Αλλά δυστυχώς αντί για "ευψύχιοι", αποδεικνύεται ότι είμαστε δίψυχοι και άψυχοι!
Ὁ Ἅγιος Εὐψύχιος
ὁ ἐν Καισαρείᾳ
ΠΕΜΠΤΗ 9 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2020
Ο
Ευψύχιος με τους φίλους του πήγαν και γκρέμισαν ένα είδωλο. Εμείς σήμερα, διστάζουμε,
όχι να γκρεμίσουμε κάτι, αλλά διστάζουμε να απαιτήσουμε το αυτονόητο: να πάμε στις
Εκκλησίες μας, με όλα τα μέτρα που προβλέπονται, για να λατρεύσουμε το Θεό μας!
Βιογραφία
Ο Άγιος Ευψύχιος έζησε στα
χρόνια του Ιουλιανού του Παραβάτη. Αν και νιόπαντρος, αυτό δεν τον εμπόδισε να
δείξει έμπρακτα τη μεγάλη αγάπη του στο Χριστό. Στην Καισαρεία της Καππαδοκίας,
ο Ιουλιανός είχε κτίσει ένα είδωλο της θεάς Τύχης, που προσκυνούσαν κάθε μέρα
επιδεικτικά οι ειδωλολάτρες. Ήταν άνθρωπος πού εμφορούταν από ζήλο για την
πίστη του γι΄ αυτό και δεν άντεχε να βλέπει να παραβιάζεται και να καταπατείται
η ορθόδοξη διδασκαλία και να θριαμβεύει η λατρεία των άψυχων ειδώλων. Έτσι, ο
Ευψύχιος, αφού πήρε μαζί του και μερικούς άλλους τολμηρούς νέους, πήγε και
γκρέμισε το είδωλο. Όταν συνελήφθη, είπε στον αξιωματούχο ότι ο Ιουλιανός δεν έχει κανένα δικαίωμα να ενεργεί ειδωλολατρικά
πράγματα στη χριστιανική Καισαρεία.
Βέβαια, ο Ευψύχιος εκ των προτέρων γνώριζε ότι η απόφαση θα ήταν καταδικαστική.
Πράγματι, οι συνεργάτες του
καταδικάστηκαν σε βασανισμούς και εξορία. Ενώ ο ίδιος, σαν αρχηγός της πράξης,
καταδικάστηκε σε θάνατο με αποκεφαλισμό. Έτσι, ο Ευψύχιος κατατάχθηκε σ' εκείνη
τη μερίδα των ανθρώπων, για την οποία ο Κύριος είπε: «Ο απολέσας
την ψυχήν αυτού ένεκεν εμού ευρήσει αυτήν» (Ματθ. ι' 39).
Εκείνος, δηλαδή, που θα χάσει τη ζωή του για την πίστη του σε μένα, θα κερδίσει
τη μακάρια και υψηλότερη ζωή.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ΄. Τὴν ὡραιότητα.
Εὐψύχως ἤνυσας, δρόμον τὸν ἔνθεον, καὶ καταβέβληκας, ἐχθρὸν τὸν δόλιον,
τὴν πανοπλίαν τοῦ Σταυροῦ, παμμάκαρ ἐνδεδυμένος ὅθεν συνηρίθμησαι, τῶν Μαρτύρων
ταῖς τάξεσι, δόξαν αἰωνίζουσαν, κεκτημένος Εὐψύχιε. Ἀλλὰ μὴ διαλείπῃς
πρεσβεύων, σῶσαι ἡμᾶς τοὺς σὲ τιμώντας.
Κοντάκιον. Ἦχος β΄. Τοῖς
τῶν αἱμάτων σου.
Ὡς εὐσεβείας θεόδμητον ἄγαλμα, τῆς ἀσεβείας καθεῖλες τὸ ἵδρυμα, καὶ εὔψυχος
ὤφθης πρὸς ἄθλησιν, ἐν εὐψυχίᾳ τμηθείς τὸν αὐχένα σου· διό σε ὑμνοῦμεν Εὐψύχιε.
