Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Επίσκοποι. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Επίσκοποι. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ἡ ἐθνική Πινακοθήκη προκαλεῖ ἡ Νέα Δημοκρατία «εὐλογεῖ»

Για να μην νομίζει κανείς ότι κομματικολογούμε, ο κ. Κοττάκης όπως και η "Εστία" είναι της δεξιάς παράταξης. Το άρθρο είναι σημαντικό και γι' αυτό το δημοσιεύουμε, γιατί για πρώτη φορά σε εφημερίδα αναγνωρίζεται ότι όλο και περισσότεροι ιερείς δεν υπακούν στους επισκόπους τους που σιγούν και αδρανούν σε όσα απίστευτα συμβαίνουν.

 

Ἡ ἐθνική Πινακοθήκη προκαλεῖ ἡ Νέα Δημοκρατία «εὐλογεῖ»

Ὁ φιλελεύθερος δογματισμός κοστίζει – Ὁ σεβασμός στά σύμβολα, ἡ ἐπανάστασις τῶν ἱερέων, ἡ αὐτονόμησίς τους ἀπό τούς Μητροπολῖτες καί τό σφυροκόπημα πρός τό Ὑπουργεῖο Πολιτισμοῦ – Μέ ταχύτητα πρός τόν τοῖχο τό Μαξίμου!

Tοῦ Mανώλη Κοττάκη

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ τῆς Νέας Δημοκρατίας –γιά μία ἀκόμη φορά– μᾶς δείχνει ὅτι εἶναι ἀποξενωμένη ἀπό τήν κοινωνία καί δέν γνωρίζει οὔτε κατ’ ἐλάχιστον ποιά εἶναι ἡ ἀτμόσφαιρα πού ἐπικρατεῖ σέ αὐτήν. Κάθε φορά πού κάνει ἕνα λάθος καί τό ἀντιλαμβάνεται, στήν ἀρχή κοντοστέκεται, μετά ὑποκρίνεται πώς τό ἀναγνωρίζει, ἔπειτα ἀναλαμβάνει νά τό διορθώσει καί μόλις περάσει λίγος καιρός τό …ἐπαναλαμβάνει. Μέ παιδιάστικο πεῖσμα.

Ἡ πρώτη φορά πού συνέβη αὐτό ἦταν μέ τόν γάμο τῶν ὁμόφυλων ζευγαριῶν. Τό βράδυ τῶν πικρῶν εὐρωεκλογῶν Ὑπουργοί τοῦ κυρίου Μητσοτάκη ἐπέμειναν μέ πάθος ὅτι ὁ γάμος δέν στοίχισε στήν ΝΔ… τίποτε.

Πέρασε καιρός, μέτρησαν τήν ζημιά, ὁ Πρωθυπουργός παραδέχθηκε τήν φθορά ἀπό αὐτήν τήν ἐπιλογή καί ὑποσχέθηκε ὅτι δέν θά τό ξανακάνει. Φεῦ. Θά διαβάσετε παρακάτω τήν κατά συρροήν ὑποτροπή τῆς Ἐθνικῆς Πινακοθήκης μέ τήν ἀσέβεια στά θρησκευτικά σύμβολα.

Ἡ δεύτερη φορά ἦταν ἡ φορολόγηση τῶν ἐλευθέρων ἐπαγγελματιῶν μέ τό τεκμαρτό εἰσόδημα. Διαφημίστηκε ὡς μεγάλη μεταρρύθμιση. Οἱ διορθώσεις πού ὑποσχέθηκε ἡ Κυβέρνηση μετεκλογικά δέν ἔγιναν ποτέ.

Τι θα πουν οι Επίσκοποι, ότι είναι εκτός Εκκλησίας και ο Άγιος, επειδή δεν δέχεται τον εκάστοτε ψευδοποιμένα;

Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ



"Ο Άγιος γέροντας Παϊσιος ρώτησε κάποτε έναν νεαρό για το αν γνωρίζει ποιός είναι ο Επίσκοπος στην περιοχή του. Ο νεαρός τότε απάντησε: «Είναι ο Μητροπολίτης.....»
Ο γέροντας τον ρώτησε πάλι:
«Είσαι σίγουρος πως είναι αυτός που ανέφερες ο Επίσκοπος στην περιοχή σου;» Μα γέροντα αυτός είναι και μάλιστα δεν έχει πολύ καιρό που εξελέγη, επέμενε ο νεαρός. Και τότε ο γέροντας του είπε: «Ο Θεός παλικάρι μου έχει ορίσει τον τάδε ... (όνομα ενός μπακάλη γνώριμου του νεαρού) ως Επίσκοπο στην περιοχή σου. Και ξέρεις γιατί; Γιατί ο τάδε με την άδολη αγάπη του, με τη δυνατή πίστη και την αδιάλειπτη προσευχή του που αναδύεται ως συνεχές λιβανωτό δοξολογίας και ευχαριστίας προς τον Ιησού Χριστό. Χαροποιεί τον Κύριό μας με την όλη άγια ζωή του και ο καλός Θεός ως ανταμοιβή για το άξιο αυτό παιδί του εισακούει τις προσευχές του, εκπληρώνει τα αιτήματά του και θωρακίζει την περιοχή του με την Χάρη του, εκδιώκοντας μακρυά απ’ αυτή τα δαιμόνια. Με λίγα λόγια τον έχει χρίσει Επίσκοπό του!» Με την αφήγηση αυτή ο σεμνός και ταπεινός γέροντας εξέφρασε εμμέσως την πικρία του για την κατάντια των κατά κόσμο Επισκόπων -Αρχιερέων και ταυτόχρονα επεσήμανε το πως κατά την παράδοση οφείλουν να λειτουργούν όσοι «επισκοπήν ορέγονται...»".

Ἄλλο ἕνα φοβερὸ "ψέμα τῶν ἐπισκόπων" με σωτηριολογικὲς ἐπιπτώσεις, ποὺ δὲν ἀποκαλύπτει ἕνας "πλανεμένος" λαϊκός, ἀλλὰ ἕνας ἀναγνωρισμένος (καὶ ἀπὸ τοὺς ἐπισκόπους) ἱερέας.

"Τρομοκρατική - κατευθυνόμενη θεολογία" και Εγκεφαλικός Θάνατος, τοῦ μακαριστοῦ π. Κων. Στρατηγόπουλου

Μ. Βασίλειος: «Ἐν τῇ γενέσει τῶν ζώων ἡ καρδία πρώτη καταβληθεῖσα παρὰ τῆς φύσεως... ὄχι μόνο πρώτη πλάττεται ἐξ ὅλων τῶν μελῶν, ἀλλὰ καὶ ὕστερον ὅλων νεκροῦται... Ἐν τῷ ἐγκεφάλῳ δὲ ὡς ἐν ὀργάνῳ εὑρίσκεται οὐχὶ ἡ οὐσία καὶ ἡ δύναμις τοῦ νοός, ἀλλὰ τῆς ψυχῆς»



Αὐτὰ εἶναι τά συμπεράσματα τοῦ π. Κωνσταντίνου Στρατηγόπουλου σὲ ὁμιλία του γιὰ τὴν ἀξιοπιστία τῆς Ἱ. Συνόδου καὶ τῶν Ἐπισκόπων, τῶν ὁποίων τοῦ χοροῦ κορυφαῖος ἐστι ὁ "Σωτηρικός" Μεσογαίας Νικόλαος.

Κάποιοι Ἐπίσκοποι, μάλιστα, κάνοντας προπαγάνδα ὑπὲρ τῶν μεταμοσχεύσεων, ἔχουν γίνει καὶ δωρητὲς τοῦ ἄχρηστου πλέον σώματός τους, ἀφοῦ μετὰ τὰ 70 χρόνια τὰ ὄργανα δὲν... χρησιμοποιοῦνται γιὰ μεταμοσχεύσεις!
Στὴ συνέχεια ἡ ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία τοῦ π. Κωνσταντίνου Στρατηγόπουλου γιὰ τὴν ἀπάτη τοῦ Ἐγκεφαλικοῦ Θανάτου ἀπὸ μιὰ «Κατευθυνόμενη καὶ Τρομοκρατικὴ θεολογία»!

«Δὲν ξέρω ἂν οἱ κύριοι Καθηγητές, ἔχουν γνώμη γιὰ τί σημαίνει κατευθυνόμενη ἐπιστήμη. Δὲν ξέρω κατὰ πόσον σ’ αὐτὴ τὴν εὐλογημένη ἐνασχόλησή τους μὲ τὸ θέμα τοῦ Ἐγκεφαλικοῦ Θανάτου ὑπέστησαν κάποια βία, κάποια ἀπειλή, ἢ ἀπειλὴ τουλάχιστον γιὰ τὴν κατευθυνόμενη ἐπιστήμη. Ἂν ἔχει γίνει θἆταν τραγικό. Ἂν ὅμως ὑπάρχει κατευθυνόμενη θεολογία, εἶναι τραγικότερο.
Καὶ στὴν περίπτωση αὐτή, ἐδῶ καὶ εἴκοσι χρόνια ...κάτι μύριζε βρώμικα. Κι ἐδῶ ὑπῆρχε προσπάθεια κατευθυνόμενης θεολογίας ἢ –νὰ πῶ κάτι χειρότερο;– Τρομοκρατικῆς θεολογίας! Καὶ κυριολεκτῶ. Ἔτσι γίνεται θεολογία;
Δὲν ξέρω τί γίνεται στὴν Ἰατρική (γίνεται μιὰ τραγωδία, ἀπ’ ὅ,τι φαίνεται), ἀλλὰ δὲν εἴμαστε ἁρμόδιοι νὰ παρέμβουμε μὲ κριτήρια ἐπιστημονικά.
Ἀλλὰ ἂν αὐτὸ συμβαίνει, ἂν ὑπάρχει μία ἀπόφαση γι’ αὐτὰ τὰ θέματα, καὶ οἱ ἄνθρωποι σκοτώνονται ἐν ὀνόματι κάποιου κριτηρίου Ἐγκεφαλικοῦ Θανάτου, ἡ Ἐκκλησία ἔχει ἕνα λόγο, καὶ δὲν μπορεῖ μιὰ κακοδοξία νὰ περάσει μέσ’ στὴν Ἐκκλησία. Γιατὶ ἔχουμε εὐθύνη ἐμεῖς, νὰ μὴν περάσει μιὰ κακοδοξία στὴν Ἐκκλησία μέσα. Κι αὐτὴ ἦταν ἡ εὐθύνη μας, ποὺ προσπαθήσαμε νὰ τὴν προσδιορίσουμε μελετώντας τὰ κείμενα ποὺ ὅρισαν οἱ ἐκκλησιαστικοὶ παράγοντες, ὄχι γιατροί.

Mητροπολιτης Φλωρινης Αυγουστινος: «Ακουω τη φωνη των πατερων σαν σαλπιγ­γα να ᾽ρχεται απο την Καισαρεια, την Αντιοχεια, την Αρ­μενια· Αγωνισθητε να καθαριστη η Εκκλη­σια!

Ορίστε τι λεει ένας, όχι λαϊκός, αλλά πραγματικός επίσκοπος στους νανουριστες πνευματικούς που λένε κοίτα την ψυχή σου και άσε την ομολογία σε άλλους: Διαφωνώ με τους πνευματικούς που λένε· Εμείς να κοιτάξουμε την ψυχούλα μας· μη μας νοιάζει τι κάνει ο διάκος, ὁ πα­πᾶς, ὁ δεσπότης!… 
Αν είσαι Χριστιανός, κοντά στον αγώνα για την ψυχή σου, θα αγωνιστής & για την Εκκλησία σου. Η ανοχή που δείχνουμε, είναι ένοχη, αμαρτία, έγκλημα!»
        

«Πασα επιστημη, χωριζομενη δικαιοσυνης και της αλλης αρετης, πανουργια, ου σοφια φαινεται» (Μενέξ. 247Α)
Διαφωνω με τους πνευματι­κους που λενε· Εμεις να κοιταξουμε την ψυχουλα μας· μη μας νοιαζει τι κανει ο διακος, ὁ πα­πᾶς, ὁ δεσποτης!… 
Αν εισαι Χριστι­ανος, κον­τα στον αγωνα για την ψυχη σου, θα αγωνιστης & για την Εκκλησια σου. Η ανο­χη που δειχνουμε, ειναι ενοχη, αμαρτια, εγκλημα!»

Οι Τρεις Ιεραρχαι και η εκκλησιαστικη ζωη Η στασι τους απεναντι στα σκανδαλα
Τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν
Πέμπτη 30 Ἰανουαρίου 2020
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Καὶ πάλι, ἀδελφοί μου, ἡ ἑορτὴ τῶν Τριῶν Ἱ­­­­εραρχῶν ζωντανεύει μπροστά μας τὴ ζωὴ καὶ τοὺς ἀγῶνες τους. Ἡ ἐποχή τους χαρα­κτη­ρί­ζε­ται ὡς χρυσὸς αἰώνας, ἡ ἐκκλησιαστι­κὴ ζωὴ ὅ­μως παρουσίαζε καὶ σκιές. Σοβαρὲς κα­­κί­ες ῥα­σοφό­­­ρων (ἀμάθεια, αὐθάδεια, ἀνη­θικό­της, φιλαρ­γυρία, καὶ πρὸ παν­τὸς ἀ­­θε­ο­φοβία – θεομπαιξία) σκαν­­δάλιζαν. Ἀπέναντι σ᾽ αὐτὴ τὴ φαυλό­τητα οἱ ἱ­εροὶ πατέρες δὲν ἔμειναν ἀδιάφοροι. Καὶ ἀξίζει νὰ δοῦμε ποιά ἦταν ἡ ἀντίδρασί τους.
* * *
Μὲ δύο τρόπους, ἀγαπητοί μου, καταπολέ­μησαν τὰ σκάνδαλα οἱ Τρεῖς Ἱ­εράρχαι.
⃝ Ἀντέδρασαν πρῶτον μὲ τὸν πύρινο λόγο τους.
Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Ναζιανζηνὸς στὸν «Ἀπολογητι­κὸν τῆς εἰς τὸν Πόντον φυ­γῆς καὶ περὶ ἱερωσύνης» (βλ. Ἑ.Π. Migne 38,407-514), δίνει ζωη­ρὴ εἰκόνα τῆς ἀθλιότητος τῶν ἐπισκό­πων καὶ ἐ­λέγ­­χει τὴν κακία τους. Ὅποιον ἀλ­­λοίωνε τὴν πί­στι σὲ ἕνα ἢ σὲ ἄλλο σημεῖο, γιὰ τὴν ἀ­στάθειά του τὸν παρωμοίαζε μὲ τὸ ῥεῦ­μα τοῦ Εὐ­­ρίπου (βλ. Ἑ.Π. Migne 38,529).

Ὁ θεόκλητος ἅγ. Νικόλαος καὶ οἱ «ἀλλαχόθεν», ἐξ Οἰκουμενιστικῶν χειρῶν σύγχρονοι Ἐπίσκοποι!

                                   


ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ

Προστάτης θερμότατος, τῆς Ἐκκλησίας Χριστοῦ, ἐδείχθης Νικόλαε, τὰ τῶν αἱρέσεων, διδάγματα ἄθεα, λύων σὺν παρρησίᾳ, καὶ κανὼν ἀνεδείχθης, πᾶσιν ὀρθοδοξίας, ὑπὲρ πάντων πρεσβεύων, τῶν ἐφεπομένων σου θείαις, διδασκαλίαις καὶ εἰσηγήσεσι. 

Ταχὺ δέξαι Δέσποινα, τὰς ἱκεσίας ἡμῶν, καὶ ταύτας προσάγαγε, τῷ σῷ Υἱῷ καὶ Θεῷ, Κυρία πανάμωμε, λῦσον τὰς περιστάσεις, τῶν εἰς σὲ προστρεχόντων, σύντριψον μηχανίας, καὶκατάβαλε θράσος, τῶν ὁπλιζομένων ἀθέων, Πάναγνε κατὰ τῶν δούλων σου.

Λόγῳ τὸν Λόγον ἀπεκύησας, τὸν τῷ λόγῳ πᾶσαν πρὸς ὕπαρξιν, παραγαγόντα λογικήν, φύσιν ἅμα καὶ ἄλογον, ἀλογίας ἐκλυτρούμενον, βροτοὺς παντευλόγητε. 

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΤΟΥ ΟΡΘΡΟΥ

Εἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τοὺς ἐληλυθότας πρὸς αὐτὸν Ἰουδαίους· Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὁ μὴ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας εἰς τὴν αὐλὴν τῶν προβάτων, ἀλλὰ ἀναβαίνων ἀλλαχόθεν, ἐκεῖνος κλέπτης ἐστὶ καὶ λῃστής· ὁ δὲ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας ποιμήν ἐστι τῶν προβάτων... Ἀλλοτρίῳ δὲ οὐ μὴ ἀκολουθήσωσιν, ἀλλὰ φεύξονται ἀπ’ αὐτοῦ, ὅτι οὐκ οἴδασι τῶν ἀλλοτρίων τὴν φωνήν. Ταύτην τὴν παροιμίαν εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· ἐκεῖνοι δὲ οὐκ ἔγνωσαν τίνα ἦν ἃἐλάλει αὐτοῖς. Εἶπεν οὖν πάλιν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα· δι’ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ, σωθήσεται, καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται, καὶ νομὴν εὑρήσει.

Άλλη μία μεγάλη πληγή με ευθύνη των αρχιερεών!

Ἀπερίσκεπται χειροτονίαι κληρικῶν καί μοναχικαί κουραί

 

Ἀπερίσκεπται χειροτονίαι κληρικῶν καί μοναχικαί κουραί

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

  Στὴν ἐγκαταλελειμμένη ἐπαρχία, ποὺ μοιάζει μὲ ἔρημη χώρα, ἀφοῦ ὁ πληθυσμὸς ἔχει λιγοστέψει ἀνησυχητικά, οἱ κατὰ τόπους μητροπολίτες ἀντιμετωπίζουν δυσεπίλυτα προβλήματα, ὅπως εἶναι τὰ ἐφημεριακὰ κενά, ἡ συντήρηση τῶν ναῶν καὶ ἡ διαφύλαξη τῶν κειμηλίων ποὺ ὑπάρχουν, ἡ προστασία τῶν ἐξωκκλησίων καὶ τῶν ἐρειπωμένων μοναστηριῶν. Ἡ λύση αὐτῶν τῶν προβλημάτων σὲ μερικὲς ἀκριτικὲς περιοχὲς εἶναι σχεδὸν ἀδύνατη. 

Παρήγορο σημάδι εἶναι τὸ ἐνδιαφέρον ποὺ ἐκδηλώνουν μερικοὶ περιφερειάρχες, ποὺ ἀνησυχοῦν γιὰ τὴν κατάσταση τῶν διατηρητέων ἐκκλησιαστικῶν μνημείων καὶ ἐγκρίνουν προγράμματα γιὰ τὴν συντήρησή τους καὶ τὴν ἀνάδειξή τους. Οἱ ἀξιέπαινοι αὐτοὶ τοπικοὶ ἄρχοντες ἐργάζονται μὲ ζῆλο, χωρὶς ὅμως νὰ βρίσκουν τὸ ἀνάλογο ἐνδιαφέρον ἀπὸ τοὺς οἰκείους μητροπολίτες. Δυστυχῶς ἡ ἀδιαφορία τους εἶναι παροιμιώδης. Εὐτυχῶς ποὺ ὑπάρχουν μερικοὶ ζηλωτὲς καὶ ἐνάρετοι κληρικοί, οἱ ὁποῖοι ἐνθουσιάζονται ἀπὸ τὶς καλὲς προσπάθειες τῶν περιφερειαρχῶν καὶ διευκολύνουν τὸ κατὰ δύναμη. Εἶναι ὅμως λίγοι καὶ δὲν ἐπαρκοῦν. Εἶναι χαρακτηριστικὸς ὁ λόγος τοῦ περιφερειάρχη τῆς περιοχῆς μας ποὺ μᾶς εἶπε, μὲ ἀφορμὴ μία σχετικὴ συζήτηση γιὰ τὴν προστασία τῶν ναῶν καὶ τῶν μοναστηριῶν: «Πάτερ, ἐμεῖς φροντίζουμε πολύ, ἀλλά, ὅταν τελειώνουν οἱ ἐργασίες καὶ ὁλοκληρώνονται τὰ ἔργα, δὲν ἔχουμε ποῦ νὰ δώσουμε τὰ κλειδιά!». Συναντοῦν τὴν ἀδιαφορία τῶν ὑπευθύνων, δηλαδὴ τῶν μητροπολιτῶν, τῶν κληρικῶν καὶ τῶν ἐπιτρόπων!

 Τὸ πρῶτο καὶ κύριο ἔργο τῶν μητροπολιτῶν εἶναι ἡ χειροτονία ἄξιων ὑποψηφίων κληρικῶν καὶ οἱ μοναχικὲς κουρὲς σὲ ἀνθρώπους ποὺ ἔχουν τὴν κλίση γιὰ τὴν ἀφιέρωση στὸ Θεό. Δυστυχῶς, μερικοὶ μητροπολίτες δὲν προσέχουν καὶ εὔκολα, μὲ κλειστὰ μάτια θὰ λέγαμε, χειροτονοῦν ἀκατάλληλα πρόσωπα, ποὺ εἶναι ἱκανοὶ μόνο γιὰ σκάνδαλα. Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ καταδικάζονται οἱ ἐνορίες σὲ πνευματικὸ μαρασμὸ καὶ οἱ ἄνθρωποι ἐγκαταλείπουν τὴν Ἐκκλησία.

Μακαριστός π. Ιωάννης Ρωμανίδης: «Τό μεγαλύτερο σημερινό πρόβλημα εἶναι οἱ Ἀρχιερεῖς. Τί πίστη ἔχουν…».

Ρωμανίδης: Ἄν φορᾶς τό ἐγκόλπιο γιά νά λιτανεύεις μιά Κολωνακιώτικη ἐκκλησιαστική ἀριστοκρατία ὡς ὑπεροχή, εἶσαι ἕνας μασκαρεμένος ἀπατεωνίσκος…

                    

Ὁ πατήρ Ἰωάννης Ρωμανίδης († 1η Νοεμβρίου 2001) γιά τά Ἱερατικά συνέδρια

«…Δέν πηγαίνω ποτέ σέ Ἱερατικά συνέδρια ὡς ὁμιλητής. Διαπίστωσα ὅτι οἱ ἐκασταχοῦ Μητροπολῖτες πλήν ἐνίων ἐξαιρέσεων, μέ βλοσυρότητα Σουλτάνων προσπαθοῦν νά κατατρομοκρατήσουν τους Ἱερεῖς, κυρίως αὐτούς πού σέβονται τήν Ὀρθόδοξη Πίστη καί Παράδοση καί νά ἐπιβάλλουν τήν ἀθεολόγητη ἰδεοληψία τους, τόν ἀδογμάτιστο κοινωνισμό τους ἤ ἀκόμη καί τά πάθη τῆς ἀτιμίας τους… Μέ τέχνη καί τρομοκρατία προσπαθοῦν νά τά ἐπιβάλλουν καί αὐτά… 

Οἱ γαστρίμαργοι λένε: <Δέν βλάπτουν τά φαγητά καί τά ποτά! Τά ἐξερχόμενα βλάπτουν>. Φανερή ἡ Δεσποτική σοφιστεία στήν παρερμηνεία… τοῦ Εὐαγγελίου. Σέ ὅλο τό μεγαλεῖο της!

Οἱ ἠθικιστές λένε: <Δράση θέλει ὁ Χριστός>. Ἐννοεῖται ποιμαντική δράση, χωρίς ἀγῶνα ἐσωτερικῆς κατάστασης. Δράση, δράση… βράση, βράση… Καί στό τέλος ἐξατμίζονται ὅλα καί μένει ἄδεια ἡ κατσαρόλα.

Οἱ ἀμοραλιστές, ἐκεῖ νά ἀκούσετε φωνές… <Δέν ἀσχολεῖται ὁ Θεός μέ τό πῶς λειτουργοῦν οἱ γενετήσιες ὁρμές μας ἀλλά μέ τήν καρδιά μας>. <Καλά, εἶπα σέ κάποιον, ἀκρωτηριασμένοι θά μποῦμε στήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ; Τά γεννητικά ὄργανα, δέν συντονίζονται λειτουργικά μέ τήν καρδιά; Ἄν εἶναι καθαρή ἡ καρδιά, ὅλος ὁ ἄνθρωπος ἔχει τήν ἄκτιστη Χάρη τοῦ Θεοῦ διότι δέν ἐκφεύγει λειτουργικά ἀπό τήν ἀρχή καί τό ἀτέλεστον τέλος τῆς ὑποστάσεως, δηλαδή τό κατ’ εἰκόνα καί τό καθ’ ὁμοίωσιν τοῦ Ἀρχετύπου Συνανάρχου Λόγου. Στά εὐαίσθητα σημεῖα τοῦ σώματος δέν πηγαίνει ἡ Θεία Κοινωνία; Δέν θεοῦται ὅλος ὁ ἄνθρωπος; Ὑπάρχουν σημεῖα πού ἐπικρατεῖ ὁ Χριστός καί ἄλλα πού διαφεντεύει ὁ διάβολος; Τί εἴδους πίστη ἔχετε; Τί δυαλισμό εἰσάγετε στήν Ἐκκλησία;>

«Ἡ ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας καί οἱ ὑπερασπιστές της»

 

«Ἡ ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας καί οἱ ὑπερασπιστές

 της»

Πορφυρίτης


πό γραπτό κήρυγμα τς . Μ. Κερκύρας[1], πού κυκλοφορήθηκε καί παλαιότερα[2] πανελλαδικς, πληροφορούμαστε, τι σέ θέματα Πίστεως, «δέν χωρον συμβιβασμοί, λλά ποιος κολουθε πλανερές διδασκαλίες ποκόπτει τόν αυτό του πό τήν πίστη, καί τότε σχύει γι’ ατόν λόγος το ποστόλου Παύλου: ‘‘ξέστραπται τοιοτος καί μαρτάνει ν ατοκατάκριτος’’[3], ‘‘ατός χει πιά διαστραφε καί μαρτάνει, καταδικάζοντας τσι διος τόν αυτό του’’»[4]. Τό κήρυγμα συνεχίζεται, μέ τόν πόστολο Παλο νά «μς ποδεικνύει κάποια κριτήρια. Ζητ νά δίδονται στόν αρετικό νθρωπο συμβουλές. Ατές μως δέν εναι πόθεση το καθενός, λλά εθύνη το πικεφαλς τς κκλησιαστικς κοινότητας. Γι’ ατό καί Παλος πευθύνεται στόν μαθητή του, τόν πόστολο Τίτο, ποος ταν πίσκοπος στήν Κρήτη. Δέν εμαστε λοι τό διο στήν κκλησιαστική ζωή. κύριος πεύθυνος εναι πίσκοπος, διάδοχος τν ποστόλων, ατός πού χει κλεγε πό τήν κκλησία νά συνεχίσει καί τήν πίστη καί τό ργο τους. σοι βρισκόμαστε πό τόν πίσκοπο, ερες, μοναχοί καί μοναχές, θεολόγοι, λαϊκοί φείλουμε νά χουμε πίγνωση τς θέσης μας.»[5].

    πειδή μολογουμένως, βρισκόμαστε σέ δύστηνους καί πονηρούς καιρούς, τά ρωτήματα πού προκύπτουν εναι: α) Τί γίνεται ταν πίσκοπος, πεύθυνος γιά τήν περάσπιση τς Πίστεως, δέν ρθοδοξε; ταν διδασκαλία του εναι λλότρια καί δέν χει κόμη κληθε σέ πολογία, στε νά μετανοήσει νά καθαιρεθε ς αρετικός; Εναι δύνατον νά συμβε; χι, συνέβη πολλάκις στό παρελθόν καί χουμε καταδικασμένους πισκόπους καί πατριάρχες πό ρθόδοξες Συνόδους. β) Τί γίνεται ταν νέργεια το πισκόπου πού δέν ρθοδοξε, ξαπλώνεται σάν πιδημία καί σέ λλους πισκόπους; Καί γ) Τί γίνεται, ταν ερά Σύνοδος, ς κυρίως πεύθυνη περασπίσεως τς Πίστεως, φήνει τήν πιδημία τεροδιδασκαλίας νά γίνει πνευματική πανδημία καί νά δηλητηριάζεται λαός;

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ... αλλά οι επίσκοποι που βρίσκονται;

Οι σημερινοί Επίσκοποι όλα τα σφετερίζονται, ακόμα και την αλήθεια, για να εξασφαλίσουν την εξουσία τους.
Στο ακόλουθο κήρυγμα της Ι. Μητρ. Κερκύρης μέσα στο ορθόν, ότι η Αλήθεια βρίσκεται μόνο στην Εκκλησία, διαβάζουμε και το διαστρεβλωμένο, ότι η υπεράσπιση της Πίστεως δεν είναι υπόθεση του καθενός, αλλά μόνο του Επισκόπου. Είναι πράγματι τρομερό, πως προπαγανδίζουν οι Επίσκοποι ζητώντας πρωτεία και ευλογώντας τα γένεια τους, αλλά μην αναλαμβάνοντας την ευθύνη τους.
Πράγματι ο ρόλος του Επισκόπου είναι πρωτίστως η διαφύλαξη της Πίστεως και του Ποιμνίου κατά το "σκοπόν δέδωκά σε". Έναν τέτοιον ορθοτομούντα Επίσκοπον φυσικά ακολουθεί και υπακούει το ποίμνιο. Όμως εμείς ρωτούμε: Πού είναι οι σημερινοί Επίσκοποι σκοποί της Πίστεως;
Στην Παναίρεση του Οικουμενισμού που ρημάζει τα πάντα;
Στην αναγνώριση και επικράτηση των σχισματικών εις βάρος των Ορθοδόξων;
Στην συνεχώς αυξανομένη εκκοσμίκευση που υποτάσσει την Εκκλησία;
Στην αμφισβήτηση της Εκκλησίας και των Μυστηρίων Της ως τη μόνη σωτηρία κλείνοντας τους ναούς, αλλάζοντας την ώρα της Αναστάσεως και απαγορεύοντας τα Μυστήρια επί Κορονοϊού;
Όσο για το επιχείρημα δεν πρέπει να είμαστε "φανατικοί" και ανυπάκουοι στους επισκόπους, υπενθυμίζουμε, ότι την Εικονομαχία, την ήττα της οποίας εορτάζουμε, την εισήγαγαν Επίσκοποι και οι πρώτοι που αντέδρασαν ήταν λαϊκοί (βλ. Χαλκή Πύλη), τον Νεστοριανισμό τον εισήγαγε Πατριάρχης και ο πρώτος που αντέδρασε ήταν λαϊκός (Ευσέβιος), τον Μονοθελητισμό τον εισήγαγαν Επίσκοποι και ο πρώτος που αντέδρασε ήταν μοναχός (άγ. Μάξιμος Ομολογητής) την ένωση επί Φερράρας Φλωρεντίας την υπέγραψαν Επισκόποι και το ποίμνιο τους απέρριψε γι αυτό τον λόγο. Για να έχουν λοιπόν οι άλλοι "επίγνωση της θέσης τους" προτείνουμε να αποκτήσετε εσείς "επίγνωση" της δικής σας.

Κλέινουμε με τους λόγους του οσιακής βιωτής αναγνωρισμένου γέροντος Φιλόθεου Ζερβάκου: «Εάν αυτήν την γνώμην ηκολούθουν πάντες οι Χριστιανοί κατά γράμμα, να ακολουθούν δηλαδή τους επισκόπους εις πάντα, αλλοίμονο τότε, ούτε Ορθοδοξία, ούτε Εκκλησία, ούτε Ορθόδοξος Χριστιανός θα υπήρχε σήμερον.

Α.Τ.

Τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου

                        

Εἶναι ἀνθρώπινο νά ὑφίστανται διαφορετικές ἀπόψεις γιά θέματα τῆς ζωῆς. Ὁ καθένας μας ἔχει τήν προσωπικότητά του καί βλέπει τά πράγματα μέ τόν τρόπο του. Ὑπάρχουν βεβαίως ἄνθρωποι πού καί πείρα καί γνώση ἔχουν καί, στήν πνευματική ζωή, φώτιση ἀπό τόν Θεό, ὥστε νά μποροῦμε νά ἐλέγξουμε τήν ἀλήθεια τῆς γνώμης μας, ἀκόμη κι ἄν ἀποφασίσουμε τελικά ὅτι οἱ συμβουλές τους δέν μᾶς ταιριάζουν.

Ὑπάρχουν ὅμως καί θέματα στά ὁποῖα δέν μποροῦμε νά ἔχουμε διαφορετική γνώμη. Αὐτά ἔχουν νά κάνουν μέ τήν πίστη καί τήν ἀλήθειά της. Εἶναι τά δογματικά ζητήματα, αὐτά πού διατυπώνουν μέ ἀκρίβεια ποιός εἶναι ὁ Θεός πού πιστεύουμε, ποιά εἶναι ἡ Ἐκκλησία στήν ὁποία εἴμαστε μέλη, ποιό εἶναι τό νόημα τῆς ζωῆς πού μᾶς δόθηκε καί ἀκολουθοῦμε. Ἐκεῖ δέν χωροῦν συμβιβασμοί, ἀλλά ὅποιος ἀκολουθεῖ πλανερές διδασκαλίες ἀποκόπτει τόν ἑαυτό του ἀπό τήν πίστη, καί τότε ἰσχύει γι’ αὐτόν ὁ λόγος τοῦ ἀποστόλου Παύλου: «ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος καί ἁμαρτάνει ὤν αὐτοκατάκριτος» (Τίτ. 3, 11), «αὐτός ἔχει πιά διαστραφεῖ καί ἁμαρτάνει, καταδικάζοντας ἔτσι ὁ ἴδιος τόν ἑαυτό του».

Οἱ συμβουλές τοῦ ἐπισκόπου

Όταν οι Επίσκοποι δεν συμβιβάζονταν, αλλά μαρτυρούσαν για την Πίστη.

Οι αρειανοί στην Κύπρο, βλέποντας τον άγιο Πολυχρόνιο να υπερασπίζει την Ορθοδοξία και να εφαρμόζει τις αποφάσεις της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, τον μισούσαν θανάσιμα και προσπαθούσαν να βρουν τρόπο να τον θανατώσουν.

Άγιος ιερομάρτυς Πολυχρόνιος ο θαυματουργός

Ένα από τα απτά δείγματα της αγιότητας είναι και το χάρισμα της θαυματουργίας στους αγίους μας. Αυτοί, δια των ακτίστων ενεργειών του Θεού αξιώθηκαν να θαυματουργούν και να δοξάζεται έτσι το άγιο όνομα του Θεού. Ένας από τους θαυματουργούς αγίους της Εκκλησίας μας είναι και ο άγιος ιερομάρτυς Πολυχρόνιος.

Καταγόταν από την επαρχία Γαμφανίτιδα ή Γαμφάνη της Μ. Ασίας, της περιοχής των Αλαμάνων και έζησε τον 4ο αιώνα όταν βασίλευε ο Μέγας Κωνσταντίνος. Ήταν γόνος ευγενών και ευσεβών γονέων. Ο πατέρας του ονομαζόταν Βαρδάνης, ένα ευσεβής και πλούσιος γεωργός. Μεγάλωσε σε σπίτι όπου καλλιεργούνταν η ευσέβεια και οι αρετές. Οι πλούσιοι γονείς του φρόντισαν να γεμίσουν την ψυχή του με πίστη στο Θεό και τον δίδαξαν την ενάρετη ζωή. Παράλληλα φρόντισαν να λάβει σπουδαία μόρφωση και να εντρυφήσει στα ιερά γράμματα.

Από μικρός έδειξε έφεση στην αρετή, στην πίστη στο Θεό, τη φρόνηση και την εγκράτεια, ώστε τον θαύμαζαν οι συντοπίτες του. Μάλιστα αξιώθηκε, παιδί ον, να κάμει, δια της θερμής προσευχής του ένα μεγάλο θαύμα. Να αναβλύσει άφθονο νερό στην άνυδρη πόλη, που κατοικούσε! Στην πόλη δεν υπήρχε πηγή και οι κάτοικοι ήταν αναγκασμένοι να πηγαίνουν σε μακρινή απόσταση να προμηθεύονται το απαραίτητο νερό. Ο Πολυχρόνιος έπεσε στα γόνατα και παρακάλεσε με θέρμη και πίστη το Θεό να απαλλάξει τους συμπατριώτες του από αυτόν τον κόπο. Και ω του θαύματος, ανάβλυσε αστέρευτη πηγή με άφθονο δροσερό νερό δίπλα από το σπίτι του πατέρα του! Οι κάτοικοι δόξασαν το Θεό και μακάριζαν τον άγιο της πόλης τους!

Επίσκοποι επαγγελματίες που δεν τους καίγεται καρφί για το ποίμνιο τους.

Ο Μητροπολίτης Περιστερίου Γρηγόριος αφ´ότου εξελέγη έχει υπολογίσει πόσο έχει μείνει στην επαρχία του και πόσο ταξιδεύει;

  



Ο Μητροπολίτης Περιστερίου Γρηγόριος αφ´ότου εξελέγη έχει υπολογίσει πόσο έχει μείνει στην επαρχία του και πόσο ταξιδεύει; Απορίας Άξιον! 

Προσωπικά θεωρώ προκλητική την συμπεριφορά του. Και δεν αναφέρομαι στο πρόβλημα που έχει διχάσει το ποίμνιο με την απομάκρυνση του Εσταυρωμένου από την παραδοσιακή θέση που από παιδιά γνωρίζουμε ότι έχει ο Σταυρός μέσα στο Ιερό Βήμα,πίσω από την Αγία Τράπεζα.

Αναφέρομαι στις συχνές απουσίες του σε συνέδρια στο εξωτερικό. Τη μία στην Εσθονία, την άλλη στη Γερμανία,την άλλη στη Γαλλία, την άλλη στην Θεσσαλονίκη αλλά και σε όλο τον κόσμο. Προς τι ήθελε να καταλάβει Μητρόπολη;

Ο άγ. Σπυρίδων μόνο στο άκουσμα: "ἆρον τόν σκίμποδά σου"! έφυγε μη ανεχόμενος την αλλαγή των λόγων του Κυρίου. Ποιος επίσκοπος τον μιμείται σήμερα;

                                                        
Κάποτε ὁ Ἅγιος Σπυρίδων βρισκόταν σέ μία Τοπική Σύνοδο στήν Λήδρα τῆς Κύπρου, δηλαδή στή σημερινή Λευκωσία πού ἦταν καί τότε πρωτεύουσα τοῦ Νησιοῦ.
Ἐπίσκοπος Λήδρας ἦταν ὁ μαθητής του Τριφύλλιος, ὁ ὁποῖος ἦταν ἀρχαϊστής καί ὅπως προβλέπουν οἱ Πράξεις τῆς Ἐκκλησίας, προΐστατο τῆς Θείας Λειτουργίας. Ὅλοι οἱ ἄλλοι Ἐπίσκοποι καί Συνεπίσκοποι ἦσαν στό Σύνθρονο. Φαίνεται ἦταν τό Εὐαγγέλιο τοῦ Παραλύτου πού λέγει «ἆρον τόν κράββατόν σου καί ὕπαγε εἰς τόν οἶκον σου.
Ὁ Τριφύλλιος, λόγῳ τοῦ ἀρχαϊσμοῦ του, εἶπε... ἆρον τόν σκίμποδά σου καί ὕπαγε εἰς τόν οἶκον σου. Δέν ἤθελε νά πεῖ τήν λαϊκή αὐτή λέξη... κράββατον, κρεββάτι πού λέμε σήμερα.

Ἐρωτήσεις πρὸς τοὺς Ἐπισκόπους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος



Τοῦ Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου

Σεβασμιώτατοι,

ἀφοῦ γιὰ ἐσᾶς ὅλες οἱ αἱρέσεις ὁδηγοῦν στὸν Θεὸ καὶ ἔχουν ἔγκυρο βάπτισμα καὶ ἱερωσύνη, γιατὶ δὲν λέτε στοὺς πιστούς, ὅτι δὲν ὑπάρχει κανένα πρόβλημα νὰ ἀφήσουν τὴν Ὀρθοδοξία καὶ νὰ γίνουν μέλη τους;

ἀφοῦ γιὰ ἐσᾶς ολες οἱ θρησκεῖες εἶναι δρόμοι πρὸς τὸν Θεό, γιατὶ δὲν φορᾶτε π.χ. μία κελεμπία καὶ δὲν πᾶτε στὴν Μέκκα ἢ μία βουδιστικὴ ρόμπα καὶ νὰ πᾶτε στὸ Θιβέτ, νὰ προσευχηθεῖτε; Κατὰ ἐσᾶς κι ἐκεῖ βρίσκεται ὁ Θεός.

ἀφοῦ γιὰ ἐσᾶς, ὅ,τι καὶ νὰ λέει ὁ καθένας, εἶναι ἀδελφός μας καὶ πρέπει νὰ κοινωνοῦμε μαζί του, διότι δὲν πρέπει νὰ κοιτάζουμε τί μᾶς χωρίζει, ἀλλὰ τί μᾶς ἑνώνει, γιατὶ ὑβρίζετε ὅσους δὲν συμφωνοῦν μαζί σας ὡς ταλιμπάν καὶ φονταμεταλιστές;

ἀφοῦ γιὰ ἐσᾶς ὁ Πάπας εἶναι ὁ ἕνας πνεύμονας τῆς Ἐκκλησίας, ἀρχιερέας καὶ ἐκλεκτὸς τοῦ Θεοῦ, γιατὶ δὲν καταργεῖτε ἐπισήμως τοὺς Ἁγίους ποὺ δίδαξαν τὸ ἀντίθετο, ὥστε νὰ μὴν πέφτουν θύματά τους οἱ πιστοί;

Όταν οι Επίσκοποι σε καιρό αιρέσεως δεν ακολουθούσαν την βασιλική οδό αλλά προσεύχονταν στον Θεό: Καλύτερα να πεθάνω, παρά να λειτουργήσω με τον κάθε ..."Βαρθολομαίο"!!!

ἅγ. Ἀλέξανδρος: "Δέν εἶναι σωστό ἔτσι ἁπλά νά δεχθοῦμε σέ κοινωνία τόν τῆς αἱρέσεως εὑρετήν. Ὁ Θεὸς ἄς μήν ἐπιτρέψει ἡ αἵρεση νά νομι­σθεῖ ὡς εὐσέβεια". Οἱ σημερινοὶ διάδοχοί του: Ναὶ μὲν ο κάθε οἰκουμενιστὴς εἶναι αἱρετικός, ἀλλὰ ἡ εὐσέβεια ἐπιβάλλει νὰ κοινωνεῖς καὶ νὰ συμπροσεύχεσαι μὲ τὸν αἱρετικό.
    


Ἡ ἱστορία τοῦ αὐριανοῦ ἑορταζομένου ἁγίου Ἀλεξάνδρου ἀποκαλύπτει ὅλη τὴν τραγικότητα τοῦ σημερινοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου, τῆς πονηρᾶς συνοδείας του καὶ ὅσων κοινωνοῦν μαζί του, ὡς τάχα ὑποχρεωμένοι νὰ τὸ κάνουν, διότι τάχα το ἐπιβάλλει ἡ βασιλική ὁδός, παραβλέποντας τὴν Ἱερή μας Παράδοση, ποὺ διδάσκει τὴν ἀπομάκρυνση ἀπὸ κάθε αἱρετικό καὶ τὴν συνοδική του καταδίκη! Σὲ καιροὺς αἱρέσεως ἡ βασιλικὴ ὁδὸς παύει νὰ ἰσχύει. Ἰσχύει μόνο ἡ ὁμολογία καὶ ἡ ὑπεράσπιση τῆς Πίστεως μὲ ὀρθόδοξο ζῆλο καὶ ὄχι μὲ οἰκονομίες, ὅπως π.χ. διδάσκει ὁ π. Πέτρος Χίρς ποὺ ἔχει ὑπογράψει τρεῖς(!) ὁμολογίες Πίστεως στὶς ὁποῖες περιέχεται ἡ ἀπειλὴ διακοπῆς κοινωνίας ἂν οἱ Οἰκουμενιστὲς δὲν μετανοήσουν καὶ δὲν ἔχει τηρήσει καμία.
• Ὁ πατρ. ἅγιος Ἀλέξανδρος, «ζήλῳ πυρπολούμενος τῷ θείῳ ὡς ἄλλος Ἠλίας νοητῶς, κατέσφαξε διὰ τῆς προσευχῆς ἀοράτως τὸν βλάσφημον Ἄρειον» (γιὰ ὅποιον δὲν γνωρίζει τὸ γεγονός, μπορεῖ νὰ τὸ πληροφορηθεῖ ἀπὸ τὰ κείμενα ποὺ παραθέτουμε στὴ συνέχεια).
• Ὁ πατρ. Βαρθολομαῖος καὶ οἱ ἀκόλουθοί του πυρπολούμενος ζήλῳ κακοδόξῳ ἐναγκαλίζεται, τιμᾶ καὶ “συλλειτουργεῖ” μὲ τοὺς συγχρόνους Ἀρείους καὶ προδρόμους τοῦ Ἀντιχρίστου Πάπες!
• Ὁ πατρ. ἅγιος Ἀλέξανδρος, παρὰ τὴν πίεση πολιτικῶν προσώπων καὶ Ἐπισκόπων, καὶ παρὰ τὴν γραπτὴ ὁμολογία τοῦ Ἀρείου ὅτι πιστεύει Ὀρθόδοξα(!) ἀρνήθηκε τὴν εἰσαγωγὴ τοῦ Ἀρείου στὸ ναό, παρακαλώντας τὸν Θεὸ νὰ τὸν πάρει ἀπ’ αὐτὴν τὴν ζωή, παρὰ νὰ συλλειτουργήσει μὲ τὸν αἱρετικό.

Ορθόδοξος Εκκλησία (Βλέπε ξέφραγο Αμπέλι)

"Ἡ Ἐκκλησία δὲν εἶναι ἕνα ξέφραγο ἀμπέλι, στὸ ὁποῖο ὁ καθένας κάνει ὅ,τι θέλει... μετὰ τὸ Συνέδριο τῆς Ἀποστασίας τῆς Κρήτης, δὲν ἔχει μείνει πιὰ τίποτα ὄρθιο". Ορθότατα! Κι εσείς, σεβασμιωτατε, τι κάνετε ως σκοπός του Χριστού; Αρθρογραφείτε; Αυτά έκαναν οι Άγιοι κι αυτά υπαγορεύουν οι Ι. Κανόνες της Εκκλησίας; Την αρθρογραφία;


Μέχρι σήμερα ἤμασταν ὑπερήφανοι, γιατὶ στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ὑπῆρχε γενικὰ μιὰ θαυμαστὴ ὁμοιομορφία. Δυστυχῶς, τὰ τελευταῖα χρόνια ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἔχει καταντήσει ἕνα ξέφραγο ἀμπέλι, ὅπου ὁ καθένας κάνει τοῦ κεφαλιοῦ του.

Μὲ ἀφορμή τὴν ἀπομάκρυνση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἀπὸ τὸ Ἅγιο Βῆμα ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη Περιστερίου Γρηγόριο Παπαθωμᾶ, ἦλθε στὴν ἐπιφάνεια τὸ ἀπαράδεκτο αὐτὸ φαινόμενο ποὺ προσ­βάλλει τὴν Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία καὶ δυστυχῶς ἔχει πάρει ἀνεξέλεγκτες διαστάσεις.

Τὸ φαινόμενο αὐτὸ εἶναι οἱ καινοτομίες καὶ ἀλλαγές, στὶς ὁποῖες ἐπιδίδονται πολλοὶ ἀνώτεροι Κληρικοὶ, κυρίως Ἐπίσκοποι, ἀλλὰ καὶ κατώτεροι Κληρικοὶ (μὲ τὴν σιωπηλὴ ἀνοχή καὶ πολλὲς φορὲς ὑποκίνηση καὶ ἔγκριση τοῦ Ἐπισκόπου).

Κρίσις της αρχιερατικής αυτοσυνειδησίας

 κρίση στη ζωή της Εκκλησίας, είναι βαθύτερη από το επιφαινόμενο της ανθρωπίνης διαφθοράς"
του αείμνηστου Ιωάννου Κορναράκη
Ομ. Καθηγητού Παν. Αθηνών

Κρίσις της αρχιερατικής αυτοσυνειδησίας


Η κρίση, η οποία έχει εκσπάσει στους κόλπους της Εκκλησίας, είναι πρωτίστως κρίση της αρχιερατικής αυτοσυνειδησίας! Προτάσσεται βέβαια και προβάλλεται, κατά τις ημέρες αυτές, που οι αποκαλύψεις ποικίλων σκανδάλων συγκλονίζουν τις συνειδήσεις του πληρώματος της Εκκλησίας, ως κρίση, η διαφθορά, η οποία έχει εισδύσει στη ζωή και στον τρόπο λειτουργίας της Εκκλησίας. Αλλά το υπόβαθρο της διαφθοράς αυτής και η αδυναμία της διοικούσης Εκκλησίας να προχωρήσει σε ουσιαστική αυτοκάθαρση, έχουν το αρχικό τους αίτιο στην κρίση της επισκοπικής αυτοσυνειδησίας, η οποία δείχνει να είναι αποξενωμένη από τη συνεργία της με το Άγιο Πνεύμα, δηλ. από τη χάρη του συγκροτούντος τον θεσμό της Εκκλησίας Παρακλήτου Πνεύματος! Αλλά ποια είναι επιγραμματικά τα γεγονότα, που βεβαιώνουν την αποξένωση αυτή;

α) Η παγία τακτική να μαθαίνει το πλήρωμα της Εκκλησίας τα ονόματα των μελλόντων να αναδειχθούν στο επισκοπικό αξίωμα κληρικών, πολύ προ της ημέρας της εκλογής τους! Η παρασκηνιακή δραστηριότητα των αρμοδίων εκκλησιαστικών παραγόντων να αναδειχθούν στο αξίωμα αυτό πρόσωπα, όχι της εκλογής του Αγίου Πνεύματος, αλλά των προσωπικώντους συμφερόντων, περιθωριοποιεί την μετοχή του Αγίου Πνεύματος στη θέση του θεατού των συμβαινόντων, κατά την ανθρωπίνως μεθοδευμένη εκλογή. Με τον τρόπο αυτό οι περισσότερες εκλογές επισκόπων έχουν γίνει ερήμην του Αγίου Πνεύματος!