Οἱ διωγμοὶ τῆς Οὐκρανικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας
καὶ πάντες δὲ οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ ᾿
Ιησοῦ διωχθήσονται (Βʹ Τιμόθ. γʹ 12)
Ὁ διωγμὸς ἀποτελεῖ χαρακτηριστικὸ γνησιότητος τῆς χριστιανικῆς ζωῆς κατὰ τὸν ἀπόστολο Παῦλο, ἐνῶ κατὰ τὸν Κύριο «μακάριοι» εἶναι «οἱ δεδιωγμένοι ἕνεκεν δικαιοσύνης, ὅτι αὐτῶν ἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν» (Ματθ. εʹ 10).
Μέσα λοιπὸν σὲ μιὰ ἐποχή στὴν ὁποία κυριαρχεῖ ἡ βία τῶν ὅπλων καὶ ἡ ἀνθρωπότης βρίσκεται στὰ πρόθυρα ἑνὸς πυρηνικοῦ ὁλοκαυτώματος, ἑνώνουμε καὶ ἐμεῖς τὶς φωνὲς καὶ τὶς προσευχές μας μὲ ἐκεῖνες πολλῶν Ὀρθοδόξων Πατριαρχῶν, Ἀρχιερέων, Κληρικῶν καὶ Μοναχῶν ὑπὲρ τῆς ἀπηνῶς διωκομένης Οὐκρανικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ὑπὸ τὸν Μητροπολίτη Κιέβου καὶ πάσης Οὐκρανίας Ὀνούφριο (ΟΟΕ).
Ὡς γνωστόν, μετά τὴν ἄνομη ἁρπαγὴ πολλῶν Ναῶν καὶ Μοναστηριῶν καὶ τὶς συλλήψεις, διώξεις καὶ φυλακίσεις ἀρχιερέων ἀπὸ τὸ κράτος τῆς Οὐκρανίας τὰ τελευταῖα χρόνια, στὶς 20 Αὐγούστου 2024 ψηφίστηκε καὶ ὁ τελειωτικός νόμος 8371/2024 ἀπὸ τὴν οὐκρανική βουλή, ὁ ὁποῖος θέτει ἐκτός νόμου τὴν Οὐκρανικὴ Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία ὑπό τὸν Μητροπολίτη Ὀνούφριο, τὸν ὁποῖο ἀκολουθεῖ ἡ συντριπτικὴ πλειοψηφία τῶν Οὐκρανῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν (περίπου 24 ἑκατομμύρια).
Μὲ αὐτὸν τὸν νόμο ἡ Οὐκρανία, μία χώρα μὲ «εὐρωπαϊκὸ προσανατολισμό», ἐπιστρέφει στὶς ἐποχὲς τοῦ Χίτλερ καὶ τοῦ Στάλιν καὶ νομιμοποιεῖ τὶς διώξεις καὶ τὴν καταπίεση, τὸ μίσος καὶ τὴν κατασυκοφάντηση, τὶς κατασχέσεις καὶ τὸ σφράγισμα τῶν ἱερῶν ναῶν τῆς ΟΟΕ, τὶς ἐπιθέσεις καὶ τὶς ἐπιδρομές, ποὺ συνοδεύονται ἀκόμη καὶ ἀπὸ αἱματοχυσία.