Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Σχίσμα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Σχίσμα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πολλοί λένε: ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΕΙΝΩ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ , ΟΤΑΝ ΒΛΕΠΩ ΤΟΣΗ ΥΠΟΚΡΙΣΊΑ ;

Δεν μένω στην Εκκλησία εξαιτίας των ανθρώπων. MEΝΩ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤOΥ.


Πολλοί λενε: ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΕΙΝΩ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΊΑ , ΌΤΑΝ ΒΛΕΠΩ ΤΟΣΗ ΥΠΟΚΡΙΣΊΑ; Δεν αντέχω άλλο την υποκρισία στην Εκκλησία… «Όλοι αυτοί που κοινωνούν και κάνουν πως είναι άγιοι,
κι όμως ζουν διπλές ζωές…»
«Πώς μπορώ να συνεχίσω να πιστεύω, όταν βλέπω ανθρώπους της Εκκλησίας να φέρονται χειρότερα κι απ’ τους έξω;»

Ερωτήματα σκληρά.Μα όχι άδικα.Γιατί ναι, υπάρχουν πληγές.
Υπάρχει σκοτάδι. Υπάρχουν και ψυχές που σκανδαλίζουν. Όμως...
Δεν μένω στην Εκκλησία εξαιτίας των ανθρώπων.
ΜΈΝΩ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.

Δεν ακολουθώ την Εκκλησία γιατί όλοι οι χριστιανοί είναι άγιοι.
Αλλά γιατί μέσα σ’ αυτήν, σώζεται και θεραπεύεται η δική μου αμαρτωλή ψυχή.

Η Βουλγαρία διδάσκει, αλλά στην Ελλάδα τα διαχρονικά συμφέροντα και η αδιαφορία απαγορεύουν να συμβεί το ίδιο.

Μία είναι η Εκκλησία και όχι πολλές. Το σχίσμα δεν είναι Εκκλησία!

Πρωτοφανής ενότητα πολιτείας και θεσμών στη Βουλγαρία για την αντιμετώπιση πιθανού σχίσματος στην Ορθόδοξη Εκκλησία


Στο πλευρό του Πατριαρχείου Βουλγαρίας βρίσκονται πολιτεία και θεσμικοί φορείς της γειτονικής χώρας μετά την αναστάτωση την οποία έχει προκαλέσει απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου που ανοίγει παράθυρο προς την Παλαιοημερολογίτικη εκκλησία να εγγραφεί με το όνομα “Ορθόδοξη Εκκλησία” στον κατάλογο με τα αναγνωρισμένα θρησκεύματα. 

Του Νικολάου Ζαΐμη 

Μετά τις διαβεβαιώσεις του Προέδρου Ράντεφ και του Πρωθυπουργού Γκλάβτσεφ, αλλά και υπουργών της βουλγαρικής κυβέρνησης, στήριξη παρέχει και η Πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης, Ναταλία Κισέλοβα, η οποία επισκέφθηκε εχθές, Τρίτη 14 Ιανουαρίου, το Συνοδικό Μέγαρο στη Σόφια όπου είχε συνάντηση με τον Πατριάρχης Βουλγαρίας κ.κ. Δανιήλ και μέλη της Ιεράς Συνόδου.

Σε κλίμα ενότητας η αντιμετώπιση του προβλήματος

Η σύσκεψη έγινε με πρωτοβουλία της κ. Κισέλοβα και αφορμή ήταν τα κατατεθέντα νομοσχέδια για τροποποιήσεις και προσθήκες στο Νόμο για τα Θρησκεύματα, ενόψει της υπόθεσης που προέκυψε με την προσπάθεια εγγραφής δεύτερης, “παράλληλης Ορθόδοξης Εκκλησίας” στη Βουλγαρία, σύμφωνα με την ενημέρωση από την Βουλγαρική Εκκλησία. Η Πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης παρουσίασε στον Μακαριώτατο και τους Μητροπολίτες τα σχέδια νόμου που εισηγήθηκαν ομάδες λαϊκών εκπροσώπων διαβεβαιώνοντας τα μέλη της Ιεράς Συνόδου για την ειλικρινή επιθυμία των εκπροσώπων του λαού να προστατεύσουν το έννομο συμφέρον της Βουλγαρικής Ορθόδοξης Εκκλησίας -Πατριαρχείο Βουλγαρίας εν όψει του καθεστώτος της ως παραδοσιακής θρησκείας στη Βουλγαρία, που δίνεται από το Σύνταγμα της χώρας. Τονίστηκε η εξαιρετική σημασία της ενότητας της Βουλγαρικής Ορθόδοξης Εκκλησίας – Πατριαρχείο Βουλγαρίας ως μοναδικού εκφραστή της Ανατολικής Ορθοδοξίας στη Βουλγαρία.

Από την πλευρά του, ο Πατριάρχης Βουλγαρίας κ.κ. Δανιήλ εξέφρασε την ευγνωμοσύνη της Ιεράς Συνόδου για τις προσπάθειες της Βουλγαρικής Βουλής και της πολιτείας για την επίλυση αυτού του εξαιρετικά σημαντικού και σοβαρού ζητήματος για την ενότητα της βουλγαρικής κοινωνίας. Τόνισε επίσης ότι για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό έχουμε δει τόσο μεγάλη ενότητα μεταξύ των διαφόρων πολιτικών δυνάμεων, καθώς και τη διαμόρφωση υπερσυνταγματικής πλειοψηφίας σε πρώτη ανάγνωση των τροπολογιών του Νόμου περί Θρησκευμάτων.

Στο τέλος της συνάντησης, οι δύο πλευρές εξέφρασαν την καλή τους θέληση για συνέχιση και εμβάθυνση της συνεργασίας Εκκλησίας και νομοθετικής εξουσίας για την επίλυση σημαντικών και γενικών ζητημάτων για την βουλγαρική κοινωνία.


                              

Η Πρόεδρος της Βουλγαρικής Εθνοσυνέλευσης, Ναταλία Κισέλοβα

Ακαδημία Επιστημών: Το Πατριαρχείο Βουλγαρίας είναι ο πνευματικός μας φύλακας

Και η Βουλγαρική Ακαδημία Επιστημών ξεκαθάρισε με απόφασή της ότι ο μοναδικός εκφραστής της Ορθόδοξης Εκκλησίας στη χώρα είναι η Βουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία – Πατριαρχείο Βουλγαρίας. “Ως θεσμικός εκφραστής και εκπρόσωπος της παραδοσιακής Ανατολικής Ορθόδοξης πίστης στη Δημοκρατία της Βουλγαρίας και για όλους τους Βούλγαρους σε όλο τον κόσμο, η Βουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία – Πατριαρχείο Βουλγαρίας έχει ιστορικό ρόλο για το βουλγαρικό κράτος και για τη διατήρησή μας ως λαού. Είναι ο πνευματικός μας φύλακας”, σημειώνεται στη σχετική απόφαση που ελήφθη για το ζήτημα που έχει προκύψει.

Για μια ακόμα φορά επαληθεύεται το πασιφανές: Έριδες και σχίσματα προκαλεί η αίρεση κι όχι όσοι εναντιώνονται ιεροκανονικώς σ´ αυτήν.

Όπως λέει ο πατρ. Ιεροσολύμων η Α΄ Οικουμενική καταδίκασε πρώτα την αίρεση και τους αιρεσιάρχες κι έτσι θεράπευσε τα διάφορα σχίσματα. Τώρα πώς θα θεραπευθούν τα σχίσματα, αφού πρώτα δεν καταδικάζεται ο Οικουμενισμός και οι πρωτεργάτες του, στους οποίους ανήκει και ο Μόσχας και ο ίδιος; 

Ιεροσολύμων Θεόφιλος σε Μόσχας Κύριλλο: Τα 1700 χρόνια από την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο απαιτούν ενότητα μεταξύ των Ορθοδόξων

Στις έριδες και τα σχίσματα τα οποία δοκιμάζουν την Ορθόδοξη Εκκλησία αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος στο Αδελφικό Γράμμα το οποίο έστειλε στον Πατριάρχη Μόσχας και πασών των Ρωσιών κ.κ. Κύριλλο με αφορμή την εορτή των Χριστουγέννων. 

Του Νικολάου Ζαΐμη 

Ο Προκαθήμενος της Σιωνίτιδος Εκκλησίας τονίζει προς τον Ρώσο Πατριάρχη ότι με την πάροδο του χρόνου τα σχίσμα αυτά αντί να θεραπεύονται εντείνονται και απειλούν την ενιαία πορεία της Ορθοδοξίας. “Η Ορθόδοξη, Αποστολική και Καθολική Εκκλησία μας, την οποία ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός « αγόρασε με το δικό Του Αίμα » (Πράξεις 20:28), υποφέρει όχι λιγότερο από έριδες και σχίσματα, τα οποία, ενισχύονται με την πάροδο του χρόνου και απειλούν την ενιαία πορεία των Ορθοδόξων Χριστιανών για το μέλλον”, αναφέρει.

Να πως υβρίζουν τους Αγίους και την Εκκλησία, αυτοί που υποτίθεται "συνδιαμαρτύρονται" εναντίον ταυτοτήτων, εμβολίων, Ν.Τ.Π. και πολλοί αδελφοί τους προβάλλουν και τους δίνουν και βήμα λόγου.

Αφορά επίσης και κάποιους "γέροντες" που εμφανίζονται ως νέοι κατηχητές ενώ αντιγράφουν π.χ. τον π. Αθανάσιο Μυτιληναίο και πετούν έντεχνα τα φαρμακερά  βέλη τους κατά των Αγίων. Υβρίζουν τους Αγίους, αλλά στις διαμαρτυρίες για τα μάτια του κόσμου τους επαινούν για να ψαρέψουν πιστούς.

Διαβάστε τα ελάχιστα παρακάτω παραδείγματα και φρίξτε.


ΤΟ ΒΛΑΣΦΗΜΟ ΓΟΧΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΠΟΥ ΚΑΘΥΒΡΙΖΕΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ
ΤΟΥΣ ΝΕΟΦΑΝΕΙΣ ΑΓΙΟΥΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

        Πολλοί των ευλαβών νεοημερολογιτών μας λένε: «Μα δεν βλέπετε θαύματα πού κάνει ο τάδε πατήρ; Μα δεν βλέπετε τον πατέρα Παΐσιο, ο οποίος αγίασε; Μα δεν βλέπετε τον πατέρα Πορφύριο ο οποίος αγίασε;». Αν είναι έτσι οι άγιοι, προτιμούμε να μην είμαστε άγιοι.
Όταν ο πατήρ Παΐσιος, απ’ εδώ που ξεκίνησε ζούσε με τα φίδια, οι παλαιότεροι πατέρες τον είχαν ως πλανεμένον. Όταν έγινε Πατριάρχης ο Βαρθολομαίος είπε: «Μας έδωσε ο Θεός τον καλύτερο Πατριάρχη». Είχε σκάψει και τον τάφο του στο καλύβι του, αλλά ευτυχώς ο Θεός δεν συμβαδίζει με τις βουλές τις δικές μας, ούτε με τις ματαιοδοξίες μας. Παραχώρησε ο Θεός και πέθανε στον κόσμο!... 
Λόγος του Μεθοδίου της Μονής Εσφιγμένου μέ τίτλο «ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ» Περιοδικό ΒΟΑΝΕΡΓΕΣ 2005 τεύχος 19


ΑΠΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ (ΤΕΥΧΟΣ 137)

Για τον πλανεμένο, Παΐσιο, που κάθε άλλο παρά Ορθόδοξο φρόνημα είχε, θα συνεχίσομε στο επόμενο τεύχος. Εδώ αρκεί να σημειώσωμε ότι ο Παΐσιος αποδοκιμάστηκε από την ίδια την Παναγία μας, η οποία τον εγκατέλειψε και πέθανε μακριά από το Άγιον Όρος, μοναχός ων, μέσα σε ένα … γυναικείο μοναστήρι, ενώ ο Παΐσιος, … «προορατικός» ων, έφτιαχνε τάφους στο Άγιον Όρος για να έχει… μνήμη θανάτου… και να ταφή εκεί…..

(Περιοδικό Άγιος Αγαθάγγελος Εσφιγμενίτης 2004 τεύχος 205)

Στο ίδιο έργο θεατές: οι Γ.Ο.Χ. δημοσιεύουν μία συνέντευξη του μακαριστού π. Βασιλείου Βολουδάκη που δικαιώνει όλα όσα λέγαμε εδώ και χρόνια, και παρόλα αυτά δεν αλλάζουν στάση συνεχίζοντας την διάσπαση του αντιαιρετικού αγώνα.

"Ἦταν προτιμότερο τὸ Σχίσμα ἀπὸ τὴν διαφορετικότητα στόν ἑορτασμό;... τὸ ἀνυπέρβλητο ἐμπόδιό μας γιὰ νὰ ἔλθουμε σὲ ἐκκλησιαστικὴ Κοινωνία μὲ τοὺς πιστοὺς Χριστιανοὺς καὶ τὴν Ἱεραρχία τοῦ Παλαιοῦ Ἡμερολογίου εἶναι καθαρὰ Ἐκκλησιολογικό: Ἡ δημιουργία ἐκ μέρους τῶν ἀκολούθων του Παλαιοῦ Ἡμερολογίου μιᾶς Ἱεραρχίας ἀποκεκομμένης ἀπό ὅλα τὰ Ὀρθόδοξα Πατριαρχεῖα καὶ τὶς Αὐτοκέφαλες Ἐκκλησίες".
Ἐδῶ καὶ τόσα χρόνια γράφαμε, ὅτι ἦταν πράγματι κακὴ ἡ ἀλλαγὴ τοῦ ἡμερολογίου, ἀλλὰ δὲν δικαιολογεῖ σχίσμα καὶ κατηγορηθήκαμε γι' αὐτό. Γράφαμε ὅτι ὁ Οἰκουμενισμὸς πρωτοεκφράστηκε στὴν Ἐκκλησἰα ὄχι τὸ 1924 ἀλλὰ τὸ 1902 καὶ ὅμως τότε δὲν ἔγινε σχίσμα καὶ κατηγορηθήκαμε γι' αὐτό. Γράφαμε ὅτι θὰ μπορούσαμε κάλλιστα νὰ ποῦμε ὅτι τὸ πρῶτο βῆμα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἦταν ἡ Βαυαροκρατία καὶ κατηγορηθήκαμε γι' αὐτό. Γράφαμε ὅτι κι ἄλλες Ἐκκλησίες διατήρησαν τὸ Παλαιό, ἀλλὰ δὲν χωρίστηκαν. Γράφαμε ὅτι τὸ ἡμερολόγιο δὲν μᾶς ἐμποδίζει νὰ ἀγωνιστοῦμε ἀπὸ κοινοῦ ἐνάντια στὴν αἵρεση καὶ κατηγορηθήκαμε γι' αὐτό. Γράφαμε ὅμως παράλληλα, ὅτι ὁ κοινὸς ἀγῶνας δὲν εἶναι δυνατὸς ἐκκλησιολογικά, ὅσο οἱ Γ.Ο.Χ. ἐπιμένουν στὶς "ἱεραρχίες" τους, διότι δὲν μποροῦν νὰ ὑπάρχουν δύο ἱεραρχίες χωρίς κοινωνία μεταξύ τους καὶ κατηγορηθήκαμε γι' αὐτό. Γράφαμε ὅτι κοινὸς ἀγῶνας δὲν σημαίνει τὴν ἀναγνώριση τοῦ σχίσματος (ἡ ἐπιδίωξη τοῦ σκοποῦ αὐτοῦ ἀποτελεῖ πονηριά) καὶ κατηγορηθήκαμε γι' αὐτό. Γράφαμε ὅτι ἡ ὀρθὴ λύση εἶναι ἡ ἀποτείχιση μέχρι Θεοῦ θέλοντος ἀποκατασταθεῖ ἡ Ὀρθοδοξία καὶ κατηγορηθήκαμε γι' αὐτό. Ἡ παρακάτω συνέντευξη του μακαριστοῦ π. Βασιλείου δικαιώνει τὶς παραπάνω θέσεις μας. Καὶ ἐρωτοῦμε γιατί δημοσιεύετε αὐτὴ τὴν συνέντευξη πρὸς τιμὴν τοῦ π. Βασιλείου, ἀφοῦ δὲν ἀκολουθεῖτε ὅσα εἶπε; Μήπως γιατὶ θέλετε νὰ δείξετε ὅτι ὁ π. Βασίλειος σᾶς ἐκτιμοῦσε; Ὅμως στὴν συνέντευξη φαίνεται ξεκάθαρα  (γιὰ λογικοὺς ἀνθρώπους καὶ ὄχι ἄβουλους) ὅτι μπορεῖ μὲν ὁ π. Βασίλειος νὰ σᾶς ἀναγνωρίζει εὐσέβεια, ἀλλὰ σᾶς καταλογίζει τὸ σχίσμα καὶ λέει ξεκάθαρα, ὅτι αὐτὸ ποὺ κάνατε δὲν ὑπάρχει στὴν ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία, κι ὅτι δὲν δύναται ἡ ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μαζί σας, ὅσο ἐπιμένετε στὶς σχισματικές "συνόδους" σας, κάτι ποὺ εἴπαμε κι ἐμεῖς καὶ κατηγορηθήκαμε γι' αὐτό. Κι ἂν πεῖ κάποιος πότε τὰ εἴπατε, εὐτυχῶς ὑπάρχουν περίσσιες ἀποδεικτικὲς σελίδες. Ἁκόμα ὅμως ὑπάρχει ἡ δυνατότητα γιὰ τὸ καλὸ τῆς Πίστεως ὅλα αὐτὰ νὰ γίνουν πράξη.
Ὅποιος διαβάσει τὴν συνέντευξη θὰ καταλάβει τοῦ λόγου τὸ ἀληθές.
Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου


Εις μνήμην π. Βασιλείου Βολουδάκη (μια ανέκδοτη συνέντευξή του)

κ. Ν. Μάννης ιστολόγιο "κρυφό σχολειό"


                                                



Σήμερα πληροφορήθηκα με θλίψη την εκδημία του π. Βασιλείου Βολουδάκη, ενός αγωνιστού κληρικού της Εκκλησίας της Ελλάδος, με τον οποίο είχαμε άριστες σχέσεις. Το καλοκαίρι μάλιστα του 2015 είχαμε οργανώσει μία συνέντευξή του περί του ημερολογιακού στο παρόν ιστολόγιο, η οποία τελικά δεν ολοκληρώθηκε λόγω της έλλειψης χρόνου αμφοτέρων. Την θυμήθηκα και την δημοσιεύω σήμερα (έστω και λειψή) εις μνήμην του. Ο Θεός να τον αναπαύσει!


Ερώτηση 1:

Δεν υπήρξε ποτέ διαίρεσις της Εκκλησίας, και δεν είναι δυνατόν να υπάρξη.

 

      Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς - ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ



«Διαίρεσις, σχίσμα της Εκκλησίας είναι πρωτίστως ένα πράγμα οντολογικώς αδύνατον. Δεν υπήρξε ποτέ διαίρεσις της Εκκλησίας, και δεν είναι δυνατόν να υπάρξη, πλην υπήρξε και θα υπάρξη έκπτωσις εκ της Εκκλησίας. Κατά καιρούς απεσπάσθησαν και εξεβλήθησαν από την μοναδικήν αδιαίρετον Εκκλησίαν οι αιρετικοί και σχισματικοί, οι οποίοι έκτοτε έπαψαν να αποτελούν μέλη της Εκκλησίας και μέρη του θεανθρωπίνου σώματός της.
Έτσι έχουν κατ’ αρχήν αποκοπή οι Γνωστικοί, κατόπιν οι Αρειανοί, …, κατόπιν οι Ρωμαιοκαθολικοί, κατόπιν οι Προτεστάνται, …».

[Αγιου Ιουστίνου Πόποβιτς, «Δογματική της Ορθοδόξου Εκκλησίας (Γαλλική μετάφραση) Τόμος 4ος, σελ. 181, Lausanne 1995 ]

Ή άρνηση ανάληψης ευθυνών! Γέρων Γεώργιος: ''Γι΄ αυτό καίγεται η Ελλάδα...''

 Άλλος ένας γέροντας που αρνείται να δει την αλήθεια. Η αύξηση της αμαρτίας, γέροντα Γεώργιε, είναι αποτέλεσμα της πτώσης των ταγών της Εκκλησίας, που για να κρατήσουν τον θρόνο τους και τον μισθό τους εκκοσμίκευσαν τον λόγο του Κυρίου. Η διχόνοια και η σύγχυση είναι αποτέλεσμα της επικράτησης της παναίρεσης του Οικουμενισμού, της ισοπέδωσης και κατάργησης των δογμάτων και της Παραδόσεως, της αποδοχής σχισματικών και αχειροτονήτων ως Εκκλησία, την ευλογία από τους ημετέρους διωγμών και φυλακίσεων αδελφών μας ορθοδόξων και η παραγκώνιση και αποσιώπηση της διδασκαλίας των Αγίων. Σε όλα αυτά συμμετέχετε και εσείς γενικολογώντας, μη αναφέροντας ονομαστικά έστω και έναν ένοχο και μάλιστα χωρίς να πείτε έστω και μία συγγνώμη. Αφήσατε το ποίμνιο λεία των λύκων και ψευδοποιμένων που λυμαίνονται τον οίκο του Κυρίου. Γι’  αυτό δυστυχώς δεν θα σταματήσουν τα δεινά.

Α.Τ.

geron georgios 2

Με αφορμή τις καθημερινές πυρκαγιές που πλήττουν την Ελλάδα αλλά και όλο τον κόσμο, ο Γέροντας Γεώργιος αναφέρθηκε στις έσχατες ημέρες που ζούμε, που οι Γραφές και οι Προφήτες αναφέρουν ότι στα χρόνια του αντιχρίστου θα καίγεται όλος ο πλανήτης.

"Η Ελλάδα καίγεται από τις αμαρτίες μας" θα τονίσει ο Γέροντας Γεώργιος και θα προσθέσει ότι πάντοτε υπήρχαν εμπρηστές και πυρκαγιές, αλλά όχι σε αυτή την κλίμακα.

Αιτία των δεινών που βιώνουμε είναι η διχόνοια που έχει ως υπόβαθρο τη σάρκα, θα προσθέσει ο Γέροντας Γεώργιος, γιατί ακόμη και στην εκκλησία έχουμε χωριστεί σε ομάδες και κλίκες...

Οι επίσκοποι θέλουν τη Μητρόπολή τους, οι γέροντες θέλουν τις ομάδες τους, ηγούμενοι τα μοναστήρια τους, κανείς δεν θέλει τον άλλο.

"Κανένας δεν αγαπάει κανέναν" θα τονίσει ο Γέροντας Γεώργιος.

Τέλος ο Γέροντας Γεώργιος θα αναφέρει δύο περιστατικά θαυμαστής κατάσβεσης πυρκαγιάς και εύλογα θα αναρωτηθεί, γιατί οι επίσκοποι στις πυρκαγιές δεν κάνουν παρακλήσεις και λιτανείες...

Η συνέχεια εδώ

Ο πατριάρχης Βαρθολομαίος μαγειρεύει νέο σχίσμα στη Λιθουανία

    


“Αυτός ο μέγας διαιρέτης της Ορθοδόξου Εκκλησίας π.Βαρθολομαίος ετοιμάζεται για ένα ακόμη σχίσμα στην Ορθοδοξία την οποία σπανίως σεβάστηκε…”

 

Γράφει ο Μέτοικος 

«να εη πάντα τος σεβοσιν σεβ, κα α γνμαι κα τ ῥήματα, καὶ μηδν ατος τόλμητον πολείποιτο» ο Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος «δέχθη, κατόπιν ατήματός των, πό τό σεπτόν μοφόριον Ατο» πέντε Λιθουανούς κληρικούς που, το Πατριαρχείο Μόσχας καθαίρεσε από την ιεροσύνη.

Οι Λιθουανοί κληρικοί «οτινες αφνιδίως ερέθησαν κτός κανονικότητος καί κοινωνίας, νευ δικς των παιτιότητος», καθώς, «δικαίως εναντιώνονται στον πόλεμο της Ουκρανίας», κατέθεσαν έκκλητο προσφυγή στον Κωνσταντινουπόλεως!

Στην πραγματικότητα, οι καθηρημένοι κληρικοί εκκίνησαν την πτέρνα κατά του οικείου ποιμενάρχη τους Μητροπολίτη Βίλνο και Λιθουανίας Ιννοκέντιου διότι αυτός συμφώνησε στη συγκρότηση από την «Ιερά Σύνοδο της Ρωσικής Ορθοδόξου Εκκλησίας επιτροπής προς εξέταση του ζητήματος αλλαγής του καθεστώτος της εκκλησιαστικής επαρχίας Βίλνο και Λιθουανίας», αντί της οριστικής αυτονομίας. 

Αξίζει σημειώσεως πως, η πλειονοψηφία των τριών χιλιάδων περίπου μελών της Ορθόδοξης Επισκοπής Λιθουανίας είναι άρρηκτα δεμένη με τη μητέρα Εκκλησία της Ρωσίας.

Ο Μητροπολίτης Λιθουανίας Ιννοκέντιος έχει σαφώς διακηρύξει στο παρελθόν την αντίθεσή του στον πόλεμο των Ρώσων με την Ουκρανία, οπότε η δικαιολογία του π.Βαρθολομαίου ότι οι Λιθουανοί σχισματικοί μπήκαν για προστασία κάτω από τα ξεπουπουλιασμένα φτερά του, γιατί τάχα «δικαίως εναντιώνονται στον πόλεμο της Ουκρανίας», είναι αισχρότατο ψεύδος.

Η ευαισθησία των αγίων απέναντι στην αίρεση & το σχίσμα (Γρηγόριος Νύσσης, Ευσέβιος Καισαρείας)

σσ. οι σημερινοί "ομολογητές" από ευαισθησία δημοσιεύουν (άκουσον άκουσον) ευχές για μετανοημένους εμβολιασμένους ανώνυμα (με τον τίτλο ιερομόναχος!!!) αλλά στο θέμα της αιρέσεως και του σχίσματος κάνουν Οικονομία ή κοινώς ποιούν την νήσσαν άνευ ευχών και ανάγκη μετανοίας! 

                          Η ευαισθησία των αγίων απέναντι στην αίρεση & το σχίσμα (Γρηγόριος Νύσσης,Ευσέβιος Καισαρείας))

ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΥΣΣΗΣ (+394)
«Σε αυτήν την πίστη που ο Θεός παρέδωσε στους αποστόλους, δεν κάνουμε ούτε αφαίρεση, ούτε παραλλαγή, ούτε προσθήκη. Γνωρίζουμε με ακρίβεια ότι όποιος τολμά να μεταβάλλει τους θείους λόγους με σοφιστικούς δόλους, αυτός έρχεται από τον πατέρα του τον διάβολο…Γιατί ό,τι λέγεται αντίθετα στην αλήθεια είναι ψεύδος και οπωσδήποτε όχι αλήθεια» (Γρηγορίου Νύσσης, ΕΠΕ 3,487).
ΕΥΣΕΒΙΟΣ ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ (+339)

Η ευαισθησία του αγ. Κυπριανού απέναντι στην αίρεση & το σχίσμα

                            Η ευαισθησία των αγίων απέναντι στην αίρεση & το σχίσμα (Κυπριανός & Διονύσιος)


ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ ΚΑΡΧΗΔΟΝΟΣ (+258)

     
«Όποιος χωρίζεται από την Εκκλησία συνδέεται με μοιχαλίδα… Αυτός που δεν έχει την Εκκλησία ως Μητέρα του, ούτε τον Θεό μπορεί να έχει ως Πατέρα του. Όσο μπόρεσε να σωθεί από τον κατακλυσμό όποιος ήταν έξω από την κιβωτό, άλλο τόσο μπορεί να σωθεί όποιος είναι έξω από την Εκκλησία… Αυτός που μετέχει σε συνάξεις σε ξένους τόπους και όχι στην Εκκλησία, διασπά την Εκκλησία του Χριστού… Αυτός που δεν τηρεί αυτήν την ενότητα… δεν κατέχει την ζωή και τη σωτηρία» (άγιος Κυπριανός, Περί της ενότητος,κεφ. 6).

«Νομίζουν, ότι είναι ο Χριστός μαζί τους, στις συνάξεις τους εκείνοι, οι οποίοι συναθροίζονται εκτός της Εκκλησίας του Χριστού; Και αν υποστούν και μαρτυρικό θάνατο αυτοί οι άνθρωποι για την ομολογία του ονόματος του Χριστού, όμως η κηλίδα αυτή (αίρεση, σχίσμα) ούτε με το αίμα δεν εξαλείφεται. Ασυγχώρητη και βαρειά είναι η ενοχή της διαίρεσης, και ούτε με το μαρτύριο δεν εξαγνίζεται. Δεν μπορεί να είναι μάρτυρας εκείνος, ο οποίος δεν βρίσκεται εντός της Εκκλησίας. Δεν θα μπει στη Βασιλεία, αυτός που εγκαταλείπει εκείνην, η οποία θα βασιλεύει εκεί» (άγιος Κυπριανός, Περί της ενότητος… κεφ 13-14).

Ο Μέγας Φώτιος, οι Ιεροί Κανόνες και το Σχίσμα του 867

                                             


Του Παναγιώτη Επ. Χριστινάκη

Καθηγητού Θεολογικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών-

Δικηγόρου παρ’ Αρείω Πάγω


Εισήγηση στη συνάντηση ΦΩΤΕΙΑ 2005 ενώπιον της Ιεράς Συνόδου και των Καθη­γητών των Θεολογικών Σχολών. Διορθόδοξο Κέντρο της Ιεράς Μονής Πεντέλης, 6 Φεβρουαρίου 2005


Μακαριότατε Αρχιεπίσκοπε Αθηνών και πάσης Ελλάδος, Σεβασμιότατε εκπρόσωπε του Πατριάρχου Αλεξανδρείας, Σεβασμιότατοι και Θεοφιλέστατοι Αρχιερείς,Τίμιο Πρεσβυτέριο, Κύριε Εκπρόσωπε της Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, Σεβαστοί Καθηγητές μου, Κύριοι Κοσμήτορες των Θεολογικών Σχολών Αθηνών και Θεσσαλονίκης, Κύριοι Πρόεδροι των Θεολογικών Σχολών, Αγαπητοί Συνάδελφοι, Αγαπητοί Φοιτητές και Φοιτήτριες,Κυρίες και Κύριοι,

1. Αποδεχθείς κατά καθήκον τον από την Σεπτή Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος τιμητικό ορισμό μου ως ομιλητού της σημερινής εκδηλώσεως προς τιμήν του αγίου Φωτίου επέλεξα να παρουσιάσω ενώπιών σας από πλευράς της ειδικότητάς μου το θέμα: Ιεροί Κανόνες Φώτιος Σχίσμα του 867. Είναι γνω­στόν ότι με τον άγιο Φώτιο γενικώς και την συμμετοχή του στο Σχίσμα του 867 μεταξύ Ορθοδόξου και Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας έχουν γραφεί και λεχθεί τόσα πολλά, ώστε μόνο για την καταγραφή των σχετικών τίτλων απαιτούνται τό­μοι εκατοντάδων σελίδων. Επιφανείς και σπουδαίοι ερευνητές, Έλληνες και ξένοι έχουν προσφέρει πολλά και σημαντικά στη σχετική επιστημονική έρευνα, ιδιαίτερα από πλευράς Ιστορίας, Γραμματολογίας, Φιλολογίας κ.λπ.. Όλα αυτά κρίνω ότι κατανοούνται και αξιολογούνται ορθότερα μέσα στο πλαίσιο του δικαίου της Εκκλησίας και κυρίως των Ιερών Κανόνων, δεδομένου ότι ουδείς αμφισβητεί ότι η Ιστορία δημιουργεί Δίκαιο, αλλά και το δίκαιο δημιουργεί Ιστορία. Είναι γνωστό ότι κατά καιρούς έχουν προβληθεί πολλά αίτια του Σχί­σματος του 867. Αίτια πολιτικά, εκκλησιαστικά και θεολογικά και άλλα. Από αυτά περισσότερο προβάλλεται το Παπικό Πρωτείο, το οποίο κατανοήθηκε από τους παπικούς ως πρωτείο εξουσίας του επισκόπου Ρώμης επί των λοιπών επι­σκόπων, με το αιτιολογικό ότι ο Απόστολος Πέτρος υπήρξε πρώτος μεταξύ των Αποστόλων και κατά συνέπεια και ο διάδοχός του ο Πάπας Ρώμης πρέπει να είναι πρώτος μεταξύ των λοιπών επισκόπων, ασκώντας έπ’ αυτών πρωτείο όχι τιμής αλλά εξουσίας. Πόσο μεγάλο λάθος και ψεύδος είναι αυτό θα πούμε στη συνέχεια. Από πλευράς δογματικής πίστεως ως κυριότερο αίτιο του Σχίσματος προβάλλεται η νόθευση του Συμβόλου της Πίστεως Νικαίας-Κωνσταν­τινουπόλεως με την αυθαίρετη προσθήκη εις αυτό του filioque, δηλαδή της διδα­σκαλίας ότι το Άγιον Πνεύμα εκπορεύεται όχι μόνο εκ του Πατρός, αλλά και εκ του Υιού, διδασκαλία που προβλήθηκε ως αίρεση. Ιδιαίτερα ακόμη μεταξύ των αιτίων του Σχίσματος προβάλλονται η αντικανονική απομάκρυνση από τον Πα­τριαρχικό Θρόνο Κων/πόλεως του Πατριάρχη Ιγνατίου, η αντικανονικότητα της εκλογής και χειροτονίας του Πατριάρχη Φωτίου επειδή μέσα σε πέντε μέρες έγινε μοναχός, υποδιάκονος, διάκονος, πρεσβύτερος και Πατριάρ­χης Κων/πόλεως. Σ’ αυτά προστίθενται η εισπήδηση των Παπικών στη Βουλγαρία και η εισαγωγή εκεί πολλών λατινικών καινοτομιών και διδασκαλιών, διοικη­τικές αξιώσεις του Πάπα στην Κάτω Ιταλία και Σικελία κ. α.

2. Δεν παραθεωρούμε τη μεγάλη σημασία όλων αυτών των αιτίων. Η δική μας όμως μακροχρόνια σχετική έρευ­να μας έδειξε ότι όλα αυτά τα αίτια έχουν ένα κοινό παρανομαστή, ένα κοινό στοιχείο: Την παραβίαση του Δικαίου της αρχαίας, ενιαίας και αδιαίρετης Εκκλησίας και κυρίως του Δικαίου των Ιερών Κανόνων. Η Ρω­μαιοκαθολική Εκκλησία άρχισε να μην εφαρμόζει τους Ιερούς Κανόνες και τις αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων διότι αποτελούν το μεγαλύτερο και αξεπέραστο εμπόδιο στο Παπικό Πρωτείο εξουσίας, στο παπικό αλάθητο και στις λοιπές καινοτομίες του Παπισμού. Ιεροί Κανόνες και Παπικό Πρωτείο εξουσίας δεν μπορούν να συνυπάρξουν. Όπου ισχύουν και εφαρμόζονται οι Ιεροί Κανόνες είναι αδύνατο να υπάρξει Παπισμός.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Παπισμός άρχισε προο­δευτικά να διαφοροποιείται από το δίκαιο των Ιερών Κανόνων, να μην τους εφαρμόζει και στο τέλος τους κατάργησε. Αυτό προκάλεσε και όλα τα αίτια του Σχίσμα­τος και το ίδιο το Σχίσμα μεταξύ της Ορθοδόξου Ανα­τολικής Εκκλησίας και της Δυτικής. Προς απόδειξη αυτής της θέσεως κρίνουμε ότι δεν πρέπει να ασχοληθούμε με μεμονωμένες πτυχές αυτού, αλλά να δούμε σφαιρικά το ζήτημα από την αρχή μέχρι σήμερα, κατά τα κεντρικά αυτού σημεία, που για μας είναι οι Ιεροί Κα­νόνες και γενικότερα το δίκαιο της αρχαίας ενιαίας και αδιαίρετης Εκκλησίας, η προσωπικότητα του Φωτίου ως προασπιστού της Κανονικής τάξεως, η παραβίαση συ­στηματικά της Κανονικής τάξεως και η εξ’ αυτής δημι­ουργία των αιτιών που οδήγησαν στο Σχίσμα του 867, το ίδιο το Σχίσμα μεταξύ των Εκκλησιών, την κατάργη­ση τελικά των Ιερών Κανόνων από τους Πάπες, την αντικατάστασή τους από κανόνες Δικαίου που θέσπισαν οι ίδιοι και στη δημιουργία μιας καταστάσεως που δεν μπο­ρεί να οδηγήσει στην Ένωση των Εκκλησιών, αν η Ρω­μαιοκαθολική Εκκλησία δεν επιστρέψει στο δίκαιο της αρχαίας και αδιαίρετης Εκκλησίας, στο δίκαιο των Ιερών Κανόνων. Όλα αυτά θα φανούν με σαφήνεια αν πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, τα οποία κατά τη δική μας έρευνα και αξιολόγηση έχουν κατά τα εκτιθέμενα στη συνέχεια.

Η στάση των αγίων απέναντι στην αίρεση, το σχίσμα & την πλάνη.

 Αυτά έκαναν και δίδασκαν οι Άγιοι! Σήμερα; Ιερείς, μοναχοί και λαϊκοί μιλούν γι' αυτά, διαμαρτυρόμενοι όπως λένε, αλλά δεν τα πράττουν. Οι Άγιοι όμως δεν διαμαρτυρόντουσαν, έπρατταν με συνέπεια και ομολογούσαν, γι' αυτό και διέσωσαν την πίστη.


Συντομογραφίες: PG Ελληνική Πατρολογία, PL Λατινική Πατρολογία, ΕΠΕ Έλληνες Πατέρες Εκκλησία, ΒΕΠΕΣ εκδ. Αποστολ. Διακονίας)

(πλήρες κείμενο σε νεοελληνική μετάφραση)

 

ΔΙΑΤΑΓΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

    «και εκείνοι που νομίζουν ότι άκουσαν, παράκουσαν, και εγκατέλειψαν «τον ένα και μόνο αληθινό Θεό» αφού παρασύρθηκαν στις δεινές αιρέσεις» (ΕΠΕ 1, 67).

    «Πριν από όλα να φυλάγεστε, επίσκοποι, από τις τρομερές και επικίνδυνες και αθέμιτες αιρέσεις, αποφεύγοντάς τις σαν φωτιά που καίει όσους τις πλησιάζουν. Να αποφεύγετε επίσης και τα σχίσματα. Καθόσον δεν είναι θεμιτό ούτε ο νους να παρεκκλίνει σε ανόσιες αιρέσεις, ούτε από τους ομόφρονες να χωρίζεστε εξαιτίας φιλαρχίας» (ΕΠΕ 1,275 (1-5).

    «Να φυλάγονται οι πόρτες του χώρου στον οποίο τελείται η σύναξη, για να μην μπει μέσα κανένας άπιστος ή αβάπτιστος. Και αν έλθει κάποιος αδελφός ή αδελφή από άλλη περιοχή έχοντας συστατικά γράμματα, ο διάκονος να τους ανακρίνει εξετάζοντας αν είναι πιστοί, αν είναι άνθρωποι συνδεδεμένοι με την Εκκλησία, μήπως είναι μολυσμένοι από καμμιά αίρεση» (ΒΕΠΕΣ 2,54(16-22).

    «Όλοι αυτοί (οι αιρετικοί) είναι όργανα του διαβόλου και «υιοί της οργής»(Εφεσ.2,3)» (ΕΠΕ 1, 289).

    «Να αρκείστε σε ένα μόνο βάπτισμα… όχι εκείνο που κάνουν οι μισητοί αιρετικοί… Όσοι δέχονται από ασεβείς το μόλυσμα (το δικό τους βάπτισμα δηλ.), αυτοί γίνονται οπαδοί της διδασκαλίας τους. Γιατί εκείνοι δεν είναι ιερείς… ούτε φυσικά όσοι βαπτίζονται από αυτούς έχουν μυηθεί, αλλά είναι μολυσμένοι, επειδή δεν παίρνουν άφεση των αμαρτιών τους, αλλά δεσμό της ασέβειας» (ΕΠΕ 1, 301).

    «Τους άθεους αιρετικούς που μένουν αμετανόητοι, αφού τους ξεχωρίσετε να τους αφορίζετε από τους πιστούς και να τους αποπέμπετε από την Εκκλησία του Θεού και να συνιστάτε στους πιστούς να μένουν με κάθε τρόπο μακριά από αυτούς και ούτε να συνομιλούν ούτε να προσεύχονται μαζί τους. Γιατί αυτοί είναι αντίδικοι και εχθροί της Εκκλησίας, που διαφθείρουν το ποίμνιο και μολύνουν τους κληρονόμους, είναι δοκησίσοφοι και παμπόνηροι… είναι πιο ασεβείς από τους Ιουδαίους και πιο άθεοι από τους Έλληνες» (ΕΠΕ 1, 303).

    «ας αποφύγουμε τους πολύθεους και χριστοκτόνους και καταραμένους και άθεους αιρετικούς» (ΕΠΕ 1, 321).

ΚΛΗΜΗΣ ΡΩΜΗΣ (92-101 μ.Χ.)

«Κάθε ανταρσία και κάθε σχίσμα ήταν μισητό σε σας… .

… το σχίσμα σας διέστρεψε πολλούς, πολλούς τους έβαλε σε στενοχώρια, πολλούς σε δισταγμό, όλους μας σε λύπη» (Α προς Κορινθίους ΒΕΠΕΣ 1,14,2 & 1,32,3-5).

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΒΑΡΝΑΒΑ (σύνταξη έργου 100-130 μ.Χ.)

«Να μην κάνεις σχίσμα, αλλά να μονοιάζεις αυτούς που μάχονται συγκεντρώνοντάς τους» (ΕΠΕ,Αποστ.Πατερ. τομος 4,71).

ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΣ ΣΜΥΡΝΗΣ (+156)

    «Όποιος δεν ομολογεί το μαρτύριο του σταυρού, προέρχεται από τον διάβολο, ενώ όποιος προσαρμόζει τα λόγια του Κυρίου στις δικές του επιθυμίες και λέει, ότι ούτε ανάσταση ούτε κρίση υπάρχει, αυτός είναι πρωτότοκος του Σατανά. Για αυτό εγκαταλείποντας τη ματαιότητα των πολλών και τις ψευδοδιδασκαλίες, ας επιστρέψουμε στο λόγο που από την αρχή μας παραδόθηκε» (προς Φιληππησίους 7,ΕΠΕ 347-349).

Η σημερινή ερμηνεία της αποστολικής περικοπής αναφέρει όλα, όσα σήμερα μας αφορούν!

 Η σημερινή ερμηνεία της αποστολικής περικοπής από τον ιερό Χρυσόστομο τα λέει όλα, όσα σήμερα μας αφορούν και μας διδάσκει ποιά πρέπει να είναι η στάση μας απέναντι στον Οικουμενισμό, στους λογής λογής προφήτες και διδασκάλους, στον δεσποτισμό, στον κληρικαλισμό, στην εκκοσμίκευση, τα σχίσματα!

"Τι λες; «Η ίδια πίστη είναι, ορθόδοξοι είναι και εκείνοι [:οι αιρετικοί]». Γιατί λοιπόν δεν είναι μαζί με εμάς; «Ένας Κύριος, μία πίστη, ένα βάπτισμα». Εάν όμως αυτά που κάνουν αυτοί είναι ορθά, τότε τα δικά μας είναι λανθασμένα· εάν πάλι τα δικά μας είναι ορθά, τότε τα δικά τους είναι λανθασμένα.  «Ώστε να μην είμαστε πλέον νήπιοι, κλονιζόμενοι και παρασυρόμενοι από κάθε άνεμο διδασκαλίας». Πες μου, νομίζεις ότι αρκεί αυτό, το να λέγεις δηλαδή ότι είναι ορθόδοξοι; Τα της χειροτονίας έφυγαν και χάθηκαν; Και ποιο το όφελος εάν αυτή δεν έγινε κατά τρόπο κανονικό; Όπως ακριβώς λοιπόν για την πίστη, έτσι πρέπει να αγωνιζόμαστε και γι’ αυτήν. Διότι αν στον καθένα είναι δυνατόν να χειροτονεί, όπως οι παλαιοί, και έτσι να γίνονται ιερείς, ας γνωρίζουν όλοι ότι εις μάτην το πλήρωμα της Εκκλησίας και το πλήθος των ιερέων· ας τα καταργήσουμε αυτά και ας τα καταστρέψουμε.

   «Μη γένοιτο», λέγει. Εσείς τα κάνετε αυτά και λέτε «μη γένοιτο»; Πώς λέγεις, «μη γένοιτο», τη στιγμή που έχουν γίνει ήδη; Εγώ το λέω και το επιβεβαιώνω αποσκοπώντας όχι στο δικό μου συμφέρον, αλλά στη δική σας σωτηρία· εάν όμως κάποιος αδιαφορεί, αυτός θα κριθεί· εάν πάλι αυτά δεν ενδιαφέρουν κάποιον, εμάς όμως μας ενδιαφέρουν... Πώς θα υποφέρουμε την ειρωνεία και τον γέλωτα των ειδωλολατρών; Διότι εάν μας κατηγορούν για τις αιρέσεις, τι θα πουν γι' αυτά; Εάν η ίδια πίστη υπάρχει παντού, εάν τα ίδια μυστήρια, γιατί να επιπηδά σε άλλη Εκκλησία κάποιος άλλος επίσκοπος;  «Βλέπετε», λέγει, «ότι όλες οι ενέργειες των Χριστιανών έχουν γεμίσει από κενοδοξία; Και ότι υπάρχει σε αυτούς φιλαρχία και απάτη; Απογύμνωσέ τους από το πλήθος», λέγει, «και δεν θα είναι τίποτε». Χτύπησε και εξολόθρευσε τη νόσο, η οποία διαφθείρει τον όχλο.

   Θέλετε να πω αυτά τα οποία λένε για την πόλη μας; Με πόση ευκολία μπορούν να μας κατηγορούν; «Είναι δυνατόν», λέγει, «σε όποιον θέλει να βρει οπαδούς και δε θα λείψουν ποτέ αυτοί». Ω, πόσο αξιογέλαστο πράγμα! Πόσης ντροπής άξια είναι αυτά; Αλλά και το άλλο είναι αξιογέλαστο και το άλλο είναι ντροπή. «Αν μερικοί από εμάς κατακυριευμένοι από τα πιο φοβερά πράγματα, πρόκειται να υποστούν κάποιο επιτίμιο, είναι πολύς ο τρόμος και ο φόβος παντού μήπως κανείς αποσκιρτήσει», λέγει, «μήπως αποστατήσει σε εκείνους». Χιλιάδες φορές είναι προτιμότερο να αποσκιρτήσει αυτός ο οποίος είναι τέτοιος, και να είναι μαζί με εκείνους· δεν λέγω για όσους έχουν πλανηθεί, αλλά εάν κάποιος χωρίς να παρασυρθεί βρίσκεται σε αυτήν την κατάσταση και θέλει να προσχωρήσει στους αιρετικούς, ας το κάνει. Διότι πονώ βέβαια και θρηνώ και οδύρομαι και καίγονται τα σπλάχνα μου, σαν να στερούμαι δικό μου μέλος, όμως δεν πονώ τόσο, όσο φοβούμαι μήπως αναγκασθώ από αυτό να κάνω τίποτε που δεν πρέπει.

   Δεν είμαστε κυρίαρχοι της πίστεώς μας, αγαπητοί, ούτε παραγγέλνουμε αυτά κατά τρόπο δεσποτικό· έχουμε οριστεί για τη διδασκαλία του λόγου και όχι για εξουσία ούτε για δεσποτισμό· έχουμε θέση συμβούλων, οι οποίοι συμβουλεύουν. Εκείνος ο οποίος συμβουλεύει λέγει τη γνώμη του, χωρίς να εξαναγκάζει τον ακροατή, αλλά αφήνει αυτόν ελεύθερο να προτιμήσει τα λεγόμενα· σε αυτό μόνο είναι υπεύθυνος, αν δεν πει αυτά τα οποία πρέπει να διδάξει. Για αυτόν τον λόγο τα λέμε αυτά και τα διδάσκουμε, για να μην είναι δυνατό σε κανένα από εσάς την ημέρα της Κρίσεως να πει: «Κανείς δε μας είπε τίποτε, κανείς δε μας συμβούλευσε, δεν τα γνωρίζαμε, νομίζαμε ότι είναι μηδαμινό το αμάρτημα».

    Για τον λόγο αυτόν λέγω και σας παρακαλώ με επιμονή, ότι το να δημιουργήσει κανείς σχίσμα στην Εκκλησία δεν είναι μικρότερο κακό από το να πέσει σε αίρεση. Πες μου, εάν κάποιος υπηρετούσε υπό τις διαταγές κάποιου βασιλιά, και δεν πήγαινε μεν με το μέρος άλλου, ούτε προσχωρούσε σε άλλον βασιλέα, αλλά έπαιρνε το πορφυρό ένδυμά του και το ξάπλωνε καταγής, και ολόκληρο δια περόνης το ξέσχιζε σε πολλά τεμάχια, άραγε θα τιμωρούνταν λιγότερο από εκείνους οι οποίοι προσχώρησαν σε άλλον; Πόσο μάλιστα, εάν μαζί με αυτό, τον ίδιο τον βασιλέα, κρατώντας τον από τον λαιμό, τον έσφαζε και ξέσχιζε σε κάθε μέλος το σώμα του, ποια καταδίκη θα ήταν άξια των έργων του; Εάν όμως κάνοντας αυτά στον βασιλιά ο οποίος είναι συνδούλος, θα σου επιβαλλόταν η  πιο μεγάλη τιμωρία, εκείνος ο οποίος σφάζει και διαμελίζει τον Χριστό, ποιας κολάσεως δεν θα είναι άξιος; Άραγε αυτής με την οποία απειλείται; Δεν νομίζω, αλλά άλλης πολύ πιο φοβερής".

Πηγή