Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κυριακή Β΄ Λουκά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κυριακή Β΄ Λουκά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΛΟΥΚΑ [:Λουκά 6, 32-36] ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΗΣ ΔΙΑΓΩΓΗΣ


ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ΛΟΥΚΑ [:Λουκά 6, 32-36]    

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΗΣ ΔΙΑΓΩΓΗΣ

 [Με αφορμή το εδάφιο: «Καθς θέλετε να ποισιν μν ο νθρωποι, κα μες ποιετε ατος μοίως(:Όπως θέλετε να σας συμπεριφέρονται και να σας κάνουν οι άνθρωποι, έτσι ακριβώς να συμπεριφέρεστε κι εσείς σ’ αυτούς και να τους κάνετε τα ίδια)» -Λουκά 6,31].

    Εκείνος που έπλασε με ξεχωριστή φροντίδα τις καρδιές μας, που παρατηρεί όλα τα έργα μας[Ψαλμ.32,15: «ξ τοίμου κατοικητηρίου ατο πέβλεψεν π πάντας τος κατοικοντας τν γν,   πλάσας κατ μόνας τς καρδίας ατν,  συνιες πάντα τ ργα ατν(:Από το μεγαλοπρεπές και ασάλευτα ετοιμασμένο ουράνιο κατοικητήριό Του έριξε το παντέφορο βλέμμα Του σε όλους τους κατοίκους της γης και παρακολουθεί αυτούς και όλα τα έργα τους. Τα παρακολουθεί με τρόπο αλάνθαστο, Αυτός που μόνος χωρίς την βοήθεια κανενός έπλασε τις καρδιές τους και ο Οποίος κατανοεί τα έργα τους σε όλο τους το βάθος και το πλάτος, γνωρίζοντας και αυτά ακόμη τα μυστικά ελατήρια από τα οποία προήλθαν αυτά)»], που εμφανίστηκε σε εμάς με σάρκα και καταξίωσε να γίνει διδάσκαλός μας, εκείνα ζητεί από μας τώρα που τα αναπλάττει, αφού παρεφθάρησαν, όσα αρχικά πλάθοντάς μας ενέβαλε στις ψυχές μας. Διότι στην αρχή μαζί έπλασε κατάλληλα προς την μέλλουσα διδασκαλία και ύστερα αποδίδει την διδασκαλία κατάλληλη προς την από την αρχή πλάση, μην κάνοντας τίποτε άλλο παρά ανακαθαίροντας την καλλονή του πλάσματος που είχε αμαυρωθεί με την πρόσληψη της αμαρτίας.

    Και αυτό δείχνει περισσότερο από όλα η σήμερα αναγιγνωσκόμενη και προβαλλόμενη από μας για ερμηνεία περικοπή του Ευαγγελίου· διότι, λέγει: «Καθς θέλετε να ποισιν μν ο νθρωποι, κα μες ποιετε ατος μοίως (:Όπως θέλετε να σας συμπεριφέρονται και να σας κάνουν οι άνθρωποι, έτσι ακριβώς να συμπεριφέρεστε κι εσείς σ’ αυτούς και να τους κάνετε τα ίδια)» [Λουκά 6,31]. Καλώς προείπε ο προφήτης Ησαΐας ότι «λόγον συντετμημένον Κύριος ποιήσει ν τ οκουμέν λ(:την σταθερή απόφαση Του για τιμωρία του κακού και επιβράβευση του καλού θα την πραγματοποιήσει για ολόκληρη την οικουμένη)». [Ησ. 10,23].

Κυριακή Β΄ Λουκά - Ερμηνεία της Ευαγγελικής περικοπής από τον Ιερό Χρυσόστομο

 

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ΛΟΥΚΑ [: Λουκ. 6,31-36]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΤΟΛΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΟΝ

    «Ἠκούσατε ὅτι ἐῤῥέθη, ὀφθαλμὸν ἀντὶ ὀφθαλμοῦ καὶ ὀδόντα ἀντὶ ὀδόντος·Ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν μὴ ἀντιστῆναι τῷ πονηρῷ· ἀλλ᾿ ὅστις σε ῥαπίσει ἐπὶ τὴν δεξιὰν σιαγόνα, στρέψον αὐτῷ καὶ τὴν ἄλλην·καὶ τῷ θέλοντί σοι κριθῆναι καὶ τὸν χιτῶνά σου λαβεῖν, ἄφες αὐτῷ καὶ τὸ ἱμάτιον

(:Ακούσατε ότι έχει λεχθεί: ‘’Εκείνος που πλήγωσε και τραυμάτισε κάποιον πρέπει να δώσει ένα μάτι του για το μάτι που έβλαψε, και ένα δόντι του για το δόντι που έσπασε ή πέταξε έξω με το χτύπημά του’’. Εγώ όμως σας λέω να μην προβάλετε αντίσταση στον Πονηρό, που χρησιμοποιεί ως όργανό του, εκείνον που σας βλάπτει. Αλλά όποιος σε ραπίσει στο σαγόνι σου από το δεξιό μέρος, στρέψε σε αυτόν και το άλλο μέρος, για να το ραπίσει κι αυτό. Και σε εκείνον που θέλει να κάνει δίκη μαζί σου και να σου πάρει το πουκάμισο, άφησέ του και το πανωφόρι σου)»[Ματθ.5,38-40].

     Βλέπεις ότι δεν εννοούσε τον ίδιο τον οφθαλμό μας προηγουμένως, όταν νομοθετούσε να βγάζουμε τον οφθαλμό που μας σκανδαλίζει [Ματθ. 5,29: «εἰ δὲ ὁ ὀφθαλμός σου ὁ δεξιὸς σκανδαλίζει σε, ἔξελε αὐτὸν καὶ βάλε ἀπὸ σοῦ· συμφέρει γάρ σοι ἵνα ἀπόληται ἓν τῶν μελῶν σου καὶ μὴ ὅλον τὸ σῶμα σου βληθῇ εἰς γέενναν (:Κι αν κάποιο πρόσωπο που είναι χρήσιμο, φιλικό και αγαπητό σε σένα σαν το δεξί  σου μάτι σου γίνεται αφορμή εμπαθούς επιθυμίας και αμαρτίας, χωρίσου οριστικά απ’ αυτό και πέταξέ το μακριά από σένα˙ όπως θα έκανες και με το μάτι σου, εάν κινδύνευε να πάθει και να βλαφτεί απ’ αυτό όλο το σώμα σου· διότι σε συμφέρει να χαθεί ένα από τα μέλη σου και να μη ριχτεί όλο το σώμα σου στη φωτιά της κολάσεως. Σε συμφέρει να στερηθείς τη φιλία και τη χρησιμότητα του προσώπου αυτού και να μη ριχτείς μαζί με εκείνο στη φωτιά της κολάσεως)»], αλλά έκανε λόγο για εκείνους που μας βλάπτουν με τη φιλία τους και μας ρίπτουν στο βάραθρο της απώλειας. Πραγματικά, Αυτός που τονίζει εδώ με τόση έμφαση και δεν επιτρέπει να αφαιρεί ως ανταπόδοση κάποιος τον οφθαλμό ακόμα και εκείνου που του βγάζει τον δικό του, πώς είναι δυνατόν να νομοθέτησε να βγάζουμε τον δικό μας οφθαλμό;

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΛΟΥΚΑ [: Β΄ Koρ. 1, 21-24 και 2, 1-4] ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ


ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ΛΟΥΚΑ [:Β΄ Koρ. 1, 21-24 και 2, 1-4]

 ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

        […]« δ βεβαιν μς σν μν ες Χριστν κα χρίσας μς Θεός,  κα σφραγισάμενος μς κα δος τν ἀῤῥαβνα το Πνεύματος ν τας καρδίαις μν (:Εκείνος δε ο Οποίος δίδει την ακλόνητη και βέβαιη πεποίθηση σε μας μαζί με σας, ώστε να μένουμε πιστοί στον Χριστό και ο Οποίος μας έχρισε με το Άγιο Πνεύμα, είναι ο Θεός. Αυτός και έβαλε την σφραγίδα Του επάνω μας, για να δείξει ότι είμαστε δικοί Του και έδωσε το Πνεύμα Του το Άγιο στις καρδιές μας ως προκαταβολή και εγγύηση για όλα όσα μας έχει υποσχεθεί)»[Β΄Κορ.1,21-22].

     Πάλι από τα περασμένα επιβεβαιώνει τα μέλλοντα. Γιατί εάν Αυτός είναι που μας κρατά σταθερούς στην πίστη μας προς τον Χριστό, δηλαδή, Εκείνος που δε μας αφήνει να παρασαλευτούμε από την πίστη μας στον Χριστό, και είναι Αυτός που μας έχρισε και έδωσε στις καρδιές μας το Άγιο Πνεύμα, πώς δεν θα μας δώσει και την ρίζα και την πηγή, δηλαδή την αληθή γνώση για Αυτόν, τη μετάληψη του Αγίου Πνεύματος, πώς δεν θα μας δώσει τα όσα προέρχονται από αυτά; Γιατί, εάν εκείνα δίνονται για αυτά, πολύ περισσότερο Αυτός θα μας δώσει και εκείνα. Και εάν αυτά μας τα έδωσε ενώ ήμασταν εχθροί Του, πολύ περισσότερο θα μας τα χαρίσει εκείνα τώρα που γίναμε φίλοι Του.  Γι' αυτό δεν είπε απλώς «Πνεύμα», αλλά το ονόμασε «αρραβώνα», για να παίρνει από αυτό θάρρος για όλα. Γιατί, εάν δεν επρόκειτο να μας δώσει το παν, δεν θα δεχόταν να μας δώσει τον αρραβώνα, και να μας καταστρέψει έτσι χωρίς κανένα σκοπό.

      Και πρόσεχε την ευγνωμοσύνη του Παύλου.