὴ φαντασία. Ἐγκαταλείπουμε τὸ παρὸν καὶ διασχίζουμε τοὺς αἰῶνας…

* * *

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΕΩΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΕΩΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ

Ἀπάντηση σὲ ἐρωτήσεις

ΑΙΡΕΤΙΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ «ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ» ΕΙΚΟΝΩΝ

Ποιός εἶναι ὁ  «Παλαιὸς τῶν Ἡμερῶν» 

Τοῦ Παναγιώτη Σημάτη

Ἕνα ἄρθρο μὲ τίτλο «Ἀπαγορευμένες Ἀπεικονίσεις» ποὺ δημοσιεύτηκε σὲ τοπικὴ ἐφημερίδα  προκάλεσε ἀντιδράσεις, θετικὲς καὶ ἀρνητικές, ἀλλὰ καὶ ἐρωτήσεις εἰδικὰ γιὰ τὴν ὀρθότητα τῆς ἀπεικονίσεως τῆς Ἁγίας Τριάδος. Μάλιστα μοῦ ἐστάλη καὶ ἐπιστολὴ ἐκπαιδευτικοῦ πού, προβληματισμένος ἀπὸ τὶς ἀπόψεις ποὺ κυκλοφοροῦν, ζητοῦσε περαιτέρω διευκρινήσεις. Ἀξιοσημείωτο εἶναι ὅτι ἀπευθύνθηκε καὶ σὲ γνωστὸ ὀρθόδοξο πρωτοπρεσβύτερο, ὁ ὁποῖος στὴν ἀπάντηση ἀντὶ γιὰ ὀρθόδοξες θέσεις ἐπαναλάμβανε θέσεις κάποιας μερίδος τῶν Γ.Ο.Χ. Ἔτσι ἀναγκάστηκα νὰ ἀσχοληθῶ καὶ πάλι μὲ τὸ θέμα, ἀφοῦ εἶχα συγκεντρώσει παλαιότερα ἀρκετὰ στοιχεῖα, προσθέτοντας καὶ νέα Πατερικὰ κείμενα.

Νομίζω ὅτι τὸ πλῆθος Ἁγιογραφικῶν καὶ Πατερικῶν κειμένων ποὺ παρατίθενται, φωτίζουν τὸ θέμα καὶ ἰδίως ἐκεῖνα τὰ σημεῖα ποὺ προκαλοῦν σύγχυση. Ἔτσι, ὅσοι ἔχουν ἀγαθὴ προαίρεση θὰ δοῦν τὸ θέμα ὄχι σύμφωνα μὲ τὴν προσωπική τους προτίμηση ἢ παγιωμένες τοποθετήσεις ἄλλων, ἢ καὶ τὸ χειρότερο, μὲ ἀποκρύψεις, κολοβώσεις καὶ διαστροφικὲς ἑρμηνεῖες πατερικῶν κειμένων, ἀλλὰ μὲ τὴν αὐθεντικὴ γνώμη τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας. Στηρίχτηκα κατ’ ἐξοχὴν στὰ κείμενα τοῦ ἱ. Χρυσοστόμου, ἁγίου Ἰωάννου Δαμασκηνοῦ, ἁγίου Νικοδήμου, ἀλλὰ σὲ κείμενα συγχρόνων, ὅπως τοῦ π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου καὶ τοῦ κ. Νικ. Ζήση (νῦν π. Σεραφείμ).

  Εὐνόητο, ὅτι ἂν σὲ  κάποιο σημεῖο δὲν ἀποδίδω σωστὰ τὸ πνεῦμα τῆς Παραδόσεως, μὲ χαρὰ καὶ εὐγνωμοσύνη θὰ δεχθῶ τὶς παρατηρήσεις τῶν ἐμπείρων. Διότι, κατὰ τὸν Μ. Βασίλειον: «δεῖ δοκιμάζειν τὰ παρὰ τῶν διδασκάλων λεγόμενα (σ.σ. καὶ ἁγιογραφούμενα)· καὶ τὰ μὲν σύμφωνα ταῖς Γραφαῖς δέχεσθαι, τὰ δὲ ἀλλότρια ἀποβάλλειν· καὶ τοὺς τοιούτοις διδάγμασιν ἐπιμένοντας ἀποστρέφεσθαι σφοδρότερον». [Ἡ ἠλεκτρονική μου διεύθυνση εἶναι simatis511@gmail.com]. 

1. Δύο βασικὰ εἶναι οἱ εἰκόνες ποὺ ἀναφέρονται στὴν Ἁγία Τριάδα. Στοὺς ὀρθόδοξους ναοὺς θὰ συναντήσουμε τὴν μία ἀπὸ τὶς δύο ἢ καὶ τὶς δύο.

i) Ἡ μία εἰκόνα εἶναι ἐκείνη ποὺ ἀπεικονίζει τὸν Θεὸν Πατέρα ὡς γέροντα στὴν ἡλικία, τὸν Υἱὸ ὡς νεώτερο Αὐτοῦ καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ὡς περιστερά (ἡ εἰκόνα αὐτὴ ἀποκαλεῖται καὶ εἰκόνα τοῦ “Σύνθρονου”).

ii) Ἡ ἄλλη εἰκόνα, εἶναι ἐκείνη ποὺ εἰκονίζει τρεῖς Ἀγγέλους φιλοξενούμενους ἀπὸ τὸν Ἀβραάμ (καὶ τὴν Σάρρα), γνωστὴ ὡς «Φιλοξενία τοῦ Ἀβραάμ».

Ἡ εἰκόνα τῆς Ἁγίας Τριάδος ποὺ προκαλεῖ πρόβλημα, εἶναι ἡ εἰκόνα τοῦ «Σύνθρονου», γιατὶ εἶναι μιὰ εἰκόνα σύνθετη, ἀφοῦ ποτὲ κανεὶς προφήτης ἢ Ἅγιος δὲν εἶδε ὅραμα ἢ ἀποκάλυψη τῆς Ἁγίας Τριάδος σ’ αὐτὴ τὴν μορφή, ἐνῶ ἀντίθετα ἡ «Φιλοξενεία τοῦ Ἀβραὰμ» εἶναι πραγματικὸ γεγονός, ποὺ περιγράφεται ἐκτενῶς στὴν Ἁγία Γραφή.

Τὸ πρῶτο ἐρώτημά σας (οἱ ἀπαντήσεις δομήθηκαν μὲ βάση τὶς ἐρωτήσεις ἐκπαιδευτικοῦ) εἶναι:

«Οἱ ἁγιογράφοι ποὺ τὴν ζωγράφησαν εἶναι δυνατὸν νὰ σφάλλουν; Δὲν ἐξομοιώνονται οἱ ἁγιογράφοι πρὸς τοὺς Ἁγίους Εὐαγγελιστάς; Δὲν ἐστηρίζοντο σὲ θεολογικὰ δεδομένα, ὅταν ζωγράφιζαν τὴν μνημονευθεῖσα εἰκόνα τοῦ “Σύνθρονου”; Μάλιστα, μὲ τὴν ἁγιογραφία αὐτὴ δὲν καθιστοῦν περισσότερο κατανοητὴ τὴν Ἁγία Τριάδα στοὺς πιστούς;».

α) Κατ’ ἀρχάς, αὐτὴ ἡ θέση (ὅτι οἱ ἁγιογράφοι ὡς ἐξομειούμενοι «πρὸς τοὺς Εὐαγγελιστὰς» δὲν αὐθαιρετοῦν) στρέφεται κατὰ τῆς ἐπιχειρηματολογίας, ὅσων ὑποστηρίζουν αὐτὴ τὴ θέση.

Θέλουν να διορθώσουν τα έργα του Θεού!!!

Για όσους επικαλούνται και υπακούουν στην "αυθεντία" της επιστημης. 

Σοκαριστικό άρθρο από το Περιοδικό Spiegel

Σοκ! Επιστήμονες δημιούργησαν χιμαιρικά έμβρυα από άνθρωπο και... μαϊμού

 

Που το πάει η επιστήμη;

 

Μία αμερικανο-κινεζική ομάδα επιστημόνων, για πρώτη φορά, αφού εισήγαγε ανθρώπινα βλαστικά κύτταρα σε έμβρυα μαϊμούδων, ανέπτυξε αυτά τα χιμαιρικά έμβρυα και τα διατήρησε για μεγάλο χρονικό διάστημα έως 20 ημερών.

Ὁ εὐπατρίδης Γέροντας (Ἀμφιλόχιος) καί τό πολύκορφο ὄρος τῆς Πάτμου

 

Γεωργίου Θ. Μηλίτση, διδασκάλου 

Πολλές φορές εἶχα ἀκούσει τούς Δωδεκανήσιους συμφοιτητές μου νά μιλοῦνε μέ πολύ σεβασμό γιά τόν ἄγνωστο σέ μένα, π. ᾽Αμφιλόχιο, τόν Γέροντα τῆς Πάτμου, ὅπως τόν ἔλεγαν. ᾽Αλλά καί ἡ καθηγήτρια τῶν Παιδαγωγικῶν τῆς Σχολῆς μας, μακαριστή Μαρία Πετρούτσου, πολλές φορές κατά τή διάρκεια τῶν παραδόσεών της ἀνέφερε γνῶμες τοῦ κληρικοῦ αὐτοῦ. Αὐτά ἄναψαν τήν ἐπιθυμία μου νά τόν γνωρίσω.

Η εὐκαιρία δέν ἄργησε νά ρθεῖ. Μιά μέρα στό διάλειμμα μέ πλησίασε ὁ Ροδίτης συμφοιτητής μου Λουκᾶς καί μοῦ λέγει: «ἦρθε στή Ρόδο γιά ἰατρικές ἐξετάσεις ὁ π. ᾽Αμφιλόχιος, θέλεις νά πᾶμε νά τόν γνωρίσεις;» Δόξασα τό Θεό γιά τήν εὐκαιρία πού μοῦ ἔδωσε νά ἰκανοποιήσω μιά ἐπιθυμία μου. «Κανόνισε, τοῦ λέγω, νά πᾶμε».

Πράγματι τό ἀπόγευμα τῆς ἄλλης ἡμέρας βρεθήκαμε μπροστά σέ μιά σιδερένια πόρτα τῆς ὁποίας τό κουδούνι ἔγραφε: «Μετόχιον ῾Ι. Μ. Εὐαγγελισμοῦ Μητρός τοῦ ᾽Ηγαπημένου». Μιά μοναχή μᾶς ἄνοιξε καί μᾶς ὁδήγησε στό ἀρχονταρίκι ὅπου μᾶς περίμενε ὁ Γέροντας π. ᾽Αμφιλόχιος. ῾Ο Γέροντας ἦταν ψηλός καί ἀδύνατος, σωστό κυπαρίσσι.

«Η Ισάγγελος, Οσία Μαρία η Αιγυπτία»

 

Τοῦ Ν. ΣΑΚΑΛΑΚΗ

 

Καθώς η Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή πλησιάζει στο τέλος της, που μας προετοιμάζει για την ακατάκριτη προσκύνηση–εορτασμό των Αγίων Παθών και της Αναστάσεως του Χριστού μας, εμείς, στο Μηνολόγιο του Απριλίου, διαβάζουμε:

«Την 1^η του μηνός Απριλίου, μνήμη της Οσίας Μητρός ημών Μαρίας της Αιγυπτίας», η οποία τιμάται και κάθε Ε΄ Κυριακή των Νηστειών.

Η Οσία Μαρία η Αιγυπτία, ως μοναχή–Ερημίτης, είναι μια από τις υψηλές–εκλεκτές μορφές του Ορθοδόξου Μοναχισμού. Τοποθετείται μέσα στο καθολικότερο φαινόμενο και νόημα της εν Χριστώ ζωής, σε συνάρτηση (πάντα) με την Εκκλησία.

Είναι αλήθεια, ότι ο άνθρωπος ζητάει συνεχώς να ζει, και όταν αυτή η βιολογική ροπή–τάση δεν περιορίζεται–εγκλωβίζεται (μόνο) σε μια υλική ερμηνεία της ζωής, τότε είναι πιο εύκολο να προχωρήσει σε ζωή διαρκούς δράσης, όπως είναι η πνευματική κατά Χριστόν ζωή της Μετανοίας.

Να υπογραμμίσουμε, ότι κοινός ο στόχος του μοναχισμού και του εγγάμου βίου, που είναι η Αγιότητα.

«Οι δε του Χριστού την σάρκα εσταύρωσαν συν τοις παθήμασι και ταις επιθυμίαις», τονίζει κατηγορηματικά ο Απ. Παύλος (Γαλ. Ε΄,24).

Τό «Διαθρησκειακό» Σπίτι» τῆς Ρόδου

 

Μὲ τὴν παρουσίαν τοῦ Σεβ. Ρόδου καὶ τὴν αἰγίδα τοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου εὐοδοῦνται τὰ διαθρησκειακά σχέδια ἐντός τῆς Ὀρθοδόξου πατρίδος μας! Νὰ ὑπαχθοῦν τὰ Δωδεκάνησα ἄμεσα εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος! Ὡς κατέστη γνωστὸν ἀπὸ τὴν ἱστοσελίδα «kathimerini. gr» τῆς 3ης Ἀπριλίου 2021:

«Τὸ Σπίτι τῆς Εὐρώπης στὴ Ρόδο… περιγράφει ὁ πρόεδρος κ. Μιχάλης Καβουκλής: «Ἡ Ρόδος εἶναι ἕνας πολυπολιτισμικὸς τόπος διαλόγου… Ἐδῶ συμβιώνουν ἁρμονικὰ διαφορετικὲς κοινότητες καὶ θρησκεῖες. Ἔχουμε τὴν ἀρχαιότερη στὴν Ἑλλάδα Συναγωγή, ἂν καὶ ἡ ἑβραϊκὴ κοινότητα Ρόδου εἶναι σήμερα πολὺ μικρή, ἀπὸ τὶς παλιότερες μουσουλμανικὲς κοινότητες, ἑκατοντάδες μεικτοὺς γάμους Ἑλ­λήνων μὲ ἄτομα ἀπὸ ἄλλες χῶρες καὶ μοιραζόμαστε τὰ δικά τους ἔθιμα.

Ἡ (ἀ)πιστότης πρός τήν Ὀρθοδοξία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Γερμανίας

 

Τοῦ Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου

 

Ὁ γνωστὸς στοὺς οἰκουμενιστικοὺς κύκλους γιὰ τοὺς αὐλικοὺς ἐπαίνους καὶ τὰ ἀπολογητικὰ ἄρθρα του πρὸς ὑπεράσπιση τοῦ Βαρθολομαίου καὶ κάθε οἰκουμενιστῆ ἀρχιεπισκόπου ἀρχιμανδρίτης τῆς Ἐκκλησίας τῆς Γερμανίας π. Γεράσιμος Φραγκουλάκης ἔγραψε πάλι ἕνα κατάπτυστο ἄρθρο κατηγορώντας αὐτὴ τὴν φορὰ τὸν Μητροπολίτη Πολωνίας Σάββα, ἐπειδὴ ὁ μητροπολίτης ἀμφισβήτησε ‒λόγῳ τῆς ἀναγνώρισης τῶν Οὐκρανῶν σχισματικῶν‒ τὴν πιστότητα πρὸς τὴν Ὀρθοδοξία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (ἐδῶ).

Κατ’ ἀρχὴν ὁ ἀναγνώστης διαπιστώνει, ὅτι ἐνῶ ὁ ἐν λόγῳ ἀρχιμανδρίτης σπεύδει νὰ κατηγορήσει ἐλαφρᾷ τῇ καρδίᾳ ὡς σχισματικοὺς καὶ ἀνορθόδοξους, ὅσους διαμαρτύρονται ἐνάντια στὶς οἰκουμενιστικὲς δραστηριότητες τῶν παναιρετικῶν οἰκουμενιστῶν ψευδοποιμένων καὶ δὲν τοὺς ἀναγνωρίζουν ὡς ὀρθοδόξους, ὁ ἴδιος ἐπιτίθεται θρασύτατα καὶ ἀνάρμοστα καὶ ἄνευ ὁποιωνδήποτε ἁγιοπατερικῶν ἐπιχειρημάτων ἐνάντια σὲ κάθε κληρικό, ἀπὸ προκαθήμενο ἐκκλησίας ἕως τὸν τελευταῖο μοναχὸ ποὺ θὰ τολμήσει νὰ κατηγορήσει τὴν παναιρετικὴ αὐτὴ ὁμήγυρη, ἀποδεικνύοντας ὅτι ἡ ὑπακοὴ καὶ ἡ ἀλήθεια γιὰ τὸν π. Γεράσιμο εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς ἐργασίας στὴν προκρούστεια κλίνη, ποὺ οἱ οἰκουμενιστὲς ἔχουν ἐφαρμόσει στὰ θέματα πίστεως.

Αὐτὸ ὅμως ποὺ κάνει τὸν ἀναγνώστη ‒κατὰ τὸ λαϊκόν‒ κυριολεκτικὰ «νὰ βγαίνει ἀπὸ τὰ ροῦχα του», εἶναι ἡ ἀναφορὰ τοῦ ἐν λόγῳ ἀρχιμανδρίτου καὶ ἐπίδοξου μελλοντικοῦ ἐπισκόπου περὶ πιστότητας στὴν Ὀρθοδοξία ρωτώντας μὲ ρητορικὸ φαρισαϊσμὸ τὸν μητροπολίτη Πολωνίας, ποὺ θὰ τὸν ζήλευε ἀκόμα καὶ ὁ Καϊάφας: «Τι είναι τελικά πιστότης προς την Ορθοδοξία, η τήρηση της τάξεως ή η υποστήριξη αυτών που την διασαλεύουν προς ίδιον όφελος;».

Δὲν θὰ ἐπέμβουμε στὴν διαμάχη Κων/πόλεως καὶ Μόσχας περὶ πρωτείου στὴν Ἐκκλησία. Καὶ οἱ δύο πατριάρχες εἶναι ὑπέρμαχοι καὶ προωθητὲς τῆς παναίρεσης τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Ὅπως δὲν θὰ ἀρνηθοῦμε, ὅτι ἡ ἀναγνώριση τῶν Οὐκρανῶν σχισματικῶν ὡς κανονικῶν ἱεραρχῶν ἀποτελεῖ ἀντικανονική, παράνομη καὶ ἀνάλογη τοῦ ληστρικοῦ χαρακτῆρος τῶν Οἰκουμενιστῶν ἐνέργεια (ἀλήθεια, αὐτὸ δὲν τὸ βλέπουν, ὅσοι ὀρθῶς ἀντιμάχονται τὸ οὐκρανικὸ σχίσμα, κλείνουν ὅμως τὰ μάτια τους στὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ;).

Ἀντιστρέφουμε ὅμως τὸ ἐρώτημα στὸν π. Γεράσιμο, ρωτώντας τον, ποιά εἶναι ἡ πιστότης τῶν κληρικῶν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Γερμανίας πρὸς τὴν Ὀρθοδοξία, ἡ τήρηση τῆς κανονικῆς τάξεως ἢ ἡ ὑποστήριξη αὐτῶν ποὺ τὴν διασαλεύουν πρὸς ἴδιον ὄφελος;

Ἀποτελεῖ πιστότητα πρὸς τὴν Ὀρθοδοξία ἡ ἀναγνώριση αἱρετικῶν ἀπὸ τοὺς παπικοὺς μέχρι ἀκόμα καὶ τοὺς ἀντβεντιστὲς καὶ πεντηκοστιανοὺς ὡς «ἐκκλησίες» καὶ τὴν Ὀρθοδοξία ὡς μία ἀπὸ αὐτές; Ξέχασε ἡ ἱεραρχία τῆς Γερμανίας, ὅτι τὰ αἱρετικὰ μέλη τοῦ ACK («Ἐργασιακὴ Ὁμάδα Ἐκκλησιῶν τῆς Γερμανίας») καὶ ἐκτὸς αὐτοῦ, μὲ τὰ ὁποῖα συμπροσεύχονται ὁ π. Γεράσιμος καὶ ὅλη ἡ παναιρετικὴ ὁμήγυρή του, ἀνήκουν στὴν ἐπίσημη λίστα αἱρετικῶν τῆς Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος;

Χωρίς καμιά ἠθική ἀναστολή:

Νέα παρέμβαση Ιερώνυμου: Το τέλος της πανδημίας είναι κοντά. Ας το επισπεύσουμε εμβολιαζόμενοι(!!!)

 

Επίθεση και σε όσους προωθούν θεωρίες συνωμοσίας(!)

Νέα παρέμβαση είχαμε από τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο για την πανδημία και τον εμβολιασμό.

Σε απάντηση της δημοσιογράφου του Α.Π.Ε.-Μ.Π.Ε. Ελένης Μαχαίρα για τον εορτασμό των Αγίων Ημερών του Πάσχα, ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Η Εκκλησία μας, κλήρος και λαός, εύχεται και προσεύχεται να εορτάσουμε τις Ημέρες των Αγίων Παθών και της Ανάστασης του Κυρίου μας, μέσα και κοντά στις εκκλησιές μας.  Τηρώντας πάντα τους ενδεδειγμένους υγειονομικούς κανόνες και τα αναγκαία μέτρα χάριν της προστασίας του υπέρτατου αγαθού της υγείας και της ζωής των συνανθρώπων μας. Οφείλουμε όμως και εμείς να αναλάβουμε τις ευθύνες που αναλογούν στον καθένα και στην καθεμία μας ως υπεύθυνοι πολίτες και πιστοί Χριστιανοί. Το ξαναλέω με όλη τη δύναμη της καρδιάς μου: ο εμβολιασμός όλων μας, ειδικά ημών των μεγαλυτέρων σε ηλικία, δεν είναι μόνο μία πράξη ατομικής ευθύνης, αλλά και μία πράξη χριστιανικής αλληλεγγύης και αγάπης προς τον πλησίον μας.