Οι Οικουμενιστές προχωρούν σε νέες …καλλιτεχνικές αγιογραφίες—βλασφημίες, ενώ οι Ορθόξοι ...εφησυχάζουν!

Ο ΜΑΡΤΥΡΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ε' ΚΑΙ Ο ΣΕΪΧΟΥΛΙΣΛΑΜΗΣ ΣΕ ΕΝΑ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΚΟΣΜΙΔΗ


    Δημοσιεύουμε ένα πρωτότυπο έργο με ισχυρό συμβολισμό.

Ο δημιουργός του, Νίκος Κοσμίδης μας εξηγεί:

Ένας Χριστιανός και ένας Μουσουλμάνος κληρικός. Ο πρώτος, Οικουμενικός Πατριάρχης των Ρωμιών. Ο δεύτερος, Σεϊχουλισλάμης στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Ἡ κρίση τοῦ Κορονοϊοῦ καί ἡ ἀποκάλυψη τῆς ψευδοῦς πνευματικότητας

 

Ἡ κρίση του Κορονοϊοῦ:  Ἡ ἀποκάλυψη τῆς ψευδοῦς πνευματικότητας μίας  ὑποταγμένης ἐκκλησίας στὸν οἰκουμενισμὸ καὶ στὴν ἐκκοσμίκευση


Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου



ποτελεῖ πιὰ κοινὴ διαπίστωση ὅτι ζοῦμε τοὺς καιροὺς ποὺ βασιλεύει ὁ μηδενισμός, ὁ ὑλισμός, ὁ ὑποτιθέμενος «ὑπεράνθρωπος» τοῦ Νίτσε, ὁ ὁποῖος «σκότωσε» τὸν Θεὸ γιὰ νὰ ἐπιτύχει τὴν ἐλευθερία του. Ἀντὶ αὐτοῦ ὅμως ὁ σημερινὸς ἄνθρωπος σκότωσε τὴν ἴδια του τὴν φύση καὶ ἀπὸ ἐλεύθερος ἔγινε δοῦλος, ἀπὸ κοινωνικὸ ὂν μοναχικός, ἀπὸ δυνατὸς ἀδύνατος, ἀπὸ γενναῖος δειλός:

«Ἡ μετάβαση ἀπὸ τὴν θεοκεντρικότητα στὸν ἀνθρωποκεντρισμό, ἀπὸ τὸν Θεάνθρωπο στὸν ἀνθρωποθεό, ἔχει ὡς τελικὸ κατάντημα τὸν αὐτοεγκλεισμὸ τοῦ ἀνθρώπου στὴν ἔνδεια τῆς αὐτάρκειάς του, τὴν αὐτοεγκατάλειψή του στὰ μηδενικὰ καὶ στὰ ἄπειρα ἀδιέξοδά του, τὴν παραμόρφωσήτου σ’ ἕνα εἴδωλο ἀνάμεσα σ’ ἀναρίθμητα εἴδωλα, τὴ μεταβολή του σ’ ἕνα φοβισμένο κι ἀδύνατο ὄν, τὴν ἀπώλεια τῆς δυνατότητάς του νὰ εἶναι ἄνθρωπος. Πραγματώνοντας ἔτσι τὸν προορισμό του καὶ δίνοντας νόημα στὸν κόσμο» (π. Μιχαὴλ Καρδαμάκης «Ὀρθόδοξη Πνευματικότητα», Β΄ ἔκδ. 1993, σελ. 39).

Οἱ διαπιστώσεις αὐτὲς παρότι διατυπώθηκαν 28 χρόνια πρίν, ἐκφράζουν μὲ ἀπίστευτη ἀκρίβεια τὴν κατάσταση ποὺ βιώνει ὁ σημερινὸς μεταμοντέρνος ἄνθρωπος μὲ τὴν κρίση τοῦ Κορονοϊοῦ.

Ὁ κύριος λόγος τῆς μὴ καταπολέμησης τῆς παραπάνω τραγικῆς κατάστασης τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἡ ἀνυπαρξία προβολῆς ἀπὸ τὴν σημερινὴ Ἐκκλησία (ὄχι φυσικὰ τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Ἀληθείας, ἡ ὁποία δὲν θὰ σταματήσει ποτὲ νὰ μαρτυρεῖ καὶ νὰ θεραπεύει, ἀλλὰ τὴν Ἐκκλησία τῶν σημερινῶν ταγῶν καὶ τῶν σημερινῶν πιστῶν) τῆς ὀρθοδόξου πνευματικότητας καὶ σωτηρίας. Ἀντὶ αὐτῆς τὸ μήνυμα τῶν σημερινῶν ἐκκλησιαστικῶν ἐκπροσώπων εἶναι ἕνα μήνυμα μίας ψευδοῦς πνευματικότητας, μίας «πνευματικότητας» οἰκουμενιστικοῦ καὶ ἐκκοσμικευμένου χαρακτῆρος. Τὸ φαινόμενο αὐτὸ ἔχει διαπιστωθεῖ πολλὲς φορές.

Δέν ὠφελεῖ τὸν ἄνθρωπο ἡ γρήγορη μετάβαση ἀπό τήν κατάσταση τοῦ πνευματικοῦ πολέμου στήν κατάσταση τῆς πνευματικῆς ἐλευθερίας.

 


Λέει ὁ ὅσιος Γρηγόριος ὁ Σιναΐτης: «Ἄν ὁ ἄνθρωπος δέν ἐγκαταλειφθεῖ καί δέν νικηθεῖ καί δέν ὑποδουλωθεῖ καί δέν κυριευθεῖ νικημένος ἀπὸ κάθε πάθος καί λογισμό καί πνεῦμα, χωρίς νά βρίσκει βοήθεια μήτε ἀπό ἔργα μήτε ἀπὸ τὸν Θεό μήτε ἀπ᾿ ὁτιδήποτε, γενικά, ἔτσι πού νά φτάσει πιά στήν ἀπελπισία καί νά ταπεινωθεῖ σέ ὅλα, δέν μπορεῖ νά συντριβεῖ καί νά ἔχει τὸν ἑαυτό του κάτω ἀπ’ ὅλους καί τελευταῖο καί δοῦλο ὅλων καί χειρότερο ἀκόμα κι ἀπὸ τούς δαίμονες, ἀφοῦ νικιέται καί ἐξουσιάζεται ἀπ᾽ αὐτούς. Αὐτή, λοιπόν, εἶναι ἡ οἰκονομική ταπείνωση πού παραχωρεῖ ἡ θεία πρόνοια, καί μέσω αὐτῆς δίνεται ἀπό τόν Θεό ἡ δεύτερη, ἡ ὑψηλή ταπείνωση, ἡ ὁποία εἶναι Θεία δύναμη πού ἐνεργεῖ καί κάνει τά πάντα. Αὐτή κάνει τὸν ἄνθρωπο νά βλέπει τὸν ἑαυτό του πάντοτε ὄργανο τῆς θείας δυνάμεως καί νά ἐργάζεται μ᾽ αὐτήν τά θαυμάσια τοῦ Θεοῦ»[1].

Ἔτσι ἐξηγεῖται τό θαυμαστὸ φαινόμενο πού παρατηρεῖται στούς ἁγίους τοῦ Θεοῦ: Ἐνῶ εἶναι σκεύη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, συγχρόνως ἀναγνωρίζουν καί ὁμολογοῦν πῶς εἶναι οἱ πιό μεγάλοι ἁμαρτωλοί, ἄξιοι πρόσκαιρων καί αἰώνιων τιμωριῶν. Κι αὐτό, γιατί οἱ ἅγιοι οὐσιαστικά γνώρισαν καί κατανόησαν τήν πτώση τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως, γνώρισαν καί κατανόησαν ὅτι στήν πεσμένη φύση τους δὲν ὑπάρχει τίποτε τό ἀμόλυντο, καί γι᾿ αὐτό ὅ,τι καλό κάνουν, ὀφείλεται στή θεία χάρη πού κατοικεῖ στήν ψυχή τους. Μέ ἀκράδαντη πεποίθηση ἀποδίδουν τά πάντα σ᾽ αὐτήν, τρέμοντας διαρκῶς μήν τυχόν ἐμφανιστεῖ μέσα τους, ἀπό τήν πεσμένη φύση, κάποιος λογισμός ἤ κάποιο αἴσθημα πού θά προσβάλει τό Ἅγιο Πνεῦμα.[2]

Ανατρεπτική μελέτη πανεπιστημίων Cambridge και Harvard: «Ανοσία για πάντα μετά από φυσική νόσηση...

 ...Γιατί τα PCR μπορεί να βγαίνουν και μετά την νόσηση θετικά – Όποιοι νοσήσουν δεν μπορούν να είναι μεταδοτικοί μετά την νόσηση»


Μια ανατρεπτική μελέτη ομάδας επιστημόνων των πανεπιστημίων Cambrgidge και Harvard, δημοσιευμένη στο BioRVix και στο PubMed αποδεικνύει γιατί κάποιος που θα νοσήσει φυσικά τον Covid-19 δημιουργεί ανοσία για πάντα!

Επίσης αποδεικνύει την ακαταλληλότητα των PCR για διάγνωση καθώς και ότι όταν κάποιος νοσήσει φυσικά δεν μπορεί να είναι μεταδοτικός!

Θάνατοι (όσα ...μάθαμε!) από τα εμβόλια μόνο στις 30 και 31 Μαρτίου!

 






ΒΙΝΤΕΟ-ΒΟΜΒΑ! ΓΙΑΤΡΟΣ-ΟΓΚΟΛΟΓΟΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ: «ΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΤΙΣ ΜΕΤΑΛΛΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗ ΡΑΓΔΑΙΑ ΑΥΞΗΣΗ ΣΤΑ ΚΡΟΥΣΜΑΤΑ»

  Ακούστε τον γιατρό ογκολόγο Δημήτρη Αντωνίου σε όσα μας αποκάλυψε για τα εμβόλια και τη -δήθεν- ασφάλεια που παρέχουν.

Όπως λέει στον Γεράσιμο Βραχιολίδη αυτά ευθύνονται για τη σωρεία μεταλλάξεων που παρτατηρείται και συνεπώς για τη ραγδαία αύξηση των κρουσμάτων!

Η χώρα μας οδηγείται σε εθνική τραγωδία, όπως φαίνεται!

Πηγὴ ἐδῶ.

ΑΓΙΟΣ ΥΠΑΤΙΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΓΑΓΓΡΩΝ Ο αναδειχθείς σε φλογερό πρόμαχο της Ορθοδοξίας θαυματουργός και μαρτυρικός ιεράρχης των Γαγγρών της Παφλαγονίας


 Μέσα στη σεπτή χορεία των τριακοσίων δέκα οκτώ πνευματοφόρων πατέρων που μετείχαν στη συνελθούσα το 325 στη Νίκαια της Βιθυνίας Α’ Οικουμενική Σύνοδο είναι και ο τιμώμενος στις 31 Μαρτίου θεοφόρος και θαυματουργός ιεράρχης των Γαγγρών της Παφλαγονίας, άγιος ιερομάρτυς Υπάτιος, ο οποίος αναδείχθηκε φλογερός πρόμαχος της Ορθοδοξίας, αλλά και πανάριστος μάρτυς Χριστού. Παράλληλα θαυμαστώθηκε από τον Πανάγαθο Θεό και κατέστη αστείρευτος πηγή θαυμάτων τόσο κατά τη διάρκεια της επίγειας θεοφιλούς βιοτής του όσο και μετά τη μαρτυρική του τελευτή.

Ο άγιος Υπάτιος γεννήθηκε στην Κιλικία της Μικράς Ασίας επί των ημερών της βασιλείας του Μεγάλου Κωνσταντίνου (307-337) και διακρίθηκε για τον ενάρετο βίο και τον ένθεο ζήλο του.Το γεγονός αυτό τον ανέδειξε σε χαρισματικό επίσκοπο της πόλεως των Γαγγρών της Παφλαγονίας μετά την κοίμηση του επιχωρίου επισκόπου Αθανασίου. Ο νέος ευκλεής και πάνσοφος ιεράρχης των Γαγγρών κατόρθωσε να καθοδηγήσει πνευματικά τον πιστό λαό της επαρχίας του, ενώ προσέλκυσε πολλούς απίστους στην πίστη του Ιησού Χριστού. Κατά τη διάρκεια της επισκοπικής του διακονίας ανήγειρε ναούς, πτωχοκομεία και άλλα φιλανθρωπικά ιδρύματα, ενώ συχνά αποσυρόταν σε σπήλαιο για να προσευχηθεί και να μελετήσει την Αγία Γραφή. Ο άγιος Υπάτιος κατέστη όμως με τη χάρη του Παναγίου Πνεύματος και θαυματουργός άγιος. Έτσι με τη χάρη του Θεού και τη δύναμη της προσευχής του στον Κύριο κατόρθωσε να εξαφανίσει τους ασπάλακες (τυφλοπόντικες) που μάστιζαν τους αγρούς της επαρχίας του και κατέτρωγαν τους καρπούς, ενώ μετέβαλε με την ευλογία του το αλμυρό νερό της θάλασσας σε γλυκό. Αξιοσημείωτο είναι ότι καταυγαζόταν από θείο και λαμπρό φως, όταν περπατούσε τη νύχτα, ενώ επί των ημερών της βασιλείας των Κωνσταντίου Β΄ (317 – 361), υιού του Μεγάλου Κωνσταντίνου, αναδείχθηκε με τη χάρη και τη δύναμη του Θεού και γενναιότατος δρακοκτόνος.

Σημεῖο ἐσχάτων: ''Η ταλαιπωρία της Μοναξιάς''

Ἡ ταλαιπωρία τῆς Μοναξιᾶς (καὶ περί Ξενιτείας)

Ὁμιλία π. Αθανασίου Μυτιληναίου

Πρωτειακαί στρεβλώσεις λόγω "Ουκρανικού", υπό το πρίσμα του διαλόγου με τους Παπικούς

 

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

 

Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι εξ αφορμής του ‘‘Ουκρανικού ζητήματος’’, στηρίζοντες τη μονομερή εκχώρηση Αυτοκεφαλίας, κατέφυγαν σε εξουσιαστικές στρεβλώσεις αναφορικά με τα πρεσβεία τιμής του Οικουμενικού Θρόνου. Αν δει κανείς τις πρωτειακές παρερμηνείες υπό το πρίσμα του διαλόγου με τους Παπικούς, αντιλαμβάνεται το άτοπο αυτών. 

Η προσπάθεια αποφυγής του εκκλησιαστικού τρόπου της συνοδικότητας και της συναίνεσης, στηρίζοντας τη μονομερή εκχώρηση Αυτοκεφαλίας, οδήγησε σε παρερμηνείες αναφορικά με τα πρεσβεία τιμής.  Όλες αυτές οι παρερμηνείες ‘‘υπεροχής’’ με τις οποίες επένδυσαν τα πρεσβεία τιμής του Οικουμενικού Θρόνου προς χάριν του ‘‘Ουκρανικού ζητήματος’’, είναι πρωτόγνωρες για την Ορθόδοξη Εκκλησία και δυστυχώς δίνουν άλλοθι στις Παπικές στρεβλώσεις αναφορικά με το λεγόμενο ‘‘παπικό πρωτείο’’.

Τυχαίο κι αυτό;!!!

Προφητεία ή πρωτόκολλα;

Βίντεο από το 1956 προφήτευε ότι το 2020 θα είχαμε τον κορωνοϊο. Πώς το ήξεραν;

Τα βλέπουν οι Εκκλησιαστικοί;

Για τις φωνές της βλασφημίας μέσα σ’ αυτή τη μαζική παράκρουση...

Νεκτάριος Δαπέργολας

Μπορεί να είναι εικόνα ένα ή περισσότερα άτομα και άτομα που στέκονται

Καθώς πολλαπλασιάζονται οι φωνές της βλασφημίας μέσα σ’ αυτή τη μαζική παράκρουση που έφερε στις ζωές μας η δήθεν πανδημία και καθώς όλο και περισσότεροι επίσκοποι και ιερείς μάς καλούν να υπακούσουμε στους «ειδικούς» και στα υγειονομικά μέτρα ως προς τον μη ασπασμό των ιερών εικόνων ή τη βέβηλη μασκοφορία, εμείς τους απαντάμε για μία ακόμη φορά ότι οι ειδικοί για όσα συμβαίνουν μέσα στις εκκλησίες δεν είναι οι καθεστωτικοί λοιμωξιολόγοι που εδώ και ένα χρόνο υποπίπτουν στη μία αντίφαση μετά την άλλη προκειμένου να στηρίξουν το ψευδαφήγημα, βιάζοντας κατάφωρα χιλιάδες (επίσημα κι ανεπίσημα) ιατρικά δεδομένα, πολύ δε περισσότερο την ίδια τη λογική.

Απαντητική επιστολή καταπέλτης προς μίζερους αιρετίζοντες-σχισματικούς!


ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟΝ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟ ΑΝΥΠΟΓΡΑΦΟΝ ΕΓΓΡΑΦΟΝ, ΤΟ ΔΗΘΕΝ ΕΚ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΟΝ

 Τοῦ ἀρχιμ. Μαξίμου Καραβᾶ

 “Καὶ ἐρωτῶ αὐτὸν νὰ μοῦ δηλώση ἐὰν αἱ πρὸς ἡμᾶς τιμωρίαι ἐδόθησαν κατὰ Κανονικὸν λόγον ἢ κατὰ αὐθαιρεσίαν δεσποτικήν”…

 Λάβαμε προς δημοσίευση στην ηλεκτρονική μας διεύθυνση infokatanixis@gmail.com την ακόλουθη απάντηση του Αρχιμ. Μαξίμου Καραβά, σε πρόσφατο κείμενο της Μητροπόλεως Φλωρίνης: 


Εὐχαριστῶ τὸν πανοσιολογιότατον ποὺ ἔγραψε, ἀνωνύμως*, τὴν ἱστορίαν τῆς Ἱερᾶς Μονῆς, τὴν ὁποίαν εἴχαμεν ὑπ’ ὄψιν, ἀλλ’ ὄχι τόσον λεπτομερῶς.

Γράφει, ὁ πανοσιολογιότατος, ὅτι καὶ οἱ ἀναγραφόμενοι ἱερεῖς εἶναι κτίτορες τῆς Ἱερᾶς Μονῆς. Ἐὰν ἐξαιρέσομεν τὸν μακαριστὸν ἀρχιμ. Δαμιανὸν Μαυρίδην, ὁ ὁποῖος ἔκτισε τὸ καθολικόν τῆς Μονῆς, οἱ ἄλλοι ἦλθαν μέν, κατ’ ἐντολὴν τῶν ἑκάστοτε ἐπισκόπων, ἀλλὰ μόνον γιὰ νὰ καρπωθοῦν τά πλούσια τυχερά τῆς Μονῆς καὶ ὄχι νὰ προσφέρουν. Καὶ ἐρωτῶ: Ποῖος ἐξ αὐτῶν ἔβαλε ἔστω καὶ μίαν πέτραν ἐπάνω εἰς τὴν Ἱ. Μονήν;

Καὶ ὡς ἀπόδειξιν τούτου ἀναφέρω τὸ ἑξῆς: Ὅταν ἐδιορίσθην ἡγούμενος τῆς Ἱ. Μονῆς, τον Αὔγουστον τοῦ 1973, ἐβρήκα ὅλα τὰ βιβλία τῆς Μονῆς, Βαπτίσεων καὶ Γάμων, ὑπογεγραμμένα καὶ σφραγισμένα ἀπὸ ἕναν ἱερέα (διὰ νὰ μὴν μπορεῖ νὰ βαπτίσει ἢ νὰ παντρέψει κανένας ἄλλος καὶ ἔτσι νὰ πάρει αὐτὸς τὰ τυχερά!)  

Υψηλόβαθμος αξιωματούχος παπικής Εκκλησίας:η κρίση καθιστά αναπόφευκτη τη Μεγάλη Επανεκκίνηση δηλ. το πέρασμα από τη Βασιλεία του Χριστού στο Βασίλειο του Αντίχριστου!

  


Αυτή η κρίση χρησιμεύει για να δημιουργήσει τις απαραίτητες συνθήκες για να καταστεί αναπόφευκτη η Μεγάλη Επανεκκίνηση, δηλαδή η μετάβαση από έναν κόσμο που βασίζεται στον Ελληνορωμαϊκό πολιτισμό και τον Χριστιανισμό σε έναν κόσμο χωρίς ψυχή, χωρίς ρίζες, χωρίς ιδανικά. Στην πράξη, είναι το πέρασμα από τη Βασιλεία του Χριστού στο Βασίλειο του Αντίχριστου” τη δήλωση αυτή έκανε υψηλόβαθμος αξιωματούχος της παπικής Εκκλησίας που σημειωτέον έχει Μεγάλη Εβδομάδα και την επόμενη Κυριακή Πάσχα. Πρόκειται για τον Carlo Maria Viganò που είναι αρχιεπίσκοπος της Καθολικής Εκκλησίας, που υπηρέτησε ως Αποστολικός Nuncio στις Ηνωμένες Πολιτείες από τις 19 Οκτωβρίου 2011 έως τις 12 Απριλίου 2016. Προηγουμένως διετέλεσε Γενικός Γραμματέας της Κυβέρνησης του κράτους του Βατικανού από τις 16 Ιουλίου 2009 έως τις 3 Σεπτεμβρίου 2011.

Ως και η παπική Εκκλησία αυτή την Κρίσιμη Ώρα του Απαγορευμένου 2ου Πάσχα οι κοβιντολάτρες θέλουν και το Τρίτο έχει ως κι αυτή κάποιους εκφραστές που δίνουν Αναφορά για το τι γίνεται στη Γη…

«Χαίρε αυγή μυστικής ημέρας»

(Στάσις Β΄- Οίκος Θ΄)

 

Τοῦ Ν. ΣΑΚΑΛΑΚΗ

 

Βαθύς σε Χριστολογικό και Θεομητορικό περιεχόμενο είναι ο στίχος (του Ακαθίστου Ύμνου): «Χαίρε αυγή μυστικής ημέρας». Ο ι. Υμνωδός, χωρίς υπαρξιακό φόβο–άγχος, αναφέρεται στον αδυσώπητο γραμμικό χρόνο, που τρέχει ασταμάτητα.

Ανθρωπίνως, απλή η διαπίστωση ότι της ημέρας προηγείται η αυγή, ως ξετύλιγμα της ζωής ή ως αρχή συμπτυγμένης αιωνιότητος.

Θεολογικά, ο υμνογράφος επενδύει τον χρόνο, τον μέγα αυτό φυσικό πόρο, στο Μυστήριο της ένσαρκης παρουσίας του Χριστού.

Είναι αλήθεια ότι η αίσθηση του χρόνου και του χώρου στον άνθρωπο, αποτελεί βαθειά φυσική βιωματική εμπειρία–κατάσταση.

Για αιώνες ολόκληρους η ανθρώπινη ζωή, η ανθρώπινη δραστηριότητα και  ο πολιτισμός, βίωναν χώρο και χρόνο σε προοπτική φθοράς, σε προοπτική θανάτου. «Άνθρωπος ματαιότητι ομοιώθη∙ αι ημέραι αυτού ωσεί σκιά παράγουσι» (Ψαλμ. 143,4), τονίζει ο ι. Ψαλμωδός.

Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΞΙΜΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΘΗ, ΤΗ ΘΕΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ …

      Το κακό ούτε είχε ούτε έχει ούτε θα έχη σύμφωνα με μια δική του φύση πραγματική υπόσταση –γιατί δεν έχει και καμμιάν ουσία ή φύση ή υπόσταση ή δύναμη ή ενέργεια στα όντα–, ούτε είναι ποιότητα ούτε ποσότητα ούτε σχέση ούτε τόπος ούτε χρόνος ούτε θέση ούτε ποίηση ούτε κίνηση ούτε έξη ούτε πάθος, που να ενθεωρείται φυσικώς σε κάποιο απ’ τα όντα –κι ούτε είχε βέβαια ουδαμώς σε όλα αυτά σύμφωνα με μια φυσική κλίση πραγματικήν υπόσταση–, και δεν είναι ούτε αρχή ούτε μεσότητα ούτε τέλος, αλλά, για να το πω σαν να το περιλαμβάνω μέσα σε όρια, το κακό είναι η έλλειψη της τελειοποιούς (προς το τέλος) ενέργειας των ενυπαρχουσών στη φύση δυνάμεων, και τίποτα απολύτως άλλο.

Ή πάλι, το κακό είναι η αλόγιστη κίνηση των φυσικών δυνάμεων κατ’ εσφαλμένη κρίση προς κάτι άλλο πλην του τέλους∙ και λέω τέλος την αιτία των όντων, την οποία φυσικώς επιθυμούν όλα, έστω κι αν αφού εκάλυψε στον υπέρτατο βαθμό με την παραποίηση της εύνοιας τον φθόνο ο πονηρός, και παρέπεισε (εξαπάτησε…) με δόλο τον άνθρωπο να κινήση την έφεσή του προς κάτι άλλο απ’ τα όντα πλην της αιτίας, δημιούργησε την άγνοια της αιτίας.

Κι αφού εγκατέλειψε λοιπόν την κίνηση τής προς το τέλος ενέργειας των κατά φύσιν δυνάμεων ο πρώτος άνθρωπος, ενόσησε την άγνοια της ίδιας του της αιτίας, νομίζοντας πως είναι εκείνο θεός με τη συμβουλή του όφεως, το οποίο είχε διατάξει ακριβώς να είναι απαγορευμένο (απώμοτον) ο της θείας εντολής λόγος. Κι αφού έγινε έτσι παραβάτης και αγνόησε τον Θεό, αναμιγνύοντας ισχυρά προς τη σύνολη αίσθηση τη σύνολη νοερή δύναμη, προσκάλεσε τη σύνθετη και ολέθρια και ενεργούσα προς το πάθος γνώση των αισθητών, και «παρασυνεβλήθη τοις κτήνεσιν τοις ανοήτοις και ωμοιώθη αυτοίς», ενεργώντας και ζητώντας και επιθυμώντας τα ίδια κατά πάντα τρόπον μ’ αυτά, κι έχοντας γίνει πια άλογος με την αλλαγή τού κατά φύσιν λόγου απ’ το παρά την φύσιν.

Εορτάζει στις 30 Μαρτίου... Ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος ο Σιναΐτης και η «Κλίμακα Θείας Ανόδου»

 


Άγιος Ιωάννης συγγραφέας της Κλίμακος – Εορτάζει στις 30 Μαρτίου

Την Δ΄ Κυριακή των Νηστειών, μνήμην ποιούμεθα του αγίου Ιωάννη, συγγραφέως της θεολογικότατης «Κλίμακος». O άγιος Ιωάννης της Κλίμακος, γνωστός και ως Σιναΐτης, γεννήθηκε ίσως στα τέλη του 6ου και κοιμήθηκε αρχές του 7ου αιώνα στην Αίγυπτο, απ’ όπου 16 μόλις ετών οδηγήθηκε από κλίση Θεού στο μοναστήρι της Αγίας Αικατερίνης του Σινά για να μονάσει, στο οποίο και διετέλεσε, γέροντας πλέον, ηγούμενος για τέσσερα χρόνια. Υπήρξε πολύ μορφωμένος και σ’ αυτό βοήθησε επιπλέον η σχολαστικότητα και ο ζήλος με τα οποία «κατέτρωγε» την Αγία Γραφή και τα Πατερικά έργα, αποδιώχνοντας με τον τρόπο αυτόν την αμαρτωλή νωχέλεια και καλλιεργώντας την θεοδώρητη «εγρήγορση» σ’ όλο του το βίο.

Εμείς θα γιορτάσουμε άλλη φορά...

 Νεκτάριος Δαπέργολας: Εμείς θα γιορτάσουμε άλλη φορά... 

 "Όσοι διατηρούν ακόμη μέσα τους την αυθεντική υπόσταση της αγιοτόκου πατρίδας εόρτασαν με βουβό κλάμα"


"Όσοι διατηρούν ακόμη μέσα τους την αυθεντική υπόσταση της αγιοτόκου πατρίδας εόρτασαν με βουβό κλάμα"

 Ζήσαμε λοιπόν πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες τήν κορύφωση τοῦ θλιβερού ἑλληνοφοβικοῦ ἐγχειρήματος μέ τό ὁποῖο τό δυσῶδες πολιτικό σύστημα τῆς τσαλαπατημένης ἀποικίας καί οἱπερί αὐτό παρασιτικές ψευτοελίτ «ἑόρτασαν» τήν ἐθνική μας Παλιγγενεσία. Νά θυμόμαστε ὅμως πώς ἐδῶ τά εἰσαγωγικά τά βάζουμε ἐμεῖς. Γιατί ἐκ μέρους τους, αὐτό πού οἱ ἴδιοι ἐκλαμβάνουν ὡς Παλιγγενεσία ἑορτάστηκε ὄντως - καί μάλιστα μέ ἀπόλυτη συνέπεια καί ἐπαξίως ὅσων πιστεύουν καί ὅσων ἐκπροσωποῦν. Ἐπαξίως γιά τήν ἴδια τους τήν ὑπόσταση καί ὕπαρξη.

Πώς γνώρισα τήν αξία των μυστηρίων της Εκκλησίας


 * Μία συγκλονιστική ιστορία μετανοίας και επιστροφής στην αγκαλιά του Θεού που αξίζει να την διαβάσετε.

Μέχρι τὰ 22 μου ζοῦσα μιὰ ζωὴ ὑλιστική, κοσμική, κάνοντας ὅ,τι ἤθελα χωρὶς νὰ σκέπτομαι οὐσιαστικά. Νόμιζα πὼς ἡ ἀσύστολη ἐλευθερία δὲν ἔχει συνέπειες. Ζοῦσα γαστρίμαργα, ράθυμα, μέσα σὲ σαρκικὲς ἀπολαύσεις.
Σὲ κάποια φάση ἄρχισα νὰ βλέπω πὼς αὐτὸς ὁ τρόπος ζωῆς μὲ βούλιαζε χωρὶς νὰ τὸ καταλαβαίνω.
Ἔνιωθα νὰ ἀπελπίζομαι μὲ τὴ σύντομη, ψεύτικη, γήινη ἀπόλαυση.
Ἤμουν ἐπιθετικός, χωρὶς διάκριση, γεμάτος εἰρωνεία γιὰ κάθε τί. Ἔβλεπα θολά, ἀγχωτικὰ, πιεστικὰ ἀκόμη καὶ τὰ πιὸ ἁπλὰ καθημερινὰ προβλήματα.
Ἡ κατάκριση καὶ ἡ καταλαλιά ἦταν κάτι τὸ «φυσιολογικό».
Δὲν γνώριζα τί εἶναι ὀρθοδοξία, δὲν ἤξερα νὰ ξεχωρίσω ποιὰ εἶναι ἡ ἀληθινὴ ἀπὸ ὅλες θρησκεία, τὰ εἶχα μπερδεμένα ὅλα στὸ μυαλό μου.

Εμείς ακόμη....γατάκια;

    Διαβάσαμε σήμερα ότι η Μπακογιάννη δήλωσε πως τίποτε δεν μπορεί να την κρατήσει μακριά από την Κρήτη, το Πάσχα. Δεν θα ασχοληθούμε με το γεγονός ότι αν είσαι Μπακογιάννη (και γενικώς μεγάλο όνομα) φυσικά και πας όπου θέλεις, όποτε θέλεις -δηλαδή θα διανοηθεί κάποιος να την σταματήσει και να της δώσει πρόστιμο;Αλλά το ζήτημα τώρα δεν είναι αυτό αλλά το αν όπως η εν λόγω κυρία τσαμπουκαλεύτηκε για την Κρήτη, μπορούμε εμείς να το κάνουμε για την εκκλησία.


     Δηλαδή έχουμε τα κότσια εμείς να πούμε πως τίποτε δεν μπορεί να μας κρατήσει μακριά από τους ναούς και ιδιαίτερα το Μεγαλοβδόμαδο και το Πάσχα;

   Καλά για την διοικούσα Εκκλησία, δεν συζητάμε...

    Στους πιστούς αναφερόμαστε. Σε σένα και σε μένα. Μπορούμε να σηκώσουμε κεφάλι ή για δεύτερη Πασχαλιά θα υπάρξουμε μειοδοτικά ...γατάκια;

    Μετά από τόσες συγκεντρώσεις για τον δολοφόνο (και όχι μόνο), από τόση προοδευτικαρία, από τόση "δημοκρατία", από τόση γκλαμουριά στο επίσημο δείπνο του προεδρικού μεγάρου και όλα τα άλλα "ναι μεν αλλά" του συστήματος, θα συνεχίσουμε να "αυτοκτονούμε" πνευματικά ...υπακούοντες;

          ΕΛΕΝΑ  

 

Ανώνυμος είπε...

Αν μπορούμε σε κάθε ενορία πενήντα άτομα απ' έξω. Ανοίγουν δεν ανοίγουν τις πόρτες, ανοίγουν δεν ανοίγουν τα μεγάφωνα, εμείς εκεί κολλημένοι. Και να μην περιμένουμε τη μεγαλοβδομάδα. Από τώρα, κάθε Κυριακή πρωί και κάθε Παρασκευή στους χαιρετισμούς.

Πηγὴ ἐδῶ.

Εάν θέλετε να αρνηθείτε τα τεστ για εσάς ή τα παιδιά σας ή το εμβόλιο μπορείτε και είναι δικαίωμα σας.

ΔΗΛΩΣΗ- ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΓΙΑ ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ

Εάν θέλετε να αρνηθείτε τα τεστ για εσάς ή τα παιδιά σας ή το εμβόλιο μπορείτε και είναι δικαίωμα σας.

 Συμπληρώνετε την παρακάτω επιστολή και την κοινοποιείται στον σαδιστή - φασίστα που θέλει να σας υποχρεώσει..

Παρέμβαση Μητρόπολης Πειραιώς για ρεπορτάζ του ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ για το Κοινό Πάσχα

 

 

"Ο επιδιωκόμενος κοινός εορτασμός είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την «ημερολογιακή συμπόρευση Φαναρίου –Βατικανού», η οποία όμως συμπόρευση δεν μπορεί να επιτευχθεί παρά μόνο με την «προσαρμογή του Ορθοδόξου Πασχαλίου προς το παπικό»" σημειώνει μεταξύ άλλων η ανακοίνωση

Ηχηρή παρέμβαση για το θέμα του ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ για τον Κοινό εορτασμό του Πάσχα Ορθοδόξων-Ρ/Καθολικών το 2025 κάνει με ανακοίνωσή του το Γραφείο Αιρέσεων και Παραθρησκειών της Μητροπόλεως Πειραιώς. 

Σημειώνει μεταξύ άλλων πως ο επιδιωκόμενος κοινός εορτασμός είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την «ημερολογιακή συμπόρευση Φαναρίου –Βατικανού», η οποία όμως συμπόρευση δεν μπορεί να επιτευχθεί παρά μόνο με την «προσαρμογή του Ορθοδόξου Πασχαλίου προς το παπικό»

Aκολουθεί ολόκληρη η ανακοίνωση: 

Πώς πρέπει να αντιμετωπίζει η ψυχή μας τις σωματικές ασθένειες, που επιτρέπει ο Θεός να μας βρουν;

 Πως ο Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης θεράπευε με την Θεία Κοινωνία- Θαυμαστά  περιστατικά! | Dogma

Αγίου Ιωάννου της Κρονστάνδης

 Η αρρώστια είναι βασανιστικό πράγμα. Φέρει ταραχή στον άνθρωπο, του σωρεύει σκέψεις που η μία είναι σκοτεινότερη της άλλης. Η καρδιά και τα χείλη του είναι έτοιμα να γογγύσουν, να βλασφημήσουν. Αλλά ο πιστός χριστιανός αλλιώς αντιμετωπίζει την αρρώστια του. Την υποφέρει με γενναίο φρόνημα. Όχι μόνο δεν λυπάται αλλά και προσπαθεί να χαίρη για το γεγονός αυτό. Προσπαθεί να χαίρη, γιατί βλέπει σ’ αυτό μία ευκαιρία προς εξαγνισμό της ψυχής από τις αμαρτίες της. «Ὅν ἀγαπᾶ Κύριος παιδεύει» (Εβρ. ιβ΄ 6).

Αγίου Γρηγορίου Παλαμά: Περί ΠΙΣΤΕΩΣ και ΑΠΟΚΗΡΥΞΕΩΣ των αιρετικών! (Δυνητικό ή υποχρεωτικό;)

Γράφει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς: Ὁ Χριστὸς εἶπε «μακάριοι οἱ πενθοῦντες, οἱ ἐλεήμονες» κ.λπ. Καὶ ἐρωτᾶ:
Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ πιστέψουμε ὅτι ὅποιος δὲν ἐφαρμόζει αὐτὲς τὶς «δυνητικὲς» Ἐντολές, εἶναι δυνατὸν νὰ πιστεύει στὸ Θεό;  Ἡ ἀληθινὴ πίστη στὸ Θεὸ ἀποδεικνύεται με τὴν τήρηση τῶν Ἐντολῶν, τὴν συμφωνία μας μὲ τὴ διδασκαλία τῶν Ἁγίων καὶ θεοφόρων Πατέρων καί, ἐπίσης, τὴν ἐπίσημη ἀποκήρυξη τῶν κακόδοξων «ὀπαδῶν τῆς δυσσεβείας» καὶ τὴν ἀποκήρυξη τῶν πονηρῶν διδασκαλιῶν τους» (καὶ σήμερα, τῶν αἱρετικῶν Οἰκουμενιστῶν).

Συγκεκριμένα γράφει (κείμενο καὶ μετάφραση):

Ἄρα "Αστείος", "άθλιος" και "διεστραμμένος" καί ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς, ἐπειδή ἐκήρυξε παναίρεσιν τόν Οἰκουμενισμόν;!!!


Εἶναι δυνατὸν νὰ ὑπερασπίζεται κανεὶς τὸν μεγάλον οἰκουμενιστὴν καὶ πάτρωνα τοῦ νῦν Πατριάρχου Βαρθολομαίου, τὸν Χαλκηδόνος Μελίτωνα; Εἶναι δυνατὸν νὰ χαρακτηρίζεται διεστραμμένος ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος, ποὺ εἶχε χαρακτηρίσει τὸν οἰκουμενισμὸν ὡς παναίρεσιν; Ἡ Ἐκκλησία καθαιρεῖ ὅποιον εἰσάγει αἱρέσεις, ὅποιον παραβαίνει τοὺς Ἱ. Κανόνας, ἀλλὰ καὶ ὅποιον ὑπερμαχεῖ ὑπὲρ τῶν ποιούντων αὐτά.

Ἰδοὺ τί ἀναφέρεται εἰς τὸ «Φῶς Φαναρίου» τῆς 13ης Μαρτίου 2021:

    «Τότε μηνύθηκε καὶ ἔπρεπε “νὰ καθαιρεθῆ” ὁ Μελίτων. Σήμερα ζητοῦνται “καθαιρέσεις” ἀπό τούς …ἀπογόνους τοῦ Καντιώτη, γιὰ πολλοὺς ἱεράρχες τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου! Τὸ πρόσχημα τὸ ἴδιο: “ἡ κακοδοξία”, “ὁ οἰκουμενισμός” καὶ ἄλλα παρόμοια γελοιωδέστατα. Τί βαθιὰ ὑστέρηση γιὰ τὴν Ἐκκλησία μας, τόσα χρόνια τὸ ἴδιο σκηνικό;

    Μὲ τὴν εὐκαιρία ἂς ἐπαναλάβω: Αὐτὸ ποὺ λέγεται “οἰκουμενισμός” ὡς “παναίρεσις” (sic) δὲν ὑπάρχει. Ὑπάρχει μόνο στὴ νοσηρὴ φαντασία κάποιων διεστραμμένων ποὺ θέλουν συν­εχῶς νὰ σπέρνουν ζιζάνια στὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας. Κι ἂν κάποιοι σύγχρονοι, ἐνάρετοι καὶ ἁγιασμένοι θεολόγοι καὶ ποιμένες χρησιμοποίησαν τὸν ὅρο, αὐτὸ δὲ σημαίνει τίποτα. Δηλαδὴ δὲν ἐκφράζει τὴν συνείδηση τῆς Ἐκκλησίας, γι’ αὐτὸ ποὺ ὑποτίθεται πὼς εἶναι ὁ “οἰκουμενισμός”. Τὰ περὶ “παναιρέσεως” εἶναι ἀστειότητες καὶ ἀθλιότητες μαζί».

                  «Ὀρθόδοξος Τύπος»

Πηγὴ ἐδῶ.

Αὐτὸς εἶναι ὁ σεβασμὸς τῶν Οἰκουμενιστῶν τοῦ σκοτισμένου «Φαναρίου» πρὸς τοὺς Ἁγίους!



Χωρίς μάσκες και με συνωστισμό τίμησαν τους Β΄ Χαιρετισμούς!

Στη Συρία στην ελληνιστική Σελευκόβουλο /Suqaylabiyah χωρίς μάσκες και με συνωστισμό τίμησαν τους Β΄ Χαιρετισμούς.

 Ενώ στην Ελλάδα από τον Ακάθιστο στον Εξ Αποστάσεως Ύμνο!!!! ΦΩΤΟ

Κι ενώ στην Ελλάδα από τον Ακάθιστο Ύμνο φτάσαμε οι προχω- στον Εξ Αποστάσεως Ύμνο και στους Απαγορευμένους για 2η χρονιά Β΄ Χαιρετισμούς της Παναγίας και τα τηλεδίπτυχα εναλλάσσονται με ταχύτητα οπτικής ίνας στην οθόνη στην μαρτυρική ελληνιστική πόλη Σελευκόβουλο στη Συρία στην al Suqaylabiyah της επαρχίας Χάμα οι εκκλησίες γέμισαν χθες το βράδυ της Παρασκευής με συνωστισμό και χωρίς μάσκα για την τιμή της Θεοτόκου. Ενδεικτικές οι εικόνες από τον ναό των Απ. Πέτρου και Παύλου.

Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, η θεολογία του και η σημασία αυτής.

 π. Αθανασίου Μυτιληναίου 

 

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ΝΗΣΤΕΙΩΝ

(Απομαγνητοφωνημένη ομιλία)                             

     Σήμερα η Εκκλησία μας, αγαπητοί μου, δευτέρα Κυριακή των Νηστειών, εορτάζει τη μνήμη του μεγάλου πατρός και θεολόγου του 14ου αιώνος, του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης.

    Εάν η Κυριακή της Ορθοδοξίας, που εορτάσαμε την περασμένην Κυριακήν, είναι η εορτή κατά την οποίαν οι Πατέρες της Εκκλησίας μας, στην 7η Οικουμενική Σύνοδο έδειξαν ότι ο Υιός του Θεού αληθινά έγινε άνθρωπος, για να θεωθεί ο άνθρωπος, αυτό με τη σημερινή Κυριακή και την προβολή του μεγάλου προσώπου και αγίου, του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, που δεν είναι βεβαίως σήμερα η κανονική του μνήμη, αλλά η προβολή του, ως θεολόγου και μαχητού υπέρ της Ορθοδοξίας, με τον άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά έγινε αυτό πολύ σαφές· διότι ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς ηγωνίσθη ως μοναχός και ως επίσκοπος, ακριβώς να δείξει ότι είναι δυνατόν αυτό να γίνει.

Οι Οικουμενιστές είναι αιρετικοί στην πίστη, τόσο εις Θεόν, όσο και τω Θεώ!


Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς (Ὁμιλία Η΄, PG 151,94) διαχώρισε τὴν ἔννοια τῆς πίστεως σὲ πίστη εἰς Θεὸν καὶ σὲ πίστη τῷ Θεῷ.
Ἡ πίστη εἰς Θεὸν σημαίνει, ὅτι πιστεύουμε καλῶς, ἀσφαλῶς καὶ εὐσεβῶς, δηλ. ὅτι πιστεύουμε ἀκλόνητα, διαφυλάττουμε καὶ τηροῦμε τὰ δόγματα καὶ τὴν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῶν θεοφίλων Ἁγίων Πατέρων Της, περὶ τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ. Ἡ πίστη αὐτὴ δὲν ἀνέχεται ἀλλοιώσεις, προσαρμογὲς κοσμικοῦ χαρακτῆρα ἢ νεωτερισμούς.
Πιστεύω τῷ Θεῷ σημαίνει πίστη στὶς ὑποσχέσεις Του γιὰ τὴν σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου, δηλ. ὅτι εἶναι ἀληθινὲς καὶ ἀμετάκλητες καὶ γι’αὐτὸν τὸν λόγο, τήρηση τῶν ἐντολῶν Του. Γιατὶ ἄνευ τῆς τήρησης τῶν ἐντολῶν Του δὲν ἀποδεικνύεται ἡ ἀληθινὴ πίστη μας, δὲν ὁμολογεῖται  καὶ δὲν δοξάζεται τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ καὶ ἀκολούθως δὲν γινόμαστε μέτοχοι τῆς εὐλογίας Του. Παράλληλα ὅταν τηρεῖ ὁ ἄνθρωπος τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ, γίνεται ὁ Θεὸς ὀφειλέτης καὶ εὐλογεῖ τὸν ἄνθρωπο.
Ὁ ἅγιος λέει ξεκάθαρα ὅτι οἱ δύο αὐτές ἔννοιες τῆς πίστης πρέπει νὰ συνυπάρχουν, διότι ἀλλιῶς ὑπάρχει πρόβλημα στὴν πίστη μας. Ἀπόδειξη τῆς συνυπάρξεως τῶν δύο ἐννοιῶν ἀποτελοῦν τὰ ἔργα μας: Ἀπὸ τὴν μία ἡ πρακτικὴ τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, ἀγάπη, ἐλεημοσύνη, δικαιοσύνη, ὑπακοὴ κλπ. καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη ἡ ὁμολογία μας μπροστὰ στοὺς ἀνθρώπους καὶ ἡ μὲ αὐτὴν συνδεδεμένη ἀποφυγὴ κάθε αἱρέσεως, κακοδοξίας, προσβολῆς τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας Του. Γιὰ ὅλα αὐτὰ φέρνει ὁ Ἅγιος ὡς παράδειγμα τὸν Ἀβραάμ.

Τήν «κοινωνίαν» τῶν Οἰκουμενιστῶν «πού δέν συμφωνοῦν μὲ τοὺς ἁγίους οὐ παραδεξόμεθα»

 

     Ὁ «Ἁγιορειτικὸς Τόμος» ἐγράφη τὸ 1340. Συντάκτης τοῦ κειμένου εἶναι ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς. Συμφώνησαν ὅμως μαζί του καὶ τὸν ὑπέγραψαν Ἁγιορεῖτες Πατέρες, ὅπως μαρτυρεῖ ὁ Μητροπολίτης Ἱερισσοῦ καὶ Ἁγίου Ὄρους Ἰάκωβος:

       «Ὁ ταπεινὸς ἐπίσκοπος Ἱερισσοῦ καὶ Ἁγίου Ὄρους Ἰάκωβος, ταῖς ἁγιορειτικαῖς καὶ πατερικαῖς ἐντεθραμμένος παραδόσεσι καὶ μαρτυρῶν ὅτι διὰ τῶν ἐνταῦθα ὑπογραψάντων λογάδων ἅπαν τὸ Ἅγιον Ὄρος συμφωνοῦντες ὑπέγραψαν, καὶ αὐτὸς συμφωνῶν καὶ ἐπισφραγίζων ὑπέγραψα, καὶ τοῦτο μετὰ πάντων προσγράφων, ὅτι τὸν μὴ συμφωνοῦντα τοῖς ἁγίοις καθὼς καὶ ἡμεῖς καὶ οἱ μικρῷ πρὸ ἡμῶν πατέρες ἡμῶν, ἡμεῖς τὴν τοῦ αὐτοῦ κοινωνίαν οὐ παραδεξόμεθα».

Ο Θεολογικός Διάλογος του Αγίου Γρηγορίου Παλαμά με το Ισλάμ

Τοῦ Δημητρίου Τσελεγγίδη

Εισήγηση του κ. Δημητρίου Ι. Τσελεγγίδη  σε Αντιαιρετικό Σεμινάριο της Ιεράς Μητροπόλεως Γλυφάδας

    Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς είναι ένας εκ των σπουδαιοτέρων και μεγαλυτέρων Πατέρων όλης της Εκκλησίας, όλων των αιώνων. Είναι όμως και ο πλέον επίκαιρος, ως προς τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η Εκκλησία ανά την οικουμένη. Το σημαντικότερο από αυτά τα προβλήματα, που συνιστά και την πρωτογενή αιτία όλων των άλλων, είναι ο ανθρωποκεντρισμός της εποχής μας, με την συνεπαγόμενη εκκοσμίκευση του φρονήματος μεγάλου μέρους των πιστών της Εκκλησίας. Συγκεκριμένα, τον ΙΔ΄ αιώνα επιχειρείτο, συστηματικά, από την προ πολλού εκκοσμικευμένη Χριστιανική Δύση, να επιβληθεί ο ανθρωποκεντρισμός και στην θεανθρωποκεντρική καθ᾽ ημάς Ανατολή. Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, ως ο κατεξοχήν εκπρόσωπος του Ορθοδόξου δόγματος και της αγιοπνευματικής εμπειρίας της Εκκλησίας, πρόβαλε τότε, λίαν επιτυχώς, την ησυχαστική εμπειρία ως ανυπέρβλητο πνευματικό «ανάχωμα» έναντι της αιρετικής Χριστιανικής Δύσεως, ανάγοντας την ησυχαστική εμπειρία σε φανέρωση βιουμένου δόγματος, του δόγματος για τον άκτιστο χαρακτήρα του θείου φωτός και της θείας Χάριτος.