«Πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν καὶ ὑπείκετε· αὐτοὶ γὰρ ἀγρυπνοῦσιν ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ὑμῶν ὡς λόγον ἀποδώσοντες» (Ἑβρ. 13,17)

Μίλησα ἄλλοτε γιὰ τὴ ζωή, τὴ δρᾶσι καὶ τὰ θαύματα ποὺ ἔκανε καὶ κάνει ὁ ἅγιος Νικόλαος· σήμερα θὰ λάβω θέμα ἀπὸ τὸν ἀπόστολο, ἀπὸ τὰ θεόπνευστα, ἐμπνευσμένα ἀπὸ τὴ χάρι τοῦ ἁγίου Πνεύματος, λόγια του. Ἐπαναλαμβάνω τὰ λόγια τοῦ ἀποστόλου Παύλου· Ἀδελφοί, «πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν καὶ ὑπείκετε· αὐτοὶ γὰρ ἀγρυπνοῦσιν ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ὑμῶν ὡς λόγον ἀποδώσοντες» (Ἑβρ. 13,17).
Τί σημαίνουν τὰ λόγια αὐτά;
* * *
Τὰ λόγια αὐτά, ἀγαπητοί μου, καθορίζουν τὸν κύκλο τῶν καθηκόντων ἀφ᾽ ἑνὸς μὲν τοῦ κλήρου, ἀφ᾽ ἑτέρου δὲ τοῦ λαοῦ. Ὁ κλῆρος ἔχει καθήκοντα, ἀλλὰ καθήκοντα ἔχει καὶ ὁ λαὸς τοῦ Θεοῦ. Ποιά εἶνε τὰ καθήκοντα τοῦ κλήρου; ποιό προπαντὸς εἶνε τὸ καθῆκον τοῦ ἐπισκόπου, ὁ ὁποῖος ἡγεῖται τοῦ κλήρου καὶ τοῦ λαοῦ; Συνοπτικὰ λέμε, ὅτι καθῆκον τοῦ ἐπισκόπου εἶνε, νὰ μένῃ ἄγρυπνος, ἀνύστακτος στὴ σκοπιά, στὴν ἐπισκοπή του, καὶ ὅλος ὁ κλῆρος στὸ ποίμνιό του. Καὶ ποιά εἶνε τὰ καθήκοντα τοῦ λαοῦ; Μὲ μιὰ λέξι, εἶνε ἡ πειθαρχία – ὑπακοή.