Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να αλλοιώνει το Ορθόδοξο Φρόνημα. Ούτε ο Πατριάρχης! Η Εκκλησία δεν ανήκει σε κανέναν άνθρωπο!

Σωτήριος Τζούμας

Δεν είναι λίγες οι φορές που ως πιστοί βλέπουμε πλέον με θλίψη τις εκτροπές που συντελούνται στον εκκλησιαστικό χώρο, όχι από αμαθείς ή εχθρούς της Εκκλησίας, αλλά ακόμη και από τους ίδιους τους ποιμένες της.

Αφορμή για το σχόλιο αυτό μας έδωσε η παρουσία του Οικουμενικού Πατριάρχη σε «οικουμενική προσευχή» στον Καθεδρικό Ναό της Ουψάλα, παρουσία ετερόδοξων «κληρικών» και πολιτικών παραγόντων,συμπεριλαμβανομένων γυναικών «ιερέων».

Ήταν η οριστική πράξη της αποστασίας. Ήταν το επίσημο πρόσωπο μιας ξεδιάντροπης πνευματικής προδοσίας που εκδηλώνεται πλέον χωρίς ντροπή, χωρίς προσχήματα, με φωτογραφίες, με χειραψίες, με ασπασμούς και συμφέροντα προσευχές σε ναούς αιρετικών.

Και δυστυχώς, πρωταγωνιστής αυτής της εφιαλτικής τελετής, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος. Όχι πλέον ως “πρωτεύων μεταξύ ίσων”, αλλά ως ένα ιερό αλλά θλιβερό σύμβολο της υποταγής στον Οικουμενισμό, στην παναίρεση που όλα τα ισοπεδώνει και τα αναγνωρίζει, αρκεί να αρέσει στη Δύση, στους διπλωμάτες, στους ηγέτες του κόσμου τούτου.

Τι βλέπουμε στη φωτογραφία ; Μια γυναίκα “ιερέα” να στέκεται με άμφια και ευλάβεια πίσω από τον Πατριάρχη, σε κοινή προσευχή, με χαμόγελα και φωτογραφίες. Συμπροσευχή και αναγνώριση — όχι μόνο της “ιερωσύνης” της, αλλά και του ίδιου του αλλοιωμένου και βλάσφημου “εκκλησιαστικού” συστήματος που υπηρετεί.

Ο Άγιος Γερβάσιος «ελέγχει» αυτούς που τον αγιοκατέταξαν

https://katanixi.gr/o-agios-gervasios-elegchei-aytoys-poy-ton-agiokatetaxan/

Tου Αθανάσιου Μπόλλα

Τι δίδασκε ο Άγιος Γερβάσιος Παρασκευόπουλος για τις αιρέσεις, τη μασονία, το Π.Σ.Ε, τους επισκόπους κ.λπ. και πόσο διαφέρουν με όσα διδάσκουν οι αρχιερείς που προσφάτως τον αγιοκατέταξαν

«Βαλλόμεθα πανταχόθεν. Αἱ ἡμέραι πού διερχόμεθα πονηραί εἰσιν. Ἂς φυλάξωμεν τήν παρακαταθήκην, τήν Ὀρθοδοξίαν ἀλώβητον, ἥν παρελάβομεν, ἣν οἱ ἅγιοι ἀπόστολοι καί θεῖοι πατέρες μᾶς ἐνεπιστεύθησαν, εἰδότες παρά τίνων ἐλάβομεν»

[Άγιος Γερβάσιος Παρασκευόπουλος]

Την Πέμπτη 16 Νοεμβρίου 2023 αποφασίστηκε [1] από το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως η επίσημη αγιοκατάταξη του Αρχιμανδρίτη Γερβασίου Παρασκευόπουλου (1877-1964), του οποίου η μνήμη θα τιμάται στις 30 Ιουνίου [2].

Θα νόμιζε κανείς ότι, για να βγει μια τέτοια απόφαση, το Φανάρι διακατέχεται από το ίδιο ορθόδοξο και παραδοσιακό πνεύμα που είναι διάχυτο στην ζωή και στα κείμενα του νεοκαταταγέντος Αγίου. Σχηματίζεται, δηλαδή, εσκεμμένα η εικόνα ότι οι οικουμενιστικές και αντικανονικές ενέργειες αρχιερέων του Φαναρίου μπορούν να συμβαδίσουν με την Ορθοδοξότατη και βασισμένη στους Κανόνες διδασκαλία και γραμμή ενός Αγίου σαν τον π. Γερβάσιο.

Όπως όλοι οι αιρετικοί ανά τους αιώνες, έτσι και οι Οικουμενιστές αναμειγνύουν το ψέμα με την αλήθεια, την Ορθοδοξία με την αίρεση, με στόχο να εξαπατήσουν. Γιατί, όπως λέει ο Μέγας Φώτιος “τέτοια εἶναι τὰ δόλια ἐπινοήματα τῶν αἱρετικῶν· καθόσον ἔχουν δάσκαλό τους τὸ φίδι [..] Πρῶτον, γιατὶ κι αὐτοὶ προσποιοῦνται εὐσέβεια, ἔπειτα, γιατὶ προβάλλουν τὸ δυσσέβημά τους σιγὰ σιγά [..] καὶ ὅταν ἐθίσουν τοὺς ακροατὲς στὴν ὑποκρυπτόμενη ἀσέβεια, τότε βγάζουν στὴ μέση καθαρὸ ὅλο τὸ δηλητήριο τῆς ἀσέβειας, ὁλοκληρώνοντας τὸν ὄλεθρο γιὰ τοὺς ἑαυτούς τους καὶ τοὺς ὀπαδούς τους” [3].

Επειδή, λοιπόν, ως γνωστόν «τιμή Αγίου, μίμησις Αγίου» και προς επιβεβαίωση των παραπάνω, θα προσπαθήσουμε να αντιπαραβάλουμε τα λόγια και την στάση του Αγίου Γερβασίου, με τα λόγια και τα έργα των Οικουμενιστών οι οποίοι υποκριτικά μόνο τιμούν τον Άγιο, αφού δυστυχώς, όχι μόνο δεν τον μιμούνται, αλλά πρεσβεύουν τα αντίθετα. Αφού αναφέρουμε λίγα λόγια για τον Άγιο Γερβάσιο, θα παραθέσουμε τις διδαχές και πράξεις του Αγίου σε αντίθεση με τα λόγια και έργα των Οικουμενιστών, ως προς τα εξής θέματα:

1. Για τους ποιμένες

2. Για την εκλογή επισκόπων

3. Για τους Ιερούς Κανόνες και την Ιερά Παράδοση

4. Για την μεταστροφή των πεπλανημένων

5. Για τις συμπροσευχές

6. Για τις παπικές σχολές

7. Για τις αιρέσεις και το ορθό δόγμα

8. Για την αλλαγή του ημερολογίου

9. Για την ψευδοένωση και το Π.Σ.Ε

10. Για την μασονία

Σημάδι ξεκάθαρο της προδοσίας που τελείται και ονομάζεται ψευδώς διάλογος!

Ουνία: Ο Δούρειος Ίππος της Παπικής Αιρέσεως

Φωτό rethemnosnews

Ουνία: Ο Δούρειος Ίππος της Παπικής Αιρέσεως

Γράφει η Γκέλυ Γαβριήλ

Για άλλη μια φορά γίναμε μάρτυρες μιας καλοστημένης παραπλάνησης από τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης, με αφορμή την κηδεία του Πάπα της Ρώμης.

Προβλήθηκαν εικόνες ανθρώπων που έψαλλαν στα ελληνικά, ντυμένοι με άμφια όμοια με τα Ορθόδοξα, αφήνοντας να εννοηθεί ότι πρόκειται για Ορθόδοξους κληρικούς που δήθεν συμμετείχαν στην τελετή.

Η αλήθεια είναι μία:

Δεν ήταν Ορθόδοξοι. Ήταν Ουνίτες.

Η Ουνία αποτελεί το πιο ύπουλο εργαλείο του Βατικανού.

Πρόκειται για ένα έκτρωμα που παρουσιάζει εξωτερικά το σχήμα της Ορθοδοξίας —γλώσσα, άμφια, ακολουθίες— αλλά εσωτερικά είναι πλήρως υποταγμένο στον Πάπα και την πλάνη του. 

Οι Ουνίτες είναι Παπικοί που προσποιούνται τους Ορθόδοξους για να σπείρουν σύγχυση και να οδηγήσουν, δήθεν ανώδυνα, τους Ορθοδόξους στην αγκαλιά της παπικής αιρέσεως. Η εκκλησία τους ονομάζεται παραπλανητικά "Ελληνική Καθολική Εκκλησία", για να πλανώνται ακόμα και οι δικοί μας.

Είναι τραγικό να βλέπουμε Έλληνες δημοσιογράφους —είτε από άγνοια είτε από υποταγή στη νέα τάξη πραγμάτων— να παρουσιάζουν τέτοιες εικόνες ως κάτι το δήθεν θετικό ή συγκινητικό.

Ἔξω οἱ Ἰοῦδες ἀπὸ τὴν ζωήν μας!

                                     

«ΕΙΠΕ ΔΕ ΤΟΥΤΟ... ΟΤΙ ΚΛΕΠΤΗΣ ΗΝ»

(ΙΩΑΝ. ιβ´ 6)

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Μεταλληνοῦ

1. Λίγο πρὶν ἀπὸ τὴν θριαμβευτικὴ εἴσοδό του στὰ Ἱεροσόλυμα ὁ Χριστὸς ἔρχεται στὴ Βηθανία. Ἐπισκέπτεται τὸν φίλο του Λάζαρο καὶ τοὺς ἄλλους φίλους του ἐκεῖ σὲ μιὰ ἀποχαιρετιστήρια ἐπίσκεψη πρὶν ἀπὸ τὸ πάθος του. Κάποιος μάλιστα κάλεσε τὸν Χριστὸ σὲ δεῖπνο.
Κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ δείπνου ἡ ἀδελφή τοῦ Λαζάρου Μαρία, κυριευμένη ἀπὸ τὴν μυστικὴ ἀγαλλίαση τῆς παρουσίας τοῦ Κυρίου, ἀφήνει νὰ ξεχειλίσει ἡ εὐγνωμοσύνη της γιὰ τὴν ἀνάσταση τοῦ ἀδελφοῦ της. Παίρνει, λοιπόν, ἕνα πολύτιμο μύρο καὶ ἀλείφει μ᾽ αὐτὸ τὰ πόδια τοῦ Χριστοῦ. Καὶ ἡ ποσότητα καὶ ἡ ποιότητα τοῦ μύρου δείχνουν τὴν ἀγάπη καὶ ἀφοσίωση τῆς γυναίκας πρὸς τὸν Διδάσκαλο. Γι᾽ αὐτὸ ἡ πρωτοβουλία της, ποὺ ἔχει τὴν ἔννοια τῆς λατρείας καὶ τιμῆς πρὸς τὸν Μεγάλο Εὐεργέτη τοῦ ἀνθρώπου Χριστό, ἀσφαλῶς θὰ συγκίνησε, ὅπως συγκινεῖ καὶ σήμερα, σὰν ἐκδήλωση πίστεως καὶ εὐλαβείας.

2. Ὑπάρχει ὅμως καὶ κάποιος, ποὺ σκέπτεται διαφορετικά. Εἶναι ὁ σκοτεινὸς Ἰούδας, ποὺ σπεύδει νὰ κατακρίνει τὴν ἐνέργεια τῆς γυναίκας. Ἀσυγκίνητος μπροστὰ στὸ μεγαλειῶδες θέαμα τῆς εὐγνωμονούσας ἀγάπης, ψυχρὸς καὶ ἀδιάφορος γιὰ τὴν συγκινητικὴ ἐκδήλωση, ἀφήνει νὰ φανοῦν οἱ ὑλιστικές του διαθέσεις. Δὲν τολμᾶ ὅμως νὰ ἀποκαλύψει τὸν πραγματικὸ ἑαυτό του. Καλύπτει τὴν στειρότητα τῆς καρδιᾶς του μὲ τὸ πέπλο τῆς ὑποκρισίας. Φορεῖ προσωπεῖο, φαντασμαγορικὸ προσωπεῖο. Τὸ προσωπεῖο τοῦ φιλάνθρωπου καὶ τοῦ φιλόπτωχου καὶ παρουσιάζεται διαμαρτυρόμενος (δῆθεν) χάρη τῶν πτωχῶν.

70 χρόνια πέρασαν και οι ποιμένες ακόμα κάνουν πως δεν ξέρουν, δεν βλέπουν και δεν ακούν.

Φρίττουν ἀπὸ τὸν τά­φο τὰ ἱερά του ὀστᾶ βλέποντας ἀρ­χιερεῖς καὶ ἄλλους κληρικοὺς καὶ θεολόγους νὰ παιρνοῦν ἀπὸ τὴ ῾Ρώμη καὶ νὰ ἀσπάζωνται τὸν πάπα, βλέποντας νὰ καταβάλλωνται τόσες προσπάθειες γιὰ τὴν «συμφιλίωσι» Ἀνατολῆς καὶ Δύσεως καὶ νὰ γίνωνται συνέδρια ἐπὶ συνεδρίων, τὰ ὁποῖα κατὰ τὴ δική μου ταπεινὴ ἀντίληψι εἶνε παγίδες, στὶς ὁποῖες ζητοῦν νὰ παρασύρουν τὴν Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία. Σὲ μία τέτοια ἐποχὴ τὸ ὄνομα τοῦ ἱεροῦ Φωτίου δὲν εἶνε ἀρεστό· ζητοῦν νὰ τὸ λησμονήσουν, διότι θεωροῦν ὅτι ἡ ἀνάμνησίς του εἶνε βλαβερὰ γιὰ τὸ ἔργο τῆς ἑνώσεως τῶν «ἐκκλησιῶν»…Ζοῦμε σὲ ἡμέρες ποὺ συντελεῖται μία προδοσία τῆς ὀρ­θοδόξου πίστεως μέσα στοὺς κόλπους τῆς ἰ­δίας τῆς Ἐκκλησίας μας ἐκ μέρους ἐπισκόπων ἱεροκηρύκων καὶ θεολόγων, ἐκείνων ποὺ ἔ­πρεπε νὰ εἶνε οἱ πρῶτοι φύλακες τῆς ἱερᾶς παρακαταθήκης.

OIKOYMENIΣΜΟΣ-ΣΥΝΤΕΛΕΙΤΑΙ ΠΡΟΔΟΣΙΑ, π. Αυγουστίνου Καντιώτη

6 Φεβρουαρίου, Τοῦ Μ. Φωτίου, Πατριάρχου Κων/λεως

                                

OIKOYMENIΣΜΟΣ ΣΥΝΤΕΛΕΙΤΑΙ ΠΡΟΔΟΣΙΑ

Μητροπολιτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Πηγή: augoustinos-kantiotis

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, ἡ ἁγία μας Ἀνατολικὴ Ἐκκλησία ἑορτάζει τὴν ἐπέτειο τῆς ἐκδημίας πρὸς Κύριον τοῦ ἱεροῦ Φωτίου πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως (820-893 μ.Χ.).

                                    

Εἶπαν, ὅτι ἡ ἱστορία εἶνε μιὰ πινακοθήκη, στὴν ὁποία ὁ χρόνος ἀναρτᾷ ἑκάστοτε εἰ­κό­νες μεγάλων μορφῶν. Καὶ στὴν χριστιανικὴ ἱ­στο­ρία ὑ­πάρχουν μεγάλες μορφές, ποὺ συν­ετέλε­σαν στὴν ἐξάπλωσι καὶ ἑδραίωσι τῆς ἁγί­ας μας πίστεως. Μετὰ τὴν ἄχραν­τη εἰκό­να τοῦ Κυρίου ἡ­μῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ὑπάρχουν ἄλ­λες μορφές. Ἀπὸ πλευρᾶς ἀγώνων γιὰ τὴν δι­ατήρησι τῆς πα­ρακαταθήκης τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀγώνων νὰ κρα­τηθῇ ἁγνὸ τὸ εὐαγγέ­λιο, ξεχωρίζουν τρεῖς μορ­φές· πρῶτος ὁ ἀπόστολος Παῦλος, δεύτερος ὁ Μέγας Ἀθανάσιος, καὶ τρίτος ὁ σημερινὸς ἅγιος.

Ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἀγωνίστηκε ἐναν­τί­ον τῆς τάσεως ἰουδαϊκῶν κύκλων νὰ νοθεύσουν τὸν χριστιανισμὸ ὥστε νὰ παρουσιασθῇ ὡς μία παραφυάδα τοῦ ἰουδαϊσμοῦ. Ἀντιστάθηκε σ᾽ αὐτοὺς ἀλλὰ καὶ στὸν ἀπόστολο Πέτρο, ὁ ὁποῖος εἶχε βέβαια τὸ ἴδιο φρόνημα μὲ τὸν ἀπόστολο Παῦλο ἀλλ᾽ ὡς πρὸς τὸ σημεῖο αὐτὸ φάνηκε γιὰ λίγο κάπως ὑποχωρητικός. Ὁ Παῦλος διακήρυξε, ὅτι στὴ νέα πίστι, τὴν πίστι τῆς χάριτος, δὲν ἰσχύουν πλέον οἱ τύποι, ἡ ἰουδαϊκὴ λατρεία, οἱ θυσίες καὶ ἡ περιτομή, ἀλλὰ «καινὴ κτίσις» (Γαλ. 6,15). Στὸν Παῦ­λο ὀφείλουμε τὸν διαχωρισμὸ τοῦ χριστι­ανισμοῦ ἀπὸ τὸν ἰουδαϊσμὸ καὶ τὴν αὐτοτέλεια τῆς χριστιανικῆς μας Ἐκκλησίας.

Ὁ Μέγας Ἀθανάσιος ἀγωνίστηκε ἐναντίον τῶν τάσεων τῆς ἑλληνικῆς φιλοσοφίας, ἐναν­τί­ον δηλαδὴ ἐκείνων ποὺ ἤθελαν νὰ ποῦν ὅτι, ὅ­πως οἱ ἀρχαῖοι εἶχαν τοὺς ἡμιθέους, ἔ­τσι στὴ νέα πίστι ὁ Χριστὸς εἶνε ἕ­να εἶδος ἡμιθέ­ου, ποὺ ποτέ δὲν μπορεῖ νὰ φτά­σῃ τὸν Θεὸ Πα­τέρα. Ἐναντίον αὐτῆς τῆς τάσε­ως ὑπεστήριξε, ὅτι ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς εἶνε τὸ ἕ­να ἀπὸ τὰ τρία πρόσωπα τῆς τρισηλίου Θεότητος, τῆς ἁγίας Τριάδος.

Καὶ ὁ ἱερὸς Φώτιος, ποὺ ἑορτάζουμε σήμε­ρα, ἀγωνίστηκε πολὺ σὲ ἕνα ἄλλο σπουδαιότατο ἀγῶνα, ἐναντίον τῶν ἐπεμβάσεων τοῦ κράτους στὴν ἐκκλησία· ὑποστήριξε ἐκεῖ­νο ποὺ εἶπε ὁ Κύριος· «Ἀπόδοτε τὰ καίσαρος καί­σαρι καὶ τὰ τοῦ Θεοῦ τῷ Θεῷ» (Ματθ. 22,21). Ἀγωνίστηκε ἐναν­τί­ον τῆς τάσεως τοῦ παπισμοῦ νὰ ὑποτάξῃ ὑπὸ τὴν ἐξουσία του τὴν Ὀρθοδοξία. Ἀγωνίστηκε ἐ­ναντίον τοῦ πρωτείου τοῦ πάπα, ποὺ ἔκανε τότε τὴν ἐμφάνισί του μὲ ἀξιώσεις ἐπὶ τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας. Ἀγωνίστηκε κυρίως –καὶ αὐτὸ εἶνε τὸ σπουδαιότερο– ἐ­ναντίον τῶν καινοτομιῶν, ποὺ ἔρχονταν νὰ ἀλ­λοιώσουν τὸ περιεχόμενο τῆς ὀρθοδόξου πίστεως, ἐναντίον τῆς «ἀθέου» προσθήκης στὸ ἱερὸ Σύμβολο τῆς πίστεως τοῦ λεγομένου Φιλιόκβε (Filioque), μὲ τὸ ὁποῖο καταλύεται τὸ τριαδικὸ δόγμα, τὸ ἁγιώτερο καὶ μυστηριωδέστερο δό­γμα τῆς πίστεώς μας. Καὶ οἱ τρεῖς ὑπέστησαν πολλὲς δοκιμασίες γιὰ τοὺς ἀγῶνες τους.

Και ενώ οι ορθόδοξοι στην Ελλάδα επιμένουν στις εκκλησιαστικά πρωτάκουστες "οικονομίες" και κυβισθήσεις, στην Γερμανία οι Ορθόδοξοι προδίδουν σταθερά!

Το ACK στη Βάδη-Βυρτεμβέργη εκλέγει νέο διοικητικό συμβούλιο και αποδέχεται ομόφωνα τη Νέα Αποστολική Εκκλησία ως πλήρες μέλος

Ο π.  Κωνσταντίνος Μίρον συνεχάρη τον Φρίντριχ και εξέφρασε τη χαρά του για την εκλογή ενός Χριστιανού Μεθοδιστή στο γραφείο της προεδρίας: Η νέα έδρα δείχνει «πόσο πολύχρωμος και ποικιλόμορφος είναι ο οικουμενισμός στη Γερμανία».

Στουτγάρδη/Ρόιτλινγκεν (27 Σεπτεμβρίου 2024). Η Ομάδα Εργασίας των Χριστιανικών Εκκλησιών (ACK) στη Βάδη-Βυρτεμβέργη εξέλεξε νέο διοικητικό συμβούλιο στην 103η γενική της συνέλευση την Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου στο Reutlingen.

Το νεοεκλεγμένο συμβούλιο του ACK στη Βάδη-Βυρτεμβέργη στη φθινοπωρινή συνεδρίαση της συνέλευσης των αντιπροσώπων (Φωτογραφία: ACK Baden-Württemberg).

Η νέα πρόεδρος είναι η Heike Friedrich, διευθύντρια της τεχνικής σχολής κοινωνικής εκπαίδευσης στην Καρλσρούη. Ο μακροχρόνιος εκπρόσωπος της Ενωμένης Μεθοδιστικής Εκκλησίας είναι μέλος του συμβουλίου της ACK από το 2021. Αυτό σημαίνει ότι για πρώτη φορά μια γυναίκα βρίσκεται επικεφαλής του ACK στη Βάδη-Βυρτεμβέργη. Παράλληλα, για πρώτη φορά, εθελοντική εκπρόσωπος της εκκλησίας-μέλος της. Ως πρόεδρος του ACK, η Heike Friedrich διαδέχεται τον Ελληνορθόδοξο Αρχιερέα Δημήτριο Κατσάνο, ο οποίος μαζί με τον ρωμαιοκαθολικό Dr. Ο Heinz Detlef Stäps (επισκοπή Rottenburg-Stuttgart) αποχωρεί από το διοικητικό συμβούλιο μετά από έξι χρόνια. 

Γνωρίζετε;

Οι Επίσκοποι γνωρίζουν για την προδοσία και συνεργάζονται ή σιωπούν διότι ακολουθούν ...την "βασιλική οδό"! 

Υπογραφές ορθοδόξων και αιρε-
τικών: Αποδεχόμαστε κοινό βάπτισμα

     Το 2007 υπογράφθηκε στο Μαγδεμβούργο της Γερμανίας η αναγνώριση του Βαπτίσματος των αιρετικών καθώς και η μοναδικότητα και μη επανάληψη του από 11 «Εκκλησίες», δηλαδή όλες οι «ορθόδοξες» Επισκοπές της Γερμανίας μαζί με τις αιρετικές ομάδες που οι «ορθόδοξοι» Οικουμενιστές αποκαλούν Εκκλησίες!

       

Παραθέτουμε μεταφρασμένο απόσπασμα από την «Αλληλοαναγνώριση του Βαπτίσματος»  «ορθοδόξων»  και «αιρετικών “εκκλησιών”.

Μαγδεμβούργο 2007

«Σαν ένα σημάδι της ενότητας όλων των Χριστιανών ενώνει το Βάπτισμα με το Θεμέλιο αυτής της ενότητας, τον Ιησού Χριστό. Παρά τις διαφορές μας στην κατανοήση του τί εστι Εκκλησία, υπάρχει μεταξύ μας μία θεμελιώδης κατανόηση περί του Βαπτίσματος.

Γι’  αυτόν τον λόγο αναγνωρίζουμε κάθε Βάπτιση, που τελείται με βάση την Εντολή του Χριστού στον όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος είτε με τη σημαδιακή πράξη της κατάδυσης είτε με ράντισμα και χαιρόμαστε για κάθε άνθρωπο που βαπτίζεται. Αυτή η αλληλοαναγνώριση του Βαπτίσματος είναι έκφραση  της βασισμένης στον Χριστό ενότητας (Εφ. 4, 4-6. Αυτό το αναγνωρισμένο Βάπτισμα είναι μοναδικό και δεν μπορεί να επαναληφθεί.

Ομολογούμε με το έγγραφο της Λίμα: Το ένα Βάπτισμα μας είναι «μία κλήση στις Εκκλησίες, να ξεπεράσουν τον χωρισμό τους και να κοινοποιήσουν ορατά την ενότητά τους» (Επιτροπή του Π.Σ.Ε. για την πίστη και το εκκλησιαστικό πολίτευμα, βάπτισμα, Ν. 6)»

Υπογράφουν:

Όταν οι Αγιορείτες ήσαν Ορθόδοξοι... Προ 60 ετών

ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ:  ΠΡΕΠΕΙ ΟΛΟΙ ΝΑ ΛΑΒΩΜΕΝ ΜΕΡΟΣ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΜΑΣ

Π Ρ Ο Κ Η Ρ Υ Ξ Ι Σ

Πρὸς τὸν εὐσεβῆ Ὀρθόδοξον ἑλληνικὸν λαὸν καὶ ἅπαν τὸ πλήρωμα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας 

"Ἀποκηρύσσομεν τὰ τοιαῦτα φιλενωτικὰ συνθήματα καὶ φιλενωτικὰς τάσεις καὶ μένομεν στερεοὶ καὶ ἀκλόνητοι εἰς τὴν Ὀρθόδοξον ἡμῶν Πίστιν"

Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τῇ 23η Ἰανουαρίου 1964 

Οἱ κάτωθι Ἁγιορεῖται Πατέρες, Καθηγούμενοι, Ἱερομόναχοι καὶ Μοναχοί, λαβόντες γνῶσιν διὰ τὰ ἐσχάτως τεκταινόμενα ἐναντίον τῆς ἀμωμήτου Ὀρθοδόξου ἡμῶν Πίστεως ὑπὸ τῆς Παπικῆς Ἀνταρσίας καὶ τὰ φιλενωτικὰ συνθήματα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου καὶ τῶν συνεργατῶν του, διακηρύσσομεν στεντορείᾳ τῇ φωνῇ ὅτι ἀποκηρύσσομεν τὰ τοιαῦτα φιλενωτικὰ συνθήματα καὶ φιλενωτικὰς τάσεις καὶ μένομεν στερεοὶ καὶ ἀκλόνητοι εἰς τὴν Ὀρθόδοξον ἡμῶν Πίστιν, ἀκολουθοῦντες ὅσα προεφήτευσαν οἱ Θεηγόροι Προφῆται καὶ ἐδίδαξαν οἱ Θεοκήρυκες Ἀπόστολοι, ὁ τῶν Θεοφόρων Πατέρων Σύλλογος, αἱ ἑπτὰ ἅγιαι Οἰκουμενικαὶ Σύνοδοι καὶ αἱ Τοπικαὶ τοιαῦται, ἔχοντες ἐπὶ κεφαλῆς τὸν ἀκρογωνιαῖον Λίθον Χριστὸν τὸν Θεὸν ἡμῶν καὶ ἐν γένει ἐμμένομεν εἰς ὅσα ἡ Ὀρθόδοξος ἡμῶν Πίστις διδάσκει εἴτε διὰ γραφίδος εἴτε διὰ τῆς Παραδόσεως, ἀποκρούοντες τὴν «Ἕνωσιν» ἢ «Ἑνότητα» ὅπως τὴν ἀποκαλοῦν ἐσχάτως οἱ φιλενωτικοί. 

Ἐὰν οἱ Καθολικοὶ καὶ οἱ λοιποὶ αἱρετικοὶ θέλουν νὰ ἐπιστρέψουν εἰς τὴν Ὀρθοδοξίαν, νὰ ἔλθουν αὐτοὶ προσπίπτοντες καὶ ζητοῦντες τὸ ἔλεος, ἀσπαζόμενοι εἰς τὸ ἀκέραιον τὰ δόγματα καὶ Παραδόσεις τῆς ...ἀμωμήτου ὀρθοδόξου ἡμῶν Πίστεως καὶ ὄχι νὰ τρέχωμεν ἡμεῖς οἱ ὀρθόδοξοι πρὸς τοὺς αἱρετικούς. 

Ποιοῦμεν ἔκκλησιν πρὸς τὸν Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην νὰ παύση ἐξακολουθῶν τὰς φιλενωτικάς του ἐνεργείας, καθόσον, ἐὰν συνεχίση, θ' ἀποκηρύξωμεν καὶ αὐτόν.

Η διπροσωπία του Ναυπάκτου Ιεροθέου

Ο Ναυπάκτου Ιερόθεος μιλάει για την κατάντια της κοινωνίας μας, όταν ο ίδιος ως επίσκοπος είναι υπεύθυνος για την συμπόρευση της εκκλησιαστικής ηγεσίας με την κατάντια αυτή. Ποιός ξεχνάει την συμπόρευσή του με την Ιεραρχία της Εκκλησίας σε όλα τα καυτά θέματα, τις συναντήσεις του με τον αμερικανό πρέσβη και προωθητή της ομοφυλοφιλίας στην Ελλάδα καί τόσα άλλα; Μιλάει για την εκκοσμίκευση της εκκλησιαστικής ζωής, όταν ο ίδιος ως επίσκοπος είναι υπεύθυνος για την εκκοσμίκευση αυτή. Πότε καταδίκασε ο Ναυπάκτου και απέκλεισε την συμμετοχή του από τον πακτωλό των φωτογραφιών στα εκκλησιαστικά ιστολόγια, από τις συναυλίες, τις εκδηλώσεις, τον θρησκευτικό τουρισμό και τόσα άλλα; Μιλάει για την προδοσία της πίστεως, επαναλαμβάνοντας συνεχώς ως φενάκη τον αείμνηστο Ρωμανίδη, όταν ο ίδιος ως επίσκοπος είναι υπεύθυνος για την προδοσία αυτή αρχής γενομένης από το Κολυμπάρι εξ ου και η σιωπή του για τις τόσες καινοτομίες των Οικουμενιστών. Τελικά έχει τέλος η διπροσωπία του Ναυπάκτου;

Α.Τ.

Ναυπάκτου Ιερόθεος: Η εικόνα της κοινωνίας μας και η Εκκλησία

Μητροπολίτου Ναυπάκτου & Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου

---

Καθημερινά δημοσιεύονται διάφορες ἀντικοινωνικές συμπεριφορές πού προκαλοῦν ὅλους μας, καί τό κοινωνικό περί δικαίου αἴσθημα. Δέν μποροῦν νά δικαιολογηθοῦν οἱ βίαιες συμπεριφορές ἀπό ἄνθρωπο σέ ἄνθρωπο, ἀλλά δέν μπορεῖ νά ἀμνηστευθῆ καί ἡ εἰκόνα τῆς κοινωνίας μας, τήν ὁποία ἔχουμε διαμορφώσει μέ τόν τρόπο μας.

Νομίζω, τό θέμα πού πρέπει νά ἀντιμετωπίση ἡ Ἐκκλησία καί ὅσο τό δυνατόν γρηγορότερα εἶναι ἡ ἐκκοσμίκευση ὄχι μόνον τῆς κοινωνίας, ἀλλά καί τῆς ἰδίας τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς. Τό λέγω αὐτό γιατί ἡ κοινωνία πού δέχεται διάφορες ἐπιδράσεις, λόγῳ τῆς παγκοσμιοποίησης, ἀλλάζει συνεχῶς καί ἀποεκκλησιοποιεῖται ἤ ἀποθρησκειοποιεῖται ἀπό τά διάφορα παραδοσιακά πρότυπα πού ἔχει. Αὐτό δέν μπορεῖ νά ἀναχαιτισθῆ μέ κοσμικούς τρόπους, καί αὐτό ἐπηρεάζει καί τά μέλη τῆς Ἐκκλησίας.

1. Ἡ ἐπικούρεια νοοτροπία

Ἤδη ὁ Kenneth Gergen, κάνοντας λόγο γιά τόν «μεταμοντερνισμό» ἤ τήν «μετανεωτερικότητα», γράφει ὅτι ἡ μετανεωτερικότητα προσδιορίζεται ἀπό τρία γνωρίσματα. Πρῶτον, τήν «ἀμφισβήτηση τῆς αὐθεντίας», ὅτι δέν ὑπάρχουν αὐθεντίες, δεύτερον, «τήν κατάργηση τῆς λογικῆς τάξης», ἀφοῦ αὐτό πού εἶναι λογικό γιά τόν ἕναν δέν εἶναι λογικό γιά τόν ἄλλον, καί τρίτον, τήν «ἀπώλεια τοῦ ἀναγνωρίσιμου», ἀφοῦ ἀναπτύσσεται ὡς δεδομένο ἡ λεγομένη «πολυπλοκότητα τῶν πραγμάτων».

Οι Οικουμενιστές προτιμούν τον "χρυσό" παρά τον Χριστό.

"Μπροστά στο χρήμα, παραμερίζονται οι δογματικές, εκκλησιολογικές, πολιτιστικές και ιστορικές διαφορές!" Τί λένε γι' αυτά οι Αντιοικουμενιστές;

Πρόσφατα παρακολούθησα την συνάντηση του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Φαναρίου κ. Αγαθαγγέλου, Διευθυντού της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, με τον αιρετικόν Πάπα της Ρώμης κ. Φραγκίσκο. 

Ο εν λόγω Αρχιερεύς, λόγω μεγάλης οικονομικής βοήθειας από τον Παπισμό, υποκλίνεται και ασπάζεται το χέρι του αιρετικού Πάπα. (Αυτό το γεγονός κατέγραψαν τα ΜΜΕ και κυρίως το διαδίκτυο). Με άλλα λόγια, ο κ. Αγαθάγγελος προσκύνησε αυτόν που εκφράζει όλες τις αιρέσεις της Ρωμαιοκαθολικής Ομολογίας! Εδώ διευκρινίζω, ότι δεν ονομάζω τον Ρωμαιοκαθολικισμό ως "Εκκλησία", αλλά "Ομολογία". Διότι, ας το συνειδητοποιήσουμε καλά όλοι, ότι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός ίδρυσε Μίαν και μόνον Εκκλησία. Δεν υπάρχουν άλλες "εκκλησίες", όπως κακώς διακήρυξε η Σύνοδος του Κολυμπάρη της Κρήτης. Κατ' οικονομία τις ονομάζω "ομολογίες", διότι ομολογούν πίστη στον Χριστόν και στην Αγία Τριάδα.

Μπροστά όμως στο χρήμα, παραμερίζονται οι δογματικές, εκκλησιολογικές, πολιτιστικές και ιστορικές διαφορές! Οι Οικουμενιστές προτιμούν τον "χρυσό" παρά τον Χριστό. 

Όταν οι φυλακές προδίδουν

Στο Άγιον Όρος οι πατέρες ‘αγιάζονται’ με τον δήμαρχο Θεσσαλονίκης που ανοίγει την πόλη σε σαράντα χιλιάδες σοδομιστές!!

Ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Στέλιος Αγγελούδης στις 14/6/2024, μία ακριβώς εβδομάδα πριν την έναρξη του βρωμερού europride, βρέθηκε στο Άγιον Όρος με αφορμή την εγκαθίδρυση της νέας Ιεράς Επιστασίας. [περισσότερα theopinion.gr] Στην φωτογραφία τον βλέπουμε να εκκλησιάζεται μαζί με τους πατέρες στον Ιερό Ναό του Πρωτάτου στις Καρυές. Μετά από μία εβδομάδα θα παραδώσει για 9 ημέρες την Αγιοτόκο Θεσσαλονίκη στην ακολασία των Σοδόμων και Γομόρρων. Μία ενδεικτική εικόνα για την θλιβερή κατάσταση της αδιαφορίας και της ένοχης σιωπής που επικρατεί σήμερα στο Άγιον Όρος.

Πηγή

Αγ. Ιωάννου Χρυσοστόμου: Στὴν προδοσία τοῦ Ἰούδα

    

Τοιχογραφία ἐξωνάρθηκος Καθολικοῦ Μονῆς Βατοπαιδίου Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

1. – Πραγματικά δέν ἔχω τί νά πῶ γιά τή σημερινή πανήγυρη. Διότι ἡ μέν πανήγυρη παρακινεῖ τή γλώσσα μου στό νά κατηγορήσω τόν Ἰούδα, ἐνῶ ἡ φιλανθρωπία τοῦ Σωτήρα μου τήν γυρίζει πίσω. Καί εἶμαι κυριευμένος ἀπό αὐτά τά δύο, ἀπό μίσος ἐναντίον τοῦ προδότη, καί ἀγάπη γιά τόν Κύριο. Τό μίσος ὅμως τό νικάει ἡ ἀγάπη, διότι εἶναι μεγαλύτερη καί δυνατότερη. Γι᾽ αὐτό, ἀφήνοντας κατά μέρος τόν προδότη, ἐξυμνῶ τόν εὐεργέτη, ὄχι ὅσο εἶναι ἄξιος, ἀλλ᾽ ὅσον ἐπιτρέπουν οἱ δυνάμεις μου νά Τόν ἐξυμνήσω.

Πῶς ἄφησε τούς οὐρανούς καί κατέβηκε στή γῆ; Πῶς Ἐκεῖνος πού γεμίζει ὁλόκληρη τήν κτίση, ἦρθε πρός ἐμένα, καί ἔγινε γιά χάρη μου ἄνθρωπος σάν... καί μένα; Πῶς πῆρε μαθητή Του ἐκεῖνον πού γνώριζε ὅτι θά γίνει προδότης καί ἔδωσε ἐντολή στόν ἐχθρό Του νά Τόν ἀκολουθεῖ σάν φίλος; Πῶς δέν Τόν ἐνδιέφερε ἡ προδοσία, ἀλλά φρόντιζε γιά τή σωτηρία ἐκείνου πού θά Τόν πρόδιδε; Διότι, λέγει, «Ὅταν βράδυασε καθόταν ὁ Ἰησοῦς μαζί μέ τούς δώδεκα μαθητές Του καί, ἐνῶ ἔτρωγαν αὐτοί, εἶπε· Ἀλήθεια σᾶς λέγω, ἕνας ἀπό σᾶς θά μέ παραδώσει» (Ματθ. 26, 20-21). Προεῖπε τήν προδοσία γιά νά ἐμποδίσει τό παρανόμημα.

Τήν προεῖπε χωρίς ν᾽ ἀναφέρει τό πρόσωπο τοῦ προδότη, ἀλλά δέν μπόρεσε αὐτό ν᾽ ἀποτρέψει τήν παρανομία τοῦ μαθητῆ, αὐτή πού ἀγνοοῦσαν ἐκεῖνοι πού κάθονταν στό ἴδιο τραπέζι. Ποιός εἶδε τέτοια φιλανθρωπία κυρίου; Καί προδίνεται καί ἀγαπᾶ τόν προδότη. Ποιός περιφρονεῖται καί δείχνει εὐσπλαχνία; Ποιός πουλιέται καί κάθεται στό ἴδιο τραπέζι μέ τόν κακό ἔμπορο, δείχνοντας ὅλη τή φροντίδα του πρός ἐκεῖνον πού τόν ἐπιβουλεύεται;

Ιδού η ώρα να αναλογισθούμε:Πόσες φορές δώσαμε το φιλί όχι της αγάπης αλλά της προδοσίας στον Κύριό μας;

             

+π. Γ. Μεταλληνός: Οἱ Ἰοῦδες τῆς Ἐκκλησίας καταγγέλλουν τὴν εὐσέβεια σὰν ὑπερβολή, τὴν ἐμμονὴ στὴν πίστη καὶ παράδοση τῶν Πατέρων ὡς «εὐσεβισμό»!

Τοῦ μακαριστού πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Μεταλληνοῦ

1. Λίγο πρὶν ἀπὸ τὴν θριαμβευτικὴ εἴσοδό του στὰ Ἱεροσόλυμα ὁ Χριστὸς ἔρχεται στὴ Βηθανία. Ἐπισκέπτεται τὸν φίλο του Λάζαρο καὶ τοὺς ἄλλους φίλους του ἐκεῖ σὲ μιὰ ἀποχαιρετιστήρια ἐπίσκεψη πρὶν ἀπὸ τὸ πάθος του. Κάποιος μάλιστα κάλεσε τὸν Χριστὸ σὲ δεῖπνο.

Κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ δείπνου ἡ ἀδελφή τοῦ Λαζάρου Μαρία, κυριευμένη ἀπὸ τὴν μυστικὴ ἀγαλλίαση τῆς παρουσίας τοῦ Κυρίου, ἀφήνει νὰ ξεχειλίσει ἡ εὐγνωμοσύνη της γιὰ τὴν ἀνάσταση τοῦ ἀδελφοῦ της. Παίρνει, λοιπόν, ἕνα πολύτιμο μύρο καὶ ἀλείφει μ᾽ αὐτὸ τὰ πόδια τοῦ Χριστοῦ. Καὶ ἡ ποσότητα καὶ ἡ ποιότητα τοῦ μύρου δείχνουν τὴν ἀγάπη καὶ ἀφοσίωση τῆς γυναίκας πρὸς τὸν Διδάσκαλο. Γι᾽ αὐτὸ ἡ πρωτοβουλία της, ποὺ ἔχει τὴν ἔννοια τῆς λατρείας καὶ τιμῆς πρὸς τὸν Μεγάλο Εὐεργέτη τοῦ ἀνθρώπου Χριστό, ἀσφαλῶς θὰ συγκίνησε, ὅπως συγκινεῖ καὶ σήμερα, σὰν ἐκδήλωση πίστεως καὶ εὐλαβείας.

2. Ὑπάρχει ὅμως καὶ κάποιος, ποὺ σκέπτεται διαφορετικά. Εἶναι ὁ σκοτεινὸς Ἰούδας, ποὺ… σπεύδει νὰ κατακρίνει τὴν ἐνέργεια τῆς γυναίκας. Ἀσυγκίνητος μπροστὰ στὸ μεγαλειῶδες θέαμα τῆς εὐγνωμονούσας ἀγάπης, ψυχρὸς καὶ ἀδιάφορος γιὰ τὴν συγκινητικὴ ἐκδήλωση, ἀφήνει νὰ φανοῦν οἱ ὑλιστικές του διαθέσεις. Δὲν τολμᾶ ὅμως νὰ ἀποκαλύψει τὸν πραγματικὸ ἑαυτό του. Καλύπτει τὴν στειρότητα τῆς καρδιᾶς του μὲ τὸ πέπλο τῆς ὑποκρισίας. Φορεῖ προσωπεῖο, φαντασμαγορικὸ προσωπεῖο. Τὸ προσωπεῖο τοῦ φιλάνθρωπου καὶ τοῦ φιλόπτωχου καὶ παρουσιάζεται διαμαρτυρόμενος (δῆθεν) χάρη τῶν πτωχῶν. «Διατὶ τοῦτο τὸ μῦρον οὐκ ἐπράθη τριακοσίων δηναρίων καὶ ἐδόθη πτωχοῖς;»

"Πρὸς Θεοῦ! Ὄχι ἄλλο σχίσμα"! Η τεράστια ευθύνη του "Σωτήρος" και των άλλων χριστιανικών αδελφοτήτων.

Μὲ ἀφορμὴ τὴν ἀναμενόμενη διακήρυξη κοινοῦ ἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα μεταξὺ Ὀρθοδόξων καὶ κάθε εἴδους αἱρετικῶν ἡ ἀδελφότης Θεολόγων "ὁ Σωτήρ" δημοσίευσε "ὁμολογιακό" κείμενο πρὸς ἀφύπνιση τῶν πιστῶν καὶ κάλεσμα ἀγῶνος. Μὰ κύριοι τοῦ "Σωτῆρος", πῶς εἶναι δυνατὸν ἕνας σοβαρὸς Χριστιανὸς νὰ σᾶς πιστέψει, ὅταν στὴν πιὸ κρίσιμη ἐκκλησιαστικὴ στιγμή, τὸ 2016, μὲ ἀφορμὴ τὸ Κολυμπάρι γράφατε: "

Μὴ συμβιβάζεστε στὰ θέματα τῆς πίστεως. Εἰς τὰ τῆς Πίστεως «οὐ χωρεῖ συγκατάβασις». Μείνετε στὴν ἀκρίβεια τῆς ἀλήθειας ποὺ σᾶς παραδώσαμε. Μὴν ἐπηρεάζεστε ἀπὸ τὸ διάχυτο πνεῦμα τοῦ πανθρησκειακοῦ συγκρητισμοῦ. Ὅποιος δὲν δέχεται ὅτι μόνο ὁ Χριστὸς εἶναι ἡ ἀλήθεια «Θεὸν οὐκ ἔχει» (Β΄ Ἰω. 9)! Μείνετε μακριὰ ἀπὸ τὴν παπικὴ διαστροφὴ καὶ τὴν προτεσταντικὴ ἐκτροπή.

Κρατῆστε αὐτὸ ποὺ μᾶς παραδόθηκε.

Κρατῆστε αὐτὸ ποὺ σᾶς παραδώσαμε.

Κρατῆστε τὴν ἀλήθεια, τὸν Χριστό, τὴ ζωὴ τοῦ κόσμου!" (ἐδῶ). Καὶ τὶ ἔγινε ποὺ τὰ εἴπατε αὐτά; Μετὰ τὸ Κολυμπάρι καὶ σταματήσατε νὰ ἐλέγχετε τοὺς αἱρετίζοντες ἐπισκόπους, ἰδιαίτερα τὸν πατρ. Βαρθολομαῖο, καὶ τὴν κοινωνία (κάθε εἴδους) συνεχίσατε καὶ τοὺς πιστοὺς ποὺ ἀντέδρασαν, καταδικάσατε, παρόλο ποὺ αὐτοὶ ἔκαναν αὐτὰ ποὺ ἐσεῖς φαρισαϊκῶς πάλι μὲ ἀφορμὴ τὸ Κολυμπάρι κηρύττατε: "Ὁπωσδήποτε τὸ νὰ ­ἀποφεύγουμε τοὺς αἱρετικοὺς καὶ νὰ μὴν ἐπικοινω­νοῦμε μαζί τους ὅταν αὐτοὶ ἐμμένουν στὴν πλάνη, ἀ­­­πο­τελεῖ μέτρο σκληρὸ καὶ ἐπώδυνο, μέτρο ὅμως τὸ ὁποῖο εἶναι ἀπαραίτητο καὶ ὠφέλιμο. Ἂς δο­ῦ­με λοι­­πὸν ποιὰ εἶναι ἡ ὠφέλεια αὐτοῦ τοῦ σκληροῦ μέτρου... πρωτίστως διαφυλάττει τὴν Ἐκκλησία ἀπὸ τὸν κίνδυνο γενικότερης ἐκτροπῆς. Ἂν ἀφήσουμε τοὺς αἱρετικοὺς νὰ δροῦν ἀνεν­όχλητοι μέσα στὴν Ἐκκλησία καὶ νὰ διακινοῦν τὶς ἰδέες τους, τότε ὑπάρχει κίνδυνος νὰ παρασυρθοῦν κάποια ἀσθενὴ ὡς πρὸς τὴν πίστη μέλη της καὶ νὰ ἀ­­κολουθήσουν τὶς πλανεμένες διδασκαλίες τους" (ἐδῶ).

Μάλιστα τὸ 2016 στὴν ἐπίσκεψη τοῦ Πάπα στὴν Μυτιλήνη μαζὶ μὲ ἄλλους ἀρνηθήκατε νὰ ὑπογράψετε τὴν κοινὴ διαμαρτυρία (ἐδῶ), δηλώνοντας ἔτσι ξεκάθαρα, ὅτι καλωσορίζετε  τὸν Πάπα

Καὶ τὸ χειρότερο: Παρόλες αὐτὲς τὶς "ὁμολογίες" γιὰ τὸ θεαθῆναι φθάσατε στὸ σημεῖο νὰ γράψετε γιὰ τὸν κ. ὑπαίτιο ὅλων (ποὺ σήμερα παρακαλεῖτε): "Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης ἔχει δηλώ­σει ἐπανειλημμένως... ὅτι δὲν πρό­­κειται νὰ γίνουν ὑποχωρήσεις στὴν Ὀρ­­θόδοξη Πίστη στοὺς διαλόγους μας μὲ τοὺς ἑτεροδόξους. Καὶ φαίνεται νὰ τὸ λέει εἰλικρινά, μὲ τὴν ἔννοια ὅτι στοὺς θεολογικοὺς διαλόγους οἱ Ὀρθόδοξοι ἀντιπρόσωποι δὲν θὰ κάνουν ὑποχωρήσεις, ἀλλὰ θὰ ὑπερασπισθοῦν μὲ ἀκρίβεια τὴν ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδοξίας". Τί ἀποδείχθηκε ἀπὸ αὐτὸ ἀληθινό; Τίποτα καὶ ἡ λίστα θα μποροῦσε νὰ συνεχιστεῖ! Πότε ζητήσατε ἔστω καὶ μία συγγνώμη γιὰ ὅλα αὐτὰ ποὺ ἔχετε γράψει καὶ ἀποδεικνύονται σήμερα περίτρανα ψεύδη; Ἂν ζητούσατε ὅμως συγγνώμη, θὰ ἔπρεπε νὰ ἀλλάξετε καὶ τὴν στάση σας, κάτι ποὺ δὲν ἔχετε σκοπό.

Εἶναι τρομερή ἡ εὐθύνη σας κύριοι τοῦ "Σωτῆρος" καὶ ὁλοφάνερη ἡ γραφή σας γιὰ τὸ θεαθῆναι καὶ τὸν ἔπαινο.

Ἀπὸ ὅσαν εἴπατε ἕως τώρα, τίποτα δὲν πράξατε, τίποτα δὲν τηρήσατε, ὅλα τὰ ἀναιρέσατε. Καὶ φθάνετε τώρα νὰ παρακαλεῖτε τὸν ἀρχιαιρεσιάρχη πατρ. Βαρθολομαῖο ἀπειλώντας τον ὅτι δὲν θὰ τὸν ἀκολουθήσετε. Πῶς θέλετε νὰ σᾶς πιστέψουμε; Σ' ἕνα μόνο εἴχατε δίκιο: Μὲ τὴν στάση σας αὐτὴ πραγματοποιήθηκε ὁ κίνδυνος "νὰ παρασυρθοῦν κάποια (πολλὰ πιά) ἀσθενὴ ὡς πρὸς τὴν πίστη μέλη της καὶ νὰ ἀ­­κολουθήσουν τὶς πλανεμένες διδασκαλίες τους".

Ἡ εὐθύνη σας εἶναι τεράστια.

Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου

Πρὸς Θεοῦ! Ὄχι ἄλλο σχίσμα!

 

Τὴν Κυριακή 31 Μαρτίου, ἡμέρα ἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα 

ἀπὸ τοὺς Παπικοὺς καὶ Προτεστάντες, ὁ Οἰκουμενικὸς 

Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος ἀπηύθυνε σ᾿ αὐτοὺς 

«ἐγκάρδιο χαιρετισμὸ ἀγάπης».

Ζητείται φιλότιμο!!!

 

Το Άγιον Όρος λειτουργεί πια ξεκάθαρα ως ανάχωμα ενάντια στις αντιδράσεις του ποιμνίου. Ἀνήκουστες "νουθεσίες" τοῦ Καθηγουμένου τῆς Ι. Μ. Καρακάλλου

Παραθέτουμε τὴν συνέντευξη τοῦ Καθηγουμένου τῆς Ι. Μ. Καρακάλλου, Γέροντος Φιλοθέου, σχετικὰ μὲ τὴν ἀναμενόμενη Ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν. Ὅπως θὰ διαπιστώσει ὁ ἀναγνώστης ὁ Καθηγούμενος ἀντὶ νὰ καλέσει τὸ ποίμνιο σὲ  ἀντίδραση, ἀντὶ νὰ ἀνυψώσει τὸ ἀγωνιστικὸ καὶ ὁμολογιακὸ φρόνημα, ἀντὶ νὰ πεῖ ξεκάθαρα, ὅτι τὸ Ἅγιον Ὄρος δὲν πρόκειται ποτὲ νὰ δεχθεῖ μία τέτοια ψευδοένωση καὶ θὰ εἶναι ἡγέτης τῆς ἀντιστάσεως τοῦ ποιμνίου, ὅπως πράγματι γινόταν ἕως τῆς πατριαρχίας τοῦ Ἀθηναγόρα, μιλάει γιὰ σχίσματα, παλαιοημερολογῖτες κλπ. προκαλώντας φόβο καὶ ἀνασφάλεια στὸ ποίμνιο. Στὴν πιὸ σοβαρὴ μάλιστα ερώτηση, ποὺ θὰ λειτουργεῖται τὸ ποίμνιο, δὲν ἀπαντάει παραθέτοντας ἀνάλογα παραδείγματα ἀπὸ τὴν ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία,ὥστε νὰ μὴ φοβηθεῖ ὁ πιστός, ἀλλὰ λέει "Α, εδώ είναι..."!!! ἀκολουθεῖ ἡ συνέντευξη καὶ ὅπου χρειαστεῖ ὁ σχολιασμός της (μὲ μπλέ).

Πνευματικές Νουθεσίες και Συμβουλές του Γέροντα Φιλόθεου της Ι. Μ. Καρακάλλου Αγίου Ορους

Καθηγούμενος Ι. Μ. Καρακάλλου Αγίου Όρους Φιλόθεος για ένωση εκκλησιών.

Ερώτηση: Συζητείται έντονα η ένωση των εκκλησιών.

Γέροντας Φιλόθεος: Μάλιστα… Μάλιστα… Μάλιστα... (Εἶναι αὐτὴ ἀπάντηση σὲ μια τέτοια ἐρώτηση; Γιατὶ δὲν λέτε π.χ. "ἡ ὁποία θὰ μᾶς βρεῖ κάθετα ἀντίθετους" ἢ "Δυστυχῶς φθάσαμε ὡς ἐκεῖ γιατὶ δὲν ἀντιδράσαμε ὡς ἔπρεπε, φταῖμε ὅλοι, πρῶτοι ὅμως ἐμεῖς οἱ Ἁγιορεῖτες, ἀπὸ τοὺς ὁποίους τὸ ποίμνιο περίμενε τόσα πολλά")

Η είδηση που δείχνει την απίστευτη προδοσία Επισκόπων και πολιτικών!

Από το 2010 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο αρνήθηκε την αναγνώριση του γάμου ομοφυλοφίλων ως θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα και επέτρεψε στα κράτη την άρνηση αποδοχής του. Για τους πολιτικούς γνωρίζουμε ότι ούτε Θεό πιστεύουν ούτε για την Ελλάδα αγωνίζονται. Αλλά οι επίσκοποι δεν το γνώριζαν αυτό ώστε να κινηθούν αναλόγως νομικά και να αποτρέψουν την ύψιστη ασέβεια; Δεν το γνώριζαν ώστε να κλείσουν το στόμα του κάθε βλάσφημου επισκόπου Μεσσηνίας, Ν. Ιωνίας κλπ.; Δεν το γνώριζαν ώστε να κατηχήσουν αναλόγως το ποίμνιο; Θα το ξαναπούμε κι ας μας κατηγορούν: Οι σημερινοί επίσκοποι δεν φοβούνται ούτε Θεό ούτε άνθρωπο.

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

Ο γάμος ομοφυλοφίλων δεν είναι θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα

25/6/2010, 10:04 π.μ

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει αρνηθεί το θεμελιώδες δικαίωμα αναγνώρισης των γάμων ομοφυλοφίλων. Το δικαίωμα γάμου, που κατοχυρώνεται στο άρθρο 12 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, δεν υποχρεώνει τα υπογράφοντα κράτη να αναγνωρίζουν νομικά τους γάμους μεταξύ ζευγαριών του ιδίου φύλου, αποφάνθηκαν οι δικαστές του Στρασβούργου την Πέμπτη.

Η απαγόρευση των γάμων μεταξύ ομοφυλοφίλων επιτρέπεται σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Το Δικαστήριο του Στρασβούργου απέρριψε την Πέμπτη αγωγή δύο Αυστριακών που απαιτούσαν πλήρη ισότητα μεταξύ ομοφυλόφιλων και ετεροφυλόφιλων ζευγαριών. Από τις αρχές του τρέχοντος έτους, οι ομοφυλόφιλοι στην Αυστρία έχουν τη δυνατότητα να συνάπτουν σύμφωνο συμβίωσης, παρόμοιο με εκείνο της Γερμανίας, αλλά όχι γάμο.

Εμπαιζουν τον Θεό και δεν ντρέπονται. Σύγκριση δύο ειδήσεων

ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΣΤΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΑΘΗΝΩΝ -Δοξολογία παρουσία της Σακελλαροπούλου που ασπάστηκε ευλαβικά τον Σταυρό

Πηγή 

Αφαίρεσε τις Ελληνικές σημαίες στην γιορτή της Δημοκρατίας. Έβγαλε την εικόνα της Παναγίας από το γραφείο της. Έβγαλε την σημαία με το εθνόσημο από το Προεδρικό Μέγαρο. Έβγαλε τα καρυοφύλια των Αγωνιστών του 1821 από το γραφείο της.

Ἀλήθεια πῶς μποροῦν;

                            

του αειμνήστου θεολόγου Παναγιώτη Σημάτη

Ἀλήθεια πῶς μποροῦν;

Βλέπουμε στὶς φωτογραφίες –κάθε Κυριακὴ καὶ βέβαια τὴν σημερινή, ποὺ τιμᾶμαι τὴν Ζ΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο– τοὺς λαμπροστολισμένους ἱερεῖς καὶ τοὺς χρυσοστόλιστους Ἐπισκόπους κατάφορτους μὲ λαμπυρίζοντα ἄμφια, μίτρες, πατερίτσες καὶ ἐγκόλπια νὰ εἶναι παρόντες στοὺς θρόνους τους, καὶ διερωτόμαστε οἱ πιστοί: πόσο ἡ καρδιά τους συνταυτίζεται μὲ τὰ λεγόμενα καὶ ψαλλόμενα; Ποιά σχέση ἔχουν αὐτοί, ὡς Ποιμένες καὶ Πατέρες καὶ συνεχιστὲς τοῦ ἔργου ἐκείνων (ἀλλὰ κι ἐμεῖς οἱ λαϊκοί) μὲ τοὺς Πατέρες καὶ τοὺς πιστοὺς ἐκείνων τῶν χρόνων τῆς ὁμολογίας, τῆς θυσίας καὶ τοῦ μαρτυρίου;

Ἡ γενικὴ ἀπάντηση ποὺ βγαίνει ἀπὸ τὶς πράξεις τους εἶναι σαφὴς καὶ ὁλοκάθαρη, ἀλλὰ τὴν Κυριακὴ αὐτή, ποὺ ἀκοῦμε τὰ τροπάρια τοῦ Ὄρθρου τῆς ἑορτῆς, ἀποκαλύπτεται τραγική! Ἡ τραγικότητα τῶν συγχρόνων μὴ ὁμολογητῶν Ποιμένων καὶ Ἐπισκόπων ἀποκαρδιώνει τοὺς πιστούς, ποὺ περιμένουν ἀπὸ αὐτοὺς νὰ καθοδηγηθοῦν, καθὼς οἱ παραλείψεις τους, ὡς πρὸς τὴν ὑπεράσπιση τῆς Πίστεως ποὺ εἶναι τὸ κύριο ἔργο τους, καθρεπτίζονται στὰ λόγια τοῦ Κυρίου καὶ τοῦ προφήτου Του:

«Ἐγγίζει μοι ὁ λαὸς οὗτος τῷ στόματι αὐτῶν καὶ τοῖς χείλεσί με τιμᾷ, ἡ δὲ καρδία αὐτῶν πόρρω ἀπέχει ἀπ᾿ ἐμοῦ» (Ματθ. ιε΄ 8). Καί·«Ὦ οἱ ποιμένες οἱ διασκορπίζοντες καὶ ἀπολλύοντες τὰ πρόβατα τῆς νομῆς μου· …ὑμεῖς διεσκορπίσατε τά πρόβατά μου καὶ ἐξώσατε αὐτὰ (εἰς τὴν παναίρεσιν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ) καὶ οὐκ ἐπεσκέψασθε αὐτά» (Ἱερεμ. 23, 1-2). Καί·«ποιμένες πολλοὶ διέφθειραν τὸν ἀμπελῶνά μου, ἐμόλυναν τὴν μερίδα μου, ἔδωκαν τὴν μερίδα τὴν ἐπιθυμητήν μου εἰς ἔρημον ἄβατον, ἐτέθη εἰς ἀφανισμὸν ἀπωλείας» (Ἱερεμ. 12, 10-11). «Διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριος· ἰδοὺ ἐγὼ ψωμιῶ αὐτοὺς ὀδύνην καὶ ποτιῶ αὐτοὺς ὕδωρ πικρόν, ὅτι ἀπὸ τῶν προφητῶν (Ἐπισκόπων, ἱερέων)Ἱερουσαλὴμ ἐξῆλθε μολυσμὸς πάσῃ τῇ γῇ. οὕτως λέγει Κύριος παντοκράτωρ· μὴ ἀκούετε τοὺς λόγους τῶν προφητῶν, ὅτι ματαιοῦσιν ἑαυτοῖς ὅρασιν, ἀπὸ καρδίας αὐτῶν λαλοῦσι καὶ οὐκ ἀπὸ στόματος Κυρίου»! (Ἱερεμ. 23, 15-16).

Ἔτσι ὁ Κύριος καὶ ὁ προφήτης ἐξηγεῖ τὰ γεγονότα τῆς ἀφωνίας, τῆς σιωπῆς, χειρότερο, τῆς ἀδιαφορίας καὶ προδοσίας τῶν συγχρόνων Ποιμένων γιὰ τὸ μεῖζον πρόβλημα τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ; Ἀκούει κανεὶς τοὺς Ποιμένες νὰ ψάλλουν περὶ τοῦ θριάμβου τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τοὺς βλέπει ταυτόχρονα νὰ ἀνέχονται τὴν ταπείνωση τῆς Ὀρθοδοξίας ἀπὸ τοὺς παναιρετικοὺς Οἰκουμενιστές!