Ο άγ. Νικόλαος χαστούκησε τον αιρετικό Άρειο, ο Βαρθολομαίος ονομάζει τους σημερινούς Άρειους αγαπητούς αδελφούς και τους αγκαλιάζει, ο Μ. Αθανάσιος κατατρόπωσε τον αιρετικό Άρειο, ο Βαρθολομαίος επαινεί τους σημερινούς Άρειους, ο άγ. Σπυρίδων δια θαύματος απόδειξε το αληθές δόγμα, ο Βαρθολομαίος δια ομιλιών το υποβαθμίζει, ο Μ. Κωνσταντίνος στήριξε την Ορθοδοξία, ο Βαρθολομαίος λέει ότι προώθησε τον "θρησκευτικό πλουραλισμό", η Α΄ Οικουμενική καταδίκασε τις αιρέσεις και τις απόκοψε από το πανάγιο σώμα της Εκκλησίας, ο Βαρθολομαίος τις ονομάζει "εκκλησίες". Οι Άγιοι διώχθηκαν από τους αυτοκράτορες για την Πίστη τους (ο Μ. Αθανάσιος εξορίστηκε 7 φορές), ο Βαρθολομαίος συναντιέται στο Αμπου Ντάμπι με τους δυνατούς του κόσμου όχι κατά της φτώχειας, του πολέμου, της αδικίας, της απληστείας, της παγκοσμιοποίησης, της σκλαβοποίησης, αλλά κατά της Πίστεως.
Α.Τ.
Τι δουλειά έχει ο Οικουμενικός Πατριάρχης στο Άμπου Ντάμπι με τους κοσμοκράτορες και πλουτοκράτορες;

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης από το Άμπου Ντάμπι για τα διδάγματα της Α’ Οικουμενικής Συνόδου, το Πάσχα 2025 και τις σύγχρονες προκλήσεις
Ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος ήταν ο κεντρικός ομιλητής στο Διεθνές Συνέδριο “World Policy Conference”, που έλαβε χώρα στις 13 Δεκεμβρίου 2024 στο Άμπου Ντάμπι.
Ο Παναγιώτατος βρίσκεται στο Άμπου Ντάμπι από τις 11 του μηνός και συνοδεύεται από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Γέροντα Χαλκηδόνος κ. Εμμανουήλ και τον Πανοσιολ. Μ. Εκκλησιάρχη κ. Αέτιο, Διευθυντή του Ιδιαιτέρου Πατριαρχικού Γραφείου.
Στην ομιλία του μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην επέτειο των 1700 ετών από την Α’ Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας, τον κοινός εορτασμό του Πάσχα με τους Καθολικούς το οποίο συμπίπτει εφέτος ημερομηνιακά, και την αντιμετώπιση των σύγχρονων προβλημάτων.
Ακολουθούν, σε ελεύθερη μετάφραση, αποσπάσματα από την ομιλία του Παναγιωτάτου:
«Το επερχόμενο έτος, το 2025, έχει ιδιαίτερη σημασία καθώς εορτάζουμε τα 1.700 χρόνια από την Α’ Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας. Το 325, ο αυτοκράτορας Μέγας Κωνσταντίνος επέδειξε αξιοσημείωτη προνοητικότητα συγκεντρώνοντας χριστιανούς επισκόπους από όλη την γνωστή τότε οικουμένη , για να αντιμετωπίσουν πρωτίστως πιεστικά θεολογικά ζητήματα, τα οποία συνδέονταν με ζητήματα κοινωνικής συνοχής και ενότητας της αυτοκρατορίας. Η έκδοση του Διατάγματος περί ανεξιθρησκείας, γνωστό και ως «Διάταγμα των Μεδιολάνων», το 313, σημείο καμπής όχι μόνο στην ιστορία του Χριστιανισμού, αλλά και της θρησκείας γενικότερα, καθώς και η νίκη του Μεγάλου Κωνσταντίνου επί του Λικίνιου το 324 αποτέλεσε θρησκευτικό ορόσημο», είπε αρχικά.
«Όπως οι σύγχρονες παγκόσμιες δυσκολίες, τα προβλήματα που καλούνταν να αντιμετωπίσει ο Μέγας Κωνσταντίνος απαιτούσαν τη διατήρηση της ισορροπίας μεταξύ ενότητας και ποικιλίας, εξουσίας και ελευθερίας, ιστορίας και προόδου. Ο τρόπος με τον οποίο ο Αυτοκράτορας προσέγγισε την κοινωνική ειρήνη και τον θρησκευτικό πλουραλισμό παρέχει μια διορατική προοπτική για την τρέχουσα αναζήτησή μας για παγκόσμια κατανόηση και συνεργασία», ανέφερε.