«Τά κατορθώματα τοῦ Κολυμπαρίου. Αἱρετικοί καί σχισματικοί ὅλοι συνεορτάζοντες. Προφανές ἀστόχημα πίστεως».
Τρεῖς Ἀρχιεπίσκοποι: Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος, Ἀρχιεπίσκοπος Κρήτης, Ἀρχιεπίσκοπος Δωδεκανήσων
«Ζητεῖται ὁ πρῶτος τῆς ἑνιαίας Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος»
«Η ΚΑΤΑΚΕΡΜΑΤΙΣΜΕΝΗ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ»
Τοῦ κ. Διονυσίου Πελέκη, Ἐπιτίμου Δικηγόρου
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΠΡΩΤΟΝ
1. Ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ἀρρήκτως συνδεδεμένη μὲ τὸν Ἑλληνισμὸν καὶ τὴν Ἑλληνικότητα. Εἰς τὴν Ἑλληνικὴν γλῶσσαν διεξήχθησαν ἅπασαι αἱ Οἰκουμενικαὶ καὶ Τοπικαὶ Σύνοδοι, ἀρχῆς γενομένης ἀπὸ τῆς πρώτης ἐν Νικαίᾳ, ὅπου προήδρευσεν ὁ προδήλως ἄριστα Ἑλληνομαθὴς Μητροπολίτης Κορδούης (Cordoba τῆς Ἱσπανίας). Εἰς τὴν Ἑλληνικὴν ἔγραψαν ὅλοι οἱ Ἀπόστολοι.
Ὁ βαθὺς πόθος ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων, ἰδίᾳ κληρικῶν καὶ θεολόγων, εἶναι ἡ ἐκμάθησις καὶ ἡ χρῆσις τῆς Ἑλληνικῆς, αἰσθάνονται δὲ ἑαυτοὺς εἰς τὸ ἔπακρον εὐτυχεῖς καὶ «προνομιούχους», ὅσοι ἐφοίτησαν στὶς Ἑλληνικὲς Θεολογικὲς ἢ Ἐκκλησιαστικὲς σχολές, κηρύσσοντες πάντες εἰς πᾶσαν εὐκαιρίαν ὅτι ἡ μήτρα τῆς Ὀρθοδοξίας εἶναι ἡ Ἑλλὰς καὶ ἡ Ἑλληνικὴ Ἐκκλησία. Τὸ ἀκουσθὲν ὑπὸ Οὐνιτῶν Ἑλληνιστὶ «Χριστὸς Ἀνέστη» εἰς τὴν κηδείαν τοῦ ἐμμένοντος εἰς τὴν αἵρεσιν τοῦ Filioque Φραγκίσκου στερεῖται κάθε σημασίας καὶ οὐδεμίαν τιμὴν περιποιεῖ. Ἔχω, ἄλλωστε, αὐθεντικήν, βάσιμον, πληροφορίαν ὅτι εἰς ὅλες τὶς ἐπαφὲς καὶ συζητήσεις μετὰ τῶν Δυτικῶν οὐδὲ νύξις γίνεται τῶν διαφορῶν καὶ τῶν ἀποκλίσεων ἀπὸ τῆς ὀρθῆς Πίστεως. Ἀγαπολογίες καὶ τὰ τοιαῦτα. Καὶ κατάληξις: Τὰ κατορθώματα τοῦ Κολυμπαρίου. Αἱρετικοὶ καὶ Σχισματικοί, ὅλοι συνεορτάζοντες. Προφανὲς ἀστόχημα Πίστεως.
Ὁ Κύριός μας εἶναι βέβαιον, τί τὸ ἁπλούστερον, ὅτι, ὡς Γαλιλαῖος, ὡμίλει τὴν Ἑλληνικὴν (Μητροπολίτου Μεθοδίου Φούγια), ἂν καὶ ἠδύνατο νὰ ὁμιλῆ οἱανδήποτε γλῶσσαν.
Αἱ πρὸ Χριστοῦ προφητεῖαι καὶ ἡ ὅλη Παλαιὰ Διαθήκη ἔχουν καταστῆ ἑλληνικὰ κείμενα καὶ ὡς τοιαῦτα διεσώθησαν μὲ τὴν ἐπὶ Πτολεμαίου μετάφρασιν τῶν ἑβδομήκοντα καὶ ἐκ τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης ἔχουν διαδοθῆ παγκοσμίως. Οἱ Ἀπόστολοι, οἱ Πατέρες, αἱ Σύνοδοι, Οἰκουμενικαὶ καὶ Τοπικαί, χρησιμοποιοῦν ἀποκλειστικῶς τὴν Ἑλληνικὴν Γλῶσσαν. Τὰ τρία Πρεσβυγενῆ Πατριαρχεῖα ἔχουν Ἕλληνας Ἱεράρχας, ὡς Πατριάρχας, καὶ ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἀντιοχείας Ἰωάννης εἶναι βαθὺς γνώστης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης καὶ δι’ αὐτῆς τῆς Ἑλληνορθόδοξου Θεολογίας. Τὰ ἔχω ἐπισκεφθῆ καὶ τὰ τέσσαρα, παρασχὼν εἴς τινα τούτων καὶ πᾶσαν κατὰ περίπτωσιν αἰτηθεῖσαν βοήθειαν ἢ συμπαράστασιν. Δὲν ἀγνοῶ βεβαίως, τὸ πόσον ἐπροβλημάτισαν τοὺς Πατέρες τῶν πρώτων αἰώνων αἱ ἀνθρωποκεντρικαί, καὶ μόνον, ἀπόψεις τῶν μεγάλων Ἑλλήνων Σοφῶν, εἰς τοὺς ὁποίους οἱ διάφοροι αἱρετίζοντες ἀνεζήτησαν λογικὰ ἐπιχειρήματα εἰς θέματα καταυγαζόμενα καὶ ἐλαυνόμενα μόνον ἀπὸ τὴν Πίστιν εἰς τὸν ἕνα Θεόν. Τελικῶς πάντα ὑπερεκεράσθησαν.
