Όραμα Αγίου Ιωάννη της Κροστάνδης | Είδα μια νεωτερίζουσα εκκλησία που στην Αγία Τράπεζα δεν υπήρχε σταυρός...
Μετάφραση Βασίλειος Ξεσφίγγης
ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω
Προφητικό
όραμα του αγίου δίκαιου πατέρα Ιωάννη της Κρονστάνδης
Είμαι ο
αμαρτωλός υπηρέτης Ιωάννης, ιερέας της Κρονστάνδης, που γράφω αυτό το όραμα.
Το έγραψα εγώ
με το χέρι μου αυτό που είδα το μετέφερα γραπτώς.
Το βράδυ της
1ης Ιανουαρίου 1908, μετά την απογευματινή προσευχή, κάθισα να ξεκουραστώ λίγο
στο τραπέζι
Ήταν λυκόφως
στο κελί μου μια λάμπα έκαιγε μπροστά στην εικόνα της Μητέρας του Θεού.
Δεν είχε
περάσει πάνω από μισή ώρα, όταν άκουσα έναν ελαφρύ θόρυβο. Κάποιος άγγιξε
ελαφρά τον δεξιό μου ώμο και μια ήσυχη, ελαφριά, απαλή φωνή μου είπε: «Σήκω,
δούλε του Θεού Ιωάννη, έλα μαζί μου»
Σηκώθηκα και
βλέπω να στέκεται μπροστά μου: ένα υπέροχο, χλωμό γέροντα, με γκρίζα μαλλιά, με
μαύρο μανδύα, με ένα ραβδί στο αριστερό του χέρι.
Με κοίταξε αυστηρά, αλλά τα μάτια του ήταν ευγενικά.
Παραλίγο να
πέσω από φόβο, αλλά ο γέροντας με στήριξε - τα χέρια και τα πόδια μου έτρεμαν,
ήθελα να πω κάτι, αλλά δεν μπορούσα να βγάλω μιλιά.
Ο γέροντας με
σταύρωσε, κι εγώ ένιωσα ανάλαφρος και χαρούμενος και μετά έκανα και εγώ τον σταυρό μου.
Έπειτα έδειξε
με το ραβδί του τη δυτική πλευρά του τείχους, εκεί σχεδίασε με την ράβδο τους
αριθμούς 1913, 1914, 1917, 1922, 1930, 1933, 1934.
Ξαφνικά ο
τοίχος χάθηκε.
Περπατάω με
τον γέροντα σε ένα καταπράσινο χωράφι και βλέπω πολλούς σταυρούς: χιλιάδες,
εκατομμύρια, διαφορετικοί, μικροί και μεγάλοι, ξύλινοι, από πέτρες, σίδηρο,
χαλκό, ασήμι και χρυσό.
Πέρασα δίπλα από τους σταυρούς, και ρώτησα τον γέροντα τι είδους σταυροί ήταν αυτοί; Μου απάντησε ευγενικά: αυτοί είναι για αυτούς που υπέφεραν για τον Χριστό και για τον Λόγο του Θεού. Προχωράμε παραπέρα και βλέπουμε: ολόκληρα ποτάμια αίματος ρέουν στη θάλασσα, και η θάλασσα είναι κόκκινη από το αίμα.
