https://www.youtube.com/watch?v=JhdSBSEgpkc
Και νέον έτος αριθμεί, η του Χριστού Περιτομή
και η μνήμη του Αγίου, Ιεράρχου Βασιλείου.
Του χρόνου μας αρχή καλή και ο Χριστός μας προσκαλεί
την κακία ν’ αρνηθούμε, μ’ αρετές να στολισθούμε.
Να ζούμε βίο τέλειο, κατά το Ευαγγέλιο,
με αγάπη με ειρήνη και με τη δικαιοσύνη.
Χρόνια πολλά και ευτυχή με καθαρή κι αγνή ψυχή,
με χαρά και με υγεία, με τη Θεία Ευλογία..!
εκ του ιστολογίου
Οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς
ρίχνουν ὅλο τὸ βάρος τοῦ Νόμου στὴν στενὴν ἔννοιαν τῆς ἠθικῆς καὶ προσέχουν τὴν
κοινωνία μετὰ τῶν παρεκτρεπομένων ἠθικῶς. Ἀδιαφοροῦν, ὅμως, διὰ τὴν κοινωνίαν
μετὰ τῶν αἱρετικῶν, κάνοντες ἕναν ἀδιανόητον διὰ τοὺς Ἁγίους Πατέρας διαχωρισμὸν
τῶν αἱρετικῶν· τοὺς διαχωρίζουν εἰς ἐκείνους ποὺ ἔχουν καταδικασθεῖ ὑπὸ Συνόδου
καὶ εἰς ἐκείνους πού, ἂν καὶ πεισμόνως κηρύττουν αἱρετικὲς κακοδοξίες, δὲν ἔχουν
εἰσέτι καταδικασθεῖ, παρόλο ποὺ ὑπὸ ἁγίων ἀνδρῶν χαρακτηρίζονται ὡς
παναιρετικοί.
Ἔτσι μὲ
τοὺς μὲν πρώτους ἀποφεύγουν τὴν κοινωνίαν, μὲ τοὺς δευτέρους δέ (τοὺς Οἰκουμενιστὲς
Ἐπισκόπους ἐν προκειμένῳ) ἐπικοινωνοῦν, καὶ συλλειτουργοῦν, καὶ ἐπιτρέπουν ὡς
πνευματικοί, νὰ ἐπικοινωνοῦν καὶ νὰ εὐλογοῦνται τὰ πνευματικά τους παιδιὰ ἀπὸ
τοὺς αἱρετικοὺς αὐτούς. Διαγράφουν ἔτσι τὴν διδασκαλία τῶν Πατέρων, καὶ ἀπὸ
μιὰ κακὴ νοοτροπία (ἀπόδειξη ὅτι ἔχουν προσβληθεῖ ἀπὸ τὸν οἰκουμενιστικὸ ἰό) ἀγωνίζονται
κατὰ τῆς αἱρέσεως, τὴν ὁποία φέρουν μεθ’ ἑαυτῶν.
Εἶναι δὲ ἀξιοσημείωτον, ὅτι στὸ παρατιθέμενο κείμενο τοῦ Μ. Βασιλείου, ὁ Ἅγιος θεωρεῖ περισσότερον ἐπικινδύνους τοὺς αἱρετικούς, ἀπ’ ὅ,τι τοὺς ἠθικῶς ἁμαρτάνοντας!
Μέγας Βασίλειος πρός τον Αρειόφρονα Έπαρχο Μόδεστο. Ποτέ σου δεν συνάντησες αληθινό επίσκοπο..»
Το 371 ο
αρειανόφιλος αυτοκράτορας Ουάλης, έκανε τα πάντα για να εξαπλώσει και να
στερεώσει την αίρεση του Αρείου σ’ όλο το βασίλειό του. Οι περισσότεροι των
υπηκόων του, είτε με διωγμούς, είτε με δημεύσεις περιουσιών, είτε με
βασανιστήρια και με Θανατώσεις, υποτάσσονται στη θέλησή του.
Μόνος ανυπότακτος ο επίσκοπος Καισαρείας. Ο Ουάλης έστειλε εναντίον του τον έπαρχο Μόδεστο για να τον συνετίσει.
Επιμέλεια - μετάφραση: Romfea.gr
Έκκληση προς τον Πρόεδρο της Ουκρανίας Βολοντιμίρ Ζελένσκι έκανε ο Καθηγούμενος της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου, Σεβ. Μητροπολίτης Βίσγκοροντ και Τσερνόμπιλ κ. Παύλος.
Ο κ. Παύλος αρχικά ενημέρωσε τον πρόεδρο Ζελένσκι λέγοντας ότι απαγορεύθηκε η τέλεση Ιερών Ακολουθιών στους δύο μεγαλύτερος Ιερούς Ναούς της Λαύρας των Σπηλαιών.
Σύμφωνα με τον Καθηγούμενο οι Αρχές κατήγγειλαν μονομερώς τη σύμβαση μακροχρόνιας μίσθωσης των δύο Ιερών Ναών, χωρίς να προειδοποιήσουν εντός καθορισμένης προθεσμίας.
Επίσης ο Μητροπολίτης Παύλος ανέφερε στον Ουκρανό Πρόεδρο ότι έχει κατ΄ επανάληψη απευθυνθεί στον Υπουργό Πολιτισμού Α. Τκατσένκο, χωρίς μέχρι σήμερα να λάβει καμία απάντηση.
Ο κ. Παύλος δεν παρέλειψε να υποδείξει κιόλας ότι οι δύο ναοί, αναστηλώθηκαν εκ βάθρων τη δεκαετία του 1990 από την ίδια την αδελφότητα.
Να αναφερθεί ότι σύμφωνα με τον κ. Παύλο τους δύο αυτούς ναούς διεκδικούσε το λεγόμενο «Πατριαρχείο Κιέβου» του Φιλαρέτου Ντενισένκο, ενώ σήμερα τους διεκδικεί η Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας, η οποία δεν έχει καμία σχέση με την αναστήλωσή τους.
Κατακραυγή για τις «Drag Queens» που διαβάζουν παραμύθια σε μικρά παιδιά – Γίνεται «μυστική» η εκδήλωση μετά τις λογικές αντιδράσεις
Τοῦ
Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου
Γιὰ
μία ἀκόμη χρονιὰ θὰ τιμήσουμε τὴν πρώτη ἡμέρα τοῦ χρόνου τὸν φωστῆρα τῆς
τρισηλίου Θεότητος, τὸν Μ. Βασίλειο. Γιὰ μία ἀκόμα χρονιὰ θὰ μιλήσουμε γιὰ τὸ
μεγαλεῖο του, γιὰ τὴν διδασκαλία του, γιὰ τὸ ἔργο του. Θὰ μιλήσουμε καὶ θὰ ἐπαναπαυθοῦμε
ὡς ἄλλοι Φαρισαῖοι μὲ τὰ λόγια μας μὴ ἀναλογιζόμενοι τὸ ἑξῆς: Ἀφοῦ τιμοῦμε τὸν
Μ. Βασίλειο, γιατὶ δὲν τὸν μιμούμαστε, γιατὶ δὲν πράττουμε αὐτὰ ποὺ ἔπραξε καὶ δὲν
λέμε αὐτὰ ποὺ εἶπε;
Θὰ δοῦμε στὰ παρακάτω χωρία πῶς
φαίνεται ὅτι δὲν τὸν μιμούμαστε, δὲν πράττουμε καὶ δὲν μιλοῦμε ὅπως ἐκεῖνος.
Γράφει
ὁ Ἅγιος:
«Ἀκόμα
δὲ κι ἡ δῆθεν ὑπεράσπιση τῆς ὀρθοδοξίας ἔχει ἐπινοηθεῖ ἀπὸ μερικοὺς σὰν ὅπλο
στὴ μεταξύ τους διαμάχη καὶ κρύβοντας τὶς δικές τους ἔχθρες, καμώνονται πὼς ἐχθρεύονται
γιὰ χάρη τῆς ὀρθοδοξίας. Κι ἄλλοι, ξεφεύγοντας τὸν ἔλεγχο γιὰ τὶς
μεγάλες ντροπές τους, ἀνάβουν στὰ πλήθη μανία στὴ μεταξύ τους φιλονεικία, ὥστε
νὰ σκεπάσουν μὲ τὰ γενικὰ κακὰ τὸ δικό τους... Κι ἔτσι, μᾶς περιγελοῦν
οἱ ἄπιστοι. Κλονίζονται οἱ λιγόπιστοι. Ἀμφίβολη γίνεται ἡ πίστη. Ἡ ἄγνοια
ξεχύνεται στὶς ψυχές, μὲ τὸ νὰ μιμοῦνται τὴν ἀλήθεια οἱ κακοποιοὶ ποὺ δολιεύουν
τὴ διδασκαλία. Σιγοῦν τὰ στόματα τῶν ὀρθοδόξων καὶ λύνεται κάθε βλάσφημη
γλώσσα. Βεβηλώθηκαν τὰ ἅγια. Ἀποφεύγουν τοὺς ναοὺς τὰ ὀρθόδοξα πλήθη σὰν
σχολεῖα τῆς αἵρεσης καὶ στὶς ἐρημιὲς ὑψώνουν τὰ χέρια πρὸς τὸν οὐράνιο Δεσπότη
μὲ στεναγμοὺς καὶ δάκρυα» (Ἐπιστολή 92, πρὸς Ἰταλοὺς καὶ Γάλλους, 2).
Ὁ
Ἅγιος ἔβλεπε τὴν αἵρεση νὰ προχωράει καὶ παράλληλα ἔβλεπε τοὺς Ὀρθόδοξους ἢ νὰ μὴν ἀντιδροῦν ἢ νὰ βρίσκονται
σὲ διχόνοια καὶ διαμάχες εἰς βάρος τῆς Πίστεως καὶ τοῦ ποιμνίου. Δὲν φοβήθηκε ὁ
Μέγας αὐτὸς ἀνὴρ νὰ ὀνομάζει τὰ αἵτια. Ἐμεῖς τίποτα δὲν βλέπουμε, τίποτα δὲν ἀναλογιζόμαστε,
τίποτα δὲν πράττουμε γιὰ ὅλα αὐτά, τὰ ὅποῖα συμβαίνουν καὶ σήμερα. Ἀντιθέτως ἐφευρίσκουμε
συνεχῶς καὶ νέες αἰτίες ἐφησυχασμοῦ, διαμάχης και διχασμοῦ.
Καὶ
σὲ ἀντίθεση μὲ ἐμᾶς ὁ μέγας αὐτὸς ἀνὴρ πονοῦσε και ὑπέφερε:
«Τίς θρῆνος τῶν συμφορῶν τούτων ἄξιος; Ποῖαι πηγαὶ δακρύων κακοῖς τοσούτοις ἐξαρκέσουσιν; Ἕως οὖν ἔτι δοκοῦσιν ἑστάναι τινές, ἕως ἔτι ἴχνος τῆς παλαιᾶς καταστάσεως διασώζεται, πρὶν τέλεον ταῖς Ἐκκλησίαις ἐπελθεῖν τὸ ναυάγιον, ἐπείχθητε πρὸς ἡμᾶς, ἐπείχθητε ἤδη, ναὶ δεόμεθα, ἀδελφοὶ γνησιώτατοι· δότε χεῖρα τοῖς εἰς γόνυ κλιθεῖσι. Συγκινηθήτω ἐφ' ἡμῖν τὰ ἀδελφικὰ ὑμῶν σπλάγχνα, προχυθήτω δάκρυα συμπαθείας. Μὴ παρίδητε τὸ ἥμισυ τῆς οἰκουμένης ὑπὸ τῆς πλάνης καταποθέν, μὴ ἀνάσχησθε ἀποσβεσθῆναι τὴν πίστιν παρ' οἷς πρῶτον ἐξέλαμψε... καὶ μὴ μόνον τὰ παρ' ἑτέροις μακαρίζωμεν ἀγαθά, ὅπερ νῦν ποιοῦμεν, ἀλλὰ καὶ τὰς ἡμετέρας αὐτῶν Ἐκκλησίας ἐπίδωμεν τὸ ἀρχαῖον καύχημα τῆς ὀρθοδοξίας ἀπολαβούσας» (Ἐπιστολὴ 92, Πρὸς Ἰταλοὺς καὶ Γάλλους, 3).
Κουβαλούσε στην πλάτη του τον νεκρό αδερφό του
Δεν είναι βαρύς, είναι ο αδερφός μου!
Στην Ιαπωνία, κατά τη διάρκεια του πολέμου, αυτό το αγόρι κουβαλούσε στην πλάτη του τον νεκρό αδερφό του για να τον θάψει. Ένας στρατιώτης τον παρατήρησε και του ζήτησε να αφήσει αυτό το νεκρό παιδί για να μην κουραστεί. Του απάντησε:
Δεν είναι βαρύς, είναι ο αδερφός μου!
Ο στρατιώτης κατάλαβε και ξέσπασε σε κλάματα.
Από τότε, αυτή η εικόνα έχει γίνει σύμβολο ενότητας στην Ιαπωνία.
Ας είναι αυτό το σύνθημά μας:
«Δεν είναι βαρύς. Είναι ο αδερφός μου… Είναι η αδερφή μου.»
Γέροντας Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ι.Μ. Οσίου Γρηγορίου († 2014)
(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
«Προσκυνούμεν σου την Γένναν Χριστέ»
Με τους Ορθοδόξους Χριστιανούς όλου του κόσμου θα κληθούμε από την Αγία Εκκλησία να προσκυνήσουμε ως «παιδίον» εις τας αγκάλας της αγίας Μητρός Του Αυτόν που είναι «ο ων και ο ην και ο ερχόμενος» (Αποκ. α´ 8), ο «μεγάλης βουλής άγγελος», ο «εξουσιαστής», ο «άρχων της ειρήνης», ο «πατήρ του μέλλοντος αιώνος» (Ησ. θ´ 6).
Ο ουρανός και η γη συμμετέχουν εις αυτήν την προσκύνησιν. Όπως ψάλλει η Εκκλησία: «Οι άγγελοι (προσφέρουν) τον ύμνον, οι ουρανοί τον αστέρα, οι μάγοι τα δώρα, οι ποιμένες το θαύμα, η γη το σπήλαιον, η έρημος την φάτνην» και το γένος των ανθρώπων «μητέρα Παρθένον», στον νηπιάσαντα Κύριο του ουρανού και της γης. Και τούτο, διότι το βρέφος αυτό, το φαινομενικά αδύνατο, είναι ο Παντοκράτωρ, ο Λυτρωτής, ο Σωτήρ, ο Θεάνθρωπος. Θεωρούντες τα πράγματα διά της πίστεως γνωρίζομε ότι το αδύνατο αυτό βρέφος είναι ο «προ αιώνων Θεός», ο Κύριος του κόσμου και της ιστορίας.
«Μέγα το μυστήριον». Το «μόνον καινόν υπό τον ήλιον», κατά τον άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό. Δεν έχει προηγούμενο ούτε μπορεί να επαναληφθή.
Βλέποντες την ιστορία με την προοπτική αυτή, μπορούμε να ελπίσουμε ότι Αυτός, ο σαρκωθείς Θεός, θα βοηθήση τον λαόν Του να υπερβή την παρούσα κρίσι.
Eίναι πολλά τα κοινά σημεία της εποχής μας με την εποχή, κατά την οποία εγεννήθη ο Χριστός επί «Καίσαρος Αυγούστου», «εν Βηθλεέμ της Ιουδαίας».
Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΤΟΜΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
«Καὶ ὅτε ἐπλήσθησαν ἡμέραι ὀκτὼ τοῦ περιτεμεῖν τὸ παιδίον, καὶ ἐκλήθη τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦς, τὸ κληθὲν ὑπὸ τοῦ ἀγγέλου πρὸ τοῦ συλληφθῆναι αὐτὸν ἐν τῇ κοιλία (:και όταν συμπληρώθηκαν οι οκτώ ημέρες για να γίνει στο παιδί η περιτομή, του έκαναν περιτομή, για να επιβεβαιωθεί και με την πράξη αυτή ότι ήταν γνήσιος απόγονος του Αβραάμ. Και του δόθηκε το όνομα Ιησούς, όπως δηλαδή το είχε ονομάσει ο άγγελος προτού ακόμα συλληφθεί το παιδί στην κοιλιά της μητέρας του)» [Λουκ. 2, 21].
Εδώ λοιπόν με αυτά που αναγνώσαμε πριν λίγο, βλέπουμε ότι υποτασσόταν στους νόμους του Μωυσή ή μάλλον βλέπουμε ο ίδιος ο νομοθέτης και Θεός να υποτάσσεται ως άνθρωπος στους δικούς Του νόμους. Και για ποιο λόγο το κάνει αυτό, θα μας το διδάξει ο σοφότατος Παύλος: «οὕτω καὶ ἡμεῖς, ὅτε ἦμεν νήπιοι, ὑπὸ τὰ στοιχεῖα τοῦ κόσμου ἦμεν δεδουλωμένοι· ὅτε δὲ ἦλθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου, ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ, γενόμενον ἐκ γυναικός, γενόμενον ὑπὸ νόμον, ἵνα τοὺς ὑπὸ νόμον ἐξαγοράσῃ, ἵνα τὴν υἱοθεσίαν ἀπολάβωμεν (:έτσι κι εμείς,οι Χριστιανοί, όταν ήμασταν σε νηπιώδη πνευματική κατάσταση, ήμασταν υποδουλωμένοι κάτω από τα στοιχεία του κόσμου(δηλαδή κάτω από τη στοιχειώδη και ανεπαρκή θρησκευτική γνώση που έχει ο κόσμος των ατελών και παχυλών ανθρώπων). Όταν όμως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου που είχε ορίσει η πανσοφία του Θεού, ο Θεός εξαπέστειλε τον Υιό του, που γεννήθηκε από γυναίκα και έζησε σύμφωνα με τις διατάξεις του μωσαϊκού νόμου, για να εξαγοράσει αυτούς που βρίσκονταν κάτω από την εξουσία του μωσαϊκού νόμου, ώστε να λάβουμε την υιοθεσία,που ο Θεός μας είχε υποσχεθεί)» [Γαλ. 4, 3-4]. Ο Χριστός λοιπόν εξαγόρασε από την κατάρα του νόμου εκείνους που ήταν κάτω από την εξουσία του νόμου, αλλά όμως δεν τον είχαν ακόμη τηρήσει. Και τους εξαγόρασε με ποιον τρόπο; Εκπληρώνοντάς τον.
Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΦΑΓΗ ΤΩΝ ΝΗΠΙΩΝ [:Ματθ. 2, 13-23]
«Τότε Ἡρῴδης ἰδὼν ὅτι ἐνεπαίχθη ὑπὸ τῶν μάγων, ἐθυμώθη λίαν, καὶ ἀποστείλας ἀνεῖλε πάντας τοὺς παῖδας τοὺς ἐν Βηθλεὲμ καὶ ἐν πᾶσι τοῖς ὁρίοις αὐτῆς ἀπὸ διετοῦς καὶ κατωτέρω, κατὰ τὸν χρόνον ὃν ἠκρίβωσε παρὰ τῶν μάγων (:Τότε ο Ηρώδης, όταν είδε ότι οι μάγοι τον εξαπάτησαν και τον ξεγέλασαν, θύμωσε πολύ. Έστειλε λοιπόν στρατιώτες, οι οποίοι σκότωσαν όλα τα παιδιά που ήσαν στη Βηθλεέμ και σε όλα τα περίχωρα και τα σύνορά της, από ηλικία δύο ετών και κάτω, σύμφωνα με το χρονικό διάστημα που εξακρίβωσε από τους μάγους)» [Ματθ. 2, 13].
Με το υπερφυές μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας γινόμαστε «θείας φύσεως κοινωνοί», μαρτυρείται η Γέννηση του Χριστού και ενεργείται η διαρκής παρουσία Του στην καθημερινή μας ζωή
Γέρων Πατάπιος Καυσοκαλυβίτης, Δικαίος της Ιεράς Σκήτης Αγίας Τριάδος
Για άλλη μία φορά, επί δύο χιλιετίες και μία εικοσαετία και σε καιρούς πανδημίας˙σε χρόνους δύσκολους όπου ολόκληρη η ανθρωπότητα δοκιμάζεται από την παγκόσμια υγειονομική κρίση που προκαλεί ο νέος κορωναϊός, η Εκκλησία μας εορτάζει και εφέτος τήν Γέννηση του Χριστού.
Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος ονόμασε τα Χριστούγεννα «μητρόπολιν πασών των εορτών». Γιατί πράγματι, είναι η αρχή και πηγή όλων των σωτηριωδών χριστιανικών γεγονότων, που συνέβησαν στην ιστορία της σωτηρίας του ανθρώπινου γένους. Αυτή η φανέρωση του Θεού στον κόσμο μας, η είσοδός Του μέσα στη δική μας ανθρώπινη πραγματικότητα και ιστορία, μέσα στο είναι μας και τη ζωή μας, είναι πράγματι «πάντων των καινών καινότατον, το μόνον καινόν υπό τον ήλιον» όπως διδάσκει ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός. Με το υπερφυές αυτό μυστήριο ο Άναρχος πήρε αρχή και ο Λόγος σαρκώθηκε· ο Θεός κατέβηκε μέχρι τον άνθρωπο, ώστε ο άνθρωπος να υψωθεί μέχρι το Θεό· ο Θεός μετέσχε της δικής μας ανθρώπινης φύσης, για να μετάσχει και ο άνθρωπος της θείας· ο Θεός έγινε Υιός ανθρώπου, για να γίνει ο άνθρωπος υιός του Θεού· ο Θεός ενανθρωπίζεται για να θεωθεί ο άνθρωπος!
«Παράδοξον μυστήριον οικονομείται σήμερον. Καινοποιούνται φύσεις, και Θεός άνθρωπος γίνεται».
Το προνόμιο της διαρκούς παρουσίας του Χριστού στη ζωή μας εγγυάται και ενεργεί η Εκκλησία μας με τις ιερές Ακολουθίες και τη θεία λατρεία, κυρίως όμως με το υπερφυές μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Μέσα στη Θεία Λειτουργία γινόμαστε «θείας φύσεως κοινωνοί», μαρτυρείται η γέννηση του Χριστού και παρατείνεται η παρουσία Του στην καθημερινή μας ζωή.
Αφορμή της διάσπασης, αξιότιμε κ. Χαραλάμπους, δεν είναι κατά κύριον λόγον το Ουκρανικό, αλλά η Παναίρεση του Οικουμενισμού, που ενώνει τους αιρετικούς και διαιρεί τους Ορθόδοξους δημιουργώντας σχίσματα και αναγνωρίζοντας σχισματικούς και αχειροτόνητους ως κανονικούς. Ως θεολόγος γνωρίζετε, πως αυτά που προτείνετε δεν είναι ο τρόπος λειτουργίας της Εκκλησίας σε καιρούς αιρέσεως και σχισμάτων. Η Εκκλησία λειτουργούσε και λειτουργεί πάντα απομονώνοντας μέσω της διακοπής εκκλησιαστικής κοινωνίας και καταδικάζοντας την όποια αίρεση εμφανίζεται μαζί με τους αμετανόητους αιρετικούς, διατυπώνοντας παράλληλα ξεκάθαρα το ορθόδοξο δόγμα σε συμφωνία με τις αποφάσεις των Οικουμενικών συνόδων.
Χριστούγεννα μὲ κλονισμένην τὴν Ἐκκλησιατικὴν ἑνότητα
Tοῦ Β. Χαραλάμπους, θεολόγου
Ἡ παρατεινόμενη μορφὴ διάσπασης τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἑνότητας, ἐξ ἀφορμῆς τοῦ λεγόμενου Οὐκρανικοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ζητήματος, μᾶς βρίσκει νὰ ἑορτάζουμε καὶ φέτος Χριστούγεννα, μὲ αὐτὴ τὴ λυπηρὴ κατάσταση.
Διαβεβαίωση ότι θα στηρίζει το Οικουμενικό Πατριαρχείο δίνει ο νέος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου – Οι επιστολές που αντήλλαξαν
Τη διαβεβαίωση ότι θα στηρίζει, θα τιμά και θα σέβεται το Οικουμενικό Πατριαρχείο (σσ. ανεξαρτήτως τί αυτό πράττει και πρεσβεύει), δίνει ο νέος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ. Γεώργιος στην απαντητική επιστολή προς την αντίστοιχη συγχαρητήρια που του απέστειλε ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος αμέσως μετά την εκλογή του στο θρόνο της Εκκλησίας του Αποστόλου Βαρνάβα.
O Oικουμενικός Πατριάρχης του είχε επισημάνει τους αγώνες που έκανε η Πρωτόθρονη Εκκλησία για την Εκκλησία της Κύπρου και του ζήτησε – μεταξύ άλλων – να αγωνιστούν για την καταπολέμηση του εθνοφυλετισμού, δηλαδή της αίρεσης που προσδίδει στην τοπική Εκκλησία εθνικούς προσδιορισμούς και υποσκάπτει τα εκκλησιολογικά θεμέλια της χριστιανικής πίστης.
Μπορεῖ νὰ εἰπωθεῖ δίχως ὑπερβολὴ, ὅτι ἡ εὐλάβεια τῆς Ἐκκλησίας πρὸς τὴν Παναγία, ἀπὸ μικρὸς σπόρος ποὺ ἦταν, ἀναπτύχθηκε σὲ μεγάλο δένδρο, ξεκινώντας ἀπὸ τὴ φάτνη τῆς Βηθλεέμ. Σ’ αὐτὴ τὴν ἀπόλυτα μοναδικὴ νύχτα γιὰ τοὺς Χριστιανούς, τότε ποὺ γεννήθηκε ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ἡ εἰκόνα τῆς Μητέρας καὶ τοῦ Παιδιοῦ ἔγινε – καὶ παραμένει γιὰ πάντα – ἡ σπουδαιότερη, ἡ βαθύτερη καὶ ἡ πλέον χαρμόσυνη εἰκόνα τῆς πίστεώς μας… Ὅλες οἱ ἐορτές, οἱ προσευχὲς καὶ ἡ ἀγάπη, ποὺ ἡ Ἐκκλησία ἀπευθύνει στὴ Θεοτόκο, ριζώνουν στὸν ἑορτασμὸ τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ.
Στὴν ἀρχαία ἐποχή, ὅταν δὲν εἶχε ἐξελιχθεῖ ἀκόμη τὸ ἐκκλησιαστικὸ ἡμερολόγιο, ἡ μόνη ἑορτὴ ποὺ ἦταν ἀφιερωμένη στὴν Παναγία ἦταν ἡ δεύτερη ἡμέρα τῶν Χριστουγέννων, ἡ 26η Δεκεμβρίου, γνωστὴ μὲ τὸν ἀρχαῖο τίτλο ὡς “Σύναξη πρὸς τιμὴν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου”. Ἀκριβῶς ἐδῶ, στὴν ἑορτὴ τῆς Ἐκκλησίας γιὰ τὴ Γέννηση τοῦ Χρίστου, στὶς εὐχὲς καὶ στοὺς ὕμνους τῶν Χριστουγέννων, βρίσκουμε τὸ βαθύτερο ἐπίπεδο τῆς Χριστιανικῆς σκέψεως ὅσον ἀφορᾶ τὴ Θεοτόκο, τὴ σχέση μας μαζί της, τὴν κατανόηση τοῦ παραδείγματός της, τὸ πρόσωπό της καὶ τὴ θέση της στὴ θρησκευτική μας ζωή.
Όσιος Παΐσιος Αγιορείτης (1924-1994).
(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
Θεολογία είναι ο λόγος του Θεού, που συλλαμβάνεται από τις αγνές, τις ταπεινές και αναγεννημένες πνευματικά ψυχές, και όχι τα όμορφα λόγια του μυαλού, που φτιάχνονται με φιλολογική τέχνη και εκφράζονται με το νομικό ή κοσμικό πνεύμα.
Τα φτιαχτά λόγια δεν μπορούν να μιλήσουν στην ψυχή του ανθρώπου, όπως δεν μπορεί να μιλήση ένα όμορφο άγαλμα, εκτός εάν οι ακροατές είναι πολύ κοσμικοί και ευχαριστούνται απλώς από τις όμορφες κουβέντες.
Η θεολογία που διδάσκεται σαν επιστήμη, συνήθως εξετάζει τα πράγματα ιστορικά, και επόμενο είναι να τα καλαβαίνη εξωτερικά και, επειδή λείπει η Πατερική άσκηση, τα εσωτερικά βιώματα, είναι γεμάτη από αμφιβολίες και ερωτηματικά, διότι με το μυαλό δεν μπορεί να καταλάβη κανείς τις θείες ενέργειες, εάν δεν ασκηθή πρώτα να τις ζήση, για να ενεργήση μέσα του η Χάρη του Θεού.
Όποιος νομίζει ότι μπορεί να γνωρίση τα μυστήρια του Θεού με την εξωτερική επιστημονική θεωρία, μοιάζει με ανόητο που θέλει να ιδή τον Παράδεισο με το τηλεσκόπιο.
Χαιρετίζουμε την ανάρτηση του ιστολογίου "τας θύρας" για τον διωγμό ποὺ υφίσταται η κανονική ορθόδοξη Εκκλησία στην Ουκρανία. Τον αγώνα κατά του διωγμού θα στηρίξουμε κι εμείς με όλες μας τις δυνάμεις. Στην ανάρτηση αυτή παρουσιάζεται μία ομιλία του μητροπολίτου της ΡΟΕΔ Μάρκου, ενός σεβάσμιου γέροντα, κατά των διωμγών που υφίσταται η Εκκλησία Ονουφρίου. Όμως ο Μάρκος παρόλα αυτά έβαλε την υπογραφή του σε όλα τα οικουμενιστικά κείμενα της Γερμανίας, ανήκει με την ΡΟΕΔ στο ACK (Εργασιακή Ομάδα Εκκλησιών Γερμανίας) (εδώ) δηλαδή εκεί που ανήκουν οι εχθροί των ορθοδόξων Ουκρανών, συνεργάστηκε με το όργανο του Βαρθολομαίου στην Γερμανία Αυγουστίνο και προώθησε κι αυτός τον Οικουμενισμό, όπως τον βιώνουμε σήμερα. Αυτό φυσικά δεν μειώνει την σημασία των λόγων του σχετικά με τον διωγμό της κανονικής Εκκλησίας Ονουφρίου στην Ουκρανία. Με τα παραπάνω λόγια όμως θέλουμε να τονίσουμε την σημασία της ανάλειψης ευθυνών και της αυτογνωσίας απέναντι στον Θεό. Διότι αν ο σεβασμιώτατος δεν συνεργαζόταν με τον Βαρθολομαίο και τις γερμανικές κυβερνήσεις στην ισοπέδωση των δογμάτων και των πατερικών εντολών, αν ο σεβασμιώτατος μαζί με τον πόλεμο και την ρώσικη εισβολή καταδίκαζε και τον ρόλο του πατριάρχου Μόσχας Κυρίλλου,
Τα ίδια με τα παραπάνω ισχύουν και για την στάση πολλών ιστολογίων. Ενώ πολύ σωστά καλούν στην στήριξη των κανονικών Ουκρανών Ορθοδόξων και καυτηριάζουν τον διωγμό τους παρουσιάζοντας π.χ τα λόγια του σεβασμιωτάτου Μάρκου, από την άλλη στηρίζουν τον πόλεμο, που και ο Ονούφριος και ο Μάρκος καταδικάζουν. Στηρίζουν το ψευδοκήρυγμα του Μόσχας Κυρίλλου υπέρ του πολέμου, που και ο Ονούφριος και ο Μάρκος ξεκάθαρα ως αντιορθόδοξο αρνούνται (εκτός φυσικά αν όλα είναι κόλπα όπως κάποιοι υποστηρίζουν, λες και μιλούν σε διανοητικά ασθενείς).
Γι' αυτό θα παρακαλέσουμε και πάλι: Μήπως ήρθε η ώρα να πάρουμε στα φλέγοντα θέματα της εποχής μας την σωστή, αντικειμενική και πάνω απ΄ όλα ορθόδοξη στάση;
εκ του ιστολογίου
Δεν πρέπει να κάνουμε τα στραβά μάτια στις επιθετικές ενέργειες του Oυκρανικού κράτους εναντίον της κανονικής Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, προειδοποιεί ένας εξέχων ιεράρχης της Ρωσσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας Εκτός Ρωσίας. (ROCOR-ΡΟΕΔ).
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βερολίνου Μάρκος, ο γηραιότερος ιεράρχης της ΡΟΕΔ, δημοσίευσε μια διαδικτυακή ομιλία προς το γερμανικό κοινό, η οποία ανέβηκε εχθές στον επίσημο ιστότοπο της ΡΟΕΔ, καλώντας τους πιστούς να εντείνουν τις προσευχές τους.
σσ. Τελικὰ οἱ πιστοὶ δὲν μποροῦν πιὰ νὰ ἀναγνωρίσουν ἂν πρόκειται γιὰ ἐπισκόπους ἢ γιὰ προέδρους πολιτικοκομματικῶν ὀργανώσεων. Ἀπὸ τέτοιους ἐπισκόπους περιμένουμε ἀντιαιρετικὸ ἀγώνα; Ο Φθιώτιδος Συμεὼν μετὰ τὴν δωρεὰ κάδρου μὲ φωτογραφία τοῦ ἄθεου και διώκτου τῆς Ἐκκλησίας Ἄρη Βελουχιώτη στὸν ἄθεο Τσίπρα (ἐδῶ), τώρα δωρίζει κάδρο με φωτογραφία τοῦ ἐπίσης ἄθεου Κουτσούμπα εὑρισκόμενο σὲ συνδικαλιστικὴ πορεία. Στὸ ἑπόμενο κάδρο θὰ βάλει σίγουρα τὸν Στάλιν!
Α.Τ.
Τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Φθιώτιδος κ. Συμεών, Πρόεδρο του Εκκλησιαστικού Ιδρύματος «Αργύρη Πετρή – Στέγη Γερόντων» της Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος στη Στυλίδα επισκέφτηκε σήμερα ο Γενικός Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κουμμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Δημήτρης Κουτσούμπας συνοδευόμενος από τοπικά στελέχη του κόμματος και συνεργάτες του.
Τον κ. Κουτσούμπα υποδέχθηκε, κατά την αρμόζουσα στη θεσμική του ιδιότητα τάξη, ο Σεβασμιώτατος κ. Συμεών, με τον Διευθυντή της Μ.Φ.Η. Αρχιμ. π. Μάξιμο Νικολόπουλο και το προσωπικό του Ιδρύματος.
Δίγλωσσε και δίψυχε, Αλέξιε! Αφού παραδέχεσαι, ποιά στάση είχε ο Άγιος, γιατί τότε εσύ δέχεσαι κάθε συμβιβασμό; Σε ποιό σημαντικό θέμα των τελευταίων χρόνων αντιστάθηκες;
Κερατσίνι - Ιάσονας Ντικούλης
Μέσα σε λαμπρή χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα τελέστηκε σήμερα, Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2022 η Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό Αγίου Ευθυμίου Επισκόπου Σάρδεων, του οποίου η μνήμη τιμάται σήμερον.
Στην Θεία Λειτουργία προεξήρχε ο Σεβ. Μητροπολίτης Νικαίας κ. Αλέξιος, πλαισιούμενος από τον Προϊστάμενο του Ναού Αρχιμ. Ιωάννη Μαρή, τους συνεφημερίους του και κληρικούς της Ιεράς Μητροπόλεως.
Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΡΟΠΑΤΟΡΩΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΣΑΡΚΩΣΙΝ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ
Ἡ Κυριακὴ τῶν Ἁγ. Προπατόρων δὲν εἶναι ἁπλῶς τιμὴ εἰς Δικαίους,
ἀλλὰ ἐνδεικτικὴ τοῦ θεολογικοῦ χάσματος Ὀρθοδόξων – παπικῶν.
Μέθοδος τοῦ διαλόγου ἔπρεπε νὰ ἦτο ἡ ἀμοιβαία
ἀποτίμησις τῶν λατρευτικῶν σχημάτων.
Γράφει ὁ π. Μάξιμος Λαυρεώτης, Πιτερχάους, Πανεπιστήμιον Κέμπριτζ
Τὰ προεόρτια τῶν Χριστοῦ Γεννῶν ἀποτελοῦν μιὰ ἀπὸ τὶς σημαντικώτερες ἐξελίξεις στὸ Ἀνατολικὸ Ὀρθόδοξο Λειτουργικὸ Τυπικό. Ἡ προέλευσή τους μπορεῖ νὰ ἀνιχνευθῆ στὴν Ἰουδαϊκὴ λατρεία τῶν προγόνων, ἕνα ἀπὸ τοὺς σημαντικώτερους ἱεροὺς θεσμοὺς τῶν ἀρχαίων Ἰσραηλιτῶν, ποὺ θεωροῦσαν τοὺς προγόνους τους ὡς διαιωνίζουσα ἐπέκταση τῆς συλλογικῆς ὀντότητος τοῦ Ἰσραήλ.
Ἔχοντας κληρονομήσει τέτοια παράδοση οἱ πρῶτοι Ἰουδαῖο- Χριστιανοὶ (1 Τιμ. 5: 4) ἦσαν σὲ θέση νὰ θεωρήσουν τὴν Γέννηση τοῦ Χριστοῦ ὡς ἀποκορύφωμα ἑνὸς μακρόπνοου καὶ μοναδικοῦ Θείου Σχεδίου, ποὺ δικαίωνε ἀπόλυτα τὴν παρουσία τοῦ Ἰσραὴλ μέσα στὴν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητος. Ἔτσι ὁ ἑορτασμὸς τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως ἔγινε στὴν οὐσία ἑορτασμὸς τοῦ γενεαλογικοῦ δέντρου τοῦ Χριστοῦ, γνωστοῦ ὡς Ρίζης τοῦ Ἰεσσαὶ (Ἡσ. 11: 1). Δύο Εὐαγγέλια γράφτηκαν μὲ αὐτή τὴν προοπτική, τοῦ Λουκᾶ καὶ τοῦ Ματθαίου, βλέποντας τὴν σωτηρία τῆς ἀνθρωπότητος ὡς μετάθεση ἀπὸ τὸ γενεαλογικὸ δέντρο τοῦ πρώτου Ἀδὰμ σὲ ἐκεῖνο τοῦ Δεύτερου Ἀδὰμ (1 Κορ. 15: 47-49) καὶ ἀνοίγοντας ἔτσι τὸν δρόμο πρὸς λειτουργικὴ ὡριμότητα μιᾶς ἑορτῆς ἀφιερωμένης στοὺς Προπάτορες τοῦ Χριστοῦ, ὡς τοὺς πλέον καθοριστικοὺς παράγοντες τῆς Ἐνσαρκώσεώς Του.
Μόνη ἡ Ἀνατολικὴ Ἐκκλησία διατήρησε ἄθικτο αὐτὸ τὸ πρωταρχικὸ δόγμα τῆς σωτηρίας μέχρι σήμερα καὶ ἔτσι οἱ Ἅγιοι Προπάτορες τοῦ Χριστοῦ κατεῖχαν πάντα ἐξέχουσα θέση μεταξὺ τῶν Ἁγίων – ὁ κύριος λόγος ἦταν ὄχι ἡ συγγένεια αἵματος μὲ τὸν Χριστὸ ὡς ἄνθρωπο, ἀλλὰ πρωτίστως ἡ Ταυτότης τους μὲ Ἐκεῖνον ὡς Θεὸν διὰ τῆς Θέας τῆς Ἀκτίστου Δόξης Του. Σωστὰ λοιπὸν ἀπεκλήθησαν Πατέρες τόσο τοῦ παλαιοῦ καὶ νέου Ἰσραὴλ κατὰ σάρκα (Ρωμ. 9: 4-5. 1 Κορ. 10: 1) ὅσο καὶ Προφῆτες (Ἰω. 1: 45) κατὰ Πνεῦμα, διὰ τοῦ Ὁποίου καὶ εἶδαν τὸν Χριστὸ πρὶν τὴν Ἐνσάρκωσή Του.
π. Αθανάσιος Μυτιληναίος, Εις την δεύτερην ημέραν των Χριστουγέννων – Οι πρώτοι μάρτυρες θεαταί της Ενανθρωπήσεως του Θεού Λόγου.
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου Εις την δεύτερην ημέραν των Χριστουγέννων
[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 26-12-2000] (Β΄ έκδοσις)
Η αγάπη του Θεού μάς έφερε τον εαυτό Του ανάμεσά μας, αγαπητοί μου. Μας το είχε υποσχεθεί εις τον Παράδεισον εκείνο το μοιραίο δειλινό, όταν οι Πρωτόπλαστοι αναχωρούσαν από αυτόν. Και εκείνη η υπόσχεσις ήταν η κρυφή ελπίδα ότι μια μέρα τα πράγματα θα άλλαζαν. Είχε πει τότε ο Θεός εις τους Πρωτοπλάστους: «Καὶ ἔχθραν θήσω ἀνὰ μέσον σοῦ καὶ ἀνὰ μέσον τῆς γυναικὸς καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματός σου καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματος αὐτῆς· αὐτός σου τηρήσει κεφαλήν, καὶ σὺ τηρήσεις αὐτοῦ πτέρναν». Δηλαδή, με απλά λόγια, αποτεινόμενος προς την Εύα λέγει ότι «θα βάλω έχθρα ανάμεσα εις το σπέρμα το δικό σου και εις το σπέρμα του διαβόλου». Βέβαια, ο διάβολος δεν έχει σπέρμα, αλλά, εννοείται, το πράγμα τίθεται, το πώς θα ενεργήσει ο διάβολος- ο διάβολος είναι ένας, ε; Και οι δαίμονες. Και δεύτερον, όταν αναφέρεται εις το σπέρμα της γυναικός κάνει εντύπωση ότι δεν αναφέρεται εις τον άντρα ο Θεός, αλλά αναφέρεται εις τη γυναίκα. Η γυναίκα δεν έχει σπέρμα, αλλά εδώ υπάρχει ένας σαφής υπαινιγμός ότι εκείνος ο οποίος θα ήρχετο από τη γυναίκα, θα ήτο εκ Παρθένου. Όπως εκ παρθένου ήταν ο Αδάμ, από πού; Ποιαν παρθένον; Από την παρθένον γη.
Ο Πρωτομάρτυρας Στέφανος: Η απαρχή των μαρτύρων της Εκκλησίας μας
"Εκπροσώπησε την Εκκλησία της Κύπρου σε Πανορθόδοξες Διασκέψεις και στον διάλογο με την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και τις ομολογίες των Λουθηρανών και Μεταρρυθμιστών".
Νέος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου ο Πάφου Γεώργιος
Γραφείο ρεπορτάζ: Romfea.gr
Τον Πανιερώτατο Μητροπολίτη Πάφου κ. Γεώργιο εξέλεξε σήμερα, Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2022 νέο Αρχιεπίσκοπο Κύπρου και Νέας Ιουστινιανής η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Κύπρου.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Μητροπολίτης Πάφου Γεώργιος έλαβε 11 ψήφους, ο Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος 4, ενώ υπήρξε και ένα λευκό ψηφοδέλτιο.
Η συνέχεια εδώ
Τὴν πνευματικὴ χαρὰ καὶ τὴν οὐράνια ἀγαλλίαση ποὺ νοιώθει ὁ χριστιανὸς ἀπὸ τὰ Χριστούγεννα, δὲν μπορεῖ νὰ τὴ νοιώσει, μὲ κανέναν τρόπο, ὅποιος τὰ γιορτάζει μοναχὰ σὰν μία συγκινητικὴ συνήθεια, ποὺ εἶναι δεμένη περισσότερο μὲ τὶς συνηθισμένες χαρὲς τοῦ κόσμου, μὲ τὸν χειμώνα, μὲ τὰ χιόνια, μὲ τὸ ζεστὸ τζάκι.
Μοναχὰ ὁ ὀρθόδοξος χριστιανὸς γιορτάζει τὰ Χριστούγεννα πνευματικά, κι ἀπὸ τὴν ψυχὴ τοῦ περνᾶνε ἁγιασμένα αἰσθήματα, καὶ τὴ ζεσταίνουνε μὲ κάποια θέρμη παράδοξη, ποὺ ἔρχεται ἀπὸ ἕναν ἄλλο κόσμο, τὴ θέρμη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, κατὰ τὸν ἀναβαθμὸ ποὺ λέγει: «Ἁγίῳ Πνεύματι πάσᾳ ψυχῇ ζωοῦται, καὶ καθάρσει ὑψοῦται, λαμπρύνεται τῇ τριαδικί μονάδι, ἱεροκρυφίως».
Ψυχή καὶ σῶμα γιορτάζουν μαζί, εὐφραίνουνται μὲ τὴ θεία εὐφροσύνη, ποὺ δὲν τὴν ἀπογεύεται ὅποιος βρίσκεται μακριὰ ἀπὸ τὸν Χριστό. Ἐνῶ ἡ καρδιὰ τοῦ χριστιανοῦ, αὐτὲς τὶς ἁγιασμένες μέρες, εἶναι γεμάτη ἀπὸ τὴν εὐωδία τῆς ὑμνωδίας, γεμάτη ἀπὸ μία γλυκύτατη πνευματικὴ φωτοχυσία, ποὺ σκεπάζει ὅλη τὴν κτίση, τὰ βουνά, τὴ θάλασσα, τὸν κάθε βράχο, τὸ κάθε δέντρο, τὴν κάθε πέτρα, τὸ κάθε πλάσμα. Ὅλα εἶναι ἁγιασμένα, ὅλα γιορτάζουνε, ὅλα ψέλνουνε, ὅλα εὐφραίνονται, ὅλη ἡ φύση εἶναι «ὡς ἐλαία κατακαρπὸς ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Θεοῦ». Κανεὶς δὲν νοιώθει στὴν καρδιὰ του τέτοια χαρά, παρὰ μονάχα ἐκεῖνος ποὺ ἀγαπᾶ τὸν Θεὸ καὶ ποὺ ζεῖ τὶς μέρες τῆς ζωῆς του μαζὶ μὲ τὸν Θεό, γιατί κανένας ἄλλος ἀπὸ τὸν Θεὸ δὲν μπορεῖ νὰ δώσει τέτοια χαρά, τέτοια εἰρήνη, κατὰ τὸν λόγο ποὺ εἶπε ὁ Κύριος στὸν Μυστικὸ Δεῖπνο: «Τὴ δική μου τὴν εἰρήνη σᾶς δίνω, δὲν σᾶς δίνω ἐγὼ τὴν εἰρήνη ποὺ δίνει ὁ κόσμος».
Αγίου Ιωάννου, αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως του Χρυσοστόμου
«Καὶ προσέθετο Κύριος λαλῆσαι τῷ ῎Αχαζ λέγων· αἴτησαι σεαυτῷ σημεῖον παρὰ Κυρίου Θεοῦ σου εἰς βάθος ἢ εἰς ὕψος. καὶ εἶπεν ῎Αχαζ· οὐ μὴ αἰτήσω οὐδ᾿ οὐ μὴ πειράσω Κύριον. καὶ εἶπεν· ἀκούσατε δή, οἶκος Δαυίδ· μὴ μικρὸν ὑμῖν ἀγῶνα παρέχειν ἀνθρώποις; καὶ πῶς Κυρίῳ παρέχετε ἀγῶνα; διὰ τοῦτο δώσει Κύριος αὐτὸς ὑμῖν σημεῖον· ἰδοὺ ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει, καὶ τέξεται υἱόν, καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ ᾿Εμμανουήλ (: και μίλησε και πάλι ο Κύριος προς τον Άχαζ και είπε: “Ζήτησε προς πληροφόρησή σου από τον Κύριο τον Θεό σου κάποιο θαύμα, είτε στο βάθος της γης και ακόμη πιο κάτω, είτε στο ύψος του ουρανού”. Και είπε ο Άχαζ: “Δεν θα ζητήσω σημείο, ούτε θα υποβάλω σε πειρασμό τον Κύριο, θέτοντας υπό αμφισβήτηση τη βεβαίωσή Του. Και είπε ο Προφήτης: “Ακούστε λοιπόν εσείς, που αποτελείτε τον βασιλικό οίκο του Δαβίδ: Μήπως είναι μικρό πράγμα να παρέχετε στενοχωρίες και κόπους σε ανθρώπους απεσταλμένους από τον Θεό, όπως είναι οι Προφήτες; Και πώς λοιπόν τολμάτε με την απιστία σας να στενοχωρείτε τον Θεό; Για τον λόγο αυτόν θα δώσει μόνος Του Αυτός ο ίδιος ο Κύριος σε σας θαύμα υπερφυσικό: ιδού, η Παρθένος υπερφυώς θα συλλάβει στη γαστέρα της και θα γεννήσει Υιό και θα καλέσετε το όνομά Του Εμμανουήλ, δηλαδή “μαζί μας ο Θεός”)» [Ησ. 7,10-16].
