ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΑΡΤΙ, ΟΥΤΕ ΜΟΛΥΒΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙ ΤΑ ΑΠΕΙΡΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΔΑΥΙΔ ΚΑΙ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΡΩΣΟΥ

".. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΑΡΤΙ, ΟΥΤΕ ΜΟΛΥΒΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙ ΤΑ ΑΠΕΙΡΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΔΑΥΙΔ ΚΑΙ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΡΩΣΟΥ, έλεγε ο Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης

 " Δύο Οκτωβρίου του 1967, ο Γέροντας Ιάκωβος, ο Άγιος, πλέον, της Εκκλησίας μας, Άγιος Ιάκωβος, βρισκόταν στη Χαλκίδα, στην Κλινική του «Σούλα». Ταλαιπωρίες υπήρχαν και έπρεπε να χειρουργηθεί. Τον ετοιμάζαν για χειρουργείο, τέσσερις εγχειρήσεις επρόκειτο να κάνει. 

Εκείνος πάντα για όπλο του, για βοήθειά του, για σύνδεσμο με το Θεό είχε την προσευχή. Η προσευχή, όπως έλεγε κι ο Άγιος Γέροντας Κύριλλος, παντρεύει τον άνθρωπο με το Θεό τους κάνει Ένα, Θεό και άνθρωπο. 

Προσευχήθηκε ο Άγιος Ιάκωβος στον Όσιο Δαυίδ, αυτόν τον τόσο ζωντανό Άγιο και του λέει:

- Άγιέ μου Δαυίδ , ασφάλισε το Μοναστήρι σου και έλα σε 20 λεπτά στη Χαλκίδα και όπως θα περνάς απ' το Προκόπι, μην ξεχάσεις, σε παρακαλώ, -νόμιζα, λέει, ότι ήταν άνθρωπος που θα περνούσε απ' το Προκόπι-, πήγαινε και στον Θείο Ιωάννη το Ρώσο και παρακάλεσέ τον κι εκείνον να 'ρθει μαζί σου για να με βοηθήσετε.

Σε λίγο, στο θάλαμο της Κλινικής, βρέθηκε ο Ηγούμενός του, ο Μακαριστός Νικόδημος Θωμάς, ενάρετος άνθρωπος, άγιος άνθρωπος, από την Κύμη που ήταν τότε Ηγούμενος της Μονής του Οσίου Δαυίδ, Αρχιερατικός Επίτροπος της Περιφερείας και εφημέριος στην Παναγία τη Λιμνιά. 

Μαζί του ήταν κι ο πατήρ Χριστόδουλος Τσιμπούκας, μοναχός, ιερομόναχος τότε της μονής του Οσίου Δαυίδ που διακονούσε, βέβαια, στη Μητρόπολη Χαλκίδος και ο οποίος ήταν και μετέπειτα ηγούμενος της Ιεράς Μονής Κουτλουμουσίου του Αγίου Όρους, ο καθηγητής, ο Ιωάννου και άλλοι δάσκαλοι και καθηγητές που γνώριζαν τον Γέροντα Ιάκωβο.

ΠΑΙΔΊ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΊΜΑΙ ΕΝΑΣ ΑΓΥΡΤΗΣ ΝΑ ΠΛΑΝΩ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ...

                                                        

Το 1988 βρισκόμουν στο Άγιον Όρος και συγκεκριμένα στην Ιερά Μονή Διονυσίου για πνευματικούς λόγους.

Όταν έφευγα, με παρακάλεσαν τόσο ο Γέροντας της Μονής ο μακαριστός Γέροντας Χαράλαμπος, όσο και οι πατέρες, να πάρω στο αυτοκίνητό μου και να εξυπηρετήσω καθώς θα πήγαινα για την Αθήνα, ένα Μοναχό της Μονής, τον Πάτερα Ιλαρίωνα, για να πάρει απάντηση σ’ ένα πνευματικό θέμα που τον απασχολούσε από τον Άγιο Γέροντα Ιάκωβο της Ευβοίας.

Πρώτη φορά άκουγα εγώ τότε γι’ αυτόν τον Άγιο Γέροντα. Μου έκανε εντύπωση·

Ένα ολόκληρο Άγιον Όρος, με τόσους σοφούς και άγιους πατέρες, ανέθεταν την πνευματική λύση του θέματος του Μοναχού αυτού, σ’ ένα Γέροντα έξω από το Άγιον Όρος.

Πραγματικά τον πήρα με το αυτοκίνητό μου και σκέφτηκα εκεί που θα τον άφηνα να πάει με το καραβάκι για να φτάσει στο Μοναστήρι, λέω, ένα Μοναχό που θυσίασε τη ζωή του ολόκληρη στον Χριστό να τον αφήσω να παιδεύεται να πάει με συγκοινωνίες; Θα κάνω τον κόπο να τον πάω εγώ.

Και στον δρόμο σκέφτηκα και συμφεροντολογικά, γιατί εκείνη την εποχή παρότι δεν ντρέπομαι να το πω ούτε το λέω με καύχημα είχα μια λαμπρή καριέρα στην Αθήνα ως νομικός σύμβουλος σε μεγάλη Τράπεζα, σε ιδιωτικές υποθέσεις, κάτι που ενδεχομένως να ζήλευαν κάποιοι –με εν Χριστώ καύχηση το λέω συγχωρέστε με– αλλά άρχισα να σκέφτομαι και τον μοναχισμό ως μέσο σωτηρίας αλλά και τον γάμο. Σκεπτόμουν και τα δυό κι έλεγα, ο Θεός να με φωτίσει... Ήμουν όμως στο σταυροδρόμι. Μιάς που αυτός ο Γέροντας είναι άνθρωπος του Θεού, δεν τον ρωτώ και ’γω για μένα, σκέφτομαι, τι θα είναι ωφέλιμο για την ψυχή μου;

Πράγματι, όταν φτάσαμε στο Μοναστήρι, ο Άγιός μας Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης βρισκόταν στον Άγιο Χαραλάμπο. Σουρούπωνε.

Του είπα· «Γέροντα να πάρω κι εγώ την ευχή σας; Θα αφήσω τον Μοναχό εδώ και θα συνεχίσω για την Αθήνα».

Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ των Αγίων και η ΑΛΛΗ διδασκαλία των αντι-Οικουμενιστών!

Ἅγιος Ἰάκωβος Τσαλίκης:

«Ἡ συντροφιὰ μὲ τοὺς αἱρετικοὺς μπορεῖ νὰ μᾶς δηλητηριάσει καὶ νὰ μᾶς θανατώσει πνευματικά»

 

Ἂν εἴμαστε πνευματικὰ ἀδύναμοι καὶ ἡ συμπεριφορὰ τοῦ ἄλλου μᾶς ἐπηρεάζει ἀρνητικά, τότε πρέπει νὰ μὴ τὸν κατηγοροῦμε, ἀλλὰ νὰ τὸν ἀποφεύγουμε καὶ νὰ μὴν ἔχουμε μαζί του συναναστροφὲς καὶ συνέπειες. Καὶ ἂν εἶναι αἱρετικὸς τότε νὰ τὸν ἀποφεύγουμε τελείως καὶ νὰ μὴν τὸν δεχόμαστε. Γιατὶ ἡ συντροφιὰ μὲ τοὺς αἱρετικοὺς εἶναι ἐπικίνδυνη, μπορεῖ νὰ μᾶς δηλητηριάσει καὶ νὰ μᾶς θανατώσει πνευματικά.

Γέροντας Ἰάκωβος Τσαλίκης

Πηγή

σσ. Ὅλοι οἱ Ἅγιοι μᾶς διδάσκουν ὅτι ἡ αἵρεση μολύνει, δηλητηριάζει, καὶ θανατώνει τὸν πιστὸ πνευματικὰ καὶ ψυχικά, ὁδηγώντας τον στὴν ἀπώλεια τῆς σωτηρίας του εἴτε εἶναι καταδικασμένη, εἴτε ἀκαταδίκαστη, ὅπως καὶ ὁ ἅγ. Ἰάκωβος, ἕνας σύγχρονος μὰ πιστὸς στὴν Ἱ. Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας Ἅγιος, παραπάνω μᾶς λέει!

Προς σύγκριση με τους σημερινούς κληρικούς. Όποιος όμως συγκρίνει, έχει και την ευθύνη της μίμησης του ορθού με πράξεις και όχι με λόγια

Και το κεφάλι μου, να μου πάρουν, ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΑΡΕΛΑΒΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΑΡΝΗΘΩ!

                        

Έλεγε ο Άγιος Ιάκωβος:

" Και στο παραστατό της πόρτας να μου βάλουν το κεφάλι μου, να μου το πάρουν, ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΑΡΕΛΑΒΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ, ΤΟΥΣ ΠΑΠΠΟΥΔΕΣ ΜΟΥ , ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ , ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΑΡΝΗΘΩ! "

Και τώρα που είναι η ώρα του ευλογημένου και μεγάλου ΟΧΙ, ας θυμηθούμε ότι "τιμή Αγίου, μίμησις Αγίου", για να δώσουμε στα παιδιά μας, αυτά που παραλάβαμε κι εμείς.

πηγή

Μαθήματα Αγίων που τόσο ξεχάστηκαν!

Ήρθα εδώ στο Μοναστήρι όχι για να υψηλοφρονώ...

                    

Ήρθα εδώ στο Μοναστήρι όχι για να υψηλοφρονώ. Ο Ίδιος ο Χριστός μας που είναι Θεός, ταπεινώθηκε πιο κάτω κι από τον τελευταίο άνθρωπο. Δεν ξέρω Ψαλμωδίες. Προσευχή μόνο κάνω μέσ’ από την καρδιά μου αυθόρμητα, με πίστη. Παρακαλώ τον Όσιο:

- Όσιέ μου, όποιοι πατούν το πόδι στην Μονή μας, να τους δίνης το αίτημά τους. 

Άγιος Ιάκωβος ο εν Ευβοία( 1920-1991).

          

Νύχτα της 20ης Νοεμβρίου πρωί της 21ης.

Ήρθε η ώρα να τελειώσει το μαρτύριο της ζωής αυτής. Αγρύπνησε το τελευταίο του βράδυ. Λειτούργησε την επομένη για τα Εισόδια της Παναγίας και λίγο μετά το μεσημέρι άφησε σαν πουλάκι την ψυχή του, την εξαγνισμένη απο το καμίνι της άσκησης και της γεμάτης ταπείνωσης και αγάπης.

Την ημέρα της κηδείας του το πρόσωπο του Αγίου είχε μια ιλαρότητα και φωτεινότητα. Έγινε πιο ζωντανός. Δεν έπαθε ακαμψία, ούτε πάγωσε. Καταλύθηκε ο φυσικός νόμος.

Ουσιώδεις διαφορές Αγίων και...

Ο Όσιος Ιάκωβος Τσαλίκης για τις συμπροσευχές και το βάπτισμα των ετεροδόξων

Διηγείται ο Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης: «Κάποτε επισκέφθηκε το Μοναστήρι μας ένας Προτεστάντης πάστορας. Όταν με ενημέρωσαν ότι αυτός ο κύριος είναι ιερέας των Προτεσταντών, τον πλησιάσαμε και τον ξεναγήσαμε στο Μοναστήρι μας. Μετά, είπα να ετοιμάσουν για τον άνθρωπο φαγητό. Εγώ δεν κάθησα μαζί του στο τραπέζι, αλλά αποσύρθηκα στο κελί μου. Διότι αυτό απαιτεί η τάξις. Οι Πατέρες απαγορεύουν τη συμπροσευχή που προηγείται της κοινής τραπέζης».

Σε άλλη περίπτωση επισκέφθηκαν το Μοναστήρι δύο αγιορείτες ιερομόναχοι και μια ηλικιωμένη κυρία Καθολική, ρωσικής καταγωγής, που είχε αποφασίσει να γίνει Ορθόδοξη.

Όταν στο Γέροντα αναφέρθηκε ότι, κατόπιν αποφάσεως της Ιεράς Συνόδου, στα άτομα αυτά είναι αρκετό το μυστήριο του Χρίσματος, χωρίς το Βάπτισμα, ο Γέροντας είπε:

– Δεν γνωρίζω τι αποφάσισε η Ιερά Σύνοδος. Εκείνο που γνωρίζω είναι ότι το Ευαγγέλιο λέει: «ο πιστεύσας και βαπτισθείς σωθήσεται». Γι’ αυτό πρέπει να γίνεται κανονικά το μυστήριο του Βαπτίσματος και του Χρίσματος.

Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης: Τα θαύματα παιδιά μου, πάντοτε γίνονται όταν έχει κανείς πίστη

Ήταν ένα παιδί, ένας θεολόγος, και το παιδί αυτό ξαφνικά μόλις παντρεύτηκε, έπαθε κάτι. Ήταν μία σοβαρή υπόθεση και έπρεπε να του κάνουν εγχείρηση σε ένα σοβαρό σημείο του σώματός του.

Ήρθε στη Μονή να τον σταυρώσουμε και μας το είπε έτσι εμπιστευτικά. Το σταυρώσαμε το παιδί σε αυτό το μέρος που υπέφερε και, ω του θαύματος, αμέσως έγινε καλά! Το πήγανε στο χειρουργείο, το εγχειρήσανε, αλλά δεν έγινε αυτή η φοβερή ζημιά, που έπρεπε να του κάνουν.