Επιτέλους κάποιος ιερέας τολμάει να πει την αλήθεια σχετικά με τους «ευσεβείς» επισκόπους, την οποία τόσα χρόνια επισημαίνουμε και δημοσιεύουμε από αυτό το ιστολόγιο και γι’ αυτό κατηγορηθήκαμε πολλάκις (ιδίως ο μακαριστός Παν. Σημάτης) ως ακραίοι, επιθετικοί και διασπαστικοί, ενώ εμείς αρνούμασταν να είμαστε κατά το λαϊκόν και με τον αστυφύλακα και με τον χωροφύλακα, όπως συνήθως δυστυχώς συμβαίνει.
4-5-2025
Στις 7 Απριλίου 2025 η Μητρόπολη Κυθήρων «ανέβασε» στην επίσημη ιστοσελίδα της και στον τοπικό τύπο ένα άρθρο με τίτλο: «Ὀφειλομένη ἀπάντησις εἰς τόν Αἰδεσιμολ. Πρεσβύτερον π. Παῦλον Καλλίκαν» (https://imkythiron.gr/index.php/eidiseis/teleftaia-nea/6401-ofeilomeni-apantisis-eis-ton-aid-presvyteron-p-pavlon-kallikan).
Το άρθρο αυτό υπογράφεται ως «Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως». Κατά την ταπεινή μου γνώμη, είναι συντεταγμένο από τον ίδιο τον Μητροπολίτη Κυθήρων, ο οποίος δεν θέλησε να βάλει την υπογραφή του (ίσως για δικούς του λόγους). Ο προσεκτικός αναγνώστης του κειμένου ωστόσο είναι εύκολο να το καταλάβει.
Το άρθρο αυτό («εκ της Ιεράς Μητροπόλεως») επιχειρεί να δώσει απαντήσεις από την πλευρά του δεσπότη και να καταδείξει την στάση του ως προς την Αποτείχισή μου. Πρόκειται για ένα σημαντικό – αποδεικτικό άρθρο, το οποίο, αν και σκιωδώς, δείχνει ότι ο μητροπολίτης Κυθήρων (εις το εξής μητ. Κ.) με ανεχόταν όλα αυτά τα χρόνια στα θέματα που θα αναδείξουμε παρακάτω, κάτι που ποτέ δεν μου το έδειξε, και ίσως εξυπηρετούσε αυτό κάποια σκοπιμότητα στο ευρύτερο «παραδοσιακό» κοινό, που τον παρακολουθούσε και τον παρακολουθεί.
Θέλοντας να εκπληρώσω την επιθυμία, παράκληση και πρόκληση του ιδίου μητ. Κ., όπως την διατυπώνει στο εν λόγω άρθρο: «… πρέπει νά ἐφαρμόζεται ὁ λόγος τοῦ Κυρίου μας· «εἰ κακῶς ἐλάλησα, μαρτύρησον περί τοῦ κακοῦ, εἰ δέ καλῶς, τί μέ δέρεις;», συνέταξα το μακροσκελές αυτό άρθρο. Την μαρτυρία μου. Γνωρίζω ότι ο αναγνώστης θα κουρασθεί, αλλά είναι μια ευκαιρία να ξεκαθαρίσω για ακόμη μια φορά την θέση και τους λόγους της Αποτείχισής μου, και να απαντηθούν τα σχόλια καλόπιστων αναγνωστών. Να καταδείξω την ασυνέπεια και την κακή οικονομία που δέρει τον μητ. Κ.. Η διακονία μου επί 9,5 χρόνια στην Μητρόπολη με βοήθησε στο να έχω ιδία αντίληψη των τεκταινομένων του στα θέματα της Πίστεως (στα οποία και μόνο αναφέρομαι), χωρίς να είμαι απλά ένας αναγνώστης κάποιων εγκυκλίων του.
Προλογικά και πριν δούμε τα «ΚΑΚΩΣ ΕΛΑΛΗΣΑ» του ΚΥΘΗΡΩΝ θα ήθελα να επισημάνω τα εξής προς τους αγαπητούς αναγνώστες:
1. Μην συγχέουν το προσηνές, απλό, καταδεχτικό, μειλίχιο και φιλακόλουθο του μητ. Κ. με το φρόνημα του στα της Πίστεως. Άλλο το ένα (το οποίο και δεν έχουμε καθήκον να εξετάσουμε, άλλο το άλλο. Άλλωστε, «Οὐ γὰρ προσώποις τὸν Χριστιανισμόν, ἀλλὰ πίστει χαρακτηρίζεσθαι» (Άγιος Γρηγόριος Θεολόγος, Ἐπιτάφιος εἰς τὸν Μ. Βασίλειον). Και αλλού:« Πας ο λέγων παρά τα διατεταγμένα, καν αξιόπιστος η, καν νηστεύει, καν προφητεύει, καν παρθενεύει, καν σημεία ποιεί, λύκος συ φαινέσθω, προβάτων φθοράν κατεργαζόμενος» (Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος). Δεν εξετάζεται υπ’ εμού σε καμία των περιπτώσεων ο προσωπικός χαρακτήρας του Κυθήρων, αλλά το εκκλησιολογικό του φρόνημα στα θέματα που θα θίξω παρακάτω..2. Οι αναγνώστες ας μην απολυτοποιούν τα επί 8ετίας περίπου γραπτά αγωνίας του για την ορθόδοξη πορεία της Εκκλησίας αδιαφορώντας για τα υπ΄ αυτού πραττόμενα.Θα καταδείξω με αληθινά περιστατικά ότι υπάρχει ΑΣΥΝΕΠΕΙΑ λόγων και πράξεών του. Η απουσία των πράξεων, αποδεικνύουν την αληθοφάνεια των λόγων του, και όχι την αλήθεια αυτών.3. Μην πιστεύουμε ότι στις μέρες μας, ημέρες πασιφανούς πνευματικής κατρακύλας της πλειονοψηφίας των ταγών της Εκκλησίας, αρκεί πλέον το να γράφουμε 5 αράδες λιβανίζοντας με τίτλους και ψευτο - ευγένειες τους προϊσταμένους μας και συγχρόνως να έχουμε την ψευδαίσθηση ότι τους «ελέγχουμε». Οι τελευταίοι μάλλον … γεμίζουν τα συρτάρια τους, αν δεν γεμίζουν τον κάλαθό τους.4. Δεν ισχύει αυτό που πολύ λένε ότι πιέζω τον μητ. Κ. στην Αποτείχιση. Δεν το κάνω. Οι λόγοι είναι δύο: α. Κανείς δεσπότης δεν μπορεί να πιεστεί σε αυτό το θέμα, λόγω της επάρατης νόσου του επισκοποκεντρισμού, που ως γάγγραινα έχει πληγιάσει την διοικούσα εκκλησία, αλλά και αν σε περίπτωση πρέπει να τον πίεζε κάτι, δεν είμαι εγώ, αλλά είναι αυτά τα ζοφερά γεγονότα αποστασίας και αιρετικής ομολογίας, που εξόφθαλμα πλέον λέγονται και πράττονται, και τα οποία καταλαβαίνει και η κουτσή Μαρία (κατά την γνωστή λαϊκή ρήση), και που δεν χρειάζεται να είναι κανείς πλέον θεολόγος για να τα καταλάβει. 5. Μην κάνουν οι αναγνώστες το συχνό και ανόητο λάθος να τοποθετούν - καθρεφτίζουν τον Κυθήρων έναντι των πολλών οικουμενιστών δεσποτάδων, που δυστυχώς διαθέτει η Ελλαδική Εκκλησία. Άλλωστε, ο «Ιησούς Χριστός χθες και σήμερον ο Αυτός και εις τους αιώνας». Ας τον τοποθετήσουν, λοιπόν, έναντι ομολογητών Επισκόπων και Αγίων, που έχει πολλούς να επιδείξει η Εκκλησιαστική μας παράδοση, αλλά και ενώπιον του Ευαγγελίου, αν θέλουν να είναι σωστοί και συνεπείς. Δεν συμβιβαζόμαστε με κάτι λιγότερο. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι οι σημερινοί Οικουμενιστές με αρχηγό τον Βαρθολομαίο χρόνια προσπαθούν να τους εκτοπίσουν αυτούς τους Αγίους, για να μην έχουν μέτρο σύγκρισης οι πιστοί. Ο Νικόλαος Σωτηρόπουλος δικαίως απεκάλεσε τον Βαρθολομαίο «αρχιοικουμενιστήν καί αρχιπροδότην τῆς Πίστεως», λέγοντας ότι «απ’ όλους τούς αἱρετικούς μέχρι τόν σημερινό αιώνα, 21ο αιώνα, δεν υπήρξε αιρετικός τόσο μεγάλος όσον ο Βαρθολομαίος».6. Δεν υπάρχει μικρή ή μεγάλη αίρεση. Είτε λίγο αιρετικός είτε πολύ αιρετικός κατατάσσεται στους αιρετικούς, όπως συμπληρώνει και ὁ Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς, ότι «οὐ μικρὸν ἐν τοῖς περὶ Θεοῦ τὸ παραμικρόν». Γράφει επὶ λέξει ο Άγιος Μάρκος: «Οὐδέποτε διὰ μεσότητος, ἄνθρωπε, τὰ ἐκκλησιαστικὰ διωρθώθη· μέσον ἀληθείας καὶ ψεύδους οὐδέν ἐστιν· ἀλλ᾽ ὥσπερ τὸν τοῦ φωτὸς ἔξω γενόμενον ἐν τῷ σκότει εἶναι ἀνάγκη, οὕτω τὸν τῆς ἀληθείας μικρὸν παρεκκλίναντα τῷ ψεύδει λοιπὸν ὑποκεῖσθαι φαίημεν ἂν ἀληθῶς».7. Πολλοί, εσκεμμένως αλλά και συκοφαντικώς κινούμενοι, θεωρήσαν ότι η Αποτείχισή μου έγινε λόγω προσωπικών θεμάτων με τον εν λόγω μητ. Κ. Αυτό το έκαναν με το σκεπτικό να μειώσουν την Αποτείχισή μου και να θεωρηθεί ότι υπάρχει προσωπική κόντρα. ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ ΕΠ ΟΥΔΕΝΙ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ. Οι σχέσεις μας σε Μητροπολιτικό – Εφημεριακό - προσωπικό επίπεδο ήταν άριστες. Και το στηρίζω με τα εξής: Α. Από την πρώτη στιγμή που πάτησα το πόδι μου στα Κύθηρα ως λαϊκός (2015), μέχρι και 2 μέρες πριν την Αποτείχισή μου (εορτή Χριστουγέννων Κατηχητικών Σχολείων) υπηρέτησα με την Χάρη του Θεού με όλες μου τις δυνάμεις την Ι. Μητρόπολη Κυθήρων σε κάθε επίπεδο. Στήριξα προσωπικά τον μητ. Κ. σε πολύ δύσκολες στιγμές του (όσο κανείς άλλος Ιερέας των Κυθήρων), τόσο ενώπιον της Συνόδου, όσο και ενώπιον του δικαστηρίου (είτε με άρθρα, είτε με την παρουσία μου). Οι έχοντες γνώση καταλαβαίνουν. Δεν θα επεκταθώ.Β. Τη παραπάνω θέση μου αναγκάζεται να αποδεχθεί φειδωλώς και ακροθιγώς και το εν λόγω άρθρο της Μητροπόλεως, το οποίο και γράφθηκε μετά την Αποτείχισή μου: «… Ὁ π. Παῦλος, ὁμολογουμένως, ἦταν ἀφοσιωμένος στίς τρεῖς ἐνορίες του, οἱ ὁποῖες καί ἦταν εὐχαριστημένες μαζί του. Εἶχε πρόγραμμα ἐξυπηρετήσεως των καί ὁ ἐκκλησιασμός τῆς Κυριακῆς καί τῶν διαφόρων Ἑορτῶν γίνονταν μέ τήν συμμετοχή καί τῶν τριῶν Ἐνοριῶν, ὅπου καί ἄν λειτουργοῦσε ὁ Ἱερεύς».Γ. Από την άλλη πλευρά θέλοντας ο μητ. Κ. να ενισχύσει το συναίσθημα και να παραπλανήσει τον αναγνώστη του άρθρου του («εκ της Ιεράς Μητροπόλεως»), ότι πρόκειται τάχα περί αδικίας στο πρόσωπό του, και συνάμα αγνωμοσύνης του γράφοντος προς αυτόν, σημειώνει στο τέλος απευθυνόμενος σε εμένα: «… πού ἀπό τήν νεότητά του (στήν ἄλλη Ἱερά Μητρόπολι Ὕδρας καί Αἰγίνης τόν ἐγνώρισε), τόν ἐστεφάνωσε καί τόν ἐχειροτόνησε μόνο καλά τοῦ ἔκαμε σέ ὅλα αὐτά τά χρόνια καί ποτέ δέν σκέφτηκε νά τοῦ στερήση τήν ἐφημεριακή θέσι (γιά ποιό ὄφελος; ἄλλωστε) καί τόν ἐπιούσιο ἄρτο τῆς πολύτεκνης ἀγαπητῆς οἰκογένειάς του».
Το παραπάνω είναι ενδεικτικό για να καταλάβει ο αναγνώστης, ότι δυστυχώς ο μητ. Κ. δεν θέλει να πάρει στα σοβαρά τους λόγους της Αποτείχισής μου, και τους αντιπαρέρχεται σκαιωδώς και αδιάφορα, παρότι οι λόγοι αυτοί, του είχαν επισημανθεί διεξοδικώς και ενδελεχώς με σοβαρά θεολογικά επιχειρήματα και παραπομπές υπό άλλου Ιερέως της Μητροπόλεως από το 2019! Δεν υπήρχε άγνοια λοιπόν από μέρους του, ως προφασίζεται. Μήπως θεωρεί ότι από το 2019 μέχρι σήμερα δεν έχει αλλάξει και κάτι; Δεν έχει προχωρήσει βαθύτερα έτι και έτι η σήψη και η αίρεση; Μάλλον για τον μητ. Κ. «σαν να μην πέρασε μια μέρα»! Αυτό αποδεικνύεται από τα γραφόμενα του στο εν λόγω άρθρο : «… Ὑπῆρξε μία παρόμοια περίπτωσις μέ τόν πρίν ἀπό τόν π.Παῦλο Ἱερέα τῆς Ἐνορίας Καρβουνάδων. Τότε ὁ προκάτοχός του Ἱερεύς ἀποτειχίσθηκε γιά τόν ἴδιο λόγο ἀπό τόν Μητροπολίτη του…». Ίσως, για αυτό λοιπόν και καταφεύγει σε τέτοιους βερμπαλισμούς και συναισθηματισμούς («τον στεφάνωσε, τον χειροτόνησε μόνο καλά του έκαμε…») εντελώς δηλ. άσχετους με το θέμα μας, περί του οποίου και ελέγχεται εδώ.
ΤΑ «ΚΑΚΩΣ ΕΛΑΛΗΣΑ» ΤΟΥ ΚΥΘΗΡΩΝ
Παρακάτω θα αναφερθώ σε πραγματικά γεγονότα στα οποία ήμουν ο ίδιος μάρτυς, (και έτσι ακριβώς θα τα μεταφέρω). Αυτά είναι ενδεικτικά του φρονήματος του Κυθήρων και της επαμφοτερίζουσας και «διπλωματικής» στάσης του, γι’ αυτό και αιρετίζουσας και κατακριτέας. Το πρώτο κεφάλαιο είναι η περί Οικουμενισμού αιρετίζουσα στάση του Κυθήρων, το δεύτερο η περί Αποτειχίσεως και το τρίτο η στάση του περί των γεγονότων και προσώπων του επαίσχυντου νόμου περί των ομοφυλόφιλων. Για κάποιους θα είναι ψιλά γράμματα και πταίσματα. Κυρίως, για αυτούς που η ιερατική τους συνείδηση αποκλειστικά στα θέματα της Πίστεως (και όχι ως έτυχε) δεν καθορίζεται από την εκκλησιαστική ζωή και δεν οριοθετείται από την κανονική μας παράδοση. Αυτή η άμβλυνση της ιερατικής συνειδήσεως των κατηγόρων μου, επισυμβαίνει όταν οι παραπάνω έχουν εμπειρίες εκκοσμικευμένης «εκκλησιαστικής ζωής». Προτείνω, αν υποθετικά τύχει κάποιος τέτοιος ρασοφόρος (ή και λαϊκός) να διαβάζει αυτές τις αράδες, ας μην μπει στον κόπο να συνεχίσει την ανάγνωση. Χαμένη ώρα για αυτόν.
