Ήταν ένα παιδί, ένας θεολόγος, και το παιδί αυτό ξαφνικά μόλις
παντρεύτηκε, έπαθε κάτι. Ήταν μία σοβαρή
υπόθεση και έπρεπε να του κάνουν εγχείρηση σε ένα σοβαρό σημείο του σώματός
του.
Ήρθε στη Μονή να τον σταυρώσουμε και μας το είπε έτσι εμπιστευτικά. Το σταυρώσαμε το παιδί σε αυτό το μέρος που υπέφερε και, ω του θαύματος, αμέσως έγινε καλά! Το πήγανε στο χειρουργείο, το εγχειρήσανε, αλλά δεν έγινε αυτή η φοβερή ζημιά, που έπρεπε να του κάνουν.
*****
Ένα
άλλο παιδί πάλι είχε καρκίνο και μάλιστα οι γιατροί του λένε ότι θα προχωρήσει
και πιο μέσα και θα πεθάνει.
Απλώς
μόνο το σημείο του σταυρού του κάναμε του παιδιού, όταν μας καλέσανε, τότε που
είχα πάει στην Αθήνα για το γιατρό τον κύριο Κρεμαστινό, τον καθηγητή, που
βλέπει την καρδιά μου.
Όταν του κάναμε το σημείο του σταυρού, το παιδί μου λέει:
-Πάτερ μου, δεν θέλω να πεθάνω με καρκίνο. Δεν πειράζει, που μου κόψανε το
σώμα μου.
Ε, και εγώ ήλπιζα να παντρευτώ, να κάνω και παιδιά, πάτερ μου, λέει, ας μη
κάνω και παιδιά.
Με το σταύρωμα που του κάναμε και με την προσευχή και τη Χάρη του Αγίου
Δαυίδ το παιδί σώθηκε και δεν ήτανε καρκίνος.
Κι ας
του αφαιρέσανε οι γιατροί μέρη του σώματός του. Γι’ αυτό πάντοτε η προσευχή
στηρίζει.
Τα θαύματα, παιδιά μου, πάντοτε γίνονται, όταν έχει κανείς πίστη.
Πηγή:https://zpigikam.blogspot.com/
«Πᾶνος»
