(αποσπάσματα και στο τέλος ολόκληρο το συγκλονιστικό ηχητικό)
«Τα αισθήματα τα οποία μας πλημύρισαν όταν ακούσαμε την ανακοίνωση του Πατριαρχείου ήταν πόνος, πικρία, αγανάκτηση. Πρέπει όμως να σας πω το εξής, ότι σ’ αυτό το σημείο πριν από κάποια χρόνια μας είχε προϊδεάσει ο τότε πρωθυπουργός Τσίπρας, προ της προδοσίας των Πρεσπών όταν επισκέφθηκε τον μακαριότατο Αρχιεπίσκοπο, τον κ. Ιερώνυμο. Τότε διέρρευσε ότι η πρόταση του Πατριαρχείου ήταν να ιδρυθεί Αρχιεπισκοπή Αχρίδος, η οποία Αρχιεπισκοπή Αχρίδος ανήκει και ανήκε πάντοτε, τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια, στο Πατριαρχείο της Σερβίας. Και Αρχιεπίσκοπος Αχρίδος υπάρχει, είναι ο Ιωάννης, ο οποίος υπέστη τα πάνδεινα από το καθεστώς των Σκοπίων. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Έτσι λοιπόν, προσέξτε, εδώ έχουμε δύο προδοσίες. Και εκκλησιαστική και εθνική προδοσία. Ονομάζει λοιπόν «βόρεια Μακεδονία» το γεωπολιτικό αυτό μόρφωμα των Σκοπίων, όταν έχει αποδείξει ο ίδιος ο Πατριάρχης ότι δεν σέβεται την υπογραφή του. Όταν προ ετών ήταν σύμψηφος με τον Πατριάρχη Μόσχας για τον Ουκρανό σχισματικό Φιλάρετο. Γιατί και προτροπή τίνος ανήρεσε την υπογραφή του με την ψευτοαναγνώριση του Επιφανίου και της δήθεν «αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ουκρανίας»; Ποιός μας διαβεβαιώνει ότι σε λίγο χρόνο δεν θα συγκατατεθεί στην εξαλλαγή του ονόματος «Αρχιεπισκοπή Αχρίδος» σε «Εκκλησία της Μακεδονίας»;
Έτσι λοιπόν προχωρά αυτήν την στιγμή δια της τεθλασμένης. Ποιός έχει εμπιστοσύνη ότι η αναίρεση της καταδίκης του εθνοφυλετισμού, η οποία έγινε το 1872 από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, η αναίρεση αυτή, θα γινότανε από τον νυν Πατριάρχη,. Δηλαδή, είχε αποφασιστεί τότε ότι αποτελεί αίρεση ο εθνοφυλετισμός. Αυτόν τον εθνοφυλετισμό τώρα με την δημιουργία όλων αυτών των εισπηδήσεων του Οικουμενικού Πατριαρχείου σε άλλες Εκκλησίες, τον εφαρμόζει, Εφαρμόζει την αίρεση που καταδικάστηκε από το ίδιο του το Πατριαρχείο.
Αντιλαμβάνεσθε τί γίνεται; Κράζουν και οι λίθοι για το γεγονός ότι όπως το ΝΑΤΟ βιαίως άλλαξε όρια εθνών στα χρόνια μας, έτσι και τώρα προχωρά σε αλλαγή ορίων δικαιοδοσιών εκκλησιαστικών δια του Πατριάρχου. Αυτά είναι απαράδεκτα πράγματα μέσα στην ιστορία της Εκκλησίας.
Είναι διπλή προδοσία, εκκλησιαστική και εθνική.
Εγώ διερωτώμαι τώρα αυτήν την στιγμή, και το ελπίζω να είναι θετικοί, οι Μακεδόνες Ιεράρχες θα αντιδράσουν ή δεν θα αντιδράσουν; Θα διακόψουν το μνημόσυνό του ή δεν θα το διακόψουν το μνημόσυνό του; Θα έχουμε ξανά έναν Φλωρίνης, έναν Παραμυθίας; Θα έχουμε έναν Ελευθερουπόλεως, οι οποίοι τόλμησαν τότε και έκοψαν την μνημόνευση του Πατριάρχου Αθηναγόρα, όπως και ολόκληρο το Άγιο Όρος; Τί θα γίνει; Θα συμπορευθούν σε αυτές τις δύο προδοσίες;
Το σύστημα διοικήσεως της Εκκλησίας είναι συνοδικόν. Στο Πατριαρχείο έχουμε του ενός ανδρός αρχή με δορά, με περίβλημα συνοδικό. Αν κάποιος αντιδράσει εκείνο το οποίο θα γίνει, την επόμενη ημέρα θα βρεθεί τιτουλάριος, επίσκοπος Ωκεανίας ή Ατλαντικού Ωκεανού. Καταλάβατε; Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Ο ίδιος ο Πατριάρχης και η Σύνοδος του Πατριαρχείου λίγες ώρες πριν αυτήν την λεγόμενη αυτή αναγνώριση, ανεγνώριζαν ως Αρχιεπίσκοπο Αχρίδος τον Ιωάννη, για τον οποίον είπαμε και προηγουμένως ότι υπέστη τα πάνδεινα από το Σκοπιανό καθεστώς. Αυτά είναι αδιανόητα πράγματα μέσα σε ολόκληρη την ιστορία της Εκκλησίας μας. Γέμισε η Εκκλησία με σχίσματα και δεν έχει καμμιά εξουσία το Πατριαρχείο επί ουδενός άλλου Πατριαρχείου ή Αυτοκέφαλης Εκκλησίας.
Και αυτό το οποίο λέμε ότι είναι «οικουμενικό», σαφώς ΔΕΝ είναι οικουμενικό υπό την ουσιαστική έννοια του όρου. Προσέξτε κάτι. Πρώτος ο Ακάκιος ο Ρώμης (μιλάμε για παλαιότερα) προσεφωνείτο «Οικουμενικός Αρχιεπίσκοπος και Πατριάρχης» και στη συνέχεια ο Κωνσταντινουπόλεως (μιλάω για τον 5ο αιώνα) ως «Οικουμενικός Πατριάρχης». Για ποιόν λόγο; Διότι τότε η οικουμένη ήταν ακριβώς στα όρια τα οποία γνωρίζαμε. Ήταν η Ανατολή και η Δύση, ουσιαστικά στο ευρωπαϊκό επίπεδο και στο επίπεδο της εγγύς Ανατολής. Αυτή ήταν η οικουμένη. Ήταν λοιπόν ο πρώτος και ως εκ τούτου τιμητικώς, πρέπει να το συνειδητοποιήσει, τιμητικώς αποδόθηκε ο όρος «Οικουμενικός Πατριάρχης». Και γι’ αυτό τότε ο Ακάκος ήσκησε εξουσία κάποτε -ο Ακάκιος ήταν Πατριάρχης Ρώμης-, ήσκησε εξουσία επί άλλων Πατριαρχείων αλλά αυτά τα πράγματα αμέσως αποσοβήθηκαν μέσα στην ιστορία της Εκκλησίας μας.
Αντιλαμβάνεται κανείς ότι θα πρέπει να επανέλθουμε στην τάξη την αρχαία της Εκκλησίας και να ακολουθήσουμε αυτό το οποίο ο Κύριος είπε: αυτός που θέλει να είναι πρώτος, να είναι τελευταίος, και αυτός ο οποίος είναι τελευταίος, αυτόν εγώ θα τον καταστήσω ως πρώτον. Είναι πρωτείο τιμής -προσέξτε το- και όχι πρωτείο εξουσίας. Ως εκ τούτου, όλες αυτές οι πράξεις είναι αντικανονικές και παράνομες.
Να προσέξει και το Άγιο Όρος. Πρέπει να δοθεί σκληρό μήνυμα. Προσέξτε. Όταν είχαμε το σχίσμα με τον Άρειο, ο Άγιος Πέτρος ο Αλεξανδρείας είδε μπροστά του σε όραμα τον Χριστό με κατεσχισμένα τα ρούχα Του. Και του λέει ο Άγιος Πέτρος: Κύριε, ποιός σου ξέσκισε τον χιτώνα; Και απήντησε ο Χριστός: Άρειος ο άφρων.
Δεν θέλω να πούμε Βαρθολομαίος ο άφρων. Να το προσέξει αυτό.»
πηγή
