
Ὀρθοδοξία καί Οἰκουμενισμός
Η δικαιολογημένη απείθεια των πιστών για θέματα πίστεως τους ενοχλεί. Η αδικαιολόγητη απείθεια ασεβών μητροπολιτών τους αφήνει αδιάφορους.

Ἡ ἐξομολόγηση ἑνός ἄθεου

Πρὶν ἀπὸ χρόνια, ὅταν ἤμουν ἐφημέριος στὸν ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Βασιλείου Πειραιῶς, μὲ κάλεσαν νὰ ἐξομολογήσω ἐκτάκτως, κατόπιν δικῆς του ἐπιθυμίας, ἕναν νέο ἄνδρα, 42 ἐτῶν, τὸ ὄνομά του, ἦταν Ξενοφῶν.
Ὅταν πῆγα, ἦταν σὲ κακὴ κατάσταση. Ὁ καρκίνος μὲ τὶς ραγδαῖες μεταστάσεις τὸν εἶχε προσβάλλει καὶ στὸ κεφάλι. Οἱ μέρες του, ἦταν μετρημένες. Ἦταν μόνος στὸν θάλαμο, τὸ διπλανὸ κρεββάτι ἦταν ἄδειο καὶ ἔτσι βρεθήκαμε μόνοι μας.
Καὶ μοῦ εἶπε τὰ ἑξῆς, γιὰ τὸ πῶς πίστεψε, ἀφοῦ ὑπῆρξε, ὅπως τὸ τόνισε, «σκληρὸς ἄθεος» καὶ ἄπιστος:
«Ἦλθα ἐδῶ πρὶν ἀπὸ 35 περίπου μέρες, σ’ αὐτὸ τὸ δωμάτιο τῶν δύο κλινῶν. Δίπλα μου ἦταν ἤδη κάποιος ἄλλος ἄρρωστος, μεγάλος στὴν ἡλικία, 80 περίπου ἐτῶν. Αὐτὸς ὁ ἄρρωστος, πάτερ μου, παρὰ τοὺς φοβεροὺς πόνους ποὺ εἶχε στὰ κόκκαλα – ἐκεῖ τὸν εἶχε προσβάλει ὁ καρκίνος – συνεχῶς ἀναφωνοῦσε: «Δόξα Σοί, ὁ Θεός! Δόξα Σοί, ὁ Θεός!…»
Στὴ συνέχεια ἔλεγε καὶ πολλὲς ἄλλες προσευχές, ποὺ ἐγὼ ὁ ἀνεκκλησίαστος καὶ ἄθεος τὶς ἄκουγα γιὰ πρώτη φορά. Καὶ ὅμως, πολλὲς φορὲς μετὰ ἀπὸ τὶς προσευχές του ἠρεμοῦσε – καὶ ἐγὼ δὲν ξέρω μὲ ποιόν τρόπο – καὶ τὸν ἔπαιρνε γλυκύτατος ὕπνος. Ὕστερα ἀπὸ δύο-τρεῖς ὧρες ξυπνοῦσε ἀπὸ τοὺς ἀφόρητους πόνους, γιὰ νὰ ξαναρχίσει καὶ πάλι το:
Μας παρέσυρε ο εγωϊσμός και ο υλισμός (π. Δημ. Γκαγκαστάθης)

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος, Ευχή Αγίου Εφραίμ του Σύρου - Περί σωφροσύνης
«ΠΕΡΙ ΣΩΦΡΟΣΥΝΗΣ»
ΕΥΧΗ ΑΓΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού αρχιμανδρίτου Αθανασίου Μυτιληναίου με θέμα:
[εκφωνήθηκε κατά τους Α΄Χαιρετισμούς, στις 21-3-1986]
Καθ΄όλον το μήκος, αγαπητοί μου, της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, συχνοτάτη χρήσις γίνεται μιας πολύ μικράς ευχής, συντάκτης της οποίας είναι ο άγιος Εφραίμ ο Σύρος. Είναι η εξής: «Κύριε καὶ Δέσποτα τῆς ζωῆς μου, πνεῦμα ἀργίας, περιεργείας, φιλαρχίας καὶ ἀργολογίας μή μοι δῷς. Πνεῦμα δὲ σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, ὑπομονῆς καὶ ἀγάπης, χάρισαί μοι τῷ σῷ δούλῳ. Ναί, Κύριε Βασιλεῦ, δώρησαί μοι τοῦ ὁρᾶν τὰ ἐμὰ πταίσματα, καὶ μὴ κατακρίνειν τὸν ἀδελφόν μου, ὅτι εὐλογητὸς εἶ, εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν».
Η ευχή αυτή είναι κατανυκτικοτάτη και αποβλέπει εις την νήψιν του ανθρώπου, ιδιαιτέρως κατά την περίοδον της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Όπως αντελήφθητε, αναφέρονται δύο ζεύγη παθών, που είναι η αργία και η περιέργεια, η φιλαρχία και η αργολογία, και από τα οποία, ζεύγη παθών, ζητά ο ιερός συντάκτης και ο κάθε πιστός που απαγγέλλει την ευχή αυτήν, όπως ο Κύριος τον απαλλάξει.
Αλλά ακολουθούν και δύο ζεύγη αρετών· γιατί βλέπετε ο Χριστιανισμός δεν είναι μόνο η εκκοπή των παθών, αλλά και η φύτευσις των αρετών. Δεν μπορούμε μόνο κατά αρνητικόν τρόπον να μείνομε στην πνευματικότητα, δηλαδή μόνο στο να καθαρίσομε τον εαυτό μας, πρέπει και να εμπλήσουμε τον εαυτό μας· διότι ο εμπλησμός είναι το Πνεύμα του Θεού. Το Πνεύμα του Θεού δια να μας εμπλήσει, να μας γεμίσει, πρέπει να δημιουργηθεί ένας καθαρισμός. Συνεπώς, θα ‘τανε περίεργο πράγμα να καθαρίσω τον εαυτό μου και να μην τον εμπλήσω. Για να καταλάβετε, να μου φέρουν ένα ποτήρι πολύ καθαρό, μα τελείως καθαρό, αλλά άδειο. Τι έχω να το κάνω; Το ζητώ καθαρό ακριβώς για να γίνει μεταφορά νερού να το πιω. Έτσι, μην το ξεχνάμε, δεν είναι αρκετό να πούμε ότι δεν κάνω αυτήν και αυτήν την αμαρτία, αλλά πρέπει να γνωρίζομε ότι πρέπει να γεμίσομε από αρετές και κυρίως, ούτε και ο σκοπός είναι των αρετών, αλλά ο σκοπός είναι δια των αρετών να εμπλησθούμε, να γεμίσουμε από το Πνεύμα του Θεού. Δηλαδή ο τελικός σκοπός μας είναι να γεμίσουμε από Πνεύμα Θεού. Να αποκτήσομε το Πνεύμα το Άγιον.
Και φυσικά η διαδικασία που ακολουθείται είναι η κάθαρσις από τα πάθη, και η οδός την οποία θα περπατήσομε, των εντολών, για να φτάσομε να δημιουργήσομε τις κατάλληλες προϋποθέσεις για να αποκτήσομε το Πνεύμα του Θεού. Η ευχή αυτή κατακλείει με μία αίτηση αυτογνωσίας και ακατακρισίας. «Να μην κατακρίνω, Κύριε», λέγει, «τον πλησίον μου, τον αδελφό μου», αλλά και του «ὁρᾶν τὰ ἐμὰ πταίσματα» «και να βλέπω τις δικές μου αμαρτίες, να μην κάθομαι να βλέπω του αλλουνού». Και τέλος με μία δοξολογία προς τον Άγιον Τριαδικόν Θεόν.
Ας το διαβάσουμε και ας κλάψουμε για την κατάντια μας. Μάθημα πίστης, ήθους, ανιδιοτέλειας, θυσίας, ιδανικών και αξιών από έναν ήρωα, που ως Χριστιανός ήξερε γιατί έζησε και πως να πεθάνει.

Πηγή
Μία από τις πολλές αιρετικές διδασκαλίες του κορυφαίου θεολόγου των Οικουμενιστών Περγάμου Ιωάννη Ζηζιούλα
Και η βατικανοποίηση της Εκκλησίας συνεχίζεται με ευθύνη όμως των ευσεβών που αρκούνται σε δηλώσεις, αλλά δεν αντιδρούν.
Το σχέδιο για «παγκάρι.gr”. Επικείμενη η δημιουργία ψηφιακής τράπεζας Εκκλησίας και ιδιωτών επενδυτών.
Γεώργιος Αποστολάκης,
Αντιπρόεδρος ΑΠ ε.τ., πρώην βουλευτής.
Το σχέδιο για «παγκάρι.gr”. Επικείμενη η
δημιουργία ψηφιακής τράπεζας Εκκλησίας και
ιδιωτών επενδυτών.
Εδώ και τρία χρόνια, υπό συνθήκες απόλυτης μυστικότητας, κάποιοι στην Εκκλησία της Ελλάδος εργάζονται, σε συνεργασία με τραπεζίτες επενδυτές, για την υλοποίηση ενός «πρότζεκτ» για τη δημιουργία ψηφιακής τράπεζας με μέτοχο την Εκκλησία της Ελλάδος και τους άγνωστους ακόμη αυτούς τραπεζίτες.
Και το όνομα αυτής, «ΦΩΣ Bank”.
Τα πράγματα, λένε οι δημοσιογραφικές πληροφορίες, έχουν προχωρήσει τόσο ώστε μέχρι τον Μάιο 2025, το αργότερο στις αρχές Ιουνίου, σχεδιάζεται να κατατεθεί στην Τράπεζα της Ελλάδος ο φάκελος με όλα τα απαραίτητα στοιχεία, προκειμένου να αδειοδοτηθεί η λειτουργία της τράπεζας.
Για την ώρα, η προσπάθεια επικεντρώνεται στη συγκέντρωση κεφαλαίων από ιδιώτες επενδυτές, ώστε να ολοκληρωθεί η απαραίτητη προεργασία και να κατατεθεί ο φάκελος προς αδειοδότηση από την Τράπεζα της Ελλάδος.
Υπάρχει βέβαια και η ανεπιβεβαίωτη πληροφορία ότι η άδεια θα ζητηθεί από το εξωτερικό λ.χ το κράτος της Λιθουανίας.
Το θέμα είναι πολύ σοβαρό. Γι’ αυτό οι πληροφορίες ρέουν στο εκκλησιαστικό περιβάλλον σε δόσεις ώστε να μην υπάρξουν αντιδράσεις στο εγχείρημα. Βασικά, πιστών μελών της Εκκλησίας και σε μικρότερο βαθμό κάποιων Ιεραρχών και κληρικών. Ωστόσο, το θέμα αρχίζει να ανακινείται στο εσωτερικό της Εκκλησίας, προκαλώντας ανησυχία και ερωτήματα για το κατά πόσον είναι σωστό η Εκκλησία να εμπλακεί σε κάτι τέτοιο.
Πολλοί είναι αυτοί που είναι αντίθετοι και ερωτούν: Κατά πόσο η άσκηση τραπεζικών επιχειρηματικών εργασιών, με σκοπό το επιχειρηματικό κέρδος και τη «μπίζνα», είναι συμβατή με το Ευαγγέλιο, με την πνευματική αποστολή της Εκκλησίας, με την ουσία της Πίστης μας;
Προς την κατεύθυνση ενός τέτοιου προβληματισμού κατατείνει και ο παρών σχολιασμός.
Ας δούμε όμως τι λένε οι διαρρέουσες πληροφορίες για την … «ιερή» αυτή τράπεζα.
Το εγχείρημα, λένε, αφορά τη λειτουργία μιας αποκλειστικά ψηφιακής τράπεζας. Ενός οργανισμού, δηλαδή, που θα παρέχει το σύνολο των υπηρεσιών που παρέχει μια κλασική τράπεζα, χωρίς, όμως, να διαθέτει φυσικά υποκαταστήματα, αλλά να λειτουργεί αποκλειστικά μέσω της οθόνης των υπολογιστών ή των κινητών τηλεφώνων των πελατών της. Μία καθαρά ηλεκτρονική τράπεζα. Φυσικά, τίποτα δεν αποκλείει αργότερα να γίνει μία κανονική τράπεζα σαν αυτή του Βατικανού.
Ἡ Μεγάλη Σαρακοστή: Ἕνας τρόπος ζωῆς
Μὲ τὴν παρακολούθηση τῶν Ἀκολουθιῶν, μὲ τὴ νηστεία, ἀκόμα καὶ μὲ τὴν προσευχὴ σὲ τακτὰ διαστήματα, δὲν ἐξαντλεῖται ἡ ὅλη προσπάθεια στὴ διάρκεια τῆς Μεγάλης Σαρακοστῆς. Ἢ μᾶλλον γιὰ νὰ εἶναι ὅλα αὐτὰ ἀποτελεσματικὰ καὶ νὰ ἔχουν νόημα, πρέπει νὰ ὑποστηρίζονται καὶ ἀπὸ αὐτὴ τὴν ἴδια τή ζωή. Χρειάζεται δηλαδὴ ἕνας «τρόπος ζωῆς», ποὺ νὰ μὴν ἔρχεται σὲ ἀντίθεση μὲ ὅλα αὐτὰ καὶ νὰ μὴν ὁδηγεῖ σὲ μιὰ «διασπασμένη» ὕπαρξη. Στὸ παρελθόν, στὶς ὀρθόδοξες χῶρες ἡ ἴδια ἡ κοινωνία πρόσφερε μιὰ τέτοια ὑποστήριξη μὲ τὸν συνδυασμὸ ποὺ εἶχε στὰ ἔθιμα, στὶς ἐξωτερικὲς ἀλλαγές, μὲ τὴ νομοθεσία, μὲ τοὺς δημόσιους καὶ ἰδιωτικοὺς κανονισμούς, μὲ ὅλα δηλαδὴ ὅσα περιλαμβάνονται στὴ λέξη πολιτισμός. Κατὰ τὴ Μεγάλη Σαρακοστὴ, ὁλόκληρη ἡ κοινωνία ὑποδεχόταν ἕναν συγκεκριμένο ρυθμὸ ζωῆς, ὁρισμένους κανόνες ποὺ ὑπενθύμιζαν στὰ ἄτομα-μέλη τῆς κοινωνίας τὴν περίοδο τῆς Σαρακοστῆς. Στὴ Ρωσία, λόγου χάρη, δὲν μποροῦσε κανεὶς εὔκολα νὰ ξεχάσει τὴν Σαρακοστὴ, γιατί οἱ καμπάνες τῶν ἐκκλησιῶν χτυποῦσαν διαφορετικὰ αὐτὴ τὴν περίοδο• τὰ θέατρα ἔκλειναν καί, σὲ παλιότερους καιρούς, τὰ δικαστήρια ἀνέβαλλαν τὴν λειτουργία τους. Φυσικὰ, ὅλα αὐτὰ τὰ ἐρεθίσματα ἀπὸ μόνα τους, εἶναι φανερό, ὅτι δὲν ἦταν δυνατὸ νὰ ἀναγκάσουν τὸν ἄνθρωπο νὰ ὁδηγηθεῖ στὴ μετάνοια ἢ σὲ μιὰ πιὸ ζωντανὴ θρησκευτικὴ ζωή. Ἀλλὰ ὅμως δημιουργοῦσαν μιὰ ὁρισμένη ἀτμόσφαιρα – ἕνα εἶδος σαρακοστιανοῦ κλίματος – ὅπου ἡ ἀτομικὴ προσπάθεια γινόταν εὐκολότερη. Ἀκριβῶς ἐπειδὴ εἴμαστε ἀδύναμοι, χρειαζόμαστε τὶς ἐξωτερικὲς ὑπενθυμίσεις, τὰ σύμβολα, τὰ σημάδια. Φυσικὰ, πάντα ὑπάρχει ὁ κίνδυνος αὐτὰ τὰ ἐξωτερικὰ σύμβολα ν’ ἀποκτήσουν αὐτοτέλεια, νὰ γίνουν αὐτοσκοπός, καὶ ἔτσι ἀντὶ νὰ εἶναι ἁπλά μιὰ ὑπενθύμιση, νὰ γίνουν γιὰ τὴν κοινὴ ἀντίληψη τὸ μόνο περιεχόμενο τῆς Μεγάλης Σαρακοστῆς. Αὐτὸν τὸν κίνδυνο τὸν ἔχουμε ἐπισημάνει παραπάνω, ὅταν μιλήσαμε γιὰ τὶς ἐξωτερικὲς συνήθειες καὶ τὰ πανηγύρια ποὺ ἀντικαθιστοῦν τὴν γνήσια προσωπικὴ προσπάθεια. Ἂν ὅμως καταλάβουμε σωστὰ αὐτὲς τὶς συνήθειες, τότε θὰ γίνουν ὁ «κρίκος» ποὺ συνδέει τὴν πνευματικὴ προσπάθεια μὲ τὴν ζωή.
ΑΓΙΟΣ ΥΠΑΤΙΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΓΑΓΓΡΩΝ

Ὁ Ἅγιος Ἰννοκέντιος Μητροπολίτης Μόσχας καὶ Ἱεραπόστολος Ἀλάσκας
Η Κλίμακα των Αρετών στην ψηφιακή εποχή των Ασανσέρ και των άλλων ανέσεων

Αγαπητοί Αναγνώστες αφού πήραμε δύναμη και ξαποστάσαμε λίγο πνευματικά προσκυνώντας τον Τίμιο Σταυρό στα μέσα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής η πνευματική πορεία μας συνεχίζεται.
Και όχι απλά συνεχίζεται, αλλά είναι ακόμη πιο ανηφορικός ο δρόμος μας, καλώς η Εκκλησία μας καλεί να ανέβουμε σε μια σκάλα με τριάντα ολόκληρα σκαλοπάτια. Φυσικά δεν κυριολεκτούμε, αλλά αναφερόμαστε στην Κλίμακα του Αγίου Ιωάννου του Σιναΐτου, που προβάλλεται την Δ΄ Εβδομάδα των Νηστειών και αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα πνευματικά έργα της Ορθόδοξης Εκκλησίας, χαράσσοντας τον δρόμο της ανόδου προς τον Θεό μέσα από την άσκηση των αρετών.
Ο ασκητικός αυτός δρόμος περιγράφεται ως μία κλίμακα με τριάντα σκαλοπάτια, όπου κάθε βαθμίδα αντιπροσωπεύει μία αρετή που καλείται να αποκτήσει ο χριστιανός. Στην εποχή μας, όμως, η άνοδος φαίνεται να έχει αποκτήσει διαφορετική έννοια. Η σύγχρονη κοινωνία, κυριαρχούμενη από την τεχνολογία, τις επιστημονικές ανακαλύψεις και τις ανέσεις, έχει διαμορφώσει έναν διαφορετικό τρόπο σκέψης και άλλα δεδομένα, όπου οι άνθρωποι αναζητούν τις πιο εύκολες και γρήγορες-έτοιμες λύσεις, αποφεύγοντας την προσπάθεια και τον κόπο και την άσκηση της υπομονής στο βάθος χρόνου. Στο πλαίσιο αυτό, στο άρθρο μας θα εξετάσουμε το πώς μπορεί να εφαρμοστεί η πνευματική άνοδος της Κλίμακας μέσα στην «εποχή των κυλιόμενων σκαλιών και των ασανσέρ»; Μπορεί κάποιος να προοδεύσει πνευματικά χωρίς αγώνα και θυσίες;
Το Οσφράδιον
Ηλίας Γ. Σκόνδρας
Ένα ασυνήθιστο εγκώμιο που επέλεξαν για την Παναγία μας είναι το οσφράδιον, που σημαίνει άρωμα ή ευωδία και απαντάται σε τροπάριο του κανόνος ως εξής:Χαίρε [η τέξασα] το οσφράδιον του πάντων Βασιλέως.Μεταφράζεται με δύο τρόπους: Χαίρε συ που γέννησες την ευωδία του Βασιλιά του σύμπαντος ή Χαίρε συ που είσαι η ευωδία του Βασιλιά του σύμπαντος.
Ανύπαρκτο Σχίσμα;
Μέσα στὴν ἀχαλίνωτη τάση τους νὰ φέρουν σὲ πέρας ἕνωση τῆς Ὀρθοδοξίας μὲ τὸν Παπισμό, οἱ θιασῶτες της μετέρχονται κάθε μέσο. Τελευταῖα ἐπιχείρησαν νὰ πείσουν τὸν Θεολογικὸ κόσμο πὼς δὲν ὑπῆρξε ποτὲ σχίσμα, ἀλλὰ ἁπλὴ φιλονικία μεταξὺ δύο ἐκκλησιαστικῶν προσώπων.
Μὲ τὸ Διεθνὲς Συμπόσιο, ποὺ διοργάνωσαν στὴν Αὐστρία στὶς 16 καὶ 17 Ἰανουαρίου 2025, ὑποστήριξαν ὅτι «τὸ 1054 δὲν πραγματοποιήθηκε στὴν Κωνσταντινούπολη τὸ θρυλούμενο Μέγα Σχίσμα μεταξὺ τῶν Ἐκκλησιῶν Ἀνατολῆς καὶ Δύσεως. Οἱ ἀναθεματισμοὶ ἀφοροῦσαν συγκεκριμένα πρόσωπα καὶ ὄχι τὶς Ἐκκλησίες… δὲν καταδίκασε ἡ μία Ἐκκλησία τὴν ἄλλη… οὔτε διεκόπη ἡ ἐκκλησιαστικὴ μυστηριακὴ κοινωνία μεταξὺ αὐτῶν… παρέμεινε ἡ ὑπάρχουσα κρίση καὶ μεγεθύνθηκε ἡ ἀποξένωση μεταξὺ τῶν δύο Ἐκκλησιῶν, ἡ ὁποία ἀργότερα ὁδήγησε καὶ στὴ διακοπὴ τῆς μυστηριακῆς κοινωνίας ἐντὸς τῆς Μιᾶς Ἐκκλησίας».
Τί ἀνακάλυψη! Τοὺς ἔχει ὅμως προλάβει, 50 χρόνια πρίν, τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, τὸ ὁποῖο, ἐπὶ Πατριάρχου Ἀθηναγόρα, ὑποστήριζε ἀκριβῶς τὰ ἴδια: «Τὸ σχίσμα τοῦ 1054 ἐπῆλθεν οὐχὶ ἐξ ἀποφάσεως Δύσεως καὶ Ἀνατολῆς, οὐδὲ ἐπεκυρώθη δι᾿ ἀποφάσεων Ρώμης καὶ Κωνσταντινουπόλεως, ἀλλ᾿ ἐπέπεσεν, ὅταν αἱ δύο Ἐκκλησίαι καὶ οἱ Χριστιανοὶ αὐτῶν ἔπαυσαν νὰ ἀγαπῶνται» (Δελτίον «Ἐπίσκεψις», ἀριθ. 28/6-4-1971).
Τὴν ἴδια αὐτὴ ἀντίληψη ἐπαναφέρει τὸ «Διεθνὲς Συμπόσιο», μὲ τὴ μόνη διαφορὰ ὅτι τώρα αὐτὴ ἡ τάχα ἀνακάλυψη ἔχει πιὰ καταντήσει ἀποκρουστικὴ ἀπὸ τὴν πολυκαιρία, παρόλο ποὺ φρόντισαν νὰ τὴν ἐπενδύσουν μὲ ψευδοεπιστημονισμὸ καὶ μάλιστα μὲ διεθνὴ συμμετοχή.
Ο νοών νοείτω. Η αλήθεια του Ευαγγελίου...
Από το ευαγγέλιο της σημερινής Δ΄ Κυριακής των νηστειών. Περιγραφή του δαιμονισμένου νέου:
«Διδάσκαλε, ἤνεγκα τὸν υἱόν μου πρός σε (:έφερα τον υιόν μου σε σένα), ἔχοντα πνεῦμα ἄλαλον. καὶ ὅπου ἂν αὐτὸν καταλάβῃ, ῥήσσει αὐτόν(:τον ρίχνει κάτω), καὶ ἀφρίζει καὶ τρίζει τοὺς ὀδόντας αὐτοῦ, καὶ ξηραίνεται (:γίνεται αναίσθητος)»
Από την Hadith. Περιγραφή της καταστάσεως του Μωάμεθ όταν είδε στο όραμά του τον άγγελο με τις 70 φτερούγες:
Κατά την στιγμήν της αποκαλύψεως ο Μωάμεθ κατελήφθη υπό παροξυσμού, κατά τρόπον ώστε αφρός εξήλθεν εκ του στόματος αυτού, η κεφαλή του έκλινε, το πρόσωπόν του ωχρίασε ή ερυθρίασε, ο ιδρώς έτρεχεν ακατασχέτως και ούτος εκραύγαζεν ως «πώλος καμήλου». Ο παροξυσμός ούτος καλείται από δύο σπουδαίους συλλογείς της μουσουλμανικής παραδόσεως, τον Bakhari και τον Waqidi, «πυρετός» (buraha’).
Ο δρ. Γουσταύος Βάϊλ στο έργο του «Μωάμεθ ο προφήτης» γράφει: «Γενικώς επιστεύετο, ότι εχαρακτήρισαν ως επιληπτικόν τον Μωάμεθ οι εχθροί του και Χριστιανοί τινές συγγραφείς. Εν τούτοις, φαίνεται ότι τα περί ασθενείας του προφήτου εβεβαιώθησαν υπο τινων εκ των παλαιοτέρων Μουσουλμάνων συγγραφέων, επί τη βάσει των λεχθέντων υπό των οικείων του. Κατ’ αρχάς, λέγουν ούτοι, ο Μωάμεθ κατελαμβάνετο υπό τρόμου και έπιπτεν εις αναισθησίαν σπασμών ενώ δε το μέτωπόν του ίδρωνεν οσονδήποτε ψυχρός και αν ήτο ο καιρός και από του στόματός του εξήρχετο αφρός, αυτός έμενε με κλειστούς τους οφθαλμούς, εκβάλλων ανάρθρους κραυγάς. (εδώ)
Α.Τ.
ΗΘΟΣ ΚΑΙ ΔΟΓΜΑ
Όταν κάποτε ρώτησε κάποιος τον άγιο Ιωάννη τον Σιναΐτη (τον εορτάζοντα σήμερα συγγραφέα τῆς “Κλίμακος”), ποια αμαρτία είναι βαρύτερη, ο φόνος ή η άρνηση της πίστης, εκείνος απάντησε η άρνηση της .
Τότε εκείνος ξαναρώτησε: Γιατί τότε η Εκκλησία τους αιρετικούς, όταν αποκηρύξουν την αίρεση, τους αποδέχεται αμέσως σε μυστηριακή κοινωνία, ενώ τον πόρνο, όταν εξομολογηθεί και παύσει την αμαρτία, τον αποκόπτει επί αρκετά χρόνια από την κοινωνία των αχράντων μυστηρίων σύμφωνα με τους αποστολικούς κανόνες;
Και ο όσιος Ιωάννης καταλήγει ότι και ο ίδιος απορεί».
Ο νηπτικός Νικηφόρος Κάλλιστος Ξανθόπουλος (ὁ ὁποῖος ἔχει γράψει «Ἐξήγηση στὸν Ἰωάννη τῆς “Κλίμακος”») ερμηνεύοντας το παραπάνω χωρίο επισημαίνει:
Συμβουλές που ξέχασαν οι περισσότεροι σημερινοί ποιμένες, ιδιαίτερα οι επίσκοποι!

Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς Ὁμιλία εἰς τὴν Δ΄ Κυριακὴ τῶν νηστειῶν

Όλοι ήταν εκεί: Ορθόδοξοι, σχισματικοί Σκοπίων, Παπικοί, προτεστάντες, μουσουλμάνοι, ο δε (+) Αναστάσιος Αλβανίας ανακηρύχθηκε ο "νέος Μωυσής"!!!
Η Ενθρόνιση του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Ιωάννη (ΒΙΝΤΕΟ&ΦΩΤΟ)

Με την διαβεβαίωση ότι θα συνεχίσει την αποστολή της Ορθόδοξης Αυτοκέφαλης Εκκλησίας στην αλβανική κοινωνία, σε αναστάσιμο κλίμα και με την αναφώνηση του “Άξιος” στην αλβανική και ελληνική γλώσσα, πραγματοποιήθηκε στον Καθεδρικό Ναό της Αναστάσεως του Χριστού στα Τίρανα η τελετή ενθρόνισης του Αρχιεπισκόπου Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας κ.κ. Ιωάννου.
Του Νικολάου Ζαΐμη
Η τελετή πραγματοποιήθηκε με την εκπροσώπηση δια αντιπροσωπειών των Ορθοδόξων Πατριαρχείων, πρεσβυγενών και νεωτέρων, και των Αυτοκεφάλων Εκκλησιών, του Πρόεδρου της Αλβανικής Δημοκρατίας, καθώς εκπροσώπων της Ελληνικής κυβέρνησης. Τις ευχές και το δώρο του Οικουμενικού Πατριάρχη μετέφερε ο Μητροπολίτης Γέρων Χαλκηδόνος κ. Εμμανουήλ. Εκ μέρους της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Αλβανίας, ο Μητροπολίτης Απολλωνίας και Φίερ κ. Νικόλαος, κάλεσε τον νέο Προκαθήμενο ως άλλος Ιησούς του Ναυή να συνεχίσει το έργο που χάραξε ο “νέος Μωυσής” της Εκκλησίας της Αλβανίας, Αρχιεπίσκοπός κυρός Αναστάσιος. Στον επιβατήριο λόγο του ο Αρχιεπίσκοπος κ.κ. Ιωάννης τόνισε ότι έχει πλήρη επίγνωση της αποστολής που αναλαμβάνει, μίλησε για τον προκάτοχό του, υπογράμμισε ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία στη χώρα θα παραμείνει πάντα ως “η Εκκλησία της ειρήνης και της αρμονικής συνύπαρξης” και ζήτησε τις προσευχές όλων για τη συνέχιση του έργου.
Η τελετή Ενθρόνισης μεταδόθηκε ζωντανά από τα ψηφιακά μέσα του Ινστιτούτου Άγιος Μάξιμος ο Γραικός. (Πατήστε ΕΔΩ για να δείτε το βίντεο)
Παρακολουθήστε σε επανάληψη την τελετή από το 45:55”:
Η τελετή
Νέος Άγιος της Εκκλησίας μας ο π.Δημήτριος Γκαγκαστάθης
