Η προσωπολατρεία και η αυλοκολακεία έχουν γίνει λαίλαπα στην Εκκλησία που καταργεί την ταπείνωση και το θυσιαστικό πνεύμα της Ορθοδοξίας!

 Εστησαν ανδριάντα του Πατριάρχη Βαρθολομαίου στη Μελβούρνη

«Εθνικός Κήρυξ»

Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος κάθεται δίπλα στο άγαλμα του το οποίο εφεξής θα δεσπόζει στην «καρδιά» της Ιεράς Επισκοπής Χώρας, στις εγκαταστάσεις της Ιεράς Μονής Παναγίας «Άξιον Εστί» στο Northcote της Μελβούρνης. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ

ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ. Ενα έργο γλυπτικής, το οποίο θα ανακαλεί μνήμες από την επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου στην Αυστραλία, θα δεσπόζει εφεξής στην «καρδιά» της Ιεράς Επισκοπής Χώρας, στις εγκαταστάσεις της Ιεράς Μονής Παναγίας «Αξιον Εστί» στο Νόρθκοουτ (Northcote) της Μελβούρνης.

Το σκεπτικό της δημιουργίας αυτού του ανδριάντα, περιέγραψε ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ. Μακάριος, κατά την τελετή των αποκαλυπτηρίων του έργου, η οποία πραγματοποιήθηκε, παρουσία του Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου. Οπως εξήγησε ο Αρχιεπίσκοπος, οι αναμνήσεις από την ιστορική Πατριαρχική επίσκεψη «επιθυμούσαμε να αποκτήσουν ένα σημείο αναφοράς σταθερό, ένα σημείο που θα μαρτυρά εσαεί, στους παρόντες και στους επερχομένους, ότι ο Πατριάρχης του Γένους πέρασε από τα μέρη μας και ευλόγησε τον λαό της Αρχιεπισκοπής μας. […] 

Επειδή φρονούμε πως η τέχνη διαθέτει μια ξεχωριστή δύναμη: να υπερβαίνει όσα ακούγονται και φαίνονται, να μάς μιλάει ακόμη κι όταν οι λέξεις παύουν να ηχούν, να ενεργοποιεί τους οφθαλμούς της ψυχής μας για όσα οι οφθαλμοί του σώματος δυσκολεύονται να διακρίνουν, γι’ αυτό, με εμπιστοσύνη σε αυτήν ακριβώς την αποκαλυπτική δύναμη της τέχνης, αποφασίσαμε να αφιερώσουμε στην ευλογητή επίσκεψη του Πατριάρχου μας ένα έργο γλυπτικής, το οποίο προσβλέπουμε να τον καταστήσει παντοτινά και βιωματικά παρόντα ανάμεσά μας».

Ορθόδοξοι με παπικό πνεύμα!

 

Συζητούσα μαζί του, ένα σχετικό θέμα: Επρόκειτο για κάποιον "αυστηρό" πνευματικό, που αρνήθηκε να ικανοποίηση την επιθυμία πνευματικού του παιδιού, να επισκεφθεί τον π. Πορφύριο, για να του μιλήσει για σοβαρό προσωπικό του πρόβλημα. Το περιστατικό μου είχε προξενήσει αλγεινή εντύπωση και του την εξέφρασα. Ο Γέροντας κούνησε λυπημένος το κεφάλι του και ψιθύρισε: "Τι να πεις; Είναι βλέπεις και πνευματικός". Πάντα ο Γέροντας ήταν πολύ προσεκτικός και επιεικής στις κρίσεις του για άλλους, ιδίως όταν επρόκειτο για ιερείς, που έκαναν λάθη. Αντί χαρακτηρισμού, προτίμησε να μου μιλήσει παραβολικά:

"Ξέρεις, όταν ο Παπικός μισιονάριος πάρει εντολή για κάποια αποστολή, ανεβαίνει στο αεροπλάνο στη Ρώμη και όταν φθάσει στο αεροδρόμιο Αφρικανικού κράτους, εκεί ανοίγει ένα κλειστό φάκελο και διαβάζει, ποιο θα είναι το έργο του, που είναι υποχρεωμένος να το εκτελέσει, έστω κι' αν δεν συμφωνεί. Με εμάς τους Ορθοδόξους δεν γίνεται έτσι".

Προσωπολατρεία!

                                

Προσωπολατρεία!

Ὁ Πνευματικός εἶναι ὄργανο

________________________________

γιά νά μᾶς ὁδηγήσει στόν Νυμφίο Χριστό

________________________________

 καί ὄχι ὁ Νυμφίος Χριστός!

Γράφει: Μ.Σ. ἐκπ/κός -ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ 

  Ἕνα μεγάλο λάθος στό ὁποῖο πέφτουν πολλοί Χριστιανοί (κυρίως γυναῖκες λόγῳ πλουσιώτερου συναισθηματικοῦ κόσμου, ἀλλά καί ἄντρες κυρίως γιά τά «πρωτεῖα» στά διακονήματα), εἶναι νά ἀγωνίζονται νά ἀρέσουν στόν Πνευματικό σάν ἄνθρωπο καί ὄχι στόν Χριστό καί Θεό!

    Ἔτσι, ἡ προσωπολατρεία ὕπουλα εἰσβάλλει στήν καρδιά τους, δίνοντας ἕνα μεγάλο κομμάτι ὑπαρξιακοῦ της χώρου στό πρόσωπο τοῦ Πνευματικοῦ (ἕνα εἶδος ἀρρωστημένης ἀγάπης) καί δέν φθάνουν νά ἀγαπήσουν πραγματικά, ἀνυπόκριτα καί ὁλοκληρωτικά ποτέ τόν Χριστό!

      Ἐνδέχεται μάλιστα κάποιοι Πνευματικοί νά τρέφουν μία τέτοια κατάσταση, εἴτε ἄθελά τους γιατί δέν τήν διέκριναν ἐγκαίρως ἤ καθόλου (κακῶς βέβαια, ἀλλά ἄνθρωποι εἶναι κι αὐτοί), εἴτε γιατί πέφτουν σέ κενοδοξία καί φιλαρέσκεια (μή γένοιτο). Καί βέβαια τέτοιες καταστάσεις, δημιουργοῦν πρόσφορο ἔδαφος γιά ἀνώφελες ἤ ἐπιζήμιες ἀντιζηλεῖες καί ἀνταγωνισμούς μέσα σέ κοινόβια, ἀδελφότητες καί ἀνάμεσα σέ πνευματικά ἀδέλφια, γιά διαβάλματα, κατηγορεῖες, συκοφαντίες, ψέμματα κι ἄλλα ἐμετικά, πού εἰσχωροῦν ἀκόμη καί μέσα στά ἐξομολογητήρια, προκειμένου νά ἐπηρρεάσουν γνῶμες καί συναισθήματα Πνευματικῶν, ὥστε νά «κατακτηθεῖ» ὑστερόβουλα ἡ ἀγάπη τους! Αὐτός ὁ ἀποπροσανατολισμός ὅμως, ἀπό τό τό Πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ κι ἀπό τήν ἀνόθευτη πνευματική ἀγάπη καί τήν ἀλήθεια, διαλύει κάθε πνευματικό κόπο ἀπ' ὅποιον κι ἄν προέρχεται καί χαροποιεῖ ἰδιαίτερως τόν διάβολο, τόν πατέρα τοῦ μίσους καί ὄχι τῆς ἀγάπης, τοῦ ψεύδους καί ὄχι τῆς ἀλήθειας καί τῆς διάσπασης καί ὄχι τῆς ἑνότητας.  «Ἐκ τοῦ καρποῦ τό δένδρον γιγνώσκεται» (Ματθ. ιβ΄ 33)…