«Ἀρχιεπισκοπὴ ἄνευ Συντάγματος καὶ ἄλλα Ἐκκλησιαστικὰ
δρώμενα»!
Ποίαν διαδικασίαν ἐκλογῆς ἔχει σεβασθῆ ὁ Πατριάρχης Κων/πόλεως;
Πολὺ ἐνδιαφέρον εἶναι τὸ ἄρθρον τοῦ κ. Ἀποστόλου Ζουπανιώτη μὲ τίτλον «Ἀρχιεπισκοπὴ ἄνευ Συντάγματος καὶ ἄλλα Ἐκκλησιαστικὰ δρώμενα», εἰς τὸ ὁποῖον ἀναδεικνύεται ὅτι τὸ ἐκκλησιαστικὸν πρόβλημα εἰς τὴν Ἱ. Ἀ. Ἀμερικῆς εἶναι ἐγγενές, καθὼς δὲν ὑπάρχει σεβασμὸς εἰς τοὺς Ἱ. Κανόνας, ἀλλὰ νόμος καθίσταται ἡ αὐθαίρετος βούλησις τοῦ Φαναρίου. Τὸ παραθέτομεν σχεδὸν ὅλον ὡς ἐδημοσιεύθη εἰς τὴν ἱστοσελίδα «greeknews.com» τῆς 7ης Φεβρουαρίου 2021:
«Ὁ ἐξαίρετος καὶ ἀγαπητὸς ἐπίσκοπος Μηδείας Ἀπόστολος ἀναλαμβάνει ποιμαντικὰ καὶ διοικητικὰ καθήκοντα στὴν «χηρεύουσα» – μετὰ τὴν ἀποπομπὴ τοῦ Μητροπολίτη Εὐάγγελου – Μητρόπολη Νέας Ἱερσέης… Ὡστόσο τὸ νὰ μένει μία σημαντικὴ Μητρόπολη ἀκέφαλη καὶ οἱ ὅποιες λύσεις νὰ εἶναι προσωρινές, δὲν εἶναι σωστό. Δὲν ἁρμόζει στὴν Ἀρχιεπισκοπὴ Ἀμερικῆς.
Ρώτησα, γιατί δὲν γίνεται κανονικὴ ἐκλογὴ μητροπολίτη καὶ μοῦ ἀπάντησαν ὅτι ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης ἔχει ὡς γνωστὸν ἀναστείλει τὸ Σύνταγμα (καταστατικό) τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς. Ἄρα, θὰ δίνονται προσωρινὲς λύσεις, μέχρι νὰ ἀποκτήσει ἡ Ἀρχιεπισκοπὴ καταστατικό, δηλαδὴ τὸ 2022. Κι ἂν ἐγκριθεῖ δηλαδὴ τότε, γιατί μπορεῖ νὰ ἐγκριθεῖ ἕνα καταστατικὸ ποὺ δὲν θὰ ἄρεσε τοῦ Πατριάρχη, ὁπότε, μπορεῖ καὶ νὰ μὴ τὸ ἐπικυρώσει.
Ἀναρωτιέμαι τί σχέση ἔχει τὸ Καταστατικὸ μὲ τοὺς ἱεροὺς κανόνες ποὺ διέπουν τὴν ἐκλογὴ Μητροπολίτη/ἐπισκόπου. Ἀκόμη καὶ τὸ τριπρόσωπο ποὺ ἐπιλέγεται, ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης τὸ καταπάτησε, στὴν ἐκλογὴ τοῦ Μητροπολίτη Σικάγο, ὅταν ἡ Σύνοδος ἐξέλεξε τὸν δεύτερο κι ὄχι τὸν πρῶτο στὴ σειρὰ τοῦ τριπροσώπου.
Ἢ μήπως σεβάστηκε τὴ διαδικασία ἐκλογῆς Ἀρχιεπισκόπου, γράφοντας στὰ παλαιότερα τῶν ὑποδημάτων τὴν ἔκκληση τοῦ Ἀρχιεπισκοπικοῦ Συμβουλίου νὰ τοὺς ἐπιτραπεῖ νὰ πᾶνε στὸ Φανάρι, γιὰ νὰ ὑποβάλουν τὶς προτάσεις τους, ὅπως προνοεῖ τὸ καταστατικό;
Τὰ λέω αὐτά, γιατί δὲν μπορεῖ ἡ Ἀρχιεπισκοπὴ νὰ λειτουργεῖ χωρὶς καταστατικό, ἢ τὸ καταστατικὸ νὰ ἰσχύει κατὰ τὸ δοκοῦν. Οὔτε ὁ ἀμερικανικός, οὔτε ὁ Θεῖος Νόμος προτάσσουν τέτοιες ἀλχημεῖες.
Διάβασα στὴν ἀπόφαση τῆς Συνόδου ὅτι ὁ ἐπίσκοπος Ἀπόστολος θὰ διοικεῖ τὴ Μητρόπολη Νέας Ἱερσέης ἀπὸ τὴν Φιλαδέλφεια κι ὄχι ἀπὸ τὸ ἰδιόκτητο μητροπολιτικὸ μέγαρο ποὺ μὲ τὸ τόσο κόπου χτίστηκε, χάρη στὴ δουλειὰ τοῦ Εὐαγγέλου καὶ τὴ γενναιοδωρία πολλῶν ὁμογενῶν, μὲ πρῶτο τὸν ἀείμνηστο Νικόλαο Μπούρα καὶ τοὺς ἑστιάτορες τοῦ Pan Gregorian.
Γιατί; Ρώτησα κι ἔψαξα. Ἐν πρώτοις, ἀρκετοὶ παράγοντες ἐκφράζουν φόβους ὅτι θὰ πωληθεῖ τὸ μητροπολιτικὸ μέγαρο. Ἐντάξει, ἀλλὰ ἂν εἶναι νὰ πωληθεῖ, τὰ χρήματα δὲν θὰ χρησιμοποιηθοῦν γιὰ νέο, στὴ Φιλαδέλφεια ἢ ἀλλοῦ;
Ἐμένα τὸ πρόβλημά μου εἶναι ἄλλο. Δὲν θὰ ἔπρεπε μία τέτοια ἀπόφαση νὰ τὴν πάρει ἡ κληρικολαϊκὴ τῆς Μητρόπολης κι ὄχι ἡ σύνοδος, ἢ ὁ ἐπιτροπεύων Ἀρχιεπίσκοπος Ἐλπιδοφόρος;
Ἄκουσα ἐπίσης ὅτι ἦταν ἀπὸ τὴν ἀρχὴ ἐπιθυμία τοῦ Πατριάρχη τὸ μητροπολιτικὸ μέγαρο νὰ χτιστεῖ στὴ Φιλαδέλφεια, ἀλλὰ λόγῳ Μπούρα ἔγινε στὸ Νιοῦ Τζέρσεϊ. Ὅμως, ἂν ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης, ὁ πνευματικὸς ἡγέτης τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀσχολεῖται καὶ ἐπιβάλλει τὴ θέλησή του σὲ τέτοια μικροπράγματα, ἔχουμε πρόβλημα. Τεράστιο πρόβλημα, τὸ ὁποῖο ὅσο μετακυλίεται χρονικά, τόσο κάποια στιγμὴ θὰ «σκάσει».
Δὲν περιμένω ὅτι ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἐλπιδοφόρος ἢ οἱ ἄβουλοι συνοδικοὶ θὰ κάνουν τίποτε ἐπ’ αὐτῶν. Γιὰ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο δὲν ἔχω πλήρη εἰκόνα, γιὰ νὰ ἐκφέρω γνώμη. Εἶναι σίγουρα δραστήριος, ἀπ’ ἐκεῖ καὶ πέρα, δὲν ξέρω. Παρὰ τὴν ἔντονη ἐνασχόληση μὲ τὸν ἑλλαδικὸ Τύπο, ἤδη ἄρχισαν κάποιοι νὰ τὸν πολεμοῦν, ζητώντας μάλιστα συγγνώμη κι ἀπὸ τὸ Δημήτριο ποὺ τὸν πολεμοῦσαν. Οὔτε τότε τοὺς εἶχα σὲ ὑπόληψη, οὔτε τώρα θὰ ἀλλάξω γνώμη. Ἀναρωτιέμαι ὅμως τί συμβαίνει στὸν κοινόβιο χῶρο τοῦ Ἀρχιεπισκοπικοῦ Μεγάρου καὶ τί ρόλο παίζουν ὁρισμένοι.
Δὲν θὰ σχολιάσω δημοσιεύματα ποὺ λένε πχ ὅτι ὁ π. Βασίλειος Δρόσος «ἔχει βαρὺ χέρι». Θὰ ρωτήσω ὅμως τί καθήκοντα ἔχει. 2-3 καλοὶ κοινοτικοὶ παράγοντες μοῦ εἶπαν τὸ ἴδιο πρᾶγμα. Ὅτι ὅταν ἐπισκέπτεται τὶς κοινότητές τους μὲ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο, ρωτᾶ αὐτοὺς καὶ κόσμο ἂν ἔχουν παράπονα μὲ τὸν παπά τους, τὸ κοινοτικὸ συμβούλιο κλπ. Κάτι σὰν τὸ Α-2 γραφεῖο, ἢ ἂς ποῦμε πράκτορας; Δὲν ξέρω . Οὔτε τὸν ἴδιο τὸν ξέρω, ἀλλὰ ἐλπίζω τὰ ὅσα γράφηκαν νὰ μὴ ἀληθεύουν.
Θὰ πῶ τέλος ὅτι ὅταν ἀσχολούμαστε τὸν Φεβρουάριο μὲ τὸν ἑορτασμὸ τῶν 200 χρόνων τῆς Ἐπανάστασης τοῦ 1821, ζῆσε Μάη μου. Διορίστηκε μία ἐπιτροπή, ἀλλὰ ὀνόματα δὲν εἴδαμε, πλὴν τῆς συναδέλφου ἐξ Ἑλλάδος Μαρίας Μπακλαβᾶ, ποὺ εὐχαρίστησε δημόσια τὸν Ἀρχιεπίσκοπο στὸ Facebook.
Ὅσο γιὰ τὰ μνημόνια μὲ τὸ Ἵδρυμα Μείζονος Ἑλληνισμοῦ, δὲν μοῦ λένε τίποτε. Ὑπάρχει πληθώρα ἑλληνικῶν ἑδρῶν στὶς ΗΠΑ, μὲ τὶς ὁποῖες ἔπρεπε νὰ συνεργαστεῖ ἡ Ἀρχιεπισκοπὴ – ὅπως κάνουν ὁμογενειακοὶ ὀργανισμοὶ – γιὰ νὰ περάσει ἡ Ἐπανάσταση τοῦ 1821 στὰ ἀκαδημαϊκὰ ἱδρύματα τῆς Ἀμερικῆς.
Ἀλλὰ αὐτὰ μᾶλλον εἶναι ψιλὰ γράμματα γιὰ τοὺς ἀρχιεπισκοπικοὺς συμβούλους».
Πηγὴ ἐδῶ.
