Το Μέγα Σάββατο το πρωί, στην υπέροχη θριαμβευτική λειτουργία, τη λεγόμενη
"πρώτη ανάσταση" (που είναι, στην πραγματικότητα, ο εσπερινός του
Πάσχα, ενωμένος με τη θεία λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου, δηλ. αυτήν που
έγραψε ο Μέγας Βασίλειος), διαβάζονται τρία αναγνώσματα, τρία αποσπάσματα από την
Παλαιά Διαθήκη, που προτυπώνουν την ανάσταση του Χριστού.
Το πρώτο είναι η αρχή της Γένεσης (η διήγηση της δημιουργίας μέχρι την τρίτη ημέρα), το δεύτερο είναι η ιστορία του προφήτη Ιωνά και το τρίτο είναι η ιστορία των Τριών Παίδων, Ανανία, Αζαρία και Μισαήλ, που τους έριξαν στο αναμμένο καμίνι οι Βαβυλώνιοι. (Κανονικά είναι 15 τα αναγνώσματα, που διαβάζονται στα μοναστήρια, αλλά στις ενορίες διαβάζονται τα τρία - κατά τη γνώμη μου, καλώς, γιατί οι ενορίες δεν είναι μοναστήρια· όπως δεν μπορείς στη μέση εκπαίδευση να κάνεις μάθημα πανεπιστημιακό, έτσι δεν ευσταθεί να επιβληθεί στις ενορίες λειτουργική τάξη μοναστηριού).
Η ιστορία του Ιωνά φανερώνει την αγάπη και το έλεος του Θεού, που συγχώρησε την αμαρτωλή πόλη Νινευή, αλλά και, με την τριήμερη παραμονή του προφήτη στο κήτος, προτυπώνει την τριήμερη ταφή και ανάσταση του Κυρίου.
