Πάσχα στὸ… «Νταχάου»

 

Νικολάου Ναταλία 

Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Λομονόσωφ Μόσχας 

Μετά τήν πτώση τοῦ ἄθεου καθεστῶτος καί τή διάλυση τῆς Σοβιετικῆς Ἑνώσεως, εἴχαμε τή δυνατότητα νά ταξιδεύουμε στό ἐξωτερικό. Ὅταν, γιά πρώτη φορά, βρέθηκα μέ τούς φοιτητές τοῦ τμήματος νεοελληνικῆς φιλολογίας τῆς Φιλοσοφικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Λομονόσωφ τῆς Μόσχας, τό 1990, στήν Ἀθήνα, ἐκκλησιαστήκαμε τήν Κυριακή στή ρωσική ἐκκλησία τῆς ὁδοῦ Φιλελλήνων, ὅπου γνωρίσαμε δύο ἀδέλφια, Ρώσους τῆς διασπορᾶς, μεγάλης ἡλικίας. Ζοῦσαν στό Βέλγιο ἀλλά κάθε χρόνο, ὅπως μᾶς εἶπαν, ἐρχόντουσαν γιά προσκύνημα στήν Ἑλλάδα καί ἀπαραίτητα ἐπισκέπτονταν τό Ἅγιον Ὄρος. Ὅταν, μετά τό 1917, ἔχασαν τήν πατρίδα τους, τήν ὀρθόδοξη Ρωσία, ἡ ὀρθόδοξη Ἑλλάδα ἔγινε ἡ δεύτερη πατρίδα τους. Σέ μιά ἀπό τίς ἑπόμενες συναντήσεις μας, ὁ κ. Δημήτριος καί ὁ κ. Κωνσταντῖνος ἀπευθυνόμενοι στούς φοιτητές τούς εἶπαν:

«Παιδιά, εἶστε εὐτυχισμένοι πού μαθαίνετε ἑλληνικά, τήν εὐλογημένη αὐτή γλώσσα». Καί στή συνέχεια μᾶς διηγήθηκαν τήν ἑξῆς ἱστορία:

«Πλησίαζε τό τέλος τοῦ Β ́ Παγκοσμίου Πολέμου, Μάιος τοῦ 1945. Πολλοί αἰχμάλωτοι πολέμου βρίσκονταν ἀκόμη στά στρατόπεδα. Ἐμεῖς εἴμασταν κρατούμενοι στό στρατόπεδο “Νταχάου”.

Η λειτουργία της Ανάστασης στο Νταχάου το 1945.

                                   

Θεοφάνης Μαλκίδης

Η λειτουργία της Ανάστασης στο Νταχάου το 1945 .

Κάθε Θεία Λειτουργία της Ανάστασης είναι ξεχωριστή, ωστόσο αυτή που έγινε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου είναι μοναδική. Το κολαστήριο που δημιούργησαν οι Ναζί στο Νταχάου, λίγο έξω από το Μόναχο, δέχθηκε τους πρώτους κρατούμενους- πολιτικούς αντιπάλους αρχικώς του Αδόλφου Χίτλερ το 1933 και μέχρι το 1945 , πάνω από 200.000 κρατούμενοι μεταφέρθηκαν εκεί.

Αμέτρητοι πέθαναν στο στρατόπεδο, ενώ εκατοντάδες αναγκάστηκαν να συμμετάσχουν στα πειράματα των Ναζί που διεξάγονταν από τον Δρ Σίγκμουντ Ράσερ.

Όταν οι κρατούμενοι έφταναν στο στρατόπεδο με τη μακάβρια επιγραφή στην πύλη του «Η Εργασία Απελευθερώνει»

ξυλοκοπούνταν βάναυσα, κουρεύονταν και όλα τους τα προσωπικά αντικείμενα λεηλατούνταν από τους φρουρούς. Οι τιμωρίες για διάφορες παραβάσεις τούς περίμεναν κάθε στιγμή της διαβίωσής τους εκεί και περιλάμβαναν κρέμασμα σε γάντζους για ώρες, σε αρκετό ύψος, ώστε τα πόδια τους να μην αγγίζουν το έδαφος, χτυπήματα, μαστίγωμα και απομόνωση για μέρες σε δωμάτια, ενώ όποιος έχει επισκεφθεί το στρατόπεδο μπορεί να κατανοήσει πως πέθαναν τόσοι πολλοί κρατούμενοι από το κρύο, αφού υποχρεωνόταν σε συνεχή καταμέτρηση, η οποία πάντοτε έβγαινε λανθασμένη…..

Στις 28 Απριλίου 1945 στο στρατόπεδο εισήλθε ο στρατός των ΗΠΑ και λίγες μέρες μετά οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί στο Νταχάου γιόρτασαν μία άλλη, μία συγκλονιστική Ανάσταση.