Αγίου Γρηγορίου Νύσσης, Κατά ειμαρμένης
Συνέχεια εδώ: https://www.pemptousia.gr/2025/02/agios-grigorios-nissis-gia-tin-mira-enos-pliou/
31. Τι δε θα έλεγες περί των πόλεων; Πότε νομίζουν ότι κυριαρχεί εις αυτάς η ειμαρμένη; Όταν αποφασίσουν την οίκησιν οι ενδιαφερόμενοι; Όταν υπολογίζουν την καταλληλότητα του τόπου ή όταν καταρτίζουν το σχέδιον η όταν φέρουν εις την εργασίαν τον σίδηρον ή εναποθέτουν τους λίθους ή συγκεντρώνουν τα υλικά; Τι από αυτά είναι η αρχή της ιδρύσεως;
32. Τι δε θα έλεγες διά το έθνος το οποίον κατεστράφη από τας συμφοράς κατά τον πόλεμον; Ποία ήτο η μοίρα ή από που έλαβε την αρχήν κατ’ αυτών και άλλους μεν αφόνευσεν, άλλους δε υπεδούλωσε δι’ αιχμαλωσίας; Πως ο Αννίβας ή ο Καίσαρ ή και ο εκ Μακεδονίας Αλέξανδρος, εις όλας τας χώρας, εις τας οποίας εξεστράτευσαν, επέφεραν ισοτιμίαν ειμαρμένης, τόσον υπερισχύοντες από εκείνην την ανάγκην, ώστε όλαι να υπο-βάλλωνται εις ισομετρίαν κακών;
33. Αλλά βεβαίως ότι είναι έξω πάσης λογικής το να νομίζεται ότι τας ειμαρμένας των πόλεων ως προς τας καταπτώσεις των σεισμών κάμνουν οι αστερισμοί, θα ηδύνατο να το ίδη κανείς από το εξής.
Ποίος δεν γνωρίζει ότι τα τοιαύτα πάθη της γης υφίστανται όχι μόνον εις τους κατοικουμένους τόπους, αλλά και εις τους ακατοικήτους; Όποιος εγνώρισεν ο ίδιος το όρος του Σαγγαρίου, το ευρισκόμενον εις την περιοχήν της Βιθυνίας ή ήκουσε περί αυτού, θα εύρη την αλήθειαν του λόγου, ότι όλη η κορυφή του καταπίπτουσα προς τας οδικάς διαβάσεις γίνεται φοβερόν θέαμα εις τους διαβάτας.
