Η αίθουσα διαλογισμού στο κτίριο του Ο.Η.Ε.
Ντέιβιντ Κλάουντ
Η ΑΛΙΚΗ ΜΠΕΪΛΙ ΚΑΙ ΤΑ ΗΝΩΜΕΝΑ ΕΘΝΗ
Η Άλις Αν Μπέιλι (γεννημένη Άλις ΛαΤρομπ Μπέιτμαν) (1880-1949) ήταν προφήτισσα της Νέας Εποχής που ισχυριζόταν ότι μετέδιδε διδασκαλίες από τον «πνευματικό της οδηγό». Μεγάλωσε σε πλούσιο αγγλικανικό σπίτι, αλλά ήταν δυστυχισμένη και προσπάθησε να αυτοκτονήσει τρεις φορές πριν κλείσει τα 15 της χρόνια. Υποστηρίζεται ότι σε αυτή την ηλικία γνώρισε για πρώτη φορά τον πνευματικό της δάσκαλο, «έναν ψηλό άνδρα, ντυμένο με ευρωπαϊκά ρούχα και φορώντας τουρμπάνι», στις 30 Ιουνίου 1895. Αργότερα τον ταυτοποίησε ως τον «Δάσκαλο» Κουτ Χούμι, με τον οποίο υποτίθεται ότι επικοινωνούσε η Μπλαβάτσκι.
Δίδασκε στην Κυριακή Σχολή και έκανε ιεραποστολικό έργο στην Ινδία με τη Χριστιανική Ένωση Νεανίδων (YWCA). Εκεί παντρεύτηκε τον πρώτο της σύζυγο, ο οποίος έγινε επίσκοπος της επισκοπής, αλλά τελικά τον χώρισε και απέρριψε τον Χριστιανισμό, λέγοντας για τον εαυτό της ότι «μια φανατική, χριστιανή εργάτρια (έγινε) μια γνωστή δασκάλα της αποκρυφιστικής γνώσης» (Η Ατελής Αυτοβιογραφία της Άλις Α. Μπέιλι, σελ. 1).
Περί το 1917 εντάχθηκε στην Θεοσοφική Εταιρεία, γινόμενη μαθητευόμενη της Έλενας Μπλαβάτσκι, αλλά αφού απολύθηκε από την οργάνωση από την Άννι Μπέσαντ, εκείνη και ο δεύτερος σύζυγός της, Φόστερ Μπέιλι, ίδρυσαν τη δική τους αίρεση της Νέας Εποχής, την Εταιρεία των Απόκρυφων. Η λέξη «απόκρυφη» αναφέρεται σε κάτι που είναι γνωστό ή κατανοητό μόνο από λίγους, και περιγράφει εύστοχα την αγάπη της Νέας Εποχής για μυστική γνώση.
Το 1919 υποστηρίζεται ότι ήρθε σε επαφή με έναν Θιβετανό «δάσκαλο της σοφίας» ονόματι Τζγουάλ Κουλ. Υπό τις οδηγίες αυτού του δαίμονα που προσποιούνταν τον τέλειο άνθρωπο, η Μπέιλι συνέγραψε το «Σχέδιο για τη Νέα Παγκόσμια Τάξη». Διέταξε 24 τόμους σε διάστημα 30 ετών.
Εκείνη και ο σύζυγός της ίδρυσαν το Ταμείο Λουσίφερ για να εγκαθιδρύσουν αυτή τη νέα τάξη. Λόγω διαφωνιών για το όνομα, αργότερα μετονομάστηκε σε Ταμείο Λούσις. Έχουμε δει ότι το περιοδικό της Μπλαβάτσκι ονομαζόταν Λουσίφερ και πίστευαν ότι ο Λουσίφερ είναι ένας μυστικός φορέας φωτός και πνευματικής γνώσης που φέρνει φώτιση στην ανθρωπότητα. Η Μπλαβάτσκι και η Μπέιλι πίστευαν ότι ο Λουσίφερ είναι ο αληθινός Θεός, ενώ ο Θεός της Βίβλου είναι απατεώνας.
Ο θεός της Μπέιλι δεν ονομαζόταν μόνο Λουσίφερ αλλά και Σανάτ, που είναι μια λεπτά καμουφλαρισμένη μορφή του Σατανά. Τον αποκαλούσε Σανάτ Κουμάρα ή Κύριο του Κόσμου. Στο έργο Οι Ακτίνες των Μυήσεων, η Μπέιλι περιέγραφε τις «επτά όψεις του θείου σκοπού» όπως τις μετέδιδε ο πνευματικός της οδηγός, και η πρώτη από αυτές ήταν «ο άγνωστος, αθέατος και ακούστος σκοπός του Σανάτ Κουμάρα». Υποτίθεται ότι είναι «το μυστικό της ίδιας της ζωής… γνωστό μόνο σε Αυτόν».
Η Μπέιλι πίστευε ότι η Εποχή του Υδροχόου ανατέλλει και ότι οι παλιές δογματικές θρησκείες και κάθε διχασμός έπρεπε να παραμεριστούν για να ανοίξει ο δρόμος για τη Νέα Εποχή. Είπε: «Η Νέα Εποχή είναι πάνω μας και γινόμαστε μάρτυρες των πόνων της γέννησης της νέας κουλτούρας και του νέου πολιτισμού. Αυτό εξελίσσεται τώρα. Ό,τι είναι παλιό και ανεπιθύμητο πρέπει να φύγει και από αυτά τα ανεπιθύμητα πράγματα, το μίσος και το πνεύμα του διαχωρισμού πρέπει να φύγουν πρώτα» (Η Εξωτερικοποίηση της Ιεραρχίας, σελ. 62).
Η Μπέιλι δίδασκε ότι όλη η ύπαρξη αποτελείται από ενέργεια και αυτή η ενέργεια είναι ο Θεός. Πίστευε στη θεϊκότητα του ανθρώπου, στην μετενσάρκωση και στην εξελικτική τελειοποίηση της ψυχής. Υποστήριζε ότι υπάρχει μια αδελφότητα φωτισμένων, που ονομάζονται «Δάσκαλοι της Σοφίας» (ονομάζονται Πνευματική Ιεραρχία και Η Μεγάλη Λευκή Αδελφότητα) που βοηθούν την ανθρωπότητα στο πνευματικό της ταξίδι. Υποτίθεται ότι ζουν σε έναν τόπο που ονομάζεται Σαμπάλα, ο οποίος ιδρύθηκε πριν από 18 εκατομμύρια χρόνια και βρίσκεται σε «υψηλότερα αιθέρια επίπεδα».
Δίδασκε ενάντια στον εθνικισμό και έλεγε ότι αυτό ήταν αντίθετο με τον στόχο της ανθρώπινης αδελφότητας και της παγκόσμιας αρμονίας. Αναφερόταν ειδικά στο νέο κράτος του Ισραήλ ως «μεγάλη δυσκολία για εκείνους που επιδιώκουν να προωθήσουν την παγκόσμια ειρήνη» (Οι Ακτίνες και οι Μυήσεις, σελ. 429). Δεν πίστευε ότι το Ισραήλ έχει δικαίωμα στη γη της «Παλαιστίνης» και επικρίνοντας τη χρήση βίας, έγραφε: «Η απειλή για την παγκόσμια ελευθερία σήμερα έγκειται στις γνωστές πολιτικές των ηγετών της Σοβιετικής Ένωσης και στις δόλιες και ψευδείς μηχανισμούς των Σιωνιστών» (Οι Ακτίνες και οι Μυήσεις, σελ. 680).
Ισχυριζόταν ότι τελικά θα υπάρξει μια «νέα παγκόσμια τάξη» και μια «παγκόσμια θρησκεία» αποτελούμενη από «ένα μεγάλο σώμα πιστών». Αυτοί θα συνεργαστούν με το θεϊκό Σχέδιο όπως αποκαλύπτεται από τους πνευματικούς Δασκάλους.
Ριζικά αντιχριστιανή, η Μπέιλι έλεγε: «Ένας άλλος φόβος που ωθεί την ανθρωπότητα να θεωρεί τον θάνατο καταστροφή είναι αυτός που η θεολογική θρησκεία έχει εμφυσήσει, ιδιαίτερα οι Προτεστάντες θεμελιωτές και η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, ο φόβος της κόλασης, η επιβολή ποινών, συνήθως δυσανάλογων με τις προσπάθειες μιας ζωής, και οι τρόμοι που επιβάλλει ένας οργισμένος Θεός. Σε αυτά, ο άνθρωπος λέγεται ότι πρέπει να υποταχθεί, και από αυτά δεν υπάρχει διαφυγή, παρά μόνο μέσω της αναπληρωματικής εξιλέωσης. ΟΠΩΣ ΚΑΛΑ ΞΕΡΕΤΕ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΡΓΙΣΜΕΝΟΣ ΘΕΟΣ, ΟΥΤΕ ΚΟΛΑΣΗ, ΟΥΤΕ ΑΝΑΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΗ ΕΞΙΛΕΩΣΗ… Καθώς οι λανθασμένες ιδέες πεθαίνουν, η έννοια της κόλασης θα εξαφανιστεί από τη μνήμη του ανθρώπου» (Εσωτερική Θεραπεία, σελ. 393).
Η Μπέιλι δίδασκε επίσης ότι τελικά θα υπάρξει «αναγέννηση των εκκλησιών» που θα υιοθετήσουν τις έννοιες της Νέας Εποχής και θα φέρουν «φώτιση» στον κόσμο. Αυτό ακριβώς συμβαίνει σήμερα στο διάλογο μεταξύ θρησκειών.
Δίδασκε ότι «ο Χριστός» πρόκειται να επιστρέψει στη γη σύντομα και ότι αυτός ο Χριστός δεν είναι ο ίδιος με τον Ιησού. Δεν θα ανήκει σε καμία θρησκεία και θα δημιουργήσει αρμονία μεταξύ των ανθρώπων. Υποτίθεται ότι είναι αυτός που «αναμένουν οι πιστοί και στα δύο ημισφαίρια, όχι μόνο οι χριστιανοί πιστοί, αλλά και εκείνοι που περιμένουν τον Μάιτρεγια και τον Βοδισάτβα καθώς και εκείνοι που αναμένουν τον Ιμάμη Μαχντί» (Η Επαναφάνιση του Χριστού, σελ. 5).
Δίδασκε ότι η πρακτική του διαλογισμού είναι ένα από τα πιο σημαντικά μέσα για την αναγνώριση της δικής μας θεϊκότητας και για τη σύνδεση με τη σοφία του σύμπαντος. Ίδρυσε τη Σχολή των Απόκρυφων, η οποία φέρνει μαζί ομάδες τριών ανθρώπων σε ένα τρίγωνο της νέας εποχής για να διαλογίζονται και να μελετούν μαζί. Οργάνωσε ομάδες διαλογισμού που συναντιόνταν στη πανσέληνο «για να δημιουργήσουν γραμμές πνευματικής δύναμης» και να προετοιμαστούν για την έλευση αυτού του Χριστού (Ρόμπερτ Ελγουντ, Εναλλακτικά Βωμοί: Μη Συμβατικές και Ανατολικές Πνευματικότητες στην Αμερική, σελ. 134). Περιέγραφε τον διαλογισμό ως μετάδοση πνευματικής ενέργειας από μυστικά επίπεδα (Περί Λευκής Μαγείας, σελ. 90). Τον θεωρούσε ως μέσο επικοινωνίας με τους Ανυψωμένους Δασκάλους της.
Η μυστικιστική της προσέγγιση ύψωνε την εμπειρία πάνω από τη διδασκαλία. «Επομένως, στη νέα παγκόσμια τάξη, η πνευματικότητα θα υπερισχύσει της θεολογίας· η ζωντανή εμπειρία θα αντικαταστήσει τις θεολογικές αποδοχές» (Η Εξωτερικοποίηση της Ιεραρχίας, σελ. 202).
Η Μπέιλι προειδοποιούσε ότι «φανατικοί» θα αγωνιστούν ενάντια στην έλευση της Νέας Εποχής. «Αυτός ο εγγενής φανατισμός (που βρίσκεται πάντα σε συντηρητικές ομάδες) θα πολεμήσει ενάντια στην εμφάνιση της επερχόμενης παγκόσμιας θρησκείας και στη διάδοση της αποκρυφιστικής γνώσης» (Η Εξωτερικοποίηση της Ιεραρχίας, σελ. 453). Αλλά η «δύναμη της Σαμπάλα», υπό την ηγεσία του Λόρδου Μάιτρεγια, θα καταστρέψει εκείνους που αντιστέκονται στη Νέα Εποχή και θα εκδιωχθούν από τη γη. «Η δύναμη της Σαμπάλα είναι καταστροφική και αποδιωκτική … εμπνέοντας νέα κατανόηση του Σχεδίου. … (Αυτή η δύναμη) θα προκαλέσει εκείνη την τεράστια κρίση, την μυητική εισαγωγή της ανθρωπότητας στα μυστήρια των αιώνων» (Η Εξωτερικοποίηση των Μυστηρίων, μέρος 1, σελ. 171).
Ακολουθούν μερικά ακόμη αποσπάσματα από τα γραπτά της:
«Η ανθρωπότητα σε όλες τις χώρες σήμερα περιμένει τον Ερχόμενο—όποιο όνομα κι αν του δίνουν» (Η Επαναφάνιση του Χριστού, σελ. 188).
«Η χριστιανική πίστη έχει εκπληρώσει τον σκοπό της· ο Ιδρυτής της επιδιώκει να φέρει ένα νέο Ευαγγέλιο και ένα νέο μήνυμα που θα φωτίσει όλους τους ανθρώπους παντού» (Οι Ακτίνες και οι Μυήσεις, σελ. 754).
«Αυτή είναι η πρόκληση που αντιμετωπίζει σήμερα η χριστιανική εκκλησία. Η ανάγκη είναι για όραμα, σοφία και εκείνη τη μεγάλη ανεκτικότητα που θα βλέπει τη θεϊκότητα παντού και θα αναγνωρίζει τον Χριστό σε κάθε άνθρωπο» (Από τη Βηθλεέμ στο Γολγοθά, σελ. 273).
«Το πνεύμα έχει φύγει από τις παλιές πίστεις και το αληθινό πνευματικό φως μεταφέρεται σε νέα μορφή που τελικά θα εμφανιστεί στη γη ως η νέα παγκόσμια θρησκεία» (Οι Ακτίνες και οι Μυήσεις, σελ. 754).
«Ο θάνατος είναι ‘ένα άγγιγμα της ψυχής που είναι πολύ ισχυρό για το εύθραυστο σώμα’: είναι μια κλήση από τη θεϊκότητα που δεν επιτρέπει άρνηση· είναι η φωνή της εσωτερικής πνευματικής ταυτότητας που λέει: Επέστρεψε για λίγο στο κέντρο ή στην πηγή σου και σκέψου τις εμπειρίες που έζησες και τα μαθήματα που έμαθες μέχρι να έρθει η ώρα να επιστρέψεις στη γη για έναν ακόμη κύκλο μάθησης, προόδου και εμπλουτισμού» (Η Ατελής Βιογραφία της Άλις Α. Μπέιλι, σελ. 78).
«Πριν μπορέσουμε να ασχοληθούμε με τη Μεγάλη Σοφία και να εξετάσουμε την επιστήμη κάποιας αποκάλυψης, είναι ουσιώδες να κατανοήσουμε την αλήθεια της θεϊκότητάς μας» (Μπέιλι, «Αξίες και Αρχές του Αποκρυφισμού», διάλεξη Μαρτίου 1927, Έγγραφα της Απόκρυφης Σχολής, σελ. 7).
«Έτσι οι εκφρασμένοι στόχοι και οι προσπάθειες των Ηνωμένων Εθνών θα πραγματοποιηθούν τελικά και μια νέα εκκλησία του Θεού, συγκεντρωμένη από όλες τις θρησκείες και πνευματικές ομάδες, θα φέρει από κοινού στο τέλος τη μεγάλη αίρεση της διαχωριστικότητας» (Η Μοίρα των Εθνών, σελ. 152).
Σήμερα, η Λουσίς Τραστ της Άλις Μπέιλι, με έδρα τη Γουόλ Στριτ στη Νέα Υόρκη, έχει πάνω από 6.000 ενεργά μέλη παγκοσμίως που εργάζονται για την εγκαθίδρυση της νέας αποκρυφιστικής τάξης. Η επιρροή της ξεπερνά τις στατιστικές των μελών της.
Το World Goodwill, που αποτελεί μέρος της Λουσις Τραστ, είναι στον κατάλογο του Οικονομικού και Κοινωνικού Συμβουλίου των Ηνωμένων Εθνών. Το World Goodwill είναι εγκεκριμένη Μη Κυβερνητική Οργάνωση με το Τμήμα Δημόσιας Πληροφόρησης των Ηνωμένων Εθνών. Ασχολείται με την επίλυση των προβλημάτων του κόσμου μέσω «μιας νέας αντίληψης της ανθρωπότητας ως ενότητας της θεϊκής ζωής μέσα σε ένα τακτοποιημένο και στοχοθετημένο σύμπαν». Βασίζεται στην ιδέα της νέας εποχής ότι ο άνθρωπος είναι θεϊκός, η οποία είναι στην πραγματικότητα το αρχαίο ψέμα του Σατανά στην Εύα: «Θα γίνετε σαν θεοί» (Γεν. 3:5).
Ένα από τα «μεταμορφωτικά» εργαλεία του World Goodwill είναι η «Μεγάλη Επίκληση», που αποτελεί μέρος του εκπαιδευτικού του προγράμματος. Πρόκειται για ένα μάντρα της Νέας Εποχής. Η ιστοσελίδα του World Goodwill αναφέρει ότι άνδρες και γυναίκες σε όλο τον κόσμο επαναλαμβάνουν το μάντρα και ρωτά: «Θα ενωθείτε μαζί τους χρησιμοποιώντας την Επίκληση κάθε μέρα—με σκέψη και αφοσίωση;» Το μάντρα λέει, εν μέρει: «Από το Σημείο του Φωτός μέσα στο Νου του Θεού, ας ρέει φως στους νου των ανθρώπων. Ας κατέβει το Φως στη Γη. … Ας επαναφέρει το Φως, η Αγάπη και η Δύναμη το Σχέδιο στη Γη»
Ο στόχος αυτού του ύμνου της Νέας Εποχής είναι να φέρει τον κοσμικό χριστό στον κόσμο. Αυτό ονομάζεται «το Σχέδιο». Οι τρεις πρώτες θεμελιώδεις πεποιθήσεις του World Goodwill, σύμφωνα με την ίδια την ιστοσελίδα του, είναι οι εξής:
«Η ανθρωπότητα δεν ακολουθεί μια τυχαία ή ανεξερεύνητη πορεία—υπάρχει ένα Σχέδιο. Αυτό το Σχέδιο υπήρχε πάντα και αποτελεί μέρος του μεγαλύτερου σχεδίου του Σύμπαντος. Το Σχέδιο εξελίχθηκε μέσα από τις εξελικτικές αναπτύξεις του παρελθόντος και λόγω της ιδιαίτερης ώθησης που του δόθηκε κατά διαστήματα από τους μεγάλους ηγέτες, δασκάλους και διανοητές της ανθρωπότητας.
«Υπάρχει μια εσωτερική πνευματική διακυβέρνηση του πλανήτη, γνωστή με διάφορα ονόματα όπως η πνευματική Ιεραρχία, η κοινωνία των Φωτισμένων Νου, ή ο Χριστός και η Εκκλησία του, ανάλογα με διάφορες θρησκευτικές παραδόσεις. Η ανθρωπότητα δεν μένει ποτέ χωρίς πνευματική καθοδήγηση ή κατεύθυνση υπό το Σχέδιο.
«Η ευρεία προσδοκία ότι πλησιάζουμε την “Εποχή του Μάιτρεγια”, όπως είναι γνωστή στην Ανατολή, όταν ο Παγκόσμιος Δάσκαλος και παρόν επικεφαλής της πνευματικής Ιεραρχίας, ο Χριστός, θα επανεμφανιστεί ανάμεσα στην ανθρωπότητα για να δώσει τον τόνο της νέας εποχής».
Η Αίθουσα Διαλογισμού του ΟΗΕ συντηρείται από τη Lucis Trust. Το 1956-57, ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών Νταγκ Χάμαρσκιολντ μετέτρεψε την διαθρησκειακή αίθουσα προσευχής σε αίθουσα διαλογισμού της Νέας Εποχής. Στο κέντρο της αίθουσας τοποθετήθηκε ένας κυβικός όγκος σιδηρομεταλλεύματος έξι και μισού τόνων, του οποίου η γυαλισμένη κορυφή φωτίζεται από μια μοναδική δέσμη φωτός από το ταβάνι. Το φως απεικονίζει τη «θεϊκή σοφία», και ο κυβικός όγκος απεικονίζει έναν κενό βωμό που αντιπροσωπεύει τον «Θεό που λατρεύεται με πολλούς τρόπους» (http://www.aquaac.org/un/sprtatun.html). Το σιδηρομετάλλευμα συμβολίζει επίσης το μέταλλο από το οποίο κατασκευάζονται όπλα και την ελπίδα της Νέας Εποχής ότι μέσω της δύναμης του διαλογισμού μπορεί να επιτευχθεί η ειρήνη στον κόσμο. Ο Χάμαρσκιολντ είπε: «… σκεφτήκαμε ότι θα μπορούσαμε να ευλογήσουμε με τις σκέψεις μας το ίδιο το υλικό από το οποίο κατασκευάζονται όπλα». Αυτό είναι η έννοια της Νέας Εποχής για τη δύναμη της σκέψης. Ανέφερε ότι η Αίθουσα Διαλογισμού είναι ένας χώρος «όπου οι άνθρωποι μπορούν πραγματικά να αποσυρθούν μέσα στον εαυτό τους και να αισθανθούν το κενό».
Ντέιβιντ Κλάουντ, Way of Life Literature, fbns@wayoflife.org. Το ακόλουθο απόσπασμα προέρχεται από το βιβλίο Ο Πύργος της Βαβέλ της Νέας Εποχής, διαθέσιμο δωρεάν στο www.wayoflife.org – Alice Bailey and the United Nations
