Ο ζήλος είναι ο σκύλος που φυλάσσει το νόμο του Θεού, που είναι η αρετή.

Ας το προσέξουν όσοι αδιάκριτα ονομάζουν τον ζήλο άκρο και τον εξισώνουν με την αίρεση

Εξασθενεί ο ζήλος, όταν ο άνθρωπος…

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος

Ο ζήλος είναι ο σκύλος που φυλάσσει το νόμο του Θεού, που είναι η αρετή.

Ο ζηλωτής, ως καιόμενος φούρνος θερμαίνεται, σαν τα Χερουβείμ και προσέχει κάθε στιγμή τις πανουργίες και τις εφόδους των πονηρών πνευμάτων. 

Εξασθενεί ο ζήλος, όταν ο άνθρωπος απιστεί στη Θεία Πρόνοια και λησμονεί το Θεό. 

Σίμων ο Κανανίτης ή Ζηλωτής [107 μ.Χ. Πέλλα Δεκαπόλεως]

Σίμων ο Κανανίτης ή Ζηλωτής [107 μ.Χ. Πέλλα Δεκαπόλεως1]

από τον Κωνσταντίνο Αθ. Οικονόμου, δάσκαλο, συγγραφέα

ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΚΑΙ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΣΤΗΝ Α. ΓΡΑΦΗ: Ο Σίμων ο Κανανίτης ή Ζηλωτής, ήταν ένας από τους δώδεκα Αποστόλους του Κυρίου. Πολλοί πιστεύουν ότι ονομάζεται Κανανίτης λόγω της καταγωγής του από την Κανά της Γαλιλαίας, όμως η άποψη αυτή είναι σαφώς λανθασμένη.

Η σύγχρονη Θεολογία εξηγεί το όνομά του από την αραμαϊκή λέξη “κανά” που σημαίνει ζηλωτής. Έτσι βεβαιώνει και η Π. Διαθήκη, και συγκεκριμένα το εβραϊκό κείμενο της Εξόδου, στο Κ΄ 5. Τα προσωνύμια Κανανίτης και Ζηλωτής, που αποδίδουν την ίδια σημασία, τού δόθηκαν για να διακρίνεται από τον άλλο Σίμωνα που υπήρχε μεταξύ των Αποστόλων, τον Σίμωνα Πέτρο. [Άλλωστε, αν το όνομά του προερχόταν από την Κανά, θα ονομαζόταν Καναϊτης].Το όνομά του αναφέρεται και στους τρεις καταλόγους των δώδεκα Αποστόλων, δηλαδή στα ιερά Ευαγγέλια του Ματθαίου, του Μάρκου και του Λουκά. Στους καταλόγους του Ματθαίου και του Μάρκου είναι ενδέκατος στη σειρά, ενώ στον κατάλογο του Λουκά είναι ένατος.

Περὶ ζήλου καὶ ζηλωτῆ

Ἅγιος Νεκτάριος
Ἐπίσκοπος Πενταπόλεως

Περὶ ζήλου ἀγαθοῦ

Ζῆλος εἶναι ἡ θέρμη τῆς ψυχῆς, ποὺ ἐκδηλώνεται σὰν ὁρμὴ ἢ σὰν πάθος καὶ ἐπιθυμία. Ζῆλο λίγο-πολὺ διακρίνουμε καὶ στοὺς καλοὺς καὶ στοὺς κακοὺς ἀνθρώπους. Ὁ ζῆλος εἶναι ἀγαθὸς, ὅταν ἡ ὁρμή του κινεῖται καὶ ἐργάζεται πρὸς τὸ καλό. Ὅταν ὅμως ἐκδηλώνεται πρὸς τὰ χυδαία καὶ τὰ τιποτένια, εἶναι πονηρός. Ὁ ἀγαθὸς ζῆλος ζητᾶ τὴν ἐπικράτηση τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ πάνω στὴ γῆ. Ζητᾶ τὴν τελειότητα τῆς ἀρετῆς, μιμεῖται τὸ καλὸ καὶ ποθεῖ ἡ ψυχὴ του τὸ ἀγαθό. Ὁ ἀγαθὸς ζῆλος γεννιέται μέσα στὴν ἀγαθὴ ψυχὴ σὰν καλῆ ἐπιθυμία, χωρὶς ἴχνος ζήλιας· εἶναι ἐκδήλωση τῆς ἀγάπης πρὸς τὸ ἀγαθὸ καὶ ἐκφράζει τὴν διάθεση γιὰ πρόοδο. Ὁ ἀγαθὸς ζῆλος ἐπιθυμεῖ πάντοτε τὰ ἀνώτερα.

Περὶ τοῦ κατ’ ἐπίγνωση ζηλωτῆ

Ὁ χαρακτήρας τοῦ κατ’ ἐπίγνωση ζηλωτῆ εἶναι αὐτὸς ποὺ λατρεύει, γεμάτος ἐνθουσιασμὸ γιὰ τὴν πίστη του, τὸν Θεό. Πράγματι, εἶναι ὁλοκληρωτικὰ ἀφοσιωμένος στὸν Θεὸ καὶ φυλάει μὲ αὐστηρότητα τὸν νόμο Του. Ἀκολουθεῖ εὐλαβικὰ τὶς πατρικὲς παραδόσεις καὶ ἐργάζεται μὲ πολλὴ θέρμη γιὰ τὴν δόξα τοῦ ὀνόματός Του. Εἶναι ἐραστὴς τῶν ἔργων ποὺ ἀξίζουν τὸν ἔπαινο καὶ γεμάτος πόθο βιάζεται νὰ μιμηθεῖ τὰ καλά. Βαδίζει μὲ πολλὴ προθυμία τὸν δρόμο τῆς ἀρετῆς καὶ ἐπιδιώκει μὲ ζῆλο τὶς ἄριστες τῶν ἀσχολιῶν. Ὁ κατ’ ἐπίγνωση ζηλωτὴς εἶναι φίλος κάθε καλοῦ, ἀγαπάει καὶ ποθεῖ ὅλες τὶς ἀρετές. Διακαίεται ἀπὸ τὸν πόθο νὰ διαδώσει τὸν θεῖο λόγο, μὲ σκοπὸ τὴ στερέωση τῆς πίστης, τὴν εὐόδωση τοῦ ἔργου τῆς Ἐκκλησίας, τὴ μεγαλύτερη ἐπίδοση τοῦ θείου κηρύγματος, τὴν ἀποκατάσταση τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ πάνω στὴ γῆ.

Είσαι νερόβραστος αν δεν φωνάξεις όταν πρέπει! -π. Αθανασίου Μυτιληναίου.

Απόσπασμα απομαγνητοφωνημένης ομιλίας του μακαριστού γέροντος στις Πράξεις των Αποστόλων [εκφωνήθηκε στον Ιερό Ναό Αγίου Χαραλάμπους Λαρίσης στις 10-03-1991]